Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ντάμπο, το Ελεφαντάκι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντάμπο
Dumbo
Η πρώτη κινηματογραφική αφίσα της ταινίας.
ΣκηνοθεσίαΕπικεφαλής σκηνοθετών:
Μπεν Σάρπστιν
Σκηνοθέτες sequence:
Νορμ Φέργκιουσον
Ουίλφρεντ Τζάκσον
Τζακ Κίννι
Μπιλ Ρόμπερτς
Σάμιουελ Αρμστρόνγκ
ΠαραγωγήΟυώλτ Ντίσνεϋ
ΣενάριοΤζόε Γκραντ
Ντικ Χούμερ
ΙστορίαΤζόε Γκραντ
Ντικ Χούμερ
Όττο Ένγκλαντερ
Βασισμένο σεDumbo των Έλεν Άμπερσον και Χάρολντ Περλ
Ηθοποιοί φωνήςΈντουαρντ Μπρόφι
Χέρμαν Μπινγκ
Μάργκαρετ Ράιτ
Στέρλινγκ Χόλογουεϊ
Βίρνα Φέλτον
Κλιφ Έντουαρντς
Χορωδία του Χολ Τζόνσον
The King's Men
Νορίν Γκαμίλ
Ντόροθι Σκοτ
Σάρα Σέλμπι
Μάλκομ Χάττον
Μπίλι Μπλέτσερ
ΑφήγησηΤζον ΜακΛίς
ΜουσικήΦρανκ Τσόρτσιλ
Όλιβερ Ουάλας
Εταιρεία παραγωγήςWalt Disney Productions
ΔιανομήRKO Pictures
Πρώτη προβολή23 Οκτωβρίου 1941 (Νέα Υόρκη)[1]
31 Οκτωβρίου 1941 (ΗΠΑ)
Διάρκεια64 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες
ΓλώσσαΑγγλικά
Προϋπολογισμός$950.000[2]
Ακαθάριστα έσοδα$1.6 εκατομμύρια[2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ντάμπο (αγγλικά: Dumbo) είναι αμερικανική ταινία κινουμένων σχεδίων του 1941. Η παραγωγή έγινε από τη Walt Disney Productions και η διανομή από την RKO Pictures. Πρόκειται για την τέταρτη ταινία κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους της εταιρείας, μετά τις Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι, Πινόκιο και Φαντασία. Η ιστορία της βασίστηκε στο έργο της Έλεν Άμπερσον και του Χάρολντ Περλ, ο οποίος το εικονογράφησε,[3] και έχει ως επίκεντρό της έναν ανθρωπόμορφο ελέφαντα με το όνομα Ντάμπο. Ο Ντάμπο δέχεται γελοιοποίηση για τα μεγάλα του αυτιά, αλλά στην πραγματικότητα μπορεί να χρησιμοποιήσει τα αυτιά του ως φτερά για να πετάξει. Κατά τη διάρκεια του μεγαλύτερου μέρους της ταινίας, ο μόνος πραγματικός του φίλος, εκτός από τη μητέρα του, είναι ένας ποντικός με το όνομα Τίμοθι. Μια σχέση η οποία λειτουργεί σαν παρωδία της έχθρας που υπάρχει ανάμεσα σε ελέφαντες και ποντίκια, εξαιτίας του μύθου ότι οι πρώτοι φοβούνται τα δεύτερα.

Ο Ντάμπο κυκλοφόρησε στις 23 Οκτωβρίου 1941. Η ταινία δημιουργήθηκε για να καλυφθεί η οικονομική ζημιά της εταιρείας από την ταινία Φαντασία, για αυτό και η συγκεκριμένη ταινία δημιουργήθηκε με απλότητα και οικονομία. Η διάρκειά της δεν ξεπερνά τα 64 λεπτά, πράγμα που την καθιστά μία από τις μικρότερες ταινίες μεγάλου μήκους κινουμένων σχεδίων της Disney. Ο ήχος ηχογραφήθηκε συμβατικά με το σύστημα RCA, ενώ μια φωνή δημιουργήθηκε συνθετικά με το σύστημα Sonovox, αλλά επίσης ηχογραφήθηκε με το RCA.

Η ταινία κέρδισε Όσκαρ Καλύτερης Μουσικής το 1941.[4] Το 2017, η ταινία επιλέχθηκε για τη διατήρησή της στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών ως «πολιτιστικά, ιστορικά ή αισθητικά σημαντική».[5]

Μία live-action προσαρμογή της ταινίας με σκηνοθέτη τον Τιμ Μπάρτον κυκλοφόρησε στις 29 Μαρτίου 2019.

Ένα σμήνος πελαργών παραδίδει μωρά στα ζώα του τσίρκου καθώς εκείνα μεταφέρονται με τρένο από τα «Χειμερινά Διαμερίσματά» τους. Η κυρία Τζάμπο, μία από τους ελέφαντες, παραλαμβάνει το μωρό της το οποίο σύντομα αρχίζουν να κοροϊδεύουν οι άλλοι θηλυκοί ελέφαντες - Πρίσυ, Κάτυ, Γκίκλες και Μητριάρχης - επειδή έχει μεγάλα αυτιά και του δίνουν το παρατσούκλι «Ντάμπο». Η μητέρα του Ντάμπο για να τον κάνει να νιώσει καλύτερα, τον αγκαλιάζει.

Όταν η καταιγίδα κτυπάει την πόλη, οι σκηνές όλων, συμπεριλαμβανομένων και των ελεφάντων, πρέπει να στηθούν με τη βοήθεια όλων. Αργότερα, τα ζώα κάνουν παρέλαση στην πόλη, ωστόσο ο Ντάμπο καταλήγει σε μια λασπώδη λακκούβα και η κυρία Τζάμπο πρέπει να τον πλύνει. Όταν μια ομάδα μικρών αγοριών βασανίζει τον Ντάμπο, η κυρία Τζάμπο αντιδρά και τους επιτίθεται, χάνοντας τη ψυχραιμία της. Μετά από αυτό, η κυρία Τζάμπο θεωρείται τρελή και την κλείνουν σε ένα κλουβί, χωρίς να μπορεί να βλέπει τον Ντάμπο. Οι άλλοι ελέφαντες αποφεύγουν τον Ντάμπο, ο οποίος χωρίς κάποιο γονιό να νοιαστεί για εκείνον, είναι τώρα ολομόναχος. Ο Τίμοθυ το ποντίκι, ο οποίος νιώθει συμπάθεια για τον Ντάμπο και είναι αποφασισμένος να τον βοηθήσει να ανακτήσει την αυτοπεποίθησή του, αυτοδιορίζεται ως ο μέντορας και προστάτης του.

Ο Τίμοθυ ενθαρρύνει κρυφά τον διευθυντή του τσίρκου να βάλει τον Ντάμπο να είναι στην κορυφή μιας πυραμίδας με ελέφαντες, κατά τη διάρκεια ενός κόλπου στο τσίρκο. Η παρουσίαση του κόλπου όμως στραβώνει καθώς ο Ντάμπο σκοντάφτει στα αυτιά του και χάνει τον στόχο του, προκαλώντας στους άλλους ελέφαντες διάφορους τραυματισμούς. Έπειτα από αυτό, ο Ντάμπο διορίζεται ως κλόουν του τσίρκου, κάτι που οδηγεί τους υπόλοιπους ελέφαντες πλέον και επίσημα, να μην τον θεωρούν έναν από αυτούς. Παρά την πρωτόγνωρη δημοτικότητα και φήμη του, στον Ντάμπο δεν αρέσει η δουλειά του και αυτό τον κάνει πιο δυστυχισμένο από ποτέ.

Για να τον ευθυμήσει, ο Τίμοθι τον πάει να επισκεφτεί τη μητέρα του. Κατά την επιστροφή, ο Ντάμπο κλαίει και αρχίζει να έχει λόξιγκα. Τότε, ο Τίμοθι τον πάει να πιει νερό από έναν κουβά ο οποίος, χωρίς εκείνοι να το γνωρίζουν, περιέχει σαμπάνια, την οποία έριξαν μέσα καταλάθος οι άλλοι κλόουν του τσίρκου. Αυτό οδηγεί στο να μεθύσουν ο Ντάμπο και ο Τίμοθι, με αποτέλεσμα να έχουν παραισθήσεις με ροζ ελέφαντες.

Το επόμενο πρωί, ο Ντάμπο και ο Τίμοθι ξυπνούν πάνω σε ένα δέντρο, αλλά σύντομα πέφτουν από εκεί μέσα σε μια λίμνη. Ο Τίμιθι αναρωτιέται πώς ανέβηκαν στο δέντρο και συμπεραίνει ότι ο Ντάμπο κατάφερε να πετάξει εκεί πάνω χρησιμοποιώντας τα αυτιά του ως φτερά. Με τη βοήθεια μας ομάδας κοράκων, ο Τίμοθι καταφέρνει να κάνει τον Ντάμπο να πετάξει ξανά χρησιμοποιώντας το ψυχολογικό κόλπο του «μαγικού φτερού» για να του τονώσει την αυτοπεποίθηση.

Πίσω στο τσίρκο, ο Ντάμπο παρουσιάζει το ίδιο κόλπο, το οποίο περιλαμβάνει άλμα από ψηλό κτίριο. Καθώς πέφτει από το κτίριο, ο Ντάμπο χάνει το μαγικό φτερό και ο Τίμοθι του εξηγεί πολύ γρήγορα ότι το φτερό δεν ήταν ποτέ μαγικό και ότι μπορεί να πετάξει και χωρίς αυτό. Ο Ντάμπο καταφέρνει να ξεφύγει από την πτώση πετώντας γύρω γύρω στο τσίρκο, καθώς το κοινό τον βλέπει μαγεμένο.

Μετά από αυτή την παράσταση, ο Ντάμπο γίνεται πρώτο θέμα σε όλα τα μέσα, ο Τίμοθι γίνεται επίσημα ο μάνατζέρ του, ενώ ο Ντάμπο και η κυρία Τζάμπο αποκτούν το δικό τους ιδιωτικό βαγόνι στο τρένο του τσίρκου. Τα κοράκια αποχαιρετούν τον Ντάμπο και τη μητέρα του καθώς η ταινία τελειώνει.

  • Ο ομότιτλος χαρακτήρας είναι ο Ντάμπο, το παρατσούκλι που δίνεται στον Τζάμπο Τζούνιορ. Είναι ένας ελέφαντας ο οποίος έχει τεράστια αυτιά και είναι ικανός να τα χρησιμοποιήσει για να πετάξει. Όπως και ο Χαζούλης στην ταινία Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι και ο Γεδεών στην ταινία Πινόκιο, ο Ντάμπο είναι μουγκός στην ταινία.
  • Έντουαρντ Μπρόφι ως Τίμοθι το ποντίκι: ένα ανθρωπόμορφο ποντίκι που γίνεται ο μοναδικός φίλος του Ντάμπο μετά τον εγκλεισμό της μητέρας του και ο οποίος κάνει τα πάντα για να κάνει τον Ντάμπο και πάλι χαρούμενο. Τον διδάσκει πώς να γίνει το «ένατο θαύμα της ανθρωπότητας» και ο μοναδικός ελέφαντας που πετάει σε όλο τον κόσμο. Το όνομά του δεν αναφέρεται ποτέ στην ταινία αλλά η υπογραφή του μπορεί να διαβαστεί στο συμβόλαιο, σε μια φωτογραφία εφημερίδας στο τέλος της ταινίας.
  • Βίρνα Φέλτον ως Μητριάρχης: η καλοπροαίρετη αλλά πομπώδης αρχηγός των ελεφάντων η οποία αρχικά είναι ψυχρή απέναντι στον Ντάμπο. Η Φέλτον χαρίζει επίσης τη φωνή της στην κυρία Τζάμπο, τη μητέρα του Ντάμπο, η οποία μιλάει μόνο μια φορά κατά τη διάρκεια της ταινίας για να δώσει όνομα στον Ντάμπο.
  • Κλιφ Έντουαρντς ως Τζιμ: ο αρχηγός της ομάδας των κοράκων. Αν και αρχικά πειράζει τον Ντάμπο για τα μεγάλα του αυτιά και περιγελά με την ιδέα του Τίμοθι ότι ο Ντάμπο μπορεί να πετάξει, όταν ακούει την τραγική ιστορία του Ντάμπο είναι αποφασισμένος να βοηθήσει τον Ντάμπο να πετάξει στα αλήθεια.
  • Χέρμαν Μπινγκ ως Ρινγκμάστερ του τσίρκου: αν και όχι πραγματικά κακός, είναι ένας αυστηρός και περιστασιακά αλαζόνας άνθρωπος.
  • Μάργκαρετ Ράιτ ως Κέισι Τζούνιορ: ο ευαίσθητος και τρυφερός κινητήρας του τρένου.
  • Στέρλινγκ Χόλογουεϊ ως Πελαργός
  • Χορωδία του Χολ Τζόνσον ως Χορωδία Κοράκων
  • The King's Men ως Χορωδία Εργατών
  • Νορίν Γκαμίλ ως Ελέφαντας Κάτυ
  • Ντόροθι Σκοτ ως Ελέφαντας Γκίκλες
  • Σάρα Σέλμπι ως Ελέφαντας Πρίσυ
  • Μάλκομ Χάττον ως Σκίνι
  • Μπίλι Μπλέτσερ ως Κλόουν
  • Τζον ΜακΛις ως αφηγητής

Ελληνική μεταγλώττιση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Νίκος Σκουλάς ως Τίμοθι
  • Βασίλης Καΐλας ως Πελαργός
  • Τάσος Κωστής ως Ρινγκμάστερ του τσίρκου
  • Βίνα Παπαδοπούλου ως Μητριάρχης
  • Κωνσταντίνα Οικονόμου ως Κάτυ
  • Λουίζα Μητσάκου ως Πρίσυ
  • Κατερίνα Γκίργκις ως Γκίκλες
  • Γιάννης Στεφόπουλος ως Τζίμ
  • Κώστας Δαρλάσης ως Αφηγητής
  • Συμμετέχουν: Κώστας Τσάκωνας, Σταμάτης Τσάκωνας, Αχιλλέας Κωνστάντζος, Λουκάς Φραγκούλης, Γιάννης Κερκεμέζος, Ερρίκα Μακρή, Ακίνδυνος Γκίκας, Ντίνος Σούτης, Μάνος Βενιέρης
  • Τραγουδούν: Σταύρος Μπέρης, Σπύρος Βίγκος, Κωστής Γεωργάλης, Τάσος Λούπης, Γιώργος Κωνστάντζος, Βασίλης Καΐλας, Γιάννης Στεφόπουλος, Ελένη Παπαδημητρίου, Μαργαρίτα Πικιόνη, Έφη Μινακούλη, Μαργαρίτα Παπαδημητρίου

Ο Ντάμπο είναι βασισμένο στην παιδική ιστορία που γράφτηκε από την Έλεν Άμπερσον και εικονογραφήθηκε από τον Χάρολντ Περλ. Περιελάμβανε οκτώ μόνο ζωγραφιές και μερικές γραμμές από κείμενο, ενώ ο καλύτερος φίλος του Ντάμπο ήταν ένας Κοκκινολαίμης αντί του Τίμοθι του ποντικού.

Ο Ντάμπο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στον Ουώλτ Ντίσνεϋ προς το τέλος του 1939 από τον επικεφαλής αδειοδότησης εμπορευμάτων της Disney Κέι Κάμεν. Ο Ντίσνεϋ κατανόησε αμέσως τις δυνατότητες της ιστορίας και το πόσο συγκινητική ήταν και αγόρασε τα δικαιώματα.[6]

Αρχικά προοριζόταν να γίνει ταινία μικρού μήκους. Ωστόσο, ο Ντίσνεϋ σύντομα πίστεψε ότι ο μόνος τρόπος να αποδοθεί σωστά το βιβλίο ήταν να κάνουν μια ταινία μεγάλου μήκους.[7] Εκείνη την περίοδο, τα στούντιο είχαν σοβαρό οικονομικό πρόβλημα εξαιτίας του πολέμου στην Ευρώπη, ο οποίος συνέβαλε στα χαμηλά έσοδα στο box office από τις ταινίες Πινόκιο και Φαντασία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Ντάμπο να προοριζόταν να είναι μια ταινία με χαμηλό προϋπολογισμό, σχεδιασμένη να φέρει έσοδα στο στούντιο.[8] Οι Ντικ Χούμερ και Τζόε Γκραντ οι οποίοι ανέλαβαν την ιστορία της ταινίας ήταν και οι βασικοί που ανέλαβαν την ανάπτυξη της πλοκής. Έγραψαν το σενάριο σε κεφάλαια, σαν βιβλίο, ένας ασυνήθιστος τρόπος για να γράψεις σενάριο ταινίας. Ανεξαρτήτως αυτού, πολύ λίγα άλλαξαν από το αρχικό πρόχειρο.[9]

Κανένας από τους ηθοποιούς που χάρισαν τις φωνές τους στους χαρακτήρες του Ντάμπο δεν αναγράφηκαν στην οθόνη, όπως είχε γίνει στη Χιονάτη και στον Πινόκιο. Ο Έντουαρντ Μπρόφι, ένας ηθοποιός γνωστός για τους ρόλους του ως γκάνγκστερ, χάρισε τη φωνή του στον Τίμοθι. Δεν υπάρχει καμία άλλη γνωστή ταινία κινουμένων σχεδίων στην οποία να χάρισε τη φωνή του σε κάποιον από τους χαρακτήρες της. Ο Χέρμαν Μπινγκ, ένας Γερμανο-Αμερικανός ηθοποιός γνωστός για τις εκφράσεις του με γουρλωμένα μάτια και την λεπτή Γερμανική προφορά του σε πολλές κωμικές δουλειές, χάρισε τη φωνή του στον διευθυντή του τσίρκου. Η Βίρνα Φέλτον η οποία χάρισε τη φωνή της στην Μητριάρχη Ελέφαντα, χάρισε επίσης τη φωνή της στη Νεραϊδονονά της Σταχτοπούτας στην ομότιτλη ταινία, στη Βασίλισσα Κούπα στην ταινία Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων και στη Φλόρα, τη μία από τις τρεις Νεράιδες στην ταινία Η Ωραία Κοιμωμένη. Άλλοι ηθοποιοί που χάρισαν τις φωνές τους στην ταινία περιλαμβάνουν τους Στέρλινγκ Χόλογουεϊ ως Πελαργό, Κλιφ Έντουαρντς, περισσότερο γνωστός ως η φωνή του Τζίμινι Κρίκετ, ως Τζιμ και Τζον ΜακΛις, περισσότερο γνωστός ως ο αφηγητής στα καρτούν του Γκούφυ «How To», επίσης ως ο αφηγητής στην εισαγωγή της ταινίας.

Όταν η παραγωγή της ταινίας ξεκίνησε στις αρχές του 1941, ο επικεφαλής σκηνοθέτης Μπεν Σάρπστιν έλαβε οδηγίες να κρατήσει στην ταινία απλή και φθηνή. Ως αποτέλεσμα, ο Ντάμπο στερείται της πλούσιας λεπτομέρειας των τριών προηγούμενων ταινιών μεγάλου μήκους της Disney (Φαντασία, Πινόκιο και Χιονάτη). Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων είναι πιο απλός και τα φόντα δεν έχουν τόσες λεπτομέρειες. Αν και η ταινία είναι πιο «καρτουνίστικη» από τις προηγούμενες, οι εικονογραφιστές έφεραν ελέφαντες και άλλα ζώα στο στούντιο για να μελετήσουν τις κινήσεις τους.[7]

Για την εγκαθίδρυση των φόντων χρησιμοποιήθηκε υδατογραφία. Ο Ντάμπο και η Χιονάτη είναι οι μόνες δύο κλασικές ταινίες μεγάλου μήκους της Disney που χρησιμοποίησαν αυτή την τεχνική, την οποία συνήθως χρησιμοποιούσαν για τα διάφορα καρτούν μικρού μήκους. Στις άλλες ταινίες μεγάλου μήκους χρησιμοποιούσαν λαδομπογιά και γκουάς. Στην ταινία Λίλο & Στιτς του 2002, η οποία άντλησε επιρροές από τον Ντάμπο, χρησιμοποιήθηκε επίσης υδατογραφία για τα φόντα.[10][11]

Η απλότητα απελευθέρωσε τους εικονογραφιστές από την υπερβολική ανησυχία τους για τις λεπτομέρειες και τους επέτρεψε να συγκεντρωθούν στο πιο σημαντικό στοιχείο των χαρακτήρων: την υποκριτική. Η εικονογράφηση του Μπιλ Τίτλα για τον Ντάμπο θεωρείται σήμερα μία από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα στην Αμερικανική εικονογράφηση.

Κατά τη διάρκεια της παραγωγής του Ντάμπο, ο Χέρμπερτ Σόρελ, αρχηγός της «Screen Cartoonist's Guild», απαίτησε από τον Ντίσνεϋ να υπογράψει με τη δική του ένωση παρά με την IATSE (Διεθνής Συμμαχία Υπάλληλων Θεατρικής Σκηνής), με την οποία ο Ντίσνεϋ είχε ήδη υπογράψει. Ο Ντίσνεϋ αρνήθηκε λέγοντας ότι θα το έθετε σε ψηφοφορία. Ο Σόρελ απαίτησε ξανά να υπογράψει ο Ντίσνεϋ, αλλά για άλλη μια φορά εκείνος αρνήθηκε. Στις 29 Μαΐου 1941, ελάχιστα μετά την ολοκλήρωση της εικονογράφησης του Ντάμπο, αρκετά μέλη του προσωπικού των στούντιο κατέβηκαν σε απεργία. Η απεργία κράτησε πέντε εβδομάδες και χάλασε την «οικογενειακή» ατμόσφαιρα και συντροφιά στα στούντιο.[εκκρεμεί παραπομπή]

Με την ολοκλήρωση της ταινίας το Φθινόπωρο του 1941, η διανομέας εταιρία της Disney, RKO Pictures, αρχικά εμπόδισε την κυκλοφορία εξαιτίας της διάρκειας 64 λεπτών της ταινίας και ήθελε η Disney είτε να την κάνει μεγαλύτερη, είτε να την μειώσει κάνοντάς την μικρού μήκους είτε να τους επιτρέψει να την κυκλοφορήσουν ως Β-ταινία χαμηλού κόστους. Ο Ντίσνεϋ αρνήθηκε και τις τρεις επιλογές και, απρόθυμα, η RKO κυκλοφόρησε τον Ντάμπο αμεταποίητο ως ταινία μεγάλου μήκους.

Τραγούδια και ερμηνευτές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • «Look Out for Mr. Stork» (The Sportsmen)
  • «Casey Junior» (The Sportsmen)
  • «Song of the Roustabouts» (The King's Men)
  • «Baby Mine» (Betty Noyes)
  • «The Clown Song» (A.K.A.«We're gonna hit the big boss for a raise») (Billy Bletcher, Eddie Holden και Billy Sheets)
  • «Pink Elephants on Parade» (The Sportsmen)
  • «When I See an Elephant Fly» (Cliff Edwards και the Hall Johnson Choir)
  • «When I See an Elephant Fly» (Επανάληψη)

Στη συλλογή Classic Disney: 60 Years of Musical Magic, το τραγούδι «Pink Elephants on Parade» περιλαμβάνεται στον πράσινο δίσκο, το «Baby Mine» στον μωβ δίσκο και το «When I See an Elephant Fly» στον πορτοκαλί δίσκο. Στη συλλογή Disney's Greatest Hits, το τραγούδι «Pink Elephants on Parade» περιλαμβάνεται στον κόκκινο δίσκο.

Τηλεοπτική μετάδοση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυτή ήταν μία από τις πρώτες ταινίες κινουμένων σχεδίων της Disney που μεταδόθηκαν, έστω και σοβαρά επεξεργασμένη, στην τηλεόραση ως μέρος της σειράς ανθολογίας της Disney.

Μαζί με την ταινία Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, ο Ντάμπο ήταν ο πρώτος κανόνας των κινουμένων σχεδίων της Disney που κυκλοφόρησε σε home video. Η ταινία πρωτοκυκλοφόρησε στις 26 Ιουνίου 1981 σε VHS και Betamax, ακολουθούμενη από την κυκλοφορία Laserdisc τον Ιούνιο του 1982. Έπειτα, επανακυκλοφόρησε σε VHS και Betamax ως μέρος της σειράς Τα κλασικά της Disney στις 3 Δεκεμβρίου 1985.[εκκρεμεί παραπομπή]

Η ταινία ανανεώθηκε το 1986 και το 1989[εκκρεμεί παραπομπή] και κυκλοφόρησε στις 12 Ιουλίου 1991 σε VHS και Laserdisc με αφορμή την 50η επέτειο της ταινίας[εκκρεμεί παραπομπή]. Στις 28 Οκτωβρίου 1994 ακολούθησε άλλη μια κυκλοφορία σε VHS και Lasterdisc ως μέρος της συλλογής «Τα αριστουργήματα της Disney».[εκκρεμεί παραπομπή] Στις 23 Οκτωβρίου 2001, υπήρξε μια κυκλοφορία σε VHS και DVD για την 60η επέτειο της ταινίας.[12][13][14] Το 2006, μια έκδοση «Big Top Edition» της ταινίας κυκλοφόρησε σε DVD,[15][16][17] ακολουθούμενη από την κυκλοφορία μιας ειδικής έκδοσης στο Ηνωμένο Βασίλειο τον Μάιο του 2007.[εκκρεμεί παραπομπή]

Μια ειδική έκδοση για την 70η επέτειο της ταινίας κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 20 Σεπτεμβρίου 2011.[18][19][20][21] Η έκδοση για την 70η επέτειο κυκλοφόρησε σε δύο διαφορετικά πακέτα: ένα πακέτο σε συνδυασμό Blu-ray/DVD σε 2 δίσκους και ένα με 1 δίσκο DVD.[20][22] Όλες οι εκδόσεις της 70ης επετείου περιείχαν διεγραμμένες σκηνές και πολύ έξτρα υλικό, συμπεριλαμβανομένων των «Taking Flight: The Making of Dumbo» και «The Magic of Dumbo: A Ride of Passage», ενώ η Blu-ray έκδοση περιελάμβανε επίσης παιχνίδια, ταινίες μικρού μήκους με κινούμενα σχέδια και αρκετά αποκλειστικά.[20][23][24]

Η ταινία επανακυκλοφόρησε σε Blu-ray και DVD στις 26 Απριλίου 2016 για τον εορτασμό της 75ης επετείου της.[25]

Παρά την έλευση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ντάμπο ήταν η πιο επιτυχημένη οικονομικά ταινία της Disney τη δεκαετία του 1940. Μετά την κυκλοφορία της στις 23 Οκτωβρίου, ο Ντάμπο έδειξε να είναι ένα οικονομικό θαύμα σε σχέση με τις άλλες ταινίες της Disney. Αυτή η απλή ταινία στοίχισε μόνο $950,000 για να γίνει,[2] το μισό από όσο κόστισε η Χιονάτη, λιγότερο από το ένα τρίτο του κόστους του Πινόκιο και σίγουρα λιγότερο από την ακριβή Φαντασία. Ο Ντάμπο έφερε τελικά έσοδα $1.6 εκατομμύρια κατά τη διάρκεια της πρώτης κυκλοφορίας. Αυτή και η Χιονάτη ήταν οι μόνες ταινίες της Disney προ-1943 οι οποίες έφεραν κέρδος.[26] Η ταινία επανακυκλοφόρησε στις αίθουσες το 1949, 1959, 1972 και 1976.

Οι κριτικές της ταινίας κατά την πρώτη της κυκλοφορία ήταν σε μεγάλο βαθμό θετικές. Το περιοδικό Variety είπε ότι ο Ντάμπο ήταν «μια ευχάριστη μικρή ιστορία, με άφθονο πάθος αναμειγμένο με μεγάλες δόσεις χιούμορ, έναν αριθμό από ελκυστικούς νέους χαρακτήρες ζώων, πολύ καλή μουσική και τη συνηθισμένη επιδεξιότητα της Disney στην τεχνική».[27] Η Σεσίλια Άγκερ γράφοντας για την εφημερίδα PM, απεκάλεσε τον Ντάμπο «τον ωραιότερο και πιο ευγενικό της Disney» ενώ ο Μπόσλεϊ Κρόουδερ, κριτικός κινηματογράφου για την εφημερίδα The New York Times, είπε ότι η ταινία ήταν «η πιο υπέροχη, η πιο προσφιλής, η πιο πολύτιμη ταινία καρτούν μεγάλου μήκους που αναδύθηκε ποτέ από τα μαγικά πινέλα των καλλιτεχνών θαύμα του Ουώλτ Ντίσνεϋ».[27]

Το περιοδικό Time λόγω της αποδοχής της ταινίας, σχεδίαζε να ονομάσει τον χαρακτήρα ως «το θηλαστικό της χρονιάς» (ένα παιχνίδι με το ετήσιο τεύχος του όπου παρουσιάζει το πρόσωπο της χρονιάς ως τιμή), με μια εμφάνιση στο εξώφυλλο του περιοδικού στην έκδοση που θα κυκλοφόρησε στις 29 Δεκεμβρίου 1941.[27] Η επίθεση στο Περλ Χάρμπορ όμως που έγινε στις 7 Δεκεμβρίου εκείνης της χρονιάς, άλλαξε τον κύκλο των ειδήσεων. Ωστόσο, το ήδη προγραμματισμένο και έτοιμο δοκίμιο για την ταινία, με μια πιο κατάλληλη εισαγωγή, εμφανίστηκε στο τεύχος της 29ης Δεκεμβρίου στο τμήμα «Cinema».[27]

Σήμερα, η ταινία έχει ποσοστό 97% στη σελίδα συλλογής κριτικών Rotten Tomatoes, με μέσο όρο 8.3/10 βασισμένα σε 37 κριτικές. Στο τμήμα ομοφωνίας της σελίδας διαβάζουμε: «Ο Ντάμπο έχει αρκετή ιστορία για τη σύντομη περίοδο που ζει και η ιστορία του αυτή μαζί με τη ζεστή εικονογράφηση και την υπέροχη μουσική είναι αυτό ακριβώς που περιμένεις από ένα κλασικό της Disney».[28] Ο κριτικός κινηματογράφου Λέοναρντ Μάλτιν περιέγραψε την ταινία ως «Μία από τις πιο γοητευτικές ταινίες κινουμένων σχεδίων του Ουώλτ Ντίσνεϋ».[29] Το 2011, το περιοδικό Timeτην ονόμασε μία από «τις 25 καλύτερες ταινίες κινουμένων σχεδίων όλων των εποχών».[30]

Ο δημοσιογράφος και κριτικός Ρίτσαρντ Σίκελ χρέωσε στην ταινία ότι οι χαρακτήρες των κοράκων ήταν Αφρο-Αμερικανικό στερεότυπο στο βιβλίο του, The Disney Version (1968). Ο αρχηγός των κοράκων, στον οποίο χάρισε τη φωνή του ο Κλιφ Έντουαρντς, είχε αρχικά ονομαστεί «Τζιμ Κρόου» (Τζιμ Κοράκι) για λόγους σεναρίου. Ωστόσο, τις φωνές σε όλα τα άλλα κοράκια είχαν χαρίσει Αφρο-Αμερικανοί ηθοποιοί, οι οποίοι ήταν όλοι μέλη της δημοφιλούς all-black χορωδίας του Χαλ Τζόνσον. Παρά τις εισηγήσεις από συγγραφείς όπως ο Σίκελ που επέκριναν την απεικόνιση ως ρατσιστική,[31] άλλοι συγγραφείς απέρριψαν αυτούς τους ισχυρισμούς.[32] Υποστηρικτές σημειώνουν ότι τα κοράκια αποτελούν την πλειοψηφία των χαρακτήρων στην ταινία που είναι συμπαθητικοί προς τη δυστυχία του Dumbo, ότι είναι ελεύθερα πνεύματα που δεν υπακούν σε κανένα και ότι είναι έξυπνοι χαρακτήρες οι οποίοι γνωρίζουν τη δύναμη της αυτοπεποίθησης, σε αντίθεση με τα κοινά στερεότυπα του Στέπιν Φέτχιτ της προηγούμενης δεκαετίας. Επιπλέον, το τραγούδι των κοράκων «When I See An Elephant Fly», το οποίο χρησιμοποιεί ένα περίπλοκο λογοπαίγνιο με τους στίχους, είναι περισσότερο προσανατολισμένο στο να κοροϊδέψει τον Τίμοθι παρά τα μεγάλα αυτιά του Dumbo.

Τον Ιούλιο του 2017, μετά την ονομασία της ως «Disney Legend», η Γούπι Γκόλντμπεργκ εξέφρασε την επιθυμία της οι χαρακτήρες των κοράκων να συμπεριληφθούν στα εμπορικά προϊόντα της Disney «επειδή αυτά τα κοράκια τραγουδούν στην ταινία Ντάμπο το τραγούδι που όλοι θυμούνται».[33]

Βραβεία και υποψηφιότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντάμπο κέρδισε το 1941 το Όσκαρ Καλύτερης Μουσικής, το οποίο παρέλαβαν οι μουσικοί σκηνοθέτες Φρανκ Τσόρτσιλ και Όλιβερ Ουάλας. Ο Τσόρτσιλ και ο στιχουργός Νεντ Ουάσινγκτον ήταν επίσης υποψήφιοι για Όσκαρ Καλύτερου Τραγουδιού για το «Baby Mine» (το τραγούδι που παίζει όταν ο Ντάμπο επισκέπτεται τη μητέρα του στο κελί της), αλλά δεν κατάφερε να κερδίσει.[34] Η ταινία κέρδισε επίσης το βραβείο Καλύτερου Σχεδιασμού Εικονογράφησης στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών το 1947.[35]

Έτος Τελετή Βραβείο Αποτέλεσμα[4]
1941 Όσκαρ Καλύτερη μουσική Νίκη
Καλύτερο Τραγούδι
(Για το τραγούδι «Baby Mine»)
Υποψηφιότητα
1947 Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών Καλύτερος σχεδιασμός εικονογράφησης Νίκη

Η ταινία αναγνωρίζεται από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου στις παρακάτω λίστες:

  • 2004: 100 Χρόνια...100 Τραγούδια
    • «Baby Mine» – Υποψηφιότητα[36]
  • 2006: 100 Χρόνια...100 Επευφημίες – Υποψηφιότητα[37]
  • 2006: 100 Χρόνια Μιούζικαλ – Υποψηφιότητα[38]
  • 2008: AFI's 10 Top 10:
    • Υποψηφιότητα για καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων[39]

Μίντια και εμπορικότητα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Τσίρκο του Ντάμπο ήταν μια live-action τηλεοπτική σειρά με μαριονέτες που απευθυνόταν σε προσχολικές ηλικίες και προβαλλόταν από το Disney Channel τη δεκαετία του 1980. Σε αντίθεση με την ταινία, στη σειρά ο Ντάμπο μιλούσε. Κάθε χαρακτήρας παρουσίαζε ένα ειδικό νούμερο, από χορό και τραγούδι μέχρι αστεία «νοκ-νοκ».

  • Walt Disney's Dumbo: Happy to Help: (ISBN 0-7364-1129-1) Εικονογραφημένο βιβλίο το οποίο έγραψε η Λίαν Όνις και εικονογράφησε ο Πίτερ Έμσλι. Εκδόθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2001.
  • Walt Disney's Dumbo Book of Opposites: (ISBN 0-307-06149-3) Βιβλίο το οποίο κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 1997 από την «Golden Books» κάτω από το brand «Little Golden Books». Το έγραψε ο Άλαν Μπέντζαμιν, το εικονογράφησε ο Πίτερ Έμσλι και την επεξεργασία έκανε η Χέδερ Λόουενμπεργκ.
  • Walt Disney's Dumbo the Circus Baby: (ISBN 0-307-12397-9) Βιβλίο που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 1993 από την «Golden Press» κάτω από το brand «A Golden Sturdy Shape Book». Το εικονογράφησε ο Πίτερ Έμσλι και το έγραψε η Νταϊάν Μούλτροου. Το βιβλίο απευθύνεται σε νήπια και προσχολικές ηλικίες.

Το εναέριο καρουσέλ «Dumbo the Flying Elephant» είναι ένα δημοφιλές αξιοθέατο το οποίο μπορούμε να βρούμε στην Disneyland της Καλιφόρνια,[40] στο «Magic Kingdom» του «Walt Disney World» στη Φλόριντα,[41] καθώς και στις Disneyland του Τόκυο,[42] του Παρισιού και του Χονγκ Κονγκ.[43]

Το αξιοθέατο «Casey Jr. Circus Train» το συναντάμε στις Disneyland της Καλιφόρνια και του Παρισιού.

Τον Ιούνιο του 2009, η Disneyland παρουσίασε τον ιπτάμενο Ντάμπο στο βραδινό σόου πυροτεχνημάτων της, όπου ένας ελέφαντας πετάει γύρω από το Κάστρο της Ωραίας Κοιμωμένης ενώ πυροτεχνήματα, συγχρονισμένα με μουσική, εκρηγνύονται στο αέρα.[44]

Ο Ντάμπο εμφανίζεται στο δημοφιλές παιχνίδι του PlayStation 2, Kingdom Hearts, με τη μορφή βοήθειας για τον παίκτη, ο οποίος μπορεί να τον καλέσει κατά τη διάρκεια μιας μάχης. Ο πρωταγωνιστής του παιχνιδιού, Σόρα, σκαρφαλώνει πάνω του και πετώντας, ο Ντάμπο πιτσιλάει τους εχθρούς με νερό χρησιμοποιώντας την προβοσκίδα του.[45]

Ο Ρινγκμάστερ εμφανίζεται ως ένας από τους τέσσερις Κακούς στο Disney's Villains' Revenge. Στο παιχνίδι, οι Κακοί αλλάζουν το ευτυχισμένο τέλος από το βιβλίο του Τζίμινι Κρίκετ. Πιο συγκεκριμένα, ο Ρινγκμάστερ εξαναγκάζει τον Ντάμπο να παρουσιάζει συνεχώς εξευτελιστικά νούμερα στο τσίρκο του. Στο τέλος, ο Ρινγκμάστερ χάνει όταν μια καλοψημένη πίτα κρέμας τον κτυπάει, ρίχνοντάς τον αναίσθητο.

Ακυρωμένη συνέχεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2001, το DVD για την 60η επέτειο της ταινίας, περιελάμβανε μια κρυφή ματιά από την προτεινόμενη συνέχεια Ντάμπο ΙΙ, η οποία περιελάμβανε τα σχέδια των νέων χαρακτήρων και της ιστορίας. Ο Ρόμπερτ Ραμίρεζ (Joseph: Ο Βασιλιάς των ονείρων) θα σκηνοθετούσε τη συνέχεια, όπου ο Ντάμπο και οι φίλοι του από το τσίρκο περιπλανιόνται σε μια μεγάλη πόλη αφού η ομάδα του τσίρκου έχει φύγει και τους έχει αφήσει πίσω. Στο Ντάμπο ΙΙ θα γινόταν επίσης προσπάθεια να εξηγηθεί τι συνέβη στον πατέρα του Ντάμπο, τον κύριο Τζάμπο. Οι φίλοι του Ντάμπο είναι οι χαοτικές δίδυμες αρκούδες Κλόντ και Λόλι, η περίεργη ζέβρα Ντοτ, ο μεγαλύτερος και ανεξάρτητος ιπποπόταμος Γκόντφραϊ και η περιπετειώδης στρουθοκάμηλος Πένι. Τα ζώα θα λειτουργούσαν ως μεταφορά για τα διάφορα στάδια της παιδικής ηλικίας.[46] Η ταινία Ντάμπο ΙΙ θα διαδραματιζόταν την αμέσως επόμενη μέρα από το σημείο όπου ολοκληρώθηκε η πρώτη ταινία Ντάμπο.[47]

Ο Τζον Λάσιτερ ακύρωσε την ταινία Ντάμπο ΙΙ,[46] σύντομα αφότου ανέλαβε επικεφαλής του δημιουργικού τμήματος των Walt Disney Animation Studios το 2006.[48]

Κύριο λήμμα: Ντάμπο (ταινία, 2019)

Στις 8 Ιουλίου 2014, ανακοινώθηκε πως μια live-action προσαρμογή της ταινίας Ντάμπο ήταν σε στάδιο ανάπτυξης. Στην ίδια ανακοίνωση, επιβεβαιωνόταν ότι ο Ίχρεν Κρούγκερ θα ήταν ο σεναριογράφος, όπως επίσης και συμπαραγωγός μαζί με τον Τζάστιν Σπρίνγκερ.[49] Στις 10 Μαρτίου 2015, ο Τιμ Μπάρτον ανακοινώθηκε ως ο σκηνοθέτης.[50][51] Στις 11 Ιανουαρίου 2017, αναφέρθηκε ότι ο Γουίλ Σμιθ ήταν σε συζητήσεις για να πρωταγωνιστήσει στην ταινία στον ρόλο ενός πατέρα κάποιων παιδιών που θα γίνονταν φίλοι με τον Ντάμπο.[52] Την ίδια μέρα αποκαλύφθηκε ότι είχε προταθεί στον Τομ Χανκς να υποδυθεί τον ρόλο του κακού στην ταινία.[53] Τον επόμενο μήνα, ανακοινώθηκε ότι ο Σμιθ δεν θα πρωταγωνιστούσε στην ταινία τελικά.[54] Ο Σμιθ είχε προφανώς αρνηθεί να συμμετέχει στο πρότζεκτ εξαιτίας διαφωνίας για τον μισθό αλλά και προβλήματα προγραμματισμού, αφού θα πρωταγωνιστούσε στην συνέχεια της ταινίας Τα κακά παιδιά ΙΙ.[55]

Τον Μάρτιο του 2017, αναφέρθηκε ότι η Εύα Γκριν ήταν σε συζητήσεις για τον ρόλο μιας καλλιτέχνιδας στο τραπέζιο.[56] Μετέπειτα από αυτή την ανακοίνωση, ο Ντάνι Ντε Βίτο προστέθηκε στο καστ ως ο Ρινγκμάστερ του τσίρκου, ο οποίος θα είχε το όνομα Μεντίσι.[57] Δύο εβδομάδες αργότερα, αναφέρθηκε ότι ο Κόλιν Φάρελ άρχισε διαπραγματεύσεις για τον ρόλο του Χολτ, ο οποίος είχε αρχικά προταθεί στον Γουίλ Σμιθ.[58] Στις 4 Απριλίου 2017, ο Μάικλ Κίτον, ο πρώην συχνός συνεργάτης του Μπάρτον, ξεκίνησε συνομιλίες για τον ρόλο του κακού.[59] Ο Κίτον επιβεβαίωσε τη συμμετοχή του στην ταινία στις 26 Ιουνίου 2017.[60]

Τα γυρίσματα έλαβαν χώρα στα Cardington Studios στο Μπέντφορντσερ της Αγγλίας.[61] Στις 15 Ιουλίου 2017, η Disney ανακοίνωσε όλο το καστ των ηθοποιών που θα είχαν βασικούς ρόλους στην ταινία και πως η ταινία θα κυκλοφορούσε στις 29 Μαρτίου 2019.[62] ΝτεΌμπια Οπάρεϊ, Τζόσεφ Γκατ και Άλαν Άρκιν θα ενσαρκώσουν επίσης νέους χαρακτήρες, οι οποίοι δημιουργήθηκαν για την ταινία.[63][64][65]

  1. «Dumbo: Detail View». American Film Institute. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2018. 
  2. 2,0 2,1 2,2 «Dumbo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2018. 
  3. Tucker, Nicholas (12 Απριλίου 1999). «Obituary: Helen Aberson Mayer». The Independent. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2018. 
  4. 4,0 4,1 «Dumbo Awards». IMDb. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2018. 
  5. «2017 National Film Registry Is More Than a 'Field of Dreams'». 13 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2018. 
  6. «The Mysterious ''Dumbo'' Roll-A-Book». Michaelbarrier.com. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2018. 
  7. 7,0 7,1 John Canemaker-Commentary-Dumbo, 2007 Special Edition DVD
  8. Holleran, Scott (1 Ιουνίου 2006). «TCM's Leading Ladies, 'Dumbo' at the El Capitan». boxofficemojo.com. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2018. 
  9. Taking Flight: The Making of Dumbo-Dumbo, 2011 DVD
  10. Barrier, Michael (8 Απριλίου 1999). Hollywood Cartoons : American Animation in Its Golden Age. ISBN 9780198020790. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2018. 
  11. «A Look Inside the Creation of Lilo and Stitch». Movies.ign.com. 19 Ιουνίου 2002. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2018. 
  12. «Dumbo: 60th Anniversary Edition». DVD Empire. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2018. 
  13. Ben, Simon (13 Ιουλίου 2003). «Dumbo: 60th Anniversary Edition». Animated Views. http://animatedviews.com/2003/dumbo-60th-anniversary-edition/. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2018. 
  14. Puccio, John (11 Δεκεμβρίου 2001). «Dumb (DVD)». DVD Town. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιανουαρίου 2013. https://archive.today/20130121194002/http://www.dvdtown.com/review/dumbo/dvd/918. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2011. 
  15. Willman, Chris (9 Ιουνίου 2006). «Dumbo: Big Top Edition». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-12-05. https://web.archive.org/web/20201205000935/http://www.ew.com/ew/article/0,,1202253,00.html. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2018. 
  16. Henderson, Eric (6 Ιουνίου 2006). «Dumbo: Big Top Edition». Slant Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2011. https://web.archive.org/web/20110415122758/http://www.slantmagazine.com/dvd/review/dumbo-big-top-edition/939. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2018. 
  17. Swindoll, Jeff (1 Ιουνίου 2006). «DVD Review: Dumbo (Big Top Edition)». Monsters and Critics. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Οκτωβρίου 2012. https://web.archive.org/web/20121014063827/http://www.monstersandcritics.com/dvd/reviews/article_1168836.php/DVD_Review_Dumbo_Big_Top_Edition. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2011. 
  18. Lawler, Richard (29 Απριλίου 2011). «Dumbo 70th Anniversary Blu-ray has a trailer and a release date: September 20th». Engadget. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-05-05. https://web.archive.org/web/20110505201804/http://hd.engadget.com/2011/04/29/dumbo-70th-anniversay-blu-ray-has-a-trailer-and-a-release-date. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2011. 
  19. «Dumbo Blu-ray Release Date and Details». The HD Room. 30 Απριλίου 2011. http://www.thehdroom.com/news/Dumbo-Blu-ray-Release-Date-and-Details/8893. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2018. 
  20. 20,0 20,1 20,2 Wharton, David (4 Απριλίου 2011). «Disney Opens The Vault And Brings Dumbo To Blu-Ray». Cinema Blend. http://www.cinemablend.com/dvdnews/Disney-Opens-Vault-Brings-Dumbo-Blu-Ray-31673.html. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2011. 
  21. «Dumbo Blu-ray Dated». Blu-ray.com. 29 Απριλίου 2011. http://www.blu-ray.com/news/?id=6282. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2018. 
  22. «Dumbo Takes Flight». IGN. 29 Απριλίου 2011. http://dvd.ign.com/articles/116/1165263p1.html. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2018. [νεκρός σύνδεσμος]
  23. «Disney Opens the Vault for 'Dumbo' 70th Anniversary DVD and Blu-ray». Buzz Focus. 29 Απριλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2011. https://web.archive.org/web/20110502043306/http://www.buzzfocus.com/2011/04/29/disney-opens-the-vault-for-dumbo-70th-anniversary-dvd-and-blu-ray/. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2011. 
  24. Sluss, Justin (30 Απριλίου 2011). «Disney's 1941 Classic "Dumbo" Finally Coming to Blu-ray in September». High Def Disc News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-10-07. https://web.archive.org/web/20111007212121/http://www.highdefdiscnews.com/?p=60861. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2011. 
  25. «Dumbo Blu-ray». Blu-ray.com. 26 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2018. 
  26. Barrier, 318
  27. 27,0 27,1 27,2 27,3 «The Timely "Dumbo": Almost a Cover Boy». Walt Disney Family Museum. 16 Μαΐου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2013. 
  28. «Dumbo (1941)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2018. 
  29. Maltin, Leonard. (2008). «Leonard Maltin's 2009 Movie Guide», p390. Plume.
  30. Corliss, Richard (23 Ιουνίου 2011). «The 25 All-TIME Best Animated Films – Dumbo». Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-09-29. https://web.archive.org/web/20110929142746/http://www.time.com/time/specials/packages/article/0,28804,2079149_2079152_2079185,00.html. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  31. Schickel, Richard (1968). The Disney Version. New York: Simon and Schuster. https://archive.org/details/disneyversionlif0000schi. 
  32. Grant, John (1987). Encyclopedia of Walt Disney's Animated Characters. New York: Harper & Row, σελ. 175. https://archive.org/details/encyclopediaofwa0000gran. 
  33. Amidi, Amid (15 Ιουλίου 2017). «In Her First Act As A Disney Legend, Whoopi Goldberg Tells Disney To Stop Hiding Its History». Cartoon Brew. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  34. «Animated films are unwelcome outside designated categories, as «WALL-E» and «Waltz» shutouts remind us». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2009. https://web.archive.org/web/20090805020359/http://latimesblogs.latimes.com/files/2009/02/snow-white-and.html. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2009. 
  35. «Festival de Cannes: Dumbo». festival-cannes.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2009. 
  36. «AFI's 100 Years...100 Songs Nominees» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 17 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  37. «AFI's 100 Years...100 Cheers Nominees» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  38. «AFI's Greatest Movie Musicals Nominees» (PDF). Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  39. «AFI's 10 Top 10 Nominees» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2016. CS1 maint: BOT: original-url status unknown (link)
  40. «Disneyland California's Dumbo the Flying Elephant Page». 
  41. «Disney World's Dumbo the Flying Elephant Page». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2008. 
  42. «Tokyo Disney's Dumbo the Flying Elephant Page». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  43. «Hong Kong Disneyland's Fantasyland Attractions Page». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  44. «"Flying Dumbo to star in new Disneyland fireworks show"». Los Angeles Times. 3 Ιουνίου 2009. 
  45. «Official Kingdom Hearts Page». 
  46. 46,0 46,1 Armstrong, Josh (22 Απριλίου 2013). «From Snow Queen to Pinocchio II: Robert Reece's animated adventures in screenwriting». Animated Views. http://animatedviews.com/2013/from-snow-queen-to-pinocchio-ii-robert-reeces-animated-adventures-in-screenwriting/. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  47. «Dumbo II». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2009. 
  48. Hill, Jim (22 Απριλίου 2007). «Say «So Long!» to direct-to-video sequels: DisneyToon Studios tunes out Sharon Morrill». JimHillMedia.com. http://jimhillmedia.com/editor_in_chief1/b/jim_hill/archive/2007/06/21/say-so-long-to-direct-to-video-sequels-disneytoon-studios-tunes-out-sharon-morrill.aspx. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  49. Kits, Borys (8 Ιουλίου 2014). «Live-Action 'Dumbo' in the Works From 'Transformers' Writer». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/heat-vision/live-action-dumbo-works-transformers-717074. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  50. Fritz, Ben (10 Μαρτίου 2015). «Tim Burton to Direct Live-Action ‘Dumbo’ for Disney». The Wall Street Journal. https://blogs.wsj.com/speakeasy/2015/03/10/tim-burton-to-direct-live-action-dumbo-as-disney-plots-fairy-tale-strategy/. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  51. Ford, Rebecca (10 Μαρτίου 2015). «Tim Burton to Direct Live-Action 'Dumbo' for Disney». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/news/tim-burton-direct-live-action-780397. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  52. Gettell, Oliver (11 Ιανουαρίου 2017). «Will Smith in early talks for Tim Burton's live-action Dumbo». Entertainment Weekly. http://ew.com/movies/2017/01/11/will-smith-dumbo-disney-live-action/. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  53. Lesnick, Silas (11 Ιανουαρίου 2017). «Tom Hanks Offered Dumbo Villain Role». Comingsoon.net. http://www.comingsoon.net/movies/news/802477-tom-hanks-dumbo-villain. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  54. Coggan, Devan (10 Φεβρουαρίου 2017). «Will Smith will not star in Tim Burton’s live-action Dumbo». Ew.com. http://ew.com/movies/2017/02/10/will-smith-tim-burton-dumbo/. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  55. Fleming Jr., Mike (10 Φεβρουαρίου 2017). «'Dumbo' A No-Go For Will Smith». Deadline. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  56. Kit, Borys (7 Μαρτίου 2017). «Eva Green in Talks to Star in Tim Burton's Live-Action 'Dumbo'». The Hollywood Reporter. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  57. Busch, Anita (9 Μαρτίου 2017). «Danny DeVito Negotiating To Join Tim Burton's 'Dumbo' At Disney». Deadline. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  58. Lodderhose, Diana· Feming Jr., Mike (24 Μαρτίου 2017). «Colin Farrell In Negotiations For 'Dumbo' At Disney». Deadline. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  59. Kroll, Justin (4 Απριλίου 2017). «Michael Keaton in Talks to Play Villain in Tim Burton's 'Dumbo' (EXCLUSIVE)». Variety. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  60. BWW News Desk (26 Ιουνίου 2017). «VIDEO: Michael Keaton Confirms Villainous Role in Disney's Live-Action DUMBO». Broadway World. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  61. Evry, Max (16 Ιουνίου 2017). «Do Justice League Reshoot Pics Show the Hall of Justice?». Comingsoon.net. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. It should be noted that Tim Burton’s Dumbo is also building sets at Cardington, so some of these props and set pieces could be for that film as well. What do you think the structure could be? Hall of Justice? Watchtower? Steppenwolf’s lair? Dumbo’s circus? 
  62. Max Evry (15 Ιουλίου 2017). «Production Begins on Tim Burton's Live-Action Dumbo!». Comingsoon.net. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  63. Ramos, Dino-Ray (26 Ιουλίου 2017). «Tim Burton’s Live-Action ‘Dumbo’ Adds ‘Game Of Thrones’ Actor DeObia Oparei». Deadline.com. http://deadline.com/2017/07/tim-burtons-live-action-dumbo-game-of-thrones-deobia-oparei-disney-1202136827/. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  64. Ramos, Dino-Ray (7 Αυγούστου 2017). «Tim Burton’s ‘Dumbo’ Adds Joseph Gatt To Live-Action Adaptation Of Disney Classic». Deadline.com. http://deadline.com/2017/08/tim-burtons-live-action-dumbo-joseph-gatt-colin-farrell-eva-green-danny-devito-michael-keaton-disney-1202144324/. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 
  65. Kroll, Justin (17 Αυγούστου 2017). «Alan Arkin Joins Tim Burton's Live-Action 'Dumbo' (EXCLUSIVE)». Variety. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]