Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μπολτ (ταινία, 2008)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπολτ
Bolt
Ελληνικό εξώφυλλο DVD
ΣκηνοθεσίαΚρις Γουίλιαμς
Μπάιρον Χάουαρντ
ΠαραγωγήΚλαρκ Σπένσερ
Τζον Λάσιτερ
ΣενάριοΝταν Φόγκελμαν
Κρις Γουίλιαμς
Ηθοποιοί φωνήςΤζον Τραβόλτα
Σούζι Έσμαν
Μαρκ Γουάλτον
Μάιλι Σάιρους
Μάλκολμ ΜακΝτάουελ
Νικ Σουάρτσον
Ντίτριχ Μπέιντερ
Κλόι Γκρέις Μορέτζ
Γκρεκ Τζέρμαν
Τζέιμς Λίπτον
Ράντυ Σάβατζ
Κάρι Γουόλγκρεν
Γκρέι ΝτεΛίσλε
Τζ. Π. Μανούξ
Μπράιαν Στεπάνεκ
Τζον Ντιμάτζιο
Τζένι Λιούις
ΜουσικήΤζον Πάουελ
ΤραγούδιΤζον Πάουελ
ΜοντάζΤιμ Μέρτενς
Εταιρεία παραγωγήςWalt Disney Pictures
Walt Disney Animation Studios
ΔιανομήDisney+
Πρώτη προβολή21 Νοεμβρίου 2008
Διάρκεια96 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Προϋπολογισμός$150 εκατομμύρια[1]
Ακαθάριστα έσοδα$310 εκατομμύρια[1]
ΠροηγείταιΓνωρίστε τους Ρόμπινσον
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μπολτ είναι αμερικανική ταινία κωμωδίας-δράσης κινουμένων σχεδίων που κυκλοφόρησε το 2008 σε παραγωγή των Walt Disney Animation Studios και διανομή από την Walt Disney Pictures. Αποτελεί την 48η ταινία μεγάλου μήκους κινουμένων σχεδίων της Disney. Η σκηνοθεσία της ταινίας ανήκει στους Κρις Γουίλιαμς και Μπάιρον Χάουαρντ, ενώ τις φωνές τους στους χαρακτήρες χαρίζουν οι Τζον Τραβόλτα, Μάιλι Σάιρους, Μάλκολμ ΜακΝτάουελ, Ντίτριχ Μπέιντερ, Νικ Σουάρτσον, Γκρεκ Τζέρμαν, Σούζι Έσμαν και Μαρκ Γουάλτον. Η πλοκή της ταινίας επικεντρώνεται σε ένα μικρό άσπρο σκύλο, τον Μπολτ, ο οποίος έχοντας περάσει όλη του τη ζωή στο σκηνικό μιας τηλεοπτικής σειράς, πιστεύει ότι έχει υπερδυνάμεις. Όταν νομίζει ότι ο άνθρωπός του, η Πένι, έχει απαχθεί, φεύγει για ένα ταξίδι διασχίζοντας όλη τη χώρα για να την «σώσει».

Παρά τη σχετικά μικρή απόδοση της ταινίας στο box-office, ο Μπολτ έλαβε πολύ θετικές κριτικές και φημίζεται ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επαναφορά της παλιάς εποχής της Disney, γνωστή ως «Αναγέννηση της Disney», όπως και στο ότι έδωσε στα στούντιο μια νέα δημιουργική κατεύθυνση, η οποία θα οδηγούσε σε άλλες υψηλά επευφημημένες ταινίες όπως το Μαλλιά Κουβάρια (2010) και το Ψυχρά κι Ανάποδα (2013). Ο Μπολτ ήταν επίσης η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους κινουμένων σχεδίων της Disney, η παραγωγή της οποίας έγινε υπό την πλήρη δημιουργική καθοδήγηση του Τζον Λάσιτερ, όπως επίσης και η πρώτη που έγινε ολόκληρη σε υπολογιστή, χρησιμοποιώντας μη-φωτορεαλιστικά γραφικά.

Η ταινία ήταν υποψήφια για μια σειρά βραβείων, συμπεριλαμβανομένου του Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων, το οποίο έχασε από μια άλλη ταινία που κυκλοφόρησε από την Walt Disney Pictures σε παραγωγή της Pixar, το WALL-E.

Στον πρόλογο της ταινίας, ένα κουταβάκι με το όνομα Μπολτ υιοθετείται από ένα εφτάχρονο κοριτσάκι, ονόματι Πένι.

Πέντε χρόνια αργότερα, οι δυο τους πρωταγωνιστούν σε μια επιτυχημένη περιπετειώδη τηλεοπτική σειρά, η οποία φέρει το όνομα Μπολτ. Στη σειρά, ο ομώνυμος χαρακτήρας έχει ποικίλες υπερδυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης της ισχυρής κραυγής σόνικ («σούπερ γάβγισμα»), και πρέπει συνεχώς να ματαιώνει τα σατανικά σχέδια του απεχθή Δόκτωρ Κάλικο. Για να αποκτήσει ο Μπολτ μια πιο ρεαλιστική ερμηνεία, οι παραγωγοί της σειράς τον έχουν ξεγελάσει καθ'όλη τη διάρκεια της ζωής του, διευθετώντας την κινηματογράφιση της σειράς με τέτοιο τρόπο που ο Μπολτ να πιστεύει ότι το τηλεοπτικό πρόγραμμα είναι η πραγματικότητα και ότι πράγματι έχει υπερδυνάμεις. Πιστεύοντας λανθασμένα ότι η Πένι έχει απαχθεί από τους κακούς, ο Μπολτ δραπετεύει από το τροχόσπιτό του στο Χόλυγουντ για να τη σώσει, αλλά προσκρούει σε ένα παράθυρο και πέφτει αναίσθητος σε μια κούτα με αφρολέξ. Κατά λάθος, η κούτα στέλνεται στη Νέα Υόρκη εν αγνοία της εταιρείας παραγωγής της ταινίας. Στη Νέα Υόρκη, ο Μπολτ συνέρχεται και αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι οι «υπερδυνάμεις» του δεν λειτουργούν, αιτιολογώντας το ως μια παρενέργεια που έχει η πολυστερίνη στο σώμα του. Εκεί, γνωρίζει τη Μήτση (Μίτενς στα Αγγλικά), μια θυληκιά γάτα η οποία εκφοβίζει περιστέρια ώστε αυτά να της φέρνουν τροφή. Ο Μπολτ (πιστεύοντας ότι η Μήτση ανήκει στα τσιράκια του Κάλικο) αναγκάζει τη Μήτση να τον βοηθήσει να επιστρέψει στο Χόλυγουντ. Αφού την ρίχνει - κατά λάθος - αναίσθητη κτυπώντας την σε ένα γραμματοκιβώτιο, οι δυο τους ξεκινούν το επικό ταξίδι τους προς τα Δυτικά πάνω σε ένα φορτηγό. Εν τω μεταξύ στο Χόλυγουντ, η Πένι είναι απίστευτα λυπημένη με την εξαφάνιση του Μπολτ αλλά πείθεται από το στούντιο να συνεχίζει τα γυρίσματα με έναν άλλο σκύλο ο οποίος εξωτερικά είναι ίδιος ο Μπολτ.

Ο Μπολτ ξαφνιασμένος από το αίσθημα της πείνας το οποίο νιώθει για πρώτη φορά, ρωτάει τη Μήτση τι του έκανε. Η Μήτση του εξηγεί ότι πεινάει και του δείχνει πώς να δείχνει χαριτωμένος, αλλά ταυτόχρονα και σκύλος που ζητάει φαγητό. Κατευθύνονται σε ένα πάρκο με τροχόσπιτα και εκεί, κάνοντας ό,τι του έμαθε η Μήτση, καταφέρνει να κερδίσει φαγητό και για τους δυο τους. Στο πάρκο συναντούν τον Τίγρη (Ράινο στα Αγγλικά), ένα ατρόμητο χάμστερ το οποίο παρακολουθεί μανιωδώς τηλεόραση και είναι θαυμαστής του Μπολτ. Ο Τίγρης θέλει να γίνει μέλος της ομάδας τους για να τους βοηθήσει να βρουν την Πένι και ο Μπολτ τον αποδέχεται παρά τις αντιρρήσεις της Μήτση. Η ακλόνητη πίστη του Τίγρη στον Μπολτ επιβεβαιώνει τις ψευδαισθήσεις του σκύλου σχετικά με τις υπερδυνάμεις του, αλλά η Μήτση, η οποία καταλαβαίνει ότι ο Μπολτ παίζει σε μια τηλεοπτική σειρά, προσπαθεί να πείσει τον Μπολτ ότι οι υπερδυνάμεις του δεν είναι αληθινές. Ο Μπολτ αρνείται να ακούσει τη Μήτση και εκνευρισμένος επιχειρεί επανειλλημένα να χρησιμοποιήσει το «σούπερ γαύγισμα» πάνω της. Τα γαβγίσματά του προσελκύουν τον μπόγια της περιοχής, ο οποίος φυλακίζει και τους δύο και τους μεταφέρει στο καταφύγιο ζώων. Στην πορεία, ο Τίγρης καταφέρνει να ελευθερώσει τον Μπολτ και ο Μπολτ επιτέλους καταλαβαίνει ότι είναι ένας συνηθισμένος σκύλος. Θέλοντας να εγκαταλείψει τα πάντα, ο Τίγρης (αγνοώντας το γιατί ο Μπολτ θέλει να το κάνει αυτό) τον εμψυχώνει με τα λόγια του και έτσι ο Μπολτ βρίσκει τη χαμένη του αυτοπεποίθηση. Πάνε στο καταφύγιο για να σώσουν τη Μήτση και όλοι μαζί το σκάνε από εκεί, συνεχίζοντας το ταξίδι τους. Στη διαδρομή, η Μήτση βοηθά τον Μπολτ να ξεπεράσει την κρίση ταυτότητας μαθαίνοντάς του τυπικές σκυλίσιες δραστηριότητες (όπως το να βγάζει το κεφάλι του έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου ενώ αυτό είναι εν κινήση και να κυνηγάει ξύλα). Όταν φτάνουν στο Λας Βέγκας, η Μήτση αρνείται να συνεχίσει λέγοντας στον Μπολτ ότι η Χολυγουντιανή ζωή του είναι ψεύτικη και δεν υπάρχει πραγματική αγάπη για αυτόν εκεί πέρα. Το ξέσπασμά της αποκαλύπτει ότι κάποτε ζούσε σε ένα σπίτι με οικογένεια, αλλά την εγκατέλειψαν στο δρόμο να τα βγάλει πέρα μόνη της, αφού πρώτα της έβγαλαν τα νύχια. Ο Μπολτ αρνείται να πιστέψει ότι η Πένι δεν τον αγαπά και συνεχίζει το ταξίδι μόνος. Ο Τίγρης, μαθαίνοντας ότι ο Μπολτ έφυγε, πείθει τη Μήτση ότι πρέπει να τον βοηθήσουν και φεύγουν μαζί για να τον βρουν.

Ο Μπολτ φτάνει στο στούντιο και βρίσκει την Πένι να αγκαλιάζει έναν άλλο σκύλο που του μοιάζει. Αγνοώντας ότι η Πένι είναι στεναχωρημένη με την απουσία του και ότι η αγάπη της για τον άλλο σκύλο είναι μόνο μέρος της πρόβας για τη σειρά, φεύγει καταρρακωμένος. Η Μήτση που βρίσκεται εκεί, βλέπει αυτό που ο Μπολτ δεν είδε: την Πένι να λέει στη μητέρα της πόσο της λείπει ο Μπολτ. Συνειδητοποιώντας ότι η Πένι αγαπάει πραγματικά τον Μπολτ, η Μήτση τον ακολουθεί και του εξηγεί την κατάσταση. Την ίδια στιγμή, μέσα στο στούντιο, ο άλλος σκύλος πανικοβάλλεται κατά τη διάρκεια μιας σκηνής και καταλάθος βάζει φωτιά στο στούντιο όταν ρίχνει κάτω αναμμένους πυρσούς, παγιδεύοντας την Πένι στη φωτιά. Ο Μπολτ μπαίνει στο φλεγόμενο κτίριο όπου επανενώνεται με την Πένι, αλλά δεν μπορούν να βγουν έξω. Απεγνωσμένος, και μη θέλοντας να εγκαταλείψει την Πένι, ο Μπολτ χρησιμοποιεί το «σούπερ γάβγισμά» του. Οι πυροσβέστες ακούνε το θόρυβο μέσω των αεραγωγών του κτιρίου και καταφέρνουν να σώσουν και τους δύο πριν υποκύψουν από την εισπνοή καπνού.

Η Πένι και η μητέρα της παραιτούνται από τη σειρά όταν ο υπερβολικά πρόθυμος ατζέντης τους επιχειρεί να εκμεταλλευτεί το γεγονός για λόγους δημοσιότητας. Η Πένι υιοθετεί τη Μήτση και τον Τίγρη και μαζί με την οικογένειά της μετακομίζει σε ένα σπίτι στην εξοχή για να απολαύσει μια πιο απλή και ευτυχισμένη ζωή μαζί με τον Μπολτ και τα νέα της κατοικοίδια. Η σειρά συνεχίζει να προβάλλεται με αντικαταστάτες του Μπολτ και της Πένι. Η νέα εμφάνιση της «Πένι» στη σειρά εξηγείται ως αποτέλεσμα σοβαρού τραυματισμού, ο οποίος επέβαλε ανακατασκευή του προσώπου της, και την υιοθέτηση μιας νέας πλοκής που περιλαμβάνει απαγωγή από εξωγήινους. Όλα αυτό ενώ ο Μπολτ, η Πένι, η μητέρα της, η Μήτση και ο Τίγρης απολαμβάνουν τη νέα τους ζωή.

Ελληνική μεταγλώττιση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχικά η ταινία θα είχε τον τίτλο Αμερικανικός Σκύλος και θα την έγραφε και σκηνοθετούσε ο Κρις Σάντερς. Τελικά, ο Σάντερς απομακρύνθηκε από το πρότζεκτ και αντικαταστάθηκε από τους Κρις Ουίλιαμς και Μπάιρον Χάουαρντ.[2] Η προηγούμενη πλοκή της ταινίας μιλούσε για την ιστορία ενός σκύλου, του Χένρι, ο οποίος ήταν διάσημος αστέρας της τηλεόρασης και μια μέρα βρίσκει τον εαυτό του απομονωμένο στην έρημο της Νεβάδας μαζί με μια δύστροπη, μονόφθαλμη γάτα και ένα υπερμεγέθες, ραδιενεργό κουνέλι, οι οποίοι ψάχνουν για ένα καινούριο σπίτι. Όλα αυτά ενώ ο Χένρι πιστεύει ότι είναι ακόμη στην τηλεόραση. Το 2006, όταν ο Τζον Λάσιτερ έγινε διευθυντής του δημιουργικού γραφείου της Disney, είδε μαζί με άλλους σκηνοθέτες από την Pixar και την Disney κάποια πρώτα κομμάτια της ταινίας και έδωσε σημειώσεις στον Κρις Σάντερς για το πώς να βελτιώσει την πλοκή. Σύμφωνα με τον Λάσιτερ, ο Κρις Σάντερς αντικαταστάθηκε επειδή δεν ήθελε να κάνει τις αλλαγές που ο ίδιος και οι υπόλοιποι σκηνοθέτες πρότειναν. Ο Λάσιτερ φέρεται να είπε: «Ο Κρις Σάντερς είναι πολύ ταλαντούχος, αλλά δεν μπορούσε να πάει την ταινία προς την κατεύθυνση που έπρεπε να πάει».[3] Μετά την αποχώρηση του Σάντερς και την αλλαγή του τίτλου, δόθηκαν στην ομάδα εικονογράφησης μόνο 18 μήνες για να ολοκληρώσουν την ταινία αντί τα συνήθη τέσσερα χρόνια που φυσιολογικά χρειάζονται για την ολοκλήρωση μιας ταινίας κινουμένων σχεδίων σε υπολογιστή.[4] Στις 8 Ιουνίου 2007, η Disney ανακοίνωσε ότι η ταινία θα κυκλοφορούσε στις 21 Νοεμβρίου 2008 σε 3D.[5][6]

Η εικόνα της ταινίας εμπνεύστηκε από τους πίνακες του Έντουαρντ Χόπερ και την κινηματογράφηση του Βίλμος Ζίγκμοντ.[7] Η νέα τεχνολογία με τα μη φωτορεαλιστικά γραφικά (NPR) χρησιμοποιήθηκε για να προσδώσει στην ταινία μια ειδική εμφάνιση, μια τεχνική η οποία χρησιμοποιήθηκε και στο Μαλλιά Κουβάρια το 2010. Για να δώσουν στο 3D φόντο της ταινίας μια όψη ζωγραφιάς με το χέρι, οι καλλιτέχνες της εταιρείας χρησιμοποίησαν μια νέα τεχνολογική πατέντα, η οποία σχεδιάστηκε ειδικά για την ταινία.[8]

Τα χαρακτηριστικά του Μπολτ είναι βασισμένα σε ένα μείγμα διαφόρων ρατσών σκύλων, αν και οι σχεδιαστές ξεκίνησαν έχοντας στο μυαλό τους ένα λευκό Αμερικανικό Ποιμενικό.[9] Ο Τζόι Μόσιερ, ο επικεφαλής σχεδιαστής του χαρακτήρα, είπε: «Τα Λευκά Αμερικανικά Ποιμενικά έχουν πολύ μακριά αυτιά, ένα χαρακτηριστικό το οποίο προσπάθησα να σατιρίσω έτσι ώστε να επιτρέψω στους εικονογραφιστές να δώσουν έμφαση στην εκφραστικότητα του Μπολτ».[9]

Ο σχεδιασμός του Τίγρη μέσα στην πλαστική του μπάλα βασίστηκε σε ένα τσιντσιλά, το κατοικοίδιο του εκτελεστικού παραγωγού Τζον Λάσιτερ, το οποίο έφερε στο στούντιο μετά την αποχώρηση ενός από τους εικονογραφιστές κατά τη διάρκεια της παραγωγής.[10]

Τη μουσική του Μπολτ έγραψε ο Τζον Πάουελ.[11] Το soundtrack περιέχει τη μουσική της ταινίας και δύο πρωτότυπα τραγούδια. Το πρώτο τραγούδι είναι το «I Thought I Lost You», το οποίο ερμηνεύουν οι Μάιλι Σάιρους και Τζον Τραβόλτα, οι οποίοι χαρίζουν και τη φωνή τους στους χαρακτήρες Μπολτ και Πένι αντίστοιχα της ταινίας. Το τραγούδι ήταν υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού το 2009. Το δεύτερο τραγούδι είναι το «Barking at the Moon» το οποίο έγραψε ο Ρίλο Κίλεϊ και ερμηνεύει η Τζένι Λιούις.[11] Το soundtrack κυκλοφόρησε στις 18 Νοεμβρίου 2008.[12]

Παρόλο που το συγκρότημα Motörhead έχει ένα τραγούδι στην ταινία, δεν φαίνεται να εμφανίζονται ούτε στο soundtrack αλλά ούτε και στη μουσική. Το τραγούδι των Motörhead, «Dog-Face Boy» (από το άλμπουμ Sacrifice) το συναντούμε στη σκηνή όπου ένας νεαρός υπάλληλος ταχυδρομείου ακούει μουσική φορώντας τα ακουστικά του και κλείνει καταλάθος την κούτα που έπεσε ο Μπολτ, η οποία στέλνεται στη Νέα Υόρκη.[13]

Όλη η σύνθεση ανήκει στον Τζον Πάουελ.

Εξώφυλλο soundtrack
Αρ. TίτλοςΤραγουδιστές Διάρκεια
1. "I Thought I Lost You"  Μάιλι Σάιρους & Τζον Τραβόλτα 3:36
2. "Barking at the Moon"  Τζένι Λιούις 3:17
3. "Meet Bolt"  Ορχηστρικό 1:49
4. "Bolt Transforms"  Ορχηστρικό 1:00
5. "Scooter Chase"  Ορχηστρικό 2:29
6. "New York"  Ορχηστρικό 1:44
7. "Meet Mittens"  Ορχηστρικό 1:25
8. "The RV Park"  Ορχηστρικό 2:14
9. "A Fast Train"  Ορχηστρικό 2:38
10. "Where Were You on St. Rhino's Day?"  Ορχηστρικό 1:58
11. "Sing-Along Rhino"  Ορχηστρικό 0:42
12. "Saving Mittens"  Ορχηστρικό 1:02
13. "House on Wheels"  Ορχηστρικό 3:07
14. "Last Vegas"  Ορχηστρικό 2:01
15. "A Friend in Need"  Ορχηστρικό 1:13
16. "Rescuing Penny"  Ορχηστρικό 3:09
17. "A Real Life Superbark"  Ορχηστρικό 0:46
18. "Unbelievable TV"  Ορχηστρικό 1:20
19. "Home at Last/Barking at the Moon (Reprise)"  Τζένι Λιούις 1:29
Συν. διάρκεια:
36:59

Ο Μπολτ βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 21 Νοεμβρίου 2008. Ξεκινώντας την τέταρτη εβδομάδα προβολής της, η ταινία συνοδευόταν από την ταινία μικρού μήκους της σειράς Cars Toons της Pixar, Tokyo Mater.[14]

Ο Μπολτ κυκλοφόρησε σε Blu-ray Disc (Region A) στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 22 Μαρτίου 2009. Το σετ περιείχε ένα DVD και εκδόση της ταινίας σε ψηφιακό αντίγραφο. Ακολούθησε μια κυκλοφορία ενός DVD (Region 1) και μια Ειδικής Έκδοσης DVD με ψηφιακό αντίγραφο στις 24 Μαρτίου.[15] Η κυκλοφορία του Blu-ray πριν από το DVD σηματοδότησε την πρώτη φορά που μια μεγάλη κυκλοφορία ταινίας έγινε πρώτα σε Blu-ray.[16] Ο Μπολτ κυκλοφόρησε σε Blu-ray και DVD στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 15 Ιουνίου 2009.[17]

Μια ταινία μικρού μήκους με τον τίτλο Super Rhino συμπεριλαμβάνεται στο DVD και στο Blu-ray της ταινίας.[18] Το DVD πώλησε 4,611,553 αντίγραφα, φέρνοντας έσοδα 81.6 εκατομμυρίων δολαρίων μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2009.[19] Η 3D έκδοση του Blu-ray κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2010 στη Γαλλία[20] και στο Ηνωμένο Βασίλειο.[21] Ένα μήνα αργότερα, κυκλοφόρησε παγκοσμίως, όμως αποκλειστικά ως επιλογή σε τηλεοράσεις Sony.[22][23] Στις Ηνωμένες Πολιτείες κυκλοφόρησε στις 8 Νοεμβρίου 2011.[24]

Η ιστοσελίδα συλλογής κριτικών Rotten Tomatoes δίνει στην ταινία ποσοστό 89% θετικών κριτικών βασισμένο σε 177 κριτικές. Στο τμήμα της κριτικής ομοφωνίας της σελίδας διαβάζουμε: «Ο Μπολτ είναι μια ευχάριστη κωμωδία κινουμένων σχεδίων η οποία ξεπερνά την οικειότητα της ιστορίας με ισχυρές εικόνες και αγαπητούς χαρακτήρες».[25] Μια άλλη σελίδα συλλογής κριτικών, η Metacritic, έδωσε στην ταινία 67/100 βασιζόμενη σε 29 κριτικές και κατατάσσοντάς την στην κατηγορία «γενικά θετικές κριτικές».[26]

Ο Πέρι Σάιμπερτ από το περιοδικό TV Guide βαθμολόγησε την ταινία με 3/4 και έγραψε ότι «διασκεδάζει και το κοινό το οποίο στόχευε αλλά και τους γονείς του. Αυτός ο επιτυχημένος συνδυασμός συναρπαστικής δράσης, συναισθηματισμού και ευγενικής κωμωδίας κάνει τον Μπολτ ακόμη μία στέρεα προσθήκη στην ιστορία ταινιών της Disney φιλικών προς την οικογένεια».[27] Η Τάσια Ρόμπινσον του The A.V. Club έδωσε στην ταινία ένα Β+ δηλώνοντας ότι «ο Μπολτ είναι η πρώτη ταινία των στούντιο από τότε που κυκλοφόρησε η ταινία Λίλο & Στιτς, η οποία σε κάνει να νιώθεις ότι προσπαθεί να ανακτήσει την παλιά Disney, αντί να την αποβάλλει επιθετικά για χάριν κάτι επιδέξιου και καινούριου».[28] Ο Κένεθ Τουράν από τους The Los Angeles Times έγραψε ότι «[Ο Μπολτ] έχει επίσης μια ενδιαφέρουσα πλοκή η οποία είναι σαν την οικογενειακή εκδοχή κινουμένων σχεδίων του Τζιμ Κάρεϊ στην ταινία Ζωντανή Μετάδοση: The Truman Show».[29]

Το πρώτο Σαββατοκυρίακο, η ταινία βρέθηκε στην τρίτη θέση με έσοδα $26,223,128 πίσω από το Λυκόφως και το Quantum of Solace.[30] Το δεύτερο Σαββατοκυρίακο, ανέβηκε στη δεύτερη θέση πίσω από την ταινία Χριστούγεννα στα Τέσσερα, με 1.4% αύξηση.[31] Στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά, η ταινία είχε έσοδα $114,053,579 μέχρι την τελευταία μέρα προβολής της στις 22 Φεβρουαρίου 2009.[32] Επιπρόσθετα, σε διεθνές επίπεδο είχε έσοδα $195,926,415 μέχρι τις 2 Ιανουαρίου 2011 φτάνοντας συνολικά τα $309,979,994 παγκοσμίως.[1][33]

Υποψηφιότητες βραβείων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία Μπολτ ήταν υποψήφια για τα εξής βραβεία:

Τα Disney Interactive Studios δημιούργησαν ένα βιντεοπαιχνίδι βασισμένο στην ταινία, το οποίο κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2008 για τις κονσόλες Nintendo DS, Wii, PlayStation 2, PlayStation 3, Xbox 360 και Microsoft Windows.[45] Το παιχνίδι επικεντρώνεται στην ψεύτικη τηλεοπτική ζωή του Μπολτ και όχι την πραγματική ιστορία της ταινίας.[46] Ένα ξεχωριστό παιχνίδι κυκλοφόρησε για τα κινητά τηλέφωνα[47] και ένα τρίτο παιχνίδι, το RhinoBall, κυκλοφόρησε ως εφαρμογή της Apple στο App Store.[48]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Bolt». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  2. Amidi, Amid (7 Φεβρουαρίου 2007). «Toy Story 3 and American Dog News». Cartoon Brew. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2007. 
  3. Holson, Laura M. (4 Μαρτίου 2007). «He Runs That Mickey Mouse Outfit». New York Times. http://www.nytimes.com/2007/03/04/movies/04hols.html?_r=1&ref=arts&pagewanted=all&oref=slogin. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  4. Sanders, Peter (27 Οκτωβρίου 2008). «Disney Learns Lessons From Pixar». Wall Street Journal. http://online.wsj.com/article/SB122506337211970383.html?mod=googlenews_wsj. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  5. «Coming to Theaters – Bolt». UltimateDisney.com. 8 Ιουνίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  6. Garth Franklin (8 Ιουνίου 2007). «Disney Announces Summer 2009 Lineup». Dark Horizons. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  7. Lesnick, Silas (15 Σεπτεμβρίου 2008). «Behind the Scenes of Disney's Bolt». Coming Soon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  8. Strike, Joe (9 Απριλίου 2008). «Disney Taps Deep Into DNA In Unveiling Animation Slate». Animation World Network. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2009. 
  9. 9,0 9,1 Smith, Dave. «Ask Dave: The Ultimate Disney History Expert». D23. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2009. 
  10. Barnes, Brooks (14 Νοεμβρίου 2008). «Mark Walton, The Voice Behind the Drawing Board». New York Times. http://www.nytimes.com/2008/11/16/movies/16barn.html?_r=3&oref=slogin&oref=slogin&oref=login. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  11. 11,0 11,1 Walt Disney Records (14 Νοεμβρίου 2008). «Walt Disney Records Presents the Original Motion Picture Soundtrack, BOLT». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-09-24. https://web.archive.org/web/20150924135911/http://www.reuters.com/article/2008/11/14/idUS167698+14-Nov-2008+BW20081114. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  12. «Bolt». Amazon. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  13. «Bolt». EddieTrunk.com. 18 Νοεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2008. 
  14. «Exclusive: First Look at Pixar's Tokyo Mater!». Coming Soon. 9 Δεκεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  15. «Bolt Blu-ray/DVD/Digital Copy Combo Coming March 22». Coming Soon. 21 Ιανουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-09-01. https://web.archive.org/web/20140901125837/http://www.comingsoon.net/news/movienews.php?id=52109. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  16. «Bolt Blu-ray bows two days before DVD». Video Business. 22 Ιανουαρίου 2009. http://www.videobusiness.com/article/CA6631575.html. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2009. 
  17. McIver, Brian (15 Ιουνίου 2009). «80 years of doggy animation helped make new canine hero Bolt, creators reveal». Daily Record. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2015. https://web.archive.org/web/20150305210941/http://www.dailyrecord.co.uk/entertainment/celebrity/80-years-of-doggy-animation-helped-1027402. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  18. «An Afternoon at the House of Mouse». TAG Blog. 27 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  19. «Top Selling DVDs of 2009». The Numbers. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  20. «Bolt 3D Blu-ray (France)». Blu-ray.com. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  21. «Bolt 3D Blu-ray (United Kingdom)». Blu-ray.com. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  22. S. Cohen, Rachel (7 Σεπτεμβρίου 2010). «Disney, Sony team on 3D, Blu-ray marketing». Variety. http://www.variety.com/article/VR1118023827. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  23. «Bolt 3D Blu-ray». Blu-ray.com. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  24. DeMott, Rick (8 Νοεμβρίου 2011). «Disney Release Four New Titles on Blu-ray 3-D». Animation World Network. http://anp.awn.com/news/visual-effects/disney-release-four-new-titles-blu-ray-3-d. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012. [νεκρός σύνδεσμος]
  25. «Bolt Movie Reviews, Pictures». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  26. «Bolt (2008)». Metacritic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  27. «Bolt Review». TV Guide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  28. «Bolt». The A.V. Club. 20 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  29. Turan, Kenneth (21 Νοεμβρίου 2008). «Review: "Bolt"». The Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/2008/nov/21/entertainment/et-bolt21. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  30. «Weekend Box Office Results for November 21–23, 2008». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  31. «Bolt (2008) – Weekend Box Office Results». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  32. «Bolt – Weekend». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  33. «Bolt – Foreign». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  34. «2008 Academy Awards by Category». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  35. Sciretta, Peter (31 Ιανουαρίου 2009). «WTF: WALL-E Completely Snubbed at Annie Awards?». Slash Film. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  36. «Richard Gere to Receive Joel Siegel Award Presented by Diane Lane at VH1's 14th Annual Critics' Choice Awards Ceremony». PR Newswire. 7 Ιανουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  37. Karger, Dave (9 Ιανουαρίου 2009). «Broadcast Film Critics: A 'Slumdog' sweep». Entertainment Weekly. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  38. BrianTT (15 Δεκεμβρίου 2008). «'The Dark Knight,' 'Slumdog Millionaire' Lead Nominees From Chicago Film Critics Association». Hollywood Chicago. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  39. Grossberg, Josh (19 Δεκεμβρίου 2009). «Windy City Critics Vote WALL-E; Vegas Goes Nixon». E! Online. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  40. 40,0 40,1 Brevet, Brad (11 Ιανουαρίου 2009). «Complete List of 2009 Golden Globe Winners». Coming Soon. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  41. «Christopher Nolan, Michelle Williams: Online Film Critics Winners». Alt Film Guide. 19 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  42. «2009 PGA Awards Nominees and Winners». Producers Guild. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  43. «Satellite Awards Winners 2008». Press Academy. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  44. Elaine (28 Μαρτίου 2009). «Kids Choice Awards 2009 Winners». Right Celebrity. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  45. «Bolt». Metacritic. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  46. Geddes, Ryan (19 Ιουνίου 2010). «Bolt Movie to Fetch Videogame Versions». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 
  47. «Bolt promotion page». Jamster. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2010. [νεκρός σύνδεσμος]
  48. «iPhone App Review: RhinoBall». AppVee. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]