Ο Πλανήτης των Θησαυρών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Πλανήτης των Θησαυρών
Treasure Planet
Ελληνικό εξώφυλλο DVD
ΣκηνοθεσίαΡον Κλέμεντς
Τζον Μάσκερ
ΠαραγωγήΡον Κλέμεντς
Τζον Μάσκερ
Ρόι Κόνλι
Πίτερ Ντε Βέλτσο
ΣενάριοΡον Κλέμεντς
Τζον Μάσκερ
Ρον Έντουαρντς
ΙστορίαΡον Κλέμεντς
Τζον Μάσκερ
Τεντ Έλιοτ
Τέρρι Ρόσσιο
Βασισμένο σεΤο νησί των θησαυρών του Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον
Ηθοποιοί φωνήςΤζόζεφ Γκόρντον-Λέβιτ
Μπράιαν Μούρεϊ
Έμμα Τόμσον
Ντέιβιντ Χάιντ Πιρς
Μάρτιν Σορτ
Μάικλ Γουίνκοτ
Λόρι Μέτκαλφ
Ρόσκι Λι Μπράουν
Ντέιν Ντέιβις
Πάτρικ ΜακΓκούαν
ΑφήγησηΤόνι Τζέι
ΜουσικήΤζέιμς Νιούτον Χάουαρντ
ΤραγούδιΤζέιμς Νιούτον Χάουαρντ
ΜοντάζΜάικλ Κέλι
Εταιρεία παραγωγήςWalt Disney Pictures
Walt Disney Animation Studios
ΔιανομήWalt Disney Studios Motion Pictures
Πρώτη προβολή27 Νοεμβρίου 2002
Διάρκεια95 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Προϋπολογισμός$140 εκατομμύρια[1]
Ακαθάριστα έσοδα$109.6 εκατομμύρια[1]
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Πλανήτης των Θησαυρών (αγγλικά: Treasure Planet) είναι αμερικανική ταινία επιστημονικής φαντασίας κινουμένων σχεδίων του 2002 σε παραγωγή των Walt Disney Animation Studios και διανομή από τη Walt Disney Pictures στις 27 Νοεμβρίου 2002. Αποτελεί την 43η ταινία μεγάλου μήκους της συλλογής «Τα Κλασικά της Disney». Η ταινία είναι μια επιστημονικής φαντασίας προσαρμογή του βιβλίου του Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον, Το νησί των θησαυρών και ήταν η πρώτη ταινία που κυκλοφόρησε ταυτόχρονα σε τακτικές κινηματογραφικές αίθουσες και αίθουσες της ΙΜΑΧ.[2][3] Η ταινία χρησιμοποιεί μια νέα τεχνική παραδοσιακής εικονογράφησης 2D με το χέρι πάνω σε 3D εικονογράφηση σε υπολογιστή.

Την ταινία έγραψαν, παρήγαγαν και σκηνοθέτησαν από κοινού οι Ρον Κλέμεντς και Τζον Μάσκερ, οι οποίοι είχαν την ιδέα για την ταινία την ίδια περίοδο που είχαν την ιδέα για μια άλλη ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney, τη Μικρή Γοργόνα (1989).[4] Στον Πλανήτη των Θησαυρών χαρίζουν τις φωνές τους οι Τζόζεφ Γκόρντον-Λέβιτ, Μπράιαν Μούρεϊ, Ντέιβιντ Χάιντ Πιρς, Μάρτιν Σορτ, Ρόσκι Λι Μπράουν, Έμμα Τόμσον, Λόρι Μέτκαλφ και Πάτρικ ΜακΓκούχαν (στον τελευταίο του ρόλο). Τη μουσική της ταινίας συνέθεσε ο Τζέιμς Νιούτον Χάουαρντ, ενώ τα τραγούδια έγραψε και ερμήνευσε ο Τζον Ρζένζνικ. Παρά τις θετικές κριτικές, η ταινία δεν τα πήγε καλά στο box office, αφού κόστισε $140 εκατομμύρια για να φτιαχτεί, ενώ κέρδισε μόλις $38 εκατομμύρια σε Ηνωμένες Πολιτείες και Καναδά και $110 εκατομμύρια συνολικά παγκοσμίως.[1] Ήταν υποψήφια για Όσκαρ το 2002 στην κατηγορία Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζιμ Χόκινς ως παιδί, γοητεύεται από τις ιστορίες του θρυλικού πειρατή Κάπταιν Φλίντ και την ικανότητά του να εμφανίζεται από το πουθενά, να κάνει επιδρομές σε πλοία και να εξαφανίζεται ώστε να κρύψει τα λάφυρα στον μυστηριώδη «Πλανήτη των Θησαυρών». Δώδεκα χρόνια αργότερα ο Τζιμ, έφηβος πια, είναι ένας αποστασιοποιημένος και απομονωμένος νεαρός, ο οποίος έχει εγκαταλειφθεί από τον πατέρα του. Απρόθυμα, βοηθά τη μητέρα του Σάρα στη διοίκηση του πανδοχείου της οικογένειας και αντλεί διασκέδαση από το «ηλιακό σερφάρισμα», ένα υβριδικό σερφάρισμα στον αέρα με ιστιοσανίδα συνδεδεμένη με ένα ηλιακό ιστίο που τροφοδοτείται από έναν πύραυλο.

Μια μέρα, ένα διαστημόπλοιο συντρίβεται κοντά στο πανδοχείο. Ο ετοιμοθάνατος πιλότος, Μπίλι Μπόουνς, δίνει στον Τζιμ μια σφαίρα λέγοντάς του να «προσέχει το σάιμποργκ». Μετά από αυτό, μια συμμορία πειρατών εισβάλει στο πανδοχείο και το καίει. Ο Τζιμ, η μητέρα του και ο φίλος τους, Δρ. Ντέλμπερτ Ντόπλερ (ο οποίος έχει μορφή σκύλου), το σκάνε για να σωθούν. Στο γραφείο του Ντόπλερ, ο Τζιμ συνειδητοποιεί ότι η σφαίρα είναι ένας προτζέκτορας ολογραφημάτων, ο οποίος εμπεριέχει τον χάρτη που οδηγεί στον Πλανήτη των Θησαυρών.

Ο Ντόπλερ ναυλώνει ένα πλοίο με το όνομα RLS Legacy σε αποστολή για να βρουν τον Πλανήτη των Θησαυρών. Καπετάνιος του πλοίου είναι η έξυπνη Κάπταιν Αμέλια (έχει μορφή γάτας) μαζί με τον πειθαρχημένο αρχηγό πληρώματος, Κύριο Άροου. Το πλήρωμα είναι ένα μάτσο ετερόκλητων πλασμάτων, το οποίο καθοδηγεί μυστικά ο μάγειρας του πλοίου, Τζον Σίλβερ, ο οποίος είναι μισός ρομπότ, τον οποίο ο Τζιμ υποπτεύεται ως το σάιμποργκ για το οποίο τον προειδοποίησε ο πιλότος. Ο Τζιμ στέλνεται να δουλέψει στο μαγειρείο, όπου τον επιβλέπει ο Σίλβερ και το κατοικίδιό του, Μορφ, που μπορεί να παίρνει όποια μορφή θέλει. Παρά το ότι ο Τζιμ δεν εμπιστεύεται τον Σίλβερ, οι δυο τους αναπτύσσουν σύντομα μια σχέση πατέρα-γιου.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, το πλοίο πέφτει πάνω σε έναν υπερκαινοφανή αστέρα (σούπερ νόβα). Ο Τζιμ ασφαλίζει όλα τα σχοινιά με τα οποία είναι δεμένα τα μέλη του πληρώματος στο πλοίο, ώστε να μην χαθούν στο κενό. Σώζει τον Σίλβερ πριν πέσει στο κενό αλλά ο υπερκαινοφανής αστέρας περιέρχεται σε μαύρη τρύπα, όπου ο Άροου πέφτει και χάνεται στο κενό και πεθαίνει. Η έκρηξη των κρουστικών κυμάτων σε συνδυασμό με τη μηχανή στη μέγιστη δύναμή της, καθιστούν την Κάπταιν Αμέλια ικανή να πιλοτάρει το πλοίο στην ασφάλεια. Το πλήρωμα θρηνεί την απώλεια του Άροου και αρχίζουν να υποπτεύονται ότι ο Τζιμ δεν ασφάλισε το σχοινί του. Ο Τζιμ κατηγορεί τον εαυτό του για το λάθος, ενώ στην πραγματικότητα, το αδίστακτο εντομοειδές μέλος του πληρώματος, ο Σκρούπ, έκοψε το σχοινί.

Καθώς το πλοίο φτάνει στον Πλανήτη των Θησαυρών, ξεσπά ανταρσία την οποία καθοδηγεί ο Σίλβερ. Ο Τζιμ, ο Ντόπλερ, η Αμέλια και ο Μορφ εγκαταλείπουν το πλοίο, αφήνοντας καταλάθος τη σφαίρα-χάρτη πίσω στο πλοίο. Νομίζοντας ότι ο Τζιμ έχει τον χάρτη, ο Σίλβερ έχει την ευκαιρία να τον σκοτώσει αλλά αρνείται να το κάνει εξαιτίας της σύνδεσης που απέκτησε με το αγόρι. Οι φυγάδες, στην προσπάθειά τους να δραπετεύουν από το πλοίο, δέχονται πυρά και η Αμέλια τραυματίζεται.

Καθώς εξερευνεί τα δάση του Πλανήτη των Θησαυρών, ο Τζιμ συναντά τον B.E.N., ένα εγκαταλελειμένο, φαντασιόπληκτο ρομπότ, το οποίο λέει ότι έχει χάσει κυριολεκτικά το μυαλό του καθώς ένα μέρος του εγκεφάλου του έχει χαθεί. Ο Β.Ε.Ν. οδηγεί τον Τζιμ και του υπόλοιπους στο σπίτι του, όπου μπορούν να περιθάλψουν την Αμέλια. Οι πειρατές περικυκλώνουν το σπίτι και απομονώνουν την ομάδα, καθώς ο Τζιμ, ο Β.Ε.Ν. και ο Μορφ χρησιμοποιούν την πίσω πόρτα για να επιστρέψουν στο πλοίο και να βρουν τον χάρτη. Ο Σκρουπ τους αντιλαμβάνεται και παλεύει με τον Τζιμ. Ενώ ο Β.Ε.Ν. προσπαθεί να σαμποτάρει το κεντρικό σύστημα του πυροβολικού του πλοίου, ακούσια θέτει σε εφαρμογή την τεχνητή βαρύτητα, με αποτέλεσμα ο Τζιμ και ο Σκρουπ να αρχίσουν να αιωρούνται κινδυνεύοντας να χαθούν το διάστημα. Παλεύοντας στο κατάρτι, ο Τζιμ καταφέρνει να κρατηθεί, ενώ ο Σκρουπ χάνεται στο διάστημα. Ο Τζιμ και ο Β.Ε.Ν. βρίσκουν τον χάρτη και επιστρέφουν στο σπίτι, αλλά εκεί τους περιμένει ο Σίλβερ, ο οποίος έχει ήδη αιχμαλωτίσει τον Ντόπλερ και την Αμέλια.

Ο Τζιμ αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει τον χάρτη και όλοι μαζί βρίσκουν την πύλη που οδηγεί σε οποιοδήποτε μέρος του σύμπαντος. Η πύλη ήταν ο τρόπος που ο Φλιντ έκανε τις επιδρομές και έκλεβε τους θησαυρούς των πλοίων. Ο θησαυρός είναι μαζεμένος στο κέντρο του πλανήτη και προσβάσιμος μόνο μέσω αυτής. Βρίσκουν στην πύλη την είσοδο του Πλανήτη των Θησαυρών και εισέρχονται σε αυτόν. Ο Τζιμ βρίσκει τον σκελετό του Φλιντ, ο οποίος κρατάει το χαμένο κομμάτι από τον εγκέφαλο του Β.Ε.Ν. Ο Τζιμ το τοποθετεί στον Β.Ε.Ν., ο οποίος αμέσως θυμάται ότι ο πλανήτης είναι παγιδευμένος με εκρηκτικά και θα ανατιναχθεί αν κάποιος προσπαθήσει να πάρει τον θησαυρό. Στην επακόλουθη καταστροφή, ο Σίλβερ επιλέγει να σώσει τον Τζιμ παρά να κρατήσει ένα πλοίο φτιαγμένο από χρυσό και αργότερα όλη ο ομάδα καταφέρνει να φτάσει στο Legacy. Το πλοίο όμως φέρει ζημιές και δεν έχει την απαιτούμενη δύναμη για να φύγει από τον πλανήτη έγκαιρα, πριν εκείνος ανατιναχθεί. Ο Τζιμ κάνοντας σέρφινγκ κατευθύνεται πίσω προς τον πλανήτη, ώστε να χρησιμοποιήσει την πύλη ανοίγοντας δρόμο προς μια νέα τοποθεσία, ενώ ο Ντόπλερ πιλοτάρει το πλοίο ακολουθώντας τον. Ο Τζιμ καταφέρνει να ανοίξει τη νέα πύλη για το κόσμο όπου βρίσκεται το σπίτι του και μέσω αυτής, ξεφεύγουν από την καταστροφή του Πλανήτη των Θησαυρών.

Μετά την απόδραση, η Αμέλια διατάζει τη φυλάκιση των πειρατών που συμμετείχαν στην ανταρσία και προσφέρεται να συστήσει τον Τζιμ στην Διαστρική Ακαδημία λόγω των ηρωικών πράξεών του. Ο Σίλβερ ξεγλιστρά προς το κάτω κατάστρωμα, όπου ο Τζιμ τον βρίσκει να ετοιμάζεται για την απόδρασή του. Τελικά τον αφήνει να φύγει και ο Σίλβερ του ζητάει να κρατήσει τον Μορφ. Πριν φύγει, του δίνει κάποια από τα κοσμήματα που κατάφερε να πάρει από τον Πλανήτη των Θησαυρών, έτσι ώστε η μητέρα του να μπορέσει να επαναλειτουργήσει το πανδοχείο. Ο Τζιμ επανενώνεται με τη μητέρα του και λίγο καιρό αργότερα, διοργανώνεται ένα πάρτυ για την επαναλειτουργία του πανδοχείου. Ο Ντόπλερ και η Αμέλια είναι παντρεμένοι έχοντας αποκτήσει οικογένεια και ο Τζιμ είναι πλέον δόκιμος στρατιωτικός.

Ηθοποιοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τζόζεφ Γκόρντον-Λέβιτ ως Τζιμ Χόκινς: ένας έφηβος ο οποίος τρελαίνεται για την περιπέτεια.
    • Όστιν Μάτζορς ως Τζιμ Χόκινς παιδί
  • Ντέιβιντ Χάιντ Πιρς ως Ντέλμπερτ Ντόπλερ: ένας εξωγήινος γιατρός ο οποίος μοιάζει με σκύλο.
  • Έμμα Τόμσον ως Κάπταιν Αμέλια: η καπετάνιος του RLS Legacy. Μοιάζει με γάτα.
  • Μάρτιν Σορτ ως Β.Ε.Ν.: ένα ρομπότ που κυριολεκτικά «έχασε το μυαλό του» και εγκαταλείφθηκε στον Πλανήτη των Θησαυρών από τον Κάπταιν Φλιντ.
  • Μπράιαν Μούρεϊ ως Τζον Σίλβερ: σάιμποργκ και μάγειρας του RLS Legacy, ο οποίος οδηγεί το πλήρωμα σε ανταρσία
  • Ρόσκι Λι Μπράουν ως Κύριος Άροου: ο αρχηγός πληρώματος στο πλοίο της Κάπτεν Αμέλια.
  • Λόρι Μέτκαλφ ως Σάρα Χόκινς: η μητέρα του Τζιμ η οποία διευθύνει το πανδοχείο Benbow.
  • Ντέιν Ντέιβις ως Μορφ: ένα μικρό πλάσμα και κατοικοίδιο του Σίλβερ, το οποίο μπορεί να πάρει οποιαδήποτε μορφή.
  • Μάικλ Γουίνκοτ ως Σκρουπ: ένα μοχθηρό μέλος του πληρώματος του RLS Legacy, που μοιάζει με αράχνη-καβούρι.
  • Πάτρικ ΜακΓκούαν ως Μπίλι Μπόουνς: ένας ναύτης που έχει στην κατοχή του τον χάρτη του Πλανήτη των Θησαυρών.

Ελληνική μεταγλώττιση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Σταύρος Σιούλης ως Τζίμ Χόκινς
    • Γιάννης Ιάσων Σκουρογιάννης ως Τζίμ Χόκινς παιδί
  • Χρήστος Μπίρος ως Τζον Σίλβερ
  • Κώστας Φιλλίπογλου ως Δρ. Ντέλμπερτ Ντόπλερ
  • Ιφιγένεια Στάικου ως Κάπταιν Αμέλια
  • Μανώλης Γιούργος ως Κύριος Άροου
  • Κώστας Μπακάλης ως Μπίλι Μπόουνς
  • Γιάννης Στεφόπουλος ως Β.Ε.Ν. (Μπεν)
  • Κώστας Σεραφειμίδης ως Σκρουπ
  • Ελισάβετ Κωνσταντοπούλου ως Σάρα Χόκινς
  • Δημήτρης Κοντογιάννης ως αφηγητής
  • Ντίνος Σούτης ως Kάπταιν Φλιντ
  • Αντώνης Πάλλης ως Όουνς
  • Ανδρέας Ρήγας, Θέμης Ψυχογιός και Σταμάτης Κυπραίος ως πειρατές
  • Συμμετέχει ο Χρήστος Συριώτης
  • Τραγουδάει ο Μιχάλης Χατζηγιάννης

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πλανήτης των Θησαυρών χρειάστηκε περίπου τεσσεράμισι χρόνια για να ολοκληρωθεί, αλλά η ιδέα για την ταινία (η οποία είχε τον τίτλο «Το Νησί των Θησαυρών στο Διάστημα» εκείνη την περίοδο) πρωτοέπεσε στο τραπέζι το 1985 από τον Ρον Κλέμεντς, κατά τη διάρκεια της συνάντησης όπου εκείνος και Τζον Μάσκερ έδωσαν επίσης την ιδέα για τη Μικρή Γοργόνα.[5][6] Ο Κλέμεντς δήλωσε ότι ο Τζέφρι Κάτζενμπεργκ, ο οποίος ήταν ο διευθυντής των Walt Disney Studios εκείνη την εποχή, «απλά δεν ενδιαφερόταν» για την ιδέα.[7] Ο Μάσκερ και ο Κλέμεντς ήθελαν να είναι ικανοί να «κινούν την κάμερα γύρω γύρω όπως ο Στίβεν Σπίλμπεργκ ή ο Τζέιμς Κάμερον», έτσι η καθυστέρηση στην παραγωγή της ταινίας λειτούργησε ευεργετικά, μιας και «η τεχνολογία είχε χρόνο να αναπτυχθεί με όρους πραγματικής κίνησης της κάμερας».[8] Η βασική εικονογράφηση για την ταινία ξεκίνησε το 2000 με περίπου 350 άτομα να εργάζονται σε αυτήν.[9] Το 2002, ο Ρόι Κόνλι υπολόγισε ότι υπήρχαν περίπου 1027 άτομα που εμφανίζονταν στους τίτλους τέλους της ταινίας με «περίπου τετρακόσιους καλλιτέχνες, εκατόν πενήντα μουσικούς και άλλους διακόσιους τεχνολόγους».[5]

Σύμφωνα με τον Κόνλι, ο Κλέμεντς ήθελε να δημιουργήσει έναν διαστημικό κόσμο ο οποίος θα ήταν «ζεστός και θα είχε περισσότερη ζωή από αυτή που φυσιολογικά θα περίμενε κανείς να έχει μια ταινία επιστημονικής φαντασίας», σε αντίθεση με τη θεραπεία του «ανοξείδωτου χάλυβα και του καπνού που βγαίνει από τα έγκατα της γης» που υπάρχει σε τέτοιου είδους ταινίες.[5] Για να κάνουν την ταινία «διασκεδαστική» δημιουργώντας πιο συναρπαστικές σκηνές δράσης και επειδή πίστευαν ότι το να έχουν τους χαρακτήρες να φοράνε διαστημικά κοστούμια και κράνη «θα αφαιρούσε το ρομαντισμό της ταινίας»,<ref«TREASURE PLANET Q&A with producers / directors / co-writers RON CLEMENTS & JOHN MUSKER». Phase 9 Entertainment. 2005. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. </ref> η ομάδα δημιούργησε την έννοια του «Etherium», ενός «εξωτερικού χώρου γεμάτου με ατμόσφαιρα».[6][10]

Έγιναν πολλές αλλαγές στην ταινία κατά τα τελευταία στάδια στης παραγωγής. Ο πρόλογος της ταινίας αρχικά είχε τον Τζιμ Χόκινς, ως ενήλικα, να διηγείται σε πρώτο πρόσωπο την ιστορία του Κάπταιν Φλιντ,[6][11] αλλά η ομάδα θεώρησε ότι αυτό ήταν πολύ «σκοτεινό» και ένιωσε ότι η συμμετοχή του χαρακτήρα ήταν ελλιπής.[6] Η ομάδα είχε επίσης σκοπό να συμπεριλάβει στην ταινία μια σκηνή όπου ο Τζιμ θα δούλευε πάνω στην ηλιακή του σανίδα καθώς συναναστρέφεται με ένα εξωγήινο παιδί, και η οποία θα έδειχνε μια πιο ευαίσθητη πλευρά του Τζιμ ως φόρο τιμής στον Φύλακα στη σίκαλη.[12] Εξαιτίας όμως της πρόθεσης να ξεκινήσει η ταινία με τον Τζιμ να σερφάρει με την ηλιακή σανίδα του, η σκηνή έπρεπε να κοπεί.[12]

Σενάριο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο σεναριογράφος Ρομπ Έντουαρντς δήλωσε ότι «ήταν πολύ μεγάλη πρόκληση» να πάρεις ένα κλασικό μυθιστόρημα και να το τοποθετήσεις στο διάστημα και ότι έκαναν πίσω σε μερικά από τα στοιχεία επιστημονικής φαντασίας («πράγματα όπως τα μεταλλικά διαστημόπλοια και το αίσθημα του ψύχους») από νωρίς. Ο Έντουαρντς συνεχίζει λέγοντας ότι «έκαναν αρκετά πράγματα για να κάνουν την ταινία πιο σύγχρονη» και ότι η ιδέα πίσω από την τοποθέτηση της ταινίας στο διάστημα ήταν «για να γίνει η ιστορία τόσο συναρπαστική για τα παιδιά του σήμερα όπως ήταν και το βιβλίο για τα παιδιά του τότε».[13]

Όσον αφορά την προσαρμογή των χαρακτήρων του βιβλίου στην ταινία, ο Ρον Κλέμεντς αναφέρει ότι ο Τζιμ Χόκινς στο βιβλίο είναι «ένα πολύ έξυπνο, πολύ ικανό παιδί». Ήθελαν όμως στην αρχή της ταινίας να τον δείξουν ως κάποιον που «έχει μπλεξίματα» και «που δεν ξέρει στα αλήθεια ποιος είναι», ενώ ταυτόχρονα διατηρεί τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά από τον αυθεντικό χαρακτήρα του βιβλίου. Οι «φιγούρες πρότυπα, μέντορες» του Τζιμ Χόκινς στο βιβλίο ήταν οι Σκουάιρ Τρέλονεϊ και Δρ. Λίβερσεϊ, τους οποίος ο Τζον Μάσκερ περιέγραψε ως «ο ένας είναι πολύ κωμικός και ο άλλος πολύ ντόμπρος». Αυτοί οι δύο χαρακτήρες ενώθηκαν και δημιούργησαν τον Δρ. Ντόπλερ. Ο Κλέμεντς αναφέρει επίσης ότι παρόλο που η σχέση πατέρα-γιου ανάμεσα στον Τζιμ Χόκινς και τον Τζον Σίλβερ ήταν υπαρκτή «ως ένα βαθμό» στο βιβλίο, ήθελαν να την τονίσουν περισσότερο στην ταινία.[14]

Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο υπεύθυνος για το κάστινγκ, Ρουθ Λάμπερτ, διοργάνωσε μια σειρά από ακροάσεις για την ταινία στη Νέα Υόρκη, στο Λος Άντζελες και στο Λονδίνο, αλλά η παραγωγή είχε ήδη κάποιους ηθοποιούς υπόψη για δύο από τους βασικούς χαρακτήρες της ταινίας.[15] Ο χαρακτήρας του Δρ. Ντόπλερ γράφτηκε έχοντας υπόψη τον Ντέιβιντ Χάιντ Πιρς.[5][14] Ένα αντίγραφο του σεναρίου του Πλανήτη των Θησαυρών μαζί με κάποια πρώτα σκίτσα του χαρακτήρα και γραφικά στοιχεία της ταινίας δόθηκαν στον Πιρς ενώ δούλευε στην ταινία Ζουζούνια. Δήλωσε ότι «το σενάριο ήταν φανταστικό και η εμφάνιση τόσο συναρπαστική», κάτι που τον έκανε να αποδεχτεί το ρόλο.[16] Παρομοίως, ο χαρακτήρας της Κάπταιν Αμέλια δημιουργήθηκε με την ιδέα ότι η Έμμα Τόμσον θα χάριζε τη φωνή της σε αυτόν.[17] «Της προσφέραμε τον ρόλο και ήταν πραγματικά ενθουσιασμένη» λέει ο Κλέμεντς. Ο Μάσκερ είπε: «Αυτός είναι ο πρώτος χαρακτήρας δράσης/περιπέτειας που έπαιξε ποτέ η Έμμα ενώ κατά τη διάρκεια αρκετών συναντήσεων, ήταν έγκυος. Ήταν ευτυχισμένη γιατί θα μπορούσε να συμμετέχει σε όλη αυτή τη δράση χωρίς να χρειάζεται να προπονηθεί για το ρόλο».[17] Αρχικά, δεν υπήρχαν ηθοποιοί στα υπόψιν για τους χαρακτήρες των Τζον Σίλβερ και Τζιμ Χόκινς. Ο Μπράιαν Μούρεϊ (Τζον Σίλβερ) και ο Τζόζεφ Γκόρντον-Λέβιτ (Τζιμ Χόκινς) υπέγραψαν έπειτα από ακροάσεις μηνών.[5] Ο Γκόρντον-Λέβιτ δήλωσε ότι τον είχε ελκύσει ο ρόλος επειδή «είναι μια ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney και αυτές οι ταινίες είναι από μόνες τους μια ξεχωριστή κατηγορία» και ότι «το να είναι μέρος αυτής της παράδοσης είναι κάτι το απίστευτο για μένα».[18] Ο Μάσκερ ανέφερε ότι ο Γκόρντον-Λέβιτ «συνδύαζε αρκετά την ευαλωτότητα και την εξυπνάδα και ένα συνδυασμό νεανικότητας» και ότι τους άρεσε η προσέγγισή του.[14]

Από στους βασικούς ηθοποιούς της ταινίας, μόνο ο Πρις είχε εμπειρία ως ηθοποιός φωνής πριν από τον Πλανήτη των Θησαυρών. Ο Κόνλι εξήγησε ότι έψαχναν για «φυσικές φωνές ηθοποιών» και ότι μερικές φορές ήταν καλύτερα να έχουν ηθοποιούς χωρίς προηγούμενη εμπειρία καθώς θα χρησιμοποιούσαν τη φυσική τους φωνή αντί μια «επηρεασμένη φωνή».[5] Οι συνεδρίες για τη φωνή γίνονταν κυρίως χωρίς οποιαδήποτε αλληλεπίδραση με τους άλλους ηθοποιούς,[14][16] αλλά ο Γκόρντον-Λέβιτ εξέφρασε την επιθυμία του να αλληλεπιδράσει με τον Μπράιαν Μούρεϊ επειδή το βρήκε δύσκολο να υποδυθεί τις περισσότερες από τις σκηνές μεταξύ του Τζιμ Χόκινς με τον Τζον Σίλβερ μόνος του.[14]

Σχεδιασμός και εικονογράφηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια εικονογραφία του Ν.Σι. Γουάιεθ με τον τίτλο One More Step, Mr. Hands (Ένα Ακόμα Βήμα, κ.Χαντς) για μια έκδοση του βιβλίου Το νησί των θησαυρών το 1911. Αυτό το είδος εικονογραφίας απετέλεσε τη βάση για τη γενική εικονογράφηση του Πλανήτη των Θησαυρών.

Κατά τον σχεδιασμό του Πλανήτη των Θησαυρών, η ομάδα εργαζόταν με βάση τον κανόνα «Νόμος 70/30» (μια ιδέα την οποία ο καλλιτεχνικός διευθυντής πίστωσε τον Ρον Κλέμεντς), ο οποίος σήμαινε ότι η συνολική εμφάνιση της ταινίας θα έπρεπε να είναι 70% παραδοσιακή και 30% επιστημονική φαντασία.[19] Η συνολική εμφάνιση του Πλανήτη των Θησαυρών ήταν βασισμένη στο καλλιτεχνικό στυλ που προωθούσαν οι εικονογράφοι που σχετίζονταν με τη Σχολή Μπράντιγουάιν (όπως οι Χάουαρντ Πάιλ και Ν.Σι. Γουάιεθ). Οι εικονογραφήσεις τους περιγράφτηκαν από την ομάδα της ταινίας ως «κλασικές εικονογραφήσεις ιστοριών», έχοντας μια αίσθηση ζωγραφικής σε αυτές και αποτελείτο από μια παλέτα ζεστών χρωμάτων.[20] Οι εικονογραφιστές πήραν το Deep Canvas, μια τεχνολογία την οποία είχαν πρωτοαναπτύξει για την ταινία Ταρζάν, και κατέληξαν με μια διαδικασία την οποία ονόμασαν «Virtual Sets», όπου δημιούργησαν σκηνικά 360 μοιρών πριν ξεκινήσουν να τοποθετούν τις σκηνές σε αυτά.[5] Συνδύασαν αυτή τη διαδικασία με παραδοσιακά σχεδιασμένους χαρακτήρες έτσι ώστε να πετύχουν μια «ζωγραφισμένη εικόνα με αντίληψη του βάθους» και επέτρεψαν στην ομάδα να τοποθετήσει την κάμερα οπουδήποτε και να τη χρησιμοποιεί όπως θα τη χρησιμοποιούσε σε μια live-action ταινία.[9] Με σκοπό να δοκιμάσουν το πώς τα κομμάτια που δημιουργήθηκαν σε υπολογιστή (κυρίως το ρομποτικό χέρι του Τζον Σίλβερ) θα ενώνονταν με τους παραδοσιακά εικονογραφημένους χαρακτήρες, η ομάδα πήρε ένα βίντεο του Κάπταιν Χουκ από τον ταινία Πίτερ Παν και αντικατέστησε το χέρι του με ένα ρομποτικό.[21]

Υπήρχαν περίπου σαράντα εικονογραφιστές στην ομάδα, οι οποίοι ήταν χωρισμένοι σε ομάδες. Για παράδειγμα, δεκαέξι εικονογραφιστές είχαν αναλάβει την εικονογράφηση του Τζιμ Χόκινς επειδή εμφανίζεται στην ταινία τον περισσότερο χρόνο σε σχέση με άλλους χαρακτήρες, και δώδεκα είχαν αναλάβει τον Τζον Σίλβερ. Για να εξασφαλίσουν την «στερεότητα» στην εικονογράφηση και προσωπικότητα των χαρακτήρων, κάθε βασικός χαρακτήρας στην ταινία είχε τη δική του ομάδα εικονογραφιστών, η οποία είχε έναν υπεύθυνο επίβλεψης. Ο Κόνλι ανέφερε ότι οι προσωπικότητες των υπεύθυνων των εικονογραφιστών επηρέαζαν τον τελικό χαρακτήρα, επικαλούμενος τον Γκλεν Κίαν (υπεύθυνος επίβλεψης του Τζον Σίλβερ) καθώς και τον Τζον Ρίπα (υπεύθυνος επίβλεψης του Τζιμ Χόκινς) ως παραδείγματα. Η φυσική εμφάνιση, οι κινήσεις και οι γκριμάτσες των προσώπων των ηθοποιών που χάρισαν τη φωνή τους στους χαρακτήρες ενσωματώθηκαν επίσης στους χαρακτήρες.[5]

Όταν ρωτήθηκε αν εμπνεύστηκε για το σχεδιασμό των χαρακτήρων από προηγούμενες προσαρμογές του Νησιού των Θησαυρών, ο Γκλεν Κίαν δήλωσε ότι δεν του άρεσε να να κοιτάει προηγούμενες απεικονίσεις των χαρακτήρων έτσι ώστε να «καθαρίσει το μυαλό του από στερεότυπα», αλλά ότι εμπνεύστηκε λίγο από τον τρόπο ομιλίας του ηθοποιού Γουάλας Μπίρι για τον Σίλβερ, τον οποίο «αγαπούσε λόγω του τρόπου που μιλούσε με την άκρη του στόματός του». Για τον χαρακτηρισμό και τον σχεδιασμό του Τζιμ Χόκινς, ο Τζον Ρίπα επικαλέστηκε τον Τζέιμς Ντιν ως μια σημαντική αναφορά επειδή «υπήρχε το όλο υφάκι, μια στάση σώματος» στα οποία «ένιωθες τον πόνο και την νεανική αθωότητα», καθώς επίσης και την ταινία Braveheart επειδή «υπάρχουν πολλά κοντινά στους χαρακτήρες...οι οποίοι περνάνε κάποιες διαδικασίες απλά με το να χρησιμοποιούν τα μάτια τους».[22]

Οι εικονογραφιστές χρησιμοποίησαν επίσης μακέτες, μικρά αγάλματα των χαρακτήρων της ταινίας, ως αναφορές κατά τη διάρκεια της εικονογράφησης. Ο γλύπτης χαρακτήρων Κεντ Μέλτον, ανέφερε ότι η πρώτη ταινία της Disney που χρησιμοποίησε μακέτες ήταν ο Πινόκιο, και αυτό άνοιξε το δρόμο στη δημιουργία ενός ολόκληρου τμήματος αφιερωμένο στην γλυπτική των χαρακτήρων. Ο Κίαν σημείωσε ότι οι μακέτες δεν είναι απλά «όπως μια κούκλα μανεκέν σε ένα μαγαζί», αλλά περισσότερο πρέπει να είναι «κάτι το οποίο σου λέει την προσωπικότητα [του χαρακτήρα]» και ότι οι μακέτες ενέπνευσαν επίσης τους ηθοποιούς στον τρόπο που θα απεικόνιζαν τους ρόλους τους.[23]

'Ηχος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο «Νόμος 70/30» δεν εφαρμόστηκε μόνο στα οπτικά σχέδια της ταινίας, αλλά και στα ηχητικά εφέ και στη μουσική. Ο ηχολήπτης Ντέιν Ντέιβις ανέφερε ότι εκείνος και η ομάδα του «έτρεξαν σε καταστήματα αναζητώντας παλιά παιχνίδια, αντίκες και παιχνίδια με παλιούς μηχανισμούς» έτσι ώστε να δημιουργήσουν τα ηχητικά εφέ για τον Τζον Σίλβερ έτσι ώστε να «αποφύγουν το να ακούγεται λείος ή επιστημονικής φαντασίας». Η ομάδα έκανε κάποιους πειραματισμούς με τον ήχο που χρησιμοποιήθηκε σε διαλόγους, ειδικά με το ρομπότ B.E.N., αλλά επέλεξαν να κρατήσουν τη φυσική φωνή του Σορτ επειδή ό,τι και να δοκίμασαν «επηρέαζε την κωμικότητά του» και «το τελευταίο πράγμα που θέλεις να κάνεις σε μια ιστορία σαν και αυτήν, είναι να επηρεάσεις τις ερμηνείες».[24]

Η μουσική της ταινίας είναι εκ φύσεως σε μεγάλο βαθμό ορχηστρική, ωστόσο περιέχει δύο ποπ σινγκλς με μέτρια επιτυχία («I'm Still Here» και «Always Know Where You Are») από τον φρόντμαν του συγκροτήματος The Goo Goo Dolls, Τζον Ρζένζνικ και το Βρετανικό ποπ-ροκ συγκρότημα, BBMak. Και τα δύο τραγούδια γράφτηκαν και ερμηνεύτηκαν από τον Τζον Ρζένζνικ στην ταινία, αλλά οι BBMak ηχογράφησαν το «Always Know Where You Are» για το soundtrack. Τη μουσική επένδυση συνέθεσε ο Τζέιμς Νιούτον Χάουαρντ, ο οποίος είπε ότι ακολουθεί «την υπέροχη παράδοση του Κόρνγκολντ του Τιόμκιν και του Στάινερ».[25] Περιγράφηκε ως μια μίξη μοντέρνας μουσικής στο πνεύμα του Πόλεμου των Άστρων και της Κέλτικης μουσικής.[26][27] Ο Σκωτσέζος Αλασντάιρ Φρέισερ πιστώνεται ως ο συν-συνθέτης του κομματιού «Silver Leaves»,[28] και βρίσκεται επίσης ως σολίστ στους τίτλους της ταινίας. Η Walt Disney Records κυκλοφόρησε το soundtrack της ταινίας στις 19 Νοεμβρίου 2002.[28]

Προώθηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πριν και κατά τη διάρκεια της προβολής της ταινίας στις αίθουσες, Ο Πλανήτης των Θησαυρών είχε προωθητική υποστήριξη από τις εταιρείες McDonald's, Pepsi Cola, Dreyer's και Kellogg Company. Τα McDonald's συμπεριελάμβαναν στα παιδικά τους γεύματα αντικείμενα προώθησης όπως φιγούρες και παζλ, η Pepsi-Cola τοποθέτησε γραφικά της ταινίας στα πακέτα μερικών από τα αναψυκτικά της, η Dreyer's χρησιμοποίησε τα φορτηγά παράδοσης για την προώθηση παγωτών με γεύσεις εμπνευσμένα από την ταινία (όπως «Γαλαξιακή Σοκολάτα» και «Θησαυρός Βανίλια») και η Kellogg συμπεριελάμβανε κουτάλια με σχέδια από την ταινία στα πακέτα των δημητριακών της.[29] Η εταιρεία παιχνιδιών Hasbro κυκλοφόρησε επίσης μια σειρά από φιγούρες και παιχνίδια εμπνευσμένα από τον Πλανήτη των Θησαυρών.[29][30][31]

Κυκλοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η παγκόσμια πρεμιέρα του Πλανήτη των Θησαυρών έγινε στο Cinerama Dome στο Χόλυγουντ στις 17 Νοεμβρίου 2002,[32][33] αν και προβλήθηκε επίσης στη Γαλλία (Παρίσι) στις 6 Νοεμβρίου 2002.[34] Η ταινία είναι «η πρώτη ταινία από μεγάλο στούντιο» που κυκλοφόρησε ταυτόχρονα σε τακτικές αίθουσες και σε ΙΜΑΧ αίθουσες: αυτό έγινε με αφορμή την επιτυχία που είχαν ταινίες της Disney οι οποίες επανακυκλοφόρησαν σε μορφή ΙΜΑΧ, όπως οι Φαντασία 2000 και Η Πεντάμορφη και το Τέρας.[2] Ο Ντικ Κουκ, ο τότε διευθυντής των στούντιο της Walt Disney Entertainment, ανέφερε επίσης ότι η ταυτόχρονη κυκλοφορία ήταν ένας καλός τρόπος να διακρίνουν τους εαυτούς τους κατά την ανταγωνιστική περίοδο των διακοπών.[7]

Ο Πλανήτης των Θησαυρών κυκλοφόρησε σε DVD και VHS στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά στις 29 Απριλίου 2003. Το DVD περιέχει σκηνές πίσω από τις κάμερες, οπτικό σχολιασμό, κομμένες σκηνές, κινηματογραφικά τρέιλερ, το μουσικό βίντεο του τραγουδιού «I'm Still Here» από τον Τζον Ρζένζνικ και μια εικονική περιήγηση στο RLS Legacy.[35] Το DVD διατηρήθηκε στην πρώτη θέση της λίστας του Billboard με τις υψηλότερες πωλήσεις για δύο εβδομάδες[36][37] και η VHS για τρεις εβδομάδες.[38][39][40] Από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούλιο του 2003, ο Πλανήτης των Θησαυρών απέφερε έσοδα $64 εκατομμυρίων από τις πωλήσεις του DVD.[41]

Η Disney κυκλοφόρησε μια ειδική έκδοση Blu-ray/DVD σε πακέτο για τα δεκάχρονα της ταινίας στις 3 Ιουλίου 2012.[42][43]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κριτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιστοσελίδα συλλογής κριτικών Rotten Tomatoes δίνει στην ταινία ποσοστό θετικών κριτικών 69% βασισμένο σε 147 κριτικές με μέσο όρο 6.5/10. Στο τμήμα ομοφωνίας της σελίδας διαβάζουμε: «Αν και οι χαρακτήρες είναι ασθενέστεροι απ' ό,τι συνήθως, Ο Πλανήτης των Θησαυρών προσφέρει ένα γρήγορο ρυθμό και ένα όμορφο όραμα του διαστήματος».[44]

Ο Στέφεν Χάντερ από την εφημερίδα The Washington Post βαθμολόγησε την ταινία με 4/5 και δήλωσε ότι η ταινία «υπερηφανεύεται την αγνότερη ευδαιμονία της Disney: Ενώνει τις γενιές αντί να τις απομακρύνει».[45] Η Λία Ρόζεν του περιοδικού People δήλωσε ότι η ταινία «έχει φαντασία, άφθονο χιούμορ και κινείται γρήγορα», και ότι «η εικονογράφηση, η οποία συνδυάζει παραδοσιακή και ψηφιακή τεχνική, είναι γοητευτική».[46] Η Κλαούντια Πούιγκ από την εφημερίδα USA Today είπε ότι το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό της ταινίας είναι «ο επιδέξιος τρόπος που συνδυάζει το φουτουριστικό με το ρετρό», και συνέχισε λέγοντας ότι η ταινία δεν έχει τη «γοητεία του Λίλο & Στιτς» ούτε την «εκθαμβωτική δεξιοτεχνία του Ταξιδιού στη Χώρα των Θαυμάτων», αλλά έκλεισε συμπεραίνοντας ότι ο Πλανήτης των Θησαυρών είναι «μια ικανή και διασκεδαστική περιπέτεια για την περίοδο των διακοπών για όλη την οικογένεια».[47] Η Κιμ Χόλις από την ιστοσελίδα Box Office Prophets δήλωσε ότι «υπάρχουν αρκετά πράγματα που θα την έκαναν να προτείνει την ταινία –», αν και εξέφρασε την απογοήτευσή της επειδή ένιωσε ότι οι χαρακτήρες «δεν ήταν όλοι τόσο δημιουργικά κατεστημένοι».[48]

Υπήρχαν επίσης πολλοί οι οποίοι επέκριναν την ταινία. Ο Ρότζερ Ίμπερτ της εφημερίδας Chicago Sun-Times βαθμολόγησε την ταινία με 2.5/4. Ένιωσε ότι μια πιο παραδοσιακή προσέγγιση της ιστορίας θα ήταν «πιο συναρπαστική» και «λιγότερο φορτωμένη για λόγους εντυπωσιασμού».[49] Ο Άντι Κλέιν από το περιοδικό Daily Variety Gotham παραπονέθηκε για το σενάριο, περιγράφοντάς το ως «αδιάφορο» επισημαίνοντας «μακάρι το σενάριο να ήταν τόσο διασκεδαστικό όσο τα οπτικά εφέ».[26] Ο Α. Ο. Σκοτ από την εφημερίδα The New York Times περιέγραψε την ταινία ως «μια πράξη φόρου τιμής παρά μια αδέξια και κυνική πειρατική ταινία», και συνέχισε λέγοντας ότι «δεν είναι και τόσο πολύ ταινία» και ότι είναι «μια άμυαλη, μηχανική εικόνα».[50] Ο Όουεν Γκλέιμπερμαν από το περιοδικό Entertainment Weekly περιέγραψε την ταινία ως «γλυκανάλατη, γεμάτη φανταχτερά κοσμήματα και μηδενική δυναμική».[51]

Box office[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία ήταν εμπορική αποτυχία (βόμβα στο box office),[52][53] με έσοδα μόλις $38 εκατομμύρια στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά και $110 εκατομμύρια παγκοσμίως.[1] Το 2014, η εφημερίδα Los Angeles Times την κατέταξε στη λίστα με τις πιο ακριβές πτώσεις στο box office όλων των εποχών.[54] Κατά συνέπεια, στο τέταρτο τρίμηνο της χρονιάς, η Buena Vista Distribution μείωσε τα κέρδη της κατά $47 εκατομμύρια μέσα σε λίγες μέρες από την κυκλοφορία της ταινίας.[55][56]

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία προτάθηκε για Όσκαρ στην κατηγορία Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων, αλλά έχασε από την ταινία Ταξίδι στη χώρα των θαυμάτων (2001).[57] Ήταν επίσης υποψήφια για αρκετά Βραβεία Annie.[58]

Ακυρωμένη συνέχεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πριν Ο Πλανήτης των Θησαυρών προβληθεί στις αίθουσες, ο Τόμας Σιουμάχερ, ο τότε πρόεδρος της Walt Disney Feature Animation, ανέφερε τις πιθανότητες του να υπάρξει μια συνέχεια της ταινίας που θα κυκλοφορούσε απευθείας σε βίντεο, καθώς επίσης και μια τηλεοπτική σειρά. Δήλωσε ότι ήδη «είχαν μια ιστορία, μερικές εικονογραφημένες σκηνές, και μια γενική ιδέα σεναρίου για το τι θα μπορούσε να είναι η συνέχεια του Πλανήτη των Θησαυρών» και ότι επίσης είχαν μια «αντίληψη» για το τι θα ήταν η σειρά.[59]

Ο σκηνοθέτης Τζουν Φάλκεστεϊν και ο σεναριογράφος Έβαν Σπηλιοτόπουλος ξεκίνησαν νωρίς την ανάπτυξη του Ο Πλανήτης των Θησαυρών 2. Στη συνέχεια, ο Τζιμ Χόκινς και η Κέιτ, το ερωτικό του ενδιαφέρον και συμμαθήτριά του στην Διαστρική Ακαδημία, πρέπει να συνεργαστούν με τον Τζον Σίλβερ για να σταματήσουν τον αχρείο Άιρονμπίαρντ από το να παγώσει τους τρόφιμους στις φυλακές του αστεροειδή Μπότανι Μπέι. Ο Γουίλεμ Νταφόε θα χάριζε τη φωνή του στον Άιρονμπίαρντ. Η συνέχεια ακυρώθηκε όταν Ο Πλανήτης των Θησαυρών απογοήτευσε στο box office.[60]

Βιντεοπαιχνίδια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κυκλοφόρησαν αρκετά βιντεοπαιχνίδια βασισμένα στην ταινία. Η Disney Interactive κυκλοφόρησε το παιχνίδι ναυτικής στρατηγικής Treasure Planet: Battle at Procyon για Ηλεκτρονικό υπολογιστή τον Οκτώβριο του 2002,[61] ενώ η Sony Computer Entertainment America κυκλοφόρησε το παιχνίδι δράσης Treasure Planet για τις κονσόλες PlayStation, PlayStation 2 και Game Boy Advance τον Νοέμβριο, το οποίο αναπτύχθηκε από την Bizarre Creations.[62] Η εταιρεία χρησιμοποίησε τη μηχανή Softimage's XSI για τη διαμόρφωση, την υφή και την εικονογράφηση του παιχνιδιού[63] και το 2008 ανέβασε ένα βίντεο στη σελίδα τους στο Facebook για το πώς δημιουργήθηκε το παιχνίδι.[64]

Μια σειρά συλλογικών παιχνιδιών με τον τίτλο Disney's Treasure Planet: Training Academy (ή Disney's Treasure Planet Collection)[65] κυκλοφόρησε επίσης το 2002. Η σειρά απαρτιζόταν από τρία παιχνίδια (Broadside Blast, Treasure Racer και Etherium Rescue), και οι παίκτες που είχαν και τα τρία παιχνίδια, μπορούσαν να ξεκλειδώσουν ένα τέταρτο παιχνίδι (Ship Shape).[66]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Treasure Planet 2002». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Murray, Rebecca (19 Νοεμβρίου 2002). «John Rzeznik Sets Sail for "Treasure Planet"». About.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  3. ↑ Diorio, Carl (25 Ιανουαρίου 2002). «Big Bang for Disney's 'Planet'». Daily Variety: σελ. 51. 
  4. ↑ «Moria». Moria. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 Everett, Clayton (6 Ιουνίου 2002). «Treasure Island as it has never been seen before». The Scene Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2011. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Ron Clements, Roy Conli, Dan Cooper, Roy Disney, Ian Gooding, Glen Keane, John Musker, John Ripa (2003). Treasure Planet DVD Bonus Materials: Visual Commentary (DVD. Walt Disney Home Entertainment
  7. ↑ 7,0 7,1 «Treasure Planet». Entertainment Weekly (668-668): σελ. 64. Αύγουστος 2002 
  8. ↑ B., Scott (27 Νοεμβρίου 2002). «An Interview with Ron Clements and John Musker». IGN. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Ferguson, Amy (Νοέμβριος 2002). «Technological Treasure: Disney's planet breaks new ground in animation.(Walt Disney Pictures)('Treasure Planet')». Film Journal International 105: 16–17 
  10. ↑ Kurtti, Jeff (1 Οκτωβρίου 2002). Treasure Planet: A Voyage of Discovery. Disney Editions. ISBN 0-7868-5366-2. 
  11. ↑ Ron Clements, John Musker (2003). Treasure Planet DVD Bonus Materials: Deleted Scenes - Original Prologue: Adult Jim (DVD). Walt Disney Home Entertainment
  12. ↑ 12,0 12,1 Ron Clements, John Musker (2003). Treasure Planet DVD Bonus Materials: Deleted Scenes - Jim Meets Ethan (DVD). Walt Disney Home Entertainment
  13. ↑ Lee, Alana (14 Σεπτεμβρίου 2014). «Rob Edwards: Treasure Planet». BBC Online. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 White, Cindy (25 Νοεμβρίου 2002). «The creators of Treasure Planet sail the animated spaceways». Sci Fi.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2011. 
  15. ↑ «TREASURE PLANET Q&A with producer ROY CONLI». Phase 9 Entertainment. 2005. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  16. ↑ 16,0 16,1 Gunn, John (28 Νοεμβρίου 2002). «Interviews: Treasure Planet». JoBlo Movie Network. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  17. ↑ 17,0 17,1 «Treasure Planet - About this film: BRINGING LIFE TO A COLORFUL CAST OF HUMANS AND ALIENS». Hollywood Jesus. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  18. ↑ Lee, Alana (28 Οκτωβρίου 2014). «Joseph Gordon-Levitt: Treasure Planet». BBC Online. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  19. ↑ Andy Gaskill, Ian Gooding (2003). Treasure Planet DVD Bonus Materials: The 70/30 Law (DVD). Walt Disney Home Entertainment
  20. ↑ Ron Clements, Dan Cooper, Roy Disney, Andy Gaskill, Ian Gooding, John Musker (2003). Treasure Planet DVD Bonus Materials: The Brandywine School (DVD). Walt Disney Home Entertainment
  21. ↑ Glen Keane (2003). Treasure Planet DVD Bonus Materials: The "Hook" Test (DVD). Walt Disney Home Entertainment
  22. ↑ «TREASURE PLANET Q&A with animators JOHN KEANE & JOHN RIPA». Phase 9 Entertainment. 2005. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  23. ↑ Kent Melton, Glen Keane (2003). Treasure Planet DVD Bonus Materials: Maquettes (DVD). Walt Disney Home Entertainment
  24. ↑ Droney, Maureen (1 Ιανουαρίου 2003). «Avast and Away!». Mix Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2004. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2008. 
  25. ↑ Flick, Larry (7 Δεκεμβρίου 2002). «Soundtracks». Billboard: σελ. 16. https://archive.org/details/sim_billboard_2002-12-07_114_49/page/16 
  26. ↑ 26,0 26,1 Klein, Andy (25 Νοεμβρίου 2002). «Film Review: Treasure Planet». Daily Variety Gotham: σελ. 14. 
  27. ↑ Brennan, Mike (12 Απριλίου 2005). «Soundtrack.Net: Treasure Planet Soundtrack». Soundtrack Net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2007. 
  28. ↑ 28,0 28,1 «Treasure Planet Soundtrack - James-Newton-Howard.com». James-Newton-Howard.com. 30 Οκτωβρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  29. ↑ 29,0 29,1 Finnigan, David (12 Αυγούστου 2002). «Disney's SEARCH for TREASURE.». Brandweek 43 (29): σελ. 1 
  30. ↑ «Hasbro Arrives at 2002 Toy Fair With Some of the Hottest Brands in Family Entertainment». seibertron.com. 2 Φεβρουαρίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2010. https://web.archive.org/web/20100923080932/https://www.seibertron.com/transformers/news/hasbro-arrives-at-2002-toy-fair-with-some-of-the-hottest-toys/18287/. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2019. 
  31. ↑ «Treasure Planet - Hasbro - Toy Fair 2002». Raving Toy Maniac. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  32. ↑ (14 Νοεμβρίου 2002). World Premiere of WALT DISNEY PICTURES' TREASURE PLANET Sunday, November 17th at the Historic Cinerama Dome. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016.
  33. ↑ Moseley, 1Doobie· Moseley, Rebekah (21 Νοεμβρίου 2002). «Treasure Planet World Premiere». Laughing Place. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  34. ↑ «Disney's Treasure Planet unveiled». BBC Online. 6 Νοεμβρίου 2002. http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/film/2408829.stm. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  35. ↑ Treasure Planet (DVD). Walt Disney Video. 2003
  36. ↑ «TOP DVD SALES.». Billboard 115 (21): σελ. 41. 24 Μαΐου 2003. https://archive.org/details/sim_billboard_2003-05-24_115_21/page/41. 
  37. ↑ «Top DVD Sales». Billboard. 31 Μαΐου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2008. 
  38. ↑ «Top DVD Sales». Billboard. 24 Μαΐου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2008. 
  39. ↑ «TOP VHS SALES.». Billboard 115 (23): σελ. 60. 7 Ιουνίου 2003. https://archive.org/details/sim_billboard_2003-06-07_115_23/page/60. 
  40. ↑ «TOP VHS SALES.». Billboard 115 (24): σελ. 62. 14 Ιουνίου 2003. https://archive.org/details/sim_billboard_2003-06-14_115_24/page/62. 
  41. ↑ «Treasure Planet - Box Office Data, DVD Sales, Movie News, Cast Information». The Numbers. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  42. ↑ «Treasure Planet | Now On Blu-Ray Combo Pack | Walt Disney Studios Home Entertainment». Disneydvd.disney.go.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2012. 
  43. ↑ «Treasure Planet (10th Anniversary Edition) [Blu-ray]: Movies & TV». Amazon. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  44. ↑ «Treasure Planet». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  45. ↑ Hunter, Stephen (11 Νοεμβρίου 2007). «Unburied Pleasure: 'Treasure Planet' Transports to a Swashbuckling Future». The Washington Post: σελ. C01. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-05-29. https://web.archive.org/web/20190529214127/https://www.washingtonpost.com/ac2/wp-dyn/A43867-2002Nov26/. Ανακτήθηκε στις 2016-06-17. 
  46. ↑ Rozen, Leah (9 Δεκεμβρίου 2002). «Treasure Planet (Film)». People 58 (24): σελ. 39. https://archive.org/details/sim_people_2002-12-09_58_24/page/39. 
  47. ↑ Puig, Claudia (27 Νοεμβρίου 2002). «See 'Treasure Planet' for looks, not charm». USA Today. 
  48. ↑ Hollis, Kim (6 Μαΐου 2003). «Drawn That Way: Treasure Planet». Box Office Prophets. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  49. ↑ Ebert, Roger (27 Νοεμβρίου 2002). «Treasure Planet». rogerebert.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-10-12. https://web.archive.org/web/20071012010703/http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=%2F20021127%2FREVIEWS%2F211270302%2F1023. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  50. ↑ Scott, A.O. (27 Νοεμβρίου 2002). «FILM REVIEW; 'Treasure Island' Flies Into Neurosis.». The New York Times: σελ. 3. http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9B03E1DC1638F934A15752C1A9649C8B63 
  51. ↑ Gleiberman, Owen (6 Δεκεμβρίου 2002). «Booty Pall.». Entertainment Weekly (685): σελ. 70 
  52. ↑ Chawla, Sujit (Δεκέμβριος 2002). «Weekend Box Office (December 6–8, 2002)». Box Office Guru. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  53. ↑ Schlosser, Julie (30 Δεκεμβρίου 2002). «BOX OFFICE BOMBS.». Fortune 146 (13): σελ. 56 
  54. ↑ Eller, Claudia. «The costliest box office flops of all time». Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  55. ↑ Dougherty, Conor (13 Ιανουαρίου 2003). «Box office figures: pure Hollywood spin». Los Angeles Business Journal 
  56. ↑ Roman, Monica (16 Δεκεμβρίου 2002). «Disney redraws the board.». Business Week: σελ. 44. https://archive.org/details/sim_business-week_2002-12-16_3812/page/44 
  57. ↑ «THE 75TH ACADEMY AWARDS (2003)». Oscars.org. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  58. ↑ Outstanding Character Animation, Outstanding Character Design in an Animated Feature Production, Outstanding Directing in an Animated Feature Production, Outstanding Effects Animation, Outstanding Production Design in an Animated Feature Production, Outstanding Voice Acting in an Animated Feature Production, and Outstanding Voice Acting in an Animated Feature Production - «30th Annual Annie Award Nominees and Winners». Annie Awards. 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2007. 
  59. ↑ Tomooka, Jennifer (16 Οκτωβρίου 2002). «Future TREASURE PLANET projects could be in the works». Mania. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2008. 
  60. ↑ Armstrong, Josh (3 Ιουνίου 2014). «Buried Treasure: The ill-fated voyage to Treasure Planet 2». Animated Views. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  61. ↑ «Treasure Planet: Battle at Procyon Release Information for PC». GameFAQs. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  62. ↑ Parker, Sam (12 Νοεμβρίου 2002). «Treasure Planet ships». Game Spot. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  63. ↑ «SOFTIMAGE XSI Powers Disney's Treasure Planet Game». CGSociety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  64. ↑ «Making of "Treasure Planet"». Bizarre Creations. 29 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  65. ↑ «Disney's Treasure Planet Collection». Mobygames. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  66. ↑ House, Michael L. «Disney's Treasure Planet: Treasure Racer - Overview». Allgame. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ο_Πλανήτης_των_Θησαυρών&oldid=10386069"