Λίλο & Στιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λίλο & Στιτς
Lilo & Stitch
Ελληνικό εξώφυλλο DVD
ΣκηνοθεσίαΚρις Σάντερς
Ντιν ΝτεΜπλουά
ΠαραγωγήΚλαρκ Σπένσερ
ΣενάριοΚρις Σάντερς
Ντιν ΝτεΜπλουά
ΙστορίαΚρις Σάντερς[α]
Ηθοποιοί φωνήςΚρις Σάντερς[β]
Νταβέι Τσέις
Τία Καρρέρε
Βινγκ Ρέιμς
Ντέιβιντ Όγκντεν Στιρς
Κέβιν ΜακΝτόναλντ
Τζέισον Σκοτ Λι
Ζόι Κάλντγουελ
Κέβιν Μάικλ Ρίτσαρντσον
ΜουσικήΆλαν Σιλβέστρι
ΜοντάζΝτάρεν Τ. Χολμς
Εταιρεία παραγωγήςWalt Disney Pictures
Walt Disney Feature Animation
ΔιανομήBuena Vista Pictures Distribution
Πρώτη προβολή16 Ιουνίου 2002 (El Capitan Theatre)
Κυκλοφορία21 Ιουνίου 2002 (ΗΠΑ)
Διάρκεια85 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες
ΓλώσσαΑγγλικά
Προϋπολογισμός$80 εκατομμύρια[1]
Ακαθάριστα έσοδα$273.1 εκατομμύρια[1]
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Λίλο & Στιτς (πρωτότυπος τίτλος: Lilo & Stitch) είναι αμερικανική κωμική-δραματική ταινία κινουμένων σχεδίων, επιστημονικής φαντασίας, η οποία κυκλοφόρησε το 2002 σε παραγωγή της Walt Disney Feature Animation. Αποτελεί την 42η ταινία κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους της Disney. Οι Κρις Σάντερς και Ντιν ΝτεΜπλουά έγραψαν το σενάριο και σκηνοθέτησαν την ταινία (σκηνοθετικό ντεμπούτο), με τον Κλαρκ Σπένσερ να είναι ο παραγωγός αυτής.[2] Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Νταβέι Τσέις και Σάντερς, χαρίζοντας τις φωνές τους στους ομίτιτλους χαρακτήρες, πλαισιωμένοι από τους Τία Καρρέρε, Ντέιβιντ Όγκντεν Στιρς, Κέβιν ΜακΝτόναλντ, Βινγκ Ρέιμς, Τζέισον Σκοτ Λι και Κέβιν Μάικλ Ρίτσαρντσον. Ήταν η δεύτερη από τις τρεις ταινίες κινουμένων σχεδίων της Disney (η πρώτη ήταν η Μουλάν και η τρίτη Ο Αδελφός μου ο Αρκούδος) της οποίας η παραγωγή έγινε κυρίως στα Disney's Hollywood Studios (έφεραν την ονομασία Disney-MGM Studios κατά τη διάρκεια της παραγωγής), στο Walt Disney World στο Ορλάντο, Φλόριντα.[3]

Η ιστορία της ταινίας περιστρέφεται γύρω από ένα κορίτσι από τη Χαβάι, τη Λίλο Πελεκάι, την οποία φροντίζει η μεγαλύτερή της αδελφή, Νάνι, μετά τον θάνατο των γονιών τους, και ένα εξωγήινο πλάσμα, το Πείραμα 626, το οποίο υιοθετεί η Λίλο ως «σκύλο», ονομάζοντάς τον «Στιτς». Ο Στιτς, ο οποίος είναι γενετικά τροποποιημένος να προκαλεί χάος και καταστροφή, αρχικά χρησιμοποιεί τη Λίλο για να αποφύγει τη σύλληψή του από τη γαλαξιακή ομοσπονδία, αλλά στην πορεία δένεται μαζί της. Ως αποτέλεσμα, ο Στιτς αναθεωρεί τον καταστροφικό σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε, προκειμένου να κρατήσει ενωμένη την οικογένεια που μόλις απέκτησε.

Η ταινία βασίζεται σε μία ιδέα του Σάντερς, ο οποίος είχε πρωτοσυλλάβει την ιδέα του χαρακτήρα του Στιτς τη δεκαετία του 1980, ενώ ο σχεδιασμός και η αισθητική της ταινίας είναι επίσης βασισμένα στο προσωπικό του καλλιτεχνικό στυλ. Η ταινία Λίλο & Στιτς έκανε την πρεμιέρα της στις 16 Ιουνίου 2002 στο El Capitan Theatre στο Λος Άντζελες, ενώ κυκλοφόρησε παγκοσμίως στις 21 Ιουνίου. Έλαβε θετικές κριτικές από τους κριτικούς, οι οποίοι επαίνεσαν την ιστορία, το χιούμορ, τη γοητεία και την πρωτοτυπία της. Με προϋπολογισμό $80 εκατομμύρια και μία εκστρατεία προώθησης που επικεντρώθηκε στην παραξενιά της, η ταινία έγινε εμπορική επιτυχία με έσοδα που ξεπέρασαν τα $273 εκατομμύρια παγκοσμίως. Στην 75η τελετή απονομής βραβείων Όσκαρ, ήταν υποψήφια στην κατηγορία της Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων.[4]

Η επιτυχία της ταινίας την έκανε μία από τις λίγες επιτυχίες που είχε η Disney μετά την περίοδο της αναγέννησής της, κάτι που οδήγησε και στη δημιουργία του αντίστοιχου franchise, το οποίο περιλαμβάνει τρεις συνέχειες που κυκλοφόρησαν απευθείας σε βίντεο, με πρώτη την Στιτς! Η Ταινία, και τρεις τηλεοπτικές σειρές, συμπεριλαμβανομένων της σειράς-συνέχειας Λίλο & Στιτς: Η Σειρά και δύο spin-offs, των Στιτς! και Στιτς & Άι. Μία live-action προσαρμογή βρίσκεται στο στάδιο της ανάπτυξης.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Δρ. Τζούμπα καταδικάζεται από τη γαλαξιακή ομοσπονδία για παράνομα γενετικά πειράματα, αφού έχει δημιουργήσει το Πείραμα 626, ένα επιθετικό και σχεδόν άφθαρτο πλάσμα με εξαιρετικές μαθησιακές ικανότητες. Πριν εξορίσουν το Πείραμα σε έναν ακατοίκητο αστεροειδή, αυτό καταφέρνει να αποδράσει και προσγειώνεται στο νησί Καουάι, όπου καταλήγει σε ένα καταφύγιο ζώων. Η Μεγάλη Σύμβουλος προσφέρει στον Τζούμπα την πρόωρη αποφυλάκισή του, αν βοηθήσει τον πραγματογνώμονα Γης, Πράκτορα Πλίκλι, να συλλάβουν το Πείραμα.

Στο νησί, η Νάνι Πελεκάι, δυσκολεύεται να φροντίσει την αχαλίνωτη, αλλά αξιαγάπητη, μικρότερη αδελφή της, Λίλο, μετά τον θάνατο των γονιών τους. Ο κοινωνικός λειτουργός Κόμπρα Μπούρμπουλας εκφράζει την ανησυχία του για το αν η Νάνι μπορεί να φροντίσει επαρκώς τη Λίλο και απειλεί να στείλει τη Λίλο σε ανάδοχη οικογένεια, αν η κατάσταση δεν βελτιωθεί. Όταν η Νάνι ακούει τη Λίλο να προσεύχεται για έναν φίλο, αποφασίζει να την αφήσει να υιοθετήσει έναν σκύλο. Στο καταφύγιο ζώων, η Λίλο διαλέγει το Πείραμα, το οποίο προσποιείται πως είναι σκύλος για να αποφύγει τους Τζούμπα και Πλίκλι, και του δίνει το όνομα Στιτς. Τις επόμενες μέρες, ο Στιτς και οι διώκτες του προκαλούν χάος όπου κι αν βρίσκονται, με αποτέλεσμα η Νάνι να χάσει τη δουλειά της, αλλά και να καταστρέφουν οποιαδήποτε πιθανότητα να βρει μια καινούρια.

Μετά από όλα αυτά, ο φίλος της Νάνι, Ντέιβιντ, την προσκαλεί μαζί με την Λίλο και τον Στιτς για σερφ, ώστε να απολαύσουν μία μέρα χαλάρωσης και να βελτιωθεί η διάθεσή τους. Για ακόμα μία φορά όμως, η προσπάθεια να συλλάβουν τον Στιτς οδηγεί στον παραλίγο πνιγμό της Λίλο, στο οποίο γίνεται μάρτυρας και ο Μπούρμπουλας, αποφασίζοντας έτσι να απομακρύνει οριστικά τη Λίλο το επόμενο πρωί. Νιώθοντας ενοχές για όσα προκάλεσε, το ίδιο βράδυ ο Στιτς φεύγει από το σπίτι, ενώ η Μεγάλη Σύμβουλος απολύει τους Τζούμπα και Πλίκλι, αναθέτοντας την αποστολή τους στον Γκάντου. Το επόμενο πρωί, ενώ η Νάνι προσπαθεί να βρει δουλειά, οι Τζούμπα και Πλίκλι εξακολουθούν να κυνηγούν τον Στιτς, ο οποίος επιστρέφει στο σπίτι για να τους αποφύγει, προκαλώντας για ακόμη μία φορά χάος, καταστρέφοντας το σπίτι. Η Νάνι επιστρέφει σπίτι, αλλά ο Μπούρμπουλας είναι ήδη εκεί για να πάρει τη Λίλο.

Καθώς Νάνι και Μπούρμπουλας λογομαχούν για το ποιο είναι το καλό της Λίλο, η Λίλο το σκάει στο δάσος. Εκεί βρίσκει τον Στιτς, ο οποίος ντροπιασμένος για όσα προκάλεσε, της αποκαλύπτει την πραγματική του ταυτότητα πριν ο Γκάντου τους συλλάβει. Ο Στιτς καταφέρνει να το σκάσει, αλλά δεν προλαβαίνει να σώσει τη Λίλο. Η Νάνι γίνεται μάρτυρας όλων αυτών και τα βάζει μαζί του, αλλά οι Τζούμπα και Πλίκλι τον συλλαμβάνουν πριν προλάβει να της εξηγήσει. Η Νάνι απαιτεί να τη βοηθήσουν να σώσει τη Λίλο κι εκείνοι, αν και αρχικά δεν είναι πρόθυμοι να το κάνουν, τελικά πείθονται όταν ο Στιτς αναφέρεται στον όρο «οχάνα» (οικογένεια) που έμαθε από τη Νάνι και τη Λίλο. Έτσι, επιβιβάζονται στο διαστημόπλοιο του Τζούμπα και καταδιώκουν τον Γκάντου.

Πίσω στην ακτή, καταφτάνει η Μεγάλη Σύμβουλος για να συλλάβει προσωπικά τον Στιτς, απολύοντας τον Γκάντου που έθεσε σε κίνδυνο την Λίλο και απέτυχε να συλλάβει τον Στιτς. Ωστόσο, όταν ο Στιτς δείχνει πως είναι πλέον ικανός να σέβεται και συμπονεί και όταν η Λίλο της δείχνει πως ο Στιτς είναι νόμιμη ιδιοκτησία της, η Μεγάλη Σύμβουλος αποφασίζει ως χώρο εξορίας του Στιτς τη Γη και πως η οικογένειά του θα είναι υπό την επίβλεψη του Μπούρμπουλα, ο οποίος όπως αποκαλύπτεται είναι πρώην πράκτορας της CIA και έχει ξανασυναντηθεί με τη Μεγάλη Σύμβουλο κατά το συμβάν του Ρόσγουελ. Οι Στιτς, Τζούμπα και Πλίκλι, οι οποίοι ανήκουν πλέον στην οικογένεια της Λίλο και της Νάνι, ξανακτίζουν το σπίτι τους με τη βοήθεια των Ντέιβιντ και Μπούρμπουλα.

Ηθοποιοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κρις Σάντερς[β] ως Στιτς, ένα μπλε παράνομο γενετικό πείραμα, που μοιάζει με κοάλα, και έχει την ικανότητα να δημιουργεί ανείπωτο χάος.
  • Νταβέι Τσέις ως Λίλο Πελεκάι, ένα ιδιόρρυθμο, νεαρό κορίτσι από το νησί Καουάι, η οποία υιοθετεί τον Στιτς, περνώντας τον για σκύλο.
  • Τία Καρρέρε ως Νάνι Πελεκάι, η πιεσμένη και αγχωμένη μεγαλύτερη αδελφή της Λίλο, η οποία είναι και η νόμιμη κηδεμόνας της μετά τον θάνατο των γονιών τους.
  • Τζέισον Σκοτ Λι ως Ντέιβιντ, ένας άτυχος σέρφερ, φίλος της Νάνι, ο οποίος αποτελεί και το ερωτικό της ενδιαφέρον.
  • Ντέιβιντ Όγκντεν Στιρς ως Δρ. Τζούμπα, ένας τρελός επιστήμονας που δουλεύει στο Τμήμα Άμυνας της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας και είναι αυτός που δημιούργησε τον Στιτς.
  • Κέβιν ΜακΝτόναλντ ως Πράκτορας Πλίκλι, ένας πράκτορας της Ομοσπονδίας, ο οποίος λειτουργεί ως εμπειρογνώμονας για τη Γη.
  • Βινγκ Ρέιμς ως Κόμπρα Μπούρμπουλας, κοινωνικός λειτουργός ο οποίος είναι υπεύθυνος για την ευημερία της Λίλο και τα καθήκοντα της Νάνι ως κηδεμόνας της.
  • Κέβιν Μάικλ Ρίτσαρντσον ως Γκάντου, ο σεβαστός, αλλά αλαζόνας, δεύτερος στην ιεραρχία της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας.
  • Ζόι Κάλντγουελ ως Μεγάλη Σύμβουλος, η επικεφαλής της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας.
  • Κουνέουα Μουκ ως δάσκαλος χούλα της Λίλο.

Ελληνική μεταγλώττιση[5][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Αντρέας Ρήγας ως Στιτς
  • Μαρίνα Αντωνίου ως Λίλο
  • Μαρία Ζερβού ως Νάνι
  • Κώστας Τριανταφυλλόπουλος ως Τζούμπα
  • Τηλέμαχος Κρεβάικας ως Πλίκλι
  • Θέμης Ψυχογιός ως Γκάντου
  • Σοφία Χάνου ως Μεγάλη Σύμβουλος
  • Κώστας Σεραφειμίδης ως Κόμπρα Μπούρμπουλας
  • Χρήστος Συριώτης ως Ντέιβιντ
  • Αντώνης Πάλλης ως Δάσκαλος χούλα

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σκίτσο του 1985 στο οποίο απεικονίζεται ο Στιτς, όπως τον είχε σχεδιάσει τότε ο δημιουργός του χαρακτήρα, Κρις Σάντερς.

Το 1985, μετά την αποφοίτησή του από το Ινστιτούτο Τεχνών της Καλιφόρνια, ο Κρις Σάντερς σχεδίασε τον χαρακτήρα του Στιτς ως μια - εν τέλει - αποτυχημένη ιδέα παιδικού βιβλίου.[6] Ο ίδιος αναφέρει: «Ήθελα να φτιάξω ένα παιδικό βιβλίο με αυτό το μικρό πλάσμα που θα ζούσε σε ένα δάσος. Έμοιαζε κάπως με τέρας, χωρίς να υπάρχει ωστόσο κάποια επεξήγηση από πού προήλθε», αλλά δυσκολεύτηκε να στήσει μία ολοκληρωμένη ιστορία κι έτσι εγκατέλειψε την προσπάθεια.[7] Το 1987, η Walt Disney Feature Animation τον προσέλαβε στο νεοσύστατο τμήμα οπτικής ανάπτυξης. Το πρώτο πρότζεκτ στο οποίο εργάστηκε ήταν η ταινία Μπερνάρ και Μπιάνκα: Περιπέτειες στην Άκρη της Γης (1990), αλλά σύντομα μεταπήδησε στο εικονογραφημένο σενάριο.[8] Εκεί, εργάστηκε αρχικά πάνω στο εικονογραφημένο σενάριο των ταινιών Η Πεντάμορφη και το Τέρας (1991) και Ο Βασιλιάς των Λιονταριών (1994), και στη συνέχεια προάχθηκε ως επικεφαλής σεναρίου στην ταινία Μουλάν (1998).[9]

Το 1997, αρκετά στελέχη της Disney Feature Animation προσκαλέστηκαν στη φάρμα του Μάικλ Άισνερ στο Βερμόντ, με σκοπό να συζητήσουν το μέλλον και τη δημιουργία κινουμένων σχεδίων που δεν θα αποτελούσαν προσαρμογές προϋπάρχοντων θρύλων, λαογραφικών ή κλασικών μυθιστορημάτων.[10] Εκεί, ο τότε εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Disney Feature Animation, Τόμας Σουμάχερ, πρότεινε την παραγωγή μίας ταινίας που θα αποτελούσε τον «Ντάμπο της γενιάς μας», σε σύγκριση με τα μεγάλου προϋπολογισμού κινούμενα σχέδια που είχαν ήδη κάνει.[6] Ο Σουμάχερ προσέγγισε τον Σάντερς για την παραγωγή της ταινίας λέγοντάς του: «Όλοι θέλουν να είσαι εσύ αυτός που θα φτιάξει αυτή την επόμενη ταινία».[7]

Κατά τη διάρκεια ενός δείπνου στο θέρετρο Walt Disney World Swan, ο Σουμάχερ ρώτησε τον Σάντερς: «Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να αναπτύξεις;» και ο Σάντερς θυμήθηκε το πρότζεκτ παιδικού βιβλίου που είχε προσπαθήσει να αναπτύξει κάποια χρόνια πριν.[11] Στην επόμενη συνάντηση, ο Σάντερς παρουσίασε την ιδέα του τοποθετώντας τον Στιτς σε μία απομακρυσμένη, μη αστική, δασική τοποθεσία, όπου κατέληξε έπειτα από αναγκαστική προσγείωση. Εκεί, αλληλοεπιδρά με τα άλλα ζώα του δάσους, αλλά εξοστρακίζεται από αυτά και καταλήγει να ζει μόνος σε μία φάρμα σε αγροτική περιοχή του Κάνσας.[12] Ακούγοντας την ιστορία, ο Σουμάχερ πρότεινε πως ο Στιτς θα ήταν καλύτερο να αλληλοεπιδρά με ανθρώπους αντί για ζώα, λέγοντας: «Ο κόσμος των ζώων είναι εντελώς ξένος σε μας. Έτσι, αν θες να έχεις την καλύτερη δυνατή αντίθεση μεταξύ αυτού του τέρατος και του μέρους στο οποίο ζει, θα πρότεινα να το τοποθετήσεις στον κόσμο των ανθρώπων».[11][13][14]

Δουλεύοντας για τρεις συνεχόμενες μέρες στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του στο Παλμ Σπρινγκς στη Φλόριντα, ο Σάντερς δημιούργησε ένα βιβλίο 29 σελίδων με σκίτσα, σκιαγραφώντας τη γενική ιστορία της ταινίας.[11] Αρχικά, είχε επιλέξει ως κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας ένα αγόρι,[15] αλλά καθώς ο χαρακτήρας του Στιτς αναπτυσσόταν, αποφάσισε πως θα ήταν καλύτερο ο Στιτς να έρθει σε αντίθεση με έναν γυναικείο χαρακτήρα: «Θεωρώ πως ο Στιτς αντιπροσώπευε έναν αντρικό χαρακτήρα κι έτσι, για ισορροπία θα έπρεπε να τον τοποθετήσω δίπλα σε ένα κορίτσι. Θέλαμε κάποιον που θα βρισκόταν σε διαμάχη μαζί του και συνειδητοποιήσαμε πως ένα αγόρι θα μπορούσε να είναι σύμμαχος παρά αντίπαλος».[16] Έπειτα, ο Σάντερς έριξε μία ματιά στον χάρτη της Χαβάη που είχε στον τοίχο του και, ενθυμούμενος πως είχε πάει πρόσφατα εκεί διακοπές, μετέθεσε την τοποθεσία της ιστορίας εκεί.[6] Μη καλός γνώστης της Χαβανέζικης κουλτούρας, ο Σάντερς στράφηκε σε ένα βιβλίο οδηγό για τη Χαβάη, όπου εντόπισε τα ονόματα «Λίλο Λέιν» και «Νάνι».[7] Αφού τελείωσε με το βιβλίο, το έστειλε στο Μπέρμπανκ, όπου ο Σάντερς ενέκρινε την ιδέα θέτοντας έναν όρο: «θα πρέπει να μοιάζει σαν να το έχεις ζωγραφίσει εσύ».[11]

Σενάριο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

«Οι μέχρι τώρα ταινίες κινουμένων σχεδίων τοποθετούνταν χρονικά κατά πολύ στην αρχαία, μεσαιωνική Ευρώπη — τόσα πολλά παραμύθια έχουν τις ρίζες τους εκεί, έτσι ώστε το να τοποθετήσω αυτή την ταινία στη Χαβάη ήταν κάπως μεγάλο άλμα. Αλλά αυτή η επιλογή ζωγράφισε ολόκληρη την ταινία και έγραψε εκ νέου την ιστορία για εμάς».

—Κρις Σάντερς, αναφερόμενος στην αντανάκλαση που είχε η αλλαγή τοποθεσίας των γεγονότων της ταινίας στη Χαβάη[13]

Ο Ντιν ΝτεΜπλουά, ο οποίος είχε εργαστεί ως «συν-επικεφαλής της ιστορίας» για την ταινία Μουλάν, προστέθηκε στο πρότζεκτ για να συν-γράψει και να συν-σκηνοθετήσει την ταινία Λίλο & Στιτς, αφού όμως πρώτα ο Σουμάχερ του έδωσε την άδεια να αποχωρήσει από το πρότζεκτ πάνω στο οποίο εργαζόταν εκείνο το διάστημα, την ταινία Η Χαμένη Ατλαντίδα.[17] Σε αντίθεση με αρκετές προηγούμενες και συντρέχοντες παραγωγές της Disney Feature Animation, η ομάδα της προ-παραγωγής της ταινίας παρέμεινε σχετικά μικρή και απομονωμένη από την ανώτερη διοίκηση, μέχρι και τη στιγμή που η ταινία μπήκε για τα καλά στο στάδιο της παραγωγής.[18]

Στο αρχικό σενάριο, ο Στιτς αποτελούσε τον αρχηγό μίας διαγαλαξιακής συμμορίας, ενώ ο Τζούμπα ήταν ένας από τους πρώην συντρόφους του, τον οποίο καλούσε το Διαγαλαξιακό Συμβούλιο για να τους βοηθήσει να συλλάβουν τον Στιτς.[6] Ωστόσο, μετά τις πρώιμες δοκιμαστικές προβολές της ταινίας σε μερίδα του κοινού, αυτό άλλαξε και ο Στιτς μετατράπηκε σε δημιούργημα του Τζούμπα.[6]

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης της ομάδας εικονογράφησης στο νησί Καουάι για να ερευνήσουν την τοποθεσία όπου θα διαδραματιζόταν η ταινία, ο ξεναγός τους εξήγησε τη σημασία της οχάνα (οικογένεια) και το πώς αυτή δεν αναφέρεται μόνο στα μέλη που αποτελούν τον σκληρό πυρήνα μίας οικογένειας, αλλά επεκτείνεται και στους υπόλοιπους συγγενείς. Έπειτα από αυτό, η έννοια της οχάνα αποτέλεσε σημαντικό κομμάτι της ταινίας.[19] Ο ΝτεΜπλουά ανακαλεί:

Όπου κι αν πηγαίναμε, ο ξεναγός μας έμοιαζε να γνωρίζει κάποιον. Ήταν πραγματικά αυτός που μας εξήγησε τη χαβανέζικη έννοια της οχάνα, μία έννοια όπου η οικογένεια κάποιου εκτείνεται πολύ πέρα από τους άμεσους συγγενείς του. Αυτή η ιδέα επηρέασε τόσο πολύ την ιστορία, ώστε τελικά απετέλεσε το θεμέλιό της. Ήταν αυτό το οποίο έκανε τον Στιτς να εξελιχθεί και να ξεφύγει από τη φύση του και από αυτό για το οποίο δημιουργήθηκε, να καταστρέφει.[19]

Το νησί Καουάι είχε επίσης παρουσιαστεί σε ταινίες όπως Ο Ιντιάνα Τζόουνς και οι κυνηγοί της Χαμένης Κιβωτού και την τριλογία Jurassic Park. Οι εικονογραφιστές της Disney ήρθαν αντιμέτωποι με τη δυσκολία να συνδυάσουν στην πλοκή της ταινίας την γαλήνια ομορφιά του νησιού με τη φτωχή και δυσλειτουργική ζωή που ζούσαν αρκετοί κάτοικοι της Χαβάης, εξαιτίας της τότε πρόσφατης οικονομικής ύφεσης. Οι ηθοποιοί που χαρίζουν τις φωνές τους στους νεαρούς ενήλικες της ταινίας, Νάνι και Ντέιβιντ, ήταν η Τία Καρρέρε, μία ντόπια κοπέλα με καταγωγή από τη Χονολουλού, και ο Τζέισον Σκοτ Λι, ο οποίος καταγόταν και μεγάλωσε στη Χαβάη. Οι ηθοποιοί βοήθησαν με την επανεγγραφή διαλόγων των χαρακτήρων της Χαβάης στη σωστή καθομιλουμένη διάλεκτο, προσθέτοντας μάλιστα ντόπιους αργκό όρους.[20]

Μία καινοτόμα και μοναδική πτυχή της ταινίας αποτελεί η ισχυρή εστίασή της στη σχέση μεταξύ των δύο αδελφών. Η χρήση αυτής της σχέσης ως στοιχείο της βασικής πλοκής της ταινίας είναι κάτι πολύ σπάνιο στις αμερικανικές ταινίες κινουμένων σχεδίων.[21]

Κάστινγκ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Νταβέι Τσέις κέρδισε τον ρόλο της Λίλο το φθινόπωρο του 1998, ανάμεσα σε 150 άλλες υποψήφιες.[22] Αρχικά, ο Στιτς προοριζόταν να είναι ένας χαρακτήρας που δεν μιλάει, αλλά ο Σάντερς συνειδητοποίησε «πως θα έπρεπε να λέει κάποια πραγματάκια και, αν και τον βάλαμε να μιλάει, βεβαιωθήκαμε πως θα κρατούσαμε τους διαλόγους του στον ελάχιστο δυνατό βαθμό». Αντί να προσλάβουν έναν επαγγελματία ηθοποιό για να χαρίσει τη φωνή του στον Στιτς, ο ΝτεΜπλουά πρότεινε στον Σάντερς να αναλάβει εκείνος τον ρόλο. Σύμφωνα με τον Σάντερς, η φωνή του Στιτς ήταν αυτή που «συνήθως χρησιμοποιούσα απλά για να πειράζω τους άλλους στο στούντιο. Τους καλούσα στο τηλέφωνο και τους μιλούσα με αυτή τη φωνή, απλά για να τους εκνευρίζω».[23]

Η Καρρέρε είχε αρχικά δοκιμαστεί για τον ρόλο του ομότιτλου χαρακτήρα στην ταινία Μουλάν (1998), αλλά τελικά τον έχασε από την Μινγκ-Να Γουέν.[24] Όταν έμαθε πως η Disney θα έκανε μία ταινία που θα διαδραματιζόταν στη Χαβάη, αναζήτησε να πάρει έναν ρόλο σε αυτήν και τελικά προσλήφθηκε για τον ρόλο της Νάνι.[24] Πέρασε δύο χρόνια μέχρι να ηχογραφήσει τους διαλόγους της σε Λος Άντζελες, Παρίσι και Τορόντο.[25] Ο Λι προσλήφθηκε ως Ντέιβιντ μετά από πρόταση της Καρρέρε.[24]

Ο Κρις Γουίλιαμς, τότε καλλιτέχνης εικονογραφημένου σεναρίου, πρότεινε τον Κέβιν ΜακΝτόναλντ για τον ρόλο του Πράκτορα Πλίκλι. Αφού ο ΜακΝτόναλντ πέρασε από δοκιμαστικό διαβάζοντας κομμάτι του σεναρίου, προσλήφθηκε για τον ρόλο.[7] Για τον Κόμπρα Μπούρμπουλα, η αρχική σκέψη ήταν να αποτελεί ένα πιο χαλαρό χαρακτήρα, έχοντας στο μυαλό τον Τζεφ Γκόλντμπλουμ ως αυτόν που θα του χάριζε τη φωνή του. Ωστόσο, ο Γκόλντμπλουμ απέρριψε τον ρόλο κι έτσι ο Μπούρμπουλας ξαναδημιουργήθηκε από την αρχή ως ένας πιο τρομακτικός χαρακτήρας. Οι Σάντερς και ΝτεΜπλουά θυμήθηκαν την ερμηνεία του Βινγκ Ρέιμς στην ταινία Pulp Fiction (1994) και τον προσέλαβαν.[7]

Σχεδιασμός και εικονογράφηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρωτότυπη σκηνή (πάνω) και αυτή που τελικά χρησιμοποιήθηκε στην ταινία (κάτω). Το Boeing 747 και το αεροσκάφος πετάνε σε λοξή θέση.

Σε παρέκκλιση από τα χαρακτηριστικά της Disney πολλών δεκαετιών, οι Σάντερς και ΝτεΜπλουά επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν φόντα ζωγραφισμένα με νερομπογιά, σε αντίθεση με την παραδοσιακή τεχνική γκουάς.[6] Οι νερομπογιές είχαν χρησιμοποιηθεί για τις αρχικές ταινίες μικρού μήκους της Disney, καθώς και στις πρώτες ταινίες μεγάλου μήκους – Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι (1937), Πινόκιο (1940) και Ντάμπο, το Ελεφαντάκι (1941) – αλλά είχε εγκαταλειφθεί ως τεχνική στα μέσα της δεκαετίας του 1940 για λιγότερο περίπλοκα μέσα, όπως η γκουάς. Ο Σάντερς προτίμησε για την ταινία Λίλο & Στιτς τις νερομπογιές για να προκαλέσει τόσο τη λαμπερή εμφάνιση ενός παραμυθιού, όσο και την καλλιτεχνική επιμέλεια που είχε η ταινία Ντάμπο, το Ελεφαντάκι, κάτι που απαιτούσε την εκπαίδευση των καλλιτεχνών που θα εργάζονταν πάνω στο φόντο.[6][18]

Η ίδια η εικονογράφηση ήταν όλη βασισμένη σε 2D, καθώς ο προϋπολογισμός ήταν μικρός για χρήση CGI.[17] Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων ήταν βασισμένος στο προσωπικό στυλ ζωγραφικής του Σάντερς παρά στο παραδοσιακό στυλ της Disney.[6] Για να βοηθήσει τους εικονογραφιστές να υιοθετήσουν το στυλ του Σάντερς, η Σου Κ. Νίκολς, επικεφαλής του τμήματος οπτικής ανάπτυξης της ταινίας, δημιούργησε το εγχειρίδιο, Surfing the Sanders Style (ελεύθερη μετάφραση: Σερφάροντας το Στυλ Σάντερς).[11] Εξαιτίας του περιορισμένου προϋπολογισμού, λεπτομέρειες όπως τσέπες ή σχέδια στα ρούχα αποφεύγονταν και, καθώς δεν είχαν την πολυτέλεια να δημιουργήσουν σκιές κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια της ταινίας, αρκετές σκηνές έλαβαν χώρα σε σκιερές περιοχές, κρατώντας τη δημιουργία σκιών για σκηνές κομβικής σημασίας.[17]

Τα εξωγήινα στοιχεία της ταινίας, όπως τα διαστημόπλοια, σχεδιάστηκαν με τρόπο που να μοιάζουν στη θαλάσσια ζωή, όπως φάλαινες και καβούρια.[26] Μία εναλλακτική σκηνή της ταινίας, περιλάμβανε τους Στιτς, Νάνι, Τζούμπα και Πλίκλι να καταλαμβάνουν ένα Boeing 747 από το αεροδρόμιο Lihue, με το οποίο θα πετούσαν μέσα από τη Χονολουλού ξύνοντας διάφορα κτίρια. Ωστόσο, μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και με μόλις λίγες εβδομάδες πριν το τέλος της παραγωγής, το κομμάτι αυτό της ταινίας επαναδημιουργήθηκε και οι ήρωες χρησιμοποίησαν το αεροσκάφος του Τζούμπα. Η τοποθεσία επίσης άλλαξε, βάζοντας τους ήρωες να πετάνε ανάμεσα από τα βουνά του Καουάι.[27][28]

Ακόμη και μετά από αυτήν την προσαρμογή, η ομάδα παραγωγής είχε χρήματα από τον προϋπολογισμό για περίπου δύο λεπτά επιπλέον εικονογράφησης, τα οποία χρησιμοποίησαν για να δημιουργήσουν το μοντάζ του κλεισίματος, με τους Λίλο, Νάνι και Στιτς να γίνονται οικογένεια.[17][29]

Κυκλοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 16 Ιουνίου 2002, η ταινία Λίλο & Στιτς έκανε πρεμιέρα στο El Capitan Theatre, με αρκετούς διάσημους όπως οι Πρισίλα και Λίζα Μαρί Πρίσλεϊ, Γουαϊνόνα Τζαντ, Φιλ Κόλινς, Γκρέκορι Χάινς και Τζόντι Φόστερ να παρευρίσκονται,[30] ενώ στις κινηματογραφικές αίθουσες κυκλοφόρησε στις 21 Ιουνίου 2002.[31]

Προώθηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θέλοντας ο Στιτς να αποτελεί το κεντρικό κομμάτι της καμπάνιας προώθησης της ταινίας, ο Σάντερς έθεσε στο τραπέζι μία ανατρεπτική ιδέα: «τι θα γινόταν αν ο Στιτς εισέβαλλε σε άλλες ταινίες της Disney;». Ο Ντικ Κουκ, τότε Πρόεδρος των Walt Disney Studios, λάτρεψε την ιδέα και επέτρεψε τη δημιουργία τεσσάρων τρέιλερ-παρωδία (τα οποία ονομάστηκαν «Inter-stitch-als»), στα οποία ο Στιτς εισβάλλει σε αξέχαστες σκηνές τεσσάρων άλλων ταινιών από την εποχή της Αναγέννησης της Disney – Η Μικρή Γοργόνα (1989), Η Πεντάμορφη και το Τέρας (1991), Αλαντίν (1992) και Ο Βασιλιάς των Λιονταριών (1994).[23] Στα τρέιλερ αυτά ακουγόταν επίσης το τραγούδι «Back in Black» του συγκροτήματος AC/DC.[32] Στο Ηνωμένο Βασίλειο, στα τρέιλερ και τις τηλεοπτικές διαφημίσεις της ταινίας, ακουγόταν μία διασκευή του τραγουδιού «Suspicious Minds» του Έλβις Πρίσλεϊ, σε ερμηνεία του Γκάρεθ Γκέιτς. Στις ΗΠΑ, το τραγούδι που χρησιμοποιήθηκε τόσο στο κινηματογραφικό όσο και στο τηλεοπτικό τρέιλερ της ταινίας, ήταν το «Hound Dog».

Στα πλαίσια της εκστρατείας προώθησης, πριν την κυκλοφορία της ταινίας, στο περιοδικό Disney Adventures συμπεριλήφθηκαν ιστορίες κόμικ Λίλο & Στιτς. Σε αυτά τα κόμικ, δίνονταν με λεπτομέρειες γεγονότα που οδηγούσαν στην ταινία και αφορούσαν τους δύο ομότιτλους χαρακτήρες, συμπεριλαμβανομένων της δημιουργίας και απόδρασης του Στιτς. Αργότερα, αυτά τα γεγονότα ήρθαν σε αντίφαση με τη συνέχεια, Λίλο & Στιτς 2: Ο Στιτς έχει πρόβλημα , καθιστώντας τα γεγονότα των κόμικ εκτός κανόνα. Ωστόσο, τα κόμικ εξακολουθούν να είναι αξιοσημείωτα για την εισαγωγή του Πειράματος 625, ονόματι Ρούμπεν, ενός χαρακτήρα που ήταν βασικός στις μετέπειτα ταινίες και τηλεοπτικές σειρές του franchise. Τα περισσότερα κόμικ της σειράς κυκλοφόρησαν ως συλλεκτικός τόμος με τίτλο Comic Zone Volume 1: Lilo & Stitch.[33]

Home media[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία Λίλο & Στιτς κυκλοφόρησε σε VHS και DVD στις 3 Δεκεμβρίου 2002.[34] Κατά την πρώτη μέρα κυκλοφορίας της, πωλήθηκαν περισσότερα από 3 εκατομμύρια αντίγραφα DVD, με έσοδα $45 εκατομμύρια.[35][36] Τα DVD περιείχαν διάφορα μπόνους χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένων ενός παιχνιδιού με τίτλο «Build An Alien Experiment» (ελεύθερη μετάφραση: «Κατασκευάστε ένα Εξωγήινο Πείραμα»), ηχητικό σχολιασμό, μουσικά βίντεο, διεγραμμένες σκηνές, τρέιλερ και DVD-ROM.[37] Μια ειδική έκδοση κυκλοφόρησε περίπου 2 μήνες μετά, τον Φεβρουάριο του 2003.[38]

Στις 22 Αυγούστου 2005, κυκλοφόρησε μία ειδική έκδοση 2 δίσκων DVD στο Ηνωμένο Βασίλειο,[39] λίγες μέρες πριν την απευθείας σε βίντεο κυκλοφορία της συνέχειας, Λίλο & Στιτς 2: Ο Στιτς έχει πρόβλημα (2005).[40] Στις 24 Μαρτίου 2009, κυκλοφόρησε μία νέα ειδική έκδοση DVD με τίτλο «Big Wave Edition». Αυτή η έκδοση εμπεριείχε όλα τα αρχικά μπόνους χαρακτηριστικά, επιπρόσθετα με ηχητικό σχολιασμό, ένα δίωρο ντοκιμαντέρ με πληροφορίες σχετικά με την παραγωγή της ταινίας, περισσότερες διεγραμμένες σκηνές, διάφορα ένθετα από πίσω από τις κάμερες και παιχνίδια.[41]

Στις 11 Ιουνίου 2013, η ταινία Λίλο & Στιτς κυκλοφόρησε σε Blu-ray και επανακυκλοφόρησε σε DVD, μαζί με την ταινία Λίλο & Στιτς 2 ως «συλλογή 2 ταινιών», η οποία περιλάμβανε ένα δίσκο Blu-Ray και με τις δύο ταινίες, αλλά χωρίς τα μπόνους χαρακτηριστικά, ένα DVD με ανατύπωση του πρώτου δίσκου της έκδοσης DVD «Big Wave» και ένα DVD με ανατύπωση της ταινίας Λίλο & Στιτς 2.[42] Από τότε, η «συλλογή 2 ταινιών» είχε δύο επανακυκλοφορίες· μία στις 31 Ιανουαρίου 2017, η οποία περιλάμβανε μόνο το Blu-ray και έναν κωδικό για ψηφιακή λήψη των δύο ταινιών[43] και μία στις 9 Αυγούστου 2022, στην οποία οι δύο ταινίες έρχονται σε δύο διαφορετικούς δίσκους Blu-ray μαζί με τα περισσότερα από τα μπόνους χαρακτηριστικά που περιείχε το πρώτο DVD και, όπως και στη δεύτερη Blu-ray συλλογή, η κυκλοφορία αυτή εμπεριείχε έναν κωδικό για ψηφιακή λήψη των ταινιών.[44]

Διαφοροποιημένη σκηνή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για την κυκλοφορία home video του Ηνωμένου Βασιλείου, μία σκηνή της ταινίας τροποποιήθηκε.[45] Στην αυθεντική εκδοχή της ταινίας, η Λίλο κρύβεται μέσα στο στεγνωτήριο ρούχων, το οποίο μετατράπηκε σε ένα κομοδίνο με ντουλάπι και ένα κουτί πίτσας να λειτουργεί ως «πόρτα» του ντουλαπιού, προς αποφυγή επηρεασμού των παιδιών να κρύβονται σε στεγνωτήρια.[46] Αυτή η αλλαγμένη εκδοχή της ταινίας χρησιμοποιήθηκε αργότερα και για την κυκλοφορία της ταινίας στην πλατφόρμα Disney+[46] και την Blu-ray επανέκδοση του 2022.

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Box office[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία Λίλο & Στιτς είχε έσοδα $145.8 εκατομμύρια σε Ηνωμένες Πολιτείες και Καναδά και $127.3 εκατομμύρια διεθνώς, φτάνοντας συνολικά τα $273.1 εκατομμύρια παγκοσμίως.[1] Το πρώτο Σαββατοκύριακο προβολής, η ταινία βρέθηκε στη δεύτερη θέση του box office με έσοδα $35.3 εκατομμύρια, πίσω από την ταινία Minority Report.[47] Κατά το δεύτερο Σαββατοκύριακο προβολής έπεσε στην τρίτη θέση, πίσω από τις ταινίες Minority Report και Δεν Θέλω να Γίνω Εκατομμυριούχος.[48] Την επόμενη εβδομάδα, παρά την κυκλοφορία της ταινίας Οι Άνδρες με τα Μαύρα 2, η ταινία Λίλο & Στιτς παρέμεινε στην τρίτη θέση του box office.[49]

Στο μεταξύ, η ταινία συνέχισε να προσελκύει κόσμο παρά το ότι άλλα μεγάλα καλοκαιρινά blockbusters, όπως οι ταινίες Spider-Man και Star Wars: Επεισόδιο II – Η Επίθεση των Κλώνων, εξακολουθούσαν να βρίσκονται σε κυκλοφορία. Επιπρόσθετα, συνέχισε να ανταγωνίζεται την ταινία Σκούμπι Ντου: Ένας Τετράποδος Ήρωας της Warner Bros..[50]

Στο τέλος της κυκλοφορίας της στις αίθουσες, η ταινία Λίλο & Στιτς έγινε η δεύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων με τις περισσότερες εισπράξεις για το 2002, πίσω από την ταινία Η Εποχή των Παγετώνων της 20th Century Fox. Ήταν οι μόνες ταινίες κινουμένων σχεδίων που κατάφεραν να προσεγγίσουν τα $100 εκατομμύρια σε εισπράξεις εκείνη τη χρονιά.[51] Το Box Office Mojo υπολογίζει πως η ταινία έκοψε πάνω από 25 εκατομμύρια εισιτήρια κατά την αρχική κυκλοφορία της.[1]

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η σελίδα συλλογής κριτικών Rotten Tomatoes δίνει στην ταινία ποσοστό αποδοχής 87% με μέσο όρο 7.3/10, βασισμένα σε 151 κριτικές. Στη τμήμα ομοφωνίας αναφέρει: «Πιο ακραία από το παραδοσιακό υλικό της Disney, η ταινία Λίλο & Στιτς διερευνά οικογενειακά ζητήματα, ενώ παρέχει μία διασκεδαστική και γοητευτική ιστορία».[52] Η σελίδα συλλογής κριτικών Metacritic δίνει στην ταινία μέσο σκορ 74/100 βασισμένο σε 30 κριτικές, με την ένδειξη «γενικά θετικές κριτικές».[53] Σε ψηφοφορία κοινού της εταιρίας CinemaScore, η ταινία έλαβε μέσο όρο βαθμό «A» σε μία κλίματα από το «A+» μέχρι το «F».[54]

Ο Ρότζερ Ίμπερτ από την εφημερίδα Chicago Sun-Times βαθμολόγησε την ταινία με 3,5/4 γράφοντας: «Είναι μία από τις πιο γοητευτικές ταινίες καρτούν μεγάλου μήκους των τελευταίων ετών—αστεία, αυθάδης, εντυπωσιακή, πρωτότυπη και με έξι τραγούδια του Έλβις. Δεν γίνεται νοσηρά γλυκιά στο τέλος, περιέχει στοιχεία τόσο για ενήλικες όσο και για παιδιά και έχει μία εντυπωσιακά λαμπερή εμφάνιση».[55] Ο Κένεθ Τάραν από την εφημερίδα Los Angeles Times έγραψε: «Πιο χαλαρή και λιγότερο τυποποιημένη, με φρέσκια προσέγγιση στις καρδιές μας, η θρασύτατη [ταινία] έχει μια απελευθερωμένη, ανατρεπτική αίσθηση του χιούμορ, η οποία είναι λιγότερο εταιρική και πιο ανεμπόδιστη σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη Disney, μη-Pixar ταινία. Με τους χειρόγραφα ζωγραφισμένους χαρακτήρες της και τη χρήση της νερομπογιάς για το φόντο (πρώτη φορά που το στούντιο το κάνει αυτό από τη δεκαετία του 1940), αποτελεί ένα ευχάριστο ταξίδι πίσω στον χρόνο, όπου τα καρτούν ήταν η πιο ιδιοσυγκρασιακή μορφή του κινηματογράφου, αντί μία από τις πιο προβλέψιμες».[56] Ο Ρίτσαρντ Κόρλις από το περιοδικό Time ένιωσε πως η ταινία είναι «ένα λαμπερό, ελκυστικό μπιχλιμπίδι με μισή ντουζίνα τραγούδια του Έλβις Πρίσλεϊ για τη μαμά και τον μπαμπά και με αρκετή αυθάδεια. Ο Στιτς χώνει τη γλώσσα του στη μύτη του και τρώει τη μύξα του κάνοντας τα μικρά να χαζογελάνε ... ενώ μετά από μία βραδύτητα στις πρώτες σκηνές των δύο αδελφών, η Λίλο αποκαλύπτει την αμερικανική της διάθεση και ευστροφία, μαζί με την αίσθηση μίας έξυπνης ιστορίας που σηματοδοτεί το καλύτερο χαρακτηριστικό κινουμένων σχεδίων, είτε παραδοσιακών είτε σε υπολογιστή».[57]

Η Κλαούντια Πούιγκ από την εφημερίδα USA Today σημείωσε πως τα χρώματα «είναι εξαιρετικά ζωντανά και πλούσια, κατάλληλα για το χαβανέζικο σκηνικό. Το καλύτερο όλων είναι πως η ταινία έχει έναν αξιολάτρευτα αναιδή χαρακτήρα, ο οποίος μερικές φορές λείπει από τις πιο σοβαρές ιστορίες της Disney. Έξυπνη, συγκινητική και με καλό ρυθμό, η ταινία Λίλο & Στιτς αποτελεί ιδανικό οικογενειακό εισιτήριο και κάτι παραπάνω».[58] Ο Ντίσον Χάου από την εφημερίδα The Washington Post επίσης επαίνεσε τη χρήση νερομπογιάς για την ταινία, χαρακτηρίζοντάς την «ελκυστική. Η εικόνα είναι εύκολη στα μάτια, παρά φανταχτερή. Και υπάρχει μία είδους ανακούφιση σε αυτό, ειδικά μέσα στον κόσμο της πανίσχυρης εικόνας που δημιουργείται σε υπολογιστές».[59] Ο Όουεν Γκλάιμπερμαν, γράφοντας για το περιοδικό Entertainment Weekly, υποστήριξε πως «η εικονογράφηση στην ταινία Λίλο & Στιτς έχει μια συναρπαστική ρετρό-απλή ζωντάνια και είναι ωραίο να βλέπεις μία ταινία που απευθύνεται σε παιδιά να χρησιμοποιεί τον Έλβις Πρίσλεϊ, με την ιστορία να είναι έξυπνη και παραδόξως ξεκαρδιστική. Ο Στιτς ανακαλύπεται από τη Λίλο, ένα κορίτσι από τη Χαβάη με ταπεραμέντο, το οποίο είναι πιο γκρινιάρικο κι από τους γκρινιάρηδες. Αυτοί οι δύο γίνονται φίλοι μόνο στη θεωρία: Η σύνδεση που υπάρχει μεταξύ τους είναι τόσο μικρή που το μόνο πράγμα που συντηρεί την ταινία είναι το ασαφές E.T. περίγραμμά της.[60]

Ο Τοντ ΜακΚάρθι από το περιοδικό Variety θεώρησε πως οι Σάντερς και ΝτεΜπλουά «κινούν τα πράγματα βιαστικά, αποφεύγοντας αξιέπαινα οποιοδήποτε ιδιαίτερο συναισθηματικό στοιχείο, παρά το ότι τους δίνεται προφανώς η ευκαιρία να το κάνουν. Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων είναι αρκετά γνώριμος, αλλά το φόντο διαθέτει μία ασυνήθιστη, παστέλ ποιότητα, η οποία από μόνη της προσδίδει στην ταινία μία φιλόξενη ατμόσφαιρα».[61] Αντίθετα, ο Μικ ΛαΣαλ από την εφημερίδα San Francisco Chronicle θεώρησε πως η ταινία Λίλο & Στιτς θα ήταν πιο κατάλληλη ως τηλεοπτική σειρά, γράφοντας πως οι σκηνοθέτες «βρίσκονται παγιδευμένοι μέσα στη δομή μίας ταινίας μεγάλου μήκους. Αναγκάζονται να πουν την ιστορία της σχέσης της Λίλο και του Στιτς, για να της δώσουν σχήμα και μία αίσθηση ολοκλήρωσης. Από τη στιγμή που αυτή είναι μία ταινία για παιδιά, η σχέση μπορεί να οδηγηθεί μόνο προς τον υπερβολικό συναισθηματισμό. Έτσι, η υποσχόμενη αναρχία των πρώτων 10 με 15 λεπτών καταστέλλεται».[62]

Ο Πίτερ Νίκολς δηλώνει πως μέσω του χαρακτήρα της Νάνι και των αγώνων της να αντιμετωπίσει τα προβλήματά της, η ταινία απευθύνεται περισσότερο σε μεγαλύτερα παιδιά, όπως και οι ταινίες Ο Αυτοκράτορας έχει Κέφια, Η Χαμένη Ατλαντίδα και Ο Πλανήτης των Θησαυρών.[63]

Βραβεία και υποψηφιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβεία Κατηγορία Υποψήφιοι Αποτέλεσμα
Όσκαρ[64] Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων Λίλο & Στιτς Υποψηφιότητα
Βραβεία Critics Choice[65] Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων Λίλο & Στιτς Υποψηφιότητα
Βραβεία Annie[66] Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων Λίλο & Στιτς Υποψηφιότητα
Εικονογράφηση Χαρακτήρων Άλεξ Κουπέρσμιτ Υποψηφιότητα
Σχεδιασμός Χαρακτήρων σε Ταινία Κρις Σάντερς Υποψηφιότητα
Σκηνοθεσία σε Ταινία Ντιν ΝτεΜπλουά & Κρις Σάντερς Υποψηφιότητα
Εφέ Ρόμπερτ Μπένετ Υποψηφιότητα
Γκάρετ Γρεν Υποψηφιότητα
Μουσική σε Ταινία Άλαν Σιλβέστρι, Μαρκ Κεαλί Χοομάλου
(για μουσική επένδυση & τραγούδια) 		Υποψηφιότητα
Σχεδιασμός Παραγωγής σε Ταινία Ρικ Σλούιτερ Υποψηφιότητα
Ηθοποιός Φωνής σε Ταινία Νταβέι Τσέις Νίκη
Σενάριο σε Ταινία Ντιν ΝτεΜπλουά & Κρις Σάντερς Υποψηφιότητα
Βραβεία Saturn[67] Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων Λίλο & Στιτς Υποψηφιότητα
Βραβεία Satellite[68] Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων Λίλο & Στιτς Υποψηφιότητα
Βραβεία Young Artist[69] Καλύτερη Ερμηνεία Φωνής (10 ετών και κάτω) Νταβέι Τσέις Νίκη
Καλύτερη Οικογενειακή Ταινία Κινουμένων Σχεδίων Λίλο & Στιτς Υποψηφιότητα
Βραβεία Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Λος Άντζελες[70] Σχεδιασμός Χαρακτήρων και Κινουμένων Σχεδίων Λίλο & Στιτς Ειδική αναφορά
Βραβεία Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Φοίνιξ[71] Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων Λίλο & Στιτς Υποψηφιότητα
Καλύτερη Ερμηνεία Νεαρής Ηθοποιού σε Α' ή Β' Ρόλο Νταβέι Τσέις Υποψηφιότητα
Καλύτερη Χρήση Μη Πρωτότυπης Μουσικής Λίλο & Στιτς Υποψηφιότητα
Βραβεία Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Λας Βέγκας[72] Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων Λίλο & Στιτς Νίκη
Βραβεία Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου της Ουάσινγκτον Π.Κ. Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων Λίλο & Στιτς Νίκη
Βραβεία Ένωσης Διαδικτυακών Κριτικών Κινηματογράφου[73] Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων Λίλο & Στιτς Υποψηφιότητα
Βραβεία Αμερικανικής Εταιρείας Συνθετών, Συγγραφέων και Εκδοτών (ASCAP)[74] Top Box Office Films Άλαν Σιλβέστρι Νίκη
Βραβεία Διαδικτυακής Ένωσης Κινηματογράφου & Τηλεόρασης[75] Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων Λίλο & Στιτς Υποψηφιότητα
Καλύτερη Επίσημη Ιστοσελίδα Ταινίας Λίλο & Στιτς Υποψηφιότητα
Βραβεία Gold Derby[76] Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων Λίλο & Στιτς Υποψηφιότητα
Βραβεία Golden Reel[77][78] Καλύτερο Μοντάζ Ήχου σε Ταινία Κινουμένων Σχεδίων Λίλο & Στιτς Υποψηφιότητα
Καλύτερο Μοντάζ Ήχου σε Ταινία Κινουμένων Σχεδίων - Μουσική Κένεθ Κάρμαν Νίκη
Βραβεία Golden Trailer[79] Καλύτερο Τρέιλερ Κινούμενων Σχεδίων Λίλο & Στιτς Υποψηφιότητα
Πιο πρωτότυπο τρέιλερ Λίλο & Στιτς Υποψηφιότητα
Βραβεία Golden Schmoes[80] Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων Λίλο & Στιτς 2η θέση
Βραβεία Artios[81] Καλύτερο Κάστινγκ σε Ταινία Κινουμένων Σχεδίων Ρουθ Λάμπερτ Νίκη
Βραβεία Ursa Major[82] Καλύτερη Ανθρωπομορφική Ταινία Λίλο & Στιτς Νίκη
Αμερικανικά Μουσικά Βραβεία[83] Καλύτερο Soundtrack Λίλο & Στιτς Υποψηφιότητα
Βραβεία Tokyo Anime[84] Διεθνές Κινηματογραφικό Βραβείο Κρις Σάντερς, Ντιν ΝτεΜπλουά Νίκη

Soundtrack[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Lilo & Stitch: An Original Walt Disney Records Soundtrack
Soundtrack από Διάφοροι
Κυκλοφόρησε4 Ιουνίου 2002
Ηχογραφήθηκε2001-2002
Μουσικό είδος
Διάρκεια34:47
ΓλώσσαΑγγλικά, Χαβανέζικα
ΠαραγωγόςΚρις Μοντάν (εκτελεστικός)
ΔισκογραφικήWalt Disney Records
Δισκογραφικό χρονολόγιο
(Walt Disney Animation Studios)
Atlantis: The Lost Empire (2001)Lilo & Stitch: An Original Walt Disney Records Soundtrack (2002)Treasure Planet
(2002)
Δισκογραφικό χρονολόγιο
(Άλαν Σιλβέστρι)
Showtime (2002)Lilo & Stitch: An Original Walt Disney Records Soundtrack (2002)Ο Ποντικο-μικρούλης 2 (2002)
Single από Lilo & Stitch
  1. "Can't Help Falling in Love"
    Κυκλοφόρησε: 13 Μαΐου 2002
 Επαγγελματική βαθμολόγηση
Επανεξετασμένα αποτελέσματα
Πηγή Βαθμολόγηση
AllMusic 3/5 stars[85]

Το Lilo & Stitch: An Original Walt Disney Records Soundtrack είναι το soundtrack άλμπουμ της ταινίας κινουμένων σχεδίων Λίλο & Στιτς της Disney, που κυκλοφόρησε το 2002. Το soundtrack κυκλοφόρησε από την Walt Disney Records στις 4 Ιουνίου 2002 σε CD και κασέτα.[85]

Το soundtrack περιέχει δύο πρωτότυπα τραγούδια γραμμένα από τους Μαρκ Κεαλί Χοομάλου και Άλαν Σιλβέστρι, σε ερμηνεία του Χοομάλου και της παιδικής χορωδίας του χαβανέζικου σχολείου Kamehameha. Περιέχει επίσης πέντε τραγούδια του Έλβις Πρίσλεϊ και δύο τραγούδια του Πρίσλεϊ που επανηχογραφήθηκαν και ερμηνεύτηκαν από σύγχρονους καλλιτέχνες· τη Γουαϊνόνα Τζαντ («Burning Love») και το σουηδικό συγκρότημα A-Teens («Can't Help Falling in Love»).[85]

Στις 23 Ιουνίου 2003, το soundtrack άλμπουμ πιστοποιήθηκε ως πλατινένιο από τον Αμερικανικό Σύνδεσμο Βιομηχανίας Εγγραφών (RIAA), για πωλήσεις ενός εκατομμυρίου αντιτύπων.[86] Στις 17 Μαρτίου 2023, το τραγούδι «Hawaiian Roller Coaster Ride» πιστοποιήθηκε επίσης ως πλατινένιο από τον RIAA.[87]

Λίστα κομματιών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρ. TίτλοςΕρμηνεία Διάρκεια
1. "Hawaiian Roller Coaster Ride"  Άλαν Σιλβέστρι, Μαρκ Κεαλί Χοομάλου, Παιδική Χορωδία Kamehameha 3:28
2. "Stuck on You"  Έλβις Πρίσλεϊ 2:25
3. "Burning Love"  Γουαϊνόνα Τζαντ 3:10
4. "Suspicious Minds"  Έλβις Πρίσλεϊ 3:23
5. "Heartbreak Hotel"  Έλβις Πρίσλεϊ 2:13
6. "(You're the) Devil in Disguise"  Έλβις Πρίσλεϊ 2:30
7. "He Mele No Lilo"  Άλαν Σιλβέστρι, Μαρκ Κεαλί Χοομάλου, Παιδική Χορωδία Kamehameha 2:28
8. "Hound Dog"  Έλβις Πρίσλεϊ 2:27
9. "Can't Help Falling in Love"  A-Teens 3:07
10. "Stitch to the Rescue (score)"  Άλαν Σιλβέστρι 5:57
11. "You Can Never Belong (score)"  Άλαν Σιλβέστρι 3:56
12. "I'm Lost (score)"  Άλαν Σιλβέστρι 4:43

Charts[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εβδομαδιαία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Chart (2002) Υψηλότερη
θέση
Αυστραλία (ARIA)[88] 9
Αυστρία (Ö3 Austria)[89] 44
Γερμανία (Offizielle Top 100)[90] 80
ΗΠΑ Billboard 200[91] 11
ΗΠΑ Soundtracks (Billboard)[92] 1

Τέλος χρονιάς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Chart (2002) Θέση
ΗΠΑ Billboard 200[93] 151
ΗΠΑ Soundtracks (Billboard)[94] 10
Chart (2003) Θέση
ΗΠΑ Soundtracks (Billboard)[95] 13

Πιστοποιήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Lilo & Stitch: An Original Walt Disney Records Soundtrack[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περιοχή Διάκριση Διακρίσεις/πωλήσεις
Αυστραλία (ARIA)[96] Gold 35.000^
Ηνωμένες Πολιτείες (RIAA)[86] Platinum 1.000.000^

^αποστολές αντιτύπων βασιζόμενες μόνο στις βραβεύσεις

"Hawaiian Roller Coaster Ride"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περιοχή Διάκριση Διακρίσεις/πωλήσεις
Ηνωμένες Πολιτείες (RIAA)[87] Platinum 1.000.000double-dagger

double-daggerπωλημένα+streaming αντίτυπα βασιζόμενα μόνο στις βραβεύσεις

Κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Spin-off μέσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Λίλο & Στιτς (franchise)

Στις 26 Αυγούστου 2003, η Disney κυκλοφόρησε μία απευθείας σε βίντεο συνέχεια με τίτλο Στιτς! Η Ταινία,[97] η οποία εξυπηρέτησε ως πιλότος για την τηλεοπτική σειρά Λίλο & Στιτς: Η Σειρά.[98] Η σειρά ξεκίνησε να προβάλλεται στις 20 Σεπτεμβρίου 2003 και, έπειτα από 65 επεισόδια, ολοκληρώθηκε στις 29 Ιουλίου 2006.[99][100] Η υπόθεση της σειράς συνεχίζει από το σημείο όπου τελειώνει η ταινία και απεικονίζει τις προσπάθειες των Λίλο και Στιτς να συλλάβουν και να ανασυγκροτήσουν τα εναπομείναντα πειράματα του Τζούμπα.[98] Η σειρά ολοκληρώθηκε με την τηλεοπτική ταινία Λίροϊ & Στιτς, η οποία προβλήθηκε στις 23 Ιουνίου 2006.[98]

Στις 30 Αυγούστου 2005, κυκλοφόρησε μία άλλη απευθείας σε βίντεο συνέχεια, με τίτλο Λίλο & Στιτς 2: Ο Στιτς έχει πρόβλημα.[98] Σε αυτήν την ταινία, η οποία χρονικά διαδραματίζεται μεταξύ των ταινιών Λίλο & Στιτς και Στιτς! Η Ταινία, ο Στιτς έχει ένα πρόβλημα επειδή τα μόριά του δεν φορτίστηκαν ποτέ πλήρως και ο προηγούμενος προγραμματισμός του επιχειρεί να τον επαναφέρει στις αρχικές, καταστροφικές του ρυθμίσεις. Αυτό δημιουργεί προβλήματα και στη Λίλο, η οποία θέλει να κερδίσει τον διαγωνισμό χορού χούλα, όπως και η μητέρα της. Ο Στιτς, μπροστά στον κίνδυνο να την βλάψει, επιχειρεί να το σκάσει από τον πλανήτη αλλά το αεροσκάφος του συντρίβεται. Η Λίλο τον βρίσκει άσχημα τραυματισμένο κι ενώ στη συνέχεια πεθαίνει, η αγάπη της Λίλο τον επαναφέρει στη ζωή.[101] Το DVD της ταινίας Λίλο & Στιτς 2: Ο Στιτς έχει πρόβλημα περιέχει επίσης μία ταινία μικρού μήκους με τίτλο The Origin of Stitch (ελεύθερη μετάφραση: Η προέλευση του Στιτς).[102]

Τον Μάρτιο του 2008, η Disney ανακοίνωσε πως θα κυκλοφορούσε ένα anime βασισμένο στο franchise, το οποίο θα στόχευε στην ιαπωνική αγορά και θα είχε τίτλο Στιτς!.[103] Στο anime, το οποίο προβλήθηκε για τρεις κύκλους από τον Οκτώβριο του 2008 μέχρι τον Μάρτιο του 2011, αντί της Λίλο πρωταγωνιστεί ένα κορίτσι από την Ιαπωνία ονόματι Γιούνα Καμιχάρα και τα γεγονότα διαδραματίζονται στην Ιαπωνία αντί στη Χαβάη.[104] Η παραγωγή των δύο πρώτων κύκλων έγινε από την Madhouse, ενώ του τρίτου κύκλου από την Shin-Ei Animation.[105]

Από τις 27 Μαρτίου μέχρι τις 6 Απριλίου 2017, μία αγγλόφωνη κινεζική τηλεοπτική σειρά βασισμένη στο franchise με τίτλο Στιτς & Άι, προβλήθηκε στην Κίνα με μεταγλώττιση στα μανδαρινικά.[106]Την παραγωγή της σειράς έκαναν οι Anhui Xinhua Media και Panimation Hwakai Media.[107] Όπως και με το anime Στιτς!, στη σειρά αντί της Λίλο πρωταγωνιστεί ένα ντόπιο κορίτσι με το όνομα Γουάνγκ Άι Λινγκ και τα γεγονότα διαδραματίζονται στο όρος Χουάνγκ.[107] Ωστόσο, σε αντίθεση με το Στιτς!, η παραγωγή αυτής της σειράς έγινε αρχικά στα αγγλικά σε συνεργασία με Αμερικανούς εικονογραφιστές και στη συνέχεια μεταγλωττίστηκε στη μανδαρινική γλώσσα.[107] Ένα χρόνο αργότερα, η αυθεντική αγγλική παραγωγή προβλήθηκε στη Νότια Ασία.[108]

Live-action προσαρμογή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Οκτώβριο του 2018, το διαδικτυακό περιοδικό The Hollywood Reporter δημοσίευσε πως η Walt Disney Pictures είχε στα σκαριά μία live-action προσαρμογή της ταινίας Λίλο & Στιτς, παραγωγοί της οποίας θα ήταν οι Νταν Λι και Τζόναθαν Έιρικ (παραγωγοί επίσης της ταινίας Αλαντίν) και το σενάριο θα έγραφε ο Μάικ Βαν Γουές.[109] Τον Νοέμβριο του 2020, δημοσιεύτηκε πως ο Τζον Μ. Τσου βρισκόταν σε συζητήσεις για να σκηνοθετήσει την ταινία και πως δεν ήταν ξεκάθαρο αν η ταινία θα κυκλοφορούσε στις κινηματογραφικές αίθουσες ή στην πλατφόρμα Disney+.[110] Τον Ιούλιο του 2022, ο Ντιν Φλάισερ Καμπ αντικατέστησε τον Τσου στη σκηνοθεσία της ταινίας,[111] ενώ τον Φεβρουάριο του 2023, ο Ζακ Γαλιφιανάκης εντάχθηκε στην ταινία.[112][113] Στις 31 Μαρτίου 2023, ανακοινώθηκε πως η Μάια Κιαλόχα προσλήφθηκε για τον ρόλο της Λίλο.[114] Τον Απρίλιο ανακοινώθηκαν περισσότερα ονόματα που θα συμμετείχαν στην ταινία, συμπεριλαμβανομένων των Σίντνεϊ Ακούντονγκ ως Νάνι,[115] Κόρτνεϊ Μπ. Βανς ως Μπούρμπουλας[116] και Μπίλι Μάγκνουσεν σε άγνωστο ρόλο.[117] Ο Καχιάου Ματσάντο προσλήφθηκε αρχικά για τον ρόλο του Ντέιβιντ, αλλά αντικαταστάθηκε αργότερα από τον Κάιπ Ντουντόιτ.[118] Στις 21 Απριλίου 2023, επιβεβαιώθηκε πως ο Γαλιφιανάκης θα είχε τον ρόλο του Τζούμπα και ο Μάγκνουσεν τον ρόλο του Πλίκλι, ενώ ο Κρις Σάντερς βρισκόταν σε τελικό στάδιο διαπραγματεύσεων για να επιστρέψει ως η φωνή του Στιτς.[119] Η Τία Καρρέρε, η οποία είχε χαρίσει τη φωνή της στη Νάνι στην πρώτη ταινία, ανακοινώθηκε πως θα υποδυόταν την Κυρία Κεκόα, ενώ η Έιμι Χιλ, η οποία είχε χαρίσει τη φωνή της στην Κυρία Χασαγκάουα, θα ενσάρκωνε έναν καινούριο χαρακτήρα με το όνομα Τούτου.[120]

Βιντεοπαιχνίδια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2002, υπήρξαν τρεις επίσημες κυκλοφορίες παιχνιδιών, τα οποία συνέπιπταν με την ταινία: το Disney's Lilo & Stitch: Trouble in Paradise για PlayStation και Microsoft Windows,[121] το Disney's Lilo & Stitch για Game Boy Advance[122] και το Disney's Stitch: Experiment 626 για PlayStation 2.[123] Ο Στιτς είναι επίσης ένας από τους χαρακτήρες που μπορεί να κληθεί στα Kingdom Hearts II και III,[124][125] ενώ εμφανίζεται μαζί με τον κόσμο του στο Kingdom Hearts Birth by Sleep για το PlayStation Portable.[126] Η Λίλο και ο Στιτς εμφανίζονται στο παιχνίδι Disney Magical World και στη συνέχειά του (Disney Magical World 2) για το Nintendo 3DS.[127][128] Επίσης, ο Στιτς είναι ένας από τους χαρακτήρες του δεύτερου παιχνιδιού της σειράς Disney Infinity, Disney Infinity 2.0, αλλά και του τρίτου και τελευταίου της σειράς, Disney Infinity 3.0.[129][130] Είναι επίσης ένας από τους χαρακτήρες που μπορείς να συναντήσεις στο παιχνίδι Kinect: Disneyland Adventures.[131] Μερικοί χαρακτήρες της ταινίας είναι ανάμεσα στις επιλογές των παικτών για το παιχνίδι Disney Magic Kingdoms,[132] ενώ ο Στιτς είναι ανάμεσα στις επιλογές του παιχνιδιού για κινητά Disney Mirrorverse για IOS και Android συσκευές.[133]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Βασισμένο σε ιδέα του
  2. ↑ 2,0 2,1 Ο Κρις Σάντερς χάρισε τη φωνή του στον Στιτς και το όνομά του αναγράφηκε ως «Κρίστοφερ Μάικλ Σάντερς» (ολόκληρο το όνομά του) στους τίτλους της ταινίας

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Lilo & Stitch (2002)». Box Office Mojo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2023. 
  2. ↑ «Lilo & Stitch». Amazon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2023. 
  3. ↑ Stewart, James B. (2005). DisneyWarΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Simon and Schuster. σελίδες 472–473. ISBN 9780743283908. Weeks later, on January 12, Disney announced that it was shutting down its Orlando animation unit, where Lilo & Stitch had been created. 
  4. ↑ Shamsian, Jacob (29 Μαρτίου 2022). «Every animated movie that's won an Oscar». Business Insider. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2023. 
  5. ↑ «Λίλο & Στιτς». Greek Dub Database. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2023. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 The Story Room: The Making of 'Lilo & Stitch' (DVD). Burbank, CA: Walt Disney Home Entertainment. 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2023. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 Ebiri, Bilge (2022-10-19). «'Let's Make the Dumbo of Our Generation' An oral history of Lilo & Stitch, the Disney movie that almost brought hand-drawn animation back.». Vulture. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-10-19. https://web.archive.org/web/20221019144402/https://www.vulture.com/2022/10/an-oral-history-of-lilo-and-stitch-a-hand-drawn-miracle.html. Ανακτήθηκε στις 2023-08-05. 
  8. ↑ Canemaker, John (1999). Paper Dreams: The Art And Artists Of Disney Storyboards. Hachette Books. σελίδες 256–257. ISBN 978-0-7868-6307-5. 
  9. ↑ Mike Lyons (Φεβρουάριος 2001). «Thomas Schumacher: The Walt Disney Features Animation Presidency on Mouse House Supremacy». Cinefantastique 32 (6): 40. https://archive.org/details/cinefantastique_1970-2002/Cinefantastique%20Vol%2032%20No%206%20%28Feb%202001%29/page/n38/mode/1up?view=theater. Ανακτήθηκε στις 2023-03-22. 
  10. ↑ Tim Ryan (2002-12-02). «Storybook Ending: With the success of "Lilo & Stitch," 2 Disney employees now have their own production company». Honolulu Star-Bulletin. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-09-21. https://web.archive.org/web/20150912060642/https://archives.starbulletin.com/2002/12/02/features/story4.html. Ανακτήθηκε στις 2023-07-18. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 Fiamma, Andrea (2022-07-19). «Intervista a Chris Sanders, il regista di "Lilo & Stitch"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-07-19. https://web.archive.org/web/20220719105835/https://fumettologica.it/2022/07/intervista-chris-sanders-lilo-stitch/2/. Ανακτήθηκε στις 2023-07-18. 
  12. ↑ Harada, Wayne (2002-05-01). «'Lilo & Stitch' creators fall for Hawaiʻi's 'ohana'». The Honolulu Advertiser: σελ. F1, F3. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2023-03-22. https://web.archive.org/web/20230322193246/https://www.newspapers.com/clip/121419355/the-honolulu-advertiser/. Ανακτήθηκε στις 2023-07-18. 
  13. ↑ 13,0 13,1 Davis, Pat (Απρίλιος–Μάιος 2002). «Disney Goes Hawaiian». Hana Hou! 5 (2). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-03-09. https://web.archive.org/web/20220309045701/https://hanahou.com/5.2/disney-goes-hawaiian. 
  14. ↑ «DVD & Video Newsletter: 'Lilo & Stitch' Now on DVD and Video». Δεκέμβριος 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2002-12-11. https://web.archive.org/web/20021211082937/http://disney.go.com/disneyvideos/newsletter/dec2002/index.html. Ανακτήθηκε στις 2023-07-18. 
  15. ↑ Spence D. (2002-06-19). «A Look Inside the Creation of Lilo and Stitch». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-04-13. https://web.archive.org/web/20140413215011/https://www.ign.com/articles/2002/06/19/a-look-inside-the-creation-of-lilo-and-stitch. Ανακτήθηκε στις 2023-07-18. 
  16. ↑ Osmond, Andrew (2002-12-31). «Lilo & Stitch Revisited: Part I». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-02-24. https://web.archive.org/web/20140224084025/https://www.awn.com/animationworld/lilo-stitch-revisited-part-i. Ανακτήθηκε στις 2023-07-18. 
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 Radulovic, Petrana (16 Σεπτεμβρίου 2021). «'We're going to hide it': How Lilo & Stitch succeeded by staying off Disney's radar». Polygon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2023. 
  18. ↑ 18,0 18,1 Roger Moore (2002-06-16). «For Disney's Orlando Animators, It's Show Time!». Orlando Sentinel. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-09-18. https://web.archive.org/web/20210918200219/https://www.orlandosentinel.com/news/os-xpm-2002-06-16-0206150049-story.html. Ανακτήθηκε στις 2023-08-05. 
  19. ↑ 19,0 19,1 «7 Extraordinary Movies Set In Hawaii That Will Inspire You To Visit!». Inspired by Maps. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2023. 
  20. ↑ El-Mahmoud, Sarah (21 Απριλίου 2022). «Lilo & Stitch 20 Years Later: How The Disney Film Authentically Captured Hawaiian Culture With Tia Carrere's Help». CinemaBlend. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2023. 
  21. ↑ Solomon, Charles (2013). The Art of Frozen. San Francisco: Chronicle Books. σελ. 13. ISBN 978-1-4521-1716-4. 
  22. ↑ Gehrett, Les (2002-08-18). «Big Break». Corvallis Gazette-Times: σελ. E1. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2023-03-23. https://web.archive.org/web/20230323013259/https://www.newspapers.com/clip/121445298/corvallis-gazette-times/. Ανακτήθηκε στις 2023-08-05. 
  23. ↑ 23,0 23,1 Weiss, Joss (2022-09-13). «Original Co-Director of 'Lilo & Stitch' Has Thoughts About the Live-Action Remake». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-09-13. https://web.archive.org/web/20220913192537/https://www.syfy.com/syfy-wire/lilo-stitch-live-action-remake-christopher-sanders-original-director-interview. Ανακτήθηκε στις 2023-08-05. 
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 Moore, Roger (2002-06-25). «Actors Stitch a Perfect Fit with their Hawaiian Roots». Orlando Sentinel. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-06-24. https://web.archive.org/web/20210724102421/https://www.orlandosentinel.com/news/os-xpm-2002-06-25-0206240289-story.html. Ανακτήθηκε στις 2023-08-05. 
  25. ↑ Ryan, Tim (2002-01-17). «Voices from the Islands». Honolulu Star-Bulletin: σελ. D1, D3. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2023-03-22. https://web.archive.org/web/20230322222534/https://www.newspapers.com/clip/121418711/honolulu-star-bulletin/. Ανακτήθηκε στις 2023-08-05. 
  26. ↑ Gilland, Joseph (2009). Elemental Magic: The Art of Special Effects AnimationΔωρεάν πρόσβαση υπoκείμενη σε περιορισμένη δοκιμή, συνήθως απαιτείται συνδρομή. Focal Press (Elsevier, Inc.). σελ. 256. ISBN 978-0-240-81163-5. 
  27. ↑ Cronin, Brian (29 Μαρτίου 2020). «See How 9/11 Caused a Dramatic Change to the Ending of Lilo & Stitch». Comic Book Resources. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2023. 
  28. ↑ Renfro, Kim (11 Σεπτεμβρίου 2019). «Disney's 'Lilo and Stitch' originally included an airplane crash scene that was cut after 9/11». Insider.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2023. 
  29. ↑ Orwall, Bruce (2002-06-18). «Disney Delivers 'Lilo & Stitch' On Competition-Driven Budget». The Wall Street Journal. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-03-17. https://web.archive.org/web/20150317231942/https://www.wsj.com/articles/SB1024359150128557760. Ανακτήθηκε στις 2023-03-23. 
  30. ↑ Bloom, David (2002-06-17). «'Stitch' sez aloha». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2023-03-22. https://web.archive.org/web/20230322220131/https://variety.com/2002/film/awards/stitch-sez-aloha-1117868665/. Ανακτήθηκε στις 2023-08-07. 
  31. ↑ «Lilo & Stitch». Box Office Prophets. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023. 
  32. ↑ Nicholas Yanes (19 Απριλίου 2017). «8 REASONS WHY YOU SHOULD REMEMBER "LILO & STITCH" 15 YEARS LATER». SciFi Pulse. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2017. 
  33. ↑ Matheny, Bill· Stewart, Michael· Mulazzi, Paola (7 Μαρτίου 2006). Comic Zone: Disney's Lilo & Stitch. Disney Adventures - Comic Zone. 1. Disney Press. ISBN 9780786847198. 
  34. ↑ Hettrick, Scott (2002-08-25). «Col TriStar adds trio of fall vid releases». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2023-04-08. https://web.archive.org/web/20230408234024/https://variety.com/2002/digital/features/col-tristar-adds-trio-of-fall-vid-releases-1117871844/. Ανακτήθηκε στις 2023-08-07. 
  35. ↑ «Lilo & Stitch video moves 3 million units on first day of sale». The Advocate. 2002-12-06. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-03-26. https://web.archive.org/web/20220326190236/https://www.advocate.com/news/2002/12/06/ltigtlilo-amp-stitchltigt-video-moves-3-million-units-first-day-sale-7142. 
  36. ↑ Netherby, Jennifer (2002-12-05). «'Lilo' sees animated 1st-day sales». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2023-03-22. https://web.archive.org/web/20230322220631/https://variety.com/2002/scene/markets-festivals/lilo-sees-animated-1st-day-sales-1117876973/. Ανακτήθηκε στις 2023-03-22. 
  37. ↑ «Lilo & Stitch DVD Review». DVDizzy.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023. 
  38. ↑ «Lilo & Stitch (Special Collection)». Amazon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023. 
  39. ↑ «Lilo & Stitch [UK Import]». Amazon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023. 
  40. ↑ «Lilo & Stitch 2: Stitch Has a Glitch (Home Video)». Amazon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023. 
  41. ↑ Todd Douglass Jr. (26 Μαρτίου 2009). «Lilo & Stitch 2-Disc Big Wave Edition». DVD Talk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023. 
  42. ↑ «Lilo & Stitch / Lilo & Stitch 2: Stitch Has a Glitch Blu-ray». Blu-ray.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023. 
  43. ↑ «Lilo & Stitch / Lilo & Stitch 2: Stitch Has a Glitch Blu-ray». Blu-ray.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023. 
  44. ↑ «Lilo & Stitch: 2-Movie Collection Blu-ray». Blu-ray.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023. 
  45. ↑ Bravia. «Lilo & Stitch (Comparison: BBFC U - US DVD)». Movie-Censorship.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023. 
  46. ↑ 46,0 46,1 Holmes, Adam (25 Μαρτίου 2020). «Yes, Disney Apparently Edited A Lilo And Stitch Scene, And Fans Are Freaking». CinemaBlend. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023. 
  47. ↑ Natale, Richard (2002-06-24). «'Lilo,' 'Minority Report' Tussling Over Top Spot». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-03-21. https://web.archive.org/web/20220321220932/https://www.latimes.com/archives/la-xpm-2002-jun-24-et-natale24-story.html. Ανακτήθηκε στις 2023-08-07. 
  48. ↑ DiOrio, Carl (2002-06-30). «'Mr. Deeds' up & Adam». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2023-03-23. https://web.archive.org/web/20230323042440/https://variety.com/2002/scene/box-office/mr-deeds-up-adam-1117869179/. Ανακτήθηκε στις 2023-08-07. 
  49. ↑ Kay, Jeremy (7 Ιουλίου 2002). «Independence Day record tumbles to MIBII». Screen Daily. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023. 
  50. ↑ Valdespino, Anne (2002-07-01). «The Big Screen Keeps Pulling Us In». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-03-26. https://web.archive.org/web/20220326190036/https://www.latimes.com/archives/la-xpm-2002-jul-01-et-valdespino1-story.html. Ανακτήθηκε στις 2023-08-07. 
  51. ↑ «2002 Yearend: Movies' fantastic year». United Press International. 2002-12-08. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-03-26. https://web.archive.org/web/20220326184832/https://www.upi.com/Odd_News/2002/12/08/2002-Yearend-Movies-fantastic-year/64131039378219/. Ανακτήθηκε στις 2023-08-07. 
  52. ↑ «Lilo & Stitch (2002)». Rotten Tomatoes. Fandango Media. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023. 
  53. ↑ «Lilo & Stitch». Metacritic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023. 
  54. ↑ «Find CinemaScore» (Πληκτρολογείστε "Lilo & Stitch" στο κουτί αναζήτησης). CinemaScore. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023. 
  55. ↑ Ebert, Roger (2002-06-21). «Lilo and Stitch (2002)». Chicago Sun-Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-20. https://web.archive.org/web/20130520183252/http://www.rogerebert.com/reviews/lilo-and-stitch-2002. Ανακτήθηκε στις 2023-08-07. 
  56. ↑ Turan, Kenneth (2002-06-21). «A Welcome Break From Disney Formula». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-09-29. https://web.archive.org/web/20220929041426/https://www.latimes.com/archives/la-xpm-2002-jun-21-et-turan21-story.html. Ανακτήθηκε στις 2023-08-07. 
  57. ↑ Corliss, Richard (2002-06-16). «Stitch in Time?». Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-10-27. https://web.archive.org/web/20131027085151/http://content.time.com/time/magazine/article/0%2C9171%2C263026%2C00.html. Ανακτήθηκε στις 2023-08-07. 
  58. ↑ Puig, Claudia (2002-06-20). «'Stitch' will keep you in stitches». USA Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-09-17. https://web.archive.org/web/20180917073419/https://usatoday30.usatoday.com/life/enter/movies/2002/2002-06-21-lilo-stitch.htm. Ανακτήθηκε στις 2023-03-22. 
  59. ↑ Howe, Desson (2002-06-21). «'Lilo' May Leave Kids in Stitches». The Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2023-03-22. https://web.archive.org/web/20230322182613/https://www.washingtonpost.com/archive/lifestyle/2002/06/21/lilo-may-leave-kids-in-stitches/919a6f5a-267a-4e55-ae5f-aabc00bc4bd3/. Ανακτήθηκε στις 2023-08-07. 
  60. ↑ Gleiberman, Owen (2002-06-28). «Film Review: 'Lilo & Stitch'». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-12-04. https://web.archive.org/web/20221204080308/https://ew.com/article/2002/06/28/lilo-stitch-3/. Ανακτήθηκε στις 2023-08-07. 
  61. ↑ McCarthy, Todd (2002-06-16). «Film Review: Lilo & Stitch». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-06-16. https://web.archive.org/web/20220616155218/https://variety.com/2002/film/awards/lilo-stitch-1200549065/. Ανακτήθηκε στις 2023-08-07. 
  62. ↑ LaSalle, Mick (2002-06-21). «A girl and her mad dog / Animated 'Lilo' could have been great short». San Francisco Gate. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-12-16. https://web.archive.org/web/20141216092908/https://www.sfgate.com/movies/article/A-girl-and-her-mad-dog-Animated-Lilo-could-2806154.php. Ανακτήθηκε στις 2023-08-07. 
  63. ↑ Nichols, Peter M. (2003). The New York Times Essential Library: Children's Movies. New York: Henry Holt and Company. σελίδες 152–154. ISBN 0-8050-7198-9. 
  64. ↑ «2003 Oscar nominees and winners». NZ Herald. 27 Ιανουαρίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2023. 
  65. ↑ «The 8th Critics' Choice Movie Awards - Winners and Nominees». Broadcast Film Critics Association. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2012. 
  66. ↑ «30th Annual Annie Award Nominees and Winners (2002)». International Animated Film Society. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2013. 
  67. ↑ Jevon Phillips (6 Μαρτίου 2003). «'Towers,' 'Report' top Saturn nominees». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2023. 
  68. ↑ «2003 7th Annual SATELLITE™ Awards». International Press Academy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2011. 
  69. ↑ «Twenty-Fourth Annual Young Artist Awards - Nominations and Awards». Young Artist Awards. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2016. 
  70. ↑ Susan King (15 Δεκεμβρίου 2002). «L.A. Film Critics Pick 'Schmidt' as Year's Best Film». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2023. 
  71. ↑ «Phoenix Film Critics Society Awards». IMdB. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  72. ↑ «2003 Las Vegas Film Critics Society Awards». Awards & Winners. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  73. ↑ «Online Film Critics Society Awards 2003». IMdB. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2023. 
  74. ↑ «ASCAP Film and Television Music Awards 2003». IMdB. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2023. 
  75. ↑ «7th Annual Film Awards (2002)». Online Film & Television Association. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2023. 
  76. ↑ «2002 Gold Derby Film Awards». Gold Derby. 7 Μαρτίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2023. 
  77. ↑ Denise Martin (7 Φεβρουαρίου 2003). «'Gangs,' 'Perdition' top Golden Reel nods». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2023. 
  78. ↑ Sarah Baisley (26 Μαρτίου 2003). «Disney Feature Animation And SpongeBob Squarepants Earn Double Gold». Animation World Network. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2023. 
  79. ↑ «2003 Golden Trailer Awards». Awards and Winners. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2023. 
  80. ↑ «Golden Schmoes Winners and Nominees (2002)». JoBlo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2023. 
  81. ↑ «2003 Artios Award Winners». Casting Society. 8 Οκτωβρίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2023. 
  82. ↑ «Award Winners 2002». Ursa Major Awards. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2023. 
  83. ↑ «30th American Music Awards». Rock on the Net. Ιανουάριος 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2023. 
  84. ↑ «Tokyo Anime Awards (2004)». IMdB. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2023. 
  85. ↑ 85,0 85,1 85,2 Heather Phares. «Lilo & Stitch [Original Motion Picture Soundtrack]». AllMusic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2023. 
  86. ↑ 86,0 86,1 «American album certifications – Soundtrack – Lilo and Stitch». Recording Industry Association of America. 23 Ιουνίου 2003.  If necessary, click Advanced, then click Format, then select Album, then click SEARCH
  87. ↑ 87,0 87,1 «American single certifications – Mark Keali'i Ho'omalu – Hawaiian Roller Coaster Ride». Recording Industry Association of America. 17 Μαρτίου 2023.  If necessary, click Advanced, then click Format, then select Single, then click SEARCH
  88. ↑ «Australiancharts.com – Soundtrack – Lilo & Stitch». Hung Medien. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2023. 
  89. ↑ «Austriancharts.at – Soundtrack – Lilo & Stitch» (στα Γερμανικά). Hung Medien. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2023. 
  90. ↑ «Offiziellecharts.de – Soundtrack – Lilo & Stitch» (στα Γερμανικά). GfK Entertainment Charts. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2023. 
  91. ↑ «Soundtrack Chart History (Billboard 200)». Billboard. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2021. 
  92. ↑ «Soundtrack Chart History (Soundtrack Albums)». Billboard. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2021. 
  93. ↑ «Top Billboard 200 Albums – Year-End 2002». Billboard. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-06-18. https://web.archive.org/web/20180618025551/https://www.billboard.com/charts/year-end/2002/top-billboard-200-albums. Ανακτήθηκε στις 2023-08-08. 
  94. ↑ «2002 The Year in Music». Billboard 114 (52): YE-96. 2002-12-28. https://books.google.com/books?id=RA0EAAAAMBAJ. 
  95. ↑ «2003 The Year in Music». Billboard 115 (52): YE-78. 2003-12-27. https://books.google.com/books?id=bA8EAAAAMBAJ. 
  96. ↑ «ARIA Charts – Accreditations – 2002 Albums». Australian Recording Industry Association. 
  97. ↑ «Stitch! The Movie (2003)». Behind the Voice Actors. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2023. 
  98. ↑ 98,0 98,1 98,2 98,3 Richard Fink (4 Οκτωβρίου 2022). «Lilo and Stitch in Order: How to Watch Chronologically and by Release Date». MovieWeb. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2023. 
  99. ↑ «Lilo & Stitch (2003 - 2004) - Season 1». Rotten Tomatoes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2023. 
  100. ↑ «Lilo & Stitch (2003 - 2004) - Season 2». Rotten Tomatoes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2023. 
  101. ↑ Robert Vaux (21 Ιουνίου 2022). «Lilo & Stitch 2 Was Supposed to Go to Theaters - So Why Didn't It?». Comic Book Resources. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2023. 
  102. ↑ Kevin Carr. «"Lilo & Stitch 2: Stitch Has a Glitch" - DVD Review». 7(M) Pictures. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2005. 
  103. ↑ Yoko Kubota (6 Μαρτίου 2008). «Disney takes Lilo and Stitch from Hawaii to Japan». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2023. 
  104. ↑ Michael McCarrick (19 Μαΐου 2021). «The Lilo & Stitch Anime Is Surprisingly Depressing». Comic Book Resources. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2023. 
  105. ↑ Egan Loo (5 Ιουλίου 2010). «Colorful, Arrietty, Stitch, Evangelion Promos Streamed». Anime News Network. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2023. 
  106. ↑ «Stephen James Scores 'Stitch and Ai' for Disney China». Sound Trk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2018. 
  107. ↑ 107,0 107,1 107,2 «Disney's Stitch returns in new Chinese series Stitch & Ai». Toon Barn. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2017. 
  108. ↑ «Stitch & Ai debuts in South East Asia». Toon Barn. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Φεβρουαρίου 2018. 
  109. ↑ Kit, Borys (3 Οκτωβρίου 2018). «'Lilo & Stitch' Live-Action Remake in the Works at Disney (Exclusive)». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  110. ↑ Borys Kit (13 Νοεμβρίου 2020). «Jon M. Chu in Talks to Direct Live-Action 'Lilo & Stitch' Movie (Exclusive)». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  111. ↑ Kroll, Justin (14 Ιουλίου 2022). «'Lilo & Stich' Live-Action Pic At Disney Taps 'Marcel The Shell With Shoes On's Dean Fleischer-Camp To Direct». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  112. ↑ Kit, Borys· Verhoeven, Beatrice (17 Φεβρουαρίου 2023). «Zach Galifianakis to Star in 'Lilo & Stitch' Live-Action Movie (Exclusive)». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  113. ↑ Taylor, Drew (17 Φεβρουαρίου 2023). «Zach Galifianakis Cast in Disney's Live-Action 'Lilo & Stitch'». The Wrap. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  114. ↑ Verhoeven, Beatrice (31 Μαρτίου 2023). «Disney's Live-Action 'Lilo & Stitch' Movie Finds Its Lilo». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  115. ↑ Verhoeven, Beatrice (14 Απριλίου 2023). «Disney's Live-Action 'Lilo & Stitch' Finds Its Nani, Lilo's Sister (Exclusive)». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  116. ↑ Beatrice Verhoeven (19 Απριλίου 2023). «Courtney B. Vance Cast as Cobra Bubbles in Disney's Live-Action 'Lilo & Stitch'». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  117. ↑ Grobar, Matt (12 Απριλίου 2023). «'Lilo & Stitch' Live-Action Disney Movie Adds Billy Magnussen». Deadline. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  118. ↑ Verhoeven, Beatrice (17 Απριλίου 2023). «Disney's Live-Action 'Lilo & Stitch' Casts Nani's Love Interest, David (Exclusive)». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  119. ↑ Verhoeven, Beatrice (21 Απριλίου 2023). «Chris Sanders in Final Talks to Return as Voice of Stitch in Disney's Live-Action 'Lilo & Stitch' (Exclusive)». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  120. ↑ Klawans, Justin (21 Απριλίου 2023). «Ohana Means Family: Two Major Original 'Lilo & Stitch' Cast Members Are Joining the Live-Action Movie». Collider. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  121. ↑ «Disney's Lilo & Stitch – Release Details». GameFAQs. CBS Interactive. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  122. ↑ «Disney's Lilo & Stitch». GameRankings. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2014. 
  123. ↑ «Disney's Stitch: Experiment 626 – Release Details». GameFAQs. CBS Interactive. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2018. 
  124. ↑ «STITCH». Behind the Voice Actors. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  125. ↑ «Stitch (Kingdom Hearts III)». Stream Community. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  126. ↑ «Kingdom Hearts: Birth by Sleep - Lilo and Stitch». The Models Resource. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  127. ↑ Kimberly Keller (8 Απριλίου 2014). «Disney Magical World Review». Nintendo World Report. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  128. ↑ Ollie Reynolds (6 Δεκεμβρίου 2021). «Disney Magical World 2: Enchanted Edition Review». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  129. ↑ Ron Burke (16 Ιουλίου 2014). «Stitch and Tinkerbell get ready for Disney Infinity 2.0». Gaming Trend. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  130. ↑ «Disney Infinity 3.0 - Stitch». Steam Spy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  131. ↑ «STITCH». Behind the Voice Actors. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  132. ↑ Brad Stephenson (19 Απριλίου 2018). «Disney Magic Kingdoms Update Adds Lilo & Stitch Ccontent on Windows 10 Mobile & PC». onmsft.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 
  133. ↑ Teddy M. (16 Ιουλίου 2022). «Disney Mirrorverse: The 10 Best Melee Guardians». The Gamer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Λίλο_%26_Στιτς&oldid=10325011"