Ο Ρομπέν των Δασών (ταινία, 1973)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Ρομπέν των Δασών
Robin Hood
Ελληνικό εξώφυλλο DVD
«Η πιο αγαπητή έκδοση»
ΣκηνοθεσίαΒόλφγκανγκ Ράιτερμαν
ΠαραγωγήΒόλφγκανγκ Ράιτερμαν
ΣενάριοΛάρι Κλέμονς
ΙστορίαΛάρι Κλέμονς
Κεν Άντερσον
Βανς Τζέρι
Φρανκ Τόμας
Έρικ Κλίγουορθ
Τζούλιους Σβέντσεν
Ντέιβιντ Μίτσενερ
Βασισμένο σεΜύθο του Ρομπέν των Δασών
Ηθοποιοί φωνήςΠίτερ Ουστίνοφ
Φιλ Χάρις
Μπράιαν Μπέντφορντ
Τέρι-Τόμας
Ρότζερ Μίλερ
Πατ Μπάτραμ
Τζορτζ Λίντσεϊ
Άντι Ντεβίν
ΑφήγησηΡότζερ Μίλερ
ΜουσικήΤζορτζ Μπαρνς
ΤραγούδιΡότζερ Μίλερ
Τζόνι Μέρσερ
Φλόιντ Χάντελστον
ΜοντάζΤομ Ακόστα
Τζέιμς Μελτόνι
Εταιρεία παραγωγήςWalt Disney Productions
ΔιανομήBuena Vista Distribution
Πρώτη προβολή8 Νοεμβρίου 1973
Διάρκεια83 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες
ΓλώσσαΑγγλικά
Προϋπολογισμός$5 εκατομμύρια[1]
Ακαθάριστα έσοδα$32 εκατομμύρια[2]

Ο Ρομπέν των Δασών (πρωτότυπος τίτλος: Robin Hood) είναι αμερικανική, περιπετειώδης, κωμική ταινία μιούζικαλ κινουμένων σχεδίων του 1973, σε παραγωγή της Walt Disney Productions και διανομή της Buena Vista Distribution, η οποία βασίζεται στον ομώνυμο ήρωα της Αγγλικής λαογραφίας, με τους χαρακτήρες στην ταινία να παρουσιάζονται ως ανθρωπόμορφα ζώα. Σε παραγωγή και σκηνοθεσία του Βόλφγκανγκ Ράιτερμαν, αποτελεί την 21η ταινία μεγάλου μήκους κινουμένων σχεδίων της Disney και την πρώτη που δημιουργήθηκε εξ'ολοκλήρου στη «μετά-Γουώλτ» εποχή. Η ιστορία ακολουθεί τις περιπέτειες του Ρομπέν των Δασών, του Λιτλ Τζον και των κατοίκων του Νότιγχαμ, καθώς παλεύουν ενάντια στην εξουθενωτική φορολογία που τους επιβάλλει ο Πρίγκιπας Ιωάννης. Τις φωνές τους στους χαρακτήρες χαρίζουν οι Μπράιαν Μπέντφορντ, Φιλ Χάρις, Πίτερ Ουστίνοφ, Πατ Μπάτραμ, Μόνικα Έβανς και Κάρολ Σέλεϊ.

Η ιδέα για προσαρμογή της ιστορίας του Ρομπέν των Δασών σε ταινία κινουμένων σχεδίων από τη Disney χρονολογείται από αρκετά χρόνια πριν, όταν ο Γουώλτ Ντίσνεϋ, κατά τη διάρκεια της παραγωγής της πρώτης ταινίας μεγάλου μήκους που έφτιαχναν τα στούντιο το 1937, Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι, έδειξε ενδιαφέρον στο να φτιάξει μία ταινία με πρωταγωνιστή τον θρύλο του δωδέκατου αιώνα, Ρέιναρντ η Αλεπού. Η ιδέα αυτή έμπαινε επανειλημμένα στον πάγο, μέχρι που ο σεναριογράφος και σχεδιαστής παραγωγής Κεν Άντερσον, κατά τη διάρκεια της παραγωγής της ταινίας Οι Αριστόγατες (1970), ενσωμάτωσε ιδέες από τον Ρέιναρντ για να φτιάξει τον Ρομπέν των Δασών, χρησιμοποιώντας για τους χαρακτήρες ανθρωπόμορφα ζώα αντί για ανθρώπους.

Η ταινία Ο Ρομπέν των Δασών κυκλοφόρησε στις 8 Νοεμβρίου 1973 και είχε εμπορική επιτυχία. Αν και αρχικά έλαβε θετικές κριτικές από τους κριτικούς, οι οποίοι επαίνεσαν τις φωνητικές ερμηνείες του καστ και το χιούμορ της, μετέπειτα οι κριτικές έγιναν πιο μικτές. Παρόλα αυτά, με την πάροδο του χρόνου το κοινό έδειχνε λατρεία για την ταινία και έτσι έγινε μία από τις αγαπημένες ταινίες κινουμένων σχεδίων της Disney για τους θαυμαστές του είδους.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άλαν-α-Ντέιλ παρουσιάζει την ιστορία του Ρομπέν των Δασών και του Λιτλ Τζον, δύο φυγόδικων οι οποίοι ζουν στο Δάσος του Σέργουντ, όπου ληστεύουν τους πλούσιους για να δίνουν στους φτωχούς κατοίκους του Νότιγχαμ, παρά τις προσπάθειες του Σερίφη να τους σταματήσει. Εν τω μεταξύ, ο Πρίγκιπας Ιωάννης και ο βοηθός του, ο Σερ Όφις, φτάνουν στο Νότιγχαμ καθώς περιοδεύουν το Βασίλειο. Γνωρίζοντας ότι η βασιλική άμαξα είναι φορτωμένη με πλούτη, ο Ρομπέν και ο Λιτλ Τζον μεταμφιέζονται σε τσιγγάνες που λένε τα μελούμενα και ληστεύουν τον Πρίγκιπα. Έπειτα από αυτό, ο ντροπιασμένος Πρίγκιπας Ιωάννης γίνεται ακόμα πιο αδίστακτος και κάνει τον Σερίφη τον προσωπικό του εισπράκτορα φόρων, ο οποίος απολαμβάνει να παίρνει από τους κατοίκους ό,τι χρήματα έχουν. Όταν παίρνει τα χρήματα από μια οικογένεια κουνελιών, ο Ρομπέν τρυπώνει στο σπίτι ως ζητιάνος και τους δίνει πίσω τα χρήματα αλλά και ένα τόξο και το καπέλο του στον Τσίφτη για τα γενέθλιά του.

Ο Τσίφτης και οι φίλοι του πάνε να παίξουν με το τόξο, αλλά ο Τσίφτης πετάει το βέλος στην αυλή του κάστρου του Πρίγκιπα Ιωάννη. Τα παιδιά τρυπώνουν μέσα για να το πάρουν και συναντούν τη Λαίδη Μάριαν και την ακόλουθό της, τη Λαίδη Κλώσσα. Η Λαίδη Μάριαν τους αποκαλύπτει ότι εκείνη και ο Ρομπέν ήταν ερωτευμένοι όταν ήταν παιδιά, αλλά έχουν να δουν ο ένας τον άλλο για πάρα πολλά χρόνια. Εν τω μεταξύ, ο Καλόγερος Τακ επισκέπτεται τον Ρομπέν και τον Λιτλ Τζον, ενημερώνοντάς τους ότι ο Πρίγκιπας Ιωάννης διοργανώνει ένα τουρνουά τοξοβολίας, όπου ο νικητής θα πάρει ως έπαθλο ένα φιλί από τη Λαίδη Μάριαν. Ο Ρομπέν αποφασίζει να λάβει μέρος στο τουρνουά, μεταμφιεσμένος όμως σε πελαργό, ενώ ο Λιτλ Τζον μεταμφιέζεται σε Δούκα του Τσάτνεϊ, έτσι ώστε να πλησιάζει τον Πρίγκιπα Ιωάννη. Ο Σερ Όφις ανακαλύπτει ότι ο πελαργός είναι ο Ρομπέν, αλλά ο Καλόγερος Τακ και ο Άλαν-α-Ντέιλ τον παγιδεύουν σε ένα βαρέλι μπύρας πριν προλάβει να το πει στον Πρίγκιπα Ιωάννη. Ο Ρομπέν κερδίζει τον αγώνα αλλά ο Πρίγκιπας Ιωάννης, ο οποίος έχει καταλάβει ποιος είναι, τον αποκαλύπτει και διατάζει την άμεση εκτέλεσή του παρά τις ικεσίες της Λαίδης Μάριαν να μην το κάνει. Ο Λιτλ Τζον απειλεί τον Πρίγκιπα με ένα μαχαίρι με σκοπό να τον κάνει να απελευθερώσει τον Ρομπέν, κάτι που οδηγεί σε μια μάχη μεταξύ των στρατιωτών του Πρίγκιπα Ιωάννη και των κατοίκων, οι οποίοι καταφέρνουν να το σκάσουν και να κρυφτούν στο Δάσος του Σέργουντ.

Καθώς ο Ρομπέν και η Λαίδη Μάριαν ερωτεύονται ξανά, οι κάτοικοι κοροϊδεύουν τον Πρίγκιπα Ιωάννη περιγράφοντάς τον ως τον «Κάλπικο Βασιλιά της Αγγλίας». Εξοργισμένος από την προσβολή, ο Πρίγκιπας Ιωάννης τριπλασιάζει τους φόρους, φυλακίζοντας τους περισσότερους κατοίκους μιας και δεν μπορούν να πληρώσουν. Ο Σερίφης επισκέπτεται τον Καλόγερο Τακ στην εκκλησία για να συλλέξει τα χρήματα από το κουτί των φτωχών κάτι που κάνει τον Καλόγερο Τακ να του επιτεθεί και τον Σερίφη να το συλλάβει με τη δικαιολογία της προδοσίας. Ο Πρίγκιπας Ιωάννης σχεδιάζει να εκτελέσει τον Καλόγερο Τακ, κάτι το οποίο θα κάνει τον Ρομπέν να έρθει να τον σώσει και έτσι θα έχει την ευκαιρία, επιτέλους, να τον συλλάβει και αυτόν.

Ο Ρομπέν και ο Λιτλ Τζον τρυπώνουν στο κάστρο και ο Λιτλ Τζον καταφέρνει να απελευθερώσει όλους τους κρατούμενους, ενώ ο Ρομπέν κλέβει όλα τα έσοδα από τους φόρους από το δωμάτιο του Πρίγκιπα Ιωάννη. Ενώ το κάνει όμως, ο Σερ Όφις ξυπνάει και τον ανακαλύπτει πριν το σκάσει. Ο Σερ Όφις ξυπάνει τον Πρίγκιπα Ιωάννη ο οποίος φωνάζει τους φρουρούς και ακολουθεί ένα χάος καθώς ο Ρομπέν και οι άλλοι προσπαθούν να το σκάσουν προς το Δάσος του Σέργουντ. Ο Σερίφης παγιδεύει τον Ρομπέν όταν εκείνος αναγκάζεται να επιστρέψει για να σώσει τον Σπόρο. Κατά τη διάρκεια της όλης καταδίωξης, το κάστρο παίρνει φωτιά και αναγκάζει τον παγιδευμένο Ρομπέν να πηδήξει από το κάστρο στην τάφρο με νερό που βρίσκεται γύρω γύρω από αυτό. Ο Λιτλ Τζον και ο Τσίφτης φοβούνται ότι ο Ρομπέν έχει πεθάνει, αλλά εκείνος βγαίνει σώος από την τάφρο, οδηγώντας τον Πρίγκιπα Ιωάννη σε ένα τυφλό ξέσπασμα οργής εναντίον του Σερ Όφις.

Αργότερα, ο Βασιλιάς Ριχάρδος επιστρέφει στην Αγγλία και συλλαμβάνει τον αδελφό του, τον Σερ Όφις και τον Σερίφη, ενώ επιτρέπει στην ανηψιά του, Λαίδη Μάριαν, να παντρευτεί τον Ρομπέν κάνοντας τον από φυγόδικο γαμπρό του.

Εναλλακτικό τέλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το εναλλακτικό τέλος (περιλαμβάνεται στο DVD «Ρομπέν των Δασών: Η πιο αγαπητή έκδοση») είναι μια κομμένη εκδοχή για το τέλος της ιστορίας, η οποία αξιοποιήσε κυρίως εικόνες από τις αυθεντικές ζωφραφιές του Κεν Άντερσον. Καθώς ο Ρομπέν πηδάει από το κάστρο στην τάφρο, πληγώνεται (πιθανότατα από ένα από τα βέλη που έριξαν στην τάφρο οι φρουροί αφού εκείνος είχε πηδήξει, για να τον κτυπήσουν) και οι φίλοι του τον μεταφέρουν στην εκκλησία για να είναι ασφαλής. Ο Πρίγκιπας Ιωάννης, εξοργισμένος που για ακόμη μία φορά ο Ρομπέν φάνηκε πιο έξυπνος από εκείνον, βρίσκει τον Λιτλ Τζον την ώρα που φεύγει από την εκκλησία και υποπτεύεται ότι ο φυγόδικος Ρομπέν είναι επίσης κρυμμένος εκεί. Αρκετά σίγουρος, βρίσκει τη Λαίδη Μάριαν να περιποιείται τον αναίσθητο Ρομπέν και βγάζει το μαχαίρι για να σκοτώσει και τους δυο. Πριν όμως προλάβει να τους κτυπήσει, ο αδελφός του, ο Βασιλιάς Ριχάρδος, ο οποίος έχει επιστρέψει από τις Σταυροφορίες, τον σταματά. Ο Βασιλιάς Ριχάρδος εκφράζει τον αποτροπιασμό του όταν ανακαλύπτει το τι έχει κάνει ο Πρίγκιπας Ιωάννης στο Βασίλειό του. Τηρώντας την επιθυμία της μητέρας του, ο Βασιλιάς Ριχάρδος αποφασίζει ότι δεν μπορεί να εξορίσει τον Πρίγκιπα Ιωάννη από το Βασίλειο, αλλά του χορηγεί μια αυστηρή τιμωρία. Ο Βασιλιάς Ριχάρδος επιστρέφει το Νότιγχαμ στην αρχική του δόξα, κάνει ιππότη τον Ρομπέν των Δασών, ο οποίος τώρα είναι ο Σερ Ρομπέν του Λόκσλεϊ, και ζητάει από τον Καλόγερο Τακ να παντρέψει τον Ρομπέν και τη Λαίδη Μάριαν.

Ηθοποιοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ελληνική μεταγλώττιση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημείωση: Αν και τουλάχιστον πέντε από τους ηθοποιούς που χάρισαν τις φωνές τους σε χαρακτήρες της ταινίας ήταν Βρετανοί, πάρθηκε η απόφαση να συμπεριληφθούν στο καστ αρκετοί Αμερικανοί ηθοποιοί σε παραδοσιακούς μεσαιωνικούς ρόλους. Πολλοί από αυτούς τους ηθοποιούς ήταν βετεράνοι από ταινίες Γουέστερν και τηλεοπτικά προγράμματα, που σήμαινε ότι χαρακτήρες όπως ο Καλόγερος Τακ και ο Σερίφης, είχαν ευδιάκριτες Αμερικανικές προφορές και ιδιομορφίες. Αυτό ενισχύθηκε περισσότερο με την επιλογή του τραγουδιστή της κάντρι μουσικής, Ρότζερ Μίλερ, ως τον στιχουργό των τραγουδιών της ταινίας αλλά και τον αφηγητή αυτής.

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

«Ως σκηνοθέτης θεμάτων με ιστορία και ανάπτυξη χαρακτήρων, ήξερα εξαρχής πως ο πανούργος Ρομπέν των Δασών έπρεπε να είναι αλεπού. Από εκεί και πέρα, ήταν λογικό πως η Λαίδη Μάριαν έπρεπε να είναι μία όμορφη αλεπουδίτσα. Ο Λιτλ Τζον, μυθικά γνωστός για το μέγεθός του, εύκολα αποφασίστηκε πως θα ήταν αρκούδα.
Ο Καλόγερος Τακ είναι εξαιρετικός ως ασβός, αλλά θα ήταν επίσης εξαιρετικός ως γουρούνι, όπως το είχα αρχικά το μυαλό μου. Έπειτα όμως σκέφτηκα πως το σύμβολο ενός γουρουνιού ίσως να ήταν προσβλητικό προς την Εκκλησία, οπότε το αλλάξαμε. Ο Βασιλιάς Ριχάρδος, φυσικά, έπρεπε να είναι ένα βασιλικό, περήφανο, δυνατό λιοντάρι, και ο αξιολύπητος ξάδελφός του [ιστορικά, και στην ταινία, ο αδελφός του] Πρίγκιπας Ιωάννης, ο αδύναμος κακός, έπρεπε επίσης να είναι λιοντάρι, αλλά τον φτιάξαμε να είναι σιχαμερός και παιδαριώδης. Αρχικά, σκέφτηκα το φίδι να ήταν μέλος των φτωχών κατοίκων της πόλης, αλλά ένα από τα μέλη της παραγωγής πρότεινε πως το φίδι θα ήταν τέλειο ως γλοιώδης συνοδός [Σερ Όφις] του Πρίγκιπα Ιωάννη».

Κεν Άντερσον[3]

Το 1937, περίπου την περίοδο που κυκλοφόρησε η ταινία Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι, ο Γουώλτ Ντίσνεϋ έδειξε ενδιαφέρον στο να φτιάξει μία ταινία με πρωταγωνιστή τον θρύλο του δωδέκατου αιώνα, Ρέιναρντ η Αλεπού.[3] Ωστόσο, εξαιτίας της ανησυχίας του Ντίσνεϋ πως ο Ρέιναρντ ήταν ακατάλληλη επιλογή για ήρωας, το πρότζεκτ εγκαταλείφθηκε.[4] Σε μία συνάντηση που έγινε στις 12 Φεβρουαρίου 1938, ο Ντίσνεϋ σχολίασε: «Βλέπω έξοχες δυνατότητες για τον 'Ρέιναρντ', αλλά είναι έξυπνο να το προχωρήσουμε; Έχουμε ένα τόσο εξαιρετικό παιδικό κοινό ... γονείς και παιδιά μαζί. Αυτό είναι το πρόβλημα – είναι υπερβολικά επιτηδευμένο».[5] Ο Ντίσνεϋ εξέταζε σοβαρά τρεις ενότητες κινουμένων σχεδίων για την ταινία Το Νησί των Θησαυρών (1950), με την κάθε μία να προέρχεται από ιστορίες του Ρέιναρντ και τις οποίες θα αφηγούνταν οι χαρακτήρες των Τζον Σίλβερ και Τζιμ Χόκινς ως ηθικούς μύθους. Τελικά, η ιδέα απορρίφθηκε καθώς η ταινία Το Νησί των Θησαυρών έγινε η πρώτη μεγάλου μήκους live-action ταινία των στούντιο. Την επόμενη δεκαετία, τα στούντιο αποφάσισαν να παρουσιάσουν τον Ρέιναρντ ως τον κακό σε μία ταινία μιούζικαλ με το όνομα Chanticleer and Reynard (βασισμένη στο θεατρικό του Εντμόν Ροστάν, Chanticleer), αλλά η παραγωγή δεν προχώρησε καθώς προτιμήθηκε να προχωρήσουν στην παραγωγή της ταινίας Το Σπαθί του Βασιλιά Αρθούρου (1963).[3]

Τον Οκτώβριο του 1968, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού για ψάρεμα με τον Κεν Άντερσον, ο Καρντ Γουόκερ, στέλεχος των στούντιο, πρότεινε πως το επόμενο θέμα ταινίας κινουμένων σχεδίων μετά την ταινία Οι Αριστόγατες (1970), θα έπρεπε να ήταν ένα «κλασικό» παραμύθι. Ο Άντερσον πρότεινε το παραμύθι του Ρομπέν των Δασών, στο οποίο ο Γουόκερ ανταποκρίθηκε με ενθουσιασμό.[6] Πίσω στα στούντιο, κατά τη διάρκεια μίας συνάντησης για την ταινία Οι Αριστόγατες, ο Άντερσον μετέφερε την ιδέα η οποία και έγινε αποδεκτή. Σε μετέπειτα συνάντηση με τους Βόλφγκανγκ Ράιτερμαν, Μπιλ Άντερσον και Λάρι Κλέμονς, ανατέθηκε στον Κεν Άντερσον να ξεκινήσει «διερευνητικά σχέδια χαρακτήρων ζώων».[7] Ο Άντερσον ανέμειξε τις ιδέες που είχε για τον Ρομπέν των Δασών, ενσωματώνοντας τον χαρακτήρα της αλεπούς, ο οποίος μπορεί να ήταν γλαφυρός αλλά μπορούσε επίσης να χρησιμοποιήσει τις ικανότητές του για να προστατέψει την κοινότητα.[8] Επιπρόσθετα, ο Άντερσον ήθελε να τοποθετήσει την ταινία στον Βαθύ Νότο, επιθυμώντας να συλλάβει το πνεύμα της ταινίας Το Τραγούδι του Νότου (1946), κάτι το οποίο ακολουθήθηκε από την απόφαση του Ράιτερμαν να τοποθετήσει την ταινία στην παραδοσιακή Αγγλική της τοποθεσία, όπως αυτή εμπνεύστηκε στην ταινία The Story of Robin Hood and His Merrie Men (1952).[9] Ο Κλέμονς έγραψε τους διαλόγους του σεναρίου, το οποίο αργότερα εικονογραφήθηκε από άλλους σεναριογράφους.[8]

Με την παραγωγή να έχει προχωρήσει, ο Ρόμπιν Άλαν ανέφερε στο βιβλίο του, Walt Disney and Europe, πως «ο Κεν Άντερσον έκλαψε όταν είδε το πώς η έννοια των χαρακτήρων που είχε δημιουργήσει μετατράπηκε σε στερεότυπο για την εικονογράφηση της ταινίας».[10] Σύμφωνα με τους Φρανκ Τόμας και Όλι Τζόνστον, ένα τέτοιο περιστατικό αφορούσε τη δημιουργία του χαρακτήρα του Σερίφη ως κατσίκα, ως ένα καλλιτεχνικό πείραμα για να δοκιμαστούν διαφορετικά ζώα στο ρόλο του κακού. Αυτό όμως απορρίφτηκε από τον Ράιτερμαν, ο οποίος ήθελε να κρατήσει το στερεότυπο του κακού λύκου.[11] Επιπρόσθετα, ο Άντερσον ήθελε να συμπεριλάβει στην ταινία τους συντρόφους του Ρομπέν των Δασών, κάτι το οποίο επίσης παρακάμφθηκε από τον Ράιτερμαν επειδή ήθελε μία «ταινία δύο φίλων» που θα θύμιζε την ταινία Οι Δύο Ληστές,[12] με αποτέλεσμα στην ταινία να προστεθεί μόνο ο Λιτλ Τζον από τους συντρόφους του ήρωα, ενώ ο Καλόγερος Τακ προστέθηκε ως κάποιος φίλος του Ρομπέν που ζούσε στο Νότιγχαμ και ο Άλαν-α-Ντέιλ μετατράπηκε σε αφηγητή.

Καθώς ξοδεύτηκε πολύς χρόνος στην ανάπτυξη διαφόρων σκηνικών και στην εύρεση ηθοποιού που θα χάριζε τη φωνή του στον ομότιτλο χαρακτήρα, η παραγωγή βγήκε εκτός προγράμματος.[9] Με σκοπό να προλάβουν τον προγραμματισμό, οι εικονογραφιστές δεν είχαν άλλη επιλογή από το να ανακυκλώσουν και να προσθέσουν στην ταινία αρκετές χορευτικές σκηνές που είχαν φτιάξει για προηγούμενες ταινίες της Disney, όπως Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι (1937), Το Βιβλίο της Ζούγκλας (1967) και Οι Αριστόγατες (1970).[13]

Κάστινγκ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέχρι τον Οκτώβριο του 1970, επιβεβαιώθηκαν τα ονόματα των ηθοποιών που θα χάριζαν τις φωνές τους στους χαρακτήρες, με εξαίρεση τον Τόμμι Στιλ για την ομότιτλο ρόλο.[14] Ο Στιλ επιλέχθηκε λόγω της ερμηνείας του στην ταινία μιούζικαλ Ο Πιο Ευτυχισμένος Εκατομμυριούχος (1967), ενώ ο Πίτερ Ουστίνοφ λόγω του ότι ο Ντίσνεϋ είχε απολαύσει την παρουσία του στο σκηνικό της κωμικής ταινίας φαντασίας Ενας Τρελός... Τρελός Πειρατής (1968). Ωστόσο, ο Στιλ δεν μπορούσε να κάνει τον χαρακτήρα να ακούγεται ηρωικός[9] και η αντικατάστασή του κατέληξε ανάμεσα σε δύο υποψηφίους, τον Μπέρναρντ Φοξ και τον Μπράιαν Μπέντφορντ.[15] Τα στελέχη της Disney είχαν πρωτοδεί τον Μπέντφορντ να παίζει σε σκηνή στο Λος Άντζελες, και τον Μάιο του 1971 τον έφεραν για να δοκιμαστεί για τον ρόλο, για τον οποίο και τελικά προσλήφθηκε.[16] Στο μεταξύ, ο Λούις Πρίμα ήταν τόσο θυμωμένος που δεν βρέθηκε καν στις επιλογές για τον ρόλο, που πλήρωσε ο ίδιος τα έξοδα ηχογράφησης για το επόμενο άλμπουμ, Let's "Hear" it For Robin Hood, το οποίο και στη συνέχεια πούλησε στην Disneyland Records.[17]

Μουσική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρομπέν των Δασών
Studio album από Διάφορους καλλιτέχνες
Κυκλοφόρησε1973
Ηχογραφήθηκε1969–1973
Μουσικό είδοςΚλασική, Soundtrack, Ποπ
ΔισκογραφικήDisneyland Records
Δισκογραφικό χρονολόγιο
(Walt Disney Records)
Οι Αριστόγατες (1970)Ο Ρομπέν των Δασών (1973)Μπερνάρ και Μπιάνκα: Κομμάντος της Σωτηρίας (1977)

Την περίοδο της αρχικής κυκλοφορίας της ταινίας, κυκλοφόρησε ένας δίσκος ο οποίος εμπεριείχε τα τραγούδια της ταινίας, τη μουσική επένδυση, αφήγηση και διαλόγους. Τα τραγούδια Oo-De-Lally και Love εμπεριέχονται επίσης στη συλλογή Τα Κλασικά της Disney: 60 Χρόνια Μουσικής Μαγείας. Το πλήρες soundtrack της ταινίας κυκλοφόρησε επίσης στις 4 Αυγούστου 2017 σε ψηφιακή μορφή και σε CD, ως μέρος της σειράς Walt Disney Records: The Legacy Collection.[18]

Το τραγούδι The Phony King of England έχει μεγάλη ομοιότητα με ένα αρκετά παλαιότερο, κακόγουστο Αγγλικό παραδοσιακό τραγούδι, το The Bastard King of England.[19]


Τραγούδια
Αρ. TίτλοςΣτίχοιΜουσικήΕρμηνεία Διάρκεια
1. "Whistle Stop"  Ρότζερ ΜίλερΡότζερ ΜίλερΡότζερ Μίλερ 1:32
2. "Oo-De-Lally"  Ρότζερ ΜίλερΡότζερ ΜίλερΡότζερ Μίλερ 1:00
3. "Love"  Τζορτζ ΜρανςΦλόιντ ΧάντλσονΝάνσι Άνταμς 2:47
4. "The Phony King of England"  Τζόνι ΜέρσερΤζόνι ΜέρσερΦιλ Χάρις 2:45
5. "Not in Nottingham"  Ρότζερ ΜίλερΡότζερ ΜίλερΡότζερ Μίλερ 2:43
6. "Whistle Stop" (Επανάληψη)  Ρότζερ Μίλερ  
7. "Oo-De-Lally" (Επανάληψη)  Χορωδία Disney Studio  

Κυκλοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Radio City Music Hall στη Νέα Υόρκη στις 8 Νοεμβρίου 1973,[20] ενώ επανακυκλοφόρησε στις 26 Μαρτίου 1982.

Home media[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία κυκλοφόρησε πρώτη φορά σε μορφή βιντεοκασέτας, CED, Betamax και Laserdisc στις 3 Δεκεμβρίου 1984, γινόμενη η πρώτη ταινία της σειράς home video της εταιρίας, Τα Κλασικά της Disney.[21] Ο Ντίσνεϋ είχε σκεφτεί πως η κυκλοφορία οποιασδήποτε κλασικής ταινίας κινουμένων σχεδίων σε home media θα μπορούσε να απειλήσει μελλοντικές επανακυκλοφορίες τους στις αίθουσες. Ωστόσο, η ταινία Ο Ρομπέν των Δασών επιλέχθηκε να είναι η πρώτη που θα δοκιμαστεί, καθώς δεν είχε τόσο μεγάλη εκτίμηση από την εταιρία σε σχέση με άλλους τίτλους.[22] Η εκδοχή της ταινίας σε βιντεοκασέτα επανακυκλοφόρησε αρκετές φορές, ενώ η κυκλοφορία της αποσύρθηκε από την αγορά τον Ιανουάριο του 1987.[23] Τέσσερα χρόνια μετά την απόσυρση, η βιντεοκασέτα επανακυκλοφόρησε στις 12 Ιουλίου 1991 και στις 18 Σεπτεμβρίου 1992.[24] Η ταινία επανακυκλοφόρησε επίσης σε βιντεοκασέτα στις 28 Οκτωβρίου 1994, στις 4 Οκτωβρίου 1995, στις 24 Απριλίου 1996, στις 4 Μαρτίου 1997, στις 31 Μαρτίου 1998, στις 20 Απριλίου 1999 και στις 13 Ιουλίου 1999, ως μέρος της σειράς Τα Αριστουργήματα της Disney.

Τον Ιανουάριο του 2000, η Walt Disney Home Video εγκαινίασε μία νέα σειρά, τη «Συλλογή Χρυσών Κλασικών», με την ταινία Ο Ρομπέν των Δασών να επανακυκλοφορεί για αυτήν σε βιντεοκασέτα και DVD στις 4 Ιουλίου της ίδιας χρονιάς.[25] Το DVD περιείχε την ταινία σε αναλογία οθόνης 1.33:1 και συνοδευόταν από ειδικά ένθετα, συμπεριλαμβανομένων ενός παιχνιδιού τρίβια και ενός καρτούν μικρού μήκους με τίτλο Ye Olden Days.[26] Μία επεξεργασμένη έκδοση με τίτλο «Η πιο περιζήτητη έκδοση», κυκλοφόρησε σε DVD στις 28 Νοεμβρίου 2006, σε αναλογία 16:9 για να αντιπροσωπεύει τις αυθεντικές αναλογίες της κινηματογραφικής έκδοσης. Η έκδοση αυτή περιείχε επίσης και μία κομμένη σκηνή/εναλλακτικό τέλος, όπου ο Πρίγκιπας Τζον επιχειρεί να σκοτώσει τον τραυματισμένο Ρομπέν των Δασών.[27] Στις 6 Αυγούστου 2013, η ταινία επανακυκλοφόρησε σε ένα σύνθετο πακέτο Blu-ray, με αφορμή την επέτειο των σαράντα χρόνων από την πρώτη κυκλοφορία.[28]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Box office[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της αρχικής της κυκλοφορίας, η ταινία Ο Ρομπέν των Δασών είχε έσοδα $9.6 εκατομμύρια από ενοικιάσεις σε Ηνωμένες Πολιτειές και Καναδά.[29] Επίσης, από άλλες χώρες είχε έσοδα $18 εκατομμύρια, κάτι το οποίο αποτελούσε ρεκόρ για την Disney εκείνη την περίοδο, φτάνοντας συνολικά παγκοσμίως τα $27.5 εκατομμύρια.[30]

Από τις δύο κυκλοφορίες της, η ταινία είχε έσοδα σε Ηνωμένες Πολιτείες και Καναδά κάπου ανάμεσα στα $32-35 εκατομμύρια.[2][31][32]

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών από την κυκλοφορία της, έγινε αντιληπτό και σημειώθηκε το γεγονός των ανακυκλωμένων σκηνών από προηγούμενες ταινίες των στούντιο, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν προς εξοικονόμηση χρόνου.[33] Στη σελίδα συλλογής κριτικών Rotten Tomatoes, η ταινία συγκεντρώνει ποσοστό 55% με μέσο όρο 5.7/10, βασισμένα σε 29 κριτικές. Στη τμήμα ομοφωνίας αναφέρεται: «Μια από τις πιο αδύνατες προσαρμογές της Disney, η ταινία Ο Ρομπέν των Δασών είναι χαριτωμένη και γεμάτη χρώματα, αλλά της λείπει η μεγαλειότητα και ο ενθουσιασμός που είχαν αρχικές παραγωγές των στούντιο».[34] Η σελίδα συλλογής κριτικών Metacritic, δίνει στην ταινία 57/100 βασισμένο σε 9 κριτικές, με την ένδειξη «μικτές ή μέτριες κριτικές».[35]

Η Τζούντιθ Κράιστ, γράφοντας για το περιοδικό New York, αναφέρει πως η ταινία ήταν «καλά γραμμένη χωρίς να προσβάλλει τη νοημοσύνη ούτε των παιδιών,αλλά ούτε των ενηλίκων». Δήλωσε επίσης ότι στην ταινία «διακρίνεις κλάση - στους έξοχους ηθοποιούς που δίνουν στους χαρακτήρες όχι μόνο φωνή αλλά και προσωπικότητα, στον φωτεινό και γρήγορο διάλογο, στη συνολική της ιδέα».[36] Ο Βίνσεντ Κάνμπι από την εφημερίδα The New York Times, έγραψε πως η ταινία «είναι πολύ διασκεδαστική για τα μικρά παιδιά των οποίων το μυαλό και η σκέψη δεν έχει ακόμα ενηλικιωθεί» και αποκάλεσε το στυλ των γραφικών «γοητευτικά συμβατικό».[37] Ο Ντέιβ Μπίλινγκτον από την εφημερίδα The Montreal Gazette έγραψε: «Ως ταινία, Ο Ρομπέν των Δασών σηματοδοτεί κάπως την επιστροφή της Disney. Από τότε που πέθανε ο μεγάλος μαέστρος, τα χαρακτηριστικά των κινουμένων σχεδίων έδειχναν ανησυχητικά σημάδια πτώσης της ποιότητας, τόσο από μεριάς καλλιτεχνίας, όσο και από τις φωνές που επιλέγονταν για τους χαρακτήρες. Αλλά η ανάμειξη ελκυστικών ζώων με τις τέλειες φωνές, κάνει τον Ρομπέν των Δασών να αποτελεί μία εξαιρετική βραδινή έξοδο για όλη την οικογένεια».[38] Η Ρουθ Γκίλμπερτ, γράφοντας επίσης για το περιοδικό New York, αποκάλεσε την ταινία «μια γλυκιά, αστεία, καλόκαρδη ταινία κινουμένων σχεδίων της Walt Disney με ένα εξαιρετικό καστ» και έγραψε πως ήταν «μία γιορτή για τα μάτια, για τα μικρά παιδιά, αλλά και για αυτούς που νοσταλγούν την Disney».[39]

Ο Τσαρλς Τσάμπλιν από την εφημερίδα Los Angeles Times έγραψε πως «τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της Disney είναι εκεί όπως πάντα: οι απαράμιλλα πλούσιοι, η πλήρης εικονογράφηση, οι ζωηροί, ανθρωπόμορφοι χαρακτήρες ζώων, η μαγεία και η άγρια, εφευρετική δράση».[40] Σε μία αναδρομική κριτική για το περιοδικό Empire και βαθμολογώντας την ταινία με 4/5, ο Ίαν Νέιθαν επαίνεσε τις ερμηνείες των Πίτερ Ουστίνοφ και Τέρι-Τόμας αναγνωρίζοντας πως «ενώ αυτή είναι μετά δυσκολίας η πιο εκθαμβωτική ταινία κινουμένων σχεδίων, έχει αυτή την αίσθηση των κομμένων στα άκρα σκηνών που κυριαρχούσε τη δεκαετία του 1970, οι χαρακτήρες σπινθηροβολούν ζωή και η ιστορία παραμένει πιο σταθερή από ποτέ».[41]

Ο Τζέι Κοκς από το περιοδικό Time έδωσε στην ταινία μία πιο μικτή κριτική γράφοντας: «Ακόμα και στα καλύτερά της, η ταινία Ο Ρομπέν των Δασών εκτρέπεται ελαφρώς. Δεν υπάρχει ούτε μία στιγμή της ιλαρότητας ή του βάθους, του απόκοσμου φόβου που οι άνθρωποι της Disney συνήθιζαν να πλάθουν, ή του είδους της οπτικής εφεύρεσης που έκανε τις πρώτες ταινίες τόσο αξιομνημόνευτες. Το βασικό πρόβλημα της ταινίας Ο Ρομπέν των Δασών είναι πως είναι μάλλον πολύ όμορφη και πολύ καλή».[42] Ο Τζιν Σίσκελ από την εφημερίδα Chicago Tribune βαθμολόγησε την ταινία με 1.5/4, περιγράφοντάς την ως «80 λεπτά ντροπιαστικού και ανόητου διαλόγου» και επικρίνοντας την ποιότητα της εικονογράφησης ως «Σαββατιάτικο πρωινό τηλεοπτικό καρτούν».[43] Ο Τζον Μπάξτερ από το Βρετανικό περιοδικό The Monthly Film Bulletin έγραψε πως «για το μεγαλύτερο μέρος της, η ταινία είναι τόσο ήπια και μονοδιάστατη όσο τα προϊόντα λιγότερο εξελιγμένων στούντιο· και εκτός του λαχταριστού Πρίγκιπα Ιωάννη του Πίτερ Ουστίνοφ, οι υπόλοιπες ερμηνείες είναι τόσο άτοπες όσο και η εικονογράφηση».[44]

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην 46η τελετή απονομής των βραβείων Όσκαρ, το τραγούδι Love έλαβε υποψηφιότητα στην κατηγορία του Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού, αλλά έχασε από το τραγούδι The Way We Were της ταινίας Τα καλύτερά μας χρόνια.[45][46] Το 2008, η ταινία ήταν επίσης υποψήφια από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου για τη λίστα με τις 10 καλύτερες ταινίες κινουμένων σχεδίων.[47]

Κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την πάροδο των ετών, η ταινία έγινε μία από τις αγαπημένες των θαυμαστών ταινιών κινουμένων σχεδίων.[48][49] Ο σκηνοθέτης και εικονογραφιστής της Disney, Μπάιρον Χάουαρντ, παραδέχτηκε πως η ταινία Ο Ρομπέν των Δασών ήταν η αγαπημένη του ταινία μεγαλώνοντας και υπήρξε μεγάλη επιρροή για εκείνον στη δημιουργία της ταινίας Ζωούπολη.[50] Η ταινία ήταν επίσης μία από τις πολλές που ενέπνευσαν το τότε αναδυόμενο furry fandom.[48] Κάποιοι από τους χαρακτήρες της ταινίας, έκαναν επίσης και μία σύντομη εμφάνιση στη μικρού μήκους ταινία Τα Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα του Μίκυ, η οποία ήταν υποψήφια για Όσκαρ το 1983.[51]

Επίσης, το υποψήφιο για Όσκαρ τραγούδι Love, συμπεριλήφθηκε στην ταινία κινουμένων σχεδίων του 2009, Ο Απίθανος Κύριος Φοξ.[52] Το τραγούδι Whistle-Stop υπέστη επεξεργασία κατά την οποία επιταχύνθηκε ο ρυθμός του και χρησιμοποιήθηκε για τον χορό Hampster, ένα από τα πρώτα memes του διαδικτύου,[53] ενώ στην αυθεντική του εκδοχή χρησιμοποιήθηκε σε ένα διαφημιστικό της εταιρίας τηλεπικοινωνιών T-Mobile, το οποίο προβλήθηκε κατά τη διάρκεια του 48ου Super Bowl το 2014.[54] Το 2015, το τραγούδι Oo De Lally χρησιμοποιήθηκε στο διαφημιστικό της Android στο οποίο ζώα διαφόρων ειδών παίζουν μαζί.[55]

Live-action προσαρμογή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Απρίλιο του 2020, δημοσιεύτηκε πως η Disney βρισκόταν στο στάδιο ανάπτυξης μίας live-action/CG προσαρμογής της ταινίας, στην οποία οι χαρακτήρες θα είχαν τα ίδια ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά όπως και στην ταινία του 1973, με το σενάριο να γράφεται από την Κάρι Γράντλουντ και τη σκηνοθεσία να αναλαμβάνει ο Κάρλος Λόπεζ Εστράντα, ενώ ο Τζάσιν Σπρίνγκερ θα ήταν ο παραγωγός. Η προσαρμογή αυτή θα κυκλοφορήσει αποκλειστικά στο Disney+.[56]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Huddy, John (1973-11-07). «Disney Coming Out with "Robin Hood"». Toledo Blade. https://news.google.com/newspapers?nid=1350&dat=19731107&id=EClPAAAAIBAJ&pg=7067,2963977&hl=en. Ανακτήθηκε στις 2022-05-12. 
  2. 2,0 2,1 «Robin Hood, Box Office Information». The Numbers. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2022. 
  3. 3,0 3,1 3,2 Grant 1998, σελ. 290.
  4. Harty, Kevin (2012). «Walt in Sherwood, or the Sheriff of Disneyland: Disney and the film legend of Robin Hood.». Στο: Push, Tison· Aronstein, Susan. The Disney Middle Ages: A Fairy-Tale and Fantasy Past. The New Middle Ages. Palgrave Macmillan. ISBN 978-0230340077. [νεκρός σύνδεσμος]
  5. Solomon, Charles (1995). The Disney That Never Was. Hyperion Books. σελ. 81. ISBN 978-0-786-86037-1. 
  6. Finch, Christopher. «The Making of Robin Hood». The Art of Walt Disney: From Mickey Mouse to the Magic Kingdom (1η έκδοση). Harry N. Abrams. σελίδες 319–332. ISBN 978-0-810-99007-4. 
  7. Ghez 2019, σελ. 46.
  8. 8,0 8,1 Simpson, Wade (27 Μαΐου 2009). «Taking Another Look at Robin Hood». Mouse Planet. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2022. 
  9. 9,0 9,1 9,2 Jim Hill (17 Μαρτίου 2005). «Why For?». Jim Hill Media. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2016. 
  10. Robin, Allan (1999). Walt Disney and Europe. Bloomington, Indiana: Indiana University Press. σελ. 253. ISBN 0-253-21353-3. 
  11. Frank Thomas· Ollie Johnston (1981). Disney Animation: The Illusion of Life. Abbeville Press. σελ. 344. ISBN 978-0786860708. 
  12. Koenig 1997, σελίδες 149–50.
  13. Leonard Maltin (1987). Of Mice and Magic: A History of American Animated Cartoons. New American Library. σελ. 76. ISBN 0-452-25993-2. 
  14. «Animals Portray Parts in Disney's "Robin Hood"». Toledo Blade: σελ. 47. 1970-10-18. https://news.google.com/newspapers?nid=1350&dat=19701018&id=k8hOAAAAIBAJ&pg=2133,463153&hl=en. Ανακτήθηκε στις 2022-05-10. 
  15. Milt Kahl. Milt in Dallas. YouTube. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2022. 
  16. Carney, Fox (9 Νοεμβρίου 2018). «Must See Robin Hood Artwork for Disney's ARL». D23. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2022. 
  17. Koenig 1997, σελ. 152.
  18. «Dove Cameron, Sofia Carson, Jordan Fisher, Auli'i Cravalho, and Oscar®-Winning Composer Michael Giacchino to Meet Fans at the Disney Music Emporium During D23 Expo 2017, July 14–16» (Press release). PR Newswire (Burbank, California). 2017-05-23. https://www.businesswire.com/news/home/20170523006055/en/Dove-Cameron-Sofia-Carson-Jordan-Fisher-Auli%E2%80%99i. Ανακτήθηκε στις 2022-05-12. 
  19. Stacy Conradt (23 Νοεμβρίου 2015). «11 Oo-De-Lally facts about Robin Hood». Mental Floss. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2022. 
  20. «Bear Facts». The Village Voice: σελ. 52. 1973-11-01. https://news.google.com/newspapers?nid=1299&dat=19731101&id=7uJLAAAAIBAJ&pg=5443,2388619. Ανακτήθηκε στις 2022-05-10. 
  21. Glenn Collins (1985-02-17). «New Cassettes: From Disney To Mussorgsky's 'Boris'». The New York Times. https://www.nytimes.com/1985/02/17/arts/new-cassettes-from-disney-to-mussorgsky-s-boris-033651.html. Ανακτήθηκε στις 2016-08-11. 
  22. Ryan, Desmond (1984-12-04). «Disney classic on video?». Ottawa Citizen: σελ. 50. https://news.google.com/newspapers?nid=2194&dat=19841204&id=bu4yAAAAIBAJ&pg=1598,2234515. Ανακτήθηκε στις 2022-05-10. 
  23. Charles Solomon (1986-12-17). «Cartoon Cassettes To Animate The Holidays». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-29. https://web.archive.org/web/20160329002724/http://articles.latimes.com/1986-12-17/entertainment/ca-3233_1_animated-features. Ανακτήθηκε στις 2018-11-14. 
  24. Dennis Hunt (1991-06-28). «'Robin Hood' Predecessors Proliferate on the Shelves». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-05-20. https://web.archive.org/web/20100520011805/http://articles.latimes.com/1991-06-28/entertainment/ca-1234_1_robin-hood-film. Ανακτήθηκε στις 2018-11-14. 
  25. «Walt Disney Home Video Debuts the "Gold Classic Collection"». The Laughing Place. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2016. 
  26. «Robin Hood — Disney Gold Collection». Disney.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2000. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2016. 
  27. «Robin Hood (Most Wanted Edition)». Amazon. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2022. 
  28. Truitt, Brian (2013-08-05). «Prince John conspires in 'Robin Hood' deleted story line». USA Today. https://eu.usatoday.com/story/life/movies/2013/08/05/disney-robin-hood-blu-ray-exclusive-clip/2619647/. Ανακτήθηκε στις 2022-05-10. 
  29. «Big Rental Films of 1974». Variety: 24. 1975-01-08. https://archive.org/details/sim_variety_1975-01-01_277_8/page/24. 
  30. «Disney's Dandy Detailed Data; 'Robin Hood' Takes $27,500,000; Films Corporate Gravy-Maker». Variety: 3. 1975-01-15. https://archive.org/details/sim_variety_1975-01-01_277_8/page/3. 
  31. Chase, Chris (1991-06-23). «Robin Hood Adds Up To a Thief for the Ages». The New York Times. https://www.nytimes.com/1991/06/23/movies/film-robin-hood-adds-up-to-a-thief-for-the-ages.html. Ανακτήθηκε στις 2017-07-06. 
  32. Spain, Tom (1991-05-09). «Robin Hood's Classic Debut». The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/archive/lifestyle/1991/05/09/robin-hoods-classic-debut/b27030a0-78bf-4934-ae67-783607bb2cc8/. Ανακτήθηκε στις 2022-05-11. 
  33. Acuna, Kirsten (2015-05-15). «How Disney reuses the same footage in different films». Business Insider. https://www.businessinsider.com/disney-reuses-animation-2015-5?r=UK&IR=T. Ανακτήθηκε στις 2022-05-111. 
  34. «Robin Hood on Rotten Tomatoes». Rotten Tomatoes. Fandango. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2022. 
  35. «Robin Hood (1973)». Metacritic. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2022. 
  36. Judith Crist (1973-11-12). «Calling the Blind Man's Bluff». New York 6 (46): 90–1. ISSN 0028-7369. https://books.google.gr/books?id=0eYCAAAAMBAJ&pg=PA90&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false. Ανακτήθηκε στις 2022-05-11. 
  37. Canby, Vincent (1973-11-09). «Screen: 'Robin Hood':Animals and Birds Star in Disney Version The Program». The New York Times. https://www.nytimes.com/1973/11/09/archives/screen-robin-hoodanimals-and-birds-star-in-disney-version-the.html. Ανακτήθηκε στις 2022-05-11. 
  38. Dave Billington (1973-12-22). «Sir Hiss is the show-stealer in Walt Disney's 'Robin Hood'». The Montreal Gazette: σελ. 23. https://www.newspapers.com/clip/58162076/dave-billingtons-film-review-of-robin/. Ανακτήθηκε στις 2022-05-11. 
  39. Gilbert, Ruth (1973-11-26). «Movies Around Town». New York 6 (8): 13. ISSN 0028-7369. https://books.google.gr/books?id=yeYCAAAAMBAJ&pg=PA13&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false. Ανακτήθηκε στις 2022-05-11. 
  40. Charles Champlin (1973-12-21). «Disney's 'Robin Hood' an Animated Offering». Los Angeles Times: σελ. 31. https://www.newspapers.com/clip/58160602/charles-champlins-film-review-of/. Ανακτήθηκε στις 2022-05-11. 
  41. Nathan, Ian (31 Ιουλίου 2006). «Robin Hood 1973 Review». Empire. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2022. 
  42. Cocks, Jay (1973-12-03). «Cinema: Quick Cuts». Time: 78. ISSN 0040-781X. https://content.time.com/time/subscriber/article/0,33009,908239,00.html. Ανακτήθηκε στις 2022-05-11. 
  43. Gene Siskel (1973-12-25). «Facing 'Ash Wednesday'"», σελ. 7, Section 2. https://www.newspapers.com/clip/58160439/gene-siskels-film-review-of-ash/. Ανακτήθηκε στις 2022-05-11. 
  44. Baxter, John (Ιανουάριος 1974). «Robin Hood». The Monthly Film Bulletin 41 (480): 13. 
  45. Mary Sollosi (14 Ιουνίου 2019). «Best Robin Hood movies: Ranking 11 adaptations». Entertainment Weekly. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2022. 
  46. «The 46th Academy Awards (1974) Nominees and Winners». oscars.org. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2022. 
  47. «10 Top Ten Film Genres - Animated». Filmsite. 
  48. 48,0 48,1 Korkis, Jim (24 Ιανουαρίου 2020). «In His Own Words: Ken Anderson on Disney's "Robin Hood (1973)». Cartoon Research. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2022. 
  49. «50 Lost Movie Classics». The Guardian. 2006-12-16. https://www.theguardian.com/film/2006/dec/17/3. Ανακτήθηκε στις 2022-05-12. 
  50. «How Zootopia Fits Into the Legacy of Disney Animal Movies». Oh My Disney. 6 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2021. 
  51. «The Many Character Cameos in Mickey's Christmas Carol». Oh My Disney. 7 Δεκεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Αυγούστου 2021. 
  52. «Fantastic Mr. Fox (2009Fantastic Mr. Fox Soundtrack: Listen to all 12 songs with scene descriptions». Soundtrack Radar. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2022. 
  53. Joel Whitburn (2008). Hot Country Songs 1944 to 2008. Record Research. σελ. 180. ISBN 978-0-89820-177-2. 
  54. We Killed the Long Term Contract – T Mobile 2014 - Big Game Commercial 2014 – μέσω YouTube. 
  55. Android: Friends Furever – μέσω YouTube. 
  56. Boryw Kit (2020-04-10). «'Robin Hood' Remake in the Works at Disney+ With 'Blindspotting' Director (Exclusive)». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-04-21. https://web.archive.org/web/20220421050421/https://www.hollywoodreporter.com/movies/movie-news/robin-hood-remake-works-at-disney-blindspotting-director-1289702/. Ανακτήθηκε στις 2022-05-12. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]