Βασίλης Διαμαντόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Βασίλης Διαμαντόπουλος
Βασίλης Διαμαντόπουλος.jpg
Γέννηση 15 Νοεμβρίου 1920
Πειραιάς
Ελλάδα Country flag
Θάνατος 5 Μαΐου 1999 (78 ετών)
Εθνικότητα Ελληνική
Υπηκοότητα Ελληνική
Σχολές φοίτησης Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου
Ιδιότητα ηθοποιός
Είδος τέχνης ηθοποιός
Βασίλης Διαμαντόπουλος στην IMDb
δεδομένα ( π • σ • ε )

Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος (15 Νοεμβρίου 1920 – 5 Μαΐου 1999) ήταν Έλληνας ηθοποιός. Υπήρξε ένας από τους ιδρυτές του Νέου Θεάτρου. Ήταν ο πρώτος ηθοποιός που εμφανίστηκε ζωντανά στην ελληνική τηλεόραση, στο μονόπρακτο Αυτός και το παντελόνι του του Ιάκωβου Καμπανέλλη, το 1966[1]. Από τους πιο χαρακτηριστικούς του ρόλους ήταν αυτός του αυστηρού καθηγητή στην ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη "Νόμος 4000" και αργότερα, σε σειρές, όπως "Εκμέκ παγωτό", στην ιδιωτική τηλεόραση.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στον Πειραιά[2] και σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και στις Δραματικές Σχολές του Εθνικού Θεάτρου και του Θεάτρου Τέχνης του Κουν. Το 1956 ίδρυσε μαζί με τη Μαρία Αλκαίου το Νέο Θέατρο και το 1993 το Σύγχρονο Θέατρο. Το 1970 επέστρεψε στην Ελλάδα από το Παρίσι και συνεργάστηκε με διάφορους ιδιωτικούς θιάσους, καθώς επίσης και με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Συμμετείχε σε πολλές κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές, ενώ παράλληλα δίδαξε στις Δραματικές Σχολές του Εθνικού Θεάτρου και του Θεάτρου Τέχνης. Τα τελευταία χρόνια ήταν διευθυντής εργαστηρίου υποκριτικής τέχνης για νέους ηθοποιούς. Απεβίωσε στην Αθήνα το 1999 από καρδιοαναπνευστική ανακοπή στη Γενική Κλινική Αθηνών, λόγω υποκεφαλικού κατάγματος του αριστερού μηριαίου που υπέστη από πτώση[2]. Η κηδεία του έγινε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών[3].

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παντρεύτηκε δύο φορές, πρώτα με την ηθοποιό Τώνια Καράλη[4], με την οποία απέκτησε μία κόρη, και εν συνεχεία με την ηθοποιό Μαρίνα Γεωργίου, με την οποία απέκτησε έναν γιο.

Πολιτικές πεποιθήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπήρξε κομμουνιστής σε όλη τη διάρκεια της ζωής του και στρατευμένος αγωνιστής με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.[5]

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ανάκριση (1993)
  • Βαλπόνε (1989)
  • Βαζελληνίδες, Βαζέλληνες (1985)
  • Η δωδεκάτη νύχτα του κυρίου Σαίξπηρ (1978)
  • Γαλιλαίος (1961)
  • Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια (1959)
  • Παραμύθι χωρίς όνομα (1958)
  • Χειμωνιάτικο παραμύθι (1956)
  • Ο άνθρωπος, το χτήνος και η αρετή (1953)
  • Ρωμαίος και Ιουλιέτα (1954)
  • Η αρκούδα, Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού (1954)
  • Οι εκατομμυριούχοι της Νάπολης (1952)
  • Ερρίκος Δ΄(1950)
  • Αχ, αυτά τα φαντάσματα (1948)
  • Λεωφορείο ο πόθος (1948)
  • Υπόθεση Ουίσλο (1948)
  • Ο ανακριτής έρχεται (1947)
  • Ήταν όλοι τους παιδιά μου (1947)
  • Πόθοι κάτω απ' τις λεύκες (1947)
  • Ο γάμος της Μπάρμπαρα - Στις θάλασσες του Βορρά (1946)
  • Για ένα κομμάτι γης (1946)
  • Εμείς και ο χρόνος (1946)
  • Το φιόρο του Λεβάντε (θέατρο) (1947)
  • Αγριόπαπια (1943)
  • Σουάνεβιτς (1942)
  • Το πρώτο έργο της Φάννυ (1942)

Τηλεοπτικό θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ένα κάρο μέσα στο σαλόνι (1989) ΕΤ1
  • Σφήκες (1978) ΕΡΤ
  • Αυτός και το παντελόνι του (1966) ΕΙΡ
  • Θαλασσινά δράματα (1975) ΥΕΝΕΔ
  • Το μονόπρακτο της Πέμπτης (1972)

Τηλεοπτικές σειρές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μπίσνες στα Βαλκάνια (1999) ΕΤ1
  • Νίκος Καζαντζάκης: Αναζητώντας το Θεό (1998) ΕΤ1
  • Η αγαπη αργησε μια μερα (1998)
  • Το γελείον του πράγματος: Ο εφευρέτης (1995) ΑΝΤ1
  • Το γελοίον του πράγματος (1994, Ant1)
  • Εκμέκ παγωτό (1991) Mega
  • Η δε πόλις ελάλησεν (1990) ΕΤ1
  • Πέρα απ' τον ορίζοντα (1990) ΕΤ1
  • Βιος και πολιτεία του Χαράλαμπου Κ (1989)
  • Αλέξανδρος Δελμούζος (1987) ΕΤ2
  • Σιγά η πατρίδα κοιμάται (1987) ΕΤ1
  • Κεφαλονίτικες ιστορίες (1986) ΕΡΤ
  • Μικρές αγγελίες (1985) ΕΡΤ2
  • Χαίρε Τάσο Καρατάσο (1985) ΕΡΤ
  • Χατζημανουήλ (1984, ΕΡΤ)
  • Χατζημανουήλ (1984) ΕΡΤ
  • Βραδυά επιθεώρησης (1984) ΕΡΤ
  • Από τη ζωή των ανθρώπων (1983) ΕΡΤ2
  • Άνθρωποι και ανθρωπάκια (1982) ΥΕΝΕΔ
  • Οι απόμαχοι (1982) ΕΡΤ
  • Ορκιστείτε παρακαλώ (1982) ΥΕΝΕΔ
  • Τα Λαυρεωτικά (1982) ΕΡΤ
  • Κίτρινος φάκελος (1981) ΕΡΤ
  • Ο συμβολαιογράφος (1979) ΕΡΤ
  • Από την κλειραρότρυπα (1976) ΥΕΝΕΔ
  • Γαλήνη (1976) ΕΡΤ
  • Χαίρε Τάσο Καρατάσο (1985, ΕΡΤ)
  • Ο συμβολαιογράφος (1979, ΕΡΤ)
  • Εκείνος κι εκείνος (1972-74 (ΕΙΡΤ) & 1989 (ET2)
  • Το άδειο σπίτι (1974) ΥΕΝΕΔ
  • Άγνωστος Πόλεμος (1971-74, ΥΕΝΕΔ)

Εκπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ένας Άη Βασίλης της πεντάρας (1973) ΕΙΡΤ
  • Είκοσι χρόνια τηλεόραση (1985) ΕΡΤ2

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Το Βήμα, 100 στιγμές στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης, 21 Νοεμβρίου 1999.
  2. ↑ 2,0 2,1 Ριζοσπάστης, Ο ηθοποιός που ήξερε να ονειρεύεται, 6 Μαΐου 1999.
  3. ↑ Athens News Agency: News in Greek (PM), 99-05-06
  4. ↑ Βιογραφία
  5. ↑ Epochi, rizospastis.gr | Synchroni. «rizospastis.gr - Ο ηθοποιός που ήξερε να ονειρεύεται». ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ. http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3771145. Ανακτήθηκε στις 2016-05-15. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Σύνδεσμοι σε καταλόγους καθιερωμένων όρων
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βασίλης_Διαμαντόπουλος&oldid=5889091"