Νέα Δημοκρατία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι μια παλιά έκδοση της σελίδας, όπως διαμορφώθηκε από τον 2a02:587:6416:4d00:5c3c:e489:cb67:7c8f (συζήτηση) στις 22:03, 27 Φεβρουαρίου 2017. Μπορεί να διαφέρει σημαντικά από την τρέχουσα έκδοση.
Νέα Δημοκρατία
ΠρόεδροςΚυριάκος Μητσοτάκης
ΑντιπρόεδροςΆδωνις Γεωργιάδης
Κωστής Χατζηδάκης
Γραμματέας Κ.Ο.Κώστας Τσιάρας
Κοινοβουλευτικός ΕκπρόσωποςΝίκος Δένδιας
Κώστας Τζαβάρας
Γραμματέας Π.Ε.Λευτέρης Αυγενάκης
Εκπρόσωπος ΤύπουΒασίλης Κικίλιας
ΙδρυτήςΚ. Γ. Καραμανλής
Ίδρυση4 Οκτωβρίου 1974
ΠροκάτοχοςΕθνική Ριζοσπαστική Ένωσις
ΈδραΟδός Πειραιώς 62, Μοσχάτο
Πτέρυγα νεολαίαςΟργάνωση Νέων Νέας Δημοκρατίας
Φοιτητική πτέρυγαΔημοκρατική Ανανεωτική Πρωτοπορία - Νέα Δημοκρατική Φοιτητική Κίνηση
ΙδεολογίαΦιλελεύθερος συντηρητισμός
Χριστιανοδημοκρατία Κοινωνικός Φιλελευθερισμός Νεοφιλελευθερισμός
Πολιτικό φάσμαΚεντροδεξιά Επίσημα Χρώματα =Μπλέ
Ευρωπαϊκή προσχώρησηΕυρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα
Ομάδα Ευρωπαϊκού ΚοινοβουλίουΕυρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα
Διεθνής προσχώρησηΚεντρώα Δημοκρατική Διεθνής
Διεθνής Δημοκρατική Ένωση
Κοινοβούλιο
76 / 300
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
5 / 21
Περιφέρειες
274 / 703
Ιστότοπος
nd.gr
Πολιτικό σύστημα Ελλάδας
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Η Νέα Δημοκρατία, γνωστή με το ακρωνύμιο Ν.Δ., είναι φιλελεύθερο-συντηρητικό κεντροδεξιό[1] πολιτικό κόμμα, ένα από τα δύο κυρίαρχα κόμματα στο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας μετά την μεταπολίτευση. Ιδρύθηκε στις 4 Οκτωβρίου 1974 από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ενώ σημερινός πρόεδρος του κόμματος είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Σήμερα ύστερα από δυο μεγάλες συνεχόμενες εκλογικές ήττες είναι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Η Νέα Δημοκρατία σχημάτισε ως κυβέρνηση από το 1974 έως το 1980 με πρωθυπουργό τον ιδρυτή της Κωνσταντίνο Καραμανλή και μέχρι τις εκλογές του 1981 με τον Γεώργιο Ράλλη, από το 1990 μέχρι το 1993 με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, από το 2004 μέχρι το 2009 με πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή και από το 2012 μέχρι τον Ιανουάριο του 2015 με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά.

Η Νέα Δημοκρατία είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και εκπροσωπείται με 5 βουλευτές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Ιστορία

Στις 4 Οκτωβρίου του 1974, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ίδρυσε τη Νέα Δημοκρατία, στην ιδρυτική διακήρυξη της οποίας αναφερόταν μεταξύ άλλων:

"Η Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξη που ταυτίζει το έθνος με το λαό, την πατρίδα με τους ανθρώπους της, την πολιτεία με τους πολίτες της, την εθνική ανεξαρτησία με τη λαϊκή κυριαρχία, την πρόοδο με το κοινό αγαθό, την πολιτική ελευθερία με την έννομη τάξη και την κοινωνική δικαιοσύνη."

Περίοδος 1974 - 1977: Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή

Στις βουλευτικές εκλογές του 1974, τις πρώτες μετά την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών, η Νέα Δημοκρατία με πρόεδρο τον ιδρυτή της, κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία των ψήφων λαμβάνοντας ποσοστό 54,37%, το υψηλότερο που έχει καταγραφεί σε βουλευτικές εκλογές, και εξασφάλισε 220 έδρες στην Βουλή. Ο πρωταρχικός στόχος της Νέας Δημοκρατίας ως Κυβέρνηση, ήταν η ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ, προκάτοχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με σκοπό την επιτάχυνση της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της χώρας, καθώς και την ενίσχυση της ασφάλειάς της από εξωτερικούς κινδύνους, ενώ προτεραιότητα αποτέλεσε και η συμμετοχή της χώρας σε υπερεθνικούς οργανισμούς. Επίσης, τον Δεκέμβριο του 1974, η Κυβέρνηση έλυσε οριστικά το πολιτειακό ζήτημα της χώρας, διεξάγοντας δημοψήφισμα με το οποίο καταργήθηκε η Βασιλεία και εγκαθιδρύθηκε η Αβασίλευτη Δημοκρατία.

Το 1977, η Νέα Δημοκρατία προχωρεί στην εσωτερική της οργάνωση, με κορυφαία διαδικασία το Προσυνέδριο της Χαλκιδικής τον Απρίλιο του έτους αυτού, όπου συζητήθηκαν προτάσεις για το καταστατικό και τους κανονισμούς λειτουργίας των κομματικών οργανώσεών της. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τόνισε:

"Τα κόμματα για να εκπληρώσουν την αποστολή τους πρέπει: Πρώτον, να έχουν σαφή ιδεολογία και σταθερό προσανατολισμό. Δεύτερον, να κατέχονται από υψηλό αίσθημα ευθύνης. Τρίτον, να είναι δημοκρατικά οργανωμένα."

Περίοδος 1977 - 1981: Κυβερνήσεις Κωνσταντίνου Καραμανλή και Γεωργίου Ράλλη

Στις βουλευτικές εκλογές του 1977, που διεξήχθησαν στις 20 Νοεμβρίου 1977, η Νέα Δημοκρατία κέρδισε ξανά εύκολα, με ποσοστό 41,84% και 172 έδρες στο Κοινοβούλιο, σχηματίζοντας την δεύτερη Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Τον Απρίλιο του 1979, συγκλήθηκε το Α' Συνέδριο του κόμματος στην Χαλκιδική, όπου εγκρίθηκαν ομόφωνα οι ιδεολογικές αρχές της Νέας Δημοκρατίας τις οποίες είχε εισηγηθεί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Σύμφωνα με αυτές, η ιδεολογία του κόμματος, γνωστή ως "ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός", αναγνωρίζει την ελευθερία της αγοράς με τη ρυθμιστική παρέμβαση του κράτους για χάρη της κοινωνικής δικαιοσύνης. Επίσης εγκρίθηκε το καταστατικό και οι κανονισμοί λειτουργίας των κομματικών οργανώσεων. Αυτό ήταν το πρώτο συνέδριο ελληνικού κόμματος, του οποίου οι σύνεδροι ήταν αιρετοί από τα μέλη.

Τον Μάιο του ίδιου έτους, ο μεγάλος στόχος της Κυβέρνησης έγινε πραγματικότητα. Τότε έγινε δεκτή η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ χάρη στις προσπάθειες του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, μια εξέλιξη-σταθμός στην νεότερη ιστορία της χώρας. Η συνθήκη ένταξης υπογράφηκε στο Ζάππειο από τον Πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή και από τον Υπουργό Εξωτερικών Γεώργιο Ράλλη, παρουσία όλων των Ευρωπαίων ηγετών, ενώ χαρακτηριστική ήταν η απουσία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, δηλαδή του ΠΑΣΟΚ και του αρχηγού του, Ανδρέα Παπανδρέου.

Τον Μάιο του 1980, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ενώ πρόεδρος του κόμματος εκλέγεται ο Γεώργιος Ράλλης, ο οποίος αναλαμβάνει και χρέη Πρωθυπουργού. Τον Ιούνιο του 1981, συγκαλείται έκτακτο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας ενόψει των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών.

Περίοδος 1981 - 1989: Αξιωματική Αντιπολίτευση

Στις βουλευτικές εκλογές του 1981, που διεξήχθησαν στις 18 Οκτωβρίου, η Νέα Δημοκρατία ηττάται για πρώτη φορά, συγκεντρώνοντας το χαμηλότερο ποσοστό της έως τότε ιστορίας της (35,86%) και καταλαμβάνοντας 115 έδρες στην Βουλή, αναδεικνυόμενη έτσι σε Αξιωματική Αντιπολίτευση. Την ίδια μέρα διεξήχθησαν και οι ευρωεκλογές του 1981, όπου και εκεί η Νέα Δημοκρατία ηττήθηκε λαμβάνοντας ποσοστό 31,34%, κερδίζοντας 8 από τις 24 έδρες της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μετά από αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα, τον Δεκέμβριο, ο Γεώργιος Ράλλης θέτει θέμα εμπιστοσύνης προς το πρόσωπό του στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος και καταψηφίζεται. Νέος πρόεδρος αναλαμβάνει ο Ευάγγελος Αβέρωφ.

Στις ευρωεκλογές του 1984, στις 17 Ιουνίου, η Νέα Δημοκρατία ηττάται, αυξάνοντας όμως το ποσοστό της σε 38,05% και παίρνοντας 9 από τις 24 ελληνικές έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο. Παρόλα αυτά, τον Αύγουστο του ίδιου έτους, ο Ευάγγελος Αβέρωφ με επιστολή του προς την κοινοβουλευτική ομάδα, παραιτείται από πρόεδρος του κόμματος και την 1η Σεπτεμβρίου, εκλέγεται στο αξίωμα αυτό ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

Στις 2 Ιουνίου 1985, στις βουλευτικές εκλογές, η Νέα Δημοκρατία ανεβάζει το ποσοστό της στο 40,85%, ηττάται όμως ξανά και παίρνει 126 έδρες, παραμένοντας στην θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, ο Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος μαζί με εννέα ακόμα βουλευτές αποχωρούν για να ιδρύσουν δικό τους κόμμα. Τον Φεβρουάριο του 1986, συγκαλείται στη Θεσσαλονίκη το Β' Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, όπου αποφασίζεται να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στις φιλελεύθερες ιδέες, εμπλουτίζοντας τις ιδεολογικές αρχές του κόμματος, ενώ κρίνεται απαραίτητο να πραγματοποιηθούν καταστατικές αλλαγές καθώς και αλλαγές των κανονισμών λειτουργίας των κομματικών οργανώσεων.

Μέσα σε αυτή τη δύσκολη περίοδο για το κόμμα, τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας αποφασίζουν να πολιτικοποιήσουν έντονα τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του 1986, κερδίζοντας τους τρεις μεγαλύτερους δήμους της χώρας, τους δήμους Αθηναίων, Πειραιώς και Θεσσαλονίκης. Επίσης τρία χρόνια αργότερα, στις 15 Ιουνίου 1989, κερδίζουν και τις ευρωεκλογές του 1989, με ποσοστό 40,45% και 10 από τις 24 έδρες.

Περίοδος 1989 - 1993: Κυβερνήσεις Συνεργασίας και Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη

Στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου και του Νοεμβρίου του 1989, η Νέα Δημοκρατία, με πρόεδρο τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, παρά το γεγονός ότι συγκεντρώνει μεγάλα ποσοστά, της τάξεως του 44,3% και 46,2% αντίστοιχα, λόγω του εκλογικού νόμου δεν καταφέρνει να σχηματίσει αυτοδύναμη Κυβέρνηση, με αποτέλεσμα της Κυβέρνηση Συνεργασίας με τον Συνασπισμό στην πρώτη περίπτωση, και την Οικουμενική Κυβέρνηση στην δεύτερη.

Παρόλα αυτά, στις βουλευτικές εκλογές του 1990, επιτυγχάνοντας το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό της ιστορίας (46,9%), το κόμμα λόγω της ιδιομορφίας του εκλογικού νόμου, λαμβάνει μόλις 150 έδρες στην Βουλή, σχηματίζοντας μια αυτοδύναμη αλλά ασταθή Κυβέρνηση.

Περίοδος 1993 - 2004: Αξιωματική Αντιπολίτευση

Τον Ιούνιο του 1993, ο Αντώνης Σαμαράς αποχωρεί από την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέα Δημοκρατίας, παίρνοντας μαζί του και κάποιους βουλευτές, με αποτέλεσμα η Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη να χάσει τη δεδηλωμένη εμπιστοσύνη της Βουλής. Έτσι προκηρύσσονται πρόωρες εκλογές για τις 10 Οκτωβρίου, όπου η κεντροδεξιά παράταξη ηττήθηκε με ποσοστό 39,3% και επανέρχεται στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Αμέσως μετά ο Μητσοτάκης παραιτείται από πρόεδρος του κόμματος και στην θέση του εκλέγεται ο Μιλτιάδης Έβερτ.

Από 22 - 24 Απριλίου 1994, συνέρχεται το Γ' Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας στην Χαλκιδική με συμμετοχή 1.300 συνέδρων, όπου εγκρίνεται το νέο καταστατικό του κόμματος, το νέο πλαίσιο του κυβερνητικού προγράμματος και επιβεβαιώνονται οι ιδεολογικές αρχές του κόμματος.

Στις ευρωεκλογές του 1994, που διεξήχθησαν στις 12 Ιουνίου, το κόμμα βγαίνει δεύτερο με ποσοστό 32,63% και 9 από τις 25 έδρες, ενώ στις δημοτικές και νομαρχιακές του ίδιου έτους κερδίζει τους δύο από τους τρεις μεγάλους δήμους, την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη, εκλέγοντας ταυτόχρονα και δώδεκα νομάρχες.

Το 1996, προκηρύσσονται πρόωρες εκλογές για τις 22 Σεπτεμβρίου 1996, όπου η Νέα Δημοκρατία αναδεικνύεται δεύτερη, συγκεντρώνοντας 38,12% και 108 έδρες. Αυτό οδηγεί τον πρόεδρο Μιλτιάδη Έβερτ σε παραίτηση και την κίνηση διαδικασίας για εκλογή νέου προέδρου, όπου ο Έβερτ υπερισχύει του Γιώργου Σουφλιά.

Την 1η και 2α Μαρτίου του 1997, διεξάγεται το Δ' Συνέδριο του κόμματος στην Αθήνα, με θέμα την ψήφιση νέου καταστατικού και προγράμματος, καθώς και την εκλογή προέδρου από διευρυμένο εκλεκτορικό σώμα. Στις 21 Μαρτίου, γίνεται η πρώτη ψηφοφορία, όπου ο Κώστας Καραμανλής συγκεντρώνει ποσοστό 40,73%, ο Γιώργος Σουφλιάς 30,52%, ο Μιλτιάδης Έβερτ 25,34% και ο Βύρων Πολύδωρας 3,4%. Στην δεύτερη ψηφοφορία ο Καραμανλής εκλέγεται πρόεδρος με 69,16%, έναντι 30,84% του Σουφλιά.

Τον Οκτώβριο του 1998 στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, υποψήφιοι υποστηριζόμενοι από τη Νέα Δημοκρατία κερδίζουν τους τρεις μεγάλους δήμους ενώ εκλέγει 27 νομάρχες, ενώ στις 9 Απριλίου 2000, στις βουλευτικές εκλογές, έρχεται δεύτερη με ποσοστό 42,74% και 125 έδρες.

Το Ε' Συνέδριο συνέρχεται τον Μάρτιο του 2001 όπου συζητούνται θέματα αρχών και θέσεων και αποφασίζονται οργανωτικές αλλαγές. Στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του 2002, η Νέα Δημοκρατία κερδίζει ξανά τους τρεις μεγαλύτερους δήμους καθώς και 30 νομαρχίες.

Περίοδος 2004 - 2009: Κυβερνήσεις Κώστα Καραμανλή

Στις βουλευτικές εκλογές της 7ης Μαρτίου του 2004, το κόμμα έλαβε το 45,36% των ψήφων, κατέλαβε την πλειοψηφία στη Βουλή με 165 έδρες και ανέδειξε Κυβέρνηση. Στις 13 Ιουνίου του ίδιου έτους, διεξάγονται οι ευρωεκλογές, όπου η Νέα Δημοκρατία κερδίζει με μεγάλη διαφορά, συγκεντρώνοντας 43,01% και 11 από τις 25 έδρες, ενώ τον επόμενο μήνα διεξάγεται το ΣΤ' Συνέδριο του κόμματος με την συμμετοχή 4.500 συνέδρων.

Στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, στις 16 Σεπτεμβρίου του 2007, η Νέα Δημοκρατία παραμένει Κυβέρνηση, κερδίζοντας με 41,84% και 152 έδρες. Στις Ευρωεκλογές 2009 έλαβε ποσοστό 32,29% και 8 έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο. Στις βουλευτικές εκλογές του 2009 χάνει την εξουσία από το ΠΑΣΟΚ, καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση με ποσοστό 33,48% και 91 έδρες.[2] Το ποσοστό αυτό αποτέλεσε ιστορικό χαμηλό για τη Νέα Δημοκρατία, γεγονός που οδήγησε σε παραίτηση τον πρόεδρο του κόμματος, με παράλληλη προκήρυξη έκτακτου συνεδρίου για την εκλογή νέου αρχηγού.[3][4]

Καθ'ολη τη διάρκεια της διακυβέρνησης της χώρας απ'τον Κώστα Καραμανλή δεν ήταν λίγες οι φορές που βρήκαν το φως της δημοσιότητας αποκαλύψεις σχετικά με οικονομικά και κοινωνικά σκάνδαλα. Πολλά απ'αυτά αφορούσαν την Νέα Δημοκρατία, αλλά σε διάφορες περιπτώσεις συνδέθηκαν και ονόματα άλλων κομμάτων. Ο αριθμός των υποθέσεων αυτών φέρεται να ξεπερνά τις 50.[5] Πολλοί συνεργάτες του Καραμανλή υπό το βάρος των περιστάσεων αναγκάστηκαν να παραιτηθούν, ενώ το 2007 οδηγήθηκε η κυβέρνηση σε πρόωρες εκλογές. Ανάμεσα στις υποθέσεις που αποκαλύφθηκαν ήταν αυτές των Ομολόγων, Siemens, Μονής Βατοπεδίου, υποκλοπών με θάνατο στελέχους εταιρίας κινητής τηλεφωνίας[6], παράνομης μεταγγραφής φοιτητή[7], κρατικών επιχορηγήσεων σε υπόδικο ιδιοκτήτη καναλιού[8], παράνομης παραμονής μεταναστών σε σπίτι πολιτικού και ψευδούς φορολογικής δήλωσης[9], ροζ βίντεο, απόπειρας αυτοκτονίας του Γ.Γ. πολιτισμού[10] και σύνδεσης της υπόθεσης με τον δημοσιογράφο Θέμο Αναστασιάδη[11], απαγωγής Πακιστανών πολιτών[12], καρτέλ γάλακτος[13], ξυλοδαρμού Φοιτητών[14], χειραγώγησης μετοχών[15], αυθαιρέτων κατοικιών[16], offshore εταιριών[17], υπόθεσης Ζωνιανών[18], απόδρασης Παλαιοκώστα[19], παραδικαστικού κυκλώματος[20], πυρκαγιών σε Χαλκιδική, Πάρνηθα, Πελοπόννησο και Εύβοια[21][22][23], χρηματιστηρίου[24][25], χρεών πολιτικής καμπάνιας[26], εξαγοράς Cosmote και OTE,[27][28] καταγγελίας για νοθεία κατά τη διάρκεια Συνταγματικής αναθεώρησης[29], ΟΣΕ[30], δολοφονίας 16χρονου από αστυνομικό[31], πακέτου 28δις. Ευρώ στις τράπεζες[32] κ.α. Μέχρι και σήμερα πολλές από τις συγκεκριμένες υποθέσεις δεν έχουν ακόμη διαλευκανθεί, ενώ τα ονόματα δεκάδων πολιτικών συνδέθηκαν σε διάφορες περιπτώσεις.

Περίοδος 2009 - 2012: Αντιπολίτευση Αντώνη Σαμαρά και συγκυβέρνηση

Εσωκομματικές Εκλογές Ανάδειξης Προέδρου 2009
Υποψήφιος Ψήφοι Ποσοστό %
Αντώνης Σαμαράς 386.400 50,66%
Ντόρα Μπακογιάννη 306.425 39,72%
Παναγιώτης Ψωμιάδης 78.770 10,22%.
Έγκυρα 771.595

Στις 29 Νοεμβρίου 2009 ο Αντώνης Σαμαράς εξελέγη Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας διαδεχόμενος τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.[33]

Τον Μάιο του 2010, μετά την όξυνση της δημοσιονομικής κρίσης της χώρας και τη σύναψη της δανειακής σύμβασης με την τρόικα, ήρθε προς ψήφιση στη Βουλή το νομοσχέδιο με τίτλο "Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη−μέλη της Ζώνης του ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ)"[34] (που έγινε γνωστό ως «Μνημόνιο»), το οποίο ο Σαμαράς απέρριψε, επιβάλλοντας γραμμή "κομματικής πειθαρχίας".[35] Μετά την ψηφοφορία η Ντόρα Μπακογιάννη διαγράφηκε από την Νέα Δημοκρατία ύστερα από απόφαση του Αντώνη Σαμαρά, λόγω της επιλογής της να υπερψηφίσει την νομοθετική διάταξη.[36]

Στο επόμενο διάστημα η ΝΔ υπό την ηγεσία του Α. Σαμαρά ακολούθησε αντιπολιτευτική και αντιμνημονιακή τακτική, βασισμένη στο αίτημα επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου και της υιοθέτησης νέου μίγματος πολιτικής, προς την κατεύθυνση της λήψης αναπτυξιακών μέτρων και τόνωσης της αγοράς, η οποία όμως χαρακτηρίστηκε από μεγάλη μερίδα πολιτικών αναλυτών και δημοσιογράφων ως αδύνατη και ουτοπική.[37][38]

Η δήλωση, ωστόσο, του συνεργάτη του Αντώνη Σαμαρά, Θ. Βάρδα, ότι αν η ψήφιση του Μνημονίου απαιτούσε την ψήφο της ΝΔ, η ΝΔ θα το ψήφιζε, καθώς σε αντίθετη περίπτωση η χώρα θα χρεοκοπούσε, δημιούργησε ερωτηματικά για τα κριτήρια επιλογής της αντιμνημονιακής πολιτικής.[39] Άλλωστε, ο ίδιος ο αρχηγός της ΝΔ φέρεται να έχει ομολογήσει στον Γάλλο Πρωθυπουργό, Φρανσουά Φιγιόν, ότι η αντιπολιτευτική τακτική του καθορίζεται από την προοπτική της εκλογικής νίκης του,[40][41][42] ενώ και στελέχη της ΝΔ κατά καιρούς ομολογούσαν την ανάγκη εφαρμογής "κάποιου" Μνημονίου, προκειμένου να μη χρεοκοπήσει η χώρα.[43] Παράλληλα, η έντονη απόρριψη του Μνημονίου προκάλεσε αλγεινές εντυπώσεις στα ιδεολογικά συγγενικά προς τη ΝΔ κόμματα της Ευρώπης, ώστε να συζητείται το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων (ακόμα και διαγραφής της) από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.[44][45]

Η συγκεκριμένη τακτική προκάλεσε προβληματισμό σε πολλά στελέχη της ΝΔ για την ταυτότητα του κόμματος. Τον Οκτώβριο του 2010 ο επίτιμος πρόεδρος της Ν.Δ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης χαρακτήρισε λαϊκιστή τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος ανταπέδωσε με ανακοινώσεις μέσω του κόμματος.[46] Αξιοσημείωτο, ωστόσο, είναι το γεγονός ότι τον χαρακτηρισμό του λαϊκιστή απέδιδαν στον Σαμαρά πολιτικοί και σχολιαστές από όλο το πολιτικό φάσμα, ακόμα και στελέχη της Νέας Δημοκρατίας (όπως οι Γιάννης Λούλης και Γιώργος Βουλγαράκης).[47][48] Πολλοί αναλυτές παρατηρούν ότι επί της ηγεσίας του στη Νέα Δημοκρατία αλλοιώθηκε η ιδεολογία του κόμματος (ο ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός, όπως είχε προσδιορισθεί από τον ιδρυτή της), και ότι ανέπτυσσε ρητορική με δεξιότερες ως ακροδεξιές επιρροές.[49][50] Ο Αντώνης Σαμαράς, ωστόσο, αντιτείνει ότι η ΝΔ κατά το προηγούμενο διάστημα είχε υποστεί "ιδεολογικό αφοπλισμό" και ότι ο ίδιος πολιτεύεται με αρχές και αξίες.[51]

Κρίσιμες στρατηγικά για τη Νέα Δημοκρατία ήταν οι Περιφερειακές και Δημοτικές Εκλογές του 2010, οι πρώτες που διεξήχθησαν στη χώρα μετά την έλευση της Τρόικα, και στις οποίες ο Σαμαράς επιδίωξε να προσδώσει χαρακτήρα αντιμνημονιακού δημοψηφίσματος,[52] χωρίς, ωστόσο, να προκύπτει κάτι τέτοιο από την αποτίμηση του αποτελέσματος.[53][54]

Τον Νοέμβριο του 2011 υπό το βάρος δυσμενών εξελίξεων και τον κίνδυνο χρεοκοπίας της χώρας, ο Αντώνης Σαμαράς για πρώτη φορά από την έναρξη της κρίσης αποδέχθηκε ως αναπόφευκτη τη δανειακή σύμβαση και συμφώνησε στο σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας, εγκαταλείποντας τη μέχρι τότε αντιπολιτευτική τακτική του, προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση.[55]

Κατόπιν ολιγοήμερων διαβουλεύσεων μεταξύ του τότε πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, του Αντώνη Σαμαρά και του προέδρου του Λα.Ο.Σ., Γιώργου Καρατζαφέρη, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, ο πρώην διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος επί πρωθυπουργίας Σημίτη και πρώην αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), Λουκάς Παπαδήμος, έλαβε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και ορκίστηκε πρωθυπουργός.[56] Παρά τη λαϊκή αγανάκτηση και τις διεθνείς πιέσεις για συνεργασία, οι διαπραγματεύσεις πολλές φορές κινδύνευσαν με αποτυχία λόγω της απροθυμίας και των παλινωδιών των αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων.[57] Τελικά, συμφωνήθηκε η νέα Κυβέρνηση (την οποία ο Σαμαράς χαρακτήριζε ως μεταβατική), αφού εξασφάλιζε τη συνέχιση του δανεισμού της χώρας, με την αποδέσμευση της 6ης δόσης, την επιτυχία της ανταλλαγής των κρατικών ομολόγων (PSI+) και τη χορήγηση του δανείου της συμφωνημένης νέας σύμβασης, να οδηγήσει τη χώρα σε εθνικές εκλογές, στις 19 Φεβρουαρίου 2012. Η διεξαγωγή, τελικά, των εκλογών αναβλήθηκε επ' αόριστον, λόγω των διαπραγματεύσεων του PSI.

Παρά τη στήριξη της νέας κυβέρνησης από τη ΝΔ, τόσο με την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης από τους βουλευτές της όσο και με τη συμμετοχή κορυφαίων στελεχών της (όπως οι δύο Αντιπρόεδροι του κόμματος Δήμας και Αβραμόπουλος) σε αυτήν, ο Σαμαράς επέμεινε να αρνείται τον όρο "συγκυβέρνηση".[58] Δεν επέτρεψε τη συμμετοχή βουλευτών της ΝΔ στη νέα κυβέρνηση και υποχρέωσε τον Δημήτρη Αβραμόπουλο να παραιτηθεί από τη βουλευτική του έδρα προκειμένου να αναλάβει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ώστε ο ίδιος να παραμείνει αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.[59] Το γεγονός αποτελεί πολιτειακό παράδοξο, καθώς ο ηγέτης της αντιπολίτευσης όχι μόνο προεδρεύει κόμματος που συμμετέχει στην κυβέρνηση, αλλά παρείχε ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτήν.[60][61] Η στάση του αυτή απετέλεσε αντικείμενο έντονης κριτικής.[62]

Με την υπαναχώρηση του Σαμαρά ξέσπασε νέα εσωκομματική κρίση στη ΝΔ. Ο βουλευτής Τρικάλων και πρώην υπουργός Σωτήρης Χατζηγάκης διεγράφη τόσο από την ΚΟ της ΝΔ όσο και από μέλος του κόμματος,[63] μετά από δήλωσή του περί ακροδεξιών σταγονιδίων που περιστοιχίζουν τον πρόεδρό του.[64] Τη δήλωση αυτή είχαν προκαλέσει οι αντιδράσεις πολλών στελεχών της ΝΔ (οπαδών της λεγόμενης "σκληρής γραμμής") κατά της στήριξης της νέας κυβέρνησης. Ο βουλευτής της Β' Αθηνών Πάνος Καμμένος δεν παρείχε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπαδήμου την οποία χαρακτήρισε "χούντα", εναντιούμενος στην κομματική γραμμή, και τελικά διεγράφη μόνο από την ΚΟ και όχι από το κόμμα της ΝΔ.[65] Τις διαγραφές ακολούθησε σφοδρή σύγκρουση μεταξύ της κεντρώας πτέρυγας του κόμματος και των περί τον Σαμαρά στελεχών της "λαϊκής Δεξιάς", με αποκορύφωμα τη σύγκρουση του βουλευτών Κυριάκου Μητσοτάκη[66] και Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη[67] με τον άτυπο σύμβουλο (κατά δήλωσή του "φίλο") του Αντώνη Σαμαρά, Φαήλο Κρανιδιώτη.[68] Η πρώτη αυτή φάση της εσωκομματικής σύγκρουσης έληξε μετά από παρέμβαση του Σαμαρά.[69]

Περίοδος 2012 - 2015: Κυβέρνηση Συνεργασίας Αντώνη Σαμαρά

Μετά την ολοκλήρωση του PSI , η χώρα οδηγήθηκε σε εκλογές. Στις πρώτες εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 εξασφαλίζει την πρώτη θέση έναντι του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ωστόσο να προκύψει κυβέρνηση. Στις επαναληπτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου βρίσκεται ξανά στην πρώτη θέση με 129 βουλευτές και, μαζί με την ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ, προκύπτει κυβέρνηση με Πρωθυπουργό τον Αντώνιο Σαμαρά.

Η πρώτη κίνηση ήταν η επέμβαση της ΕΛ.ΑΣ. στην Χαλυβουργία, θέτοντας σε λειτουργία το εργοστάσιο μετά από έναν χρόνο σχεδόν. Η κίνηση αυτή προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις[70] απ'τα κόμματα της Αντιπολίτευσης.

Πέραν της Χαλυβουργίας, στις 4 Αυγούστου ξεκινάει η επιχείρηση «Ξένιος Ζευς»[71] η οποία έχει ως στόχο την απομάκρυνση των λαθρομεταναστών από το κέντρο της Αθήνας, αρχικώς, και έπειτα σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα. Από τους πρώτους δύο μήνες φάνηκε η ενεργητική δράση του Υπουργού Δημοσίας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη Νικολάου Δένδια. Η επιχείρηση αναγνωρίζεται ως επιτυχημένη.

Κατά τη διακυβέρνηση της χώρας από τον Αντώνη Σαμαρά, η Ελλάδα ανέλαβε την Προεδρεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για το πρώτο εξάμηνο του 2014.

Κατά τις διαδικασίες για την ανάδειξη νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, η Κυβέρνηση πρότεινε τον αντιπρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Σταύρο Δήμα. Και στις τρείς ψηφοφορίες που διεξήχθησαν στη Βουλή, ο Σταύρος Δήμας, συναντώντας την ανένδοτη στάση της αντιπολίτευσης απέτυχε να εκλεγεί.

Τελικά, η Κυβέρνηση Σαμαρά, σύμφωνα με τις επιταγές του Συντάγματος, αναγκάστηκε να προχωρήσει σε εκλογές, στις 25 Ιανουαρίου 2015. Τα αποτελέσματα των εκλογών οδήγησαν τη Νέα Δημοκρατία στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Στις 5 Ιουλίου 2015, μετά το δημοψήφισμα, ο Αντώνης Σαμαράς παραιτήθηκε από αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας. Προσωρινός πρόεδρος ορίστηκε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης.[72]

Περίοδος 2015 - σήμερα

Εσωκομματικές Εκλογές Ανάδειξης Προέδρου 2015-2016
Α' Γύρος
Υποψήφιος Ψήφοι Ποσοστό %
Ευάγγελος Μεϊμαράκης 160.823 39,80%
Κυριάκος Μητσοτάκης 115.162 28,50%
Απόστολος Τζιτζικώστας 82.028 20,30%
Άδωνις Γεωργιάδης 46.045 11,40%
Έγκυρα 404.078

Πηγή: Επίσημα αποτελέσματα από το nd.gr

Β' Γύρος
Υποψήφιος Ψήφοι Ποσοστό %
Κυριάκος Μητσοτάκης 173.297 52,43%
Ευάγγελος Μεϊμαράκης 157.224 47,57%
Έγκυρα 330.521
Άκυρα 3077
Λευκα 1154
Σύνολο 334.752

Πηγή: Επίσημα αποτελέσματα από το nd.gr

Έπειτα από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 ξεκίνησαν οι διαδικασίες για την εκλογή νέου Προέδρου, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να είναι ο πρώτος υποψήφιος[73]. Την υποψηφιότητά τους κατά σειρά ανακοίνωσαν ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας, ο βουλευτής Β' Αθηνών Άδωνις Γεωργιάδης και ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και βουλευτής Β' Αθηνών Ευάγγελος Μεϊμαράκης.

Οι εκλογές ορίστηκαν για τις 22 Νοεμβρίου 2015, με τον δεύτερο γύρο, αν χρειαστεί, στις 29 Νοεμβρίου. Ωστόσο το πρωί της ημέρας της ψηφοφορίας, η κεντρική εφορευτική επιτροπή ανέβαλε τη διαδικασία για τεχνικούς λόγους της εταιρείας Info Solutions.[74]

Μετά από αυτήν την εξέλιξη, ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης παραιτήθηκε από την Προεδρία του Κόμματος και ορίστηκε μεταβατικός πρόεδρος ο μέχρι τότε Γραμματέας της Κ.Ο. Γιάννης Πλακιωτάκης, αφού πρώτα είχε διοριστεί ως Αντιπρόεδρος του κόμματος. Παραιτήθηκαν επίσης από τις θέσεις των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων του κόμματος ο Κυριάκος Κ. Μητσοτάκης και ο Άδωνις Γεωργιάδης.

Ο Α' Γύρος των Εσωκομματικών Εκλογών για την ανάδειξη Προέδρου διεξήχθη στις 20 Δεκεμβρίου 2015. Ωστόσο, κανένας υποψήφιος δεν κατάφερε να συγκεντρώσει το 50% των ψήφων, με αποτέλεσμα να πραγματοποιηθεί επανάληψη της εκλογικής διαδικασίας για την οριστική ανάδειξη προέδρου της ΝΔ, στις 10 Ιανουαρίου 2016, ανάμεσα στους δύο πρώτους του Α' Γύρου, δηλαδή τον Ευάγγελο Μεϊμαράκη και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο Άδωνις Γεωργιάδης ανακοίνωσε την στήριξή του στην υποψηφιότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη εν όψει του Β' Γύρου, ενώ ο Απόστολος Τζιτζικώστας διατήρησε ουδέτερη στάση.

Ο Β' Γύρος των Εσωκομματικών Εκλογών για την ανάδειξη Προέδρου διεξήχθη στις 10 Ιανουαρίου 2016, όπου 9ος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας εξελέγη ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κερδίζοντας τον συνυποψήφιό του Ευάγγελο Μεϊμαράκη. Στις 11 Ιανουαρίου 2016 πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του κόμματος η τελετή παράδοσης - παραλαβής της προεδρίας από τον Γιάννη Πλακιωτάκη στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Στις 22-24 Απριλίου πραγματοποιήθηκε το 10ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας με σκοπό την ψήφιση του νέου καταστατικού του κόμματος.

Στις 24 Ιανουαρίου 2017, προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία, ο ανεξάρτητος βουλευτής Ιάσων Φωτήλας[75].

Αποτελέσματα εκλογών

Βουλή των Ελλήνων

Έτος Αρχηγός κόμματος Αριθμός ψήφων Ποσοστό ψήφων Έδρες Θέση
1974 Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής 2.669.133 54,37%
220 / 300
 Κυβέρνηση
1977 Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής 2.146.365 41,84%
172 / 300
 Κυβέρνηση
1981 Γεώργιος Ράλλης 2.034.496 35,86%
115 / 300
 Αξιωματική αντιπολίτευση
1985 Κωνσταντίνος Μητσοτάκης 2.599.681 40,85%
126 / 300
 Αξιωματική αντιπολίτευση
1989 Ι Κωνσταντίνος Μητσοτάκης 2.887.488 44,31%
145 / 300
 Κυβέρνηση Συνεργασίας
1989 ΙΙ Κωνσταντίνος Μητσοτάκης 3.093.479 46,22%
148 / 300
 Οικουμενική Κυβέρνηση
1990 Κωνσταντίνος Μητσοτάκης 3.088.137 46,87%
150 / 300
 Κυβέρνηση
1993 Κωνσταντίνος Μητσοτάκης 2.711.241 39,3%
111 / 300
 Αξιωματική αντιπολίτευση
1996 Μιλτιάδης Έβερτ 2.584.765 38,12%
108 / 300
 Αξιωματική αντιπολίτευση
2000 Κωνσταντίνος Α. Καραμανλής 2.935.196 42,74%
125 / 300
 Αξιωματική αντιπολίτευση
2004 Κωνσταντίνος Α. Καραμανλής 3.359.058 45,36%
165 / 300
 Κυβέρνηση
2007 Κωνσταντίνος Α. Καραμανλής 2.995.421 41,84%
152 / 300
 Κυβέρνηση
2009 Κωνσταντίνος Α. Καραμανλής 2.295.967 33,48%
91 / 300
 Αξιωματική αντιπολίτευση
Κυβέρνηση Συνεργασίας
2012 Ι Αντώνης Σαμαράς 1.192.054 18,84%
108 / 300
 πρώτο κόμμα,
αποτυχία σχηματισμού κυβέρνησης
2012 ΙΙ Αντώνης Σαμαράς 1.824.342 29,66%
129 / 300
 Κυβέρνηση Συνεργασίας
2015 Ι Αντώνης Σαμαράς 1.717.800 27,81%
76 / 300
 Αξιωματική αντιπολίτευση
2015 II Ευάγγελος Μεϊμαράκης 1.526.205 28,10%
75 / 300
 Αξιωματική αντιπολίτευση

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Έτος Αριθμός ψήφων Ποσοστό ψήφων Έδρες Ομάδα
1981 1.779.462 31,28%
8 / 24
 EPP (European People's Party)
1984 2.266.568 38,09%
9 / 24
 EPP (European People's Party)
1989 2.647.215 40,52%
10 / 24
 EPP (European People's Party)
1994 2.133.372 32,71%
9 / 25
 EPP (European People's Party)
1999 2.314.371 36,02%
9 / 25
 EPP (European People's Party)
2004 2.633.961 42,97%
11 / 24
 EPP (European People's Party)
2009 1.655.636 32,34%
8 / 22
 EPP (European People's Party)
2014 1.290.698 22,71%
5 / 21
 EPP (European People's Party)

Περιφέρειες

Έτος Έδρες στα
Περιφερειακά Συμβούλια 		Παρατηρήσεις
2010
260 / 725
2014
274 / 703

Νεολαία του κόμματος

Κύριο λήμμα: Οργάνωση Νέων Νέας Δημοκρατίας

Η Οργάνωση Νέων Νέας Δημοκρατίας (ΟΝΝΕΔ) είναι η οργάνωση νεολαίας της Νέας Δημοκρατίας και ιδρύθηκε στις 17 Οκτωβρίου 1974 από νεαρά άτομα προσκείμενα στην Νέα Δημοκρατία.

Φοιτητική παράταξη

Κύριο λήμμα: Δημοκρατική Ανανεωτική Πρωτοπορία - Νέα Δημοκρατική Φοιτητική Κίνηση

Η Δημοκρατική Ανανεωτική Πρωτοπορία - Νέα Δημοκρατική Φοιτητική Κίνηση (ΔΑΠ-ΝΔΦΚ) είναι η φοιτητική και σπουδαστική πολιτική παράταξη που πρόσκειται ιδεολογικά στη Νέα Δημοκρατία και ιδρύθηκε το 1976.

Μαθητική παράταξη

Κύριο λήμμα: Μαθητική Ανεξάρτητη Κίνηση

Η Μαθητική Ανεξάρτητη Κίνηση (ΜΑΚΙ) είναι η μαθητική παράταξη που πρόσκειται ιδεολογικά στη Νέα Δημοκρατία.[76] Τα μέλη της είναι μαθητές και μέλημά της είναι η αναβάθμιση της ποιότητας της εκπαίδευσης.

Θέση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Περισσότερες πληροφορίες: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Η Νέα Δημοκρατία είναι μέλος του ΕΛΚ - ΕΔ (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα - Ενωμένοι Δημοκράτες, Αγγλικά: EPP - ED), στο οποίο ο Κώστας Καραμανλής διετέλεσε μέχρι και το 2006 Αντιπρόεδρος.

Λογότυπα

1974-2010 2010-σήμερα

Βιβλιογραφία

  • Αλεξάκης, Ε., Η ελληνική δεξιά: Δομή & Ιδεολογία της Νέας Δημοκρατίας 1974-1993, εκδ. Α. Ν. Σάκκουλας, 2001
  • Βούλτεψης, Γ., Δέκα σκληρά χρόνια στη Νέα Δημοκρατία, εκδ. Προσκήνιο, 2005
  • Δημητροκάλλης, Ι., Ο ηγέτης μετά τον ηγέτη. Από την Νέα Δημοκρατία του μεγάλου Κωνσταντίνου Καραμανλή στην μεγάλη και δημοκρατική του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, εκδ. Μίλητος, 2014
  • Δήμου, Ν., Παρακμή και πτώση της Νέας Δημοκρατίας, εκδ. Νεφέλη, 1982
  • Λουλούδης, Θ., Νέα Δημοκρατία, Από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στον Αντώνη Σαμαρά, Μία διαδρομή 40 χρόνων στον νομό Αχαΐας, 1974-2014, εκδ. Πελοπόννησος, 2014
  • Μακρής, Σπ., Προς ένα φιλελεύθερο πραγματισμό. Η περίπτωση της Νέας Δημοκρατίας. Ιδεολογικά χαρακτηριστικά στον 21ο αιώνα, εκδ. Ι. Σιδέρης, 2008
  • Μπρατάκος, Α., Η ιστορία της Νέας Δημοκρατίας, εκδ. Λιβάνη, 2002
  • Συλλογικό, Μπροστά από την εποχή της. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας 1990-1993, εκδ. Εστία, 2013

Παραπομπές

  1. ↑ Δες VPRC, Έρευνα Πολιτικής Συμπεριφοράς, Μάρτιος 2003 (αναπαραγωγή από Χρ.Βερναρδάκης: Πολιτικά κόμματα και "μεσαίος χώρος". Οι ιδεολογικές, πολιτικές και πολιτισμικές συντεταγμένες των σημερινών πολιτικών δυνάμεων, πίνακες 1, 3, 5), τοποθέτηση ψηφοφόρων κομμάτων σε άξονα φιλελευθερισμός-"πολιτικός αυταρχισμός" με βάση απαντήσεις σε ερωτηματολόγια.
  2. ↑ «Εκλογές 2009». in.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2009. 
  3. ↑ «Ιστορικό χαμηλό για το δικομματισμό». Έθνος online. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2009. 
  4. ↑ «Παραίτηση Καραμανλή και συνέδριο για εκλογή προέδρου». Καθημερινή. 04-10-09. Ανακτήθηκε στις 2009-10-06.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |date= (βοήθεια)[νεκρός σύνδεσμος]
  5. ↑ "Πέντε χρόνια ΝΔ - 50+ σκάνδαλα", tvxs.gr (10 Μαρ 2009).
  6. ↑ Αριστείδης Αποστόλου "Υποκλοπές: Ο «μεγάλος αδελφός» της δημόσιας ζωής "[νεκρός σύνδεσμος], Καθημερινή (20-12-2006).
  7. ↑ "Ελευθεροτυπία (24-09-2004)"[νεκρός σύνδεσμος]
  8. ↑ "Παραιτήθηκε ο υφυπουργός Οικονομικών Αδάμ Ρεγκούζας", in.gr (07 Οκτ. 2005).
  9. ↑ "Μαγγίνας: «απλώς τους φιλοξενώ»", To Έθνος (10/12/2007).
  10. ↑ "Επιχείρησε να αυτοκτονήσει ο Χρήστος Ζαχόπουλος", in.gr (20 Δεκ. 2007).
  11. ↑ http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=186646M[νεκρός σύνδεσμος]
  12. ↑ "Με συμμετοχή Ελλήνων πρακτόρων οι απαγωγές Πακιστανών - Απάντηση της ΕΥΠ", in.gr (24 Δεκ. 2005).
  13. ↑ "Στη Δικαιοσύνη οι εμπλεκόμενοι για το σκάνδαλο στη ΜΕΒΓΑΛ", skai.gr (15/09/2006).
  14. ↑ http://web.archive.org/20090419202656/archive.enet.gr/online/online_text/c=112,id=63272476,93096604[νεκρός σύνδεσμος]
  15. ↑ "Ευγένιος Παπαδόπουλος. Το δεξί χέρι του υπουργού Απασχόλησης. Ο υπεύθυνος για τη διαχείριση των ασφαλιστικών ταμείων έγινε αρχικά γνωστός από το σκάνδαλο των «κουμπάρων»", Το Βήμα (01-04-2007).
  16. ↑ http://web.archive.org/20090502005421/archive.enet.gr/online/online_text/c=112,id=99888096[νεκρός σύνδεσμος]
  17. ↑ Γιώργος Τερζής - Μαριάννας Κακαουνάκη "Το real estate, οι offshore και το «πόθεν έσχες»", Καθημερινή (14-09-2008).
  18. ↑ "Εξελίξεις στα Ζωνιανά", skai.gr (30/11/2007).
  19. ↑ Απόδραση-καρμπόν Παλαιοκώστα και Ριζάι με ελικόπτερο - Ειδήσεις - Ελλάδα - in.gr
  20. ↑ "Ενοχή για τους κατηγορουμένους του παραδικαστικού κυκλώματος", tvxs.gr (21 Δεκ 2009).
  21. ↑ Έλλη Τριανταφύλου "Φωτιές άναψε η Χαλκιδική και στην πολιτική", Καθημερινή (23-08-2006).
  22. ↑ "Μετά την Πάρνηθα και τον Γράμμο στις φλόγες και ο Ολυμπος"[νεκρός σύνδεσμος], Το Βήμα (03-08-2007).
  23. ↑ "Μαίνονται τα πύρινα μέτωπα σε Πελοπόννησο και Εύβοια", in.gr (27 Αυγ. 2007).
  24. ↑ "Παραιτήθηκε ο υπουργός Απασχόλησης Σάββας Τσιτουρίδης", in.gr (28 Απρ. 2007).
  25. ↑ "Κόλαση από τις φωτιές στην Πελοπόννησο με 19 νεκρούς", in.gr (24 Αυγ. 2007).
  26. ↑ http://web.archive.org/20090802095550/archive.enet.gr/online/online_text/c=110,dt=23.07.2008,id=57432816[νεκρός σύνδεσμος]
  27. ↑ "Ποινικές διώξεις για την εξαγορά της «Γερμανός» από την Cosmote", in.gr (11 Ιουλ. 2008).
  28. ↑ Γιώργος Μαντέλας "Το «προξενιό», η συνεννόηση και ο «γάμος» ΟΤΕ - Deutsche Telecom ", Καθημερινή (22-03-2008).
  29. ↑ "Νοθεία στη συνταγματική αναθεώρηση καταγγέλλει το ΠΑΣΟΚ", in.gr (01 Σεπ. 2008).
  30. ↑ "Το ΠαΣοΚ ζητεί εξηγήσεις για προμήθεια του ΟΣΕ", Το Βήμα (24-05-2007).
  31. ↑ "Αλέξης Γρηγορόπουλος: Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας δολοφονίας", tvxs.gr (05 Δεκ 2011).
  32. ↑ Μέτωπο ενάντια στο πακέτο των 28 δισ. για τις τράπεζες | πολιτικη | ethnos.gr
  33. ↑ Ο Αντώνης Σαμαράς νέος πρόεδρος της Ν.Δ. | Άρθρα | Ελευθεροτυπία
  34. ↑ ΦΕΚ65, τ. Α', 06-05-2010
  35. ↑ 172 «ναι» με αλληλοκατηγορίες και διαγραφές Ελευθεροτυπία
  36. ↑ "Τι δήλωσε η Ντόρα Μπακογιάννη μετά τη διαγραφή", Τα Νέα (Πέμπτη 06 Μαΐου 2010).
  37. ↑ Αντ. Σαμαράς: «διαφωνώ με το μείγμα πολιτικής της κυβέρνησης» Βήμα, 23-06-2011
  38. ↑ Επιμένει για αλλαγή κατεύθυνσης ο Σαμαράς Έθνος, 24-10-2011
  39. ↑ Ο «φίλος» του προέδρου ταράζει τη Ν. Δημοκρατία Ελευθεροτυπία, 03-10-2010
  40. ↑ Αντιπαράθεση για τη συνάντηση Σαμαρά – Φιγιόν ΣΚΑΙ
  41. ↑ Γαλάζια διάψευση για Φιγιόν Ελευθεροτυπία, 11-06-2011
  42. ↑ Υπό ευρωπαϊκή επιτήρηση ο Σαμαράς Βήμα, 12-06-2011
  43. ↑ Αποστάσεις από Δ. Αβραμόπουλο Καθημερινή, 24-10-2010
  44. ↑ "Η ΝΔ στο στόχαστρο των ευρωπαίων εταίρων της", Βήμα (13-10-2011).
  45. ↑ «Πρέπει να φύγει η Νέα Δημοκρατία από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό κόμμα», Τα Νέα (Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011).
  46. ↑ Ξέσπασε πόλεμος Νέας Δημοκρατίας - Κ. Μητσοτάκη Ελευθεροτυπία, 11-10-2010
  47. ↑ Ο Κώστας Καραμανλής πρέπει να φτιάξει κόμμα – Λαικιστής ο Σαμαράς Real FM, NewsIt
  48. ↑ Γ. Λούλης: 'Ατολμος ο Καραμανλής, λαϊκιστής ο Σαμαράς The Insider
  49. ↑ H ιδεολογική επανατοποθέτηση της Ν.Δ. από τον κ. Σαμαρά Καθημερινή, 25-09-2011
  50. ↑ Νέα πολιτική γεωγραφία; Έθνος, 06-12-2010
  51. ↑ Αιχμές για Καραμανλή - Την ιδεολογική καθαρότητα υπερασπίζεται ο Σαμαράς Βήμα, 20-12-2010
  52. ↑ "ΝΔ: "Αντιμνημονιακές" οι αυτοδιοικητικές εκλογές: Ο Α. Σαμαράς στην πρώτη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Γραμματείας του κόμματος", ΣΚΑΙ (26/08/2010).
  53. ↑ [1] Public Issue
  54. ↑ [2] Public Issue
  55. ↑ Δήλωση Αντώνη Σαμαρά Mega, YouTube
  56. ↑ Λουκάς Παπαδήμος: «Με την ενότητα όλων θα επιτύχουμε αποτέλεσμα» Βήμα, 11-11-2011
  57. ↑ Σφοδρή επίθεση Σαρκοζί σε Σαμαρά από τις Κάννες Παραπολιτική
  58. ↑ Σαμαράς: Δεν είναι συγκυβέρνηση, αλλά μεταβατική κυβέρνηση ειδικού σκοπού Ελευθεροτυπία, 13-11-2011
  59. ↑ Γιατί παραιτήθηκε ο Δ.Αβραμόπουλος και τι σχέση μπορεί να έχει η ... Αλέκα Παπαρήγα;;; Greekalert
  60. ↑ "Αντιπολιτεύεται... συμπολιτευόμενος ο Σαμαράς!", Ελευθεροτυπία (10-11-2011).
  61. ↑ Ψήφο εμπιστοσύνης έλαβε η νέα κυβέρνηση Παπαδήμου Πρώτο Θέμα
  62. ↑ "Αντώνης Σαμαράς: Η μεγάλη στροφή του προέδρου της ΝΔ", To Βήμα (07-11-2011).
  63. ↑ "Διαγραφή Χατζηγάκη από τη Ν.Δ.", Καθημερινή (15-11-2011).
  64. ↑ "Η δήλωση του Σ. Χατζηγάκη 14/11/2011", Mega, YouTube
  65. ↑ Διεγράφη ο Καμμένος από την Κ.Ο. της Ν.Δ. Ελευθεροτυπία, 16-11-2011
  66. ↑ Κυριάκος κατά Φαήλου YouTube
  67. ↑ "Μ. Βαρβιτσιώτης: Ο Κρανιδιώτης περιφέρεται ως στενός φίλος του Σαμαρά", ΣΚΑΙ (18/11/2011).
  68. ↑ "Απάντηση του Φαήλου Κρανιδιώτη στον Κυριάκο Μητσοτάκη"[νεκρός σύνδεσμος], Antinews
  69. ↑ "Αντ. Σαμαράς:«Μη με δοκιμάζετε...Ο επόμενος διαγράφεται!»", To Βήμα (21-11-2011).
  70. ↑ Έντονες αντιδράσεις για την επέμβαση των ΜΑΤ στη Χαλυβουργική, apn.gr
  71. ↑ Ξεκίνησε η επιχείρηση «Ξένιος Ζευς»[νεκρός σύνδεσμος], Το Βήμα 04-08-2012
  72. ↑ «Παραιτήθηκε ο Σαμαράς, προσωρινός πρόεδρος της Ν.Δ ο Μεϊμαράκης». news247.gr. 5 Ιουλίου 2015. http://news247.gr/eidiseis/politiki/paraiththhke-o-samaras.3562000.html. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2015. 
  73. ↑ Βαλαούρα, Κωνσταντίνα (22 Σεπτεμβρίου 2015). «ΝΔ: Διαδικασίες για την εκλογή νέου προέδρου – Πρώτος υποψήφιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης». ert.gr. http://www.ert.gr/nd-enarxi-ton-diadikasion-gia-tin-eklogi-neou-proedrou/. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2015. 
  74. ↑ «Αναβλήθηκαν οι εκλογές στη Ν.Δ.». Η Ναυτεμπορική. 22 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2015. 
  75. ↑ Στη Νέα Δημοκρατία ο Ιάσων Φωτήλας
  76. ↑ «Τι είναι η ΜΑΚΙ». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

π • σ • ε Πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα με αντιπρόσωπο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
π • σ • ε Κοινοβουλευτικές ομάδες της Βουλής των Ελλήνων
π • σ • ε Ελληνικά πολιτικά κόμματα με αντιπρόσωπο στα Περιφερειακά Συμβούλια
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νέα_Δημοκρατία&oldid=6279338"