Οι ελληνικές βουλευτικέςεκλογές του 1990 διεξήχθησαν στις 8 Απριλίου. Ήταν πρόωρες εκλογές οι οποίες προκλήθηκαν από την αδυναμία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, και σύμφωνα με το σύνταγμα έπειτα από 3 ψηφοφορίες πρέπει να διαλυθεί η Βουλή και να προκηρυχθούν εκλογές.
Πρώτο κόμμα ήλθε η Νέα Δημοκρατία με 46,89% και 150 έδρες, δεύτερο κόμμα το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα με 38,61% και 123 έδρες, τρίτο κόμμα ο Συνασπισμός με 10,28% και 19 έδρες. Τέταρτο ο Συνδυασμός ΠΑΣΟΚ - Συνασπισμού (κοινοί υποψήφιοι στις μονοεδρικές περιφέρειες) με 1,02% και 4 έδρες, πέμπτο οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί με 0,77% και 1 έδρα, έκτο η Εμπιστοσύνη Πεπρωμένο με 0,70% 2 έδρες, έβδομο και τελευταίο η Δημοκρατική Ανανέωση με 0,67% και 1 έδρα.
Η αρχική ιδέα που οδήγησε στο σχηματισμό της οικουμενικής κυβέρνησης ήταν να διαρκέσει μέχρι τον Απρίλιο του 1990, οπότε το κοινοβούλιο θα έπρεπε να εκλέξει νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η συγκεκριμένη ιδέα υλοποιήθηκε εν μέρει, δεδομένου ότι η Βουλή δεν μπορούσε να εκλέξει νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας αφού δεν υπήρξε συμφωνία μεταξύ των κομμάτων για κοινό υποψήφιο. Η διάλυση της Βουλής ήταν αναπόφευκτη και η πιο πιθανή ερμηνεία για τους λόγους διάλυσής της έχει σχέση με τη στρατηγική της ΝΔ: Ο Κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ θεωρούσαν ότι το κόμμα είχε το προβάδισμα και ότι σε περίπτωση νέων εκλογών θα μπορούσε να εξασφαλίσει οριακά την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο».[1]
1 Οι βουλευτικές εκλογές του 1967 ακυρώθηκαν από την Χούντα. 2 Οι βουλευτικές εκλογές του Φεβρουαρίου του 1974, ματαιώθηκαν λόγω του κινήματος του Δημητρίου Ιωαννίδη. 3 Το δημοψήφισμα του 2011, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις τόσο στις Ευρωπαϊκές χώρες όσο και στο εσωτερικό της Ελλάδας και τελικά ματαιώθηκε.