Οι πρόωρες εκλογές της 8ης Απριλίου1990 που διεξήχθησαν όταν ολοκλήρωσε το έργο της η Οικουμενική κυβέρνηση υπό τον Ξ. Ζολώτα κερδήθηκαν από τον Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος στις 11 Απριλίου σχημάτισε την κυβέρνηση του 1990. Η Νέα Δημοκρατία έλαβε 150 έδρες, το ΠΑΣΟΚ 123, ο Συνασπισμός 19 έδρες, ο Συνδυασμός ΠΑΣΟΚ - Συνασπισμού για τις μονοεδρικές 4 έδρες, οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί 1 έδρα, η Εμπιστοσύνη/Πεπρωμένο (Μουσουλμάνοι Ξάνθης/Ροδόπης) 2 έδρες και η ΔΗΑΝΑ 1 έδρα. Η κυβέρνηση 1990 σχηματίστηκε ύστερα από συμφωνία του Κωστή Στεφανόπουλου, προέδρου της ΔΗΑΝΑ, με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη για παραχώρηση της μιας έδρας ώστε να σχηματιστεί αυτοδύναμη κυβέρνηση. Μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης, το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση ότι είχε γίνει λάθος στην κατανομή των εδρών της Νέας Δημοκρατίας και στερούνταν μιας έδρας, οπότε στη Νέα Δημοκρατία δόθηκε μια επιπλέον έδρα και πλέον η κυβέρνηση βρέθηκε με 152 έδρες στη Βουλή.
Η αρχική ιδέα που οδήγησε στο σχηματισμό της οικουμενικής κυβέρνησης ήταν να διαρκέσει μέχρι τον Απρίλιο του 1990, οπότε το κοινοβούλιο θα έπρεπε να εκλέξει νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η συγκεκριμένη ιδέα υλοποιήθηκε εν μέρει, δεδομένου ότι η Βουλή δεν μπορούσε να εκλέξει νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας αφού δεν υπήρξε συμφωνία μεταξύ των κομμάτων για κοινό υποψήφιο. Η διάλυση της Βουλής ήταν αναπόφευκτη και η πιο πιθανή ερμηνεία για τους λόγους διάλυσής της έχει σχέση με τη στρατηγική της ΝΔ: Ο Κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ θεωρούσαν ότι το κόμμα είχε το προβάδισμα και ότι σε περίπτωση νέων εκλογών θα μπορούσε να εξασφαλίσει οριακά την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο».[1]