Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
9ο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Είδος
ΤύποςΚάτω βουλή
Ηγεσία
Πρόεδρος
Ρομπέρτα Μετσόλα, ΕΛΚ
Από 11 Ιανουαρίου 2022
Πρώτος Αντιπρόεδρος
Ότμαρ Κάρας, ΕΛΚ
Από 18 Ιανουαρίου 2017
Αντιπρόεδροι
Πρόεδροι Κοινοβουλευτικών Ομάδων
Δομή
Κοινοβουλευτικές
Ομάδες
Επιτροπές22
Εκλογές
Τελευταία εκλογή
23–26 Μαΐου 2019
Τόπος συνεδριάσεων
Λουίζ Βάις: Στρασβούργο, Γαλλία

Εσπάς Λεοπόλντ: Βρυξέλλες, Βέλγιο
Ιστοσελίδα
europarl.europa.eu

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (αγγλικά: European Parliament, γαλλικά: Parlement Européen, γερμανικά: Europäisches Parliament) αποτελεί το εκλεγμένο κοινοβουλευτικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκλέγεται κάθε πέντε χρόνια με άμεσες, γενικές εκλογές που διεξάγονται την ίδια περίοδο στα κράτη μέλη.

Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι η Ρομπέρτα Μέτσολα, από τις 11 Ιανουαρίου 2022.

Ρόλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περιλαμβάνει:

  • συμμετοχή στη νομοθετική διαδικασία (νομοθετική παραγωγή),
  • κατάρτιση και έγκριση του κοινοτικού προϋπολογισμού και
  • άσκηση του δημοκρατικού ελέγχου πάνω στη δράση των κοινοτικών οργάνων, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Η Ολομέλεια του κοινοβουλίου συνέρχεται για μία εβδομάδα κάθε μήνα στο Στρασβούργο, ενώ οι συνεδριάσεις των κοινοβουλευτικών επιτροπών και έκτακτες σύνοδοι, πραγματοποιούνται στις Βρυξέλλες. Έδρα της Γενικής Γραμματείας του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου είναι το Λουξεμβούργο.

Σύνθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αντιπροσωπεύει περίπου 450 εκατομμύρια πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποτελείται σήμερα, μετά την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ, που πραγματοποιήθηκε την 31η.01.2020, από 705 ευρωβουλευτές. Ο αριθμός των ευρωβουλευτών για την περίοδο 2024 - 2029 θα αυξηθεί σε 720.

Οι εκλογές για την ανάδειξη των ευρωβουλευτών λαμβάνουν χώρα κάθε πέντε χρόνια, με άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία που διεξάγεται την ίδια χρονική περίοδο στα 27 κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει ένα ενιαίο εκλογικό σύστημα, ωστόσο έχουν προταθεί από το κοινοβούλιο κοινές αρχές για την εκλογή των ευρωβουλευτών. Σύμφωνα με τις κυριότερες από αυτές, εφαρμόζεται:

  • Η αρχή της αναλογικής εκπροσώπησης.
  • Διαίρεση της επικράτειας σε εκλογικές περιφέρειες (για χώρες που υπερβαίνουν τα 20 εκατομμύρια κατοίκους).
  • Θέσπιση ασυμβίβαστου και αδυναμία ταυτόχρονης συμμετοχής ενός ευρωβουλευτή σε εθνικό κοινοβούλιο.

Η κατανομή των εδρών βασίζεται εν μέρει στον πληθυσμό των κατοίκων, έτσι ώστε η εκπροσώπηση από βουλευτές να είναι η αντίστοιχη. Ωστόσο, δεν πραγματοποιείται αναλογική κατανομή αυστηρά με αυτό το κριτήριο· προκειμένου να ενισχυθούν τα μικρότερα κράτη, πριμοδοτούνται με περισσότερους βουλευτές σε σχέση με τον αριθμό που αντιστοιχεί στην πληθυσμιακή τους κατάσταση. Για παράδειγμα το Λουξεμβούργο κατέχει έξι έδρες, ενώ με βάση τον πληθυσμό της χώρας θα έπρεπε να κατέχει μόλις μία.

Κατανομή εδρών από το 2014
Χώρα μέλος Έδρες Ποσοστό
Γερμανία 96 12.8%
Γαλλία 74 9.9%
Ηνωμένο Βασίλειο

Αποχώρησε από την Ε.Ε (31.01.2020)

73 9.7%
Ιταλία 73 9.7%
Ισπανία 54 7.2%
Πολωνία 51 6.8%
Ρουμανία 32 4.3%
Ολλανδία 26 3.5%
Βέλγιο 21 2.8%
Τσεχία 21 2.8%
Ελλάδα 21 2.8%
Ουγγαρία 21 2.8%
Πορτογαλία 21 2.8%
Σουηδία 20 2.7%
Αυστρία 18 2.4%
Βουλγαρία 17 2.3%
Δανία 13 1.7%
Φινλανδία 13 1.7%
Σλοβακία 13 1.7%
Κροατία 11 1.5%
Ιρλανδία 11 1.5%
Λιθουανία 11 1.5%
Λετονία 8 1.1%
Σλοβενία 8 1.1%
Κύπρος 6 0.8%
Εσθονία 6 0.8%
Λουξεμβούργο 6 0.8%
Μάλτα 6 0.8%

Πολιτικές ομάδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οργανώνονται σε πολιτικές ομάδες πολυεθνικού χαρακτήρα, δηλαδή δε συγκροτούνται σε εθνικές αντιπροσωπείες ανά κράτος. Για να υφίσταται μια κοινοβουλευτική ομάδα χρειάζονται τουλάχιστον 25 ευρωβουλευτές από 7 διαφορετικά κράτη.[2][3] Σήμερα υπάρχουν συνολικά επτά ομάδες, οι οποίες χαρακτηρίζονται από συγκεκριμένες πολιτικές και ιδεολογικές τοποθετήσεις, αν και κανένας βουλευτής δεν δεσμεύεται να ακολουθήσει αυστηρά μία πολιτική γραμμή. Μία μειοψηφία μη εγγεγραμμένων βουλευτών, δεν ανήκει σε καμία πολιτική ομάδα.


Η εξέλιξη των κατανομών των εκλογικών αναμετρήσεων από το 1979 ως σήμερα φαίνεται στο γράφημα (αφορά την αρχική σύνθεση του κοινοβουλίου κάθε φορά):

Η σύνθεση της Ευρωβουλής ανάλογα με τα ποσοστά των πολιτικών ομάδων, από το 1979 μέχρι σήμερα.[4]
  Αριστεροί
  Σοσιαλδημοκράτες-Κέντροαριστεροί
  Οικολόγοι και τοπικιστές
  Φιλελεύθεροι και κεντρώοι
  Χριστιανοδημοκράτες και συντηρητικοί
  Ευρωσκεπτικιστές
  Συντηρητικοί και μεταρρυθμιστές
  Ακροδεξιοί και εθνικιστές
  Ετερογενείς
  Ανεξάρτητοι

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρόδρομος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου υπήρξε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ), που ιδρύθηκε το 1951, μεταξύ της Γαλλίας, της Δυτικής Γερμανίας, της Ιταλίας, του Βελγίου, του Λουξεμβούργου και της Ολλανδίας. Για πρώτη φορά συνεδρίασε το Σεπτέμβριο του 1952 σχετικά με θέματα συνεργασίας αποκλειστικά στον τομέα του άνθρακα και του χάλυβα. Με δεδομένη την επιτυχία της ΕΚΑΧ, οι ίδιες χώρες ενοποίησαν περισσότερους τομείς της οικονομίας τους και το 1957, με τη Συνθήκη της Ρώμης, ιδρύθηκε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (EΥΡATOM) και η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ). Το 1967, τα όργανα των τριών Κοινοτήτων συγχωνεύτηκαν και από τότε υπάρχει ένα Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο (αρχικά ονομαζόταν "Συνέλευση", χωρίς άμεση δημοκρατική νομιμοποίηση και χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες) αναβαθμίστηκε με την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη (1986). Η Ελλάδα προσχώρησε την περίοδο 1979-1981. Οι πρώτες εκλογές για ανάδειξη των εκπροσώπων της Ελλάδας στο ευρωκοινοβούλιο έγιναν το 1979.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Κατάλογος Επιτροπών». europarl.europa.eu. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2015. 
  2. «European Parliament increases threshold to form a political group». web.archive.org. 2 Αυγούστου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
  3. «What are the requirements to form a political group? | News | European Parliament». www.europarl.europa.eu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2019. 
  4. «European Parliament composition». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]