Τριακοστή δυναστεία Φαραώ
|
|
|
Μέχρι τον Νοέμβριο του 380 π.Χ. ο Νεκτανεβώ Α' είχε ανακτήσει τον έλεγχο όλης της Αιγύπτου, άλλα πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της βασιλείας του υπερασπιζόμενος το βασίλειό του, με την περιστασιακή βοήθεια από την Σπάρτη και την Αθήνα, από το να το κατακτήσουν ξανά οι Πέρσες. Το 365 π.Χ. ο Νεκτανεβώ όρισε τον γιο του Τέω ως συμβασιλέα και διάδοχο, και μέχρι τον θάνατο του πρώτου το 363 π.Χ., πατέρας και γιος συμβασίλεψαν. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο Τέως εισέβαλε στα περσικά εδάφη της σημερινής Συρίας και Παλαιστίνης και είχε αρχίσει να έχει κάποια επιτυχία, ώσπου που έχασε τον θρόνο του από μηχανογραφίες του ίδιου του αδελφού Tjahepimu [1]. Ο Tjahepimu εκμεταλλεύτηκε το ότι ο Τέως δεν ήταν δημοφιλής μέσα στην Αίγυπτο, και ανακήρυξε φαραώ τον γιο του, και ανιψιό του Τέω, Νεκτανεβώ Β'. Ο στρατός συντάχτηκε με το μέρος του Νεκτανεβώ, γεγονός που ανάγκασε τον Τέω να εγκαταλείψει την Αίγυπτο καταφεύγοντας στην αυλή του βασιλιά της Περσίας[2].
| Όνομα | Βασιλεία |
|---|---|
| Νεκτανεβώ Α' | 380 - 362 π.Χ. |
| Τέως | 362 - 360 π.Χ. |
| Νεκτανεβώ Β' | 360 - 343 π.Χ. |
Η βασιλεία του Νεκτανεβώ Β' χαρακτηρίστηκε από τις προσπάθειες των Περσών να ανακαταλάβουν την Αίγυπτο, την οποία θεωρούσαν σατραπεία τους σε επανάσταση. Τα πρώτα δέκα χρόνια ο Νεκτανεβώ απέφυγε την κατάκτηση, γιατί ο Αρταξέρξης Γ΄ σταθεροποιούσε τον έλεγχο του βασιλείου του. Ο Αρταξέρξης επιχείρησε μια αποτυχημένη εισβολή στην Αίγυπτο τον χειμώνα του 351/350 π.Χ., η αποτυχία της οποίας πυροδότησε εξεγέρσεις στην Κύπρο, τη Φοινίκη και την Κιλικία[3]. Παρόλο που ο Νεκτανεβώ υποστήριξε αυτές τις εξεγέρσεις, ο Αρταξέρξης τελικά θα τις κατέστειλε, και ήταν έτοιμος να εισβάλει στην Αίγυπτο ακόμα μια φορά, το 343 π.Χ. Αυτή η δεύτερη εισβολή ήταν επιτυχημένη, και ο Νεκτανεβώ αναγκάστηκε να αποσυρθεί από τις αμυντικές του γραμμές στο Δέλτα του Νείλου, στη Μέμφιδα, όπου συνειδητοποίησε ότι ο αγώνας του ήταν χαμένος. Κατόπιν κατέφυγε νότια στη Νουβία, όπου προσπάθησε να βρει καταφύγιο στην αυλή του βασιλιά Ναστασέν της Ναπάτα. Υπάρχει περίπτωση ο Νεκτανεβώ να διατήρησε κάποια μορφή αυτόνομης διοίκησης στη νότια Αίγυπτο για δύο ακόμα χρόνια, καθώς ένα έγγραφο από το Εντφού αναφέρει χρονολογία στο δέκατο όγδοο έτος της βασιλείας του[4].
Παρόλο που ένας επαναστάτης, ο Χαμπάς, αυτοανακηρύχτηκε βασιλιάς (338 – 336 π.Χ.), ο Νεκτανεβώ θεωρείται ως ο τελευταίος γηγενής Φαραώ της Αιγύπτου, και η φυγή του σηματοδότησε το τέλος της Αιγύπτου ως ανεξάρτητης εθνικής οντότητας[5].