Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το σημείο Νάγκελ
N
a
{\displaystyle \mathrm {N_{a}} }
του τριγώνου
A
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {AB\Gamma } }
.
Στην γεωμετρία , σε κάθε τρίγωνο
A
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {AB\Gamma } }
το σημείο Νάγκελ (αναφέρεται συχνά ως σημείο Nagel ) είναι το σημείο τομής των ευθυγράμμων τμημάτων
A
I
A
′
,
B
I
B
′
,
Γ
I
Γ
′
{\displaystyle \mathrm {AI_{A}'} ,\mathrm {BI_{B}'} ,\mathrm {\Gamma I_{\Gamma }'} }
, όπου
I
A
′
,
I
B
′
,
I
Γ
′
{\displaystyle \mathrm {I_{A}'} ,\mathrm {I_{B}'} ,\mathrm {I_{\Gamma }'} }
τα σημεία επαφής των παρεγγεγραμμένων κύκλων με τις πλευρές του τριγώνου.[ 1] :36 [ 2] :187
Το σημείο παίρνει το όνομά του από τον μαθηματικό Κρίστιαν Χάινριχ φον Νάγκελ (γερμανικά : Christian Heinrich von Nagel ).
Απόδειξη
Σχήμα απόδειξης.
Έστω
I
A
,
I
A
′
,
I
A
″
{\displaystyle \mathrm {I_{A}} ,\mathrm {I_{A}'} ,\mathrm {I_{A}''} }
οι προβολές του παρακέντρου
J
A
{\displaystyle \mathrm {J_{A}} }
στις πλευρές
B
Γ
,
A
B
,
A
Γ
{\displaystyle \mathrm {B\Gamma } ,\mathrm {AB} ,\mathrm {A\Gamma } }
του τριγώνου
A
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {AB\Gamma } }
. Τότε,
A
I
A
″
=
A
I
A
‴
{\displaystyle \mathrm {AI_{A}''} =\mathrm {AI_{A}'''} }
,
B
I
A
′
=
B
I
A
″
=
x
{\displaystyle \mathrm {BI_{A}'} =\mathrm {BI_{A}''} =x}
και
Γ
I
A
′
=
Γ
I
A
‴
{\displaystyle \mathrm {\Gamma I_{A}'} =\mathrm {\Gamma I_{A}'''} }
ως οι εφαπτομένες των
A
,
B
,
Γ
{\displaystyle \mathrm {A} ,\mathrm {B} ,\mathrm {\Gamma } }
στον παρεγγεγραμμένου κύκλου που αντιστοιχεί στην κορυφή
A
{\displaystyle \mathrm {A} }
.
Από τις παραπάνω ισότητες έχουμε ότι
γ
+
x
=
β
+
y
{\displaystyle \gamma +x=\beta +y}
και
x
+
y
=
α
{\displaystyle x+y=\alpha }
.
Συνδυάζοντας τις δύο λαμβάνουμε ότι
x
=
α
+
β
−
γ
2
=
τ
−
γ
{\displaystyle x={\frac {\alpha +\beta -\gamma }{2}}=\tau -\gamma \quad }
και
y
=
α
−
β
+
γ
2
=
τ
−
β
{\displaystyle \quad y={\frac {\alpha -\beta +\gamma }{2}}=\tau -\beta }
,
όπου
τ
=
1
2
⋅
(
α
+
β
+
γ
)
{\displaystyle \tau ={\tfrac {1}{2}}\cdot (\alpha +\beta +\gamma )}
είναι η ημιπερίμετρος .
Αντίστοιχα, για τις προβολές
I
B
′
{\displaystyle \mathrm {I_{B}'} }
και
I
Γ
′
{\displaystyle \mathrm {I_{\Gamma }'} }
, λαμβάνουμε ότι
A
I
Γ
′
=
τ
−
β
{\displaystyle \mathrm {AI_{\Gamma }'} =\tau -\beta }
,
A
I
B
′
=
τ
−
γ
{\displaystyle \mathrm {AI_{B}'} =\tau -\gamma }
και
{\displaystyle }
και
B
I
Γ
′
=
Γ
I
B
′
=
τ
−
α
{\displaystyle \mathrm {BI_{\Gamma }'} =\mathrm {\Gamma I_{B}'} =\tau -\alpha }
.
Επομένως,
A
I
B
′
Γ
I
B
′
⋅
Γ
I
A
′
B
I
A
′
⋅
B
I
Γ
′
A
I
Γ
′
=
τ
−
γ
τ
−
α
⋅
τ
−
β
τ
−
γ
⋅
τ
−
α
τ
−
β
=
1
{\displaystyle {\rm {{\frac {AI_{B}'}{\Gamma I_{B}'}}\cdot {\frac {\Gamma I_{A}'}{BI_{A}'}}\cdot {\frac {BI_{\Gamma }'}{AI_{\Gamma }'}}}}={\frac {\tau -\gamma }{\tau -\alpha }}\cdot {\frac {\tau -\beta }{\tau -\gamma }}\cdot {\frac {\tau -\alpha }{\tau -\beta }}=1}
,
και από το αντίστροφο θεώρημα του Τσέβα έχουμε ότι τα
A
I
A
′
{\displaystyle \mathrm {AI_{A}'} }
,
B
I
B
′
{\displaystyle \mathrm {BI_{B}'} }
και
Γ
I
Γ
′
{\displaystyle \mathrm {\Gamma I_{\Gamma }'} }
συντρέχουν.
↑ Πανάκης, Ιωάννης (1974). Μαθηματικά Δ',Ε',ΣΤ' Γυμνασίου Τόμος Δεύτερος . Αθήνα: Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων.
↑ Ταβανλης, Χ. Επίπεδος Γεωμετρία . Αθήνα: Ι. Χιωτελη.
Βασικές έννοιες Είδη τριγώνου
Βάσει μεγαλύτερης γωνίας Βάσει πλευρών Άλλα
Σημεία τριγώνου
Ευθείες τριγώνου
Κύκλοι τριγώνου
Μετρικές σχέσεις
Αναλογίες Εμβαδόν Μήκη σεβιανών Τριγωνομετρικές σχέσεις Άλλες
Σχετικά θεωρήματα Παράγωγα τρίγωνα