Σύμφωνα με το Θεώρημα Βιβιάνι,
d
1
+
d
2
+
d
3
=
u
{\displaystyle d_{1}+d_{2}+d_{3}=u}
.
Στην γεωμετρία , το θεώρημα Βιβιάνι (αναφέρεται και ως θεώρημα Viviani ) λέει ότι σε κάθε ισόπλευρο τρίγωνο
A
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {AB\Gamma } }
και για
P
{\displaystyle \mathrm {P} }
ένα τυχόν εσωτερικό του σημείο, ισχύει ότι[1] :65-66
d
1
+
d
2
+
d
3
=
u
{\displaystyle d_{1}+d_{2}+d_{3}=u}
,
όπου
d
1
,
d
2
,
d
3
{\displaystyle d_{1},d_{2},d_{3}}
οι αποστάσεις του
P
{\displaystyle \mathrm {P} }
από τις πλευρές του τριγώνου και
u
{\displaystyle u}
το ύψος του τριγώνου.
Ο χωρισμός του τριγώνου
A
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {AB\Gamma } }
στα επιμέρους τρίγωνα
A
P
B
,
A
P
Γ
,
B
P
Γ
{\displaystyle \mathrm {APB} ,\mathrm {AP\Gamma } ,\mathrm {BP\Gamma } }
.
Θα χρησιμοποιήσουμε τον εξής τύπο για το εμβαδόν ενός τριγώνου:
E
=
1
2
⋅
(
βάση
)
⋅
(
ύψος
)
.
{\displaystyle \mathrm {E} ={\frac {1}{2}}\cdot ({\text{βάση}})\cdot ({\text{ύψος}}).}
Χωρίζοντας το αρχικό τρίγωνο στα τρίγωνα
A
P
B
,
A
P
Γ
,
B
P
Γ
{\displaystyle \mathrm {APB} ,\mathrm {AP\Gamma } ,\mathrm {BP\Gamma } }
, έχουμε ότι
E
A
B
Γ
=
E
A
P
B
+
E
A
P
Γ
+
E
B
P
Γ
.
{\displaystyle \mathrm {E} _{\mathrm {AB\Gamma } }=\mathrm {E} _{\mathrm {APB} }+\mathrm {E} _{\mathrm {AP\Gamma } }+\mathrm {E} _{\mathrm {BP\Gamma } }.}
Επομένως, αν
x
{\displaystyle x}
είναι η πλευρά του ισοπλεύρου τριγώνου, τότε
1
2
⋅
x
⋅
u
=
1
2
⋅
x
⋅
d
1
+
1
2
⋅
x
⋅
d
2
+
1
2
⋅
x
⋅
d
3
=
1
2
⋅
x
⋅
(
d
1
+
d
2
+
d
3
)
.
{\displaystyle {\frac {1}{2}}\cdot x\cdot u={\frac {1}{2}}\cdot x\cdot d_{1}+{\frac {1}{2}}\cdot x\cdot d_{2}+{\frac {1}{2}}\cdot x\cdot d_{3}={\frac {1}{2}}\cdot x\cdot (d_{1}+d_{2}+d_{3}).}
Απλοποιώντας το
1
2
x
{\displaystyle {\tfrac {1}{2}}x}
, καταλήγουμε στην ζητούμενη έκφραση
u
=
d
1
+
d
2
+
d
3
{\displaystyle u=d_{1}+d_{2}+d_{3}}
.
Το θεώρημα Βιβιάνι για ισοσκελή τρίγωνα.
Έστω ένα ισοσκελές τρίγωνο
A
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {AB\Gamma } }
με
A
B
=
A
Γ
=
x
{\displaystyle \mathrm {AB} =\mathrm {A\Gamma } =x}
και ένα τυχόν σημείο
P
{\displaystyle \mathrm {P} }
της
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {B\Gamma } }
. Αν
d
1
{\displaystyle d_{1}}
και
d
2
{\displaystyle d_{2}}
είναι οι αποστάσεις του
P
{\displaystyle \mathrm {P} }
από τις
A
B
{\displaystyle \mathrm {AB} }
και
A
Γ
{\displaystyle \mathrm {A\Gamma } }
, και
d
{\displaystyle d}
το ύψος που αντιστοιχεί στην κορυφή
A
{\displaystyle \mathrm {A} }
, τότε[1] :64-65
d
1
+
d
2
=
u
{\displaystyle d_{1}+d_{2}=u}
.
Απόδειξη: Χωρίζοντας το τρίγωνο
A
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {AB\Gamma } }
στα τρίγωνα
A
B
P
{\displaystyle \mathrm {ABP} }
και
A
Γ
P
{\displaystyle \mathrm {A\Gamma P} }
, έχουμε ότι
E
A
B
Γ
=
E
A
B
P
+
E
A
Γ
P
{\displaystyle \mathrm {E} _{\mathrm {AB\Gamma } }=\mathrm {E} _{\mathrm {ABP} }+\mathrm {E} _{\mathrm {A\Gamma P} }}
.
Χρησιμοποιώντας τον τύπο για το εμβαδόν του τριγώνου έχουμε ότι
1
2
⋅
x
⋅
u
=
1
2
⋅
x
⋅
d
1
+
1
2
⋅
x
⋅
d
2
{\displaystyle {\frac {1}{2}}\cdot x\cdot u={\frac {1}{2}}\cdot x\cdot d_{1}+{\frac {1}{2}}\cdot x\cdot d_{2}}
.
Απλοποιώντας το
1
2
x
{\displaystyle {\tfrac {1}{2}}x}
, λαμβάνουμε ότι
u
=
d
1
+
d
2
{\displaystyle u=d_{1}+d_{2}}
.
Το θεώρημα Βιβιάνι για εξωτερικό σημείο του τριγώνου.
Το θεώρημα Βιβιάνι αφορά τα σημεία
P
{\displaystyle \mathrm {P} }
που είναι εσωτερικά του τριγώνου
A
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {AB\Gamma } }
. Όταν το
P
{\displaystyle \mathrm {P} }
είναι εξωτερικό σημείο προς την πλευρά
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {B\Gamma } }
, τότε ο τύπος αλλάζει σε
u
=
d
2
+
d
3
−
d
1
.
{\displaystyle u=d_{2}+d_{3}-d_{1}.}
Απόδειξη: Θεωρούμε τα τρίγωνα
A
P
B
{\displaystyle \mathrm {APB} }
και
A
P
Γ
{\displaystyle \mathrm {AP\Gamma } }
. Τότε,
E
A
B
Γ
=
E
A
B
P
+
E
A
Γ
P
−
E
B
Γ
P
{\displaystyle \mathrm {E} _{\mathrm {AB\Gamma } }=\mathrm {E} _{\mathrm {ABP} }+\mathrm {E} _{\mathrm {A\Gamma P} }-\mathrm {E} _{\mathrm {B\Gamma P} }}
.
Χρησιμοποιώντας τον τύπο για το εμβαδόν τριγώνου, έχουμε ότι
1
2
⋅
x
⋅
u
=
1
2
⋅
x
⋅
d
2
+
1
2
⋅
x
⋅
d
3
−
1
2
⋅
x
⋅
d
1
{\displaystyle {\frac {1}{2}}\cdot x\cdot u={\frac {1}{2}}\cdot x\cdot d_{2}+{\frac {1}{2}}\cdot x\cdot d_{3}-{\frac {1}{2}}\cdot x\cdot d_{1}}
.
Απλοποιώντας, λαμβάνουμε τη ζητούμενη σχέση.
Έστω ένα κανονικό πολύγωνο
A
1
,
…
,
A
n
{\displaystyle \mathrm {A} _{1},\ldots ,\mathrm {A} _{n}}
και ένα εσωτερικό του σημείο
P
{\displaystyle \mathrm {P} }
. Αν
d
{\displaystyle d}
η απόσταση του περίκεντρου από τις πλευρές και
d
1
,
…
,
d
n
{\displaystyle d_{1},\ldots ,d_{n}}
οι αποστάσεις του
P
{\displaystyle \mathrm {P} }
από τις πλευρές
A
1
A
2
,
…
,
A
n
−
1
A
n
,
A
n
A
1
{\displaystyle \mathrm {A} _{1}\mathrm {A} _{2},\ldots ,\mathrm {A} _{n-1}\mathrm {A} _{n},\mathrm {A} _{n}\mathrm {A} _{1}}
, τότε ισχύει ότι
d
1
+
…
+
d
n
=
n
⋅
d
.
{\displaystyle d_{1}+\ldots +d_{n}=n\cdot d.}
(Απόδειξη): Θεωρούμε τα τρίγωνα
A
1
P
A
2
,
…
,
A
n
P
A
1
{\displaystyle \mathrm {A} _{1}\mathrm {P} \mathrm {A} _{2},\ldots ,\mathrm {A} _{n}\mathrm {P} \mathrm {A} _{1}}
. Το εμβαδό του πολυγώνου ισούται με το άθροισμα των εμβαδόν των τριγώνων, άρα
1
2
⋅
A
1
A
2
⋅
d
1
+
…
+
1
2
⋅
A
n
A
1
⋅
d
n
=
1
2
⋅
x
⋅
(
d
1
+
…
+
d
n
)
.
{\displaystyle {\tfrac {1}{2}}\cdot \mathrm {A} _{1}\mathrm {A} _{2}\cdot d_{1}+\ldots +{\tfrac {1}{2}}\cdot \mathrm {A} _{n}\mathrm {A} _{1}\cdot d_{n}={\tfrac {1}{2}}\cdot x\cdot (d_{1}+\ldots +d_{n}).}
Αντίστοιχα, για το κέντρο του περιγεγραμμένου κύκλου του πολυγώνου, οι αποστάσεις προς κάθε μία από τις πλευρές είναι
d
{\displaystyle d}
. Επομένως, το εμβαδόν του πολυγώνου δίνεται από τον τύπο
1
2
⋅
x
⋅
(
d
1
+
…
+
d
n
)
=
n
2
⋅
x
⋅
d
.
{\displaystyle {\tfrac {1}{2}}\cdot x\cdot (d_{1}+\ldots +d_{n})={\tfrac {n}{2}}\cdot x\cdot d.}
Εξισώνοντας του τύπους για το εμβαδόν έχουμε ότι
d
=
d
1
+
…
+
d
n
=
n
⋅
d
,
{\displaystyle d=d_{1}+\ldots +d_{n}=n\cdot d,}
ολοκληρώνοντας την απόδειξη.
◻
{\displaystyle \square }
↑ 1,0 1,1 Ταβανλης, Χ. Επίπεδος Γεωμετρία . Αθήνα: Ι. Χιωτελη.