Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σεβιανή

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το ευθύγραμμο τμήμα είναι μία σεβιανή στο τρίγωνο .

Στην γεωμετρία, σεβιανή ενός τριγώνου ονομάζεται το ευθύγραμμο τμήμα που ενώνει την κορυφή ενός τριγώνου με ένα σημείο της απέναντι του πλευράς.[1] Για παράδειγμα, στο σχήμα δεξιά, το ευθύγραμμο τμήμα είναι μία σεβιανή στο τρίγωνο .

Γνωστές σεβιανές στα τρίγωνα είναι οι διάμεσοι, τα ύψη, οι διχοτόμοι και οι συμμετροδιάμεσοι.

Το όνομα σεβιανή είναι προς τιμήν του Ιταλού μαθηματικού Τζιοβάνι Τσέβα που δημοσίευσε το θεώρημα που φέρει το όνομά του σχετικά με τρεις συντρέχουσες σεβιανές.[2]

Γνωστές σεβιανές τριγώνου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τέσσερις γνωστές περιπτώσεις σεβιανών:

  • Διάμεσος τριγώνου: Συνδέει μία κορυφή του τριγώνου με το μέσο της απέναντι πλευράς.
  • Ύψος τριγώνου: Συνδέει μία κορυφή του τριγώνου με το ίχνος της κάθετης από την κορυφή προς την απέναντι πλευρά.
  • Διχοτόμος τριγώνου: Συνδέει μία κορυφή του τριγώνου με το σημείο τομής της διχοτόμου με την απέναντι πλευρά.
  • Συμμετροδιάμεσος τριγώνου: Η σεβιανή που σχηματίζει την ίδια γωνία με την διάμεσο και μία από της προσκείμενες πλευρές

Σχετικά θεωρήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θεώρημα Τσέβα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα ευθύγραμμα τμήματα , και συντρέχουν.
Κύριο λήμμα: Θεώρημα του Τσέβα

Το θεώρημα του Τσέβα δίνει μία αναγκαία και ικανή συνθήκη ώστε τρεις σεβιανές σε ένα τρίγωνο να συντρέχουν. Πιο συγκεκριμένα, σε κάθε τρίγωνο οι σεβιανές , και συντρέχουν ανν ισχύει ότι

.

Θεώρημα Στιούαρτ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Θεώρημα Στιούαρτ

Το Θεώρημα Στιούαρτ δίνει έναν τύπο για τον υπολογισμό του μήκους μία σεβιανής. Πιο συγκεκριμένα, σε κάθε τρίγωνο με μία σεβιανή, ισχύει ότι

,

από τον οποίο προκύπτει ότι το μήκος της σεβιανής είναι

.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Coxeter, H. S. M.· Greitzer, S. L. (1967). Geometry RevisitedΔωρεάν πρόσβαση υπoκείμενη σε περιορισμένη δοκιμή, συνήθως απαιτείται συνδρομή. Washington, DC: Mathematical Association of America. σελ. 4. ISBN 0-883-85619-0. 
  2. Lightner, James E. (1975). «A new look at the 'centers' of a triangle». The Mathematics Teacher 68 (7): 612–615.