Ιερά Μητρόπολις Θήρας, Αμοργού και Νήσων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιερά Μητρόπολις Θήρας, Αμοργού και Νήσων
{{{Λεζάντα}}}
Γενικές πληροφορίες
Ίδρυση1942
XώραΕλλάδα
ΈδραΦηρά Θήρας
ΥπαγωγήΕκκλησία της Ελλάδος
Αρχιερατικές περιφέρειες2
Ενορίες33
Μονές3
Μητροπολιτικός ναόςΥπαπαντής του Σωτήρος Χριστού Φηρών
Ιστοσελίδαimthiras.gr/
Ιεραρχία
ΜητροπολίτηςΑμφιλόχιος
Γενικός Αρχιερατικός ΕπίτροποςΠρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Σιγάλας

Η Ιερά Μητρόπολις Θήρας, Αμοργού και Νήσων είναι μία από τις 81 Μητροπόλεις της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Η Ιερά Μητρόπολις αποτελείται από τα νησιά Θήρα (Σαντορίνη), Ίος, Ανάφη, Θηρασιά, Αμοργός, Άνω Κουφονήσι, Ηρακλειά, Σχοινούσα και Δονούσα.

Μετά την παραίτηση του Μητροπολίτη Επιφανίου, νέος Μητροπολίτης Θήρας, Αμοργού και Νήσων εξελέγη στις 8 Οκτωβρίου 2021 από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος ο Αρχιμανδρίτης Αμφιλόχιος Ρουσάκης.

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1815 δόθηκε άδεια από τον εκ Θράκης Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Άγιο Κύριλλο ΣΤ΄ να οικοδομηθεί η νέα Μονή Αγίου Νικολάου Θήρας. [1]

Με τη σύσταση του Ελληνικού Κράτους, έφτασαν στη Σαντορίνη Μικρασιάτες πρόσφυγες (περί το 1840 μ.Χ.) και έκτισαν τον Ναό της Παναγίας της Μαρουλιανής, στη Φοινικιά της Οίας. Η εκκλησία είναι αφιερωμένη στην Υπαπαντή και στις 2 Φεβρουαρίου όπου και εορτάζει λαμβάνει χώρα ένα από τα ωραιότερα και μεγαλύτερα πανηγύρια της Οίας. Η εικόνα της Παναγίας Μαρουλιανής ήλθε από τη Μικρά Ασία και απεικόνιζε την Υπαπαντή του Χριστού. Βρέθηκε στα 1800 στη Σμύρνη από έναν Έλληνα αγρότη θαμμένη στο χωράφι του κάτω από τις ρίζες των μαρουλιών[2].

Το 1942, η Ιερά Μητρόπολις Θήρας, Αμοργού και Νήσων, επανιδρύθηκε, αποσπασθείσα της Ι.Μ. Παροναξίας και Θήρας[3].

Ζαχαρίας Μαθάς, επίσκοπος Θήρας τον 19ο αιώνα

Επισκοπικός κατάλογος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όνομα Έτη Παρατηρήσεις
Διόσκουρος[4] ;
Αρχιεπίσκοποι
Ιωακείμ πριν το 1586[5] – Ιούλιος 1606[6] παραιτήθηκε λόγω χρεών
Ιωσήφ 30 Σεπτεμβρίου 1606[6] – ; από πρώην Παροναξίας[7]
Γαβριήλ Ιούνιος 1614;[6] – πριν τον Ιούνιο 1616
Μελέτιος Ιούνιος 1616 – πριν το 1623[6]
Γερμανός ~ 1623[8] κατόπιν Μήλου
Θεόφιλος 15 Ιουνίου 1623[9] – πριν το 1632[8]
Φιλόθεος πριν το 1632 – 1653 †[8]
Παρθένιος Δεκέμβριος 1653[10] – μετά το 1667[8]
Νεόφυτος (Μαυρομμάτης) ~ 1690[8] κατόπιν Ναυπάκτου
Ζαχαρίας (Γύζης) 25 Απριλίου 1699 – 1744 καθαιρέθηκε[11]
Διονύσιος 1744 – πριν το 1768[12]
Γαβριήλ (Παρισάκης) 1768 – Φεβρουάριος 1814[13]
Ζαχαρίας (Κυριακός) 1814 – 1844 †[14]
Επίσκοποι
Ιερόθεος (Βενετσάνος) 1852 – 25 Μαρτίου 1859[15]
Ζαχαρίας (Μαθάς) 24 Απριλίου 1860 – 13 Σεπτεμβρίου 1877
Νικόδημος (Σακελλαρίδης) 14 Φεβρουαρίου 1882 – 5 Μαρτίου 1907
Αγαθάγγελος (Γεωργιάδης) 26 Οκτωβρίου 1907 – 25 Ιουλίου 1928 Επίσκοπος Θήρας έως το 1922 και ακολούθως ως Μητροπολίτης
Μητροπολίτες
Άνθιμος (Τσάτσος) 12 Φεβρουαρίου 1931 – 13 Σεπτεμβρίου 1938 από Βρεσθένης, κατόπιν Τριφυλίας και Ολυμπίας
Χερουβείμ (Άννινος) 13 Σεπτεμβρίου 1938 – 14 Ιουνίου 1942 Μητροπολίτης Παροναξίας και Θήρας
Σπυρίδων (Ερμογένης) 14 Ιουνίου 1942 – 7 Ιουνίου 1952
Γεώργιος (Πάτσης) 20 Ιουνίου 1952 – 8 Νοεμβρίου 1957 από Σταυρουπόλεως, κατόπιν Καλαβρύτων
Γαβριήλ (Καλοκαιρινός) 17 Νοεμβρίου 1957 – 20 Αυγούστου 1982 παραιτήθηκε
Παντελεήμων (Ρίζος) 7 Μαΐου 1984 – 2 Δεκεμβρίου 2002 παραιτήθηκε για λόγους υγείας
Επιφάνιος (Αρτέμης) 11 Ιανουαρίου 2003 – 9 Σεπτεμβρίου 2021 παραιτήθηκε
Αμφιλόχιος (Ρουσάκης) 8 Οκτωβρίου 2021 – σήμερα

Εορτές και εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Παναγία η Μαρουλιανή, η εκ Σμύρνης Μικράς Ασίας, στη Φοινικιά Θήρας (2 Φεβρουαρίου).
  • Εύρεση Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου στη Σαντορίνη, το 1830 (10 Οκτωβρίου)

Ενορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Α' Αρχιερατική Περιφέρεια Θήρας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νήσος Πόλη/Οικισμός Ενορία Παρατηρήσεις
Σαντορίνη Φηρά Υπαπαντής του Κυρίου Μητροπολιτικός/ Καθεδρικός
Ακρωτήρι Αγίας Θεοδοσίας
Βόθωνας Αγίας Τριάδος
Βουρβούλος Αγίου Ευστρατίου
Εμπορείο Ευαγγελισμού της Θεοτόκου
Έξω Γωνιά Αγίου Χαραλάμπους
Ημεροβίγλι Εισοδίων της Θεοτόκου
Καμάρι Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας
Καρτεράδος Αναλήψεως του Κυρίου
Κοντοχώρι Αγίου Ευσταθίου
Μεγαλοχώρι Εισοδίων της Θεοτόκου
Μεσαριά Αγίου Δημητρίου
Οία Παναγιά του Ακαθίστου
Αγίου Γεωργίου
Πύργος Καλλίστης Εισοδίων της Θεοτόκου
Φηροστεφάνι Αγίου Γερασίμου
Μέσα Γωνιά Αγίας Τριάδος
Ίος Ίος Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Καθεδρικός
Εισοδίων της Θεοτόκου
Ανάφη Χώρα Ανάφης Αγίου Νικολάου
Θηρασιά Μανωλάς Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης
Ποταμός Αγίου Δημητρίου

Β' Αρχιερατική Περιφέρεια Αμοργού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νήσος Πόλη/Οικισμός Ενορία Παρατηρήσεις
Αμοργός Χώρα Αμοργού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Καθεδρικός
Αρκεσίνη Αγίου Ονουφρίου
Βρούτσης Αγίου Σπυρίδωνος
Θολάρια Αγίων Αναργύρων
Κατάπολα Αγίου Γεωργίου
Λαγκάδα Αγίας Σοφίας
Ποταμός Αναλήψεως του Σωτήρος
Κουφονήσια Άνω Κουφονήσι Αγίου Γεωργίου
Ηρακλειά Παναγία ή Χώρα Εισοδίων της Θεοτόκου
Σχοινούσα Σχοινούσα Εισοδίων της Θεοτόκου
Δονούσα Δονούσα Τιμίου Σταυρού

Μοναστήρια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανδρικές μονές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ιερά Μόνη Προφήτου Ηλία Θήρας
  2. Ιερά Μονή Παναγίας Χοζοβιωτίσσης Αμοργού

Γυναικεία μονή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Ημεροβιγλίου Θήρας, επανιδρυθείσα το 1815 από τον Άγιο Κύριλλο τον ΣΤ', Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.
Ο Άγιος Κύριλλος o ΣΤ', Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, ο εκ Θράκης, με άδεια του οποίου κτίσθηκε η νέα μονή Αγίου Νικολάου Θήρας (1815).

Ιερά Προσκυνήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ναός Επισκοπής Μέσα Γωνιάς Θήρας
  2. Ναός Τιμίου Σταυρού Περίσσας Θήρας

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Λαγκαδάς Α.: "Η εν Θήρα, Ιερά Μονή του Αγίου Νικολάου" από το βιβλίο του Δανέζη Μ.: "Σαντορίνη", 1971
  2. Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου της Μαρουλιανής
  3. δυνάμει του άρθρου 20 του Ν.Δ. 1300/1-4-1942 (ΦΕΚ 111/6-5-1942, τ. Α΄)
  4. Δενάξας 1933, σελ. 9.
  5. Αγορίτσας 2017, σελ. 14.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 Δενάξας 1933, σελ. 12.
  7. Αποστολόπουλος 1987, σελ. 241.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 Δενάξας 1933, σελ. 13.
  9. Αποστολόπουλος 1987, σελ. 256.
  10. Αποστολόπουλος 1987, σελ. 211.
  11. Δενάξας 1933, σελ. 14.
  12. Δενάξας 1933, σελ. 14-16.
  13. Δενάξας 1933, σελ. 17-18.
  14. Δενάξας 1933, σελ. 18.
  15. Δενάξας 1933, σελ. 21.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]