Εκφοβισμός ομοφυλοφίλων

Ο εκφοβισμός ομοφυλοφίλων (αγγλικά: gay bashing και gay bullying) είναι η λεκτική ή σωματική κακοποίηση εναντίον ενός ατόμου που εκλαμβάνεται από τον εκφοβιστή ως γκέι, λεσβία, αμφιφυλόφιλος, διαφυλικός συμπεριλαμβανομένου ακόμα και ατόμων που στην πραγματικότητα είναι ετεροφυλόφιλα ή δεν έχουν συγκεκριμένο ή έχουν άγνωστο σεξουαλικό προσανατολισμό.

Το bashing μπορεί να αφορά ένα συγκεκριμένο συμβάν για το οποίο θα μπορούσε κανείς να χρησιμοποιήσει το ρήμα bash (μετάφραση:χτυπώ δυνατά, βίαιο χτύπημα) (π.χ. «Ήμουν γκέι που δέχτηκε βίαιη επίθεση.»). Μια λεκτική επίθεση ομοφυλοφίλων θα μπορούσε να εμπεριέχει τη σεξουαλική δυσφήμηση, τα επιφωνήματα, τον εκφοβισμό, τις απειλές ή πραγματική βία. Επίσης είναι πιθανόν να λάβει χώρα σε ένα πολιτικό χώρο συζήτησης και να περιλαμβάνει ένα ή περισσότερα αντι-γκέι συνθήματα.

Ο εκφοβισμός ομοφυλοφίλων εμπεριέχει την πρόθεση και τις απρόκλητες ενέργειες προς το θύμα, με αλλεπάλληλες αρνητικές ενέργειες από ένα ή περισσότερα άτομα εναντίον ενός άλλου προσώπου και τη διαφορά μεγέθους της σωματικής ή ψυχολογικής δύναμης. Παρόμοιοι όροι όπως ο λεσβιακός εκφοβισμός, το queer bullying και το queer bashing μπορεί επίσης να δημιουργούνται.

Περιεχόμενο

Ο εκφοβισμός ομοφυλοφίλων έχει εμφανιστεί ανά τον κόσμο, για πολλές δεκαετίες και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Η ομοφοβία στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ιδιαίτερα σοβαρή στα τέλη της δεκαετίας του 1940 και στις αρχές της δεκαετίας του 1950, όταν πολλοί ομοφυλόφιλοι αναγκάστηκαν να βγουν εκτός της κυβέρνησης μέσω των διοικητικών συμβουλίων που είχαν συσταθεί από τους προέδρους Χάρυ Τρούμαν και Ντουάιτ Αϊζενχάουερ. Όπως εξηγεί ο ιστορικός Ντέιβιντ Κ. Τζόνσον:

Ο Λάβεντερ τρόμος βοήθησε να ρίξει λάδι στη φωτιά του Κόκκινου τρόμου. Στον λαϊκό διάλογο οι κομμουνιστές και οι ομοφυλόφιλοι συχνά συγχέονταν. Και οι δύο ομάδες θεωρήθηκαν ως κρυφές υποκουλτούρες με τη δική τους λογοτεχνία, τους δικούς τους χώρους συνάντησης, πολιτιστικούς κώδικες και δεσμούς πίστης. Και οι δύο ομάδες θεωρούνταν πως επιστράτευαν στις τάξεις τους ψυχολογικά αδύναμους ή διαταραγμένους. Και οι δύο ομάδες θεωρήθηκαν ανήθικες και χωρίς θρησκευτικό υπόβαθρο. Πολλοί άνθρωποι πίστευαν ότι οι δύο ομάδες δούλευαν μαζί για να υπονομεύσουν την κυβέρνηση.

Ο Τζόνσον καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο γερουσιαστής Τζο Μακάρθι, διαβόητος για τις επιθέσεις τους στους υποτιθέμενους κομμουνιστές στην κυβέρνηση, συχνά πιεζόταν από τους συμμάχους του να καταγγείλει ομοφυλόφιλους στην κυβέρνηση, αλλά αντιστάθηκε και δεν το έκανε. Χρησιμοποιώντας φήμες που συγκέντρωνε ο Ντρου Πίρσον, ένας εκδότης από τη Νεβάδα έγραψε το 1952 ότι τόσο ο Μακάρθι όσο και ο διευθύνων σύμβουλος του Ρόι Κον, ήταν ομοφυλόφιλοι. Ο εκδότης της Washington Post Μπέντζαμιν Σ. Μπράντλι είπε, "Υπήρξε ένα μεγάλο διάστημα που δαπανήθηκε στη διερεύνηση" αυτών των ισχυρισμών "αν και κανείς δεν κατάφερε ούτε στο ελάχιστο να τους αποδείξει." Κανένας έγκριτος βιογράφος του Μακάρθι δεν έχει αποδείξει αυτή τη φήμη ως πιθανή.

Εκφοβισμός ομοφυλοφίλων

Το Egale Canada πραγματοποίησε μια έρευνα σε περισσότερους από 3700 μαθητές γυμνασίου στον Καναδά μεταξύ του Δεκεμβρίου 2007 και του Ιουνίου 2009. Η τελική έκθεση της έρευνας που αφορούσε τα αποτελέσματα «σε κάθε τάξη σε κάθε σχολείο», που δημοσιεύθηκε το 2011 διαπίστωσε ότι το 70% όλων των μαθητών που συμμετείχαν στην έρευνα άκουγαν καθημερινά στο σχολείο την έκφραση "ότι είναι τόσο γκέι" και το 48% των ερωτηθέντων είχαν ακούσει χαρακτηρισμούς όπως "αδελφή" και "λεσβία», καθημερινά. Το 58% ή περίπου 1400 από τα 2400 ετεροφυλόφιλους μαθητές που συμμετέχουν στην έρευνα του Egale βρήκε τα ομοφοβικά σχόλια ανησυχητικά. Περαιτέρω, το Egale διαπίστωσε ότι οι μαθητές που δεν επηρεάζονται άμεσα από την ομοφοβία, την τρανσφοβία και την διαφυλοφοβία το αντιλαμβάνονταν σε μικρότερο βαθμό. Αυτό το εύρημα σχετίζεται με την έρευνα που γίνεται στον τομέα της έλλειψης συμπόνοιας για τον κοινωνικό πόνο που υποδεικνύει ότι αυτοί που δεν αντιμετωπίζουν άμεσα κοινωνικό πόνο (σε αυτή την περίπτωση εκφοβισμό) υποτιμούν συστηματικά τις επιπτώσεις του και επομένως δεν μπορούν να ανταποκριθούν επαρκώς στις ανάγκες κάποιου που αντιμετωπίζει κοινωνικό πόνο.

To Egale μαζί με την προηγούμενη έρευνα εντόπισε πως οι καθηγητές και η διοίκηση του σχολείου μπορεί να είναι συνένοχη στον εκφοβισμό ομοφυλοφίλων μέσω της σιωπής και / ή της αδράνειά τους.

Τα γράφιτι που βρέθηκαν στους χώρους του σχολείου και της περιουσίας του είναι άλλη μια άλλη μορφή του εκφοβισμού ομοφυλοφίλων.

Μερικοί ερευνητές προτείνουν, να συμπεριλαμβάνουν σε οποιαδήποτε έρευνα σχετικά με τον εκφοβισμό ομοφυλοφίλων και τους νέους που αμφισβητούν την σεξουαλικότητά τους, διότι μπορεί να είναι επιρρεπείς στα αποτελέσματά τους ως ομοφυλόφιλοι μαθητές.

Μια ερευνητική μελέτη σε 78 αγόρια ηλικίας 11 εως 14 που διεξήχθη σε δώδεκα σχολεία του Λονδίνου, στην Αγγλία μεταξύ του 1998 και του 1999, αποκάλυψε ότι οι ερωτηθέντες που χρησιμοποίησαν τη λέξη «γκέι» για να χαρακτηρίσουν ένα άλλο αγόρι με έναν υποτιμητικό τρόπο το έκαναν "απλά ως ένα αστείο", ως "μόνο μια βρισιά" και όχι ως μια δήλωση του αντιληπτού σεξουαλικού προσανατολισμού τους. Ο Αμερικανός κοινωνιολόγος Μάικλ Κίμελ και ο Αμερικανός ψυχολόγος Γκρέγκορι Χέρεκ έγραψαν ότι η αρρενωπότητα είναι μια απάρνηση της θηλυκότητας και ότι τα αρσενικά ενισχύουν την αίσθηση του ανδρισμού τους, με τη συκοφάντηση της θηλυκότητας και τελικά της ομοφυλοφιλίας. Βασιζόμενοι στην έννοια του ανδρισμού που καθορίζει τον εαυτό τους σε σχέση με το τι δεν είναι, ορισμένοι ερευνητές προτείνουν ότι στην πραγματικότητα η συκοφάντηση της θηλυκότητας μπορεί να είναι μισογυνισμός. Αυτά τα εμπλεκόμενα ζητήματα εξετάστηκαν το 2007, όταν η Αμερικανή κοινωνιολόγος CJ Pascoe περιγράφει αυτό που αποκαλεί "αδελφίστικος λόγος" σε ένα αμερικανικό λύκειο στο βιβλίο της, Φίλε, είσαι αδελφή. Οι νέοι γκέι και λεσβίες είναι πιο πιθανό να αναφέρουν τον εκφοβισμό. Σε μια μελέτη, τα αγόρια που έπεσαν θύματα εκφοβισμού με κοροϊδίες του ότι είναι γκέι, αντιμετώπισαν σημαντικότερα προβλήματα σε σύγκριση με τα αγόρια που ήταν θύματα εκφοβισμού για άλλους λόγους.

Δείτε ακόμα

• Κακοποίηση
• Bullying
• Διαδικτυακός εκφοβισμός
• Εγκλήματα μίσους
• Δικαιώματα ΛΟΑΤ στην Ελλάδα
• Σχολικός εκφοβισμός
• Εκφοβισμός τρανς
• Βία εναντίον των ατόμων ΛΟΑΤ

Περαιτέρω ανάγνωση

• Duncan, Neil (2001). Sexual Bullying: Gender Conflict and Pupil Culture in Secondary Schools. UK: Routledge. 
• Meyer, Elizabeth (2009). Gender, Bullying, and Harassment: Strategies to End Sexism and Homophobia in Schools. USA: Teacher’s College Press. 
• Cyberbullying and the LGBT Community. USA: Human Rights Campaign. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2016. 
• "You Have to Be Strong to Be Gay": Bullying and Educational Attainment in LGB New Zealanders. New Zealand: Journal of Gay and Lesbian Social Services. 2008. 
• Traversing the Margins: Intersectionalities in the Bullying of Lesbian, Gay, Bisexual and Transgender Youth. New Zealand: Journal of Gay and Lesbian Social Services. 2008. 
• Homophobic Bullying and Same-Sex Desire in Anglo-American Schools: An Historical Perspective. New Zealand: Journal of Gay and Lesbian Social Services. 2008. 
• Boswell, John (1980). Christianity, Social Tolerance, and Homosexuality: Gay People in Western Europe from the Beginning of the Christian Era to the Fourteenth Century. ISBN 978-0-226-06711-7. 
• Cuordileone, K. A. (2000). «'Politics in an Age of Anxiety': Cold War Political Culture and the Crisis in American Masculinity». Journal of American History 87 (2): 515–45. doi:10.2307/2568762. https://archive.org/details/sim_journal-of-american-history_2000-09_87_2/page/515. 
• D'Emilio, John (1989). «The Homosexual Menace: The Politics of Sexuality in Cold War America». Στο: Peiss, Kathy· Simmons, Christina, επιμ. Passion and Power: Sexuality in History. Temple University Press. σελίδες 226–40. 
• Edsall, Nicholas C. (2003). Toward Stonewall: Homosexuality and Society in the Modern Western World. U. of Virginia Press. σελίδες 384. ISBN 978-0-8139-2543-1. 
• D'Emilio, John· Freedman, Estelle B. (1997). Intimate Matters: A History of Sexuality in America, Second Edition. ISBN 978-0-226-14264-7. 
• Fone, Byrne (2001). Homophobia: A History. ISBN 978-0-312-42030-7. 
• Hatheway, Jay (2003). The Gilded Age Construction of Modern American Homophobia. Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-312-23492-8. 
• Jenness, Valerie· Richman, Kimberly D. (2002). «Anti-Gay and Lesbian Violence and Its Discontents». Στο: Richardson, Diane· Seidman, Steven, επιμ. Handbook of Lesbian and Gay Studies. σελίδες 403+. 
• Jenness, Valerie· Grattet, Ryken (2001). Making Hate a Crime: From Social Movement to Law Enforcement. ISBN 978-0-87154-409-4. 
• Johnson, David K. (2004). The Lavender Scare: The Cold War Persecution of Gays and Lesbians in the Federal Government. University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-40190-4. 
• Kantor, Martin (1998). Homophobia: Description, Development, and Dynamics of Gay Bashing. ISBN 978-0-275-95530-4. 
• Minton, Henry L. (2002). Departing from Deviance: A History of Homosexual Rights and Emancipatory Science in America. U. of Chicago Press. σελίδες 344. ISBN 978-0-226-53044-4. 
• Padva, Gilad (2007). «Media and Popular Culture Representations of LGBT Bullying». Journal of Gay and Lesbian Social Services 19 (3-4): 105–118. doi:10.1080/10538720802161615. https://archive.org/details/sim_journal-of-gay-lesbian-social-services_2007_19_3-4/page/105. 
• Downs, Alan (2005). The Velvet Rage, Overcoming the Pain of Growing Up Gay in a Straight Man's World. Da Capo Press. 
• Pascoe, CJ (2007). "Dude, You're a Fag", Masculinity and Sexuality in High School. University of California Press. ISBN 978-0520271487. 
• Olweus, Dan (1993). Bullying at School, What We Know and What We Can Do. Blackwell. ISBN 0631192395.