Εκλογές στην Τουρκία
Οι εκλογές στην Τουρκία διεξάγονται σε έξι επίπεδα:
- Προεδρικές εκλογές (εθνικές)
- Βουλευτικές εκλογές (εθνικές)
- Δημαρχιακές (τοπικές)
- Δημαρχιακές Περιφερειών (τοπικές)
- Μέλη επαρχιακών ή δημοτικών συμβουλίων (τοπικά)
- Μουχτάρ, για Κοινότητες ή Επικεφαλής μικρών χωριών (τοπικές)
Η Βουλή έχει 600 μέλη, τα οποία εκλέγονται για πενταετή θητεία με σύστημα που βασίζεται σε κλειστή λίστα αναλογικής εκπροσώπησης σύμφωνα με τη μέθοδο D'Hondt. Τα πολιτικά κόμματα υπόκεινται στο εκλογικό όριο του 7%. Τα μικρότερα κόμματα μπορούν να αποφύγουν το εκλογικό όριο σχηματίζοντας συνασπισμούς με μεγαλύτερα κόμματα, αρκεί οι συνολικές ψήφοι του εκλογικού συνασπισμού να ξεπεράσουν το 7%. Οι ανεξάρτητοι υποψήφιοι δεν υπόκεινται σε εκλογικό όριο.
Κατάλογος προεδρικών εκλογών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Α/Α | Νικητής | Εκλογές | Εκλογείς | Ψήφισαν | Υποψήφιοι | Ψήφοι ! | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Έμμεσες εκλογές (από τα μέλη Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης) | |||||||
1 | Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ | 29 Οκτωβρίου 1923 | 333 | 158 | 1 | 158 | |
2 | Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ | 1 Νοεμβρίου 1927 | 316 | 288 | 1 | 288 | |
3 | Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ | 4 Μαΐου 1931 | 317 | 289 | 1 | 289 | |
4 | Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ | 1 Μαρτίου 1935 | 399 | 386 | 1 | 386 | |
5 | Ισμέτ Ινονού | 11 Νοεμβρίου 1938 | 399 | 348 | 1 | 348 | |
6 | Ισμέτ Ινονού | 3 Απριλίου 1939 | 429 | 413 | 1 | 413 | |
7 | Ισμέτ Ινονού | 8 Μαρτίου 1943 | 455 | 435 | 1 | 435 | |
8 | Ισμέτ Ινονού | 5 Ιουνίου 1946 | 465 | 451 | 3 | 388 | |
9 | Τζελάλ Μπαγιάρ | 22 Μαΐου 1950 | 487 | 453 | 2 | 387 | |
10 | Τζελάλ Μπαγιάρ | 14 Μαΐου 1954 | 541 | 513 | 2 | 486 | |
11 | Τζελάλ Μπαγιάρ | 1 Νοεμβρίου 1957 | 638 | 607 | 1 | 434 | |
12 | Τζεμάλ Γκιουρσέλ | 26 Οκτωβρίου 1961 | 541 | 513 | 1 | 486 | |
13 | Τζεβντέτ Σουνάι | 28 Μαρτίο 1966 | 636 | 532 | 2 | 461 | |
14 | Φαχρί Κορουτούρκ | 6 Απριλίου 1973 | 635 | 557 | 4 | 365 | |
15 | οι εκλογές δεν έγιναν λόγω του στρατιωτικού πραξικοπήματος | ||||||
16 | Τουργκούτ Οζάλ | 31 Οκτωβρίου 1989 | 450 | 285 | 2 | 263 | |
17 | Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ | 16 Μαΐου 1993 | 450 | 431 | 4 | 244 | |
18 | Αχμέτ Νετζντέτ Σεζέρ | 5 Μαΐου 2000 | 550 | 533 | 10 | 330 | |
19 | Αμπντουλάχ Γκιούλ | 28 Αυγούστου 2007 | 550 | 448 | 3 | 339 | |
Άμεσες εκλογές | |||||||
20 | Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν | 10 Αυγούστου 2014 | 55,892,858 | 41,026,021 (51.8%) | 3 | 21,000,143 | |
21 | Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν | 24 Ιουνίου 2018 | 59,367,469 | 51,197,959 (52.6%) | 6 | 26,330,823 | |
22 | Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν | 28 Μαΐου 2023 | 27,834,589 (52.18%) |
Προεδρικές εκλογές 2023
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Προεδρικές εκλογές 2014
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Προεδρικές εκλογές διεξήχθησαν στις 10 Αυγούστου 2014. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κέρδισε απευθείας, αν και οριακά, από τον πρώτο γύρο, συγκεντρώνοντας ποσοστό 51,7%. Για πρώτη φορά ο πρόεδρος εξελέγη από λαό και όχι από το κοινοβούλιο.[1] Δικαίωμα ψήφου είχαν γύρω στα 53 εκατομμύρια Τούρκοι, ανάμεσά τους και 2,8 εκατ. πολίτες που ζουν στο εξωτερικό.[2]
Προεδρικές εκλογές 2018
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κέρδισε από τον πρώτο γύρο με 52,6%.
Βουλευτικές εκλογές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]2018
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]2015
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 2015 διεξήχθησαν δυο εκλογικές αναμετρήσεις:
2007
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις βουλευτικές εκλογές του 2007, οι οποίες διεξήχθησαν πρόωρα στις 22 Ιουλίου, επανεξελέγη η κυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.[3]
2011
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι εκλογές του 2011 διενεργήθηκαν στις 12 Ιουνίου και οδήγησαν σε μια νέα νίκη (με αυτοδυναμία) για το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
2007
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δημοψηφίσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]2010
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 12 Σεπτεμβρίου 2010 διεξήχθη δημοψήφισμα για τροποποίηση του Συντάγματος. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι πολίτες υπερψήφισαν τις τροποποιήσεις, σε ποσοστό 57,88% έναντι 42,12% που τις καταψήφισαν. Η συμμετοχή έφτασε το 73,71%.[4][5] Οι αλλαγές στοχεύουν να πληρούν τα κριτήρια που έχει θέσει η ΕΕ για ένταξη της χώρας στην ένωση.[6]
2017
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο πιο πρόσφατο δημοψήφισμα στις 16 Απριλίου 2017 οι ψηφοφόροι ενέκριναν οριακά 18 τροποποιήσεις του συντάγματος και το πολίτευμα της χώρας από προεδρευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία μετετράπη σε προεδρική δημοκρατία. [7] Το 51,4% των ψηφισάντων ενέκριναν, ενώ "όχι" ψήφισε το 48,59% των πολιτών.[8]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Τουρκία: Απόλυτος κυρίαρχος ο Ερντογάν στις προεδρικές εκλογές». To Βήμα. 10 Αυγούστου 2014.
- ↑ «Οι κρίσιμες προεδρικές εκλογές στην Τουρκία». Sigma Live. 27 Ιουλίου 2014.
- ↑ «Turkey re-elects governing party». BBC News. 22 Ιουλίου 2007.
- ↑ «Official Results – 12 September 2010 Constitutional Referendum». Κυβέρνηση της Τουρκίας, Ανώτατη Εκλογική Επιτροπή (YSK). 12 Σεπτεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2014.
- ↑ «Turkey backs constitutional changes». BBC News. 12 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2010.
- ↑ Head, Jonathan (2010-09-13). «International backing given to Turkish reform vote». BBC News (Istanbul: British Broadcasting Corporation). http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-11279881. Ανακτήθηκε στις 2010-09-13.
- ↑ «Τουρκία: Στις 16 Απριλίου το δημοψήφισμα για τη συνταγματική αναθεώρηση». iefimerida.gr. 2017-02-11. http://www.iefimerida.gr/news/318598/toyrkia-stis-16-aprilioy-dimopsifisma-gia-ti-syntagmatiki-anatheorisi. Ανακτήθηκε στις 2017-04-17.
- ↑ «Τουρκία: Οριακή νίκη του «ναι», την αμφισβητεί η αντιπολίτευση». Ναυτεμπορική. 17 Απριλίου 2017.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εκλογικό αρχείο του Adam Carr