Τουρκικές βουλευτικές εκλογές 2018
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Οι νικητές των εκλογών στις εκλογικές περιφέρειες (πάνω) και στις επαρχίες (κάτω): ΚΔΑ ΡΛΚ ΔΚΛ ΚΕΚ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Οι Τουρκικές βουλευτικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στις 24 Ιουνίου 2018, ήταν μέρος των Τουρκικών γενικών εκλογών του 2018, και διεξήχθησαν την ίδια ημέρα με τις προεδρικές εκλογές. Κανονικά θα διεξάγονταν στις 3 Νοεμβρίου 2019, αλλά ο Πρόεδρος Ερντογάν προκήρυξε πρόωρες εκλογές. Μετά τις συνταγματικές τροποποιήσεις που εγκρίθηκαν με το δημοψήφισμα του 2017 το αξίωμα του Πρωθυπουργού καταργήθηκε, και ο Πρόεδρος έγινε αρχηγός του κράτους και επικεφαλής της κυβέρνησης.[1]ο αριθμός των βουλευτών αυξήθηκε από 550 σε 600, οι οποίοι εκλέχτηκαν από τις 87 εκλογικές περιφέρειες της Τουρκίας, με σύστημα αναλογικής εκπροσώπησης από πολιτικούς συνδυασμούς κομμάτων.[2]
Στις εκλογές πλειοψήφησε το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ερντογάν, που συγκέντρωσε το 42,56% των ψήφων και κέρδισε τις 295 από τις 600 έδρες. Δεύτερο ήρθε το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, που κέρδισε τις 146 έδρες. Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης ήταν μέρος της Λαϊκής Συμμαχίας, η οποία εξασφάλισε την πλειοψηφία των εδρών στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση: τις 344 από τις 600.
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκλογές του 2015[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις εκλογές του Ιουνίου 2015, το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΚΔΑ) έχασε την πλειοψηφία του, και ακολούθησαν συνομιλίες μεταξύ των τεσσάρων κομμάτων της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης για την προοπτική σχηματισμού μίας κυβέρνησης συνεργασίας. Αφού οι διαπραγματεύσεις απέτυχαν, προκηρύχθηκαν νέες πρόωρες εκλογές για το Νοέμβριο του 2015. Σε αυτές τις εκλογές το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης ανέκτησε την απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία του, κερδίζοντας τις 317 από τις 550 έδρες. Οι υπόλοιπες έδρες μοιράστηκαν στο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (134 έδρες), στο Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (59), και στο Εθνικιστικό Κίνημα (40). Αυτά τα αποτελέσματα επέτρεψαν στο ΚΔΑ να σχηματίσει μονοκομματική κυβέρνηση με αρχηγό του Αχμέτ Νταβούτογλου, αλλά δεν επέτρεπαν την εισαγωγή συνταγματικών τροποποιήσεων για την οποία απαιτείται πλειοψηφία 2/3, ούτε την διενέργεια δημοψηφισμάτων για την οποία απαιτείται πλειοψηφία 3/5. Επομένως, ο Πρόεδρος Ερντογάν δεν είχε τη δυνατότητα να ξεκινήσει τη μετάβαση από ένα κοινοβουλευτικό σε ένα προεδρικό σύστημα, όπως υποσχέθηκε το κόμμα του στην προεκλογική του εκστρατεία. Επιπλέον, αντιμετώπισε αντιπολίτευση από τον πρωθυπουργό Νταβούτογλου, ο οποίος εκδήλωσε επιφυλακτικότητα για αυτό το θέμα της αλλαγής του πολιτικού συστήματος. Τον Μάιο του 2016, ο Νταβούτογλου παραιτήθηκε από την ηγεσία του ΚΔΑ και από την θέση του Πρωθυπουργού, επικαλούμενος διαφωνίες με τον Ερντογάν ως μέρος του λόγου του. Και στις δύο θέσεις αντικαταστάθηκε από τον Μπιναλί Γιλντιρίμ.
Απόπειρα πραξικοπήματος και κατάσταση κρίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 15 Ιουλίου 2016, τις βραδινές ώρες, έγινε μία απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, το οποίο κατέληξε σε αποτυχία το μεσημέρι της επόμενης ημέρας.[3] Η ενέργεια φαίνεται πως ενορχηστρώθηκε από ομάδες στρατιωτικών των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων.Η απόπειρα προκάλεσε σοβαρές υλικές ζημιές, πάνω από 300 νεκρούς και 2.100 τραυματίες.[4] [5][6] Απευθυνόμενοι στο κοινό από το TRT, οι σκευωροί του πραξικοπήματος παρουσίασαν τους εαυτούς τους ως το "Συμβούλιο για την Ειρήνη στο Σπίτι".[7] Η Τουρκική κυβέρνηση έριξε την ευθύνη στο κίνημα Γκιουλέν και υποσχέθηκε ότι θα εκκαθαρίσει τα κρατικά ιδρύματα από τα μέλη τους. Στις 15 Ιουλίου 2016, ο Πρόεδρος Ερντογάν κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για ένα τρίμηνο, η οποία όμως παρατάθηκε και ίσχυε ακόμα τον Απρίλιο του 2018,[8][9] όταν προκηρύχθηκαν οι πρόωρες εκλογές. [10]
Εκλογικό σύστημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα 600 μέλη της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας εκλέχτηκαν για πενταετή θητεία, με σύστημα αναλογικής εκπροσώπησης, από πολιτικούς συνδυασμούς, σε 87 εκλογικές περιφέρειες που αντιπροσωπεύουν τις 81 επαρχίες της Τουρκίας.[11] Η κατανομή των εδρών έγινε με τη μέθοδο Ντ'Οντ. Το εκλογικό όριο είναι 10% για τα κόμματα, ενώ δεν υπάρχει εκλογικό όριο για τους ανεξάρτητους υποψήφιους.[12]
Συμμαχίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις αρχές του 2018 εγκρίθηκε ο νέος εκλογικός νόμος που ευνοεί τις πολιτικές συμμαχίες. Βάσει αυτού, για τα κόμματα που συμμετείχαν ως μέρη συμμαχίας δεν ίσχυσε το εκλογικό όριο του 10% και άρα είχαν περισσότερες ευκαιρίες να κερδίσουν έδρες.[13]
Λαϊκή Συμμαχία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Λαϊκή Συμμαχία |
|---|
351 / 550
|
Στις 20 Φεβρουαρίου 2018, ο Πρόεδρος Ερντογάν ανακοίνωσε επίσημα την ίδρυση της Λαϊκής Συμμαχίας (Τουρκικά : Cumhur İttifakı), με τα κόμματα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και Εθνικιστικού Κινήματος.[14] Στις 3 Μαΐου, το Κόμμα Μεγάλης Ενότητας προσχώρησε στη Λαϊκή Συμμαχία.[15] Στις 14 Μαΐου, το Κόμμα Πατρίδας ανακοίνωσε ότι θα υποστηρίξει την Λαϊκή Συμμαχία για λόγους πολιτικής ιδεολογίας.[16] Στις 18 Μαΐου το μιλιταριστικό Κόμμα ΑΣ ανακοίνωσε ότι θα υποστηρίξει τη Λαϊκή Συμμαχία.[17] Το Κόμμα Ελεύθερης Αιτίας υποστήριξε τη Συμμαχία μόνο για τις προεδρικές εκλογές, και κατέβηκε μόνο του στις βουλευτικές εκλογές.
Συμμαχία του Έθνους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Συμμαχία του Έθνους |
|---|
137 / 550
|
Η Συμμαχία του Έθνους είναι μια συμμαχία της αντιπολίτευσης που σχηματίστηκε την 1η Μαΐου 2018, από το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, το νεοσύστατο εθνικιστικό Καλό Κόμμα, το ισλαμιστικό Κόμμα της Ευτυχίας και το κεντροδεξιό Δημοκρατικό Κόμμα. Η συμμαχία υποστηρίχθηκε από το Κόμμα Δημοκρατικής Αριστεράς,[18] και άλλα μικρά κόμματα.[19]
Άλλες συμμαχίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παρά τις συνομιλίες που έγιναν, δεν σχηματίστηκαν άλλες συμμαχίες. Το Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών δεν κατάφερε να μπει στη Συμμαχία του Έθνους, επειδή φάνηκε να έχει συνεργασία με το μιλιταριστικό Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν. Εξετάστηκε το ενδεχόμενο να σχηματίσουν μία «Κουρδική Συμμαχία» με το ακροδεξιό Κόμμα Ελεύθερης Αιτίας, αλλά το ΔΚΛ απέρριψε την ιδέα επειδή οι περισσότεροι από τους ψηφοφόρους του είναι αριστεροί. [20]
Κόμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκλογές κομματικών αρχηγών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πριν από τις βουλευτικές εκλογές, έγιναν οι εκλογές αρχηγών για ορισμένα κόμματα.
Στο 36ο Τακτικό Συνέδριο του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, που διεξήχθη στις 3 και 4 Φεβρουαρίου 2018, ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου επανεξελέγη αρχηγός συγκεντρώνοντας το 64% των ψήφων. Αντίπαλός του ήταν ο Μουχαρέμ Ιντζέ.[21]
Στο έκτακτο συνέδριο του Καλού Κόμματος, που διεξήχθη την 1η Απριλίου 2018, επανεξελέγη ομόφωνα αρχηγός η Μεράλ Ακσενέρ (με 1.060 ψήφους). [22][23]
Στο 3ο Τακτικό Συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών, που διεξήχθη στις 11 Φεβρουαρίου 2018, έγιναν προεδρικές εκλογές. Ο προηγούμενος πρόεδρος του κόμματος, ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς, ήταν φυλακισμένος για τρομοκρατική προπαγάνδα τότε και δεν διεκδίκησε την επανεκλογή του.[24] Την ηγεσία του κόμματος ανέλαβαν από κοινού οι Σεζάι Τεμελί και Περβίν Μπουλντάν, συγκεντρώνοντας το 100% των ψήφων (823 ψήφοι).[25]
Στο 12ο τακτικό συνέδριο του Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος που διεξήχθη στις 18 Μαρτίου 2018, επανεξελέγη αρχηγός ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ο οποίος ήταν ο μοναδικός υποψήφιος, με 1.167 ψήφους.[26] Ο Μπαχτσελί είναι αρχηγός του κόμματος από το 1997. Το 2016 ήταν ταραγμένη περίοδος, επειδή πολλοί εξέφρασαν δυσαρέσκεια για την ηγεσία του, που κατέληξε σε νομική διαμάχη και αποβολή των αντιφρονούντων.
Κόμματα που συμμετείχαν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από τα 11 κόμματα που πληρούσαν τις προϋποθέσεις, τα 8 υπέβαλαν τους καταλόγους των υποψηφίων του στο Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο εμπρόθεσμα, και συμμετείχαν στις εκλογές.
| Ψηφοδέλτιο # | Συμμαχία | Κόμμα | Ιδεολογία | Αρχηγός | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Λαϊκή Συμμαχία | ΚΔΑ | Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης Adalet ve Kalkınma Partisi |
Κοινωνικός συντηρητισμός | Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν | ||
| 2 | ΚΕΔ | Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης Milliyetçi Hareket Partisi |
Τουρκικός εθνικισμός | Ντεβλέτ Μπαχτσελί | |||
| 3 | Καμία | ΚΟΜΕΛΑΙ | Κόμμα Ελεύθερης Αιτίας Hür Dava Partisi |
Πανισλαμισμός | Μεχμέτ Γιαβούζ | ||
| 4 | ΠατριΚ | Πατριωτικό Κόμμα Vatan Partisi |
Αριστερός εθνικισμός | Ντογκού Περιντσέκ | |||
| 5 | ΔKΛ | Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών Halkların Demokratik Partisi |
Δικαιώματα μειονοτήτων | Περβίν Μπουλντάν Σεζάι Τεμελί | |||
| 6 | Συμμαχία του Έθνους[27][28] | ΡΛΚ | Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα Cumhuriyet Halk Partisi |
Σοσιαλδημοκρατία | Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου | ||
| 7 | SP | Κόμμα της Ευτυχίας Saadet Partisi |
Εθνικό όραμα (Millî Görüş) |
Τεμέλ Καραμολάογλου | |||
| 8 | Καλό | Καλό Κόμμα İyi Parti |
Φιλελεύθερος συντηρητισμός | Μεράλ Ακσενέρ | |||
Επιλέξιμα κόμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα υπόλοιπα 3 από τα 11 κόμματα, αποφάσισαν να μην κατέβουν στις εκλογές. Οι υποψήφιοί τους συμμετείχαν με συνδυασμούς άλλων κομμάτων.
| Κόμμα | Ιδεολογία | Αρχηγός | Υποστήριξε τη Συμμαχία | Συμμετοχή στις εκλογές | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ΔΚ | Δημοκρατικό Κόμμα Demokrat Parti |
Φιλελεύθερος συντηρητισμός | Γκιουλτεκίν Ουϊσάλ | Συμμαχία του Έθνους |  Στους καταλόγους του Καλού Κόμματος
| |
| ΚΜΕ | Κόμμα Μεγάλης Ενότητας Büyük Birlik Partisi |
Σουνίτικος Ισλαμισμός | Μουσταφά Ντεστιτζί | Λαϊκή Συμμαχία | Στους καταλόγους του ΚΔΑ
| |
| ΚΑΤ | Κόμμα Ανεξάρτητης Τουρκίας Bağımsız Türkiye Partisi |
Εθνικός συντηρητισμός | Χαϊντάρ Μπας | Καμία (Κλίση προς τη Συμμαχία του Έθνους)[29] |
 Μποϊκοτάζ[30]
| |
Υποστηρίξεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρκετές ΜΚΟ και κόμματα που δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις συμμετοχής στην εκλογική αναμέτρηση ανακοίνωσαν ποιους υποστηρίζουν.
Άλλα Κόμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Συμμαχία | Υποστήριξη | Ιδεολογία | ||
|---|---|---|---|---|
| Λαϊκή Συμμαχία | Κόμμα της Μητέρας Πατρίδας[31] | Κοινωνικός συντηρητισμός | ||
| Κόμμα ΑΣ (ΑΣΚ)[32] | Μιλιταριστικό | |||
| Συμμαχία του Έθνους | Κόμμα Δημοκρατικής Αριστεράς[33] | Δημοκρατικός σοσιαλισμός | ||
ΜΚΟ και ενώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Συμμαχία | Υποστήριξη | Τύπος οργάνωσης | |
|---|---|---|---|
| Λαϊκή Συμμαχία | Τάγμα Μενζίλ[34] | Θρησκευτικό τάγμα | |
| Συνεταιρισμός Όλων των Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών (TÜMSİAD)[32] | Συνεταιρισμός | ||
| Παγκόσμιος Συνεταιρισμός Ενάρετων Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών (DERSİAD)[35] | Συνεταιρισμός | ||
| Ομοσπονδία Εθνικής Ενότητας και Αδελφότητας[36] | ΜΚΟ | ||
| Οθωμανικές Εστίες[37] | Πολιτική οργάνωση | ||
| Συμμαχία του Έθνους | Κίνημα Νουρ[38] | Θρησκευτικό τάγμα | |
Δημοσκοπήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι δημοσκοπήσεις για την περίοδο από τις εκλογές του Νοεμβρίου του 2015 μέχρι τις τρέχουσες εκλογές.
Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Συμμαχία | Κόμμα | Ψήφοι | Έδρες | ||||||
| # | % | ± | # | ± | % | ||||
| Λαϊκή Συμμαχία Cumhur İttifakı |
Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης Adalet ve Kalkınma Partisi |
21.335.579 | 42,56 | -6,94 | 295 | -22 | 49,17 | ||
| Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης Milliyetçi Hareket Partisi |
5.564.517 | 11,10 | -0,80 | 49 | +9 | 8,17 | |||
| Σύνολο Λαϊκής Συμμαχίας | 26.900.096 | 53,66 | -7,74 | 344 | -13 | 57,33 | |||
| Συμμαχία του Έθνους Millet İttifakı |
Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα Cumhuriyet Halk Partisi |
11.348.899 | 22,64 | -2,68 | 146 | +12 | 24,33 | ||
| Καλό Κόμμα İyi Parti |
4.990.710 | 9,96 | Νέο | 43 | Νέο | 7,17 | |||
| Κόμμα της Ευτυχίας Saadet Partisi |
673.731 | 1,34 | +0,66 | 0 | ±0 | 0.00 | |||
| Σύνολο Συμμαχίας του Έθνους | 17.013.340 | 33,94 | +7,94 | 189 | +55 | 31,50 | |||
| Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών Halkların Demokratik Partisi |
5.866.309 | 11,70 | +0.94 | 67 | +8 | 11,17 | |||
| Κόμμα του Ελεύθερου Λόγου Hür Dava Partisi |
157.612 | 0,31 | +0,31 | 0 | ±0 | 0.00 | |||
| Πατριωτικό Κόμμα Vatan Partisi |
117.779 | 0,23 | -0,02 | 0 | ±0 | 0.00 | |||
| Άλλα Diğer |
75.283 | 0,15 | -1,44 | 0 | ±0 | 0.00 | |||
| Άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια | 1.053.310 | – | – | – | – | – | |||
| Σύνολο | 51.183.729 | 100,00 | – | 600 | +50 | 100,00 | |||
| Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι/προσέλευση | 59.354.840 | 86,23 | +1,05 | – | – | – | |||
| Πηγή: New Parline Αρχειοθετήθηκε 2020-09-26 στο Wayback Machine. | |||||||||
Μετά τις εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εκλογική διαδικασία επισκιάστηκε από ισχυρισμούς για παραβάσεις και "νοθεία".[39]
Στα μέσα διέρρευσε ένα βίντεο[40] από μια συνέλευση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, στο οποίο ο Ερντογάν φαίνεται να υπονομεύει την συμμετοχή του φιλοκουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών.[41][42] [43] Στις 14 Ιουνίου, στην Τουρκο-Κουρδική πόλη Σουρούτς έγιναν ταραχές και επεισόδια που είχαν ως αποτέλεσμα 4 θανάτους, 8 τραυματισμούς και αρκετές συλλήψεις.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Shaheen, Kareem. «Erdoğan rejoins Turkey's ruling party in wake of referendum on new powers». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2018.
- ↑ «Parline-election results». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ «Turkey - An emboldened Erdoğan and the AKP face resistance». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2020.
- ↑ Drew Holland Kinney. «Civilian Actors in the Turkish Military Drama of July 2016» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 11 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Asker TRT binasında: İşte 'darbe' bildirisi». Haber 3. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2018.
- ↑ «Turkey Coup: How Facetime and social media helped Erdogan foil the plot». VOX. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2018.
- ↑ Basaran, Ezgi (2016-07-16). «Who was behind attempted Turkey coup?» (στα αγγλικά). BBC News. https://www.bbc.com/news/world-europe-36815476. Ανακτήθηκε στις 2020-04-17.
- ↑ «Turkey seeks to extend state of emergency for 7th time». Associated Press (στα Αγγλικά). 17 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2020.
- ↑ «Resolution 2156 (2017): The functioning of democratic institutions in Turkey».
- ↑ «Turkey's Erdogan declares elections will be held early, under state of emergency». http://www.cbc.ca/news/world/turkey-president-erdogan-early-elections-june-1.4624556. Ανακτήθηκε στις 19 April 2018.
- ↑ «Constitutional amendment was accepted! What does the new constitution bring?».
- ↑ «Crossing the threshold – the Turkish election». www.electoral-reform.org.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2020.
- ↑ «Seçim ittifakı için yarın son gün». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2018.
- ↑ «Cumhur İttifakı'nın protokolü belli oldu». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2018.
- ↑ «BBP, AKP listesinden seçime girecek». NTV. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2018.
- ↑ «ANAP'ın ittifak tercihi 3 gün sonra fark edildi... Takipçi sayısı 270, tercihi Cumhur İttifakı». www.cumhuriyet.com.tr (στα Τουρκικά). Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2020.
- ↑ Mynet. «AS Parti'den Cumhur İttifakı'na destek!». Mynet Haber (στα Τουρκικά). Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2020.
- ↑ «DSP'den Millet İttifakı'na destek». Yeni Çağ Gazetesi (στα Τουρκικά). 18 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2020.
- ↑ Mynet. «9 siyasi partiden Muharrem İnce'ye destek». Mynet Haber (στα Τουρκικά). Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2020.
- ↑ Sputnik. «HDP, Hüda-Par'la ittifaka olumsuz yanıt verdi: Parti tabanı hazır değil». tr.sputniknews.com. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2018.
- ↑ «Muharrem İnce'den bomba açıklamalar! "Kuşkum yok"». www.sozcu.com.tr (στα Τουρκικά). Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2020.
- ↑ «İyi Parti'de 'seçime hazırlık kurultayı' toplanıyor». 30 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2018.
- ↑ «Meral Akşener yeniden genel başkan seçildi». NTV. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2018.
- ↑ Gazetesi, Evrensel. «Demirtaş, HDP Kongresinde aday olmayacağını açıkladı». Evrensel.net (στα Τουρκικά). Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2020.
- ↑ «HDP'de 'Türkiyelileşme' Sürecek mi?». Amerika'nin Sesi | Voice of America - Turkish (στα Τουρκικά). Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2020.
- ↑ «MHP'de Devlet Bahçeli yeniden Genel Başkan seçildi». NTV. 18 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2018.
- ↑ Güncelleme, Son. «Muhalefetten ittifak adımı (CHP-İyi Parti-Saadet Partisi ve Demokrat Parti anlaştı)». NTV. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2018.
- ↑ «4 parti birleşti! Millet İttifakı geliyor». Haberiniz. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2018.
- ↑ (Blog), Yurt Gazetesi (Mizah) (Basın Bildirisi) (Kayıt). «Millet İttifakı'na bir parti daha katılıyor!». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2018.
- ↑ «BTP seçime girmeme kararı aldı». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2018.
- ↑ Postası, Diriliş (17 Μαΐου 2018). «ANAP'tan Cumhur İttifakı'na destek kararı». Diriliş Postası. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2018.
- ↑ 32,0 32,1 Mynet. «AS Parti'den Cumhur İttifakı'na destek!». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2018.
- ↑ «DSP'den Millet İttifakı'na destek». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2018.
- ↑ «Menzil Tarikatı'ndan Cumhur ittifakına destek». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2018.
- ↑ haberler, Son. «DERSİAD'dan Cumhur İttifakı'na destek - Son Dakika Haberler». www.sonhaberler.com. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2018.
- ↑ «Cumhur İttifakı'na bir destek daha - Memurlar.Net». www.memurlar.net. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2018.
- ↑ http://www.külliyehaber.com/tr/osmanli-ocaklari-cumhur-ittifakina-destek-programi-bu-kez-ceylanpinarda-yapildi/[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Mynet. «Nur Cemaati 24 Haziran seçimlerinde Millet İttifakı'nı destekleyeceğini açıkladı». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2018.
- ↑ «The element of surprise in Turkey's election results». Ahval. 1 Αυγούστου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2020.
- ↑ «Leaked video showing Erdoğan calling for 'tight marking' of HDP goes viral». Hürriyet Daily News. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2018.
- ↑ Jones, Dorian. «Erdogan Stokes Vote-Rigging Fears». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2018.
- ↑ «Deadly clash ahead of Turkish election». 15 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2018.
- ↑ Erdogan Stokes Vote-Rigging Fears https://www.voanews.com/a/leaked-erdogan-video-stokes-turkish-vote-rigging-fears/4440931.html
| |||||||||||
