Εκλογές στο Τουρκμενιστάν
Στο Τουρκμενιστάν εκλέγεται ο πρόεδρος και η Εθνοσυνέλευση. Η θητεία αμφότερων είναι πενταετής. Οι εκλογές έχουν επικριθεί για τον τρόπο διεξαγωγής τους.
Προεδρικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
2017[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Προεδρικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1990[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις πρώτες προεδρικές εκλογές, που διεξήχθησαν στην Σοσιαλιστική Σοβιετική Δημοκρατία της Τουρκμενίας στις 27 Οκτωβρίου 1990, κέρδισε ο μοναδικός υποψήφιος, Σαπαρμουράτ Νιγιαζόφ, με ποσοστό 98,3%.[1] Η συμμετοχή στις εκλογές ήταν της τάξης του 96,7%[2].
1992[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Νιγιαζόφ επανεξελέγη στις εκλογές που έγιναν στις 21 Ιουνίου 1992, με ποσοστό 99,5% με συμμετοχή της τάξης του 99,8%.[3]
2007[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά το θάνατο του Νιγιαζόφ, έγιναν εκλογές για νέο πρόεδρο στις 11 Φεβρουαρίου 2007. Ο Κουρμπανγκουλί Μπερντιμουχαμέντοφ εξελέγη με ποσοστό 89,2% των ψήφων και ανέλαβε αμέσως καθήκοντα.[4]
| Υποψήφιοι | Ψήφοι | % |
|---|---|---|
| Κουρμπανγκουλί Μπερντιμουχαμέντοφ | 2.357.120 | 89,23 |
| Αμανιάς Αταζίκοφ | 85.016 | 3,23 |
| Ισανγκουλί Νουριέφ | 62.830 | 2,38 |
| Μουχαμετναζάρ Γκουρμπάνοφ | 62.672 | 2,37 |
| Οραζμιράτ Γκαραγιάγεφ | 40.821 | 1,55 |
| Ασιρνιάζ Πομάνοφ | 34.733 | 1,31 |
| Σύνολο (συμμετοχή 95 %) | ||
| Πηγή: https://web.archive.org/web/20040602092413/http://www.turkmenistan.gov.tm/politika/pol%26ofic.htm | ||
2012[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 12 Φεβρουαρίου 2012, εξελέγη ξανά πρόεδρος ο Κουρμπανγκουλί Μπερντιμουχαμέντοφ με ποσοστό 97,1%.[5]
| Υποψήφιοι | Ψήφοι | % |
|---|---|---|
| Κουρμπανγκουλί Μπερντιμουχαμέντοφ | 97,14 | |
| Αναγκελντί Οραζμπερντίγεβιτς Γιασμιράντοφ | 1,07 | |
| Ρετζέπ Μπαζάροφ | 0,28 | |
| Σαπαρμιράτ Μπατίροφ | 0,19 | |
| Κακαγκελντί Αμπντουλάγεφ | 0,16 | |
| Γκουρμπανμαμέτ Μολανιγιαζόφ | 0,08 | |
| Εσεντουρτί Γκάιποφ | 0,06 | |
| Γιαρμουχάμετ Οραζγκουλιέφ | 1,02 | |
| Σύνολο (συμμετοχή 96,70%) | 2.888.887 | 100,00 |
| Πηγή: turkmenistan.gov.tm | ||
Βουλευτικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
2013[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι εκλογές που διεξήχθησαν στις 15 Δεκεμβρίου 2013 ήταν οι πρώτες πολυκομματικές εκλογές στην ιστορία της χώρας. Ωστόσο και τα δύο κόμματα που έλαβαν μέρος διακήρυξαν την αφοσίωσή τους στον πρόεδρο Κουρμπανγκουλί Μπερντιμουχαμέντοφ.[6] Συνολικά πήραν μέρος 283 υποψήφιοι. Το κυβερνών Δημοκρατικό Κόμμα για πρώτη φορά από την εποχή της ανεξαρτησίας έχασε την πλειοψηφία εδρών στη Συνέλευση με 47 επί συνόλου 125 εδρών.
Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Κόμμα | Ψήφοι | % | Έδρες |
|---|---|---|---|
| Δημοκρατικό Κόμμα | 47 | ||
| Οργάνωση των Ενώσεων Συνδικάτων του Τουρκμενιστάν | 33 | ||
| Κόμμα των Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών | 14 | ||
| Ένωση Γυναικών του Τουρκμενιστάν | 16 | ||
| Οργάνωση Νεολαίας του Μαγκτιμγκουλί | 8 | ||
| Ομάδες Πολιτών | 7 | ||
| Άκυρα/λευκά | – | – | |
| Σύνολο | 2.797.637 | 100 | 125 |
| Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή | 91,33 | – | |
| Πηγή: Κυβέρνηση του Τουρκμενιστάν | |||
2018[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανώτατο Σοβιέτ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκλογές για Ανώτατο Σοβιέτ διεξήχθησαν το 1937, το 1947, το 1951, το 1955, το 1959, το 1963, το 1967, το 1971, το 1975, το 1980, το 1984 και το 1990.
Εκλογές 1994-2004[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 11 Δεκεμβρίου 1994 και οι 50 έδρες κερδήθηκαν από το Δημοκρατικό Κόμμα στις βουλευτικές εκλογές. Η συμμετοχή ήταν 99,8%.[2] Το ίδιο έγινε και με τις βουλευτικές εκλογές στις 12 Δεκεμβρίου 1999.[7] Η συμμετοχή ήταν 99,6%.[2] Στις εκλογές που έγιναν στις 19 Δεκεμβρίου 2004 το Δημοκρατικό Κόμμα πήρε πάλι πολύ.
Εκλογές για Συμβούλιο του Λαού 2007[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις εκλογές για την ανάδειξη των μελών του Συμβουλίου του Λαού (Halk Maslahaty), που διεξήχθησαν στις 9 Δεκεμβρίου του 2007 όλοι οι υποψήφιοι που εξελέγησαν (2.507) ήταν από το κυβερνών κόμμα.[8]
Βουλευτικές εκλογές 2008-09[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με βάση το νέο Σύνταγμα, διεξήχθησαν οι βουλευτικές εκλογές στις 14 Δεκεμβρίου του 2008, με δεύτερο γύρο στις 28 Δεκεμβρίου του 2008 και επαναληπτικές εκλογές για μία έδρα στις 8 Φεβρουαρίου του 2009. Ο αριθμός των βουλευτών στην Εθνοσυνέλευση αυξήθηκε σε 125 από 50 (ενώ η Λαϊκή Συνέλευση καταργήθηκε). Οι νέες συνταγματικές διατάξεις τέθηκαν σε ισχύ στις 26 Σεπτεμβρίου του 2008.[9] Ήταν οι πρώτες εκλογές στις οποίες θεωρητικά μπορούσαν να λάβουν μέρος και κόμματα εκτός από το Δημοκρατικό Κόμμα της Τουρκμενίας. Ωστόσο, δεν έχουν συσταθεί νόμιμα κόμματα της Αντιπολίτευσης και η ευκαιρία να κερδίσει η Αντιπολίτευση έδρες στο Κοινοβούλιο ελαχιστοποιείται από το γεγονός ότι οι εκλογές έγιναν σε μονοεδρικές περιφέρειες. Εκ τω υποψηφίων, γύρω στο 90% από τους 288 συνολικά για τις 125 έδρες ήταν μέλη του DPT και το 10% ήταν από άλλες ομάδες , προσκείμενες σε αυτό.[10][11] Πολλά μέλη της Αντιπολίτευσης παραμένουν στην εξορία.[12] Επιπλέον, έγιναν παρατυπίες κατά την εγγραφή υποψηφίων της αντιπολίτευσης, των οποίων τα διαβατήρια κατασχέθηκαν.[13] Η οργάνωση Human Rights Watch έκανε λόγο για κάποια πρόοδο, ωστόσο τόνισε ότι οι συνθήκες δεν ήταν εξασφαλισμένες ώστε να είναι οι εκλογές ελεύθερες και δίκαιες.
Τις εκλογές επέβλεψε εννεαμελής ομάδα του ΟΑΣΕ και μικρές ομάδες από την Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών και από τα Ηνωμένα Έθνη. Η συμμετοχή έφτασε περίπου το 88%.[14]
Η λίστα με τους 123 νικητές ανακοινώθηκε στις 22 Δεκεμβρίου του 2008, χωρίς όμως να ανακοινωθεί και η κομματική προέλευση των νικητών.[15] Οι εκλογές ήταν οι πρώτες στις οποίες ψήφισαν και Τουρκομάνοι του εξωτερικού. Σε 27 διπλωματικές αποστολές στήθηκαν κάλπες, μεταξύ των οποίων στη Βιέννη, στο Λονδίνο, στο Παρίσι και στο Βερολίνο.[16]
Δημοψηφίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το πρώτο δημοψήφισμα που έγινε στο Τουρκμενιστάν ήταν στις 17 Μαρτίου 1991. Στις 26 Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς το 94,06% υπερψήφισε την ανεξαρτησία της χώρας. Τέλος, στις 15 Ιανουαρίου 1994 ο πρόεδρος Νιγιαζόφ απέκτησε ισόβια εξουσία και η θητεία του παρατάθηκε. Το 99,9% υπερψήφισε την πρόταση για Σύνταγμα.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Nohlen, D, Grotz, F & Hartmann, C (2001) Elections in Asia: A data handbook, Volume I, p477 ISBN 0-19-924959-8
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Nohlen, D, Grotz, F & Hartmann, C (2001) Elections in Asia: A data handbook, Volume I, p479 ISBN 0-19-924959-8
- ↑ Nohlen, D, Grotz, F & Hartmann, C (2001) Elections in Asia: A data handbook, Volume I, p480 ISBN 0-19-924959-8
- ↑ «New Turkmen President Sworn In». Radio Free Europe/Radio Liberty. 14-2-2007. http://www.rferl.org/featuresarticle/2007/02/29f5fc12-0ee2-4e95-a44a-46ef09d5b4c0.html. Ανακτήθηκε στις 6-3-2007.
- ↑ http://news.xinhuanet.com/english/world/2012-02/17/c_131416863.htm
- ↑ No whiff of dissent in Turkmenistan's first multi-party vote Reuters, 15-12-2013
- ↑ Turkmenistan Inter-Parliamentary Union
- ↑ Turkmenistan: Voters Still Waiting For Change - Radio Free Europe / Radio Liberty © 2009
- ↑ Turkmenistan takes reformist step
- ↑ «Itar-Tass». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2008.
- ↑ «Turkmenistan holds key vote as officials vow openness». AFP. 2008-12-14. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-01-22. https://web.archive.org/web/20090122050354/http://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5g04ljLv4-CNqIBH40YQjZdTnUFWw. Ανακτήθηκε στις 14-12-2008.
- ↑ Gurt, Marat (13-12-2008). «Turkmens vote in election with little choice». Reuters. http://www.reuters.com/article/worldNews/idUSTRE4BC1Z720081213. Ανακτήθηκε στις 14-12-2008.
- ↑ Pannier, Bruce (14-12-2008). «Turkmen Parliamentary Elections Offer New Twists On Same Old Story». Radio Free Europe/Radio Liberty. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-12-14. https://web.archive.org/web/20081214041516/http://www.rferl.org/content/Turkmen_Parliamentary_Elections_Offer_New_Twists_On_Same_Old_Story/1359414.html. Ανακτήθηκε στις 14-12-2008.
- ↑ «Parliamentary elections end in Turkmenistan». Xinhua. 14-12-2008. http://news.xinhuanet.com/english/2008-12/15/content_10504322.htm. Ανακτήθηκε στις 14-12-2008.
- ↑ Gurt, Marat (22-12-2008). «Turkmenistan publishes list of election winners». Reuters. http://in.reuters.com/article/oilRpt/idINLM61161520081222. Ανακτήθηκε στις 22-12-2008.
- ↑ Kolodina, Mariya (16-12-2008). «The right of choice». Turkmenistan.ru. http://www.turkmenistan.ru/?page_id=12&lang_id=en&elem_id=14162&type=event&sort=date_desc. Ανακτήθηκε στις 17-12-2008.