Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εκλογές στην Ισλανδία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην Ισλανδία διεξάγονται εκλογές για το κοινοβούλιο (Αλθίνγκι), που έχει 63 μέλη και ιδρύθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα σαν συμβουλευτικό σώμα υπό τον Δανό βασιλιά. Θεωρείται δε επανίδρυση της ομώνυμης σύναξης που είχε ιδρυθεί το 930 και έπαψε τις λειτουργίες της το 1799.

Αρχηγός της χώρας θεωρείται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος έχει περισσότερο εθιμοτυπικό ρόλο, όπως και στην Ελλάδα. Η εκτελεστική εξουσία ανήκει στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό της χώρας. Η κυβέρνηση διορίζεται από τον πρόεδρο της δημοκρατίας και έχει σύνθεση που καθορίζεται από το κόμμα που κατέχει την πλειοψηφία των βουλευτών ή, σε περίπτωση που δεν υπάρχει απόλυτη πλειοψηφία, από συνασπισμό κομμάτων. Στην πράξη, σχεδόν πάντα οι κυβερνήσεις της Ισλανδίας ήταν κυβερνήσεις συνασπισμού. Το κοινοβούλιο, ο πρόεδρος, η κυβέρνηση, καθώς και τα δημοτικά συμβούλια, εκλέγονται κάθε 4 χρόνια.

Κατάλογος εκλογών στην Ισλανδία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Κοινοβούλιο Δήμοι Πρόεδρος
Υπερπόντια αποικία της Δανίας
1844 Κοινοβούλιο 1844
1852 Κοινοβούλιο 1852
1858 Κοινοβούλιο 1858
1864 Κοινοβούλιο 1864
1869 Κοινοβούλιο 1869
1874 Κοινοβούλιο 1874
1880 Κοινοβούλιο 1880
1886 Κοινοβούλιο 1886
1892 Κοινοβούλιο 1892
1894 Κοινοβούλιο 1894
1900 Κοινοβούλιο 1900
1902 Κοινοβούλιο 1902
1903 Κοινοβούλιο 1903
1904 Κοινοβούλιο 1904
1908 Κοινοβούλιο 1908
1911 Κοινοβούλιο 1911
1914 Κοινοβούλιο 1914
1916 Κοινοβούλιο 1916 (Αύγ.)
Κοινοβούλιο 1916 (Οκτ.)
Βασίλειο της Ισλανδίας
1919 Κοινοβούλιο 1919
1922 Κοινοβούλιο 1922
1923 Κοινοβούλιο 1923
1926 Κοινοβούλιο 1926
1927 Κοινοβούλιο 1927
1930 Κοινοβούλιο 1930 Δήμοι 1930
1931 Κοινοβούλιο 1931
1933 Κοινοβούλιο 1933
1934 Κοινοβούλιο 1934 Δήμοι 1934
1937 Κοινοβούλιο 1937
1938 Δήμοι 1938
1942 Κοινοβούλιο 1942 (Ιούλ.) Δήμοι 1942
Κοινοβούλιο 1942 (Οκτ.)
Δημοκρατία
1944 Πρόεδρος 1944
1945 Πρόεδρος 1945
1946 Κοινοβούλιο 1946 Δήμοι 1946
1949 Κοινοβούλιο 1949 Πρόεδρος 1949
1950 Δήμοι 1950
1952 Πρόεδρος 1952
1953 Κοινοβούλιο 1953
1954 Δήμοι 1954
1956 Κοινοβούλιο 1956 Πρόεδρος 1956
1958 Δήμοι 1958
1959 Κοινοβούλιο 1959 (Ιούν.)
Κοινοβούλιο 1959 (Οκτ.)
1960 Πρόεδρος 1960
1962 Δήμοι 1962
1963 Κοινοβούλιο 1963
1964 Πρόεδρος 1964
1966 Δήμοι 1966
1967 Κοινοβούλιο 1967
1968 Πρόεδρος 1968
1970 Δήμοι 1970
1971 Κοινοβούλιο 1971
1972 Πρόεδρος 1972
1974 Κοινοβούλιο 1974 Δήμοι 1974
1976 Πρόεδρος 1976
1978 Κοινοβούλιο 1978 Δήμοι 1978
1979 Κοινοβούλιο 1979
1980 Πρόεδρος 1980
1982 Δήμοι 1982
1983 Κοινοβούλιο 1983
1984 Πρόεδρος 1984
1986 Δήμοι 1986
1987 Κοινοβούλιο 1987
1988 Πρόεδρος 1988
1990 Δήμοι 1990
1991 Κοινοβούλιο 1991
1992 Πρόεδρος 1992
1994 Δήμοι 1994
1995 Κοινοβούλιο 1995
1996 Πρόεδρος 1996
1998 Δήμοι 1998
1999 Κοινοβούλιο 1999
2000 Πρόεδρος 2000
2002 Δήμοι 2002
2003 Κοινοβούλιο 2003
2004 Πρόεδρος 2004
2006 Δήμοι 2006
2007 Κοινοβούλιο 2007
2008 Πρόεδρος 2008
2009 Κοινοβούλιο 2009
2010 Δήμοι 2010
2012 Πρόεδρος 2012
2013 Κοινοβούλιο 2013
2014 Δήμοι 2014
2016 Κοινοβούλιο 2016 Πρόεδρος 2016
2017 Κοινοβούλιο 2017
2018 Δήμοι 2018
2020 Πρόεδρος 2020
2021 Κοινοβούλιο 2021
2022 Δήμοι 2022
2024 Κοινοβούλιο 2024 Πρόεδρος 2024
2026 Δήμοι 2026


Προεδρικές εκλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν τον Ιούνιο του 2020, πρόεδρος επανεξελέγη ο Γκούντνι Θορλάσιους Γιοχάνεσον.

ε • σ Προεδρικές εκλογές 2004 (26 Ιουνίου 2004)
Υποψήφιοι Ψήφοι %
Όλαφουρ Γκρίμσον 90.662 85,6
Baldur Ágústsson 13.250 12,3
Ástþór Magnússon 2.001 1,9
Σύνολο έγκυρων ψηφοδελτίων (συμμετοχή 63,0%) 105.913 100,0
Λευκά 27.627
Άκυρα 834
Πηγή: Ruv.is. Και οι τρεις υποψήφιοι κατήλθαν στις εκλογές ως ανεξάρτητοι

Προεδρικές εκλογές διεξήχθησαν στις 30 Ιουνίου 2012.[1] Το αποτέλεσμα ήταν νικητήριο για τον κάτοχο της προεδρίας, Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον, ο οποίος επικράτησε της αντιπάλου του, Θόρα Αρνοσδότιρ με περίπου 20% των ψήφων, εξασφαλίζοντας άλλη μία θητεία ως Πρόεδρος της Ισλανδίας.

Στις προεδρικές εκλογές που διενεργήθηκαν τον Ιούνιο του 2016 πρόεδρος εξελέγη ο πανεπιστημιακός Γκούντνι Θορλάσιους Γιοχάνεσον.[2] Ο Γιοχάνεσον συγκέντρωσε το 39,1% των ψήφων.[3]

Βουλευτικές εκλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι εκλογές έγιναν πρόωρα στις 25 Απριλίου 2009 μετά την παραίτηση της κυβέρνησης λόγω της οικονομικής κρίσης. Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, το οποίο είναι υπέρ της ένταξης στην ΕΕ κέρδισε 31,9% των ψήφων και ο εταίρος του στον συνασπισμό, Κίνημα Αριστερών Πρασίνων έλαβε 23,3%.[4] Είναι η πρώτη φορά που τα κεντροαριστερά κόμματα πέτυχαν τόσο μεγάλη εκλογική νίκη.

ε • σ Αλθίνγκι, 25 Απριλίου 2009
Κόμματα Αρχηγός Ψήφοι % +/–% Έδρες +/–
Συμμαχία Σοσιαλδημοκρατών (Samfylkingin) Γιόχαννα Σιγκουρδαντόττιρ 55.758 29,8 +3,0 20 +2
Κόμμα Ανεξαρτησίας (Sjálfstæðisflokkurinn) Μπγιάρνι Μπενέντικτσον, ο νεότερος (Bjarni Benediktsson) 44.369 23,7 -12,9 16 –9
Κίνημα Αριστερών Πρασίνων (Vinstrihreyfingin – grænt framboð) Στάινγκριμουρ Γ. Σιγφούσον (Steingrímur J. Sigfússon) 40.580 21,7 +7,4 14 +5
Προοδευτικό Κόμμα (Framsóknarflokkurinn) Σιγμούντουρ Δαβίδ Γκουνλάουγκσον (Sigmundur Davíð Gunnlaugsson) 27.699 14,8 +3,1 9 +2
Κίνημα των Πολιτών (Borgarahreyfingin) Χέρμπερτ Σβάινμπγιορνσον (Herbert Sveinbjörnsson) 13.519 7,2 +7,2 4 +4
Φιλελεύθερο Κόμμα (Frjálslyndi flokkurinn) Γκουδγιόν Αρνάρ Κριστγιάνσον (Guðjón Arnar Kristjánsson) 4.148 2,2 -5,1 0 –4
Κίνημα Δημοκρατίας (Lýðræðishreyfingin) Άστμπορ Μάγνουσον (Ástþór Magnússon) 1.107 0,6 +0,6 0
Σύνολα 187.180 100,0 63
Λευκά: 6.226 (3,2%), ΈγκυραΆκυρα: 528 (0,3%), Συμμετοχή: 85,1%.   Πηγή: Morgunblaðið[5]

Βουλευτικές εκλογές 2007

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
ε • σ Βουλευτικές εκλογές 2007 (12 Μαΐου 2007)
Κόμματα Ψήφοι % +/–% Έδρες +/–
Κόμμα Ανεξαρτησίας (Sjálfstæðisflokkurinn) 66.749 36,6 +2,9 25 +3
Σοσιαλδημοκρατικός Συνασπισμός (Samfylkingin) 48.742 26,8 –2,4 18 –2
Αριστερό-Πράσινο Κίνημα (Vinstrihreyfingin - grænt framboð) 26.136 14,3 +5,5 9 +4
Προοδευτικό Κόμμα (Framsóknarflokkurinn) 21.349 11,7 –6,0 7 –5
Φιλελεύθερο Κόμμα (Frjálslyndi flokkurinn) 13.233 7,3 –0,1 4 ±0
Ισλανδικό Κίνημα– Ζωντανή Χώρα (Íslandshreyfingin - lifandi land) 5.953 3,3 +3,3
Σύνολο (συμμετοχή 83,6%) 185.,071 100 63
Πηγή: http://www.mbl.is/mm/frettir/kosningar/

Εκλογές για Συντακτική Συνέλευση 2010

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 27 Νοεμβρίου 2010 διεξήχθησαν εκλογές για Συντακτική Συνέλευση. Η τελευταία, για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας θα αναθεωρήσει ευρέα μέρη του Συντάγματος, όπως τις αρμοδιότητες του Προέδρου, περιβαλλοντικά ζητήματα και την συμμετοχή των πολιτών στην δημοκρατική διαδικασία. Η συμμετοχή στις εκλογές ήταν μόλις 36%. Εξελέγησαν 25 συνολικά μέλη, εκ των οποίων 15 άνδρες και 10 γυναίκες.[6][7]

Στις βουλευτικές εκλογές που έγιναν στις 27 Απριλίου 2013 και είχαν ως αποτέλεσμα τη δεινή ήττα του κυβερνητικού συνασπισμού (σοσιαλδημοκράτες, αριστεροί Οικολόγοι), εξαιτίας της υποτέλειας που έδειξαν στις επιταγές της ΕΕ και της Αγγλίας[8] .

ε • σ Αλθίνγκι, 27 Απριλίου 2013
Κόμματα Αρχηγός Ψήφοι % +/–% Έδρες +/–
Κόμμα Ανεξαρτησίας (Sjálfstæðisflokkurinn) Μπγιάρνι Μπενέντικτσον, ο νεότερος (Bjarni Benediktsson) 50.454 26,70 +3 19 +3
Προοδευτικό Κόμμα (Framsóknarflokkurinn) Σιγμούντουρ Δαβίδ Γκουνλάουγκσον (Sigmundur Davíð Gunnlaugsson) 46.173 24,43 +9,6 19 +10
Συμμαχία Σοσιαλδημοκρατών (Samfylkingin) Άρνι Παλ Άρνασον (Árni Páll Árnason) 24.292 12,85 -16,9 9 -10
Κίνημα Αριστερών Πρασίνων (Vinstrihreyfingin – grænt framboð) Κατρίν Γιακομπσδότιρ (Katrín Jakobsdóttir) 20.546 10,87 -10,8 7 -4
Λαμπρό Μέλλον (Björt framtíð) Γκούδμουντουρ Στεϊνγκρίμσον (Guðmundur Steingrímsson) 15.583 8,25 - 6 +4
Κόμμα των Πειρατών (Píratar) Συλλογική ηγεσία 9.647 5,10 - 3 +2
Αυγή (Dögun - stjórnmálasamtök um réttlæti, sanngirni og lýðræði) Συλλογική ηγεσία 5.855 3,10 - 0 -2
Κόμμα των Νοικοκυριών (Flokkur Heimilanna) Πέτουρ Γκούνλαουγκσον (Pétur Gunnlaugsson) 5.707 3,02 - 0 -
Δημοκρατικό Κόμμα της Ισλανδίας (Lýðræðisvaktin) Συλλογική ηγεσία 4.658 2,46 - 0
Λαϊκό Κόμμα των Δεξιών Οικολόγων (Hægri Grænir flokkur fólksins) Γκούντμουντουρ Φρανκλίν Γιόνσον (Guðmundur Franklín Jónsson) 3.262 1,73 - 0
Ουράνιο Τόξο (Regnboginn, sjálfstæði Íslands og sjálfbæra þróun) Γιον Μπιάρνασον (Jón Bjarnason) (εκπρόσωπος Τύπου) 2.021 1,07 - 0 –2
Κόμμα της Υπαίθρου(Landsbyggðarflokkurinn) Ίλφα Μιστ Χελγαδότιρ (Ylfa Mist Helgadóttir) 326 0,17 - 0
Στούρλα Γιόνσον (Sturla Jónsson) Στούρλα Γιόνσον 222 0,12 - 0
Ανθρωπιστικό Κόμμα (Húmanistaflokkurinn) Γιούλιους Βαλδίμαρσον (Júlíus Valdimarsson) 126 0,07 - 0
Λαϊκό Μέτωπο της Ισλανδίας (Alþýðufylkingin) Θόρβαλντουρ Θόρβαλντσον (Thorvaldur Thorvaldsson) 118 0,06 - 0
Σύνολα 193.792 100,0 63
Λευκά: 4.217 (2,17%), Έγκυρα: 188.990 (97,52%), Άκυρα: 585 (0,3%), Συμμετοχή: 237.957 (81,44%).   Πηγή: The Morning Paper, National Broadcasting

Βουλευτικές εκλογές διενεργήθηκαν στις 29 Οκτωβρίου 2016. Το Κόμμα Ανεξαρτησίας κέρδισε την πρώτη θέση και το Κόμμα των Πειρατών την 3η θέση.[9]

Οι βουλευτικές εκλογές του 2017 διεξήχθησαν πρόωρα στις 28 Οκτωβρίου 2017. Αποτέλεσμα ήταν η ήττα του κυβερνώντος συνασπισμού του Μπιάρνι Μπενέντικτσον.[10]

Στις 10 Σεπτεμβρίου 1908, παράλληλα με τις βουλευτικές εκλογές, διεξήχθη στην Ισλανδία δημοψήφισμα για την απαγόρευση του αλκοόλ. Στο πρώτο δημοψήφισμα που διεξήχθη στη χώρα, οι ψηφοφόροι ρωτήθηκαν αν εγκρίνουν την απαγόρευση της εισαγωγής αλκοόλ, το οποίο εγκρίθηκε από το 60,1% των ψηφοφόρων, αλλά ανατράπηκε από ένα δεύτερο δημοψήφισμα το 1933.[11]

Ένα δημοψήφισμα για την κοινωνική υπηρεσία διεξήχθη στην Ισλανδία στις 21 Οκτωβρίου 1916.[12] Οι ψηφοφόροι ρωτήθηκαν αν εγκρίνουν την εισαγωγή υποχρεωτικής κοινωφελούς εργασίας.[13] Το 92% των ψηφοφόρων απέρριψε την πρόταση.

Ένα δημοψήφισμα για την απαγόρευση του αλκοόλ διεξήχθη στην Ισλανδία στις 21 Οκτωβρίου 1933.[12] Οι ψηφοφόροι ερωτήθηκαν αν θα καταργούσαν την απαγόρευση εισαγωγής αλκοόλ που είχε επιβληθεί μετά την άρση της απαγόρευσης που είχε επιβληθεί με δημοψήφισμα to 1908.[14] Η κατάργησή της εγκρίθηκε από το 58% των ψηφοφόρων.

Ένα συνταγματικό δημοψήφισμα διεξήχθη στην Ισλανδία μεταξύ 20 και 23 Μαΐου 1944.[12] Η Δανική-Ισλανδική Πράξη Ένωσης του 1918 ανακήρυξε την Ισλανδία σε κυρίαρχο κράτος χωριστά από τη Δανία, αλλά διατήρησε τις δύο χώρες σε προσωπική ένωση, με τον βασιλιά της Δανίας να είναι επίσης βασιλιάς της Ισλανδίας. Στο διμερές δημοψήφισμα, οι ψηφοφόροι ρωτήθηκαν αν θα έπρεπε να καταργηθεί η ένωση με τη Δανία και αν θα έπρεπε να υιοθετηθεί ένα νέο δημοκρατικό σύνταγμα. Και τα δύο μέτρα εγκρίθηκαν, το καθένα με ποσοστό άνω του 98% υπέρ. Η συμμετοχή των ψηφοφόρων ήταν 98% συνολικά[15] και 100% σε δύο εκλογικές περιφέρειες: Seyðisfjörður και Vestur-Skaftafjellssýsla.[16]

Σε δημοψήφισμα που διενεργήθηκε στις 6 Μαρτίου 2010, οι πολίτες καταψήφισαν με 93,2% έναντι 1,8% "ναι" την πρόταση για την πληρωμή από το Ρέικιαβικ 3,9 δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία καταβλήθηκαν από το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ολλανδία για αποζημιώσεις πολιτών τους που ζημιώθηκαν από την πτώχευση της διαδικτυακής ισλανδικής τράπεζας Icesave τον Οκτώβριο του 2008.[17] Η συμμετοχή ήταν 62,7%.

Σε ένα δεύτερο δημοψήφισμα, που διεξήχθη στις 9 Απριλίου 2011, οι ψηφοφόροι καταψήφισαν για 2η φορά μέσα σε 1 χρόνο την πρόταση για αποζημίωση στην Βρετανία και στην Ολλανδία αναφορικά με την κατάρρευση της τράπεζας Icesave.[18] Ειδικότερα, το 59,77% των ψηφοφόρων καταψήφισαν την πρόταση έναντι 40,22% που την υποστήριξαν. Η συμμετοχή ήταν της τάξης του 75,34%.[19]

Ένα μη δεσμευτικό συνταγματικό δημοψήφισμα διεξήχθη στις 20 Οκτωβρίου 2012. Στο πλαίσιο της Συνταγματικής μεταρρύθμιση 2010-2013 και κατόπιν σύστασης της Συντακτικής Συνέλευσης, οι ψηφοφόροι ρωτήθηκαν αν εγκρίνουν έξι προτάσεις που περιλαμβάνονται σε ένα νέο σχέδιο συντάγματος.[20] Και τα έξι ερωτήματα εγκρίθηκαν από τους ψηφοφόρους. Η ψήφιση του ερωτήματος 3 σχετικά με τη συμπερίληψη μιας εθνικής εκκλησίας στο Σύνταγμα ήταν η μόνη διάταξη που ήταν αντίθετη με τις συστάσεις της Συντακτικής Συνέλευσης.[21]

Μέχρι το 2021, οι αλλαγές δεν είχαν εφαρμοστεί, παρά τη συνεχόμενη δημόσια στήριξη.[22]


  1. «Icelandic PM wants public vote on new constitution». Icenews.is. 8 Ιουνίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2012. 
  2. «Ισλανδία-προεδρικές εκλογές: Γκούντνι Γιοχάνεσον, από πολιτολόγος αρχηγός κράτους». athina984.gr. 26 Ιουνίου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. «Lokatölur komnar úr öllum kjördæmum». 26 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2016. 
  4. «Leftists take early lead in Iceland». Al-Jazeera. 2009-04-26. http://english.aljazeera.net/news/europe/2009/04/200942522631653849.html. Ανακτήθηκε στις 2009-08-31. 
  5. «Kosningar 2009». mbl.is. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2009. 
  6. «You Say You Want a Constitution?». Huffington Post. 12 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2019. 
  7. «Πλήρης κατάλογος των 25 μελών που εξελέγησαν το Νοέμβριο του 2010». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2015. 
  8. «Τίποτα δεν έμεινε όρθιο στις εκλογές της Ισλανδίας!». Τα Νέα (ηλεκτρονική έκδοση). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2013. 
  9. «Εκλογές Ισλανδία: Στην 3η θέση το κόμμα των Πειρατών - Αβεβαιότητα για τη σύνθεση της κυβέρνησης». iefimerida.gr. 30 Οκτωβρίου 2016. 
  10. «Εκλογές στην Ισλανδία: Πιθανός ο σχηματισμός αριστερής κυβέρνησης». News 24/7. 29 Οκτωβρίου 2017. [νεκρός σύνδεσμος]
  11. Dieter Nohlen & Philip Stöver (2010) Elections in Europe: A data handbook, p966 (ISBN 978-3-8329-5609-7)
  12. 12,0 12,1 12,2 Dieter Nohlen & Philip Stöver (2010) Elections in Europe: A data handbook, p961 (ISBN 978-3-8329-5609-7)
  13. Nohlen & Stöver, p966
  14. Nohlen & Stöver, σελ. 966
  15. ,Nohlen & Stöver, σ. 967
  16. Hálfdanarson, Guðmundur (2001). Íslenska þjóðríkið - uppruni og endamörk. σελ. 139. 
  17. «Iceland rejects plan to repay Icesave debts». IceNews. 2010-03-07. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-03-11. https://web.archive.org/web/20100311013419/http://www.icenews.is/index.php/2010/03/07/official-confirmation-of-huge-iceland-no-vote-in-icesave-referendum/. Ανακτήθηκε στις 2010-03-07. 
  18. «The Sydney Morning Herald». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2015. 
  19. «Οι Ισλανδοί λένε όχι στις αποζημιώσεις των χρεοκοπημένων τραπεζών». Deutsche Welle. 11 Απριλίου 2011. 
  20. Δημοψήφισμα για το Ισλανδικό Σύνταγμα Αρχειοθετήθηκε 2012-06-18 στο Wayback Machine. Iceland Review Online, 25 Μαΐου 2012
  21. Η πλειοψηφία είπε ναι σε όλα τα ερωτήματα Αρχειοθετήθηκε 2012-10-22 στο Wayback Machine. RÚV, 21 Οκτωβρίου 2012 (in Icelandic)
  22. «From Iceland — Poll: Most Icelanders Still Want A New Constitution». The Reykjavik Grapevine (στα Αγγλικά). 13 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2024.