Εκλογές στη Μιανμάρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στη Μιανμάρ, το πολίτευμα της οποίας είναι ενιαία συνταγματική δημοκρατία, διεξάγονται εκλογές για εθνικό Κοινοβούλιο, τοπικά κοινοβούλια και για υπουργούς επί Θεμάτων Εθνοτήτων. Στις γενικές εκλογές εκλέγονται τα μέλη της Άνω Βουλής (Βουλή των Εθνικοτήτων) και της Κάτω Βουλής (Βουλή των Αντιπροσώπων) που απαρτίζουν μαζί τη Συνέλευση της Ένωσης. Επίσης, διεξάγονται τοπικές εκλογές (State and Region Hluttaws, όπως ονομάζονται τα τοπικά κοινοβούλια) και εκλέγονται οι υπουργοί επί των Εθνικών Θεμάτων από ορισμένους εκλογείς.

Γενικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρόσφατες εκλογές (2020)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την 1η Φεβρουαρίου 2021 ο στρατός κατέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα, ανέτρεψε και συνέλαβε την κρατική σύμβουλο Αούνγκ Σαν Σου Κι και ακύρωσε τα αποτελέσματα των εκλογών του 2020.

Προηγούμενες εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1990[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι γενικές εκλογές πραγματοποιήθηκαν στις 27 Μαΐου 1990 και ήταν οι πρώτες μετά από εκείνες του 1960. Σε αυτές πρώτο αναδείχθηκε το κόμμα του Εθνικού Συνδέσμου για τη Δημοκρατία (NLD) με ηγέτιδα την Αούνγκ Σαν Σου Κι, το οποίο κέρδισε και την πλειοψηφία των εδρών της βουλής. Παρ´όλα αυτά το Κρατικό Συμβούλιο Νόμου και Αποκατάστασης της Τάξης (SLORC) αρνήθηκε να παραδώσει την εξουσία, μη δεχόμενο τα αποτελέσματα.[1] Αντί αυτού συνέλαβε τα περισσότερα μέλη του NLD ενώ μερικά άλλα κατάφεραν να διαφύγουν στο εξωτερικό. Επίσης εξελέγη και συντακτική συνέλευση για την εκπόνηση συντάγματος χωρίς νομοθετική εξουσία, η οποία όμως δεν λειτούργησε λόγω απαγόρευσης από το στρατιωτικό καθεστώς. Στις 18 Δεκεμβρίου 1990 σχηματίστηκε κυβέρνηση από τους αντιπροσώπους που εκλέχτηκαν με πρωθυπουργό τον Σέι Ουίν, πρώτο ξάδερφο της Αούνγκ Σαν Σου Κι. Η συμμετοχή στις εκλογές ήταν 72,6%.[2]

Κόμμα Ψήφοι % των ψήφων Έδρες
Εθνικός Σύνδεσμος για τη Δημοκρατία (NLD) 7.943.622 58,7% 392
Εθνικός Σύνδεσμος των Σαν για τη Δημοκρατία (SNLD) 222.821 1,7% 23
Σύνδεσμος των Αρακαν για τη Δημοκρατία (ALD) 160.783 1,2% 11
Κόμμα Εθνικής Ενότητας (NUP) 2.805.559 21,2% 10
Εθνικό Δημοκρατικό Μέτωπο των Μον (MNDF) 138.572 1% 5
Εθνικό Δημοκρατικό κόμμα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (NDP) 128.129 1% 4
Εθνικός Σύνδεσμος για τη Δημοκρατία των Τσιν (CNLD) 51.187 0,4% 3
Εθνική Συνέλευση για τη δημοκρατία του Κατσίν (KSNCD) 13.994 0,1% 3
Κόμμα για την Εθνική Δημοκρατία]] (PND) 72.672 0,5% 3
Union Poah National Organisation (UPNO) 35.389 0,3% 3
Δημοκρατική οργάνωση για την εθνική ενότητα των Καρέν (DOKNU) 16.553 0,1% 2
Εθνικός Σύνδεσμος για τη Δημοκρατία του Καγιαχ (KSNLD) 11.664 0,1% 2
Naga Hills Περιφερειακό Προοδευτικό Κόμμα (NHRPP) 10.612 0,1% 2
Εθνική Ένωση για την Δημοκρατία των Ta-ang (Palaung) (TNLD) 16.553 0,1% 2
Εθνική Συνέλευση Zomi(ZNC) 18.638 0,1% 2
Μικρότερου μεγέθους κόμματα και ανεξάρτητα 1.606.858 12,1% 12
Σύνολο 13.253.606 100% 492
Πηγή: εκλογικό αρχείο του Adam Carr

2010[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις ιστορικές εκλογές του 2010 οι οποίες διεξήχθησαν στις 7 Νοεμβρίου, δεν έλαβε μέρος το βασικό κόμμα της αντιπολίτευσης, η Εθνική Λίγκα για τη Δημοκρατία της Αούνγκ Σαν Σου Κίι, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες διεξήχθη η εκλογική διαδικασία. Ενώ οι εκλογικοί παρατηρητές δήλωσαν ότι η διεξαγωγή των εκλογών ήταν ομαλή, η αντιπολίτευση προέβη σε καταγγελίες για χειραγώγηση προς όφελος του κυβερνώντος κόμματος.[3]

Το κυβερνών κόμμα, που είναι προσκείμενο στον στρατό, κέρδισε τις εκλογές, εξασφαλίζοντας σχεδόν 80% των εδρών. Η Διεθνής Κοινότητα, όπως τα Ηνωμένα Έθνη χαρακτήρισαν τις εκλογές ως παρωδία με σκοπό τη νομιμοποίηση της αυταρχικής διακυβέρνησης του καθεστώτος.[4] Το νέο Κοινοβούλιο πραγματοποίησε την πρώτη του συνεδρίαση στις 31 Ιανουαρίου 2011.

Ο Θέιν Σέιν, ως επικεφαλής του Κόμματος Ένωση Αλληλεγγύης και Ανάπτυξης, κέρδισε τις εκλογές του 2010. Στις 4 Φεβρουαρίου 2011, ο Σέιν διορίστηκε από το Κοινοβούλιο στο αξίωμα του Προέδρου της Μιανμάρ και έγινε ο πρώτος μη στρατιωτικός στο αξίωμα αυτό έπειτα από 50 χρόνια. Αντιπρόεδροι διορίστηκαν οι Τιν Αούνγκ Μγιντ Ου (Tin Aung Myint Oo) και Σάι Μάουκ Χαμ ( Sai Mauk Kham).[5] Ο Σέιν ανέλαβε επίσημα καθήκοντα έπειτα από την διάλυση του κυβερνώντος στρατιωτικού συμβουλίου στις 30 Μαρτίου 2011[6]. Η ορκωμοσία του έγινε κεκλεισμένων των θυρών.

Επαναληπτικές εκλογές 2012[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την 1η Απριλίου 2012 εξαιτίας θανάτων βουλευτών και για άλλους λόγους, διεξήχθησαν επαναληπτικές βουλευτικές εκλογές για 44 έδρες Το κύριο αντιπολιτευόμενο κόμμα Εθνικός Σύνδεσμος για τη Δημοκρατία έλαβε μέρος στις εκλογές και κέρδισε τις 43 από τις συνολικά 44 έδρες (επί συνόλου 45 διαθέσιμων).[7] Η αρχηγός του Εθνικού Συνδέσμου, Αούνγκ Σαν Σου Κίι κατήλθε στο Κάουμου και κέρδισε την έδρα.[8]

Αποτελέσματα (2010) για την Amyotha Hluttaw[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις εκλογές αποφασίστηκαν οι 168 επί συνόλου 224 εδρών στην Amyotha Hluttaw (House of Nationalities-Εθνική Βουλή):

Αύξων αριθμός Κόμμα % Έδρες
1 Κόμμα Ένωση για την Αλληλεγγύη και την Ανάπτυξη 76,79% 129
2 Κόμμα για την Ανάπτυξη των Εθνικοτήτων Ραχίνε (Rakhine Nationalities Development Party) 4,17% 7
3 Κόμμα Εθνικής Ενότητας 2,98% 5
4 Εθνική Δημοκρατική Δύναμη 2,38% 4
5 Προοδευτικό Κόμμα Τσιν 2,38% 4
6 Δημοκρατικό Κόμμα Εθνικοτήτων Σαν 1,78% 3
7 Κόμμα Δημοκρατίας Πάσης της Περιοχής Μον (All Mon Region Democracy Party) 1,78% 3
8 Δημοκρατικό Κόμμα Phalon-Sawaw 1,78% 3
9 Εθνικό Κόμμα Τσιν 1,19% 2
10 Δημοκρατικό Κόμμα Wa 0,60% 1
Λοιπά 4,17% 7
Σύνολο
100% 168

Αποτελέσματα (2010) για Pyithu Hluttaw[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξελέγησαν τα 330 μέλη επί συνόλου 440 στην Βουλή των Αντιπροσώπων (Pyithu Hluttaw).

Αύξων αριθμός Κόμμα % Έδρες
1 Κόμμα Ένωση για την Αλληλεγγύη και την Ανάπτυξη 78,48% 259
2 Δημοκρατικό Κόμμα των Εθνικοτήτων Shan 5,45% 18
3 Κόμμα Εθνικής Ενότητας 3,64% 12
4 Εθνική Δημοκρατική Δύναμη 3,64% 12
5 Αναπτυξιακό Κόμμα των Εθνικοτήτων Rakhine 2,72% 9
6 Κόμμα Δημοκρατίας πάσης της Περιοχής Μον 0,91% 3
7 Εθνικός Οργανισμός Pa-Ο 0,91% 3
8 Εθνικό Κόμμα των Chin 0,61% 2
9 Προοδευτικό Κόμμα των Chin 0,61% 2
10 Δημοκρατικό Κόμμα Phalon-Sawaw 0,61% 2
11 Δημοκρατικό Κόμμα Wa 0,61% 2
12 Κόμμα Ενότητας και Δημοκρατίας της Πολιτείας Κατσίν 0,30% 1
13 Κόμμα του Λαού των Kyain 0,30% 1
14 Αναπτυξιακό Κόμμα των Εθνικοτήτων Inn 0,30% 1
15 Εθνικό Κόμμα Taaung (Palaung) 0,30% 1
Λοιπά 0,61% 2
Σύνολο
100% 330

2015[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις γενικές εκλογές, που διεξήχθησαν στις 8 Νοεμβρίου 2015, ο αντιπολιτευόμενος Εθνικός Σύνδεσμος για τη Δημοκρατία (NLD) κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία στο σύνολο του εθνικού κοινοβουλίου. Το NLD κέρδισε μια σαρωτική νίκη, καταλαμβάνοντας το 86% των εδρών στη Συνέλευση της Ένωσης (235 έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων και άλλες 135 στη Βουλή των Εθνικοτήτων).[9]

Δημοψήφισμα 2008[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 10 Μαΐου του 2008 ξεκίνησε η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την έγκριση νέου Συντάγματος. Παρά την καταστροφή του κυκλώνα Ναργκίς, το δημοψήφισμα διεξήχθη κανονικά με εξαίρεση ορισμένες περιοχές που επλήγησαν από τη φυσική καταστροφή, όπου αναβλήθηκε η ψηφοφορία για τις 24 Μαΐου. Τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος ανακοινώθηκαν στις 15 Μαΐου και έδειξαν αποδοχή με περισσότερο από το 92% των ψηφισάντων για το νέο Σύνταγμα, ενώ η προσέλευση ήταν της τάξης του 99%. Η Αντιπολίτευση αμφισβήτησε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.[10]

Στις 29 Μαΐου του 2008 η χούντα ανακοίνωσε[11] ότι το Σύνταγμα εγκρίθηκε (έπειτα και από τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος στις πληγείσες από τον κυκλώνα περιοχές) και θα τεθεί σε ισχύ σε δύο χρόνια. Το 92,4% των ψηφοφόρων ενέκρινε το Σύνταγμα με ποσοστό συμμετοχής 98,12%.

Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ε • σ  Δημοψήφισμα για Σύνταγμα, 10 Μαΐου και 24 Μαΐου 2008
Επιλογή Ψήφοι %
Ναι 20.786.596 92,4
Όχι 1.375.480 6,11
Σύνολο έγκυρων ψηφοδελτίων 22.162.076 98,51
Άκυρα 334.584 1,49
Σύνολο ψηφοδελτίων (συμμετοχή 99,07%) 22.496.660 100,00
Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι 22.708.434 (από 27.369.957)
Πηγή: People's Daily Online

Σημείωση: Τα στοιχεία προέρχονται από 278 δήμους (επί συνόλου 325) στους οποίους διεξήχθη το δημοψήφισμα στις 10 Μαΐου του 2008.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Steinberg, David (2010). Burma/Myanmar - What Everyone Needs to Know. Oxford University Press. σελίδες 90–93. ISBN 978-0-19-539067-4. 
  2. Nohlen, D, Grotz, F & Hartmann, C (2001) Elections in Asia: A data handbook, Volume I, p611 ISBN 0-19-924958-X
  3. «Ιστορικές εκλογές στη Μιανμάρ». Ελευθεροτυπία. 7 Νοεμβρίου 2010. 
  4. «Το κόμμα... του στρατού σάρωσε στη Μιανμάρ». Καθημερινή. 10 Νοεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2016. 
  5. «Burma ex-Prime Minster Thein Sein named new president». BBC. 4 Φεβρουαρίου 2011. 
  6. «Η χούντα παρέδωσε την εξουσία». Έθνος. 31 Μαρτίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2016. 
  7. Kocha Olarn (2012-04-04). «Myanmar confirms sweeping election victory for Suu Kyi's party». CNN. http://edition.cnn.com/2012/04/04/world/asia/myanmar-elections/. Ανακτήθηκε στις 2015-11-23. 
  8. «Aung San Suu Kyi registers for Burma election run». BBC News. 2012-01-18. http://www.bbc.co.uk/news/world-asia-16606608. Ανακτήθηκε στις 2012-03-15. 
  9. Dinmore, Guy (13 Νοεμβρίου 2015). «NLD Wins Absolute Majority in Parliament». The Myanmar Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2016. 
  10. «"Πλαστό" το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος υποστηρίζει η αντιπολίτευση». Σκάι. 17 Μαΐου 2008. [νεκρός σύνδεσμος]
  11. «Εγκρίθηκε το νέο Σύνταγμα στην Μιανμάρ». Καθημερινή. 29 Μαΐου 2008. [νεκρός σύνδεσμος]