Καρλομάγνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ Αλλαγή ονόματος του Καρλομάγνου σε Κάρολος διότι έτσι είναι η σωστή ονομασία |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 71: | Γραμμή 71: | ||
Συνεχίζοντας τις μεταρρυθμίσεις του πατέρα του, ο Κάρολος κατήργησε το βασιζόμενο στο χρυσό σόλιδο νομισματικό σύστημα. Καθιέρωσε νέα μονάδα, τη [[λίβρα]] — χρηματική μονάδα και μονάδα βάρους — η οποία άξιζε 20 σολίδους ή 240 δηνάρια. |
Συνεχίζοντας τις μεταρρυθμίσεις του πατέρα του, ο Κάρολος κατήργησε το βασιζόμενο στο χρυσό σόλιδο νομισματικό σύστημα. Καθιέρωσε νέα μονάδα, τη [[λίβρα]] — χρηματική μονάδα και μονάδα βάρους — η οποία άξιζε 20 σολίδους ή 240 δηνάρια. |
||
Ο Κάρολος δεν σταμάτησε ποτέ να μορφώνεται. Έφερε στην Αυλή του στο [[Άαχεν]] έναν Άγγλο μοναχό τον [[ |
Ο Κάρολος δεν σταμάτησε ποτέ να μορφώνεται. Έφερε στην Αυλή του στο [[Άαχεν]] έναν Άγγλο μοναχό τον [[Αλκουΐνος|Αλκουΐνο]], και διάφορους άλλους δασκαλούς. Στο Άαχεν δημιουργήθηκε σημαντική σχολή και ιστορικοί μιλάνε για την [[Καρολίγγεια αναγέννηση]] που συνοδεύεται με τη βασιλεία του Καρλομάγνου. Έχτισε πλήθος παλατιών (γερμ. ''Pfalz'') σε όλη την επικράτεια του βασιλείου του, όπου διέμενε κατά τις περιοδείες του ανά τη χώρα. Το μεγαλοπρεπέστερο χτίστηκε στο Άαχεν, το οποίο αποτελούσε και την αγαπημένη του πόλη, όπου διέμεινε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του. Έμαθε να διαβάζει [[λατινική γλώσσα|λατινικά]] και λίγα [[ελληνική γλώσσα|ελληνικά]] αλλά δεν κατάφερε να μάθει γραφή. |
||
Οργάνωσε την αυτοκρατορία του σε 350 [[κομητεία|κομητείες]], που κάθε μια διοικούνταν από έναν διορισμένο κόμη. Οι κόμητες υπηρετούσαν όπως οι δικαστές, οι διοικητές, και τα μέλη των εκκλησιαστικών δικαστηρίων. |
Οργάνωσε την αυτοκρατορία του σε 350 [[κομητεία|κομητείες]], που κάθε μια διοικούνταν από έναν διορισμένο κόμη. Οι κόμητες υπηρετούσαν όπως οι δικαστές, οι διοικητές, και τα μέλη των εκκλησιαστικών δικαστηρίων. |
||
Έκδοση από την 20:40, 3 Σεπτεμβρίου 2013
| Κάρολος Α΄ | |
|---|---|
 Ο Κάρολος ο Μέγας, Ντύρερ (1512). | |
Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας | |
| Περίοδος | 25 Δεκεμβρίου 800 – 28 Ιανουαρίου 814 |
| Διάδοχος | Λουδοβίκος Α΄ |
Βασιλιάς των Φράγκων | |
| Περίοδος | 9 Οκτωβρίου 768 – 28 Ιανουαρίου 814 |
| Προκάτοχος | Πιπίνος ο Βραχύς |
| Διάδοχος | Λουδοβίκος Α΄ |
Βασιλιάς των Λομβαρδών | |
| Περίοδος | 10 Ιουλίου 774 – 28 Ιανουαρίου 814 |
| Προκάτοχος | Δεσιδέριος |
| Διάδοχος | Λουδοβίκος Α΄ |
| Γέννηση | 2 Απριλίου 742 Λιέγη, Βασίλειο των Φράγκων |
| Θάνατος | 28 Ιανουαρίου 814 Άαχεν, Αγία Ρωμαική Αυτοκρατορία |
| Οίκος | Καρολιδών |
| Πατέρας | Πιπίνος ο Βραχύς |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
O Κάρολος ο Μέγας ή Καρλομάγνος (742 ή 747 – 28 Ιανουαρίου 814) (Γερμανικά: Karl der Große, Λατινικά: Carolus Magnus, Γαλλικά: Charlemagne) ήταν βασιλιάς των Φράγκων από το 768[1] έως το 814 και βασιλιάς των Λομβαρδών από το 774.
Οι καταβολές του
Ο παλαιότερος εξακριβωμένος πρόγονος του Καρόλου είναι ο Άγιος Αρνούλφος, που υπήρξε επίσκοπος του Μετς, και πέθανε στο πρώτο ήμισυ του 7ου αιώνα μ.Χ. Το δεύτερο γνωστό μέλος των Καρολιδών ή Καρολίγγειων ή Καρλοβιγγειανών είναι ο Πεπίνος Α΄ του Λάντεν, γνωστότερος και ως Πεπίνος ο Παλαιός. Και οι δύο ήταν παππούδες του Πεπίνου Β΄ του Έρισταλ: ο Αρνούλφος ηταν πατέρας του Ansegisel, και ο Πεπίνος πατερας της Begga, των γονέων του Πεπίνου του Β΄. Ο τελευταίος ήταν πατέρας του Καρόλου Μαρτέλου (βλέπε επόμενη παράγραφο), και άρα προπάππους του Καρόλου. Όλοι οι ανωτέρω πρόγονοι είχαν σταδιοδρομήσει στην υπηρεσία των βασιλιάδων της φραγκικής δυναστείας των Μεροβιγγείων ως μαγιορδόμοι (λατ. major domus, γερμ. Hausmeier, Majordomus, αγγλ. Mayor of the Palace) ή αυλάρχες, αξιωματούχοι δηλαδή του παλατιού, που ουσιαστικά κυβερνούσαν το φραγκικό βασίλειο επί των τελευταίων Μεροβίγγειων βασιλέων.
Παππούς του Καρόλουυ ήταν ο Κάρολος Μαρτέλος, ο ηγεμόνας που συνέτριψε τους Σαρακηνούς. Αυτό το γεγονός έλαβε χώρα μεταξύ Τουρ και Πουατιέ στη Γαλλία (732). Ο Κάρολος ήταν ο μεγαλύτερος γιος της Βερτράδης και του Πιπίνου του Βραχέος.
Το 752, όταν ο Κάρολος ήταν περίπου δέκα ετών, ο Πιπίνος ο Βραχύς έκανε έκκληση στον Πάπα Ζαχαρία να του αποδώσει βασιλικό τίτλο. Αποτέλεσμα αυτής της έκκλησης προς την Αγία Έδρα ήταν το ταξίδι του Πάπα Στεφάνου Β΄ στις Άλπεις δύο έτη αργότερα, με σκοπό να χρίσει με το βασιλικό έλαιο όχι μόνο τον Πιπίνο, αλλά και το γιο του Κάρολο και έναν νεώτερο γιο του, τον Καρλομάνο.
Έπειτα ο Πάπας έβαλε όρο στους Φράγκους, κάτω από τις πιο σοβαρές πνευματικές ποινικές ρήτρες, ποτέ να μην επιλέξουν τους βασιλιάδες τους από οποιαδήποτε άλλη οικογένεια.
Βασιλιάς των Φράγκων και των Λομβαρδών
Μετά το θάνατο του Πιπίνου, το 768, το βασίλειο μοιράστηκε μεταξύ του Καρόλου και του αδελφού του Καρόλου. Ο Κάρολος πήρε τα εξωτερικά μέρη του βασιλείου, που συνορεύει με τη θάλασσα και τις βόρειες περιοχές (Αυστρασία) ενώ ο Κάρολος πήρε τις εσώτερες περιοχές (Νευστρία), που συνορεύουν με την Ιταλία.
Ο Κάρολος πέθανε στις 4 Δεκεμβρίου του 771 αφήνοντας τον Κάρολο ηγέτη ενός επανενωμένου βασιλείου των Φράγκων.
Αμέσως μετά από αυτό, βάδισε εναντίον των Λομβαρδών στην Ιταλία. Στα 774 καθαίρεσε τον βασιλιά τους Δεσιδέριο και στέφθηκε ο ίδιος βασιλιάς των Λομβαρδών, ενώνοντας το βασίλειο της Ιταλίας με το φραγκικό στέμμα.
Ο Κάρολος συμμετείχε σε όλες τις μάχες οι οποίες έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της βασιλείας του. Μετά από τριάντα έτη πολέμου και 18 μάχες, κατέκτησε τη Σαξωνία, ένας στόχος που ήταν το άπιαστο όνειρο του Αυτοκράτορα Αύγουστου.
Μια από τις δευτερεύουσες εκστρατείες του Καρόλου έμελλε να γίνει η διασημότερη. Το 778 οδήγησε το στρατό του στην Ισπανία εναντίον των Σαρακηνών. Στην επιστροφή οι Βάσκοι επιτέθηκαν στην οπισθοφυλακή στη βόρεια Ισπανία, και σκότωσαν τον κόμη Ρολάνδο. Ο Ρολάνδος έγινε μεγάλος ήρωας των μεσαιωνικών τραγουδιών και των ρομαντικών μυθιστορημάτων.
Το 797 ή το 801 ο χαλίφης της Βαγδάτης Χαρούν αλ Ρασίντ προσέφερε στον Κάρολο έναν ασιατικό ελέφαντα, τον πρώτο ιστορικά καταγεγραμμένο ελέφαντα στη βόρεια Ευρώπη, που τον ονόμασε Αbul - Abbas.
Άγιος Αυτοκράτορας των Ρωμαίων
Την ημέρα των Χριστουγέννων του έτους 800 ενώ ο Κάρολος προσευχόταν γονατιστός στο ναό του Αγίου Πέτρου της Ρώμης, ο Πάπας Λέων Γ΄ τοποθέτησε μια χρυσή κορώνα στο σκυμμένο κεφάλι του βασιλιά στέφοντάς τον Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Imperator Romanorum).
Ο Κάρολος λέγεται πως εξεπλάγη από τη στέψη, δηλώνοντας ότι δεν θα είχε μπει στην εκκλησία αν ήξερε το σχέδιο του Πάπα. Εντούτοις, μερικοί ιστορικοί λένε ότι ο Πάπας δεν θα είχε τολμήσει να ενεργήσει χωρίς την έγκριση του Καρόλου.
Ο Κάρολος δεν έκανε χρήση του τίτλου Imperator Romanorum («Ρωμαίος Αυτοκράτορας», που αποτελούσε τίτλο του Αυτοκράτορα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας) αλλά του τίτλου Imperator Romanum gubernans Imperium («Αυτοκράτορας που κυβερνά τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία»). Πιθανώς ο Κάρολος να το θεωρούσε αυτό δείγμα μετριοπάθειας, καθώς επιζητούσε να διασφαλίσει πρώτα τη Βυζαντινή αναγνώρισή του ως Αυτοκράτορα, δηλαδή ως συναυτοκράτορα ή συγκυβερνήτη του Βυζαντινού άρχοντα.[2]
Συνεχίζοντας τις μεταρρυθμίσεις του πατέρα του, ο Κάρολος κατήργησε το βασιζόμενο στο χρυσό σόλιδο νομισματικό σύστημα. Καθιέρωσε νέα μονάδα, τη λίβρα — χρηματική μονάδα και μονάδα βάρους — η οποία άξιζε 20 σολίδους ή 240 δηνάρια.
Ο Κάρολος δεν σταμάτησε ποτέ να μορφώνεται. Έφερε στην Αυλή του στο Άαχεν έναν Άγγλο μοναχό τον Αλκουΐνο, και διάφορους άλλους δασκαλούς. Στο Άαχεν δημιουργήθηκε σημαντική σχολή και ιστορικοί μιλάνε για την Καρολίγγεια αναγέννηση που συνοδεύεται με τη βασιλεία του Καρλομάγνου. Έχτισε πλήθος παλατιών (γερμ. Pfalz) σε όλη την επικράτεια του βασιλείου του, όπου διέμενε κατά τις περιοδείες του ανά τη χώρα. Το μεγαλοπρεπέστερο χτίστηκε στο Άαχεν, το οποίο αποτελούσε και την αγαπημένη του πόλη, όπου διέμεινε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του. Έμαθε να διαβάζει λατινικά και λίγα ελληνικά αλλά δεν κατάφερε να μάθει γραφή.
Οργάνωσε την αυτοκρατορία του σε 350 κομητείες, που κάθε μια διοικούνταν από έναν διορισμένο κόμη. Οι κόμητες υπηρετούσαν όπως οι δικαστές, οι διοικητές, και τα μέλη των εκκλησιαστικών δικαστηρίων.
Όταν ο Κάρολος πέθανε στις 28 Ιανουαρίου του 814, ετάφη στον δικό του καθεδρικό ναό στο Άαχεν.
Ο Κάρολος στην Ευρωπαϊκή παράδοση
Το Βραβείο Κάρολος απονέμεται κάθε χρόνο από την πόλη Άαχεν της Γερμανίας σε άτομα για τη συνεισφορά τους στην ιδέα της Ευρώπης και στην ειρήνη στην περιοχή.
Κληρονόμοι
Με τη δεύτερη σύζυγο του Χιλδεγκάρδη της Σουηβίας (757 - 783) παιδιά τους ήταν :
Υποσημειώσεις
- ↑ Συνβασίλεψε με τον αδελφό του Καρλομάνο μέχρι το 771, όπου ο αδελφός του πέθανε και συνέχισε μόνος.
- ↑ Μίλτων Β. Ανάστος, "Charlemagne and the title "Emperor of the Romans"", Aspects of the Mind of Byzantium (Political Theory, Theology, and Ecclesiastical Relations with the See of Rome), Ashgate Publications, Variorum Collected Studies Series, 2001, διαθέσιμο στον ιστότοπο myriobiblos.gr.
.svg)
.svg)