Σταθμός Αττική (Μετρό Αθήνας)

Αττική Attiki
Η μία από τις εισόδους του σταθμού Αττική, σε φωτογραφία του 2007.
Πληροφορίες
Περιοχή	Λιοσίων & Αδμήτου, Αττική (συνοικία), Αθήνα
Γραμμές	Γραμμή 1 (Πειραιάς - Κηφισιά) Γραμμή 2 (Ανθούπολη - Ελληνικό)
Λειτουργία
Έναρξη λειτουργίας	30 Ιουνίου 1949 () 28 Ιανουαρίου 2000 ()
Διαχειριστής	ΣΤΑ.ΣΥ. ΑΕ
Επίπεδα	4
Τύπος δόμησης	Ανοικτή εκσκαφή () Υπόγεια εκσκαφή ()
Υπηρεσίες
Σχετικά πολυμέσα
Σχεδιαστική απεικόνιση Ο σταθμός Αττικής στην Αττική

Ο Σταθμός Αττική είναι κομβικός σταθμός του μετρό της Αθήνας, επί της γραμμής 1, στη χιλιομετρική θέση 12,243 από το σταθμό Πειραιά, καθώς και επί της γραμμής 2. Βρίσκεται στην Αθήνα και πήρε το όνομά του από την παρακείμενη Πλατεία Αττικής. Η πλατεία Αττικής με τη σειρά της οφείλει την ονομασία της σε παλαιότερο σιδηροδρομικό σταθμό των Σιδηροδρόμων Αττικής που βρισκόταν στη θέση του σημερινού σταθμού του μετρό. Ο σταθμός προσφέρει τη δυνατότητα μετεπιβίβασης μεταξύ των δύο γραμμών που εξυπηρετεί.

Ο σταθμός της γραμμής 1 εγκαινιάστηκε στις 30 Ιουνίου 1949 από τους τότε Ελληνικούς Ηλεκτρικούς Σιδηρόδρομους (ΕΗΣ) και βρίσκεται 200 μέτρα μετά την έξοδο από το βόρειο άκρο της υπόγειας σήραγγας (μήκους 3,2 χιλιομέτρων) στο κέντρο της Αθήνας. Η σημερινή του μορφή, τόσο του σταθμού όσο και της εισόδου, εγκαινιάστηκε στις 15 Μαρτίου 2004, καθώς τότε ανακαινίστηκαν (σταδιακά, τα έτη 2003 και 2004) όλοι οι σταθμοί της γραμμής 1, λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας του 2004. Διαθέτει δύο πλευρικές αποβάθρες, αμαξοστάσιο και γραμμές εναπόθεσης αμαξοστοιχιών. Στεγάζει επίσης τα γραφεία των οδηγών της γραμμής 1. Ο σταθμός Αττική υπήρξε από τα εγκαίνιά του, το 1949, μέχρι την επέκταση του δικτύου προς τα Άνω Πατήσια, που εγκαινιάστηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1956, ο προς βορράν τερματικός σταθμός της γραμμής.

Το αμαξοστάσιο του σταθμού και η οδός Λιοσίων.

Ο σταθμός της γραμμής 2 εγκαινιάστηκε στις 28 Ιανουαρίου 2000 και είναι εξ ολοκλήρου υπόγειος. Βρίσκεται σε χαμηλότερο επίπεδο από τον σταθμό της γραμμής 1 και διαθέτει δύο πλευρικές αποβάθρες.

Από το αμαξοστάσιο του σταθμού Αττική, μία διακλάδωση οδηγεί σε σήραγγα μονής γραμμής που συνδέει τις γραμμές 1 και 2. Οι αιχμές των αλλαγών τροχιάς αυτής της γραμμής μπαίνουν στο αμαξοστάσιο παράλληλα στην επίγεια αποβάθρα του σταθμού Αττική. Ενώ στη γραμμή 2 βλέπουν προς τον Σταθμό Λαρίσης, η συνδετήρια αυτή σήραγγα δεν χρησιμοποιείται από συρμούς που εκτελούν δρομολόγια, παρά μόνο για επείγουσες ανταλλαγές τροχαίου υλικού.

Είσοδοι - Έξοδοι

• Οδός Λιοσίων (2 είσοδοι-έξοδοι)
• Οδός Αδμήτου

Ο Πύργος του σταθμού Αττική της Γραμμής 1.

Δομή Σταθμού

Ε Έδαφος/Εισιτήρια	Εξυπηρέτηση πελατών	Έξοδοι/Εισιτήρια
Επίπεδο Ε1	Πλευρικές αποβάθρες, πόρτες στα δεξιά
	Αποβάθρα 1	προς Πειραιά (Βικτώρια) ←
	Αποβάθρα 2	προς Κηφισιά (Άγιος Νικόλαος) →
	Πλευρικές αποβάθρες, πόρτες στα δεξιά
Επίπεδο Ε2	Bazaar	Μικροκαταστήματα
Επίπεδο Ε3	Πλευρικές αποβάθρες, πόρτες στα δεξιά
	Αποβάθρα 3	προς Ανθούπολη (Σεπόλια) ←
	Αποβάθρα 4	προς Ελληνικό (Σταθμός Λαρίσης) →
	Πλευρικές αποβάθρες, πόρτες στα δεξιά

Σιδηροδρομικός Σταθμός Αττικής

Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Αττικής ήταν σταθμός των Σιδηροδρόμων Αττικής, επί της γραμμής Πλατείας Λαυρίου - Στροφυλίου, στη χιλιομετρική θέση 2,000 από την Πλατεία Λαυρίου. Βρισκόταν στην Αθήνα και η ονομασία του οφειλόταν στο ότι ήταν ο σταθμός της αφετηρίας του δικτύου των Σιδηροδρόμων Αττικής. Η παρακείμενη πλατεία επίσης ονομάστηκε πλατεία Αττικής, για τον ίδιο λόγο. Εγκαινιάστηκε στις 4 Φεβρουαρίου 1885 και έκλεισε στις 8 Αυγούστου 1938. Διέθετε αμαξοστάσιο και μηχανοστάσιο. Ο σταθμός Αττικής υπήρξε από τα εγκαίνιά του, το 1885, μέχρι την επέκταση του δικτύου προς την Πλατεία Λαυρίου, το 1889, καθώς και από το 1926 μέχρι το κλείσιμό του, το 1938 εν αναμονή της ηλεκτροδότησης, ο τερματικός σταθμός της γραμμής προς την κατεύθυνση της Αθήνας. Το 1903 αναφερόταν και ως σταθμός Κασσίδας.

Από τον σταθμό Αττικής, μία γραμμή οδηγούσε προς τον Σιδηροδρομικό Σταθμό Αθήνας των Σιδηροδρόμων Πειραιώς-Αθηνών-Πελοποννήσου, περνώντας ανισόπεδα πάνω από τη σιδηροδρομική γραμμή Αθήνας - Λάρισας. Η συνδετήρια αυτή γραμμή δεν χρησιμοποιούταν από συρμούς που εκτελούσαν δρομολόγια, αλλά μόνο από κενούς ή υπηρεσιακούς και κυρίως για ανταλλαγές τροχαίου υλικού μεταξύ των δύο δικτύων (ΣΑ και ΣΠΑΠ), τα οποία διέθεταν το ίδιο εύρος γραμμής (1 μέτρο). Η γραμμή αυτή καταργήθηκε το 1931.