Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
10ο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Είδος
ΤύποςΚάτω Βουλή
Διάρκεια θητείας5 έτη (ανανεούμενη)
Ιστορία
Ίδρυση10 Σεπτεμβρίου 1952
ΑντικατέστησεΚοινή Συνέλευση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα
Ηγεσία
Πρόεδρος
Ρομπέρτα Μετσόλα, ΕΛΚ
Από 11 Ιανουαρίου 2022
Πρώτη Αντιπρόεδρος
Σαμπίν Βερχέγιεν, ΕΛΚ
Από 16 Ιουλίου 2024
Αντιπρόεδροι
Κοσμήτορες
Γενικός Γραμματέας
Αλεσάντρο Κιοκέτι
Από 1 Ιανοαρίου 2023
Πρόεδροι Πολιτικών Ομάδων
Δομή
Κοινοβουλευτικές
Ομάδες
Επιτροπές22
Μισθός8,932.86€ μηνιαίως
Εκλογές
Πρώτη εκλογή
7–10 Ιουνίου 1979
Τελευταία εκλογή
6 - 9 Ιουνίου 2024
Επόμενη εκλογή
2029
Ρητό
Ενωμένη στην πολυμορφία
Τόπος συνεδριάσεων
Λουίζ Βάις: Στρασβούργο, Γαλλία

Εσπάς Λεοπόλντ: Βρυξέλλες, Βέλγιο
Ιστοσελίδα
europarl.europa.eu

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (αγγλικά: European Parliament, γαλλικά: Parlement Européen, γερμανικά: Europäisches Parliament) αποτελεί το εκλεγμένο κοινοβουλευτικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εκλέγεται κάθε πέντε χρόνια με άμεσες, γενικές εκλογές που διεξάγονται την ίδια περίοδο στα κράτη μέλη.

Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι η Ρομπέρτα Μέτσολα, από τις 11 Ιανουαρίου 2022.

Ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περιλαμβάνει:

  • συμμετοχή στη νομοθετική διαδικασία (νομοθετική παραγωγή),
  • κατάρτιση και έγκριση του κοινοτικού προϋπολογισμού και
  • άσκηση του δημοκρατικού ελέγχου πάνω στη δράση των κοινοτικών οργάνων, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Η Ολομέλεια του κοινοβουλίου συνέρχεται για μία εβδομάδα κάθε μήνα στο Στρασβούργο, ενώ οι συνεδριάσεις των κοινοβουλευτικών επιτροπών και έκτακτες σύνοδοι, πραγματοποιούνται στις Βρυξέλλες.

Έδρα της Γενικής Γραμματείας του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου είναι το Λουξεμβούργο.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αντιπροσωπεύει περίπου 450 εκατομμύρια πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποτελείται σήμερα, μετά την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ, που πραγματοποιήθηκε την 31η Ιανουαρίου 2020, από 705 ευρωβουλευτές.

Ο αριθμός των ευρωβουλευτών για την περίοδο 2024 - 2029 είναι 720.

Οι εκλογές για την ανάδειξη των ευρωβουλευτών λαμβάνουν χώρα κάθε πέντε χρόνια, με άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία που διεξάγεται την ίδια χρονική περίοδο στα 27 κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει ένα ενιαίο εκλογικό σύστημα, ωστόσο έχουν προταθεί από το κοινοβούλιο κοινές αρχές για την εκλογή των ευρωβουλευτών. Σύμφωνα με τις κυριότερες από αυτές, εφαρμόζεται:

  • Η αρχή της αναλογικής εκπροσώπησης.
  • Διαίρεση της επικράτειας σε εκλογικές περιφέρειες (για χώρες που υπερβαίνουν τα 20 εκατομμύρια κατοίκους).
  • Θέσπιση ασυμβίβαστου και αδυναμία ταυτόχρονης συμμετοχής ενός ευρωβουλευτή σε εθνικό κοινοβούλιο.

Η κατανομή των εδρών βασίζεται εν μέρει στον πληθυσμό των κατοίκων, έτσι ώστε η εκπροσώπηση από βουλευτές να είναι η αντίστοιχη. Ωστόσο, δεν πραγματοποιείται αναλογική κατανομή αυστηρά με αυτό το κριτήριο· προκειμένου να ενισχυθούν τα μικρότερα κράτη, πριμοδοτούνται με περισσότερους βουλευτές σε σχέση με τον αριθμό που αντιστοιχεί στην πληθυσμιακή τους κατάσταση. Για παράδειγμα το Λουξεμβούργο κατέχει έξι έδρες, ενώ με βάση τον πληθυσμό της χώρας θα έπρεπε να κατέχει μόλις μία.

Κράτος - Μέλος Πληθυσμός Ευρωβουλευτές Πληθυσμός ανά Ευρωβουλευτή Επιρροή
Αυστρία Αυστρία 9,104,772 20 455,239 1,37
Βέλγιο Βέλγιο 11,754,004 22 534,273 1,17
Βουλγαρία Βουλγαρία 6,447,710 17 379,277 1,64
Κροατία Κροατία 3,850,894 12 320,908 1,94
 Κύπρος 920,701 6 153,450 4,06
 Τσεχία 10,827,529 21 515,597 1,21
 Δανία 5,932,654 15 395,510 1,57
Εσθονία Εσθονία 1,365,884 7 195,126 3,19
 Φινλανδία 5,563,970 15 370,931 1,68
Γαλλία 68,070,697 81 840,379 0,74
 Γερμανία 84,358,845 96 878,738 0,71
Ελλάδα Ελλάδα 10,394,055 21 494,955 1,26
 Ουγγαρία 9,597,085 21 457,004 1,36
 Ιρλανδία 5,194,336 14 371,024 1,68
Ιταλία 58,850,717 76 774,352 0,80
 Λετονία 1,883,008 9 209,223 2,98
 Λιθουανία 2,857,279 11 259,753 2,40
 Λουξεμβούργο 660,809 6 110,135 5,65
Μάλτα 542,051 6 90,342 6,89
Ολλανδία 17,811,291 31 574,558 1,08
Πολωνία 36,753,736 53 693,467 0,90
Πορτογαλία Πορτογαλία 10,476,366 21 498,446 1,25
 Ρουμανία 19,051,562 33 577,320 1,08
 Σλοβακία 5,428,792 15 361,919 1,72
Σλοβενία 2,116,792 9 235,199 2,65
 Ισπανία 48,059,777 61 787,865 0,79
Σουηδία 10,521,556 21 501,026 1,24
Ευρωπαϊκή Ένωση 448,387,872 720 622,761 1.00

Τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οργανώνονται σε πολιτικές ομάδες πολυεθνικού χαρακτήρα, δηλαδή δε συγκροτούνται σε εθνικές αντιπροσωπείες ανά κράτος.

Για να υφίσταται μια κοινοβουλευτική ομάδα χρειάζονται τουλάχιστον 25 ευρωβουλευτές από 7 διαφορετικά κράτη.[2][3]

Σήμερα υπάρχουν συνολικά 8 ομάδες, οι οποίες χαρακτηρίζονται από συγκεκριμένες πολιτικές και ιδεολογικές τοποθετήσεις, αν και κανένας βουλευτής δεν δεσμεύεται να ακολουθήσει αυστηρά μία πολιτική γραμμή. Μία μειοψηφία μη εγγεγραμμένων βουλευτών, δεν ανήκει σε καμία πολιτική ομάδα.


Η εξέλιξη των κατανομών των εκλογικών αναμετρήσεων από το 1979 ως σήμερα φαίνεται στο γράφημα (αφορά την αρχική σύνθεση του κοινοβουλίου κάθε φορά):

Η σύνθεση της Ευρωβουλής ανάλογα με τα ποσοστά των πολιτικών ομάδων, από το 1979 μέχρι σήμερα.[4]
  Αριστεροί
  Σοσιαλδημοκράτες-Κέντροαριστεροί
  Οικολόγοι και τοπικιστές
  Φιλελεύθεροι και κεντρώοι
  Χριστιανοδημοκράτες και συντηρητικοί
  Ευρωσκεπτικιστές
  Συντηρητικοί και μεταρρυθμιστές
  Ακροδεξιοί και εθνικιστές
  Ετερογενείς
  Ανεξάρτητοι

Πρόδρομος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου υπήρξε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ), που ιδρύθηκε το 1951, μεταξύ της Γαλλίας, της Δυτικής Γερμανίας, της Ιταλίας, του Βελγίου, του Λουξεμβούργου και της Ολλανδίας. Για πρώτη φορά συνεδρίασε το Σεπτέμβριο του 1952 σχετικά με θέματα συνεργασίας αποκλειστικά στον τομέα του άνθρακα και του χάλυβα. Με δεδομένη την επιτυχία της ΕΚΑΧ, οι ίδιες χώρες ενοποίησαν περισσότερους τομείς της οικονομίας τους και το 1957, με τη Συνθήκη της Ρώμης, ιδρύθηκε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (EΥΡATOM) και η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ). Το 1967, τα όργανα των τριών Κοινοτήτων συγχωνεύτηκαν και από τότε υπάρχει ένα Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο (αρχικά ονομαζόταν "Συνέλευση", χωρίς άμεση δημοκρατική νομιμοποίηση και χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες) αναβαθμίστηκε με την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη (1986). Η Ελλάδα προσχώρησε την περίοδο 1979-1981. Οι πρώτες εκλογές για ανάδειξη των εκπροσώπων της Ελλάδας στο ευρωκοινοβούλιο έγιναν το 1979.

  1. «Κατάλογος Επιτροπών». europarl.europa.eu. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2015. 
  2. «European Parliament increases threshold to form a political group». web.archive.org. 2 Αυγούστου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
  3. «What are the requirements to form a political group? | News | European Parliament». www.europarl.europa.eu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2019. 
  4. «European Parliament composition». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]