Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν

Το Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν (SIS)^[1] (αγγλ.: Schengen Information System) αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες βάσεις δεδομένων της Ευρώπης η οποία περιλαμβάνει περισσότερα από 40 εκατομμύρια δεδομένα σχετικά με ανθρώπους και αντικείμενα. Το πληροφοριακό σύστημα επιτρέπει στην κάθε αρμόδια αρχή να μοιράζεται και να διαχειρίζεται πληροφορίες σχετικά με αγνοούμενα άτομα, καταζητούμενους ανθρώπους, παράνομες εισόδους στην Ζώνη Σένγκεν, κλεμμένα οχήματα και κλεμμένα ή χαμένα έγγραφα ταυτότητας.^[2]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η συνθήκη της Ρώμης στις 25 Μαρτίου του 1957 και η συμφωνία που καθιέρωσε την Οικονομική Ένωση της Μπενελούξ στις 3 Φεβρουαρίου του 1958 έθεσαν τις βάσεις για την ελεύθερη κυκλοφορία των ανθρώπων και των εμπορευμάτων. Μετά την συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ της Γαλλίας και της Γερμανίας για σταδιακή κατάργηση των ελέγχων στα Γαλλο-Γερμανικά σύνορα στις 13 Ιουλίου του 1984 στο Σααρμπρύκεν^[3], οι δυο αυτές χώρες μαζί με τις χώρες της Μπενελούξ υπέγραψαν την Συμφωνία του Σένγκεν με σκοπό την προοδευτική κατάργηση των ελέγχων στα κοινά σύνορα, την καθιέρωση της ελεύθερης κυκλοφορίας για όλους τους υπήκοους των κρατών που υπέγραψαν τη Συμφωνία και των εμπορευμάτων τους, καθώς και την αστυνομική και δικαστική συνεργασία.^[4]

Από τις 19 Ιουλίου του 1990, σταδιακά υπέγραψαν την Συμφωνία οι: Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα, Αυστρία και πέντε χώρες που συμμετείχαν στη Βόρεια Ένωση Διαβατηρίων: Δανία, Φινλανδία, Ισλανδία, Νορβηγία και Σουηδία.

Μέλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα δεδομένα που είναι αποθηκευμένα στο SIS είναι προσβάσιμα από τις χώρες που συμμετέχουν στη Σύμβαση Εφαρμογής της Συμφωνίας Σένγκεν (SAAC). Οι αρχικά πέντε χώρες που συμμετείχαν ήταν οι: Γαλλία, Γερμανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο.^[5]

Από την καθιέρωση της συμφωνίας 21 επιπλέον χώρες έχουν υπογράψει και ανήκουν στην Ζώνη Σένγκεν και πιο συγκεκριμένα αυτές είναι: Αυστρία, Ουγγαρία, Ελλάδα, Δανία, Ισλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Λετονία, Λιθουανία, Λίχτενσταϊν, Μάλτα, Νορβηγία, Πολωνία, Πορτογαλία, Σλοβακία, Σλοβενία, Φινλανδία, Τσεχία, Ελβετία, Σουηδία, Εσθονία. Προς το παρόν το Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν χρησιμοποιείται από 26 χώρες.^[6]

Η Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο, οι οποίες δεν υπέγραψαν τη Συμφωνία του Σένγκεν, συμμετέχουν στη συνεργασία Σένγκεν σύμφωνα με την Συνθήκη του Άμστερνταμ, η οποία ενσωμάτωσε το κεκτημένο του Σένγκεν στο Ευρωπαϊκό Δικαίο επιτρέποντας σε χώρες να συμμετέχουν εν μέρει ή εξολοκλήρου στη Συμφωνία του Σένγκεν.

Αρχιτεκτονική συστήματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν αποτελείται από:

το κεντρικό σύστημα (Central SIS) με:
- λειτουργία τεχνικής υποστήριξης (CS-SIS), που περιλαμβάνει βάση δεδομένων (SIS database) η οποία παρέχει τεχνική εποπτεία και διοικητικά καθήκοντα και ένα αντίγραφο ασφαλείας του CS-SIS
- ένα ενιαίο εθνικό interface (NI-SIS) σε κάθε χώρα όπου χρήστες το χρησιμοποιούν ώστε να καταχωρούν, ενημερώνουν και αναζητούν δεδομένα SIS
- ένα εθνικό σύστημα (N.SIS) σε κάθε χώρα που επικοινωνεί με το κεντρικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένου τουλάχιστον ένα εθνικό ή κοινό αντίγραφο ασφαλείας του N.SIS
μια επικοινωνιακή δομή μεταξύ του CS-SIS, του αντιγράφου ασφαλείας του CS-SIS και του NI-SIS που παρέχει ένα κρυπτογραφημένο εικονικό δίκτυο για τα δεδομένα SIS και το τμήμα SIRENE, όπου υπάρχει σε κάθε χώρα που χρησιμοποιεί τo πληροφοριακό σύστημα και είναι υπεύθυνο να ανταλλάσσει πληροφορίες και να συντονίζει δράσεις που συνδέονται με τις καταχωρίσεις SIS.^[7]

Νομικές πτυχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κάθε κράτος μέλος της Ζώνης Σένγκεν απαιτείται να εξασφαλίζει τα δεδομένα να είναι έγκυρα και ακριβή, ενημερωμένα και νόμιμα καταχωρημένα στο σύστημα, καθώς και να σέβεται τους γενικούς κάνονες για την επεξεργασία δεδομένων.

Το SIS έχει υψηλές απαίτησες όσον άφορα την ποιότητα και την προστασία των δεδομένων. Ο βασικός του κάνονας είναι ότι κάθε χώρα που υποβάλλει μια καταχώριση είναι υπεύθυνη για το περιεχόμενό της. To Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν απαιτεί από κάθε χώρα μέλος της Ζώνης Σένγκεν να δεσμεύεται την ενίσχυση την αποφάσεών της σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα προστασίας των δεδομένων και να υποβάλει ετήσια έκθεση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Προστασίας Δεδομένων (ΕΣΠΔΒ) για τον αριθμό αιτημάτων πρόσβασης δεδομένων και διόρθωσης ανακριβειών που δέχονται, καθώς και για τον όγκο των δικαστικών υποθέσεων και των αποτελεσμάτων τους.^[8]

Δεδομένα του SIS (1η έκδοση)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα δεδομένα που καταχωρούνται σε αυτήν την μεγάλης κλίμακας βάση δεδομένων σχετίζονται με:

ύποπτους εγκληματικών πράξεων
άτομα τα οποία μπορεί να μην έχουν το δικαίωμα να εισέλθουν ή να μείνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση
αγνοούμενους
περιουσία που έχει κλαπεί, χαθεί ή υπεξαιρεθεί.^[9]

Το περιεχόμενο των καταχωρήσεων είναι:

όνομα και επώνυμο

κάθε φυσικό χαρακτηριστικό το οποίο είναι κυρίαρχο, αντικειμενικό και δεν μεταβάλλεται με τον χρόνο
το πρώτο γράμμα του μεσαίου ονόματος
ημερομηνία και τόπος γέννησης
φύλο
ιθαγένεια
αν το πρόσωπο ενδιαφέροντος είναι οπλισμένο
αν το πρόσωπο ενδιαφέροντος είναι βίαιο
αιτιολόγηση της καταχώρησης
δράση που πρέπει να αναληφθεί.^[10]

Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν II (SIS IΙ)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η δεύτερη γενιά του Συστήματος Πληροφοριών Σένγκεν (SIS II), η οποία τέθηκε σε εφαρμογή στις 9 Απριλίου του 2013, χαρακτηρίζεται από βελτιωμένες λειτουργίες, όπως τη δυνατότητα χρήσης βιομετρικών δεδομένων, τη δημιουργία νέων τύπων καταχωρήσεων και τον συντονισμό πολλών καταχωρήσεων σε μία. Όλα αυτά μετέτρεψαν το σύστημα από αναζήτησης σε έρευνας, έτσι ώστε πληροφορίες για ένα ύποπτο άτομο να μπορούν να συνδεθούν με πληροφορίες για άλλα άτομα ή αντικείμενα.^[11]

Το SIS II εξασφαλίζει ισχυρή προστασία των δεδομένων που καταχωρούνται σε αυτό. Πρόσβαση στο σύστημα έχουν ορισμένες αρχές και πιο συγκεκριμένα έχουν η εθνική αρχή συνοριακών ελέγχων, η αστυνομία, οι τελωνειακές αρχές, οι δικαστικές αρχές, οι αρχές έκδοσης αδειών κυκλοφορίας οχημάτων και οι αρχές θεώρησης. Οποιοσδήποτε έχει το δικαίωμα πρόσβασης σε δεδομένα του συστήματος που σχετίζονται με το πρόσωπό του και μπορεί να αιτηθεί στην αρμόδια δημόσια αρχή την διόρθωση ή την διαγραφή των προσωπικών του δεδομένων.^[12]^[13]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2022.
↑ «The Schengen Information System - SIS». SchengenVisaInfo.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2022.
↑ «Agreement between France and the FRG on the gradual abolition of checks at the Franco-German border (Saarbrücken, 13 July 1984)». CVCE.EU by UNI.LU (στα Αγγλικά). 19 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2022.
↑ «The Schengen acquis». Official Journal L 239 , 22/09/2000 P. 0013 - 0018; (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2022.
↑ «TREK | Design and Technical Assitance for the development of Schengen VISA Information System». www.trek.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2022.
↑ «Schengen Area - The 26 Member Countries of the Schengen Zone». SchengenVisaInfo.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022.
↑ «A strengthened Schengen Information System». eur-lex.europa.eu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022.
↑ «Access rights and data protection». home-affairs.ec.europa.eu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022.
↑ «The Schengen area and cooperation». eur-lex.europa.eu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022.
↑ «Personal Data Processed by the SIS» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 10 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022.
↑ «Schengen Information System (SIS II) goes live». European Commission - European Commission (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022.
↑ «Questions and Answers: Schengen Information System (SIS II)».
↑ «Exercise your rights for SIS II». IDPC (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[1] «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2022.

[2] «The Schengen Information System - SIS». SchengenVisaInfo.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2022.

[3] «Agreement between France and the FRG on the gradual abolition of checks at the Franco-German border (Saarbrücken, 13 July 1984)». CVCE.EU by UNI.LU (στα Αγγλικά). 19 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2022.

[4] «The Schengen acquis». Official Journal L 239 , 22/09/2000 P. 0013 - 0018; (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2022.

[5] «TREK | Design and Technical Assitance for the development of Schengen VISA Information System». www.trek.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2022.

[6] «Schengen Area - The 26 Member Countries of the Schengen Zone». SchengenVisaInfo.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022.

[7] «A strengthened Schengen Information System». eur-lex.europa.eu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022.

[8] «Access rights and data protection». home-affairs.ec.europa.eu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022.

[9] «The Schengen area and cooperation». eur-lex.europa.eu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022.

[10] «Personal Data Processed by the SIS» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 10 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022.

[11] «Schengen Information System (SIS II) goes live». European Commission - European Commission (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022.

[12] «Questions and Answers: Schengen Information System (SIS II)».

[13] «Exercise your rights for SIS II». IDPC (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]