Άγιος Ιωάννης Ρέντη

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Δήμος Νίκαιας - Αγίου Ιωάννου Ρέντη.

Άγιος Ιωάννης Ρέντης
Πόλη
Εικόνα Αγορά του Ρέντη
Άγιος Ιωάννης Ρέντη
Χώρα	Ελλάδα
Περιφέρεια	Αττικής
Έκταση	4,524 km2
Πληθυσμός	15.411
Ταχυδρομικός κώδικας	182XX
Τηλεφωνικός κωδικός	21
Ιστοσελίδα	www.rentis.gov.gr

Ιερός ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Αγίου Ιωάννη Ρέντη

Πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής στις Εργατικές κατοικίες Αγίου Ιωάννη Ρέντη - στο βάθος διακρίνονται τα κτίρια της επιχείρησης "Ψυγεία Ελλάδος"

Ιερός ναός Αγίου Ιωάννη Ρέντη στην κεντρική πλατεία του Ρέντη

Δημαρχείο Αγίου Ιωάννη Ρέντη

Πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου στο κέντρο του Ρέντη

Προπονητικό κέντρο της ποδοσφαιρικής ομάδας του Ολυμπιακού στο Ρέντη

Είσοδος της κεντρικής Λαχαναγοράς Αθηνών στου Ρέντη από την οδό Κένεντι

Το αμαξοστάσιο του Ρέντη - πανοραμική άποψη

Ο Άγιος Ιωάννης Ρέντης είναι προάστιο του Πειραιά και μέρος του πολεοδομικού συγκροτήματος Αθηνών. Βρίσκεται βορειοανατολικά από το κέντρο του Πειραιά και νοτιοδυτικά από το κέντρο της Αθήνας, ενώ χωρίζεται στην οικιστική ζώνη, η οποία κατέχει μικρό ποσοστό της περιοχής και είναι πυκνοκατοικημένη, και στην βιομηχανική, στην οποία εδρεύουν αρκετές εταιρίες που μετατρέπουν την περιοχή σε ένα δημοφιλές εμπορικό κέντρο των Αθηνών. Από το 2011, αποτελεί τμήμα του Δήμου Νίκαιας - Αγίου Ιωάννη Ρέντη.

Θέση

Βορειοδυτικά: Νίκαια	Βόρεια: Αιγάλεω	Βορειοανατολικά: Ταύρος
Δυτικά: Νίκαια	Ρέντης	Ανατολικά: Καλλιθέα
Νοτιοδυτικά: Ρετσίνα	Νότια: Καμίνια	Νοτιοανατολικά: Μοσχάτο

Περιλαμβάνει μια μεγάλη έκταση που καλύπτει ολόκληρο το βορειοανατολικό συγκρότημα του Πειραιά. Η έκτασή του χρησιμοποιείται περισσότερο από εργοστάσια, βιομηχανίες, αγορές και πολύ λιγότερο σαν τόπος κατοικίας γι'αυτό θεωρείται ως ένα από τα πιο αραιοκατοικημένα προάστια της Αθήνας στο μέσο των σημαντικότερων συγκοινωνιακών κόμβων. Συνορεύει στα βόρεια με το Αιγάλεω με όριο την Λεωφόρο Πέτρου Ράλλη, ανατολικά με το Μοσχάτο, νότια με τις συνοικίες του Πειραιά Νέο Φάληρο και Καμίνια, και δυτικά με τον δήμο Νίκαιας και την Παλαιά Κοκκινιά με όριο την Οδό Θηβών. Διασχίζεται από την Εθνική Οδό Αθηνών - Λαμίας ή Λεωφόρο Κηφισού το μεγαλύτερο τμήμα του βρίσκεται στα δυτικά, συνοριακά με τον Πειραιά εκεί βρίσκεται το κέντρο της πόλης. Διασχίζεται στο κέντρο από τις οδούς Μακρυγιάννη και Θεσσαλονίκης στην διασταύρωση τους στις εργατικές κατοικίες Ρέντη υπάρχει ο Ιερός ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου, η επιχείρηση Ψυγεία Ελλάδας με μεγάλες εκτάσεις από γήπεδα και πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής. Στο νότιο τμήμα του στα σύνορα με το Νέο Φάληρο κοντά στην Οδό Πειραιώς ο Ρέντης είναι αρκετά πυκνοκατοικημένος εκεί βρίσκεται το κέντρο του οικισμού με σημαντικότερα σημεία την Πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου και την πλατεία Αγίου Ιωάννη Ρέντη.

Το ανατολικό τμήμα του Ρέντη ανατολικά της Εθνικής Οδού είναι χωρισμένο στα δυο : Στο νότιο τμήμα κάτω από τις γραμμές του ΟΣΕ κυριαρχεί σε μια μεγάλη έκταση (άνω των 60 στρεμμάτων) η Κεντρική Λαχαναγορά Αθηνών και στο βόρειο τμήμα πάνω από τις γραμμές του ΟΣΕ οι αθλητικές εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού.

Ονοματολογία

Ο δήμος του Αγίου Ιωάννη Ρέντη αποσπάσθηκε από την πόλη του Πειραιά ως κοινότητα το 1925. Είκοσι χρόνια μετά, το 1946, ανακηρύχθηκε σε ομώνυμο Δήμο. Το όνομά του οφείλεται στην ομώνυμη εκκλησία στην κεντρική πλατεία της πόλης που ανήκε κτητορικά στην οικογένεια των Ρέντη. Η οικογένεια αυτή φέρεται από τον 14ο αιώνα όταν ο νοτάριος Δημήτριος Ρέντης εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου και βοήθησε τους Καταλανούς κατά του Νέριο Ατζαγιόλι. Για τη βοήθειά του εκείνη έλαβε ως ανταμοιβή μεγάλη έκταση κτημάτων στη σημερινή περιοχή που πήρε το όνομα Ρέντης. Στην ομώνυμη κεντρική πλατεία στο κέντρο του Αγίου Ιωάννη Ρέντη υπάρχει ο αντίστοιχος μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου που ανεγέρθη για τελευταία φορά το 1970 στην θέση του παλιότερου ναού. Ο πρώτος ναΐσκος ανεγέρθη το 1664, στην θέση του ο μοναχός Βαρλαάμ μετέφερε το 1775 την θαυματουργή εικόνα του Αγίου από τον ομώνυμο ναό του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στην Κωνσταντινούπολη κτίζοντας νέα κελιά. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας η φήμη της θαυματουργής εικόνας συγκέντρωνε πολύ κόσμο στην περιοχή, η δημιουργία του πρώτου μεγάλου ναού πριν ολοκληρωθεί το 1970 στην σημερινή του μορφή έγινε το 1925 όταν ο πληθυσμός της περιοχής αυξήθηκε σημαντικά από τους πρόσφυγες.

Δημιουργία σύγχρονου οικισμού

Έχει υποστηριχθεί ότι στην αρχαιότητα βρισκόταν εκεί ο δήμος Ελαιούντος της Αρχαίας Αθήνας. Η περιοχή του Αγίου Ιωάννη Ρέντη, από την προεπαναστατική περίοδο κιόλας, αποτελούσε βάση μεμονωμένων καλλιεργητών, οι οποίοι έστηναν εκεί τις μόνιμες ή προσωρινές αγροτικές οικίες τους. Λόγω της αφθονίας των υδάτων της περιοχής, η γη χρησιμοποιήθηκε κυρίως για την καλλιέργεια κηπευτικών των οποίων η παραγωγή έφτασε κάποια στιγμή να αποτελεί κύρια πηγή προμήθειας για την Αθήνα και το Λεκανοπέδιο. Στους φημισμένους "λαχανόκηπους" του Ρέντη μέχρι και το 1940 καλλιεργούνταν συστηματικά τόσο χειμερινά όσο και θερινά εποχικά λαχανικά πολλών τύπων. Σε παλαιούς χάρτες της περιοχής - μετά την απελευθέρωση και μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα - η περιοχή του Ρέντη χαρτογραφείται με ποτάμια, καλλιέργειες, τενάγη, τον Ελαιώνα, αλλά δεν παρατηρούνται πουθενά έντονα οικιστικά ίχνη. Διάσπαρτα ξωκλήσια - ενταγμένα στα διάφορα κτήματα - κατακλύζουν την περιοχή, η οποία διασχίζεται εκτός από ποταμούς κι από δρόμους, όπως το δρόμο του Μοριά, δηλαδή τη σημερινή Ιερά Οδό.

Στα τέλη του 19ου αιώνα βέβαια, οι ιδιαίτερες κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές συνθήκες της εποχής είχαν ήδη αρχίσει να διαταράσσουν τον αγροτικό χαρακτήρα της περιοχής. Η γειτονική περιοχή του Ρουφ και η λεωφόρος Αθηνών-Πειραιώς σταδιακά εκβιομηχανίζονται, ενώ τόσο η Αθήνα όσο και ο Πειραιάς "εξαπλώνονται". Στις αρχές του 20ου αιώνα, παρόλο που η περιοχή διατηρεί τον χαρακτήρα της εξοχής, υφίστανται ήδη αρκετά βιομηχανικά κτίρια. Κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου και μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο θα επέλθει η πλήρης εκβιομηχάνιση της περιοχή του Ρέντη, η οποία θα κατακλυστεί από πλήθος μονάδων παραγωγής και εργοστασίων, κυρίως από τους κλάδους της ελαιουργίας, της χημικής βιομηχανίας, των κατασκευών, της υφαντουργίας, της οινοποιίας, της παγοποιίας, της βυρσοδεψίας και της βιομηχανίας τροφίμων.

Χαρακτηριστικά του κέντρου της πόλης

Κέντρο του προαστίου είναι η μεγάλη πλατεία Αγίου Ιωάννη Ρέντη λίγα μέτρα νοτιότερα από τις γραμμές του ΟΣΕ και το αμαξοστάσιο, σε αυτήν βρίσκεται η ομώνυμη μεγάλη εκκλησία, το δημαρχείο και πλήθος από καφετέριες. Η κυκλική πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου είναι η δεύτερη μεγάλη πλατεία στο κέντρο του Ρέντη περίπου 500 μέτρα νότια από την κεντρική που συνδέεται μέσω της Οδού Φλέμινγκ πολύ κοντά στην Οδό Πειραιώς. Στην διασταύρωση της πλατείας με την Φλέμινγκ βρίσκονται το 1ο - 2ο Γυμνάσιο Ρέντη, το 1ο Λύκειο Ρέντη και τα ΤΕΕ Πειραιά, πολύ κοντά στην ίδια πλατεία βρίσκονται οι Ανώτερες Σχολές Εμπορικού Ναυτικού και τα παλιά κτίρια της ΑΛΦΑ TV. Στην ευρύτερη περιοχή διοργανώνεται κάθε χρόνο στις Απόκριες το γνωστό καρναβάλι.

Τα Village Park του Ρέντη

Τα Village Park του Ρέντη αποτελούν μεγάλο ψυχαγωγικό κέντρο και ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα σε όλη την Αττική σε μια έκταση 50 περίπου στρεμμάτων. Τα Village Park και Allou Fun Park του Ρέντη βρίσκονται μεταξύ των δρόμων Πέτρου Ράλλη - Θηβών - Μπελογιάννη και Παύλου Μελά στην εμπορική περιοχή της Αγίας Άννας η οποία είναι ο κόμβος μεταξύ των δήμων Ρέντη, Νίκαιας και Αιγάλεω. Η λειτουργία τους ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 1999 από την εταιρία Village ως Village Entertainment Park.

Η Κεντρική Λαχαναγορά Αθηνών

Αρχείο:Katastimata-renti.jpg

Τα καταστήματα της κεντρικής αγοράς

Η Λαχαναγορά Ρέντη ή Κεντρική Αγορά Αθηνών βρίσκεται σε έκταση 60 περίπου στρεμμάτων μεταξύ της Εθνικής Οδού Αθηνών - Λαμίας, της λεωφόρου Γ.Παπανδρέου, της Οδού Τζών Κέννεντυ και των γραμμών του ΟΣΕ σε έναν τετράγωνο περιφραγμένο χώρο με πλευρές 300 μέτρα περίπου. Η ανάγκη μιας μεγάλης αγοράς που θα εξυπηρετεί ολόκληρη την Αττική δημιουργήθηκε από το 1950 επειδή οι δυο παλιότερες λαχαναγορές δεν μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των εμπόρων. Η περιοχή του Ρέντη επελέγη βασικά λόγω της θέσης της, βρισκόταν πολύ κοντά στην διασταύρωση των δυο εθνικών δρόμων κάτι που συνέφερε το ίδιο τους εμπόρους της Πελοποννήσου και της βόρειας Ελλάδας και λόγω της μορφολογίας της περιοχής που είχε πολλές καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Στον χώρο κατασκευάστηκαν 800 μαγαζιά και τα εγκαίνια έγιναν τον Οκτώβριο του 1959.

Το αμαξοστάσιο του Ρέντη

Η ανάπτυξη της βιομηχανικής ζώνης του Ρέντη τα τελευταία χρόνια έχει μετατρέψει την περιοχή σε ιδιαίτερα σημαντικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας, σε συνδυασμό με τη γειτονική Λαχαναγορά.. Στον Ρέντη είναι εγκατεστημένο το Μηχανοστάσιο Αγίου Ιωάννου (ΜΑΙ) του ΟΣΕ και μεγάλος σταθμός συγκροτήσεως επιβατικών και εμπορικών αμαξοστοιχιών. Η επιβατική κίνηση εξυπηρετείται από τον ομώνυμο σταθμό του Προαστιακού της Αθήνας που συνδέει τον Πειραιά με την Χαλκίδα, ενώ το συγκρότημα είναι γνωστό με τα αρχικά του ονόματός του, ως ΑΙΡ. Το μεγάλο αμαξοστάσιο του Ρέντη, κεντρικό αμαξοστάσιο του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδας (ΟΣΕ), βρίσκεται λίγο βόρεια από το κέντρο της συνοικίας, φαίνεται σήμερα με πανοραμική θέα πάνω από ψηλή γέφυρα που έχει κτισθεί πάνω στην Οδό Αγίου Ιωάννη Ρέντη. Αποτελούσε για περισσότερο από έναν αιώνα το κέντρο του σιδηροδρομικού δικτύου με την σύνδεση μεταξύ της Πελοποννήσου, της πρωτέουσας με την κεντρική και βόρεια Ελλάδα.

Ο πρώτος σταθμός εγκαινιάστηκε το 1884 για να εξυπηρετήσει την επικοινωνία του λιμανιού του Πειραιά με την Πελοπόννησο, το 1907 συνδέθηκε με το δίκτυο των ΣΕΚ (Σιδηροδρόμων Ελληνικού Κράτους) εξυπηρετώντας την επικοινωνία με ολόκληρη την χώρα. Τα εμπορικά βαγόνια έφταναν από τον Πειραιά μέσω δυο γραμμών που διακρίνονται καθαρά σήμερα η πρώτη στο κεντρικό λιμάνι και η δεύτερη στην Δραπετσώνα. Το εμπορικό συγκοινωνιακό κέντρο έχει μεταφερθεί σήμερα στο μεγαλύτερο τμήμα του στο Μενίδι. Το επιβατικό κέντρο (ο παλιός ΟΣΕ) αντικαταστάθηκε με τον Προαστιακό Σιδηρόδρομο στο τμήμα Πειραιάς - Χαλκίδα, οι εργασίες για την κατασκευή του Προαστιακού ολοκληρώθηκαν το 2007. Ο προαστιακός σταθμός του Ρέντη είναι ο τρίτος σταθμός της γραμμής μετά τον Πειραιά από όπου ξεκινά και τον σταθμό Λεύκας. Βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή του αμαξοστασίου πολύ κοντά στην γέφυρα της Οδού Αγίου Ιωάννη Ρέντη.

Αθλητισμός

Ο Άγιος Ιωάννης Ρέντης διαθέτει το Κλειστό Γυμναστήριο Ρέντη «Μελίνα Μερκούρη», που αποτελεί έδρα των ομάδων πετοσφαίρισης του Ολυμπιακού και είναι το μεγαλύτερο κλειστό γυμναστήριο του Πειραιά μετά το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, ενώ στην περιοχή βρίσκεται και το Προπονητικό Κέντρο Ρέντη, που αποτελεί τις προπονητικές εγκαταστάσεις του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού.

Οι αθλητικές προπονητικές εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού βρίσκονται ανατολικά της Εθνικής Οδού Αθηνών - Λαμίας σε έναν απέραντο χώρο στα σύνορα του Δήμου Αγίου Ιωάννη Ρέντη και του Ταύρου μεταξύ των οδών Λεγάκη, Αγίας Άννας, Λεωφ. Ειρήνης, Ψαρών και Χίου στο ύψος της διασταύρωσης της Εθνικής Οδού με την Οδό Στρατηγού Μακρυγιάννη. Οι εγκαταστάσεις προϋπήρχαν πολλές δεκαετίες αλλά το υπερσύγχρονο αθλητικό κέντρο κατασκευάστηκε το 2004. Διαθέτειν 3 μεγάλα γήπεδα από τα οποία το τελευταίο ολοκληρώθηκε το 2005. Τα προπονητικά γήπεδα του Ρέντη εξυπηρετούν όλες τις αθλητικές ομάδες του Ολυμπιακού με προτεραιότητα στο ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, διαθέτουν ξενώνα, εστιατόρια, χώρους υποδοχής, αποδυτήρια και πισίνα. Το προπονητικό κέντρο του Ρέντη φιλοξενεί επιπλέον την Ακαδημία Ποδοσφαίρου του Ολυμπιακού ενώ πολλές φορές στο παρελθόν είχε συζητηθεί σοβαρά ως περιοχή δημιουργίας των νέων μεγάλων επίσημων γηπέδων της ποδοσφαιρικής ομάδας.

Αποκριάτικο Καρναβάλι

Ο δήμος του Αγίου Ιωάννη Ρέντη από το 1995 φιλοξενεί κάθε χρόνο το 2ο μεγαλύτερο καρναβάλι της Αττικής μετά από αυτό του δήμου Μοσχάτου, πραγματοποιώντας παρελάσεις αρμάτων και καρναβαλιστών, παιδικές και θεατρικές εκδηλώσεις, ψυχαγωγικά παιχνίδια. Παράλληλα λειτουργεί και βιοτεχνία παρασκευής αποκριάτικων στολών τις οποίες δίνει σε διάφορους δήμους της Ελλάδας.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ολυμπιακός
• Ιερός Ναός Αγίου Ιωάννη Ρέντη
• Τα τραίνα που φύγαν…

Πηγές

• Καπετανάκης Γ. κ.ά, Άγιος Ιωάννης Ρέντη. Η ιστορική και η πολεοδομική του εξέλιξη
• Κινηματογράφοι του Πειραιά και των γύρω δήμων, Χαρίλαος Πατέρας, Συλλογές, Αθήνα 2012
• "Ιστορία του Πειραιώς από του 1833 - 1882 έτους" υπό Παντελέοντος Καμπούρογλου, Βιβλιοθήκη Ιστορικών Μελετών