Αγκίστρι (νησί)
Συντεταγμένες: 37°41′31″N 23°20′48″E / 37.69194°N 23.34667°E
 Η παραλία Σκάλα στο Αγκίστρι | |
 | |
| Γεωγραφία | |
|---|---|
| Αρχιπέλαγος | Αιγαίο Πέλαγος |
| Νησιωτικό σύμπλεγμα | Νησιά Αργοσαρωνικού |
| Έκταση | 13.4 km² |
| Υψόμετρο | 294 μ |
| Υψηλότερη κορυφή | Κοντάρι |
| Χώρα | |
| Περιφέρεια | Αττικής |
| Νομός | Αττικής |
| Πρωτεύουσα | Μεγαλοχώρι |
| Δημογραφικά | |
| Πληθυσμός | 1.131 (απογραφής 2021) |
| Πρόσθετες πληροφορίες | |
| Ιστοσελίδα | dimosagistriou.gr/ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Αγκίστρι είναι νησί του Αργοσαρωνικού, το μεγαλύτερο από τη συστάδα των μικρών νησιών ανάμεσα στην Αίγινα και την Επιδαυρία της Πελοποννήσου[1]. Είναι ένας καταπράσινος θησαυρός με πλούσια βιοποικιλότητα. Το κλίμα του είναι μεσογειακό, με θερμά καλοκαίρια και ήπιους χειμώνες, ενώ η ξηρή περίοδος εκτείνεται από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο. Η Χαλέπιος Πεύκη (Pinus halepensis) κυριαρχεί στο νησί, δημιουργώντας εκτεταμένα δάση που αποτελούν καταφύγιο για πολλά είδη πανίδας.[2]
Γεωγραφία - Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Αγκίστρι είναι ένα πευκόφυτο τουριστικό νησί της Ελλάδας με έκταση 11,97 τετραγωνικών χιλιομέτρων με υψόμετρο 294 μέτρα[1], νοτιοδυτικά και σε απόσταση 3,5 χιλιομέτρων από το λιμάνι της Αίγινας, με 1.131 κατοίκους (στην απογραφή του 2021)[3]. Τους καλοκαιρινούς μήνες με την προσέλευση των τουριστών, ο αριθμός των κατοίκων φτάνει στις 5.000[εκκρεμεί παραπομπή]. Ανήκει στον Νομό Αττικής και βρίσκεται στην καρδιά του Σαρωνικού. Στο νησί υπάρχουν τέσσερα χωριά: το Μεγαλοχώρι ή Μύλος (χώρα του νησιού), η Σκάλα (το φυσικό λιμάνι όπου προσεγγίζουν τα φέρι μποτ από Πειραιά/Αίγινα), τα Λιμενάρια και το Μετόχι[4].
Το νησί έχει καθημερινώς ακτοπλοϊκή σύνδεση με τον Πειραιά. Η διάρκεια του ταξιδιού με φέρι μποτ είναι 1,5 ώρα ενώ με το «Ιπτάμενο δελφίνι» 55 λεπτά. Η ακτοπλοϊκή σύνδεση με τον Πειραιά ξεκίνησε το 1960 ενώ μέχρι τότε χρησιμοποιούνταν καΐκια από/προς την Αίγινα. Την 1η Σεπτεμβρίου 2006 έγιναν τα εγκαίνια του νέου λιμανιού στο Μεγαλοχώρι. Το νέο λιμάνι κατασκευάστηκε για την αποσυμφόρηση του κεντρικού λιμανιού της Σκάλας και τη γενικότερη αναβάθμιση του τουρισμού στο νησί. Τα ιπτάμενα δελφίνια της ακτοπλοϊκής σύνδεσης με Πειραιά σήμερα προσεγγίζουν το νέο λιμάνι στο Μεγαλοχώρι.
Παραλίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο νησί υπάρχουν πολλές και όμορφες παραλίες με πιο σημαντικές:
- Τη Σκάλα, μια αμμουδερή και άβαθη τουριστική παραλία στη βορειοανατολική πλευρά του νησιού. Εκεί βρίσκεται και το φυσικό λιμάνι στο οποίο καταπλέουν τα φέρι μποτ της ακτοπλοϊκής σύνδεσης με Πειραιά και την Αίγινα. Πάνω στην παραλία της Σκάλας βρίσκονται ξενοδοχειακές μονάδες, εστιατόρια και καφετέριες.
- Την παραλία Μεγαλοχώρι, που είναι η αμμώδης παραλία στον οικισμό Μεγαλοχώρι ή Μύλο, τη χώρα του νησιού στον βορρά.
- Τη Δραγονέρα, μια βοτσαλωτή παρθένα παραλία στη δυτική πλευρά του νησιού η οποία είναι εύκολα προσβάσιμη με δρόμο. Είναι περιτριγυρισμένη με δάσος πεύκων και στο αριστερό μέρος υπάρχει μια υπαίθρια καντίνα.
- Τις γειτονικές παραλίες Σκληρή και Χαλικιάδα, οι οποίες βρίσκονται δυτικά, ακολουθώντας το στενό μονοπάτι από το Λιμάνι της Σκάλας όπου φτάνει το πλοίο από Αίγινα/Πειραιά. Πρώτη είναι η παραλία Σκληρή και μετά η τελείως απομονωμένη παραλία της Χαλικιάδας[5]. Η παρθένα παραλία της Χαλικιάδας είναι παραλία γυμνιστών, εντελώς απομονωμένη και δύσκολα προσβάσιμη.
- Τη Μάρεζα, μια παραλία-βράχος πάνω στη θάλασσα, ιδανικός για βουτιές, που βρίσκεται δυτικά του νησιού, στο χωριό Λιμενάρια[6].
- Την Απονήσο, μια αβαθη παραλία ανάμεσα από το νησί της Απόνησου και το Αγκίστρι[7].
Πεζοπορικές διαδρομές στο Αγκίστρι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Αγκίστρι διαθέτει οργανωμένο δίκτυο πεζοπορικών διαδρομών που συνδέουν οικισμούς, φυσικά τοπία και ιστορικά σημεία του νησιού. Οι διαδρομές ποικίλλουν σε δυσκολία και μήκος, καλύπτοντας μεγάλο μέρος της έκτασης του νησιού μέσα από δασικές και παραθαλάσσιες περιοχές.[8]
Μεγαλοχώρι – Παραλία Σκάλας – Σκάλα – Μεγαλοχώρι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κυκλική διαδρομή που συνδέει την πρωτεύουσα του νησιού με τη Σκάλα και την παραλία της. Περιλαμβάνει σημεία πολιτιστικού ενδιαφέροντος, όπως ο ιστορικός ανεμόμυλος και ο ναός της Ζωοδόχου Πηγής.
Μεγαλοχώρι – Μετόχι – Κορυφή Κοντάρι – Δραγονέρα – Μεγαλοχώρι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Διαδρομή μέτριας δυσκολίας που διασχίζει δασικές εκτάσεις και περνά από το ξωκλήσι των Αγίων Θεοδώρων, την κορυφή Κοντάρι με πανοραμική θέα και καταλήγει στην παραλία Δραγονέρα.
Δραγονέρα – Αγία Βαρβάρα – Δραγονέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύντομη κυκλική διαδρομή με ήπια δυσκολία. Ξεκινά από την παραλία Δραγονέρα και οδηγεί στο ξωκλήσι της Αγίας Βαρβάρας, ένα ιστορικό μνημείο της τοπικής παράδοσης.
Λιμενάρια – Άγιος Νικόλαος – Απόνησος – Λίμνη Λεκάνη – Λιμενάρια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κυκλική διαδρομή που περνά από τον οικισμό Λιμενάρια, την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, την ιδιωτική παραλία της Απονήσου και την αλυκή της Λεκάνης. Ακολουθεί παραδοσιακά μονοπάτια μέσα σε πυκνή βλάστηση.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σε αρχαία κείμενα όπως αναφέρει ο Πλίνιος[9] και άλλοι αρχαίοι ιστορικοί όπως ο Θουκυδίδης[10] και ο Διόδωρος, το Αγκίστρι είχε την ονομασία Κεκρυφάλεια που σημαίνει «στολισμένη κεφαλή». O κεκρύφαλος ήταν μαντίλι που φόραγαν στην αρχαία Ελλάδα και χρησιμοποιείται στην τέχνη του 5ου αι. π.Χ. για να δηλώσει θεές και θνητές. Σε χάρτες του 17ου και 18ου αι., το Αγκίστρι αναγράφεται ως Cecryphalea.[11]
Παρ’ όλο που δεν έχουν πραγματοποιηθεί συστηματικές αρχαιολογικές ανασκαφές στο νησί, έχουν εντοπιστεί αρχαιότητες βυθισμένες στη θάλασσα, καθώς και λείψανα προϊστορικής εγκατάστασης.
Στο βαθμιδωτό ανάγλυφο δάπεδο που δεσπόζει στον όρμο Μανδράκι, διαφαίνονται ίχνη θεμελίωσης αρχαίων κτισμάτων σε αρκετά σημεία. Τα επιφανειακά ευρήματα υποδεικνύουν κατοίκηση από την Πρωτοελλαδική περίοδο έως και την Ελληνιστική Εποχή.[12] Στην Παραλία μεταξύ Μεγαλοχωρίου και Δραγονέρας διαφαίνονται ίχνη εξόρυξης.[13] Το είδος του εξορυχθέντος υλικού ήταν ασβεστόλιθος, πορώδους υφής, βιογενούς προέλευσης. Τα προϊόντα της λατόμευσης χρησιμοποιήθηκαν σε ανωδομή Γυμνασίου, στη Στοά του Αβάτου του Ασκληπιείου της Επιδαύρου και στο ιερό του Απόλλωνος Μαλεάτα στην Επίδαυρο.[14]
Εμφανή κατάλοιπα της υστερορρωμαϊκής περιόδου εντοπίζονται στο κοιμητήριο του οικισμού Μετόχι, όπου διατηρούνται υπόγειες λαξευτές δεξαμενές, ενσωματωμένες στη σημερινή διαμόρφωση του χώρου.[15]
Ίχνη της πρώιμης βυζαντινής περιόδου εντοπίζονται στη δυτική πλευρά της νήσου Δωρούσα, όπου διασώζεται τμήμα τείχους από αργολιθοδομή, κτισμένο πάνω σε παλαιότερο αμυντικό περίβολο, ο οποίος πιθανόν ανάγεται στην πρωτοβυζαντινή περίοδο (4ος–6ος αι. μ.Χ.). Το εξωκκλήσι του Προφήτη Ηλία έχει ανεγερθεί πάνω στα θεμέλια παλαιότερου ναού, τα οποία είναι ορατά δια γυμνού οφθαλμού και ενδέχεται επίσης να ανήκουν στην ίδια χρονική περίοδο.[16]
Ανάμεσα στα σημαντικά τεκμήρια ιστορικής παρουσίας στο νησί συγκαταλέγεται και η σύνδεσή του με την ύστερη Οθωμανική περίοδο και τη δράση του Μητρομάρα. Ο Μητρομάρας (Μήτρος Λέκκας) ήταν αρματολός και έδρασε κατά τη διάρκεια του Α' Ρωσοτουρκικού πολέμου (1768‐1774). Όταν τραυματίστηκε σε κάποια συμπλοκή αποσύρθηκε στο νησάκι του Σαρωνικού Αγκίστρι, όπου και πέθανε στις 15 Φεβρουαρίου 1772. Μετά τον θάνατό του, πολλοί από τους άντρες του (οι λεγόμενοι "Λεμπέσηδες") αιχμαλωτίστηκαν και μεταφέρθηκαν στην Αθήνα, εκεί όπου ο βοεβόδας των Αθηνών τους θανάτωσε.[17] Οι γυνάικες πουλήθηκαν ως σκλάβες, εκτός από τη γυναίκα του που εξαγοράστηκε[1][18].
Δίπλα στην παλιά Μητρόπολη του Αγίου Γεωργίου στο Μεγαλοχώρι, υπάρχει ένα ιδιότυπο ταφικό μνημείο, μέσα στο οποίο λέγεται πως το 1814 εναποτέθηκαν τα οστά των αντρών του Μητρομάρα.[19]
Από το νησί καταγόταν και ο αγωνιστής της επανάστασης του 1821 Ιωάννης Αγκιστριώτης που πολέμησε σε διάφορες μάχες μέχρι το 1825[1]. Στον προαύλιο χώρο του ναού των Αγίων Αναργύρων, στη Σκάλα Αγκιστρίου, βρίσκεται μνημείο αφιερωμένο στους ήρωες που έπεσαν κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Το μνημείο αναφέρεται στον οπλαρχηγό Μητρομάρα και στον Αγκιστριώτη Ιωάννη. Η στήλη έχει τη μορφή βάθρου και επιστέφεται από πτηνό — πιθανόν αετό — με ανοιγμένα φτερά, το οποίο κάθεται σε σφαίρα. Η ανέγερση του μνημείου έλαβε χώρα το 1993 με πρωτοβουλία του Συλλόγου Σκάλας Αγκιστρίου, επί προεδρίας Κωνσταντίνου Παπανικολάου.[20]
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Πληθ. | ±% |
|---|---|---|
| 1879 | 519 | — |
| 1889 | 511 | −1.5% |
| 1896 | 713 | +39.5% |
| 1907 | 779 | +9.3% |
| 1920 | 696 | −10.7% |
| 1928 | 664 | −4.6% |
| 1940 | 764 | +15.1% |
| 1951 | 654 | −14.4% |
| 1961 | 618 | −5.5% |
| 1971 | 635 | +2.8% |
| 1981 | 766 | +20.6% |
| 1991 | 755 | −1.4% |
| 2001 | 886 | +17.4% |
| 2011 | 1.142 | +28.9% |
Ο πληθυσμός του Αγκιστρίου γνώρισε σημαντική αύξηση την περίοδο 1879 - 1907 και έπειτα σταθεροποιήθηκε μέχρι το 1991 με αρκετές αυξομειώσεις. Τις τελευταίες δεκαετίες έχει αυξηθεί σημαντικά.
Διάγραμμα εξέλιξης πληθυσμού απο το 1879
Δήμος Αγκιστρίου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Δήμος Αγκιστρίου | |
| Δήμος | |
|
| |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Έδρα | Μεγαλοχώρι |
| Διοίκηση | |
| • Δήμαρχος | Δημήτριος Αναστασίου (2024-σήμερα) |
| Διοικητική υπαγωγή | |
| • Αποκ. διοίκηση | Αττικής |
| • Περιφέρεια | Αττικής |
| • Περιφ. ενότητα | Νήσων |
| Διαμέρισμα | Στερεά Ελλάδα |
| Νομός | Αττικής |
| Έκταση | 13.4 km2 |
| Πληθυσμός | 1.131 (απογραφή 2021) |
| Ιστότοπος | https://dimosagistriou.gr/ |
Ο δήμος Αγκιστρίου συστάθηκε για πρώτη φορά το 1835 με έδρα τον οικισμό Μεγαλοχώρι και ανήκε στον νομό Αττικής και Βοιωτίας αλλά το 1912 καταργήθηκε και αναγνωρίστηκε ως κοινότητα[21]. Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης και το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 από την 1η Ιανουαρίου του 2011 επανασυστάθηκε ως δήμος και περιλαμβάνει τους οικισμούς Σκάλα, Μεγαλοχώρι, Λιμενάρια καθώς και τις κοντινές του νησίδες και βραχονησίδες Μετώπη, Δορούσα, Κύρα, Σπαλαθρονήσι, Απόνησος[21][22].
Δήμαρχοι Αγκιστρίου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόεδροι της Κοινότητας Αγκιστρίου από το 1987 έως το 2010
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Διάρκεια θητείας | Όνομα | Ποσοστό % του νικητή | Σημειώσεις |
|---|---|---|---|
| 1987-1998 | Αναστάσιος Δέδες | Εξελέγη με 484 ψήφους (1986) / 57,19% (1990) / 43,255 (1994)[23] | Επανεξελέγη το 1990 και το 1994. |
| 1999-2006 | Γεώργιος Αντωνίου | 41,47% (1998) / 52,55% (2002) | |
| 2007-2010 | Ιωάννης Αθανασίου (1954-) | 61,97% (2006) | Γεννήθηκε στο Μεγαλοχώρι στις 23 Μαρτ. 1954.[24] Συνέχισε τη θητεία του ως Δήμαρχος. |
Δήμαρχοι Αγκιστρίου από το 2011 έως σήμερα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Διάρκεια θητείας | Όνομα | Ποσοστό % του νικητή | Σημειώσεις |
|---|---|---|---|
| 1η Ιαν. 2011-2023 | Ιωάννης Αθανασίου (1954-) | 84,61% (2010) / 58,86% (2014) / 54,75% (2019) | Μηχανικός Εμπορικού Ναυτικού και επιχειρηματίας.[24] Συνέχισε τη θητεία του ως Δήμαρχος, καθώς ήταν Κοινοτάρχης από το 2007. Επανεξελέγη δήμαρχος στις εκλογές του 2014 και του 2019. |
| 2024-σήμερα | Δημήτριος Αναστασίου | 59,59% (2023) | Σημερινός. |
Φωτοθήκη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Μάριζα -
Μάριζα -
Πανοραμική εικόνα του λιμανιού της Σκάλας, Αγκίστρι. -
Το λιμάνι, παραλία της Σκάλας, νησί Αγκίστρι. Διακρίνεται η εκκλησία των "Αγιών Αναργύρων" με τον γαλάζιο τρούλο. -
Πανοραμική εικόνα με την παραλία της Σκάλας και το φυσικό λιμάνι όπου δένει το πλοίο στο νησί Αγκίστρι. -
Η παραλία της Σκάλας, νησί Αγκίστρι. -
Η παραλία Δραγονέρα, νησί Αγκίστρι. -
Τοπίο στην παραλία Δραγονέρα, νησί Αγκίστρι. -
Το χωριό Λιμενάρια, νησί Αγκίστρι. -
Η βραχώδες παραλία Μάριζα στα Λιμενάρια του Αγκιστρίου. -
Θαλασσινό τοπίο, παραλία ανάμεσα από το ιδιωτικό νησί Απόνησο και το Αγκίστρι. -
Χάρτης-πινακίδα (οδικός χάρτης) του Αγκιστρίου.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 169, τομ.1.
- ↑ «Οικοσύστημα Αγκιστρίου - Agkistri Paths».
- ↑ «Απογραφή Πληθυσμού-Κατοικιών 2011» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2018.
- ↑ «ΕΠΙΣΗΜΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΑΓΚΙΣΤΡΙΟΥ, Αγκίστρι». www.agistri-island.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2018.
- ↑ «ΕΠΙΣΗΜΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΑΓΚΙΣΤΡΙΟΥ, Χαλικιάδα». www.agistri-island.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2018.
- ↑ «ΕΠΙΣΗΜΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΑΓΚΙΣΤΡΙΟΥ, Μαρέζα». www.agistri-island.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2018.
- ↑ «ΕΠΙΣΗΜΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΑΓΚΙΣΤΡΙΟΥ, Απονήσος». www.agistri-island.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2018.
- ↑ «Επίσημος ιστότοπος μονοπατιών Αγκιστρίου». pathsofaggistri.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2025.
- ↑ Βιβλ. 4, κεφ. 12, παρ.19
- ↑ Θουκυδίδου Ιστορίαι. σελ. 1.105.1.
Ἀθηναίοις δὲ ναυσὶν ἀποβᾶσιν ἐς Ἁλιᾶς πρὸς Κορινθίους καὶ Ἐπιδαυρίους μάχη ἐγένετο, καὶ ἐνίκων Κορίνθιοι. καὶ ὕστερον Ἀθηναῖοι ἐναυμάχησαν ἐπὶ Κεκρυφαλείᾳ Πελοποννησίων ναυσί, καὶ ἐνίκων Ἀθηναῖοι.
- ↑ «Travelogues - Με το βλέμμα των περιηγητών «Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη»».
- ↑ «Χώροι Και Μνημεία της Αρχαιότητας – Agkistri Paths». Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2025.
- ↑ «Χώροι Και Μνημεία της Αρχαιότητας – Agkistri Paths». Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2025.
- ↑ CORPUS ΑΡΧΑΙΩΝ ΛΑΤΟΜΕΙΩΝ - Λατομεία του ελλαδικού χώρου από τους προϊστορικούς έως τους μεσαιωνικούς χρόνους. 2014. σελ. 256.
- ↑ «Χώροι Και Μνημεία της Αρχαιότητας – Agkistri Paths».
- ↑ «Χώροι Και Μνημεία της Αρχαιότητας – Agkistri Paths».
- ↑ Καργάκος, Σ (2005). Αλβανοί Αρβανίτες Έλληνες: μελέτες. Αθήνα: Ι.Σιδέρης.
- ↑ Μιχάλης Σκανδαλίδης, Ονοματολογική Ναυσιπλοΐα στο Ελληνικό Αιγαίο, Υπουργείο Αιγαίου-εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα, 2001, σελ.46
- ↑ «Υπαίθρια Μνημεία – Agkistri Paths».
- ↑ «Υπαίθρια Μνημεία – Agkistri Paths».
- ↑ 21,0 21,1 «Διοικητικές Μεταβολές Δήμων και Κοινοτήτωνwebsite=ΕΕΤΑΑ». Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2018.
- ↑ Πρόγραμμα Καλλικράτης - ΦΕΚ Α87 της 07/06/2010
- ↑ Αποτελέσματα εκλογών 1986-2010[νεκρός σύνδεσμος], ΕΕΤΑΑ.
- ↑ 24,0 24,1 Βιογραφικό Δημάρχου Αρχειοθετήθηκε 2014-11-26 στο Wayback Machine. στη σελίδα του Δήμου Αγκιστρίου, ανάκτηση 4-9-2014.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τα ξεχασμένα αρχαία του Αγκιστρίου Άρθρο της αρχαιολόγου Ιφιγένειας Δεκουλάκου, σελ. 10, Εφημερία "Νέα του Σαρωνικού", 21 Οκτωβρίου - 3 Νοεμβρίου 2004, Τεύχος 7.
- Στο νησί Αγκίστρι Αίγινας κρυβόταν από μηνός και πλέον ο Δημήτριος Κουφοντίνας Δελτίο τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας 7 Σεπτεμβρίου 2002.
- Το Αγκίστρι γιορτάζει την παράδοση του νέου λιμανιού στο Μεγαλοχώρι.
