Αμενεμχέτ Γ΄
| Αμενεμχέτ Γ' | |
|---|---|
 Κεφαλή του Αμενεμχέτ Γ', Λούβρο | |
Φαραώ της Αιγύπτου | |
| Περίοδος | 1860–1814 π.Χ. |
| Προκάτοχος | Σέσωστρις Γ' |
| Διάδοχος | Αμενεμχέτ Δ' |
| Θάνατος | 1814 π.Χ. |
| Τόπος ταφής | Πυραμίδα στη Χαουάρα |
| Σύζυγος | Aat, Khenemetneferhedjet IIΙ |
| Επίγονοι | Νεφερουπτά, Νεφρουσομπέκ, Hathorhetepet, Nubhetepet, Sithathor, Αμενεμχέτ Ε' (;) |
| Οίκος | 12η Δυναστεία |
| Πατέρας | Σέσωστρις Γ' |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Αμενεμχέτ Γ' ήταν Φαραώ της 12ης Δυναστείας της Αρχαίας Αιγύπτου. Βασίλευσε από το περ. 1860 με περ.1814 π.Χ., με την τελευταία γνωστή χρονολογία να έχει βρεθεί σε πάπυρο με ημερομηνία Έτος 46, I Akhet 22 της βασιλείας του. Η βασιλεία του θεωρείται ως η χρυσή εποχή του Μέσου βασιλείου[1]. Υπάρχει περίπτωση να συμβασίλευσε για μεγάλο χρονικό διάστημα (20 χρόνια) με τον πατέρα του Σέσωστρι Γ'[2].
Κατά το τέλος της βασιλείας του εγκαθίδρυσε συμβασιλεία με τον διάδοχό του Αμενεμχέτ Δ', όπως καταγράφεται σε μία σήμερα κατεστραμμένη επιγραφή σε βράχο στο Konosso στη Νουβία, στην οποία το Έτος 1 του Αμενεμχέτ Δ' ταυτίζεται με το Έτος 46, 47 ή 48 της βασιλείας του Αμενεμχέτ Γ'[3]. Η κόρη του Νεφρουσομπέκ αργότερα διαδέχτηκε τον Αμενεμχέτ Δ' ως ο τελευταίος ηγεμόνας της 12ης Δυναστείας. Το βασιλικό όνομα του Αμενεμχέτ Γ', Nimaatre, σημαίνει "Αυτός που ανήκει στη Δικαιοσύνη του Ρα".
Έχτισε την πρώτη του πυραμίδα στο Νταχσούρ (την επονομαζόμενη και Μαύρη Πυραμίδα, η οποία όμως εγκαταλείφθηκε λόγω κατασκευαστικών προβλημάτων[4]. Γύρω στο Έτος 15 της βασιλείας του αποφάσισε να κατασκευάσει μια νέα πυραμίδα στη Χαουάρα[5]. Η πυραμίδα στο Νταχσούρ αποτέλεσε το μέρος ταφής πολλών γυναικών της βασιλικής αυλής.
Δίπλα στον ταφικό του ναό στη Χαουάρα (κοντά στο Φαγιούμ), υπήρχε πυραμίδα, η οποία μπορεί να ήταν γνωστή στον Ηρόδοτο και στον Διόδωρο ως ο "Λαβύρινθος[6]. Ο Στράβωνας την εκθείασε σαν θαύμα του κόσμου. Η πυραμίδα στη Χαουάρα περιέχει μερικά από τα πιο πολύπλοκα συστήματα ασφαλείας που έχουν βρεθεί στην Αίγυπτο, και ίσως είναι η μόνη που πλησιάζει στην εικόνα που βλέπουμε στις ταινίες με πυραμίδες να έχουν τέτοια χαρακτηριστικά (παγίδες κ.τ.λ.). Και πάλι όμως το μέρος της ταφής του βασιλιά συλήθηκε κατά την αρχαιότητα. Η κόρη ή αδελφή του Νεφερουπτά τάφηκε σε ξεχωριστή πυραμίδα (που ανακαλύφθηκε το 1956) 2 χιλιόμετρα στα νοτιοδυτικά από αυτή του βασιλιά[7][8]. Το πυραμίδιο της πυραμίδας του Αμενεμχέτ Γ' βρέθηκε πεσμένο από την κορυφή και έχει διατηρηθεί σε αρκετά καλή κατάσταση. Σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο του Καΐρου[9].
Όσον αφορά γενικά στην περίοδο βασιλείας του Αμενεμχέτ Γ', ο βεζίρης Χετί, κατείχε αυτό το αξίωμα κατά το Έτος 29 αυτής. Επίσης, ο Μαθηματικός Πάπυρος του Rhind θεωρείται ότι γράφτηκε αυτήν την περίοδο[10]. Τέλος, τα μνημεία του Αμενεμχέτ Γ' είναι πολλά και σε εξαιρετική κατάσταση. Σ' αυτά περιλαμβάνεται ένας μικρός αλλά πολύ όμορφα διακοσμημένος ναός του Μεντίνετ Μάντι στο Φαγιούμ, τον οποίο αυτός και ο πατέρας του είχε αφιερώσει στη θεά των δημητριακών Ρενενουτέτ.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Callender, Gae (2003). «The Middle Kingdom Renaissance». Στο: Shaw, Ian, επιμ. The Oxford History of Ancient Egypt. σελ. 156.
- ↑ Kim S. B. Ryholt, The Political Situation in Egypt During the Second Intermediate Period, C. 1800-1550 B.C., Museum Tusculanum Press 1997, pp.211f.
- ↑ Kim S. B. Ryholt, The Political Situation in Egypt During the Second Intermediate Period, C. 1800-1550 B.C., Museum Tusculanum Press 1997, p.212
- ↑ Miroslav Verner, The Pyramids: The Mystery, Culture, and Science of Egypt's Great Monuments, Grove Press 2002, p.427
- ↑ Lehner, Mark (2001). The Complete Pyramids: Solving the Ancient Mysteries. London: Thames & Hudson. σελίδες 182. ISBN 0-500-05084-8.
- ↑ Miroslav Verner, The Pyramids: The Mystery, Culture, and Science of Egypt's Great Monuments, Grove Press 2002, p.428
- ↑ Nagib Farag, Zaky Iskander, The Discovery of Neferwptaḥ, 1971, p.103
- ↑ Callender, Gae (2003). «The Middle Kingdom Renaissance». Στο: Shaw, Ian, επιμ. The Oxford History of Ancient Egypt. σελ. 158.
- ↑ Callender, Gae (2003). «The Middle Kingdom Renaissance». Στο: Shaw, Ian, επιμ. The Oxford History of Ancient Egypt. σελ. 157.
- ↑ Marshall Clagett, Ancient Egyptian Science: A Source Book, 1989, p.113
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- W. Grajetzki, The Middle Kingdom of Ancient Egypt: History, Archaeology and Society, Duckworth, London 2006 ISBN 0-7156-3435-6, 58-61
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]