Ερρίκος του Αρτουά
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Ερρίκος Ε΄ | |
|---|---|
| Δούκας του Αρτουά Κόμης του Σαμπόρ Δούκας του Μπορντώ | |
 Πορτραίτο του Αντεοντάτο Μαλατέστα | |
| Περίοδος | 2 - 9 Αυγούστου 1830 |
| Προκάτοχος | Λουδοβίκος ΙΘ΄ |
| Διάδοχος | Λουδοβίκος Φίλιππος Α' |
| Γέννηση | 29 Σεπτεμβρίου 1820 Ανάκτορο Κεραμεικού, Παρίσι |
| Θάνατος | 24 Αυγούστου 1883 (63 ετών) Σλος Φρόσντορφ, Αυστρία |
| Σύζυγος | Μαρία Θηρεσία των Αψβούργων-Λωρραίνης |
| Επίγονοι | (άτεκνος) |
| Οίκος | Οίκος των Βουρβόνων |
| Πατέρας | Κάρολος Φερδινάνδος του Αρτουά |
| Μητέρα | Καρολίνα Φερδινάνδη Λουίζα των Δύο Σικελιών |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Ερρίκος του Αρτουά, Κόμης του Σαμπόρ (γαλλ. Henri d'Artois, duc de Bordeaux, comte de Chambord, 29 Σεπτεμβρίου 1820 – 24 Αυγούστου 1883) από τον Οίκο των Βουρβόνων, υπήρξε Βασιλιάς της Γαλλίας και της Ναβάρρας για 7 μέρες (2 - 9 Αυγούστου 1830) ως Ερρίκος Ε΄. Ήταν νόμιμος διεκδικητής του γαλλικού Στέμματος από το 1844 μέχρι τον θάνατό του, όταν τον διαδέχθηκε ο Ιωάννης Κάρολος των Βουρβόνων-Ισπανίας.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ερρίκος Κάρολος Φερδινάνδος Μαρία Θεόδοτος ήταν ο υστερότοκος γιος του Καρόλου Φερδινάνδου, Δούκα του Μπερρύ, και της Καρολίνας Φερδινάνδης Λουίζας των Δύο Σικελιών, και εγγονός του Καρόλου Ι΄ της Γαλλίας. Γεννήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 1820 στο Παρίσι, στο Ανάκτορο Κεραμεικού, λίγους μήνες μετά τη δολοφονία του πατέρα του, χωρίς να παραβρεθεί στο δωμάτιό του κανένα μέλος της βασιλικής οικογένειας, κάτι που προκάλεσε κατάπληξη στους οπαδούς του Λουδοβίκου Φιλίππου, Δούκα της Ορλεάνης. Πήρε τον τίτλο του δούκα του Μπορντώ και ονομάστηκε «Θεόδοτος» διότι, χωρίς τη γέννησή του, η κύρια βασιλική γραμμή θα είχε αφανιστεί.
Κηρύχθηκε βασιλιάς μετά την παραίτηση του παππού και του θείου του, αλλά το μικρό παιδί βασίλευσε μόνο επτά ημέρες, αφού το συμβούλιο της επανάστασης έδωσε το στέμμα στον Λουδοβίκο Φίλιππο του Οίκου της Ορλεάνης. Το 1836, με τον θάνατο του παππού του, απέκτησε δια βίου τον τίτλο του μνηστήρα του θρόνου, από την πλευρά της νόμιμης γραμμής της δυναστείας, και οι οπαδοί του ονομάσθηκαν «Νόμιμοι», προκειμένου να ξεχωρίσουν από τους «Ορλεανιστές» τους οπαδούς του διαδόχου Λουδοβίκου Φιλίππου, Δούκα της Ορλεάνης. Οι οπαδοί του ήταν πολύ λιγότεροι, λόγω της αντιπάθειας που είχε στον λαό ο παππούς του και ο θείος του. Ο Ερρίκος προτίμησε τελικά τον τίτλο του Κόμη του Σαμπόρ.
Οριστική αποτυχία της παλινόρθωσης της μοναρχίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα].jpg)
Μετά την ήττα των Γάλλων στον Γαλλοπρωσικό πόλεμο και την πτώση του Ναπολέοντα Γ΄, το 1870, σχηματίστηκε μια προσωρινή Τρίτη Δημοκρατία η οποία επέτρεψε στους βασιλικούς να επανέλθουν στη χώρα. Οι βασιλικοί είχαν την πλειοψηφία στο Εθνικό Συμβούλιο και ο Ερρίκος ήταν έτοιμος να επανέλθει στον θρόνο. Οι Ορλεανιστές συμφώνησαν με τις αξιώσεις του, γιατί γνώριζαν ότι δεν είχε παιδιά, οπότε με τον θάνατό του αυτοί θα ήταν οι διάδοχοι. Αλλά, το 1871, η παράλογη απαίτηση του Ερρίκου να αντικατασταθεί η εθνική σημαία της Γαλλίας, η γνωστή Τρικολόρ, με την παλιά άσπρη με τον εραλδικό κρίνο ανέτρεψε την υπέρ του κατάσταση.
Σταδιακά, η κοινή γνώμη είχε στραφεί υπέρ της εγκαθίδρυσης νέας δημοκρατίας, με πρόεδρο τον Αντόλφ Τιέρ, ενώ ο Ερρίκος έμεινε κοροϊδευτικά στη μνήμη των Γάλλων ως αναστηλωτής της Τρίτης Δημοκρατίας ή Γάλλος Ουάσινγκτον.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1846, νυμφεύτηκε τη 2η εξαδέλφη του Μαρία Θηρεσία των Αψβούργων-Λωρραίνης, κόρη του Φραγκίσκου Δ΄ της Μόντενα· δεν απέκτησαν απογόνους.
