Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Μαΐου 1915

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στις 4 Ιουλίου 1915 η θεωρούμενη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Τήνου, η οποία είχε μεταφερθεί από το νησί στην πρωτεύουσα, για να την προσκυνήσει ο Βασιλιάς, τέθηκε και σε δημόσιο προσκύνημα στην Μητρόπολη των Αθηνών, πριν την επιστροφή της στην Τήνο.Με αυτήν την αφορμή, συγκεντρωμένοι Αθηναίοι γιορτάζουν την ανάρρωση του Βασιλιά.[1]

Οι εκλογές στις 31 Μαΐου 1915 πραγματοποιήθηκαν από την (διορισμένη από τον Βασιλιά Κωνσταντίνο) κυβέρνηση του Δημητρίου Γούναρη.

Σε αυτές τις εκλογές ψήφισαν πρώτη φορά οι περιοχές της Ελλάδας που είχαν προσαρτηθεί μετά τις νίκες στους Βαλκανικούς Πολέμους, οι επονομαζόμενες «Νέες Χώρες», δηλαδή η Μακεδονία, η Ήπειρος, η Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου.

Το Κόμμα των Φιλελευθέρων απέσπασε την πλειοψηφία των εδρών στο Κοινοβούλιο, κερδίζοντας όλες τις έδρες της Κρήτης, της Ηπείρου και του ανατολικού Αιγαίου, ενώ διατήρησε την δύναμή του στην λεγόμενη «Παλαιά Ελλάδα». Αντίθετα, ηττήθηκε κατά κράτος στην Μακεδονία, όπου οι εθνικοθρησκευτικές μειονότητες της περιοχής ψήφισαν μαζικά τους υποψήφιους του Κόμματος Εθνικοφρόνων.[2]

Παρά την ξεκάθαρη νίκη του Ελευθερίου Βενιζέλου, ο σχηματισμός της κυβέρνησής του πραγματοποιήθηκε στις 10 Αυγούστου, αφού (σύμφωνα με την επίσημη αφήγηση) η ασθένεια του Βασιλιά, δεν του επέτρεπε να υπογράψει νωρίτερα το διάταγμα διορισμού της κυβέρνησης.

Ωστόσο η νέα κυβέρνηση Βενιζέλου δεν μακροημέρευσε. Η απόφαση του πρωθυπουργού να επιτρέψει την απόβαση αγγλογαλλικών στρατευμάτων στη Θεσσαλονίκη (παρότι η χώρα επίσημα ήταν ακόμα ουδέτερη), οδήγησε τον Βασιλιά, αν και η κυβέρνηση είχε μόλις λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή, να τον αποπέμψει. Τελικά, αφού ο Βασιλιάς δεν μπόρεσε να πείσει την ,Βουλή να δεχτεί τη λύση Ζαΐμη, διόρισε Πρωθυπουργό τον Στέφανο Σκουλούδη και προκήρυξε νέες εκλογές για τις 6 Δεκεμβρίου 1915.

Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Εκλογικό Σύστημα : Πλειοψηφικό με ευρεία και στενή περιφέρεια. Η ψηφοφορία έγινε με σφαιρίδιο
  • Εκλογικός Νόμος : Άρθρο 66 του Συντάγματος του 1911 - Εκλογικός νόμος ΧΜΗ΄ του 1877 και ΓΡΙΣΤ΄ του 1906 [3]
  • Εκλογικές περιφέρειες : 19
  • Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι: 1.300.000 (περίπου)[4]
Κόμματα Αρχηγοί Κομμάτων Ψήφοι Έδρες ανά κόμμα
Αριθμός Ποσοστό
1 Κόμμα Φιλελευθέρων Ελευθέριος Βενιζέλος 58,2%[5] 187
2 Κόμμα Εθνικοφρόνων Δημήτριος Γούναρης 95
3 Νεωτεριστικό κόμμα Γεώργιος Θεοτόκης 3,8% 12
4 Νεοελληνικόν Κόμμα Δημήτριος Ράλλης 7
5 Προοδευτικόν Κόμμα Νικόλαος Δημητρακόπουλος 6
6 Φεντερασιόν - 2
- Ανεξάρτητοι υποψήφιοι - 7
Σύνολο 686.990 316

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εφημερίδα Σκρίπ (Αθήνα), φύλλο 5ης Ιουλίου 1915, σελ. 2.
  2. Ηλίας Νικολακόπουλος: «ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ 1910 - 1920: Ελευθέριος Βενιζέλος από τον θρίαμβο στην ήττα», https://eclass.uoa.gr/modules/document/?course=PSPA154
  3. ΦΕΚ Α 136/ 1906
  4. Ηλίας Νικολακόπουλος, σελ. 36.
  5. Ανδρέας Διαμαντόπουλος: «Οι ελληνικές κυβερνήσεις 1843 - 2004», http://www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=842 Αρχειοθετήθηκε 2007-10-19 στο Wayback Machine.