Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1951
Οι Ελληνικές βουλευτικές εκλογές του 1951 έγιναν στις 9 Σεπτεμβρίου 1951 από την κυβέρνηση του Σοφοκλή Βενιζέλου. Ακολουθήθηκε το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής. Έτσι σε αυτές τις εκλογές μετείχαν 4 συνασπισμοί και 12 μεμονωμένα κόμματα.
Από το εκλογικό σύστημα ευνοούνται οι τρεις πρώτοι συνασπισμοί, που είναι ο Ελληνικός Συναγερμός, η νεοσύστατη τότε ΕΔΑ και τα ΚΦ και ΕΠΕΚ που τηρούν μεταξύ τους υπόσχεση. Αξιοσημείωτο είναι πως το κόμμα του Γεωργίου Παπανδρέου εξαφανίζεται από το κοινοβούλιο, αποσπώντας ποσοστό μόλις 2,10%. Επίσης. το Λαϊκό Κόμμα απέτυχε να μπει στη Βουλή, μιας και γνώρισε συντριπτική ήττα από τον Ελληνικό Συναγερμό. Έκτοτε περιορίζεται σε μικρά ποσοστά, ώστπου διαλύεται στις αρχές της δεκαετίας του 1960.
Σε αυτές τις εκλογές κατέρχεται για πρώτη φορά υποψήφιος ο Στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος ως επικεφαλής του νεοσύστατου Ελληνικού Συναγερμού και παίρνει τις περισσότερες ψήφους, δεν αποκτά όμως αυτοδυναμία στη Βουλή, παρά την απροκάλυπτη εύνοια του αμερικανικού παράγοντα και ειδικότερα του τότε σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα Ελληνοαμερικανού Τομ Καραμεσίνη. Και τούτο διότι με την συμφωνημένη συμμαχία του Κόμματος των Φιλελευθέρων και της ΕΠΕΚ του Πλαστήρα σχηματίστηκε κυβέρνηση συνασπισμού εξ αυτών όπου μαζί είχαν την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών στη Βουλή (131 από 258 έδρες).
Στις 27 Οκτωβρίου 1951, ο Νικόλαος Πλαστήρας ανέλαβε Πρωθυπουργός.
Πίνακας περιεχομένων
Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εκλογικό Σύστημα : Ενισχυμένη αναλογική
- Εκλογικός νόμος : Ν.5493/1932 όπως τροποποιήθηκε δια του Ν. 1878/1951 (ΦΕΚ 205/28-7-1951)
- Εκλογικές περιφέρειες : 39
- Σύνολο υποψηφίων : 3,042
Παρατηρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Άξιο ιδιαίτερης προσοχής υπήρξε το γεγονός ότι ενώ η Κυβέρνηση Πλαστήρα - Βενιζέλου ορκίσθηκε στις 27 Οκτωβρίου του 1951 μόλις οκτώ ημέρες πριν, στις 19 Οκτωβρίου αιφνίδια αρχίζει στο έκτακτο στρατοδικείο Αθηνών η δίκη του Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του.
Εκλεγέντες βουλευτές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Πέργαμος (ΕΚΠΑ).
Σημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εφημερίδα Ελευθερία , φύλλο 26-8-1951
- ↑ 2,0 2,1 Ο Παπάγος παραιτήθηκε από την έδρα του επιλέγοντας την έδρα των Αθηνών. Την έδρα του στη Θεσσαλονίκη κατέλαβε ο Παπάζης Σταμάτιος.
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 3,17 3,18 3,19 3,20 3,21 3,22 3,23 3,24 3,25 3,26 3,27 3,28 3,29 3,30 3,31 3,32 3,33 3,34 3,35 3,36 3,37 3,38 3,39 3,40 3,41 3,42 3,43 3,44 3,45 3,46 3,47 3,48 3,49 3,50 3,51 3,52 3,53 3,54 3,55 3,56 3,57 3,58 3,59 3,60 3,61 3,62 3,63 3,64 3,65 3,66 3,67 3,68 3,69 3,70 3,71 3,72 3,73 3,74 3,75 3,76 3,77 3,78 3,79 3,80 3,81 3,82 3,83 3,84 3,85 3,86 3,87 3,88 3,89 3,90 3,91 3,92 3,93 3,94 3,95 3,96 3,97 3,98 3,99 Εξελέγη από τη β΄ κατανομή.
- ↑ 4,0 4,1 Ο Πλαστήρας παραιτήθηκε από την έδρα του Ηρακλείου γιατί επέλεξε την έδρα των Αθηνών. Η έδρα του καταλήφθηκε από τον Παπαμαστοράκη Ιωάννη της ΕΠΕΚ.
- ↑ Αναφέρεται ως "Υπόλοιπο Αττικής και Βοιωτίας"
- ↑ Απεβίωσε στις 27 Νοεμβρίου 1951 και την έδρα του κατέλαβε ο Βασίλειος Μπακονίκας.
- ↑ Παραιτήθηκε από την έδρα του καθώς επέλεξε την έδρα των Αθηνών και στην θέση του κατέλαβε την έδρα ο Παπαρρηγόπουλος Βασίλειος.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Οι Βουλευτές της Δωδεκανήσου από το 1950, Η Ροδιακή, ηλεκτρονική έκδοση, 23-9-2009, ανάκτηση 14-7-2014.
| |||||||||||||||||||
