Στην Ελλάδα εκλογές έγιναν στις 3 Νοεμβρίου1963 από την υπηρεσιακή κυβέρνηση Σ. Μαυρομιχάλη. Ο Μαυρομιχάλης ήταν αποφασισμένος να οργανώσει εκλογές όσο το δυνατό περισσότερο αδιάβλητες. Για πρώτη φορά δεν γίνονται βάσει των εκλογικών καταλόγων του 1940, αλλά βάσει της απογραφής του 1961. Ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής επιστρέφει από το Παρίσι για τις εκλογές. Μετά την ήττα του αναχώρησε ξανά στο εξωτερικό, αφήνοντας την αρχηγία, του κόμματός του, στον Παναγιώτη Κανελλόπουλο.
Το εκλογικό σύστημα ευνοεί τους δύο επικεφαλής συνασπισμούς, που μαζί κερδίζουν το 90% των εδρών με κάτι περισσότερο από το 80% των ψήφων.
Το Δεκέμβριο του 1963 η Ανωτάτη Εφορευτική Επιτροπή κατένειμε τις έδρες από τη β΄ και την γ΄ κατανομή ως εξής: στη Μεσσηνία εξελέγη ο Γ. Σαμαράς (ΕΡΕ) αντί του Μπόμπολα (ΕΚ), στη Λακωνία εκλέχθηκε ο Λαγάκος (ΕΚ) αντί του Σκανδαλάκη (ΕΡΕ) και στην Αργολίδα από την γ΄ κατανομή η έδρα περιήλθε στην ΕΡΕ. Η ΕΚ έλαβε και δύο έδρες ως δώρο από την δ΄ κατανομή (Ζακύνθου, Χίου)[1].
Εκλογικό Σύστημα : Ενισχυμένη Αναλογική
Εκλογικός νόμος : Ν.4173/1961 και Ν.4322/63 (ΦΕΚ 104/11-9-1963)
Εκλογικές περιφέρειες : 55
Σύνολο υποψηφίων : 1.263
Νόμιμος πληθυσμός : 8.404.080
Ψήφισαν : 4.708.791
Σύνοψη αποτελεσμάτων βουλευτικών εκλογών 3ης Νοεμβρίου 1963
1 Οι βουλευτικές εκλογές του 1967 ακυρώθηκαν από την Χούντα. 2 Οι βουλευτικές εκλογές του Φεβρουαρίου του 1974, ματαιώθηκαν λόγω του κινήματος του Δημητρίου Ιωαννίδη. 3 Το δημοψήφισμα του 2011, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις τόσο στις Ευρωπαϊκές χώρες όσο και στο εσωτερικό της Ελλάδας και τελικά ματαιώθηκε.