Παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 (1958)

Το 1958 διεξήχθη το 9ο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1. Ξεκίνησε στις 19 Ιανουαρίου (Γκραν Πρι Αργεντινής) και ολοκληρώθηκε στις 19 Οκτωβρίου, (Γκραν Πρι Μαρόκου). Νικητής ήταν ο Μάικ Χόθορν, με Φερράρι. Την χρονιά αυτή, παράλληλα με το πρωτάθλημα οδηγών, διεξήχθη για πρώτη φορά και πρωτάθλημα για τους κατασκευαστές. Νικήτρια αναδείχθηκε η ομάδα της Βάνγουολ. Η χρονιά αυτή σημαδεύτηκε από διάφορα τραγικά περιστατικά στον κόσμο της Φόρμουλα 1.

Σύνοψη

Με βάση τους κανονισμούς που ίσχυσαν από τη χρονιά εκείνη, το μικρότερο επιτρεπτό μήκος της διαδρομής που θα διένυαν τα μονοθέσια έπρεπε να ήταν 300 χιλιόμετρα ή η διάρκεια του αγώνα να μην υπερβαίνει τις 2 ώρες. Μια δεύτερη σημαντική αλλαγή είχε να κάνει με τα καύσιμα, αφού από εκείνη τη χρονιά χρησιμοποιήθηκαν καύσιμα με βάση τοπετρέλαιο.

Στο πρωτάθλημα οδηγών, ο Μάικ Χόθορν κατάφερε να τερμάτισε πρώτος, αν και είχε νικήσει μόνο στον αγώνα της Γαλλίας. Δεύτερος ήταν ο Στέρλινγκ Μος και τρίτος ο Τόνι Μπρουκς. Ο Μος ξεκίνησε με νίκη στην Αργεντινή, αλλά όχι με την ομάδα της Βάνγουολ αλλά με αυτή της Κούπερ-Κλίμαξ. Στο Μονακό την νίκη πήρε ο Μορίς Τρεντινιάν. Ο Μος κατάφερε να νικήσει με τη Βάνγουολ στην Ολλανδία, στην Πορτογαλία και στο Μαρόκο, ενώ ο Τόνι Μπρουκς νίκησε στο Βέλγιο, στη Γερμανία και στην Ιταλία. Στη Βρετανία νικητής ήταν ο Πήτερ Κόλλινς. Αν και ο Χόθορν είχε μόνο την νίκη στη Γαλλία, κατάφερε να τερματίσει δεύτερος σε Βέλγιο, Βρετανία, Πορτογαλία, Ιταλία και Μαρόκο και τρίτος στην Αργεντινή, ενώ πέτυχε και σε τέσσερις αγώνες τον ταχύτερο γύρο. Με αυτά τα αποτελέσματα κατάφερε να περάσει στη πρώτη θέση της βαθμολογίας. Αντίθετα, στο πρωτάθλημα των κατασκευαστών, που εντάχθηκε για πρώτη φορά στο πρόγραμμα της Φόρμουλα ένα, νικήτρια ήταν η ομάδα της Βάνγουολ. Τέλος στο Indianapolis 500 νικητής ήταν ο Τζίμι Μπράιαν.

Η χρονιά αυτή σημαδεύτηκε από αρκετούς θανάτους οδηγών. Ο Λουίτζι Μούσο σκοτώθηκε στο Γκραν Πρι της Γαλλίας, ενώ ο Πήτερ Κόλλινς σε αυτό της Γερμανίας. Στο τελευταίο Γκραν Πρι της σαιζόν σκοτώθηκε ο Στιούαρτ Λιούις-Έβανς, ενώ και ο πρωταθλητής Μάικ Χόθορν σκοτώθηκε λίγους μήνες μετά το τέλος του πρωταθλήματος, στις 22 Ιανουαρίου του 1959. Ένα διαφορετικό γεγονός πάντως, ήταν η συμμετοχή της Μαρία Τεράζα ντε Φίλιππις σε 4 αγώνες του πρωταθλήματος, κάτι που την κάνει την πρώτη γυναίκα που πήρε μέρος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1.

Αγώνες

Το 1958 διοργανώθηκαν 11 αγώνες. Από τους αγώνες της προηγούμενης χρονιάς δεν υπήρχε αυτός στην Πεσκάρα. Επανήλθαν οι αγώνες σε Βέλγιο και Ολλανδία, ενώ προστέθηκαν και δύο νέοι αγώνες σε Πορτογαλία και, για πρώτη φορά σε χώρα της Αφρικής, στο Μαρόκο. Επίσης, το Γαλλικό Γκραν Πρι επέστρεψε ξανά στη Ρενς, και το Βρετανικό στο Σίλβερστοουν.

Οι αγώνες και οι νικητές:

	Αγώνας	Πίστα	Ημερομηνία	Ταχύτερος Γύρος	Νικητής	Ομάδα
1	Γκραν Πρι Αργεντινής	Autódromo Juan y Óscar Gálvez	19 Ιανουαρίου	Χουάν Μανουέλ Φάντζιο	Στέρλινγκ Μος	Cooper-Climax
2	Γκραν Πρι Μονακό	Circuit de Monaco	18 Μαΐου	Μάικ Χόθορν	Μορίς Τριντιγνάντ	Cooper-Climax
3	Γκραν Πρι Ολλανδίας	Circuit Zandvoort	26 Μαΐου	Στέρλινγκ Μος	Στέρλινγκ Μος	Vanwall
4	Indianapolis 500	Indianapolis Motor Speedway	30 Μαΐου	Τόνι Μπετενχάουζεν	Τζίμι Μπράιαν	Epperly-Offenhauser
5	Γκραν Πρι Βελγίου	Circuit de Spa-Francorchamps	15 Ιουνίου	Μάικ Χόθορν	Τόνι Μπρουκς	Vanwall
6	Γκραν Πρι Γαλλίας	Reims-Gueux	6 Ιουλίου	Μάικ Χόθορν	Μάικ Χόθορν	Ferrari
7	Γκραν Πρι Βρετανίας	Silverstone Circuit	19 Ιουλίου	Μάικ Χόθορν	Πήτερ Κόλλινς	Ferrari
8	Γκραν Πρι Γερμανίας	Nürburgring	3 Αυγούστου	Στέρλινγκ Μος	Τόνι Μπρουκς	Vanwall
9	Γκραν Πρι Πορτογαλίας	Circuito da Boavista	24 Αυγούστου	Μάικ Χόθορν	Στέρλινγκ Μος	Vanwall
10	Γκραν Πρι Ιταλίας	Autodromo Nazionale Monza	7 Σεπτεμβρίου	Φιλ Χιλ	Τόνι Μπρουκς	Vanwall
11	Γκραν Πρι Μαρόκου	Ain-Diab	19 Οκτωβρίου	Στέρλινγκ Μος	Στέρλινγκ Μος	Vanwall

Βαθμολογία Κατασκευαστών

Για πρώτη χρονία διοργανώθηκε πρωτάθλημα κατασκευατών. Στη βαθμολογία μετρούσαν τα καλύτερα έξι αποτελέσματα κάθε κατασκευαστή.

Θέση	Κατασκευαστής	Βαθμοί
1	Vanwall	48 (57)
2	Scuderia Ferrari	40 (57)
3	Cooper-Climax	31
4	British Racing Motors (BRM)	18
5	Maserati	6
6	Lotus-Climax	3
7	Connaught	0
8	Officine Specializate Costruzione Automobili (OSCA)	0
9	Porsche	0

Βαθμολογία Οδηγών

Οι 5 πρώτες θέσεις βαθμολογούνταν με 8, 6, 4, 3 και 2, ενώ 1 επιπλέον βαθμό έπαιρνε ο οδηγός με τον ταχύτερο γύρο. Αυτή τη φορά δε μοιράζονταν οι βαθμοί σε περίπτωση αντικατάστασης του οδηγού. Στη τελική κατάταξη μετρούσαν τα 6 καλύτερα αποτελέσματα. Από τους 85 οδηγούς οι παρακάτω 21 βαθμολογήθηκαν ενώ συνολικά 52 κατάφεραν να τερματίσουν σε κάποιο αγώνα.

Στη παρακάτω βαθμολογία δεν περιλαμβάνεται το όνομα του Μπρους ΜακΛάρεν. Αν και στο Γκραν Πρι της Γερμανίας πήρε μέρος και τερμάτισε στη 5η θέση (2 βαθμοί), το αποτέλεσμα δεν μέτρησε στο πρωτάθλημα, καθώς για λόγους μεγαλύτερης συμμετοχής, στον αγώνα είχε επιτραπεί να λάβουν μέρος και αυτοκίνητα που έτρεχαν κάτω από κανόνες της Φόρμουλα 2. Τέτοια ήταν και η Cooper-Climax που χρησιμοποιούσε ο μετέπειτα δημιουργός της ομάδας της ΜακΛάρεν.

	Οδηγός	Ομάδα	Βαθμοί
1	Μάικ Χόθορν	Ferrari	42 (49)
2	Στέρλινγκ Μoς	Vanwall	41
3	Τόνι Μπρουκς	Vanwall	24
4	Ρόι Σαλβαντόρι	Cooper-Climax	15
5	Πήτερ Κόλλινς	Ferrari	14
6	Χάρι Σχελ	BRM	14
7	Μορίς Τριντιγναντ	Cooper-Climax	12
8	Λουίτζι Μούσο	Ferrari	12
9	Στιούαρτ Λιούις-Έβανς	Vanwall	11
10	Φιλ Χιλ	Ferrari	9
11	Ζαν Μπεχρά	BRM	9
12	Βόλφγκανγκ φον Τρίπς	Ferrari	9
13	Τζίμι Μπραίαν	Epperly-Offenhauser	8
14	Χουάν Μανουέλ Φάντζιο	Maserati	7
15	Τζορτζ Έιμικ	Epperly-Offenhauser	6
16	Τζόνυ Μπόιντ	Kurtis-Offenhauser	4
17	Τόνι Μπετενχάουζεν	Epperly-Offenhauser	4
18	Τζακ Μπράμπαμ	Cooper-Climax	3
19	Κλιφ Άλισον	Lotus-Climax	3
20	Γιόακιμ Μπονιέρ	BRM	3
21	Τζιμ Ράθμαν	Watson-Offenhauser	2