Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νικόλαος Παπαμιχαλόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νικόλαος Παπαμιχαλόπουλος
Ο Νικόλαος Παπαμιχαλόπουλος στην Ποικίλη Στοά του 1889
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Νικόλαος Παπαμιχαλόπουλος (Ελληνικά)
Γέννηση27 Ιουλίουιουλ. / 8  Αυγούστου 1827γρηγ.
Επίδαυρος Λιμηρά
Θάνατος18ιουλ. / 30  Αυγούστου 1888γρηγ.
Κηφισιά
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Λακωνίας)
Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων
Υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας
Υπουργός Εσωτερικών της Ελλάδας
Υπουργός Δικαιοσύνης της Ελλάδας
Υπουργός Εκκλησιαστικών της Ελλάδας και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως
Υπουργός Παιδείας της Ελλάδας
πληρεξούσιος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Νικόλαος Παπαμιχαλόπουλος (27 Ιουλίου 182718 Αυγούστου 1888) ήταν Έλληνας πολιτικός του 19ου αιώνα από την Επίδαυρο Λιμηράς της Λακωνίας. Εκλεγόταν βουλευτής από το 1856 μέχρι το θάνατό του. Έγινε οκτώ φορές υπουργός στα υπουργεία δικαιοσύνης, εσωτερικών, οικονομικών και εκκλησιαστικών και παιδείας.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην αυλή ενός εξωκλησιού στο χωριό Χάρακας του δήμου Ζάρακα στην Επίδαυρο Λιμηράς στις 27 Ιουλίου 1827. Ο πατέρας του ήταν δημογέροντας επί Τουρκοκρατίας και ειρηνοδίκης επί Καποδίστρια. Γράμματα έμαθε μόνος του, διότι δάσκαλος δεν υπήρχε. Από τα δεκαεννιά του χρόνια μπήκε στην πολιτική και έγινε ο κύριος μοχλός στον επαρχία του, αν και οι άλλοι βουλευτές τον αποκλείαν από τη Βουλή λόγο του νεαρού της ηλικίας του. Το 1856 ο γραμματέας της νομαρχίας Λακωνίας, Τρύφων Ταμπακόπουλος του ανακοίνωσε με επιστολή, ότι εκλέχτηκε βουλευτής παμψηφεί από την Επαρχία Επιδαύρου Λιμηράς. Συνέχισε να ψηφίζεται και στις επόμενες εκλογές το 1859, ενώ το 1861 αποκλείστηκε δια φανερής νοθείας επειδή υποστήριζε τον Ζαΐμη.

Διετέλεσε πληρεξούσιος στην Εθνοσυνέλευση του 1862, το 1863 διορίστηκε Υπουργός των Οικονομικών[εκκρεμεί παραπομπή] και αργότερα Υπουργός Δικαιοσύνης στην Κυβέρνηση Βούλγαρη του 1865. Ξανά έγινε Υπουργός Οικονομικών το 1871 (κυβέρνηση Βούλγαρη) και το 1874 (επίσης κυβέρνηση Βούλγαρη). Στην Κυβέρνηση Κουμουνδούρου του 1877 έγινε Υπουργός των Εσωτερικών και στις δύο κυβερνήσεις Κουμουνδούρου (Κυβέρνηση Κουμουνδούρου Ιανουαρίου 1878 και Κυβέρνηση Κουμουνδούρου Οκτωβρίου 1878) ήταν υπουργός επί των οικονομικών. Το 1879 ανέλαβε πρόεδρος της Βουλής. Στην Κυβέρνηση Κουμουνδούρου 1880 ανέλαβε το υπουργείο παιδείας και στην Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1885 το υπουργείο Εσωτερικών.

Το 1886 προσπάθησε να δημιουργήσει δικό του κόμμα, αλλά δεν πρόφθασε να ολοκληρώσει την προσπάθειά του[1].

Απεβίωσε στην Κηφισιά στις 18 Αυγούστου 1888.


  1. Τρύφωνος Ε. Ευαγγελίδου (1898). Τα μετά τον Όθωνα : ήτοι ιστορία της μεσοβασιλείας και της βασιλείας Γεωργίου του Α'. (1862-1898). Εν Αθήναις: Εκδοτικόν Κατάστημα Γεωργίου Δ. Φέξη. σελ. 676.