Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑ.ΣΟ.Κ): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 17: | Γραμμή 17: | ||
| αρχηγείο = οδός Ιπποκράτους 22,<br>106 80 [[Αθήνα]] |
| αρχηγείο = οδός Ιπποκράτους 22,<br>106 80 [[Αθήνα]] |
||
| νεολαία_πτέρυγα = [[Νεολαία ΠΑΣΟΚ]] |
| νεολαία_πτέρυγα = [[Νεολαία ΠΑΣΟΚ]] |
||
| ιδεολογία = [[Σοσιαλδημοκρατία]]<ref>{{Citation |first1=Dionyssis G. |last1=Dimitrakopoulos |first2=Argyris G. |last2=Passas |title=The Panhellenic Socialist Movement and European integration: The primacy of the leader |work=Social democracy and European integration |publisher=Taylor & Francis |year=2011 |pages=117–156 |url=http://books.google.co.uk/books?id=Um4LwFQx-TAC&pg=PA117&dq=panhellenic+socialist+movement+social+democratic&hl=en&sa=X&ei=NzFiT6KwGoWXhQfo16WmCA&ved=0CDIQ6AEwAA#v=onepage&q=panhellenic%20socialist%20movement%20social%20democratic&f=false}}</ref><ref>{{Citation |first=José M. |last=Magone |title=Contemporary European Politics: A Comparative Introduction |publisher=Routledge |year=2011 |page=376 |url=http://books.google.co.uk/books?id=g73UtvxJsFcC&pg=PA376&dq=pasok+social+democratic&hl=en&sa=X&ei=ujBiT_HTLs-yhAeLvsyVCA&ved=0CFcQ6AEwBw#v=onepage&q=pasok%20social%20democratic&f=false}}</ref> [[ |
| ιδεολογία = [[Σοσιαλδημοκρατία]]<ref>{{Citation |first1=Dionyssis G. |last1=Dimitrakopoulos |first2=Argyris G. |last2=Passas |title=The Panhellenic Socialist Movement and European integration: The primacy of the leader |work=Social democracy and European integration |publisher=Taylor & Francis |year=2011 |pages=117–156 |url=http://books.google.co.uk/books?id=Um4LwFQx-TAC&pg=PA117&dq=panhellenic+socialist+movement+social+democratic&hl=en&sa=X&ei=NzFiT6KwGoWXhQfo16WmCA&ved=0CDIQ6AEwAA#v=onepage&q=panhellenic%20socialist%20movement%20social%20democratic&f=false}}</ref><ref>{{Citation |first=José M. |last=Magone |title=Contemporary European Politics: A Comparative Introduction |publisher=Routledge |year=2011 |page=376 |url=http://books.google.co.uk/books?id=g73UtvxJsFcC&pg=PA376&dq=pasok+social+democratic&hl=en&sa=X&ei=ujBiT_HTLs-yhAeLvsyVCA&ved=0CFcQ6AEwBw#v=onepage&q=pasok%20social%20democratic&f=false}}</ref> [[Σοσιαλφιλελευθερισμός]]<ref>Φωτόπουλος, Τάκης [http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=206644] Σοσιαλφιλελεύθερη και μεταμοντέρνα «Αριστερά», Ελευθεροτυπία, 25 Σεπτεμβρίου 2010.</ref><ref>Μητρόπουλος, Αλέξης [http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=327330] Το... μέλλον του ΠΑΣΟΚ, Ελευθεροτυπία, 20 Νοεμβρίου 2011.</ref> |
||
| θέση = [[Κεντροαριστερά]] |
| θέση = [[Κεντροαριστερά]] |
||
| διεθνώς = [[Σοσιαλιστική Διεθνής]],Progressive Alliance (political international) |
| διεθνώς = [[Σοσιαλιστική Διεθνής]],Progressive Alliance (political international) |
||
Έκδοση από την 20:46, 29 Μαρτίου 2014
Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα ΠΑ.ΣΟ.Κ. | |
|---|---|
 | |
| Ηγέτης | Ευάγγελος Βενιζέλος |
| Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι | Πάρις Κουκουλόπουλος Κώστας Τριαντάφυλλος |
| Γραμματέας Κ.Ο. | Παναγιώτης Ρήγας |
| Ιδρυτής | Ανδρέας Παπανδρέου |
| Ίδρυση | 3 Σεπτεμβρίου 1974 |
| Έδρα | οδός Ιπποκράτους 22, 106 80 Αθήνα |
| Πτέρυγα νεολαίας | Νεολαία ΠΑΣΟΚ |
| Ιδεολογία | Σοσιαλδημοκρατία[1][2] Σοσιαλφιλελευθερισμός[3][4] |
| Πολιτικό φάσμα | Κεντροαριστερά |
| Εθνική προσχώρηση | Ελιά - Δημοκρατική Παράταξη (από το 2014) |
| Ευρωπαϊκή προσχώρηση | Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα |
| Ομάδα Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου | Προοδευτική Συμμαχία Σοσιαλιστών και Δημοκρατών |
| Διεθνής προσχώρηση | Σοσιαλιστική Διεθνής,Progressive Alliance (political international) |
| Χρώματα | Πράσινο |
| Κοινοβούλιο | 27 / 300
|
| Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο | 6 / 22
|
| Περιφέρειες[5] | 342 / 725
|
| Δήμοι | 2.177 / 12.978
|
| Ιστότοπος | |
| pasok.gr | |
| Πολιτικό σύστημα Ελλάδας Πολιτικά κόμματα Εκλογές | |
Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (γνωστότερο ως ΠΑ.ΣΟ.Κ.) είναι ελληνικό σοσιαλδημοκρατικό πολιτικό κόμμα κι ένα από τα δύο κυρίαρχα κόμματα της μεταπολίτευσης που κυβέρνησε την Ελλάδα με πρωθυπουργούς τον Ανδρέα Παπανδρέου (1981-1989, 1993-1996), τον Κώστα Σημίτη (1996-2004) και τον Γιώργο Α. Παπανδρέου (2009-2011).
Ιδρύθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1974 από τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Το ΠΑΣΟΚ είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος και της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Ιστορία
Η ίδρυση του ΠΑΣΟΚ
Στις 3 Σεπτεμβρίου του 1974, ο Ανδρέας Παπανδρέου ανακοίνωσε την ίδρυση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Με βάση την ιδρυτική του διακήρυξη, σκοπός της δράσης του ΠΑΣΟΚ ήταν να επιφέρει στη χώρα:
- Εθνική Ανεξαρτησία
- Λαϊκή Κυριαρχία
- Κοινωνική Απελευθέρωση και
- Δημοκρατική διαδικασία.
Τις αρχές αυτές υποστήριζαν ο ίδιος ο ιδρυτής και πολλά από τα ιδρυτικά στελέχη. Ο Ανδρέας Παπανδρέου κάλεσε σε αυτοοργάνωση τις λαϊκές δυνάμεις κατά την περίοδο της μεταπολίτευσης.
Οι συστατικές ομάδες του ΠΑΣΟΚ
Ο καθηγητής πολιτικής επιστήμης Μιχάλης Σπουρδαλάκης κατατάσσει τα ιδρυτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ σε τρεις κατηγορίες.[6] Η τυπολογία του είναι σε γενικές γραμμές, αλλά όχι οικουμενικά, αποδεκτή.
- Οι αριστεροί σοσιαλιστές. Αυτή την ομάδα αποτελούσαν μέλη του ΠΑΚ, νεολαίοι που πρωταγωνίστησαν στον αντιχουντικό αγώνα και την εξέγερση του Πολυτεχνείου, πρώην μέλη του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ και γενικότερα οι μεγάλες ριζοσπαστικοποιημένες μάζες που συγκροτούσαν την κομματική βάση του ΠΑΣΟΚ. Η πιο καθαρά σοσιαλιστική ομάδα μέσα στο ΠΑΣΟΚ αποκαλούνταν «η Αριστερά της Αριστεράς». Πίστευαν γενικά στον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας, στην εθνικοποίηση των μεγάλων επιχειρήσεων, στο τέλος της εξάρτησης της χώρας από τις ΗΠΑ, στην παραδειγματική τιμωρία των χουντικών και σε μία επιθετική εξωτερική πολιτική
- Οι εκσυγχρονιστές ή μεταρρυθμιστές σοσιαλδημοκράτες. Στελέχη όπως ο Κώστας Σημίτης. Ακαδημαϊκοί, δημοσιογράφοι και διανοούμενοι, ανήκαν στα μεσαία και ανώτερα στρώματα. Πίστευαν στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Ελλάδας και σε μία γενικά μετριοπαθή και σοσιαλδημοκρατική πολιτική.
- Οι «παλαιοκομματικοί» ή παλιοί βενιζελικοί και παλιοί φιλελεύθεροι. Στελέχη όπως ο Μένιος Κουτσόγιωργας. Κεντρογενείς με σημεία αναφοράς τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον Νικόλαο Πλαστήρα και τον Γεώργιο Παπανδρέου. Φανατικά αντιδεξιοί αλλά και αντικομμουνιστές, είχαν μεγάλες ικανότητες στην απόκτηση και διατήρηση της εξουσίας. Γίνονταν συνεχώς στόχος κριτικής για λαϊκισμό (από τους εκσυγχρονιστές) και για πολιτικαντισμό (από τους αριστερούς), όμως χωρίς αυτούς πολύ δύσκολα θα έφτανε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.
Τα πρώτα χρόνια
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. συμμετείχε για πρώτη φορά σε εθνικές εκλογές τον Νοέμβριο του 1974, αποσπώντας ποσοστό 13,5%, που μεταφράστηκε στην ανάδειξη 15 βουλευτών. Στις βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου του 1977 το ΠΑ.ΣΟ.Κ. διπλασίασε το ποσοστό του και εξέλεξε 92 βουλευτές, καταλαμβάνοντας τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
| Συνέδριο | Χρονολογία |
|---|---|
| 1ο Συνέδριο ΠΑΣΟΚ | Μάιος 1984 |
| 2ο Συνέδριο ΠΑΣΟΚ | Σεπτέμβριος 1990 |
| 3ο Συνέδριο ΠΑΣΟΚ | Απρίλιος 1994 |
| 4ο Συνέδριο ΠΑΣΟΚ | Ιούνιος 1996 |
| 5ο Συνέδριο ΠΑΣΟΚ | Μάρτιος 1999 |
| 6ο Συνέδριο ΠΑΣΟΚ | Οκτώβριος 2001 |
| 7ο Συνέδριο ΠΑΣΟΚ | Μάρτιος 2005 |
| Προγραμματικό Συνέδριο | Μάιος 2007 |
| 8ο Συνέδριο ΠΑΣΟΚ | Μάρτιος 2008 |
| 9ο Συνέδριο ΠΑΣΟΚ | Μάρτιος 2013 |
1981-1989: Κυβέρνηση
Τον Οκτώβριο του 1981 το ΠΑ.ΣΟ.Κ., μετά από μία φορτισμένη προεκλογική περίοδο, με το σύνθημα «Αλλαγή» και «Η Ελλάδα στους Έλληνες», κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές με ποσοστό 48% και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία με 173 βουλευτές, σχηματίζοντας την πρώτη αυτοδύναμη σοσιαλιστική κυβέρνηση στην ιστορία της χώρας με πρωθυπουργό τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Το 1984 διεξήχθη το 1ο Συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στο οποίο επανεξελέγη ομόφωνα ο Ανδρέας Παπανδρέου ως πρόεδρος. Τον Ιούνιο του 1985, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κέρδισε εκ νέου τις βουλευτικές εκλογές με ποσοστό 45%, εξέλεξε 161 βουλευτές και σχημάτισε και πάλι αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Η αναπτυξιακή στρατηγική που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα από τις κυβερνήσεις ΠΑ.ΣΟ.Κ. την περίοδο 1984 - 1990 (που καλύπτει τόσο τα Μ.Ο.Π. όσο και το Α΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης) χαρακτηρίστηκε κυρίως από τη μεγάλη διασπορά των διαθέσιμων πόρων σε μικρά έργα υποδομής σε ολόκληρη τη χώρα. Η πολιτική αυτή στήριξε την οικονομική δραστηριότητα και διευκόλυνε τη βελτίωση του επιπέδου ζωής στις αγροτικές και περιμετρικές περιοχές. Αναβάθμισε το επαρχιακό δίκτυο μεταφορών και ενίσχυσε τον εκσυγχρονισμό των μικρών γεωργικών επιχειρήσεων και την ίδρυση ξενοδοχείων μικρού και μεσαίου μεγέθους σε πολλές περιοχές. Το 1989, περίοδο μεγάλης πολιτικής έντασης, λόγω του οικονομικού σκανδάλου Κοσκωτά, και με τον ιδρυτή του ασθενή (καρδιακά προβλήματα), το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχασε τις εκλογές.
1989-1993: Αντιπολίτευση
Την περίοδο της κυβέρνησης Τζαννή Τζαννετάκη, η Βουλή με τις ψήφους των βουλευτών της ΝΔ και του Συνασπισμού παρέπεμψαν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και πολλά από τα στελέχη του σε Ειδικό Δικαστήριο για τις κατηγορίες περί εμπλοκής τους στο σκάνδαλο Κοσκωτά, αλλά και για υποκλοπές τηλεφωνικών συνδιαλέξεων από την Ε.Υ.Π. (τότε Κ.Υ.Π.). Με τα στελέχη του υπόδικα και έπειτα από δύο επιπλέον εκλογικές αναμετρήσεις (Νοέμβριος 1989 και Απρίλιος 1990), το ΠΑ.ΣΟ.Κ. βρέθηκε στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
1993-1996: Κυβέρνηση
Τον Οκτώβριο του 1993 και μετά την απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου, το οποίο έκρινε αθώο λόγω αμφιβολιών με ψήφους 7 προς 6 τον Ανδρέα Παπανδρέου, το ΠΑΣΟΚ επανήλθε στην εξουσία με ποσοστό 47%. Ο Ανδρέας Παπανδρέου σχημάτισε νέα κυβέρνηση. Τον Οκτώβριο του 1995 το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εισήλθε σε μία κρίσιμη περίοδο εντάσεων και εσωκομματικών τριβών, καθώς από την Κεντρική Επιτροπή παραιτήθηκε ο Δημήτρης Τσοβόλας, για να ιδρύσει αργότερα το ΔΗ.Κ.ΚΙ.. Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής εξελέγη ο Κώστας Σκανδαλίδης, μετά την είσοδο του Άκη Τσοχατζόπουλου στην κυβέρνηση. Λίγες μέρες αργότερα ο Ανδρέας Παπανδρέου εισήλθε στο Ωνάσειο καρδιοχειρουργικό νοσοκομείο μετά από νέα κρίση της υγείας του.
1996-2004: Κυβέρνηση - Η περίοδος του εκσυγχρονισμού
Μετά από την παραίτηση του Ανδρέα Παπανδρέου από την πρωθυπουργία στις 17 Ιανουαρίου 1996, η Κεντρική Επιτροπή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με εισήγηση του Κώστα Σκανδαλίδη αποφάσισε τις διαδικασίες εκλογής του πρωθυπουργού από την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος. Την επόμενη μέρα η κοινοβουλευτική ομάδα επέλεξε ανάμεσα στους Κώστα Σημίτη, Άκη Τσοχατζόπουλο, Γεράσιμο Αρσένη και Γιάννη Χαραλαμπόπουλο, τον Κώστα Σημίτη ως νέο πρωθυπουργό της χώρας. Τον Ιούνιο του 1996 απεβίωσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και το 4ο Συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. εξέλεξε πρόεδρο τον Κώστα Σημίτη.
Με πρόεδρο τον Κώστα Σημίτη το ΠΑ.ΣΟ.Κ. νίκησε στις εθνικές εκλογές τον Σεπτέμβριο του 1996. Στις επόμενες εκλογές τον Απρίλιο του 2000, ο Κώστας Σημίτης επανεξελέγη με ποσοστό 43,79% έναντι 42,73% της Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ εξέλεξε 158 βουλευτές.
Μετά την παραίτηση του Κώστα Σημίτη από την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, τον Φεβρουάριο του 2004 , εκλέγεται ο γιος του Α. Παπανδρέου, Γιώργος Παπανδρέου, ως πρόεδρος του κόμματος με πανελλαδική ψηφοφορία, στην οποία ήταν και ο μόνος υποψήφιος. Στην ψηφοφορία ψήφισαν περισσότεροι από 1.000.000 μέλη και φίλοι του κόμματος.
2004-2009: Αντιπολίτευση
| Υποψήφιος | Ψήφοι | % |
|---|---|---|
| Γιώργος Παπανδρέου | 427,021 | 55.91 |
| Ευάγγελος Βενιζέλος | 291.593 | 38.18 |
| Κώστας Σκανδαλίδης | 43,848 | 5.74 |
| Έγκυρες ψήφοι | 763,674 | |
| Άκυρες ψήφοι | 5,842 | |
| Λευκές ψήφοι | 1,212 | |
| Σύνολο ψήφων | 769,156 | 100 |
| Εγγεγραμμένοι | 974,6661 | |
| ||
Στις εκλογές του Μαρτίου του 2004 το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έπειτα από 11 χρόνια διακυβέρνησης της χώρας με τρεις εκλογικές νίκες (1993, 1996, 2000) έχασε τις εκλογές με ποσοστό 40,55% και πέρασε στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Μετά την εκλογική ήττα του ΠΑΣΟΚ το 2004, άρχισε μια διαδικασία ανασυγκρότησης του κόμματος σε όλα τα επίπεδα και προσαρμογής της οργανωτικής του δομής στις απαιτήσεις της εποχής μας με έμφαση στη συμμετοχή του πολίτη, την αποκέντρωση και τη χρήση νέων τεχνολογιών.
Το κίνημα δεν μπόρεσε να κερδίσει την πρωτιά και στις επόμενες εκλογές, στις 16 Σεπτεμβρίου 2007. Στις εκλογές αυτές έλαβε το 38,1% των ψήφων και 102 έδρες και ο πρόεδρός του, Γιώργος Παπανδρέου, ζήτησε την ανανέωση της εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ανακοίνωσε την ίδια ημέρα την υποψηφιότητά του για τη θέση του προέδρου. Επίσης υποψήφιος στις εκλογές ανάδειξης προέδρου του κόμματος, που διεξήχθησαν στις 11 Νοεμβρίου, ήταν και ο Κώστας Σκανδαλίδης. Επανεξελέγη ο Γιώργος Παπανδρέου με ποσοστό 55% έναντι 38% του Ευάγγελου Βενιζέλου.
2009-2012: Κυβέρνηση
Το ΠΑΣΟΚ έλαβε ποσοστό 43,92 % και 160 έδρες στην Βουλή και σχημάτισε αυτοδύναμη κυβέρνηση. Γρήγορα οι προγραμματικές προεκλογικές δεσμεύσεις του Γ. Παπανδρέου αναθεωρούνται λόγω της άσχημης οικονομικής κατάστασης της χώρας και έτσι υπογράφεται το πρώτο μνημόνιο, το οποίο περιέχει συνταγή οικονομικής και κοινωνικής λιτότητας. Από τις 11/11/2011 συμμετέχει στην Κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου 2011, η οποία συστάθηκε από τα δυο μεγάλα κόμματα με ευρεία στήριξη του ΠΑΣΟΚ για την εφαρμογή των πολιτικών λιτότητας. Τον Απρίλιο του 2012 σε πανελλήνια δημοσκόπηση, λαμβάνει ποσοστό μόλις του 12,5% που είναι το χειρότερο στην ιστορία του.[7]
2012-.....: Συγκυβέρνηση
Το ΠΑΣΟΚ χάνει τις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 λαμβάνοντας 13,18% των ψήφων και τερματίζει τρίτο, πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ (16,78%) και τη Νέα Δημοκρατία (18,85%), εκλέγοντας μόλις 41 βουλευτές.[8] Πολλά ιστορικά στελέχη του κινήματος αλλά και υπουργοί των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Σημίτη βρίσκονται μετά από πολλά χρόνια κοινοβουλευτικής πορείας εκτός κοινοβουλίου. Στις επαναληπτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου, το ΠΑΣΟΚ πήρε και πάλι την τρίτη θέση εξελέγοντας μόλις 33 βουλευτές και λαμβάνοντας το 12,3% των ψήφων. Παρ' όλα αυτά η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ συμφώνησαν στη δημιουργία κυβέρνησης συνεργασίας προς επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου (το οποίο είχε υπογράψει η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ) για απάλυνση των δυσβάσταχτων όρων που επεβλήθησαν. Πρωθυπουργός ορκίστηκε με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς. Από τις 22 Ιουνίου 2013, το ΠΑΣΟΚ είναι το μόνο κόμμα πέραν της ΝΔ που παρέχει στήριξη στην κυβέρνηση Σαμαρά, καθώς η ΔΗΜΑΡ απέσυρε τη στήριξή της με αφορμή την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για την κατάργηση της ΕΡΤ.
Αποτελέσματα εκλογών
Βουλή των Ελλήνων
| Έτος | Αρχηγός κόμματος | Αριθμός ψήφων | Ποσοστό ψήφων | Έδρες στην Βουλή | Θέση στην Βουλή |
|---|---|---|---|---|---|
| 1974 | Ανδρέας Παπανδρέου | 666.413 | 13,60% | 12 / 300
|
Αντιπολίτευση |
| 1977 | Ανδρέας Παπανδρέου | 1.300.025 | 25,30% | 93 / 300
|
Αξιωματική αντιπολίτευση |
| 1981 | Ανδρέας Παπανδρέου | 2.726.309 | 48,10% | 172 / 300
|
Κυβέρνηση |
| 1985 | Ανδρέας Παπανδρέου | 2.599.681 | 40,85% | 161 / 300
|
Κυβέρνηση |
| 1989 Ι | Ανδρέας Παπανδρέου | 2.551.518 | 39,10% | 139 / 300
|
Αξιωματική αντιπολίτευση |
| 1989 ΙΙ | Ανδρέας Παπανδρέου | 2.724.334 | 40,70% | 128 / 300
|
Οικουμενική Κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ |
| 1990 | Ανδρέας Παπανδρέου | 2.543.042 | 38,60% | 123 / 300
|
Αξιωματική αντιπολίτευση |
| 1993 | Ανδρέας Παπανδρέου | 3,234,777 | 46,90% | 170 / 300
|
Κυβέρνηση |
| 1996 | Κώστας Σημίτης | 2.813.245 | 41,50% | 162 / 300
|
Κυβέρνηση |
| 2000 | Κώστας Σημίτης | 3.007.596 | 43,80% | 158 / 300
|
Κυβέρνηση |
| 2004 | Γιώργος Παπανδρέου | 3.002.531 | 40,60% | 117 / 300
|
Αξιωματική αντιπολίτευση |
| 2007 | Γιώργος Παπανδρέου | 2.727.853 | 38,10% | 102 / 300
|
Αξιωματική αντιπολίτευση |
| 2009 | Γιώργος Παπανδρέου | 3.012.373 | 43,92% | 165 / 300 (αρχικά) 129 / 300 (τελικά)
|
Κυβέρνηση/ Συμμετοχή στην Κυβέρνηση συνεργασίας(από 11/11/2011) |
| 2012 Ι | Ευάγγελος Βενιζέλος | 831.181 | 13,18% | 41 / 300 [9]
|
Τρίτο κόμμα, αποτυχία σχηματισμού κυβέρνησης |
| 2012 ΙΙ | Ευάγγελος Βενιζέλος | 755.832 | 12,28% | 33 / 300 (αρχικά) 27 / 300 (τώρα)
|
Κυβέρνηση Συνεργασίας με Νέα Δημοκρατία και Δημοκρατική Αριστερά (μέχρι 24 Ιουνίου 2013) |
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
| Έτος | Αριθμός ψήφων | Ποσοστό ψήφων | Ομάδα | |
|---|---|---|---|---|
| 1981 | 2.278.030 | 40.1% | 10 / 24 |
S&D (Progressive Alliance of Socialists and Democrats) |
| 1984 | 2.476.491 | 41,6% | 10 / 24 |
S&D (Progressive Alliance of Socialists and Democrats) |
| 1989 | 2.352.271 | 35,9% | 9 / 24 |
S&D (Progressive Alliance of Socialists and Democrats) |
| 1994 | 2.458.619 | 37,6% | 10 / 25 |
S&D (Progressive Alliance of Socialists and Democrats) |
| 1999 | 2.115.844 | 32,9% | 9 / 25 |
S&D (Progressive Alliance of Socialists and Democrats) |
| 2004 | 2.083.327 | 34% | 8 / 24 |
S&D (Progressive Alliance of Socialists and Democrats) |
| 2009 | 1.878.859 | 36,6% | 8 / 22 (αρχικά) 6 / 22 (τώρα) |
S&D (Progressive Alliance of Socialists and Democrats) |
Κοινοβουλευτική Ομάδα
Βουλή των Ελλήνων
- Επικρατείας: Πύρρος Δήμας
- Α' Αθηνών: Κωνσταντίνος Σκανδαλίδης
- Β΄ Αθηνών: Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, Απόστολος Κακλαμάνης
- Αιτωλίας και Ακαρνανίας: Θάνος Μωραΐτης
- Αργολίδας: Γιάννης Μανιάτης
- Αρκαδίας: Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος
- Άρτης: Χρήστος Γκόκας
- Αττικής: Εύη Χριστοφιλοπούλου
- Αχαΐας: Γιώργος Παπανδρέου
- Δωδεκανήσου: Δημήτρης Κρεμαστινός
- Έβρου: Γιώργος Ντόλιος
- Εύβοιας: Σίμος Κεδίκογλου
- Ηλείας: Γιάννης Κουτσούκος
- Ημαθίας: Άγγελος Τόλκας
- Ηρακλείου: Βασίλης Κεγκέρογλου
- Α΄ Θεσσαλονίκης: Ευάγγελος Βενιζέλος
- Κέρκυρας: Άντζελα Γκερέκου
- Κοζάνης: Παρασκευάς Κουκουλόπουλος
- Κυκλάδες: Παναγιώτης Ρήγας
- Λακωνίας: Λεωνίδας Γρηγοράκος
- Λάρισας: Φίλιππος Σαχινίδης
- Λέσβου: Νίκος Σηφουνάκης
- Ξάνθης: Δημήτρης Σαλτούρος
- Ροδόπης: Αχμέτ Χατζή Οσμάν
- Χαλκιδικής: Γιάννης Δριβελέγκας
- Χίου: Κωνσταντίνος Τριαντάφυλλος
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
- Σπύρος Δανέλλης
- Δημήτριος Δρούτσας
- Χρυσούλα Παλιαδέλη
- Άννυ Ποδηματά
- Συλβάνα Ράπτη
- Γεώργιος Σταυρακάκης
Νεολαία ΠΑΣΟΚ
Η Νεολαία ΠΑΣΟΚ είναι η οργάνωση της πολιτικής νεολαίας του ελληνικού πολιτικού κόμματος ΠΑΣΟΚ. Η Νεολαία ΠΑΣΟΚ στηρίζει την σπουδαστική παράταξη ΠΑΣΠ, η οποία σύμφωνα με το άρθρο 6 του καταστατικού της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, αποτελεί αυτόνομη παράταξη του φοιτητικού κινήματος στα Πανεπιστήμια.
Η Νεολαία ΠΑΣΟΚ είναι και η κάτοχος της ιστορικής σημαίας του Πολυτεχνείου[10] ενώ γραμματέας της έχει διατελέσει και ο Στέφανος Τζουμάκας.
Παραπομπές
- ↑ Dimitrakopoulos, Dionyssis G.; Passas, Argyris G. (2011), The Panhellenic Socialist Movement and European integration: The primacy of the leader, Taylor & Francis, σελ. 117–156, http://books.google.co.uk/books?id=Um4LwFQx-TAC&pg=PA117&dq=panhellenic+socialist+movement+social+democratic&hl=en&sa=X&ei=NzFiT6KwGoWXhQfo16WmCA&ved=0CDIQ6AEwAA#v=onepage&q=panhellenic%20socialist%20movement%20social%20democratic&f=false
- ↑ Magone, José M. (2011), Contemporary European Politics: A Comparative Introduction, Routledge, σελ. 376, http://books.google.co.uk/books?id=g73UtvxJsFcC&pg=PA376&dq=pasok+social+democratic&hl=en&sa=X&ei=ujBiT_HTLs-yhAeLvsyVCA&ved=0CFcQ6AEwBw#v=onepage&q=pasok%20social%20democratic&f=false
- ↑ Φωτόπουλος, Τάκης [1] Σοσιαλφιλελεύθερη και μεταμοντέρνα «Αριστερά», Ελευθεροτυπία, 25 Σεπτεμβρίου 2010.
- ↑ Μητρόπουλος, Αλέξης [2] Το... μέλλον του ΠΑΣΟΚ, Ελευθεροτυπία, 20 Νοεμβρίου 2011.
- ↑ Οι σύμβουλοι των Περιφερειών.
- ↑ Μ. Σπουρδαλάκης, ΠΑΣΟΚ Δομή, εσωκομματικές κρίσεις και συγκέντρωση εξουσίας, εκδ.Εξάντας, Αθήνα, 1988
- ↑ http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=139977&catID=11
- ↑ «Βουλευτικές Εκλογές 2012». Υπουργείο Εσωτερικών. 7 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2012.
- ↑ Αποτελέσματα ΕΘνικών Εκλογών 2012, από το Υπουργείο Εσωτερικών, 7 Μαΐου 2012.
- ↑ Η ιστορία της ματωμένης σημαίας του Πολυτεχνείου
Βιβλιογραφία
- Σπουρδαλάκης, Μ., ΠΑΣΟΚ. Κόμμα, κράτος, κοινωνία, εκδ. Πατάκης, 1998
- Παππάς, Τ., Σ., Το χαρισματικό κόμμα. ΠΑΣΟΚ, Παπανδρέου, Εξουσία, εκδ. Πατάκης, 2009
- Βερναρδάκης Χ., Η ίδρυση, η εξέλιξη και η μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ: από το “κόμμα μαζών” στο “κόμμα του κράτους”, 2004
- Παππάς Τάκης, Κομματική κρίση και έλλειμμα ηγεσίας: To ΠΑΣΟΚ ανάμεσα σε δύο ήττες, 2004-2007, Επιστήμη και Κοινωνία, τ/χ19 (2008), σελ.179-190
- Παππάς Τάκης, Το φαινόμενο ΠΑΣΟΚ: Τι ξέρουμε, τι μένει να μάθουμε; στο Μανώλης Αλεξάκης και Αλέξανδρος Αφουξενίδης(επιμ),Η ΄σύγχρονη πολιτική κοινωνιολογία στη Ελλάδα, εκδ. Παπαζήσης, Αθήνα, σελ.55-82
- Ζαφειρόπουλος Κ. και Μαραντζίδης Ν., «Εκλογικές μεταβολές στην κοινωνική βάση του Νέου ΠΑΣΟΚ: διεύρυνση του εκλογικού ακροατηρίου και ρωγμές στον σκληρό πυρήνα», Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης, 14,(1999), σελ.24-49
- Πανταζόπουλος Ανδρέας, Με τους πολίτες κατά του λαού : Το ΠΑΣΟΚ της νέας εποχής, εκδ.Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα, 2006.
- Σπουρδαλάκης Μιχάλης, ΠΑΣΟΚ Δομή, εσωκομματικές κρίσεις και συγκέντρωση εξουσίας, εκδ.Εξάντας, Αθήνα, 1988
Εξωτερικοί σύδεσμοι
- Επίσημος δικτυακός τόπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
- Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ.
- Αντωνίου, Ηλιάνα Θωμά, Ο λαϊκισμός στη μεταπολίτευση: Θεωρία και πράξη ,Διπλωματική εργασία,Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Σχολή Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών, 2008
- Τέλιος, Λεωνίδας Απόστολου, Η οργανωτική ανασυγκρότηση του Πασοκ: το εγχείρημα τυ ανοικτού κόμματος (2004-2008), Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Σχολή Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών
- Τράντας, Νικόλαος, Το κράτος στη θεωρία και πράξη του ΠΑΣΟΚ, Διδακτορική διατριβή, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, 2002 [3]
- Lowen, Mark. «How Greece's once-mighty Pasok party fell from grace», BBC News, Athens, 5 Απριλίου 2013.
| |||||
| |||||
| |||||