Απόλλων Σμύρνης (ποδόσφαιρο)

Αυτό το λήμμα αφορά το τμήμα ποδοσφαίρου ανδρών του Γ.Σ. Απόλλων Σμύρνης. Για τον αθλητικό σύλλογο, δείτε: Γ.Σ. Απόλλων Σμύρνης.

Γ.Σ. Απόλλων Σμύρνης

Επίσημη ονομασία	Γυμναστικός Σύλλογος Απόλλων Σμύρνης
Σύντομο όνομα	Απόλλων Σμύρνης
Προσωνύμιο	Ελαφρά Ταξιαρχία και Κυανόλευκοι
Ίδρυση	1891
Έδρα	Αθήνα, Ελλάδα
Στάδιο	Γήπεδο «Γιώργος Καμάρας», Δήμος Αθηναίων
Χρώματα	μπλε και λευκό
Μητρικός σύλλογος	Γυμναστικός Σύλλογος Απόλλων Σμύρνης
Πρόεδρος	Αλέξανδρος Κουκάς
Προπονητής	Σάκης Τσιώλης
Πρωτάθλημα	Α΄ Ε.Π.Σ. Αθηνών
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Πρώτη εμφάνιση Δεύτ. εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα
wikidata ()

Τμήματα του Απόλλωνα Σμύρνης
Ποδόσφαιρο	Μπάσκετ	Πόλο
Βόλεϊ (Ανδρών)	Βόλεϊ (Γυναικών)

Ο Γυμναστικός Σύλλογος Απόλλων Σμύρνης είναι ελληνικό αθλητικό σωματείο το οποίο εδρεύει στη Ριζούπολη, συνοικία της Ε΄ Δημοτικής Κοινότητας του Δήμου Αθηναίων. Το τμήμα ποδοσφαίρου του Γ.Σ. Απόλλωνα Σμύρνης ιδρύθηκε επίσημα το 1910 στη Σμύρνη δεκαεννέα χρόνια μετά τη δημιουργία του αθλητικού συλλόγου (1891), αν και προϋπήρχε από τις αρχές του 20ου αιώνα. Έγινε όμως το πιο αγαπητό του συλλόγου στους φιλάθλους, καθώς η ομάδα ποδοσφαίρου του Απόλλωνα αποτέλεσε την κορυφαία ομάδα στο πρωτάθλημα Σμύρνης με 6 συνεχόμενους τίτλους την πενταετία 1917-1922 μέχρι την Καταστροφή της Σμύρνης. Ως σύλλογος ο Απόλλων εξέφραζε περισσότερο τα λαϊκά στρώματα της πόλης.

Από το 1922 και την εγκατάσταση στην Αθήνα, είχε σχεδόν ανελλιπή παρουσία στην Α΄ Εθνική Κατηγορία, την ανώτατη κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, από τη σύστασή της μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1990, αποκτώντας το παρατσούκλι Ελαφρά Ταξιαρχία. Είναι μία από τις πιο αρχαιότερες ελληνικές ομάδες και από αυτήν έχουν αναδειχτεί σημαντικοί ποδοσφαιριστές κατά το παρελθόν.

Τα χρώματα της ομάδας από ιδρύσεως είναι το μπλε και το λευκό όπως και τα χρώματα της ελληνικής σημαίας. Αγωνιστική έδρα της ομάδας αποτελεί το ιδιόκτητο γήπεδο «Γεώργιος Καμάρας» (Γήπεδο Απόλλωνος ως το 2004-05) στη Ριζούπολη, το οποίο έχει χωρητικότητα 14.200 θεατών και ανήκει στον αθλητικό σύλλογο Γ.Σ. Απόλλωνα Σμύρνης.

Τα πρώτα χρόνια στη Σμύρνη

Ο Γυμναστικός σύλλογος

Ο Γυμναστικός Σύλλογος Σμύρνης ο Απόλλων ιδρύθηκε το 1891 στην ακμάζουσα Σμύρνη από μια ομάδα Ελλήνων. Τα μισά περίπου από τα μέλη του, μεταξύ των οποίων και ο Εμμανουήλ Σάμιος, είχαν αποχωρήσει από τον προϋπάρχοντα Ορφέα και άλλων που είχαν θητεύσει στην Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης. Ως χρώματα του συλλόγου επιλέχθηκαν αυτά της ελληνικής σημαίας, για να καταδειχθεί ο αποκλειστικά ελληνικός χαρακτήρας της ομάδας μέσα στην πόλη και ως σήμα οι τρεις δρομείς. Γρήγορα, ο Απόλλωνας απέκτησε ιδιόκτητο γήπεδο, όπου προπονούνταν οι αθλητές του και διοργανώνονταν αγώνες και το 1904 θέσπισε και τα Απολλώνια που έγιναν θεσμός. Έγινε έτσι πόλος έλξης για τους χιλιάδες Έλληνες της Σμύρνης.

Οι πρώτοι ανεπίσημοι αγώνες

To 1904 αθλητές του Απόλλωνα Σμύρνης πήραν μέρος σε ποδοσφαιρικό αγώνα με το πανίσχυρο αγγλικό σύλλογο Bournabat Club (Α.Ο. Μπουρνόβα) που θεωρείται και ο πρώτος ποδοσφαιρικός που ιδρύθηκε στη Σμύρνη. Τον Ιανουάριο του 1906, η υποεπιτροπή Σμύρνης των Ολυμπιακών Αγώνων με πρόεδρο τον Φωκίωνα Βουτζινά, ανακοίνωσε τη διεξαγωγή προκριματικών ποδοσφαιρικών αγώνων με έπαθλο την εκπροσώπηση της Μικτής Σμύρνης στους Ολυμπιακούς από την νικήτρια ομάδα. Στις 13 Μαρτίου 1906 ο Απόλλων αγωνίστηκε στον προκριματικό επί της ισχυρής ομάδας Αγγλικός Όμιλος Μπουρνόβα , με τους κυανόλευκους να ηττώνται και να αποκλείονται (στον τελικό προκρίθηκε και ο Πανιώνιος).

Στις 6 Αυγούστου 1907 η ανεπίσημη ακόμα ποδοσφαιρική ομάδα του Απόλλωνα αντιμετώπισε σε φιλική συνάντηση τον Πανιώνιο για πρώτη φορά και τον νίκησε με σκορ 2-0, γεγονός που προκάλεσε μεγάλη χαρά στους κυανόλευκους φιλάθλους, δεδομένου ότι ο Πανιώνιος διέθετε εξαιρετικό ποδοσφαιρικό συγκρότημα το οποίο μετά από λίγο κυριάρχησε στο σμυρναϊκό ποδόσφαιρο. Στις 16 Δεκεμβρίου 1907 νίκησε και πάλι τον Πανιώνιο με 1-0. Έτσι και το ποδόσφαιρο σιγά σιγά θα γινόταν πεδίο της μεγάλης κόντρας ανάμεσα στους δύο κορυφαίους ελληνικούς αθλητικούς συλλόγους της Σμύρνης, τον Απόλλωνα και τον Πανιώνιο. Πρόεδρος του Απόλλωνα το 1909 εξελέγη ο Δημήτρης Μαρσελλος.

Ο σύλλογος είχε και Β΄ ομάδα, η οποία στις 6 Ιανουαρίου 1908 ηττήθηκε με 2-0 την Β΄ του Πανιωνίου στον τελικό κάποιου τουρνουά: «Διεξήχθη την παρελθ. Κυριακήν εν τω Σταδίω Παραδείσου ο προαγγελθείς τελικός αγών ποδοσφαίρου μεταξύ των β΄ ομάδων του Πανιωνίου και της του Απόλλωνος καθ’ ον οριστικώς νικήτρια ανεδείχθη η ομάς του Πανιωνίου επιτυχούσα τέρματα 2 έναντι 0» (Ημερησία, 8/1/08).

1910: Επίσημη ίδρυση ποδοσφαιρικού τμήματος

Έτσι, 1910, υπό την επιρροή της αγγλικής κοινότητας της Σμύρνης, οργανώθηκε για πρώτη φορά επίσημα το ποδοσφαιρικό τμήμα, το οποίο έμελλε να γίνει το σπουδαιότερο του συλλόγου. Σε αυτό βοήθησε και το νέο γήπεδο του συλλόγου στην περιοχή του Ορφανοτροφείου, που χτίστηκε εκείνη την χρονιά. Ως σήμα είχε τον αγγυλωτό σταυρό, πανάρχαιο ελληνικό σύμβολο ευημερίας και σύνδεσης με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Τη σεζόν 1910-11 ο Απόλλων εντάχθηκε στην Β' κατηγορία του πρωταθλήματος Σμύρνης με αντιπάλους τον Πανιώνιο Β' και τον Πέλοπα Μελαντίας Β' τερματίζοντας τελευταίος.

Το 1911 ο Απόλλων νίκησε το πλήρωμα του Αυστριακού θωρηκτού "Βιρίντους", μια νίκη που έκανε αίσθηση στον τοπικό τύπο και άρχισε να αποκτά αρκετούς φιλάθλους στη Σμύρνη ενώ ο ναύαρχος του έστειλε συγχαρητήριο τηλεγράφημα προς το προεδρείο του συλλόγου. Την περίοδο 1914-1916 ο Απόλλων αντιμετώπισε σε φιλικούς αγώνες τον Πανιώνιο, την Ευαγγελική Σχολή, τον Πέλοπα Μελαντίας, το Αμερικανικό Κολλέγιο, τον ΓΣ Κορδελιού, το Αμερικανικό Κολλέγιο, την αγγλική Πάκσερ αλλά και τρεις τουρκικές που είχαν μόλις ιδρυθεί: Τουράν, Καρσίγιακα, Τρίπολη και Αλτάι Σ.Κ..

Αεροφωτογραφία της Σμύρνης, του γηπέδου και του κλειστού γυμναστηρίου Απόλλωνος (σε κύκλο) στην περιοχή του Αγίου Τρύφωνα, το 1917.

Τα γραφεία του συλλόγου βρίσκονταν στη συνοικία Μπέλλα Βίστα (ή Καλλιθέα). Από το 1916 ο Απόλλων αγωνιζόταν στο ιδιόκτητο Στάδιο Απόλλωνος κοντά στον Άγιο Τρύφωνα στη Μπέλλα Βίστα. Το Στάδιο Απόλλωνος, εκτός του κλειστού γυμναστηρίου περιελάμβανε γήπεδο ποδοσφαίρου με στίβο και έδωσε μεγάλη ώθηση στο ποδοσφιαιρκό τμήμα. Μάλιστα στο γήπεδο αυτό, στις 2 Μαΐου του 1919 είχε στρατοπεδεύσει ελληνικός στρατός όταν αποβιβάστηκε στη Σμύρνη.

1917-22: Καθιέρωση ως η κορυφαία ομάδα της Σμύρνης

Γρήγορα, η ποδοσφαιρική ομάδα έγινε η μόνιμη πρωταθλήτρια της περιοχής, κατακτώντας πέντε σερί χρονιά το τοπικό πρωτάθλημα (1917, 1918, 1919, 1920, 1922). Το πρωτάθλημα Σμύρνης διεξαγόταν υπό την αιγίδα του ΣΕΓΑΣ, δηλαδή της μοναδικής επίσημης αθλητικής αρχής που υπήρχε στην Ελλάδα. To 1918 o Απόλλων νίκησε μια ισχυρότατη ομάδα ενός αγγλικού πληρώματος, του αγγλικού πολεμικού "Μήνυτορ 19", του πρώτου πολεμικού πλοίου που είχε καταπλεύσει στο λιμάνι της Σμύρνης, μετά την ήττα της Τουρκίας κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Ο Απόλλων είχε και τέσσερις παίκτες στην εθνική Ελλάδας η οποία συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αμβέρσας το 1920: τον βασικό τερματοφύλακα της Εθνικής, Αντώνη Φωτιάδη, το βασικό δεξί μπακ Αγαμέμοννα Γκίλη, το Δημήτρη Γώττη και τον Ιωάννη Ζαλούμη.

Η πρωταθλήτρια Σμύρνης του 1919

Η πρωταθλήτρια ομάδα του Απόλλωνα, που κατείχε το πρωτάθλημα Σμύρνης του 1920, θεωρήθηκε για πολλούς η ισχυρότερη της Μικράς Ασίας της περιόδου μέχρι το 1922. Σε αυτή αυτήν στήριζαν τις ελπίδες τους οι Έλληνες της Σμύρνης, προκειμένου το ποδοσφαιρικό κύπελλο να παραμείνει σε ελληνικά χέρια όσο διαρκούσε ο πόλεμος στο μέτωπο (1920-1922). Η Αρμενική Λέσχη αποτελούσε τον ισχυρότερο αντίπαλο του Απόλλωνα, η δε ομάδα του Πανιωνίου δεν μπορούσε να πρωταγωνιστήσει, επειδή είχε αποδεκατιστεί από την επιστράτευση του 1921 και στελεχωνόταν πλέον από πολύ νεαρούς αθλητές, από παλαιότερους που είχαν αποσπασθεί από το μέτωπο και από αθλητές της Παλαιάς Ελλάδας που είχαν εσχάτως εγγραφεί στα μητρώα της. Ο Απόλλων τελικώς κατέκτησε και το τελευταίο πρωτάθλημα Σμύρνης το 1921-22, νικώντας στον τελικό την Αρμενική Λέσχη στο Στάδιο του Πανιωνίου (3-1).

Η τελευταία ομάδα του Απόλλωνα στη Σμύρνη, το 1922.

Το τελευταίο συμβούλιο του Γυμναστικού Συλλόγου Απόλλωνα Σμύρνης, την μαρτυρική χρονιά της καταστροφής της Σμύρνης από τους Τούρκους το 1922, αποτελούσαν οι: Δ. Μαρσέλος (πρόεδρος), Ι. Γαρύφαλος (Γεν.Γραμματέας), Α.Κύρου (ειδ. γραμματέας), και Χατζηθωμάς (ταμίας).

Κατά την Καταστροφή της Σμύρνης ο σύλλογος έχασε συνολικά 11 ποδοσφαιριστές. Η τελευταία κύρια ομάδα του Απόλλωνα στη Σμύρνη την αγωνιστική περίοδο 1921-22:

• τερματιστής: Αντώνης Φωτιάδης, Ζεϊμπέκης, Γιαννάκης
• οπισθοφύλακες: Δημήτρης Γώττης (δεξί μπακ), Παντελής Μαγουλάς (δεξί μπακ), Αλεβιζάκης (αριστερό μπακ), Γ.Μαρσέλλος (αριστερό μπακ)
• μέσοι: Ντομένικο (αριστερό εξτρέμ), Καμπουρόπουλος (αριστερό εξτρέμ, Π.Χρυσούλης (δεξί εξτρέμ), Χαραλαμπάκης (δεξί εξτρέμ)
• εμπροσθοφύλακες: Αγαμέμνων Γκίλης (σέντερ φορ), Βασίλης Σάμιος (σέντερ φορ)

Η ομάδα του Απόλλωνα στα χρόνια της Σμύρνης ήταν μία από τις πιο επιτυχημένες σε όλη την Οθωμανική Αυτοκρατορία μέχρι και το 1922 και η καλύτερη στην ιστορία του σμυρναϊκού ποδοσφαίρου, έχοντας 6 κύπελλα πρωταθλητή, με την Γαλατασαράι να βρίσκεται στους 6 τίτλους στη λίγκα της Κωνσταντινούπολης εως τότε. Ο τελευταίος ποδοσφαιρικός αγώνας που έγινε ποτέ στη Σμύρνη πριν αυτή περάσει στα χέρια των Τούρκων και την Καταστροφή, ήταν το Σάββατο 27 Αυγούστου 1922: την ώρα που οι Τσέτες εισέβαλλαν στα πρώτα σπίτια της Σμύρνης στο ποδοσφαιρικό γήπεδο του Απόλλωνος διεξαγόταν ο αγώνας «Αρμένια Χομενετμέν» (ή Αρμενική Ενωση) - «Απόλλων Σμύρνης».

Διαχρονική πορεία (Σμύρνη-ΣΕΓΑΣ)

Περίοδοι	Κατηγορία	Ομάδες	Θέση
1910-11	Β' Κατηγορία Σμύρνης	3	3η
1911-12	Α' Κατηγορία Σμύρνης	4	4η
1912-13	Α' Κατηγορία Σμύρνης	5
1913-14	Α' Κατηγορία Σμύρνης	5
1914-15	Α' Κατηγορία Σμύρνης
1916-17	Α' Κατηγορία Σμύρνης		1η -Πρωταθλητής
1917-18	Α' Κατηγορία Σμύρνης		1η -Πρωταθλητής
1918-19	Α' Κατηγορία Σμύρνης		1η -Πρωταθλητής
1919-20	Α' Κατηγορία Σμύρνης	7	1η -Πρωταθλητής
1920-21	Α' Κατηγορία Σμύρνης	2	1η -Πρωταθλητής
1921-22	Α' Κατηγορία Σμύρνης	5	1η -Πρωταθλητής

Οι πρώτες δεκαετίες στην Αθήνα

Νέα έδρα σε Σύνταγμα και Ρουφ

Με τη Μικρασιατική Καταστροφή ο Απόλλωνας ακολούθησε τη μοίρα του ελληνισμού της Σμύρνης, περνώντας στην αντίπερα πλευρά του Αιγαίου και συγκεκριμένα στην Αθήνα. Στην ανασυγκρότηση του συλλόγου πρωταρχικό ρόλο διαδραμάτισε ο πρόεδρός του από το 1919, ιατρός και αργότερα βουλευτής Δημήτριος Μαρσέλλος, ο οποίος ευτύχησε το 1948 να παραστεί στα εγκαίνια του Σταδίου Ριζούπολης.

Προσωρινή του έδρα - για έναν χρόνο - ήταν ένα γήπεδο πλησίον του Ναού του Ολυμπίου Διός, κοντά στην Πλατεία Συντάγματος. Το γήπεδο ήταν ουσιαστικά ο προαύλιος χώρος στους Στύλους του Ολυμπίου Διός (όπου εχουν διασωθεί και ντοκιμαντέρ με τις σκηνές των προσφύγων από τη Μικρασία).

Ο Απόλλων που επί 12 συνεχόμενες σεζόν αγωνίζονταν επίσημα στο Πρωτάθλημα Σμύρνης, πλέον δήλωσε συμμετοχή στο πρωτάθλημα τ Αθηνών-Πειραίως που διοργάνωνε η Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Ελλάδος από το 1921. Ο πρώτος επίσημος αγώνας του Απόλλωνα στην Ελλάδα ήταν στις 17 Ιουνίου 1923 στον αγώνα Πειραϊκός Σύνδεσμος - Απόλλων Σμύρνης: 2-1 (1-0) και διαιτητής ο Γεώργιος Καλαφάτης (ειχε ιδρύσει στη Σμύρνη τον Πανελλήνιο Σμύρνης οταν υπηρετούσε). Ήταν ένα από τα καλύτερα ματς της διοργανωσης, αφού οι δυο ομάδες θεωρούνταν από τους διεκδικητές του τίτλου. Ο Πειραϊκός προηγήθηκε με πέναλτι στο τέλος του α΄ ημιχρόνου και με 2-0 προς το τέλος του αγώνα. Ο Απόλλων μείωσε με πέναλτι στο τελευταίο λεπτό. Η πρώτη ομάδα του Απόλλωνα μετά την Καταστροφή, στην Αθήνα πλέον ήταν: Απόλλων Σμύρνης: Δ. Χοϊ(ν)τζόπουλος (τερμ.), Γ. Γαλανίδης, Δ. Μιχαηλίδης, Αγ. Γκίλης, Β. Παρασκευάς, Αλ. Κεχαγιάς (ή Κεχαγιόγλου), Ανδρ. Βίγλατζης, Α. Καμπουρόπουλος, Σ. Οικονομίδης, Ι. Παπαγιάννης και Α. Χατζόπουλος. Επίσης οι Μ. Ερεμιάδης, Δ. Γώτης, Β. Σάμιος και Χαρ. Μαυρομμάτης.

Από την τελευταία πρωταθλήτρια Σμύρνης το 1992, στην ομάδα ήταν μόνο ο Δημήτρης Γώττης, ο Ι. Παπαγιάννης, Ο Χαραλαμπάκης Μαυρομμάτης, ο Βασίλης Σάμιος, Ο Α.Καμπουρόπουλος, και ο Αγαμέμνων Γκίλης, ενώ ο Παντελής Μαγουλάς πλέον έμενε στον Βόλο, όπου ίδρυσε την Νίκη Βόλου.

Το 1923 μετακόμισε στον Βοτανικό, δίπλα απο τις γραμμές του τρένου, όπου βρήκε φιλόξενο έδαφος στο γήπεδο του Ρουφ. Φίλαθλοί του βεβαίως πρωτίστως οι Μικρασιάτες από τις νέες προσφυγικές συνοικίες-καταυλισμούς που έβλεπαν την ομάδα στο γήπεδο και ως υπόμνηση για τις χαμένες πατρίδες. Τον Ιανουάριο του 1924 συμμετείχε στο τελευταίο πρωτάθλημα που διοργάνωσε η Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Ελλάδος, αλλά αποχώρησε μετά από 2 αγώνες.

Το 1923-24 ο Απόλλων με αριθμό μητρώου ΕΠΟ το 3, και στηριζόμενος σε Σμυρνιούς αλλά και Κωνσταντινουπολίτες ποδοσφαιριστές κατέκτησε πανηγυρικά το Πρωτάθλημα Ε.Π.Σ. Αθηνών 1923-24, αντιμετωπίζοντας ισχυρότατους αντιπάλους όπως ο Παναθηναϊκός, ο Αθηναϊκός, ο Πανιώνιος και ο Μίλων. Ετσι σύντομα δημιούργησε ξανά μία πολύ δυνατή ομάδα, η οποία πρωταγωνιστούσε στο Πρωτάθλημα Αθηνών. Όταν το 1930 ξεκίνησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα (όπου προκρίνονταν οι καλύτεροι των τοπικών πρωταθλημάτων), ο Απόλλωνας ήταν από τις ομάδες που συμμετείχαν αδιαλείπτως.

Η ομάδα του Απόλλωνα στην Αθήνα, το 1924.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου 1924-25 οι εκ Κωνσταντινουπόλεως παίκτες του Απόλλωνα αποχώρησαν από το σύλλογο και δημιούργησαν με άλλους την μετέπειτα ΑΕΚ. ΄Ετσι η ομάδα δέχτηκε σοβαρό πλήγμα που μείωσε τη δυναμικότητα της χωρίς βέβαια να ανακόψει την γόνιμη δράση της. Πάντως, οι Απολλωνιστές που είχαν κατακτήσει το πρώτο πρωτάθλημα Αθηνών του 1924, χρειάστηκαν 14 ολόκληρα χρόνια για να το κερδίσουν πάλι το 1938. Από τότε μέχρι την κατάργησή του (1959-60) το κατάκτησαν άλλες δύο φορές (1948 και 1958). Την ενδεκάδα του 1938 αποτελούσαν οι: Χατζηβασιλείου, Γκιζώρης, Γκίκας, Σπανός, Βουβουδάκης, Χατζησάββας, Δεληγιάννης, Δαμαλάς, Γρηγοριάδης, Μ. Στράτος και Πανανός. Την ομάδα του 1958 οι: Τσανακτσής, Χρόνης, Δαράκης, Σανιόγλου, Δερμάτης, Μαυρόπουλος, Παπάζογλου, Χολέβας, Καμάρας, Σεραφείδης Λ., Σκόρδος.

Συνολικά μεταξύ 1922-1940 κατέκτησε δύο τίτλους στην Αθήνα (1923-24 και 1937-38), ενώ δύο φορές έχασε στις λεπτομέρειες το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Η πρωταθλήτρια Αθηνών ομάδα του 1938, με τον θρυλικό επιθετικό Βασίλη Γρηγοριάδη, έλαβε από τον τύπο το προσωνύμιο της «Ελαφράς Ταξιαρχίας», που τη συνοδεύει μέχρι σήμερα.

Η θρυλική "Ελαφρά Ταξιαρχία" του 1938

To 1928 στο γήπεδο του Ρουφ, δεκάδες φίλαθλοι συγκεντρωθηκαν, για να παρακολουθήσουν τη συνάντηση Απόλλωνα – Πεστερζέμπε, που έγινε στις 6 Ιανουαρίου 1928 και έληξε 4-2 υπέρ της ουγγρικής ομάδας. Στις 31 Δεκεμβρίου 1935 ο Απόλλων υποδέχθηκε την Μπεσίκτας (2-2) ενώ είχαν προηγηθεί επισκέψεις των Απολλωνιστών στην Τουρκία και αγώνες με τουρκικές ομάδες. Οι προσδοκίες ήταν πολλές ως προς τη δυναμική της τουρκικής ομάδας, που είχε κερδίσει στην Τουρκία μικτή ομάδα Παναθηναϊκού και Απόλλωνα με 7-2, αλλά και είχε φέρει 1-1- με τον Παναθηναϊκό. Η ενδεκάδα του Απόλλωνα ήταν: Παπαντωνίου, Γάσπαρης, Χατζηβασίλης, Γκίκας, Δεληγιάννης, Βουβουδάκης, Πανανός, Αντικάκης, Ρούσσος, Δημητρίου, Χατζησάββας.

Η επιστροφή στη Σμύρνη για φιλικούς αγώνες

Απρίλιος 1932

Στα πλαίσια της Ελληνο-Τουρκικής φιλίας που αναπτύχθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1930 δόθηκε η ευκαιρία στον Απόλλωνα Σμύρνης να βρεθεί πίσω στην πατρογονική του πόλη, την Σμύρνη. Η ομάδα του Απόλλωνα του 1932 αποτελείτο από τους: Φρονιμίδη (τερματοφύλακα), Ρουσσόπουλο, Χατζησάββα, Ράπτη, Χριστίδη, Γκίκα, Κοσματόπουλο, Παξιβανίδη, Σίνα, Δεληγιαννίδη, Προκοπίου, Δημητρίου, Παπαδημητρίου, Χατζηβασίλη, Δεληγιάννη και Αναγνωστόπουλο. Προπονητής τότε ήταν ο Τίμπορ Έσσερ, γενικός αρχηγός ο Μ. Κουλουμπίδης, και την ομάδα τόλμησαν να ακολουθήσουν 45 φίλαθλοι μόνο. Ο Απόλλωνας γι’ αυτά τα φιλικά θα εισέπραττε 1.700 λίρες Τουρκίας, δηλαδή περίπου 68.000 δραχμές.

Στις 13 Απριλίου του 1932 οι ποδοσφαιριστές του Απόλλωνα επιβιβάστηκαν στο ατμόπλοιο «Αιγαίον» που εκτελούσε δρομολόγια από τον Πειραιά με τελικό προορισμό το λιμάνι της Σμύρνης. Ο Απόλλωνας είχε κανονίσει να δώσει τρία παιχνίδια με ισάριθμές τουρκικές ομάδες. Όταν τα πρωτοσέλιδα του 1932 έγραψαν «Ο Απόλλων στη Σμύρνη ξανά» φάνηκε ειδικά στους πρόσφυγες ως ένα απίστευτο γεγονός. Ο τελευταίος αγώνας που έδωσε ο Απόλλωνας στη Σμύρνη πριν από την Μικρασιατική Καταστροφή ήταν με Αρμενική ομάδα που επίσης είχε ως έδρα της την Σμύρνη και ήταν πανίσχυρη.

Τον πρώτο αγώνα ο Απόλλωνας έδωσε στις 15 Απριλίου 1932 με την τουρκική ομάδα Αλτάι ΣΚ στο γήπεδό της Αλσαντζάκ (κατασκευάστηκε το 1929) και ήρθε ισοπαλία 0 -0 μπροστά σε 5.000 θεατές. Η επόμενη αναμέτρηση ήταν με την ομάδα Καρσίγιακα ΣΚ η οποία ένα χρόνο πριν, τον Ιανουάριο του 1931, είχε συναντηθεί με τον Άρη Μυτιλήνης σε φιλικό παιχνίδι (είχε νικήσει 5-0). Ωστόσο ο Απόλλωνας κατάφερε επίσης ισοπαλία με 1 -1. Τον τρίτο του αγώνα ο Απόλλωνας τον έδωσε στις 19 Απριλίου 1932 με την ομάδα της Μικτής Σμύρνης (μικτή Αλτάι/Καρσίγιακα ουσιαστικά) οι οποία αποτελούνταν πλέον μόνο από Τούρκους ποδοσφαιριστές και επικράτησε με 1-0.

Μάρτιος 1933

Στις 22 Μαρτίου 1933 ο Απόλλωνας με προπονητή τον Ούγγρο Σαμ Ζίγκερ ξεκίνησε με προορισμό τη Σμύρνη για να δώσει σειρά φιλικών αγώνων, με τις Αλτίν Ορντού, Αλτάι ΣΚ, Καρσίγιακα ΣΚ και Ιζμίρ Σπορ και ακολούθως να περιοδεύσει σε άλλες πόλεις. Στην αποστολή συμμετείχαν οι παίκτες: Φρονιμίδης, Χριστίδης Ι, Χρηστίδης ΙΙ, Γάσπαρης, Χατζηβασίλης, Γκίκας, Κασιμάτης, Καρπόζηλος, Χατζησάββας, Δημητρίου, Προκοπίου, Πανανός.

Με διάφορες ταλαιπωρίες στο ταξίδι και την παραμονή του ο Απόλλωνας κέρδισε τη μικτή Ιζμίρ Σπορ/Αλτάι με 3-0 (Δημητρίου, Πανανός, Χατζησάββας οι σκόρερ) και ήρθε ισόπαλος με τη Μικτή Καρσίγιακα ΣΚ/Γκιόζτεπε ΣΚ με 1-1 με τον Χατζησάββα να είναι ο σκόρερ και τη Μικτή Αλτάι/Αρτίν Γιορντού με 2-2 (Χατζησάββας και Δημητρίου οι σκόρερ).

Ο Απόλλωνας της Ριζούπολης

1948: Νέα αρχή στη Ριζούπολη

Παλαιότερο έμβλημα

Το 1946, η Εταιρία Σιδηροδρόμων απαλλοτρίωσε το γήπεδο του Ρουφ και ο Απόλλωνας αναγκάστηκε να μετακομίσει στη Ριζούπολη, δίπλα στο εργοστάσιο δίσκων της Columbia, όπου έκτισε νέο γήπεδο. Ο πρόεδρος Δημήτρης Μαρσέλλος που είχε διατελέσει και στα χρόνια της Σμύρνης (1909, 1922) είχε σημαντική οικονομική συμβολή στην κατασκευή του γηπέδου της Ριζούπολης. Το γήπεδο εγκαινιάστηκε επίσημα στις 17 Οκτωβρίου 1948, παρουσία 10.000 φιλάθλων, με τιμητικό αγώνα ανάμεσα σε μικτή ομάδα των προσφυγικών σωματείων (Απόλλων, Πανιώνιος, ΑΕΚ) και μικτή ομάδα των «γηγενών» Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού.

Την περίοδο 1947-48 αναδεικνύεται πρωταθλητής Αθηνών και δύο χρόνια αργότερα εξελίσσεται σε μία από τις καλύτερες ελληνικές ομάδες. Τότε δίνεται στην ομάδα ο χαρακτηρισμός «Ελαφρά Ταξιαρχία», γιατί παράλληλα στους κινηματογράφους παιζόταν η επική ταινία «Η επέλαση της Ελαφράς Ταξιαρχίας», με πρωταγωνιστή τον Έρολ Φλιν. Ο χαρακτηρισμός αυτός δόθηκε στους ποδοσφαιριστές του Απόλλωνα επειδή αποτελούσαν ένα πειθαρχημένο σύνολο και πραγματοποιούσαν συνεχείς επελάσεις στις αντίπαλες άμυνες. Από τότε έμεινε «Ελαφρά Ταξιαρχία».

Η μετακόμιση στη Ριζούπολη συνδέθηκε με τη δημιουργία μιας ομάδας που απέδωσε εντυπωσιακό ποδόσφαιρο, όμως δεν κατάφερε να κατακτήσει τίτλους ,πλην αυτού του Πρωταθλήματος Αθηνών, το '48 και το '58. Την περίοδο αυτή, ο Απόλλωνας απέκτησε χιλιάδες νέους οπαδούς, καθώς το κοινό του δεν ήταν πια μόνο Μικρασιάτες πρόσφυγες, αλλά και εσωτερικοί μετανάστες από κάθε μεριά της Ελλάδας, που θαύμαζαν το στυλ παιχνιδιού του υπό την καθοδήγηση σπουδαίων ξένων προπονητών, όπως οι Κίριλ "Τζίνα" Σιμονόφσκι, Μπούζακ, Ντόλκος, Ζόνλαϊ. Τη φανέλα του Απόλλωνα εκείνων των δεκαετιών φόρεσαν παίκτες όπως οι αδελφοί Γιώργος και Αριστείδης Καμάρας, Σάββας Παπάζογλου, Στάθης Τσανακτσής, Κώστας Βερτσώνης, Λάμπης Σεραφείδης, Αντώνης Δερμάτης, Χαράλαμπος Ταουξής, Βαγγέλης Μαυρόπουλος.

Στις 23 Σεπτεμβρίου 1959 ο Απόλλων σημείωσε την μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία του Κυπέλλου Ελλάδας κερδίζοντας τον ΠΑΟ Νέας Μελανδίας με 23-0 (10 γκολ ο Σάββας Παπάζογλου. Επρόκειτο για τη συνέχεια της ιστορικής ομάδας Πέλοψ Μελαντίας, αντίπαλο του Απόλλωνα στα πρωταθλήματα στη Σμύρνη.

Μεταξύ 1945-1970, ο Απόλλων γνώρισε μεγάλες δόξες και πέντε φορές τερμάτισε 3ος και 4ος στο πρωτάθλημα.

Επαγγελματική περίοδος

Στα τέλη της δεκαετίας του '70, το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα έγινε επαγγελματικό και οι ισχυρές και πλούσιες ομάδες του λεκανοπεδίου (Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ) κυριάρχησαν πλήρως, με αποτέλεσμα ο Απόλλωνας να περιοριστεί σε δευτερεύοντα ρόλο, αναδεικνύοντας ωστόσο πολλά ταλέντα. Την ίδια εποχή η ομάδα εξαγοράστηκε από τον επιχειρηματία Κώστα Αλαμάνο. Το 1987 υποβιβάστηκε στη Β΄ Εθνική, αλλά επέστρεψε την αμέσως επόμενη χρονιά.

Τη σεζόν 1991-92 , η ομάδα του Χρήστου Αρχοντίδη έφτασε στην πρώτη θέση της βαθμολογίας λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Ετσι οι βάσεις όμως άρχισαν να μπαίνουν για τα επόμενα χρόνια. Σπουδαία περίοδο για τον σύλλογο αποτέλεσε η τριετία 1994-96, όταν υπό την καθοδήγηση του Γιάννη Παθιακάκη, ο Απόλλωνας δημιούργησε ένα νεανικό σύνολο με εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές που απέδωσε ποιοτικότατο ποδόσφαιρο. Στον αγώνα με τον Λεβαδειακό που έκρινε την έξοδο στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ περίπου 5.000 οπαδοί ακολούθησαν των Απόλλωνα στη Λιβαδειά. Eτσι, το 1995 εξασφάλισε τη συμμετοχή του στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ, για πρώτη και μοναδική φορά στην ιστορία του, αντιμετωπίζοντας την Ολίμπια Λιουμπλιάνας στην Αθήνα στις 8 Αυγούστου 1995. Εκεί στο στάδιο «Νίκος Γκούμας», έδρα της ΑΕΚ, ο Απόλλων με γκολ του Μπλένταρ Κόλα στο 41’ ο Απόλωνας κερδίζει με 1-0. Στο «Μπέζιγκραντ», όμως, η Ολύμπια ανταποδίδει με 3-1 και προκρίνεται, παρότι ο Κόλα έβαλε μπροστά τον Απόλλωνα μόλις στο 2ο λεπτό! Ο Μπόζγκο με δύο γκολ (9’, 67’) και ο Ζούλιτς (81’) έφραξαν το δρόμο του Απόλλωνα προς την επόμενη φάση.

Την επόμενη χρονιά οι επιτυχίες συνεχίστηκαν με την πρόκριση στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας, όπου ηττήθηκε από την ΑΕΚ. Τις συγκεκριμένες μάλιστα επιτυχίες της διετίας 1994-96 έζησαν να τις δουν ακόμη και φίλαθλοι που είχαν δει τον Απόλλωνα αγωνιζόμενο στα γήπεδα της Σμύρνης ως το 1922 (όπως ο θείος του δημοσιογράφου Χρήστου Σωτηρακόπουλου, που είχε γεννηθεί το 1911).

Αμέσως μετά την εξαιρετική διετία, ξεκίνησε η παρακμή της ομάδας, καθώς οι κορυφαίοι νέοι παίκτες της πωλήθηκαν σε άλλες ομάδες (Ντέμης Νικολαΐδης, Λευτέρης Βελέντζας, Θεόφιλος Καρασαββίδης, Μπλένταρ Κόλα), ενώ άλλοι μεγαλύτεροι (Αντώνης Μήνου, Φρανκ Κλόπας, Τάσος Μητρόπουλος) αποχώρησαν και δεν αναπληρώθηκαν με ισάξιους. Τα επόμενα τέσσερα χρόνια, ο Απόλλωνας παρέμεινε στην Α΄ Εθνική, εξασφαλίζοντας την παραμονή του στους τελευταίους αγώνες.

Η πτωτική δεκαετία του 2000

Το 2000, ο Απόλλωνας υποβιβάστηκε στη Β΄ Εθνική και ξεκίνησε μία κάθετη πτώση, καθώς ακολούθησαν δύο ακόμα υποβιβασμοί, το 2005 για πρώτη φορά στη Γ΄ Εθνική και το 2007 στο ερασιτεχνικό Περιφερειακό Πρωτάθλημα, παραμένοντας μέχρι την περίοδο 2009-10, όταν κατέκτησε την πρώτη θέση στον 8ο όμιλο και προβιβάστηκε στη Γ΄ Εθνική. Την περίοδο 2011-12, αναδείχθηκε πρωταθλητής Γ΄ Εθνικής και προβιβάστηκε, κάτι που επανέλαβε και την αμέσως επόμενη (2012-13), εξασφαλίζοντας την άνοδό του στην Α΄ Εθνική, έπειτα από 13 χρόνια απουσίας.

Επάνοδος στην Α΄ Εθνική

Παρά το γεγονός ότι η άνοδος επετεύχθη, με μεγάλη δυσκολία, μόλις την τελευταία αγωνιστική, από την αρχή της θερινής μεταγραφικής περιόδου ο πήχης τέθηκε ψηλά, με την απόκτηση παικτών εγνωσμένης αξίας, όπως οι Πετρόπουλος, Τζόρβας, Ζουέλα και Άλβαρες.

• 
  Μπρούνο Άλβες
• 
  Αλέξανδρος Τζόρβας
• 
  Τάσος Λαγός

Αν και το ξεκίνημα της χρονιάς (2013-14) έδειχνε θετικό, με την επίτευξη εντός έδρας νίκης απέναντι στον Άρη για την πρώτη αγωνιστική του πρωταθλήματος, στην πορεία, πειθαρχικά παραπτώματα ποδοσφαιριστών, σε συνδυασμό με σειρά συνεχόμενων ανεπιτυχών αποτελεσμάτων, οδήγησαν σε παραίτηση τον προπονητή Αλέκο Βοσνιάδη.

Εικόνα από φιλική αναμέτρηση κόντρα τον Πανιώνιο (Σεπτέμβριος 2022).

Τον ρόλο της αντικατάστασής του ανέλαβε, ύστερα από περίοδο διερευνητικών επαφών του συλλόγου με σειρά προπονητών ο Μπάμπης Τεννές, η πρόσληψή του ωστόσο δεν συνοδεύτηκε με την επιθυμητή βελτίωση στην απόδοση της ομάδας, με αποτέλεσμα την απόλυσή του έπειτα από μόλις έναν μήνα. Αντικαταστάτης του επιλέχτηκε ο Βορειοϊρλανδός Λόρι Σάντσες, με συνεργάτη τον Αγγλοκύπριο Στιβ Κωνσταντινίδη. Η παρουσία τους βοήθησε στη συγκομιδή σημαντικών βαθμών στον β' γύρο του πρωταθλήματος, που δεν κατέστη όμως αρκετή να διατηρήσει τον Απόλλωνα στη Super League, καθώς τερμάτισε προτελευταίος και υποβιβάστηκε.

Στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία παρέμεινε συνολικά τρία χρόνια, κάθε φορά όμως διεκδικούσε την άνοδο. Την περίοδο 2014-15 τερμάτισε τρίτος πίσω από την ΑΕΚ και τον Ηρακλή, που προβιβάστηκαν, την επόμενη (2015-16) τέταρτος (πίσω από Λάρισα, Κέρκυρα και Τρίκαλα, που προβιβάστηκαν), μέχρι την περίοδο 2016-17, όπου τερμάτισε πρώτος και (μαζί με τη δεύτερη Λαμία) εξασφάλισε την άνοδό του στη μεγάλη κατηγορία. Στην 1η κατηγορία παρέμεινε για 2 χρονιές (2017-18 και 2018-19). Τη χρονιά 2018-19 ο Απόλλων Σμύρνης υποβιβάστηκε ως τελευταίος (16ος) στη 2η κατηγορία (Super League 2 πλέον). Στη 2η κατηγορία, την σεζόν 2019-20, ο Απόλλων Σμύρνης τερμάτισε στη 2η θέση του βαθμολογικού πίνακα και αγωνίστηκε σε αγώνες διαβάθμισης (μπαράζ) με τη 13η ομάδα της 1ης κατηγορίας (την προτελευταία Ξάνθη), στους οποίους και επικράτησε. Η επάνοδος στην Super League 1 στέφθηκε με επιτυχία, καθώς η ομάδα κατάφερε να παραμείνει σε αυτή την σεζόν 2020-21. Ομως την επόμενη σεζόν (2021-22) η ομάδα του Απόλλωνα δεν κατάφερε να επαναλάβει το ίδιο πραγμα με αποτέλεσμα να υποβιβαστεί (8ος στα play-out με 22 πόντους τελευταίος) μετά απο 2 συνεχόμενα χρόνια παραμονής.

Η συνέχεια στην Super League 2

Παρόλο που ο Απόλλωνας έκανε μια καλή σεζόν τερματίζοντας 3ος με 56 βαθμούς (16 νίκες, 8 ισοπαλίες, 5 ήττες) και για κάποια στιγμή πάλευε για την επάνοδο στην πρώτη κατηγορία. Όμως κάπου στα μέσα του καλοκαιριού ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ, Παναγιώτης Μονεμβασιώτης αποφάσισε να αποχωρήσει από την ομάδα και να παραχωρήσει τις μετοχές σε οποιον ήθελε. Αλλά κανείς τελικά δεν αγόρασε τις μετοχές και δεν πρόλαβε να δηλώσει συμμετοχή στο πρωτάθλημα της Super League 2 της περιόδου 2023-24. Ωστόσο ο ερασιτέχνης αποφάσισε με διοικητικό συμβούλιο να δηλώσει την ιστορική ομάδα στην Γ΄ Εθνική ερασιτεχνική μετά από 13 χρόνια παρουσίας σε επαγγελματικές κατηγορίες.

Ο υποβιβασμός στο τοπικό των Αθηνών

Την περίοδο 2023-24 ο Απόλλωνας αγωνίστηκε στην Γ΄ Εθνική ερασιτεχνική, μια περίοδος που είναι από τις πιο μαύρες στην ιστορία του, καθώς τερμάτισε στην 12η θέση και υποβιβάστηκε για πρώτη φορά στο τοπικό πρωτάθλημα, μετά από την θέσπιση των εθνικών κατηγοριών. Σε αυτήν την περίοδο ο Απόλλωνας διέθετε στο ρόστερ του ένα αξιόλογο νεανικό σύνολο.

Έδρα

Σμύρνη

Μετά την ίδρυση του Απόλλωνα ο γυμναστικός σύλλογος βρήκε ένα γυμναστήριο στη συνοικία Σαν Ρόκο, όπου προπονούνταν οι αθλητές του και διοργανώνονταν αγώνες. Το 1880, ο Ιωάννης Δαμβέργης μαζί με τους Απόστολο Ψαλτώφ, Στέφανο Παπαμιχάλη και Ιωάννη Μακρουλίδη (όλοι μαθητές της Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης) δημιούργησαν ένα πρόχειρο γυμναστήριο σε κάποιον ανοικτό χώρο, γνωστό με το όνομα «Του έρωτα τ' αλάνι».

Το 1901 οι άνθρωποι του Απόλλωνα νοίκιασαν ένα σπίτι στο «Βερχανέ Κωνστάν» και μετέτρεψαν μια αίθουσα του σε γυμναστήριο και τον επόμενο χρόνο νοίκιασαν το μέγαρο Αντάκη. Αργότερα, ο σύλλογος μετακόμισε σε κάποιο χώρο απέναντι από το Ελληνικό Ορφανοτροφείο και το 1906, με τη βοήθεια του Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσοστόμου, κατασκεύασε μεγάλο και σύγχρονο ιδιόκτητο γυμναστήριο με ξύλινη εξέδρα στη συνοικία του Αγίου Τρύφωνα, στο προάστιο Μπέλα Βίστα, κοντά στο φημισμένο θέατρο «Τερψιθέα». Εκεί ο Απόλλων έθεσε τις βάσεις για την εξέλιξη της ποδοσφαιρικής του ομάδας, η οποία ιδρύθηκε το 1912 και έγινε πανίσχυρη στη δεκαετία του 1910. Η διεύθυνση των γραφείων του βρισκόταν στην οδό Γκρέσαμ, δίοδος Χουίταλ. Και τα τρία γήπεδα του Απόλλωνα στη Σμύρνη ήταν ιδιόκτητα.

Αθήνα

Το 1939 οταν το γήπεδο στην Νέα Σμύρνη πλησίαζε στην ολοκλήρωση του, υπήρξε πρόταση να χρησιμοποιηθεί από την ομάδα του Απόλλωνα (που διέθετε ισχυρότερη ομάδα) αντί του Πανιωνίου. Ομως τον Ιούνιο του 1940 παραχωρήθηκε στον Απόλλωνα, έκταση στη Ριζούπολη για τη δημιουργία ποδοσφαιρικού γηπέδου.

Ο Απόλλων αγωνίζεται στη Ριζούπολη από το 1947 ενώ το γήπεδο εγκαινιάστηκε δύο χρόνια αργότερα, όταν και ολοκληρώθηκε στις 17 Οκτωβρίου 1948. Η κατασκεύη του ξεκίνησε στις 10 Φεβρουαρίου 1947. Αρχικά κατασκευάστηκε η εξέδρα που σήμερα στεγάζονται οι Θύρες 1, Ε (επίσημοι) και 2, όταν και μετέφερε την έδρα του το 1946. Έδρα για δύο χρόνια, ήταν το γήπεδο πλησίον του Ναού του Ολυμπίου Διός, κοντά στην Πλατεία Συντάγματος, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Οι προσπάθειες του προέδρου Δ. Μαρσέλλου για νέο γήπεδο ευοδώθηκαν πολύ σύντομα. Το 1923 οι διοικούντες βρήκαν και νοίκιασαν ένα οικόπεδο στο τέρμα της συνοικίας Ρουφ, όπου σιγά - σιγά έφτιαξαν ένα γήπεδο με μεγάλους κόπους και αγώνες. Ο Απόλλων παρέμεινε στο Ρουφ μέχρι το 1946, αφού η Εταιρία Σιδηροδρόμων αποφάσισε να απαλλοτριώσει.

Οι έδρες αναλυτικά:

• 1910-1916: Γήπεδο Ορφανοτροφείου, Σμύρνη
• 1916-1922: Στάδιο Απόλλωνος, Αγίου Τρύφωνα, Μπέλα Βίστα, Σμύρνη
• 1922-1924: Γήπεδο Στύλοι Ολυμπίου Διός, Αθήνα
• 1924-1947: Παλιό Γήπεδο Αγίου Βασιλείου, Ρουφ, Αθήνα
• 1947-σήμερα: Γήπεδο Ριζούπολης, Αθήνα

Τίτλοι - Διακρίσεις

Διοργάνωση	Φορές	Χρονιές
Τίτλοι
Πρωτάθλημα Σμύρνης	5	1917, 1918, 1919, 1920, 1922
Πρωτάθλημα Αθηνών (Πριν την καθιέρωση εθνικών κατηγοριών)	4	1924, 1938, 1948, 1958
Πρωτάθλημα Β' Εθνικής	5	1970, 1973, 1975, 2013, 2017
Πρωτάθλημα Γ' Εθνικής	1	2012
Πρωτάθλημα Δ' Εθνικής	1	2010
Kύπελλο Αθηνών (Μετά την καθιέρωση εθνικών κατηγοριών)	1	2010
Διακρίσεις
Δεύτερη θέση στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα	2	1938, 1948
Τρίτη θέση στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα / Α' Εθνική	5	1932, 1936, 1955, 1957, 1962
Τέταρτη θέση στο πρωτάθλημα Α' Εθνικής	2	1960, 1995
Πέμπτη θέση στο πρωτάθλημα Α' Εθνικής	2	1961, 1964
Δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα Β' Εθνικής	1	2020
Τρίτη θέση στο πρωτάθλημα Β' Εθνικής	1	1988
Φιναλίστ κυπέλλου Ελλάδος	1	1996
Ημιτελικά κυπέλλου Ελλάδος	12
Προημιτελικά κυπέλλου Ελλάδος	24

Παρουσία ανά έτος

Περίοδος Κατηγορία Θέση Σχόλιο 1923-24 Α΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Αθηνών 1η 1924-25 3η 1925-26 2η 1926-27 3η 1927-28 - 1928-29 4η 1929-30 4η 1930-31 3η 1931-32 Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 3η 1932-33 3η 1933-34 Α΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Αθηνών 2η 1934-35 3η 1935-36 Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 3η 1936-37 Α΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Αθηνών 3η 1937-38 1η 1938-39 3η 1939-40 3η 1940-41 Διεκόπη 1941-42 Δεν διεξήχθη 1944-43 Δεν διεξήχθη 1943-44 Δεν διεξήχθη 1944-45 Αποχώρησε 1945-46 7η 1946-47 4η 1947-48 1η 1948-49 4η 1949-50 6η 1950-51 Α1 Κατηγορία Ε.Π.Σ. Αθηνών 4η 1951-52 5η 1952-53 Α΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Αθηνών 3η 1953-54 4η 1954-55 2η 1955-56 3η 1956-57 3η 1957-58 1η 1958-59 4η 1959-60 Α΄ Εθνική 4η 1960-61 4η 1961-62 3η 1962-63 8η 1963-64 5η 1964-65 6η 1965-66 10η 1966-67 12η 1967-68 12η 1968-69 14η 1969-70 Β΄ Εθνική 1η Άνοδος στην Α΄ Εθνική 1970-71 Α΄ Εθνική 6η 1971-72 17η Υποβιβασμός 1972-73 Β΄ Εθνική 1η Άνοδος στην Α΄ Εθνική 1973-74 Α΄ Εθνική 17η Υποβιβασμός 1974-75 Β΄ Εθνική 1η Άνοδος στην Α΄ Εθνική 1975-76 Α΄ Εθνική 14η 1976-77 16η 1977-78 12η 1978-79 10η 1979-80 17η 1980-81 12η 1981-82 15η 1982-83 10η 1983-84 10η 1984-85 11η 1985-86 11η 1986-87 15η Υποβιβασμός 1987-88 Β΄ Εθνική 3η Άνοδος στην Α΄ Εθνική 1988-89 Α΄ Εθνική 13η 1989-90 15η 1990-91 11η 1991-92 5η 1992-93 12η 1993-94 13η 1994-95 4η 1995-96 11η 1996-97 9η 1997-98 10η 1998-99 14η 1999-00 17η Υποβιβασμός 2000-01 Β΄ Εθνική 6η 2001-02 12η 2002-03 8η 2003-04 10η 2004-05 14η Υποβιβασμός 2005-06 Γ΄ Εθνική 14η 2006-07 14η Υποβιβασμός 2007-08 Δ΄ Εθνική 8η 2008-09 2η 2009-10 1η Άνοδος στη Φούτμπολ Λιγκ 2 2010-11 Φούτμπολ Λιγκ 2 7η 2011-12 1η Άνοδος στη Φούτμπολ Λιγκ 2012-13 Φούτμπολ Λιγκ 1η Άνοδος στη Σούπερ Λιγκ 2013-14 Σούπερ Λιγκ 17η Υποβιβασμός 2014-15 Φούτμπολ Λιγκ 3η 2015-16 4η 2016-17 1η Άνοδος στη Σούπερ Λιγκ 2017-18 Σούπερ Λιγκ 14η 2018-19 16η Υποβιβασμός 2019-20 Σούπερ Λιγκ 2 2η Άνοδος στη Σούπερ Λιγκ 1 2020-21 Σούπερ Λιγκ 1 11η 2021-22 14η Υποβιβασμός 2022-23 Σούπερ Λιγκ 2 3η Υποβιβασμός 2023-24 Γ΄ Εθνική Ερασιτεχνική 12η Υποβιβασμός 2024-25 Α΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Αθηνών

Σύνολα συμμετοχών στα εθνικά πρωταθλήματα

Κατηγορία	Συμμετοχές
Πανελλήνιο Πρωτάθλημα / Α΄ Εθνική / Σούπερ Λιγκ / Σούπερ Λιγκ 1	55 (13 / 37 / 3 / 2)
Β΄ Εθνική / Φούτμπολ Λιγκ / Σούπερ Λιγκ 2	15 (9 / 4 / 2)
Γ΄ Εθνική / Φούτμπολ Λιγκ 2 / Γ΄ Εθνική Ερασιτεχνική	5 (2 / 2 / 1)
Δ΄ Εθνική	3

Παλαιότερες συνθέσεις

Πρωτάθλημα Σμύρνης 1918-19
Αντώνης Φωτιάδης (τερματοφύλακας), Παντελής Μαγουλάς, Καίσαρης, Δημήτρης Γώττης, Αγαμέμνων Γκίλης, Κουγιουντόγλου, Καμπουρόπουλος, Οικονομίδης, Βασίλης Σάμιος, Τσάρλς, Ταλούμης.

Πρωτάθλημα Σμύρνης 1921-22
Καίσαρης, Κουγιουντόγλου, Τσαρλς, Ταλούμης, Μαυρομμάτης (Χαραλαμπάκης), Π.Χρυσούλης, Α.Καμπουρόπουλος, Βασίλης Σάμιος, Ι.Παπαγιάννης, Δημήτρης Γώττης, Αγαμέμνων Γκίλης, Αλεβιζάκης, Ντομένικο, Βίγλατσης, Ι.Ζαλούμης, Κιμητσόπουλος, Παντελής Μαγουλάς, Γ.Μαρσέλλος και οι τερματοφύλακες Αντώνης Φωτιάδης (βασικός) και Ζεϊμπέκης (αναπληρωματικός).

Πρωτάθλημα Αθηνών-Πειραιώς 1922-23
Δ. Χοϊ(ν)τζόπουλος (τερμ.), Γ. Γαλανίδης, Δ. Μιχαηλίδης, Αγ. Γκίλης, Β. Παρασκευάς, Αλ. Κεχαγιάς (ή Κεχαγιόγλου), Ανδρ. Βίγλατζης, Α. Καμπουρόπουλος, Σ. Οικονομίδης, Ι. Παπαγιάννης και Α. Χατζόπουλος, αλλά οι και Μ. Ερεμιάδης, Δ. Γώτης, Β. Σάμιος και Χαρ. Μαυρομμάτης.

Πρωτάθλημα Αθηνών 1931-32
Φρονιμίδης (τερματοφύλακας), Ρουσσόπουλος, Χατζησάββας, Ράπτης, Χριστίδης, Γκίκας, Κοσματόπουλος, Παξιβανίδης, Σίνας, Δεληγιαννίδης, Προκοπίου, Δημητρίου, Παπαδημητρίου, Χατζηβασίλης, Δεληγιάννης και Αναγνωστόπουλος. Προπονητής ήταν ο Τίμπορ Έσσερ.

Πανελλήνιο πρωτάθλημα 1953-1954
Κώστας Χρόνης, Κώστας Αρδίζογλου, Κώστας Σαχίνης, Νίκος Κορωνάρχης, Χρήστος Δαράκης, Μπάμπης Ταουξής, Σάββας Παπάζογλου, Γιάννης Σκανδάλης, Γιώργος Καμάρας, Λάμπης Σεραφείδης, Μιχάλης Μιχαλάκος. Προπονητές ήταν ο Γ. Νταϊσπάγγος και ο Ν. Στράτος

Πανελλήνιο πρωτάθλημα 1954-1955
Κορονάρχης, Σαχίνης, Ταουξής, Χρόνης, Παπάζογλου, Μιχαλάκος, Σκανδάλης, Αρδίζογλου, Σεραφείδης, Καμάρας Γ.

1ο Πρωτάθλημα Α Εθνικής Κατηγορίας 1959-60 με 16 ομάδες Γρηγόρης Αναστόπουλος, Τάσος Βασιλείου, Κώστας Βερτσώνης, Στράτος Γιδόπουλος (τ/φύλακας, ο μετέπειτα πρόεδρος της ΑΕΚ), Αντώνης Δερμάτης, Διαμαντούλης (τ/φύλακας), Αντώνης Ζαχαρίου (τ/φύλακας), Αριστείδης Καμάρας, Γιώργος Καμάρας, Βασίλης Μαστρακούλης, Βαγγέλης Μαυρόπουλος, Δημήτρης Μουστάκας, Παναγιώτης Μπεχράκης, Γιώργος Παπάζογλου (αδελφός του Αριστείδη και Κώστα Παπάζογλου του Ολυμπιακού), Σάββας Παπάζογλου, Σάββας Σαββίδης, Σεραφείμ Σανιόγλου, Λάμπης Σεραφείδης, Νίκος Σιμιγδαλάς, Δημήτρης Σκόρδας, Παναγιώτης Σπυρόπουλος, Χαράλαμπος Ταουξής (τ/φύλακας), Λευτέρης Τσέλιος, Χαμόδρακας, Γιάννης Χολέβας και ο Χωριανόπουλος (επιθετικος).

2ο Πρωτάθλημα Α Εθνικής Κατηγορίας 1960-61 με 16 ομάδες
Αβραάμ, Γρηγόρης Αναστόπουλος, Τάσος Βασιλείου, Κώστας Βερτσώνης, Αντώνης Δερμάτης, Διαμαντούλης (τ/φύλακας), Τάκης Δούκας (τ/φύλακας) ομογενής από την ελληνική κοινότητα της Αλεξάνδρειας Αιγύπτου, αγωνιζόταν στην Ολυμπίκ Αλεξάνδρειας, Αριστείδης Καμάρας, Γιώργος Καμάρας, Αβραάμ Μαντζαρίδης, Βασίλης Μαστρακούλης, Βαγγέλης Μαυρόπουλος, Δημήτρης Μουστάκας, Παναγιώτης Μπεχράκης, Κώστας Πούλης, Σάββας Σαββίδης, Σεραφείμ Σανιόγλου, Λάμπης Σεραφείδης, Νίκος Σιμιγδαλάς, Βαγγέλης Σταμπέλος (τ/φύλακας, ήρθε απ'τον Παναθηναϊκό), Λευτέρης Τσέλιος, Γιώργος Φράγκου και ο Γιάννης Χολέβας. Ο Σάββας Παπάζογλου πήγε στον Παναιγιάλειο και την επόμενη χρονιά (1961-62) πήρε μεταγραφή για τον Ολυμπιακό.

3ο Πρωτάθλημα Α Εθνικής Κατηγορίας 1961-62 με 16 ομάδες
Γρηγόρης Αναστόπουλος, Τάσος Βασιλείου, Σπύρος Βασιλείου, Κώστας Βερτσώνης, Αντώνης Δερμάτης, Τάκης Δούκας (τ/φύλακας), Γιώργος Καμάρας, Βασίλης Μαστρακούλης, Δημήτρης Μουστάκας, Γιάννης Μπεθάνης, Παναγιώτης Μπεχράκης, Ανδρέας Ρούσσης (απ΄τον Παναθηναϊκό), Σάββας Σαββίδης, Λάμπης Σεραφείδης, Νίκος Σιμιγδαλάς, Δημήτρης Σκόρδας, Βαγγέλης Σταμπέλος (τ/φύλακας) και ο Γιώργος Φράγκου. Ο Αριστείδης Καμάρας και ο Γιάννης Χολέβας πήραν μεταγραφή στον Παναθηναϊκό.

4ο Πρωτάθλημα Α Εθνικής Κατηγορίας 1962-63 με 16 ομάδες
Γρηγόρης Αναστόπουλος, Γιάννης Βαραμέντης (από Προοδευτική), Τάσος Βασιλείου, Κώστας Βερτσώνης, Αντώνης Δερμάτης, Φώτης Δούκας (τ/φύλακας), Γιώργος Καμάρας, Λαζαρίδης, Βασίλης Μαστρακούλης, Βαγγέλης Μαυρόπουλος, Γιάννης Μπεθάνης, Παναγιώτης Μπεχράκης, Μιχάλης Ξανθάκης, Βαγγέλης Πασχάλης (τ/φύλακας από Ποσειδώνα Γλυφάδας), Ρουμελιώτης, Ανδρέας Ρούσσης, Σάββας Σαββίδης, Λευτέρης Σαταράκης, Λάμπης Σεραφείδης, Νίκος Σιμιγδαλάς, Δημήτρης Σκόρδας, Δημήτρης Τακτικός, Δημήτρης Τζώρας και ο Γιώργος Φράγκου.

5ο Πρωτάθλημα Α Εθνικής Κατηγορίας 1963-64 με 16 ομάδες
Γρηγόρης Αναστόπουλος, Τάσος Βασιλείου, Κώστας Βερτσώνης, Πολύδωρος Γιαννίμπας, Χρήστος Γκιζώρης, Γιώργος Γκότσης, Αντώνης Δερμάτης, Χαράλαμπος Κενάνογλου (τ/φύλακας), Βασίλης Κυριακού, Βασίλης Μαστρακούλης, Βαγγέλης Μαυρόπουλος, Γιάννης Μπεθάνης, Παναγιώτης Μπεχράκης, Γιώργος Παπαδόπουλος, Βαγγέλης Πασχάλης (τ/φύλακας), Νίκος Πορίχης, Ανδρέας Ρούσσης, Σάββας Σαββίδης, Λάμπης Σεραφείδης, Νίκος Σιμιγδαλάς, Δημήτρης Σκόρδας, Δημήτρης Τακτικός και ο Γιώργος Φράγκου. Ο Γιάννης Βαραμέντης μετεγράφη στον Ολυμπιακό Χαλκίδας.

Άλλες Πληροφορίες

• Το προσωνύμιο «Ελαφρά Ταξιαρχία» οφείλεται στην πολεμική ταινία Η επέλαση της ελαφράς ταξιαρχίας με τον Έρολ Φλιν, η οποία προβαλλόταν την εποχή που η ομάδα του '38 δέσποζε στα γήπεδα.
• Ιδιοκτήτης και πρόεδρος της επαγγελματικής ομάδας μέχρι το 2005 ήταν ο Κερκυραίος επιχειρηματίας Κώστας Αλαμάνος. Σε αυτόν πιστώνεται η δημιουργία της ομάδας - μοντέλο του 1994-96, αλλά έγινε «persona non grata» για τους οπαδούς αμέσως μετά, όταν σε μια διετία πούλησε όσους παίκτες μπορούσε και δεν ανανέωσε τα συμβόλαια των υπολοίπων, με το αιτιολογικό ότι ζητούσαν πολλά χρήματα.
• Στη δεκαετία του '80 οι Απολλωνιστές αποκαλούνταν από τους αντιπάλους με το ψευδώνυμο «Ιεχωβάδες», διότι το γήπεδο της Ριζούπολης ενοικιαζόταν τα καλοκαίρια απ' την Εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά, για να διεξάγει τελετές βάπτισης νέων πιστών.
• Τελευταία φορά που εν ενεργεία παίκτης του Απόλλωνα αγωνίστηκε στην εθνική ομάδα, ήταν στις 8 Μαΐου 1996 (Ντέμης Νικολαΐδης, Ελλάδα - Γεωργία 2-1 στα Ιωάννινα).
• Στα τέλη της δεκαετίας του '90 το γήπεδο της Ριζούπολης ήταν σε άθλια κατάσταση. Σώθηκε χάρη στην επιλογή του ως προπονητηρίου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και την ανάγκη του Ολυμπιακού Πειραιώς να βρει προσωρινή έδρα. Πιο συγκεκριμένα, ο Ολυμπιακός το ανακαίνισε και το εκσυγχρόνισε (προβολείς - σκέπαστρο), ώστε να το χρησιμοποιήσει κατά το διάστημα που ανεγειρόταν το δικό του γήπεδο, και ακολούθως η Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων του επέστρεψε όλες τις δαπάνες, όταν ολοκληρώθηκε το νέο Στάδιο Καραϊσκάκη.
• Οι φανατικοί οπαδοί του Απόλλωνα ονομάζονται "Basso Rango" (εκ του ιταλικού "κατώτερη τάξη"). Διατηρούν blog, το οποίο όμως έχει να ενημερωθεί από τον Δεκέμβριο του 2020.
• Τα τελευταία χρόνια έχουν δημιουργηθεί εντάσεις μεταξύ των παραγόντων της ομάδας και της ομάδας φανατικών οπαδών του Απόλλωνα, Basso Rango. Το 2015 ο πρόεδρος κ. Μονεμβασιώτης χειροδίκησε ενάντια σε νεαρό οπαδό, εν μέσω διαπληκτισμού για το άναμμα καπνογόνων σε αγώνα με τον Παναιγιάλειο. Λίγα χρόνια αργότερα, μετά από διάφορες εκφράσεις της δυσαρέσκειας των οπαδών προς τον πρόεδρο και τον τρόπο που διαχειριζόταν την ομάδα, η διοίκηση απάντησε με εχθρικές κινήσεις προς τους φανατικούς (αύξηση τιμών εισιτηρίων, προσφορά της θύρας των φανατικών στους οπαδούς των φιλοξενούμενων σε παιχνίδι με την ΑΕΚ κ.α.). Αυτό οδήγησε σε ακόμα μεγαλύτερες εντάσεις, με την διοίκηση, αφού επικαλέστηκε προπηλάκιση του προέδρου κ. Μονεμβασιώτη και του τότε προπονητή της ομάδας από οπαδούς, να προβαίνει σε απαγόρευση εισόδου σε 27 οπαδούς και μηνύσεις κατά 4 προσώπων, όπως και στην πρόσληψη ιδιωτικού προσωπικού ασφαλείας για την εφαρμογή των απαγορεύσεων.

Οικονομικά και ιδιοκτησιακό

Επωνυμία

Η επωνυμία της Αθλητικής Ανώνυμης Εταιρείας (ΑΑΕ), απαραίτητης για τη συμμετοχή της ομάδας (ΠΑΕ) σε επαγγελματική ποδοσφαιρική κατηγορία, έχει αλλάξει με το πέρασμα των χρόνων ως ακολούθως:

• «Απόλλων Αθηνών Π.Α.Ε.» - «Απόλλων Σμύρνης Π.Α.Ε.» (1979–2007)
• «Γ.Σ. Απόλλων Σμύρνης Π.Α.Ε.» (2010–2023)

Αξιόλογοι ποδοσφαιριστές

1891-1922

• Αντώνης Φωτιάδης
• Αγαμέμνων Γκίλης
• Δημήτρης Γώττης
• Ιωάννης Ζαλούμης
• Παντελής Μαγουλάς
• Βασίλης Σάμιος

1922-

• Αλέκος Παπαγεωργίου [1][2]
• Βασίλης Μαστρακούλης [3] [4]
• Αντώνης Μήνου
• Αριστείδης Καμάρας
• Vladan Milojevic
• Γιώργος Καμάρας
• Γιώργος Καραγκούνης
• Zoran Jevtović
• Θεόφιλος Καρασαββίδης
• Κώστας Ποζαπαλίδης
• Κώστας Ποζαπαλίδης
• Κώστας Χαλκιάς
• Λευτέρης Βελέντζας
• Κώστας Χαλκιάς
• Λευτέρης Βελέντζας

• Άρης Καρασαββίδης
• Χάρης Καρπόζηλος
• Γιώργος Καστανός
• Θανάσης Κολιτσιδάκης
• Ίμρε Κάτσεμπαχ
• Ίντριτ Φορτούζι
• Bernard Barnjak
• Μπλένταρ Κόλα
• Νικολά Ντικουμέ
• Darren Ambrose
• Ντέμης Νικολαΐδης
• Παντελής Κωνσταντινίδης
• Ρενέ Βαν ντε Κέρκοφ
• Σάββας Παπάζογλου
• Στάθης Τσανακτσής
• Σταύρος Λαμπριάκος
• Τάσος Μητρόπουλος
• Τάκης Οικονομόπουλος
• Χαράλαμπος Ταουξής
• Τζέρι Ούγκεν
• Βασίλης Στασινόπουλος
• Χρήστος Αρδίζογλου
• Μιχάλης Κρητικόπουλος
• Δημήτρης Γώτης
• Λάμπης Σεραφείδης
• Δημήτρης Σκόρδας
• Νίκος Σταθόπουλος

Αξιόλογοι προπονητές

• Γιάννος Ζόλναϊ
• Τόμισλαβ Καλοπέροβιτς
• Χρήστος Αρχοντίδης
• Λόρι Σάντσεζ
• Γιάννης Παθιακάκης
• Τόζα Βεσελίνοβιτς
• Νίκος Κουρκούνας

Πρόεδροι

• Νίκος Σταυρίδης (1904)
• Δημήτρης Μαρσέλλος (1909, 1922, 1947)
• Κώστας Αλαμάνος (1979-2005)
• Στέλιος Τσέγας (2005-2008)
• Σταμάτης Βελλής (2008-2014)
• Παναγιώτης Μονεμβασιώτης (2014-2023)
• Γιώργος Γεωργίου (2019)
• Παναγιώτης Καταβέλος (2023-2024)
• Αλέξανδρος Κουκάς (2024-σήμερα)

Αντιπαλότητες

Από τις αρχές του 1900 ξεκινά η αντιπαλότητα των φίλων του Απόλλωνα με αυτούς του συμπολίτη Πανιωνίου, για το ποια ομάδα έχει τα αθλητικά πρωτεία στη Σμύρνη. Η διαμάχη όμως είχε και κοινωνικές προεκτάσεις, αφού ο Απόλλων υποστηριζόταν κυρίως από τα λαϊκά στρώματα, εν αντιθέσει με τον Πανιώνιο που ήταν η αγαπημένη ομάδα των μεγαλοαστών. Παρά την αντιπαλότητα, οι αθλητές του συμμετείχαν συχνά στους Πανιώνιους Αγώνες κατακτώντας αρκετές πρωτιές.

Έτσι μέχρι το 1922 και στις πρώτες δεκαετίες μετά την εγκατάσταση στην Αθηνα, ο Πανιώνιος θεωρείτo ο «αιώνιος» αντίπαλος του Απόλλωνα και οι αναμετρήσεις τους αποτελούσαν κορυφαίο αθλητικό γεγονός στη Σμύρνη. Κατά την περίοδο αυτή ο Απόλλων είχε την υπεροχή στις νίκες αλλά και τα πρωταθλήματα με παίκτες όπως οι Αντώνης Φωτιάδης και Αγαμέμνων Γκίλης που μετά αγωνίστηκαν στον Πανιώνιο.

Στα πρώτα χρόνια της εγκατάστασης στην Αθήνα ο Απόλλων κυριάρχησε και ήταν πιο ανταγωνιστικός σε σχέση με τον Πανιώνιο. Από την ίδρυση της Α' Εθνικής ως και τα τέλη της δεκαετίας του '60 έκοβε περισσότερα εισιτήρια από τον Πανιώνιο, κάτι που άλλαξε από τη δεκαετία του '70 μέχρι και σήμερα.

Χρώματα

Τα χρώματα του συλλόγου είναι παραδοσιακά το μπλε ή γαλάζιο και το άσπρο.

Ιστορικές εμφανίσεις
Παρακάτω παρουσιάζονται ενδεικτικά ιστορικές φανέλες της ομάδας.

Κύρια αμφίεση

1919–20

1921-22

1923–24

1937–38

1937–38 (A)

2013–14

2014–15 (A)

2014–15 (A)

Έμβλημα

Στη μακραίωνη ιστορία του, ο Γ.Σ. Απόλλων χρησιμοποίησε αρκετά σύμβολα και γράμματα σαν εμβλήματα πάνω στις φανέλλες των αθλητών, στη σφραγίδα και στα διάφορα έγγραφα του συλλόγου. Μόλις ιδρύθηκε το 1891, είχε για έμβλημά του τους τρεις δρομείς, κάτι που διατηρήθηκε μέχρι το 1903. Τότε αντικαταστάθηκε από τα αρκτικόλεξα ΓΣΑ, τα οποία σήμαιναν "Γυμναστικός Σύλλογος Απόλλων". Το έμβλημα αυτό χρησιμοποιήθηκε μόνο δύο χρόνια και στη συνέχεια τη θέση του πήρε το κεφαλαίο γράμμα Α.

Πέντε χρόνια αργότερα, το 1910, η κυανόλευκη διοίκηση στράφηκε στην αρχαιοελληνική ιστορία και καθιέρωσε για έμβλημα της ομάδας τον αγκυλωτό σταυρό (σβαστικα), ένα πανάρχαιο ελληνικό σχέδιο που συμβόλιζε το φως του ήλιου, θεός του οποίου ήταν ο Απόλλων. Επειδή όμως η ναζιστική Γερμανία χρησιμοποίησε το ίδιο σχέδιο για σύμβολό της, κάνοντάς το μισητό σε ολόκληρο τον κόσμο, αμέσως μετά τον πόλεμο (το 1945), η διοίκηση της Ελαφράς Ταξιαρχίας αποφάσισε να το αντικαταστησει με την κεφαλή του θεού Απόλλωνα, που από τότε αποτελεί το επίσημο έμβλημα του ιστορικού κυανόλευκου συλλόγου της Σμύρνης.

Δείτε επίσης

• Κατάλογος ποδοσφαιρικών σωματείων Ε.Π.Σ. Αθηνών
• Ντέρμπι της Σμύρνης

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Γ.Σ. Απόλλων Σμύρνης – Επίσημος ιστότοπος