Συζήτηση:Δέσμη ιδεών Γκάλι/Προσωρινό

Τα περιεχόμενα της σελίδας δεν υποστηρίζονται σε άλλες γλώσσες.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η δέσμη ιδεών Γκάλι είναι η πρόταση που παρουσίασε ο Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών Μπούτρος Γκάλι για επίλυση του Κυπριακού προβλήματος τον Άυγουστο του 1992. Το κράτος θα λάμβανε μορφή διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας η οποία δεν θα μπορούσε να διαιρεθεί.

Η δέσμη ιδεών Γκάλι βασιζόταν στις συμφωνίες Μακαρίου - Ντενκτας του 1977 και τις συμφωνίες του Κυπριανού - Ντενκτας του 1979, καθώς και στους δείκτες ντε Κουεγιάρ.[1][2]

Το σχέδιο προέβλεπε την εδαφική υποχώρηση των Τουρκοκυπρίων στο 28,2% του νησιού. Τα Βαρώσια, η Αμμόχωστος και η Μόρφου θα επιστέφονταν στους Ελληνοκύπριους. Θα υπήρχε ελευθερία της μετακίνησης και εγκατάστασης, μόλις η ομοσπονδιακή κυβέρνηση ετίθετο σε λειτουργία. H ασφάλεια θα ήταν ίδια με το πακέτο ασφαλείας στις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου. Ίδια θα παρέμενε και η σύνθεση της εκτελεστικής εξουσίας με πρόεδρο Ελληνοκύπριο, αντιπρόεδρο Τουρκοκύπριοι και αναλογία στο υπουργικό συμβούλιο 7:3. Θα υπήρχε Άνω και Κάτω Βουλή και θα ήταν αναγκαία ξεχωριστή πλειοψηφία Ελληνοκυπρίων ή Τουρκοκυπρίων σε ορισμένα θέματα. [2]

Αντιδράσεις[επεξεργασία κώδικα]

Ο Ελληνοκύπριος πρόεδρος Γιώργος Βασιλείου αποδέχτηκε την δέσμη ιδεών Γκάλι ως βάση για συζήτηση. Ο Ραούφ Ντενκτάς έφερε μια σειρά από ενστάσεις. Τελικά, η δέσμη ιδεών εγκαταλείφθηκε όταν κέρδισε ο Γλαύκος Κληρίδης τις εκλογές του 1993 με σύνθημα τον ενταφιασμό της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας του ΓΓ του ΟΗΕ. [3]

Δείτε επίσης[επεξεργασία κώδικα]

  1. Κορδώνη 2016, σελ. 36.
  2. 2,0 2,1 CyprusMail 2016.
  3. Μακάριος Δρουσιώτης (04/03/2006). «ΜΟΕ: Όλεθρος του 1994, στρατηγική λύσης το 2006». δημοσιεύτηκε αρχικά στην εφημερίδα Πολίτης. http://www.makarios.eu/cgibin/hweb?-A=1245,printer.html&-V=makarios. Ανακτήθηκε στις 20/4/2018.