Ζήτημα της Κοφίνου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Με την ονομασία Ζήτημα της Κοφίνου, ή Επιχειρήσεις της Κοφίνου, ή ακόμα και Φιάσκο της Κοφίνου, χαρακτηρίστηκαν τα γεγονότα που συνέβησαν μεταξύ Εθνικής Φρουράς και Τουρκοκυπρίων στο χωριό Κοφίνου (άλλοτε Άνω και Κάτω Κοφίνου), που αποτελούσε τουρκοκυπριακό θύλακα, της επαρχίας Λάρνακας της Κύπρου, τον Νοέμβριο του 1967. Τα γεγονότα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν 24 τουρκοκύπριοι και 1 ελληνοκύπριος, και χίλιοι περίπου να μείνουν άστεγοι. Η υπερβολική χρήση βίας μετέστρεψε την παγκόσμια κοινή γνώμη εναντίον των ελληνοκυπριακών θέσεων, ενώ οδήγησε την ελληνική μεραρχία, η οποία βρισκόταν ανεπίσημα στην Κύπρο, να αποχωρήσει από το νησί.

Επιχείρηση Γρόνθος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την διάρκεια των διακοινοτικών ταραχών του 1963 στην Κύπρο, οι τουρκοκύπριοι στα γειτονικά χωρια Κοφίνου και Αγιος Θεόδωρος κλείστηκαν σε θύλακες. Ο Θύλακας ελεγχόταν από τον τοπικό διοικητή Τσιετίν, ο οποίος άνηκε στην ΤΜΤ. Η Κοφίνου, έλεγχε τον οδικό άξονα Λευκωσίας Λεμεσού και τουρκοκυπριακές δυνάμεις παρενοχλούσαν την οδική κυκλοφορία.[1][2]

Καθώς το ζήτημα της παρενόχλησης των αυτοκινήτων από την ΤΜΤ συζητιόταν με την UNFICYP, ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ' αποφάσισε να πραγματοποιηθεί στρατιωτική επέμβαση για να λυθεί το ζήτημα. Τότε, αρχηγός της Εθνικής Φρουράς ήτανε ο Γεώργιος Γρίβας, ο οποίος χρησιμοποιώντας πυροβολικό, τεθωρακισμένα και καταδρομείς κατέλαβε εύκολα τον θύλακα στον Άγιο Θεόδωρο.[1][2] Την επόμενη μέρα ωστόσο, η επίθεση στον θύλακα της Κοφίνου ήταν δυναμική και αιματηρή [1][2] Συνολικά σκοτώθηκαν 24 Τουρκοκύπριοι, 9 τραυματίστηκαν, και 1.000 έμειναν άστεγοι. Οι απώλειες της Εθνικής Φρουράς ήταν ένας νεκρός.[1][2] Μεταξύ των νεκρών συγκαταλέγονται και οι άμαχοι[3]

Συνέπειες της Επιχείρησης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι επιχειρήσεις στην Κοφίνου προκάλεσαν σοβαρή ελληνοτουρκική κρίση. Η Τουρκία απείλησε με στρατιωτική εισβολή στο νησί ενώ το δικτατορικό καθεστώς στην Ελλάδα αναγκάστηκε να αποσύρει την Ελληνική μεραρχία που υπήρχε στο νησί από το 1963.[1]

Επίρριψη Ευθυνών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ευθύνη της ατυχούς "επιχείρησης Γρόνθος" αναζητείται μέχρι σήμερα από τους πρωταγωνιστές εκείνων των ημερών και τους οπαδούς ή συνεχιστές τους. Η μια άποψη θέλει την Χούντα να προσπαθεί να αφοπλίσει την Κυπριακή Δημοκρατία σκηνοθετόντας μια προβοκάτσια, ενώ η άλλη θέτει ως υπεύθυνο του φιάσκου τον ίδιο τον Μακάριο.[2][2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Δρουσιώτης, Μακάριος. «40 χρόνια από την κρίση της Κοφίνου 1967: Η εισβολή που δεν έγινε». Μακάριος Δρουσιώτης. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 «Η δικαίωση της προβοκάτσιας». iospress.gr. 
  3. Pierre Oberling "The road to Bellapais", Ν.Υόρκη 1982, σ.141-2

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]