Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ντανίλο Περέιρα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντανίλο Περέιρα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Danilo Pereira (Πορτογαλικά)
Γέννηση9  Σεπτεμβρίου 1991[1][2][3]
Μπισάου
Χώρα πολιτογράφησηςΠορτογαλία
Ύψος188 cm Edit this on Wikidata
Βάρος66 kg Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΠορτογαλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΠορτογαλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποδοσφαιριστής
Περίοδος ακμής2011
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤαξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Πορτογαλίας[4]
Ιππότης του Τάγματος του Πρίγκηπα Ενρίκε[4]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ντανίλο Λούις Ίλιο Περέιρα (πορτογαλικά: Danilo Luís Hélio Pereira), γνωστός και ως Ντανίλο Περέιρα (9 Σεπτεμβρίου 1991 - ), είναι Πορτογάλος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, που παίζει ως αμυντικός μέσος και κεντρικός αμυντικός για την ομάδα της Παρί Σεν Ζερμέν στη Λιγκ 1 και στην εθνική ομάδα της Πορτογαλίας.

Ξεκίνησε από τις ακαδημίες νέων της Μπενφίκα, πριν υπογράψει στην ιταλική ομάδα Πάρμα της Σέριε 1 το 2010. Δόθηκε δανεικός σε διάφορους συλλόγους, συμπεριλαμβανομένου και του Άρη Θεσσαλονίκης της Superleague, προτού υπογράψει στη Μαρίτιμο το 2013. Τον Ιούλιο του 2015 εντάχθηκε στην Πόρτο, ενώ τον Οκτώβριο του 2020 μετακόμισε στο Παρίσι για λογαριασμό της Παρί Σεν Ζερμέν.

Ο Ντανίλο εκπροσώπησε την εθνική του ομάδα σε επίπεδο νέων (Κ18, Κ19, Κ20, Κ21). Έκανε το διεθνές ντεμπούτο του με την ανδρική ομάδα το 2015, κερδίζοντας το EURO 2016 και το Πρωτάθλημα Εθνών ΟΥΕΦΑ 2018–19.

Καριέρα σε συλλόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν ο Ντανίλο Περέιρα και η οικογένεια του μετακόμισαν στην Πορτογαλία από το Μπισάου της Γουϊνέας-Μπισάου ήταν 5 ετών.  Έπαιξε το νεανικό του ποδόσφαιρο σε τρεις συλλόγους στην Λισαβόνα, ολοκληρώνοντας την ανάπτυξη του στην Μπενφίκα.

Η Μπενφίκα αποφάσισε να μην υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο με τον παίκτη κι έτσι έφυγε ως ελεύθερη μεταγραφή για την ιταλική ομάδα Πάρμα.[5] Σε μια τριετία πήρε μόλις 5 συμμετοχές.

Άρης Θεσσαλονίκης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πέρασε το δεύτερο μισό της σεζόν 2010-2011 στον Άρη Θεσσαλονίκης. Η ομάδα μετά από μια πετυχημένη συμφωνία με την Πάρμα σχετικά με τον δανεισμό του Τόνι Καλβο στην ιταλική ομάδα, προχώρησε στον δανεισμό του Ντανίλο Περέιρα. Ο παίκτης έδειξε θετικά σημάδια, σκοράροντας, μάλιστα, και δύο γκολ στις πέντε συμμετοχές που του δόθηκαν. Ωστόσο, η αλλαγή προπονητή και η απόφαση να δοθούν λεπτά συμμετοχής σε εγχώριους παίκτες, οδήγησε την ομάδα της Θεσσαλονίκης στην απόφαση να μην προχωρήσει στην αγορά του παίκτη.[6]

Δόθηκε ξανά δανεικός τη σεζόν 2012-2013 από την Πάρμα στην Ολλανδική ομάδα Ρόντα. Αποτέλεσε έναν βασικό πυλώνα, ώστε η ομάδα να γλυτώσει τον υποβιβασμό.

Την 1η Αυγούστου του 2013, ο Ντανίλο Περέιρα επέστρεψε στην Πορτογαλία για να υπογράψει με την Μαρίτιμο.[7] Έκανε το ντεμπούτο του στην Πριμέιρα Λίγα,17 ημέρες μετά την μεταγραφή του, σε έναν αγώνα εναντίον της πρώην ομάδας του, της Μπενφίκα, νικώντας την 2-1. Σημείωσε το πρώτο του γκολ στις 19 Δεκεμβρίου εναντίον της Μπράγκα. Η ομάδα του βγήκε 6η στο πρωτάθλημα, χάνοντας οριακά και την πρόκριση για το ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Λιγκ. Σημείωσε συνολικά 57 αγωνιστικές εμφανίσεις με την φανέλα της Μαρίτιμο, σκοράροντας και 4 γκολ.

Στις 2 Ιουλίου του 2015 συμφώνησε 4ετές συμβόλαιο με την Πόρτο. Η μεταγραφή του αποτέλεσε την υψηλότερη σε αξία πώληση της Μαρίτιμο, αγγίζοντας τα 4,5 εκατομμύρια ευρώ και με την ρήτρα εξαγοράς να φτάνει τα 40 εκατομμύρια ευρώ. Την πρώτη του χρονιά σκόραρε έξι γκολ σε 33 συμμετοχές. Τον Οκτώβριο του 2016 ανακηρύχτηκε ποδοσφαιριστής της χρονιάς της Πόρτο.

Στις 24 Ιανουαρίου του 2018, σε έναν αγώνα εναντίον της Σπόρτινγκ Λισαβόνας τραυματίστηκε σοβαρά στη γάμπα, με αποτέλεσμα να μείνει εκτός δράσης για αρκετούς μήνες.

Μετά την αποχώρηση του Έκτορ Ερέρα για την Ατλέντικο Μαδρίτης, ο Ντανίλο έγινε αρχηγός. Η ομάδα του κέρδισε το πρωτάθλημα Πορτογαλίας την σεζόν 2019-2020.

Στις 5 Οκτωβρίου του 2020 ο Ντανίλο Περέιρα εντάχθηκε στο δυναμικό της Παρί Σεν Ζερμέν, με την μορφή δανεισμού ενάντι 4 εκατομμυρίων ευρώ και με όρους υποχρεωτικής αγοράς στο τέλος της σεζόν που έφτανε τα 16 εκατομμύρια ευρώ. Έκανε το ντεμπούτο του 15 μέρες αργότερα σε έναν αγώνα εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, όπου ηττήθηκαν οι Παριζίανοι 2-1.

Εκείνη την σεζόν η Παρί Σεν Ζερμέν έχασε το πρωτάθλημα από τη Λιλ. Η ομάδα, ωστόσο, προχώρησε στην αγορά του παίκτη και στην υπογραφή συμβολαίου, έως το 2025.

Ο Περέιρα εκπροσώπησε την Πορτογαλία και σε διεθνές επίπεδο. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου Κ-20 του 2011 στην Κολομβία  τερμάτισε 2η. Στις 31 Μαρτίου του 2015 έκανε το ντεμπούτο του στην αντρική ομάδα της Πορτογαλίας, μπαίνοντας ως αλλαγή του Μπερνάρντο Σίλβα στο 62ο λεπτό σε ένα φιλικό παιχνίδι με το Πράσινο Ακρωτήριο. Επιλέχθηκε, επίσης, για την ομάδα του Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2016 από τον προπονητή Φερνάντο Σάντος. Στις 8 Ιουνίου πέτυχε το πρώτο του γκολ εναντίον της Εσθονίας στη Λισαβόνα κερδίζοντας την 7-0.

Ο Ντανίλο Περέιρα επιλέχθηκε, επίσης, για το Κύπελλο Συνομοσπονδιών 2017, το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2020 και το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2022.

Σύλλογος Περίοδος Συμμετοχές Γκολ
Πάρμα 2010–2013 5 0
Άρης Θεσσαλονίκης 2011 5 2
Ρόντα 2012–2013 31 1
Μαρίτιμο 2013–2015 57 4
Πόρτο 2015–2021 135 15
Παρί Σεν Ζερμέν 2020– 61 8
Εθνική Ομάδα Περίοδος Συμμετοχές Γκολ
Πορτογαλία Κ-18 2009 5 1
Πορτογαλία Κ-19 2009–2010 17 0
Πορτογαλία Κ-20 2010–2011 19 3
Πορτογαλία Κ-21 2012 3 0
Πορτογαλία 2015– 63 2
  1. 1,0 1,1 (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. 141050. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 (Ισπανικά) Argentine Soccer Database. 89080.
  3. 3,0 3,1 «As» (Ισπανικά) Grupo PRISA. Μαδρίτη. danilo_pereira/22391.
  4. 4,0 4,1 www.ordens.presidencia.pt?idc=153.
  5. «Danilo Pereira no Parma». www.record.pt (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2023. 
  6. «Ντανίλο Περέιρα: Από τον Άρη και τη δυσπιστία, στους «4» του Champions League | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2022. 
  7. «Marítimo: Danilo Pereira (ex-Benfica) assina por três anos». Maisfutebol (στα Πορτογαλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]