Κητώ

Κητώ
	Δευτερεύουσα θεότητα της θάλασσας
	Η Κητώ (πιθανόν) βοηθάει τους Ολύμπιους θεούς στην Γιγαντομαχία.
Σύζυγος-οι	Φόρκυς
Σύντροφος-οι	Gorgon
Γονείς	Πόντος και Γαία
Αδέλφια	Νηρέας, Θαύμας, Φόρκυς και Ευρυβία Ουρανός και Πόντος (κατά μία εκδοχή). Τυφών και Πύθων. Τιτάνες: Ωκεανός, Κρείος (ή Κριός), Κοίος, Υπερίων, Ιαπετός, Θέμις, Μνημοσύνη, Ρέα, Φοίβη, Τηθύς και Θεία (ή Ευρυφάεσσα); Εκατόγχειρες: Βριάρεως (ή Αιγαίων), Κόπος και Γύγης; Κύκλωπες: Άργης, Βρόντης και Στερόπης; Γίγαντες: Αλκυονέας, Εγκέλαδος, Ευρυμέδοντας κ.α.;
Τέκνα	Οι Γραίες, οι Γοργόνες, Θόωσα, Έχιδνα (πιθανόν), Λάδων (πιθανόν), οι Εσπερίδες (πιθανόν) και όλα τα θαλάσσια τέρατα.
	wikidata (π)

Η Κητώ ήταν δευτερεύουσα θαλάσσια θεότητα, κόρη του Πόντου και της Γαίας. Αδέλφια της ήταν ο Νηρέας, ο Φόρκυς, ο Θαύμας και η Ευρυβία.

Σύμφωνα με τη μυθολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αντιπροσώπευε τους κινδύνους της θάλασσας. Συχνά σχετίζεται με τα μεγαλόσωμα ζώα της θάλασσας, τα κήτη (φάλαινες, δελφίνια, κτλ). Παντρεύτηκε τον αδελφό της, Φόρκυ, από τον οποίο απέκτησε την Έχιδνα, τη Σκύλλα, τον Λάδωνα, τις Γραίες, τις Γοργόνες, τις Εσπερίδες. Ο Ηρακλής αντιμετώπισε τον Λάδωνα, στον άθλο της κλοπής των χρυσών Μήλων των Εσπερίδων. Στη συνέχεια, με την καθοδήγηση της θεάς Αθηνάς, ο Ηρακλής επέστρεψε τα Μήλα στον κήπο των Εσπερίδων προκειμένου να φυλαχθούν. Η Κητώ, πολλές φορές συγχέεται στην μυθολογία με τη χθόνια θεά Εκάτη, η οποία είχε, επίσης, εξουσία στην θάλασσα.

Θαλάσσιο τέρας της μυθολογίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ανδρομέδα και το κήτος

ο Ποσειδών έστειλε ένα κήτος, όταν η Κασσιόπη ισχυρίστηκε ότι ήταν ωραιότερη από τις Νηρηίδες τότε υποχρεώθηκε να δώσει την Ανδρομέδα να τη φάει το τέρας, αλλά εμφανίστηκε ο Περσέας και σκότωσε το Κήτος, απελευθέρωσε την Ανδρομέδα. ^[1]

Ο Λαομέδων και το κήτος

Ο Λαομέδων είναι αντιμέτωπος με την οργή του Απόλλωνος και του Ποσειδώνος και σύμφωνα με το χρησμό ο μόνος τρόπος να λυτρωθεί η πόλη ήταν να δώσει την κόρη του ως γεύμα στο θαλάσσιο τέρας. ^[2]

Β' 5.9 ..Ποσειδῶν δὲ κῆτος ἀναφερόμενον ὑπὸ πλημμυρίδος, ὃ τοὺς ἐν τῷ πεδίῳ συνήρπαζεν ἀνθρώπους. χρησμῶν δὲ λεγόντων ἀπαλλαγὴν ἔσεσθαι τῶν συμφορῶν, ἐὰν προθῇ Λαομέδων Ἡσιόνην τὴν θυγατέρα αὐτοῦ τῷ κήτει βοράν, οὗτος προύθηκε ταῖς πλησίον τῆς θαλάσσης πέτραις προσαρτήσας. ταύτην ἰδὼν ἐκκειμένην Ἡρακλῆς ὑπέσχετο σώσειν, εἰ τὰς ἵππους παρὰ Λαομέδοντος λήψεται ἃς Ζεὺς ποινὴν τῆς Γανυμήδους ἁρπαγῆς ἔδωκε. δώσειν δὲ Λαομέδοντος εἰπόντος, κτείνας τὸ κῆτος Ἡσιόνην ἔσωσε.

Β' 5.9 ... κι ο Ποσειδών ένα θαλάσσιο τέρας, που με τα νερά της πλημμύρας έβγαινε στον κάμπο κι άρπαζε τους ανθρώπους. και καθώς οι χρησμοί έλεγαν ότι η χώρα θα απαλλαγεί από τη συμφορά, αν ο Λαομέδων προσφέρει τη θυγατέρα του Ησιόνη βορά στον κήτος, ο δυστυχής την πρόσφερε αφήνοντάς τη δεμένη στους βράχους της ακτής. Σαν την είδε εκτεθειμένη ο Ηρακλής υποσχέθηκε να τη σώσει, αν λάβει για ανταμοιβή από τον Λαομέδονα τις φοράδες που του έδωσε ο Ζευς πληρωμή για την αρπαγή του Γανυμήδη. Και όταν ο Λαομέδων δέχτηκε να τις δώσει, ο Ηρακλής σκότωσε το κήτος και έσωσε την Ησιόνη.

Για τον Παλαίφατο το τέρας (Κήτων ή Κήτος) ήταν ισχυρός βασιλιάς με μεγάλο στόλο που υπέταξε τους λαούς τις παράκτιες περιοχές της Μικράς Ασίας και απαιτούσε δασμούς - στο τέλος ο Λαομέδων και τη βοήθεια του Ηρακλή τον σκότωναν.

Περὶ τοῦ Κήτους ^[3]

Περὶ τοῦ Κήτους τάδε λέγεται, ὡς τοῖς Τρωσὶν ἐκ τῆς θαλάσσης ἐπεφοίτα καί, εἰ μὲν αὐτῷ δοῖεν κόρας εἰς βοράν, ἀπῄει, εἰ δὲ μή, ἐλυμαίνετο τὴν χώραν αὐτῶν. ὡς δὲ μάταιόν ἐστιν ἄνδρας ἰχθύσι συνθήκας τίθεσθαι, τίς οὐκ οἶδεν; ἀλλ᾽ ἦν τοῦτο. ἀνὴρ βασιλεὺς μέγας καὶ πολλὴν ἔχων δύναμιν εἶχε ναυτικὸν πολύ, ὃς κατεστρέψατο ἅπαν τῆς Ἀσίας τὸ παραθαλάσσιον, οἵτινες καὶ φόρον, ὃν καὶ δασμὸν καλοῦσιν, ἐτέλουν. ἀργυρίῳ μὲν οὖν οἱ τότε ἄνθρωποι οὐκ ἐχρῶντο, ἀλλὰ σκεύεσι• προσετέτακτο δὲ τῶν πόλεων αἷς μὲν ἵππους διδόναι, αἷς δὲ βόας, αἷς δὲ κόρας. τούτῳ τῷ βασιλεῖ ὄνομα ἦν Κήτων, οἱ δὲ βάρβαροι αὐτὸν ἐκάλουν Κῆτος. περιέπλει οὖν κατὰ τὸν δέοντα χρόνον ἀπαιτῶν τὸν δασμόν• ὅσοι δὲ μὴ ἀπεδίδοσαν ἐκακοῦντο τὰς χώρας. ἔρχεται δὲ εἰς Τροίαν καθ᾽ ὃν χρόνον ἧκε καὶ Ἡρακλῆς ἔχων στρατιὰν Ἑλλήνων. μισθοῦται δὲ αὐτὸν Λαομέδων ὁ βασιλεὺς ἀρῆξαι τοῖς Τρωσίν. ἀποβιβάσας δὲ τὴν στρατιὰν ὁ Κήτων ὡδοιπόρει• ὑπαντήσαντες δὲ αὐτῷ Ἡρακλῆς τε καὶ Λαομέδων ἑκάτεροι ἔχοντες | τὴν ἑαυτῶν στρατιάν, ἀναιροῦσιν αὐτόν. οὗ γενομένου προσανεπλάσθη ὁ μῦθος.

Για την περίπτωση τους Κήτους λέγονται τα εξής: ότι από τη θάλασσα πήγαινε στους Τρώες. Αν εκείνοι του πρόσφεραν νεαρά κορίτσια για φαγητό, έφευγε, αν όχι, λεηλατούσε τη χώρα τους. Πόσο παράλογο είναι να πιστεύει κανείς ότι οι άνθρωποι κάνουν συμβόλαιο με ψάρια; Αυτό όμως συνέβη. Ένας μεγάλος βασιλιάς, πολύ ισχυρός, είχε έναν επιβλητικό στόλο και υποδούλωσε όλες τις παράκτιες περιοχές της Ασίας: οι υποταγμένοι λαοί πλήρωναν κάποιο φόρο, τον λεγόμενο δασμό. Εκείνη την εποχή, οι άνθρωποι δεν χρησιμοποιούσαν χρήματα, αλλά αγαθά σε είδος. Ο βασιλιάς διέταξε μερικές από τις πόλεις να του δώσουν άλογα, άλλες βόδια και άλλες νεαρά κορίτσια. Αυτός ο βασιλιάς λεγόταν Κήτων, και οι βάρβαροι τον φώναζαν "Κήτος". Οπότε, πήγαινε τακτικά για εισπράττει τους φόρους. Όταν οι κάτοικοι δεν του έδιναν τους δασμούς, η χώρα τους καταστρέφονταν. Έφτασε στην Τροία την εποχή που ο Ηρακλής ήταν εκεί με στρατό Ελλήνων. Ο Βασιλιάς Λαομέδων προσέλαβε τον Ηρακλή για να βοηθήσει τους Τρώες. Έχοντας αποβιβάσει τους στρατιώτες του, ο Κήτων βάδισε εναντίον της πόλεως. Ο Ηρακλής και ο Λαομέδων τον πολεμούσαν, ο καθένας με τους δικούς του πολεμιστές, και τον σκότωσαν. Από αυτό το γεγονός δημιουργήθηκε ο μύθος.