Φόβος (μυθολογία)
Στην ελληνική μυθολογία, ο Φόβος είναι η προσωποποίηση του φόβου. Οι Αρχαίοι Έλληνες τον θεωρούσαν γιο του Άρη και της Αφροδίτη. Μαζί με τον αδελφό του Δείμο, που ήταν η προσωποποίηση του τρόμου, συνόδευε τον πατέρα του στους πολέμους.
Για τον λόγο αυτό του προσφέρονταν θυσίες στα πεδία των μαχών. Η Λάρνακα του Κυψέλου αναπαριστά σε δύο διαφορετικές μορφές τον Φόβο: με κεφάλι λιονταριού και όμοιο με τον θεό Πάνα. Για τους Σπαρτιάτες το ιερό του Φόβου συνιστούσε σύμβολο πειθαρχίας και συνοχής των στρατιωτικών δυνάμεων.
Στην Ιλιάδα ο Φόβος ως πρόσωπο αναφέρεται στους στίχους Δ 440, Ν 299 και Ο 119. Στον τελευταίο προστάζεται μαζί με τον Δείμο να ζέψει τα άλογα του `Αρη.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο δορυφόρος Φόβος του πλανήτη Άρη, που ανακαλύφθηκε το 1877, πήρε το όνομά του από τον μυθικό αυτό συνοδό και γιό του θεού του πολέμου.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κρουσίου: Λεξικόν Ομηρικόν, διασκευή από την 6η γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901
- Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969, σελ. 701
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
