Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι
Mastroianni.jpg
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Marcello Mastroianni (Ιταλικά)
Γέννηση28  Σεπτεμβρίου 1924[1][2][3]
Φοντάνα Λίρι
Θάνατος19  Δεκεμβρίου 1996[1][2][3]
6ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[4]
Αιτία θανάτουκαρκίνος στο πάγκρεας
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΚάμπο Βεράνο
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία (1946–1996)
Βασίλειο της Ιταλίας (1924–1946)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[5]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Σαπιέντσα Ρώμης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός
ηθοποιός ταινιών
Περίοδος ακμής1938 - 1996
Οικογένεια
ΣύζυγοςΦλόρα Καραμπέλα (1950–1996)[6]
ΣύντροφοςΚατρίν Ντενέβ (1971–1975)
Φέι Ντάναγουεϊ (1968–1971)[7]
Anna Maria Tatò (1976–1996)
Ανούκ Αιμέ
Ουρσούλα Άντρες
Κλαούντια Καρντινάλε
Λόρεν Χάτον
ΤέκναΚιάρα Μαστρογιάννι[8]
Barbara Mastroianni[8]
ΓονείςOtteno Mastroianni[8]
ΑδέλφιαΡουτζέρο Μαστρογιάννι
ΣυγγενείςFederica Mastroianni (ανιψιός)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΧρυσές Σφαίρες (1963)
βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού στο Φεστιβάλ των Καννών
Volpi Cup for Best Actor (1989)
βραβεία Σεζάρ (1993)
Ιππότης του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος της τιμής της Ιταλικής Δημοκρατίας
βραβείο Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου Συνολικής προσφοράς (1988)[9]
Silver Shell for Best Actor (1965)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι (ιταλικά: Marcello Vincenzo Domenico Mastroianni, 28 Σεπτεμβρίου 1924 – 19 Δεκεμβρίου 1996) ήταν Ιταλός ηθοποιός. Γεννήθηκε στο χωριό Φοντάνα Λίρι, νότια της Ρώμης, και μεγάλωσε στο Τορίνο και τη Ρώμη. Ήταν ανιψιός του διάσημου Ιταλού γλύπτη Ουμπέρτο Μαστρογιάννι (Umberto Mastroianni, 1910 - 1998).

Τα πρώτα χρόνια κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εργάστηκε ως βιομηχανικός σχεδιαστής. Συνελήφθη από τους ναζί, που τον έστειλαν σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας στη Βόρεια Ιταλία, από όπου κατάφερε να δραπετεύσει. Πήγε στη Βενετία όπου έζησε κρυμμένος μέχρι το τέλος του πολέμου. Μεταγενέστερα, άρχισε να εργάζεται ως λογιστής για την Eagle-Lion, μια μικρή αγγλική εταιρεία παραγωγής και διανομής.

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1950 παντρεύτηκε την ηθοποιό Φλόρα Καραμπέλλα και απέκτησαν μια κόρη, την Μπάρμπαρα. Η πρώτη του σοβαρή σχέση που ακολούθησε ήταν με τη Φέι Ντάναγουει[Σημ 1]. Ύστερα από τρία χρόνια τον εγκατέλειψε, καθώς τον περίμενε να πάρει διαζύγιο από την πρώην σύζυγό του - κάτι που ως καθολικός αρνιόταν. Με τη συμπρωταγωνίστριά [Σημ 2] του επί μια τετραετία Κατρίν Ντενέβ απέκτησαν μια κόρη, την Κιάρα. Από το 1976 συνδέθηκε με την σκηνοθέτιδα Άννα Μαρία Τατό, με την οποία έζησε μέχρι το θάνατό του. Αν και άρρωστος, από καρκίνο στο πάγκρεας, εργαζόταν μέχρι τους τελευταίους μήνες της ζωής του και στο θέατρο και στον κινηματογράφο.

Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην οθόνη είχε το ντεμπούτο του, ως κομπάρσος, στην ταινία Μαριονέτες (1939)[10]. Στη σκηνή πρωτοεμφανίστηκε με το έργο Angelica (1948) όπου συμπρωταγωνίστησε με την Τζουλιέτα Μασίνα, σύζυγο του Φεντερίκο Φελίνι. Τότε τον ανακάλυψε ένας από τους βοηθούς του Λουκίνο Βισκόντι και ξεκίνησε μια δεκαετή συνεργασία. Ορισμένα από τα έργα που εμφανίσθηκε ήταν: Λεωφορείο ο πόθος, Ο θάνατος του εμποράκου, Θείος Βάνιας. Το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο, ως ηθοποιός, ήταν στο έργο του Ρικάρντο Φρέντα Οι άθλιοι (1948). Από το 1949-1956 έπαιζε μικρούς ρόλους σε έργα των Ντίνο Ρίζι, Μάριο Μονιτσέλι κ.ά. Έφτασε στην κορύφωση της καριέρας του με τις ταινίες Λευκές νύχτες (1957) του Λουκίνο Βισκόντι, Ο κλέψας του κλέψαντος (1958) του Μάριο Μονιτσέλι και Διαζύγιο αλά ιταλικά (1961) του Πιέτρο Τζέρμι που τον καθιστούν ως έναν από τους πρώτους κωμικούς της Ιταλίας. Η ταινία La Dolce Vita (1960) του Φεντερίκο Φελίνι του χάρισε παγκόσμια φήμη[11]. Συνολικά, εμφανίσθηκε σε περισσότερα από 150 έργα.

Βραβεία & υποψηφιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1954- Nastro d’ Argento for Best Actor, Giorni d’ amore
  • 1954- Grolla d’ Oro for Best Actor, Peccato che sia una canaglia
  • 1956- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, La fortuna di essere donna
  • 1957- Nastro d’ Argento for Best Actor, Le notti bianche
  • 1958- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, Racconti d’ estate
  • 1960- Nastro d’ Argento for Best Actor, La dolce vita
  • 1960- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, Il bell’ Antonio
  • 1962- Golden Globe Award for Best Actor, Divorzio all’ italiana
  • 1962- BAFTA [Σημ 3] Award for Best Actor, Divorzio all’ italiana
  • 1962- Nastro d’ Argento for Best Actor, Divorzio all’ italiana
  • 1962- υποψηφιότητα, Academy Award for Best Actor, Divorzio all’ italiana
  • 1962- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, Cronaca familiare
  • 1963- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, 8 1,2
  • 1963- BAFTA Award for Best Actor, Ieri, oggi, domani
  • 1963- David di Donatello for Best Actor, Ieri, oggi, domani
  • 1964- David di Donatello for Best Actor, Matrimonio all’ italiana
  • 1964- Golden Globe Henrietta Award-World Film Favorite Actor, Matrimonio all’ italiana
  • 1964- υποψηφιότητα, Golden Globe Award for Best Actor, Matrimonio all’ italiana
  • 1964- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, Matrimonio all’ italiana
  • 1965- San Sebastian International Film Festival Best Actor, Casanova 70
  • 1965- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, La decima vittima
  • 1966- υποψηφιότητα, Golden Globe Henrietta Award-World Film Favorite Actor, Io, io, io… e gli altri
  • 1970- Cannes Film Festival Award for Best Actor, The Pizza Triangle
  • 1970- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, The Pizza Triangle
  • 1975- Globo d’ Oro Award for Best Actor, La Donna della domenica
  • 1977- Globo d’ Oro Award for Best Actor, Una giornata particolare
  • 1977- Grolla d’ Oro for Best Actor, Una giornata particolare
  • 1977- υποψηφιότητα, Academy Award for Best Actor, Una giornata particolare
  • 1977- Golden Globe Award for Best Actor, Una giornata particolare
  • 1982- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, La nuit de Varennes
  • 1983- Sant Jordi Awards Best Performance in a Foreign Film, Storia di Piera
  • 1984- Globo d’ Oro Award for Best Actor, Enrico IV
  • 1985- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, Maccheroni
  • 1986- Nastro d’ Argento for Best Actor, Ginger e Fred
  • 1986- David di Donatello for Best Actor, Ginger e Fred
  • 1986- Globo d’ Oro Award for Best Actor, Ginger e Fred
  • 1986- Sant Jordi Awards Best Performance in a Foreign Film, Ginger e Fred
  • 1987- Nastro d’ Argento for Best Actor, Occhi neri
  • 1987- David di Donatello for Best Actor, Occhi neri
  • 1987- Cannes Film Festival Award for Best Actor, Occhi neri
  • 1987- υποψηφιότητα, Academy Award for Best Actor, Occhi neri
  • 1989- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, Che ora è?
  • 1989- Venice Film Festival- Volpi Cup, Che ora è?
  • 1990- Globo d’ Oro Award for Best Actor, Verso sera
  • 1990- Nastro d’ Argento for Best Actor, Verso sera
  • 1990- Honorary Golden Lion, Verso sera
  • 1992- υποψηφιότητα, Golden Globe Award for Best Actor, Used people
  • 1993- Venice Film Festival- Volpi Cup, Un, deux, trois, soleil
  • 1994- National Board of Review Award for Best Acting by an Ensemble, Prêt-à-Porter
  • 1995- David di Donatello for Best Actor, Sostiene Pereira
  • 1995- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, Sostiene Pereira
  • 1996- Silver Wave, Trois vies et une seule mort

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Πρωτότυπος τίτλος Ελληνικός τίτλος Σκηνοθέτης
1939 Marionette Μαριονέτες Κάρμινε Γκαλόνε
1941 ·La corona di ferro Το σιδηρούν στέμμα Αλεσάντρο Μπλαζέττι
1942 Una storia d'amore Μάριο Καμερίνι
1943 I bambini ci guardano Κατηγορώ τους γονείς μου Βιττόριο ντε Σίκα
1948 I Miserabili Οι άθλιοι Ρικάρντο Φρέντα
·Vertigine d'amore Λουίτζι Καπουάνο
1950 ·Contro la legge Φλάβιο Καλτσαβάρα
·Domenica d'agosto Λουτσιάνο Έμμερ
Vent'anni Τζιόρτζιο Μπιάνκι
Cuori sul mare Τζιόρτζιο Μπιάνκι
Vita da cani Στένο & Μονιτσέλλι
·Atto di accusa Το τρίτο μου έγκλημα Τζιάκομο Τζεντιλόμο
1951 Parigi è sempre Parigi Παρίσι και πάλι Παρίσι Λουτσιάνο Έμμερ
·Passaporto per l'oriente Ρόμολο Μαρτσελλίνι
1952 Le ragazze di Piazza di Spagna Λουτσιάνο Έμμερ
Sensualità Σκλάβοι του πόθου Κλεμέντε Φρακάσσι
L’ eterna catena Επρόδωσα τον αδελφό μου Αντόν Τζούλιο Μαϊάνο
Tragico ritorno Πιερ Λουίτζι Φαράλντο
La muta di Portici Τζόρτζιο Ανσόλντι
Penne nere Ορέστε Μπριανκόλι
Gli eroi della domenica Μάριο Καμερίνι
1953 Il viale della speranza Ντίνο Ρίζι
Lulù Φερνάντο Τσέρκιο
Febbre di vivere Κλαούντιο Γκόρα
Non è mai troppo tardi Φιλίππο Βάλτερ Ράττι
La valigia dei sogni Λουίτζι Κομεντσίνι
1954 Cronache di poveri amanti Η ιστορία των φτωχών εραστών Κάρλο Λιτσάνι
Tempi nostri Αλεσσάντρο Μπλαζέττι
Schiava del peccato Σκλάβα της αμαρτίας Ραφαέλλο Ματαράτσο
Giorni d’ amore Ημέρες έρωτος Τζιουζέππε Ντε Σάντις
Casa Ricordi Το σπίτι των αναμνήσεων Κάρμινε Γκαλλόνε
Peccato che sia una canaglia Η εκρηκτική λωποδύτρια Αλεσσάντρο Μπλαζέττι
La principessa delle Canarie Η πριγκίπισσα των Καναρίων Πάολο Μόφφα
1955 Tam tam mayumbe Ταμ ταμ Τζιάν Γκάσπαρε Ναπολιτάνο
La bella mugnaia Η ωραία μυλωνού Μάριο Καμερίνι
Il fiume dei faraoni Ουμπάλντο Ραγκόνα
La fortuna di essere donna Ευτυχώς που είμαι γυναίκα Αλεσσάντρο Μπλαζέττι
Il bigamo Ο δίγαμος Λουτσιάνο Έμμερ
1957 Padri e figli Πίσω από τα κλειστά παράθυρα Μάριο Μονιτσέλλι
Il momento più bello Η πιο όμορφη στιγμή Λουτσιάνο Έμμερ
Le notti bianche Λευκές νύχτες Λουκίνο Βισκόντι
Il medico e lo stregone Ο τυχοδιώκτης της πεντάρας Μάριο Μονιτσέλλι
1958 Un ettaro di cielo Γκλάουκο Καζαντίο
La ragazza della salina Το νησί των αμαρτωλών Φράντισεκ Τσαπ
I soliti ignoti Ο κλέψας του κλέψαντος Μάριο Μονιτσέλλι
Amore e guai Άντζελο Ντόριγκο
Racconti d’ estate Διακοπές στο Πορτοφίνο Τζιάννι Φραντσιολίνι
1959 La Loi Θηλυκός δαίμων Ζυλ Ντασσέν
Il nemico di mia moglie Η γυναίκα μου, αυτό το τέρας Τζιάννι Πουτσίνι
Tutti innamorati Τζιουζέππε Ορλαντίνι
Ferdinando I° re di Napoli Ένας τρελός τρελός βασιλιάς Τζιάννι Φραντσιολίνι
1960 La Dolce Vita Γλυκιά ζωή Φεντερίκο Φελίνι
Il bell’ Antonio Μπελ Αντόνιο Μάουρο Μπολονίνι
Adua e le compagne Κοκκέτες πολυτελείας Αντόνιο Πιετράντζελι
1961 La notte Η νύχτα Μικελάντζελο Αντονιόνι
L’ assassino Ο δολοφόνος της Ρώμης Έλιο Πέτρι
Fantasmi a Roma Φαντάσματα στη Ρώμη Αντόνιο Πιετράντζελι
Divorzio all'italiana Διαζύγιο αλά ιταλικά Πιέτρο Τζέρμι
1962 Vita privata Η ιδιωτική μου ζωή Λουί Μαλ
Cronaca familiare Το ημερολόγιο ενός αμαρτωλού Βαλέριο Τζουρλίνι
1963 Φεντερίκο Φελίνι
I compagni Οι σύντροφοι Μάριο Μονιτσέλλι
Ieri, oggi, domani Χθες, σήμερα, αύριο Βιττόριο ντε Σίκα
1964 L'uomo dei cinque palloni Ο άνθρωπος με τα μπαλόνια Μάρκο Φερέρι
Matrimonio all’italiana Φιλουμένα Μαρτουράνο - Γάμος αλά ιταλικά Βιττόριο ντε Σίκα
1965 Casanova 70 Καζανόβας ‘70 Μάριο Μονιτσέλλι
La decima vittima Το δέκατο θύμα Έλιο Πέτρι
Oggi, domain e dopodomani Ο άνδρας, η γυναίκα και τα λεφτά Εντουάρντο Ντε Φιλίππο, Μάρκο Φερέρι & Λουτσιάνο Σάλτσε
1966 Io, io, io… e gli altri Οι εγωισταί Αλεσσάντρο Μπλαζέττι
Poppies Are Also Flowers Απόρρητος φάκελος «κόκκινη παπαρούνα» Τέρενς Γιάνγκ
Spara forte, più forte... non capisco Μια γυναίκα δυναμίτης Εντουάρντο Ντε Φιλίππο
1967 Lo straniero Ο ξένος Λουκίνο Βισκόντι
Questi fantasmi Η ωραία και ο ναπολιτάνος Ρενάτο Καστελλάνι
1968 Amanti Οι ερασταί Βιττόριο ντε Σίκα
Diamonds for Breakfast Διαμάντια για κολατσιό Κρίστοφερ Μοράχαν
1970 I girasoli Το ηλιοτρόπιον Βιττόριο ντε Σίκα
Dramma della gelosia (tutti i particolari in cronaca) Δράμα ζηλοτυπίας Έττορε Σκόλα
Giochi particolari Γεύση από ηδονή Φράνκο Ιντοβίνα
Leo the Last Λέων ο έσχατος Τζον Μπούρμαν
La moglie del prete Η γυναίκα του παπά Ντίνο Ρίζι
1971 Scipione detto anche l'Africano Λουίτζι Μάνι
·Permette? Rocco Papaleo Έττορε Σκόλα
Correva l’ anno di grazia 1870 Αλφρέντο Τζιαννέττι
Ça n’ arrive qu’aux autres Στη σκιά μιας μεγάλης αγάπης Ναντίν Τρεντινιάν
1972 Roma Ρώμη Φεντερίκο Φελίνι
La cagna Μάρκο Φερέρι
What? Τι; Ρομάν Πολάνσκι
1973 Mordi e fuggi Το αξέχαστο Σαββατοκύριακο Ντίνο Ρίζι
Rappresaglia Αντίποινα Γιώργος Κοσμάτος
·La grande abbuffata Το μεγάλο φαγοπότι Μάρκο Φερέρι
L'événement le plus important depuis que l'homme a marché sur la lune Το πιο σημαντικό γεγονός μετά την κατάκτηση της σελήνης Ζακ Ντεμί
Salut l'artiste Δυο αγάπες, δυο γυναίκες κι ένα αίνιγμα Υβ Ρομπέρ
1974 Allonsanfàn Αλοζανφάν Πάολο και Βιττόριο Ταβιάνι
Non toccare la donna bianca Κάτω τα χέρια απ’ τη λευκή γυναίκα Μάρκο Φερέρι
·C'eravamo tanto amati Έττορε Σκόλα
1975 La pupa del gangster Το κορίτσι του γκάνγκστερ Τζιόρτζιο Καπιτάνι
Per le antiche scale Κατρακυλώντας στα παλιά σκαλοπάτια Μάουρο Μπολονίνι
Divina creatura Ερωτικός κύκλος Τζιουζέππε Πατρόνι Γκρίφφι
La Donna della domenica Η γυναίκα της Κυριακής Λουίτζι Κομεντσίνι
1976 Culastrisce nobile veneziano Φλάβιο Μογκερίνι
·Todo modo Μια σειρά δολοφονίες Έλιο Πέτρι
·Signore e signori, buonanotte Κυρίες και κύριοι, καληνύχτα σας Λουίτζι Κομεντσίνι, Μάριο Μονιτσέλλι, Νάννι Λόυ, Έττορε Σκόλα, Λουίτζι Μάνι
1977 Una giornata particolare Μια ξεχωριστή μέρα Έττορε Σκόλα
Mogliamante Ελάτε… να σας γδύσουμε Μάρκο Βικάριο
Doppio delitto Διπλή δολοφονία Στένο
1978 Ciao maschio Γεια σου πίθηκε Μάρκο Φερέρι
Così come sei Μείνε όπως είσαι Αλμπέρτο Λαττουάντα
Fatto di sangue fra due uomini per causa di una vedova. Si sospettano moventi politici Εκδίκηση Λίνα Βερτμύλλερ
1979 L’ ingorgo Το μεγάλο μποτιλιάρισμα Λουίτζι Κομεντσίνι
Giallo napoletano Παροξυσμός Σέρτζιο Κορμπούτσι
1980 La terrazza Η ταράτσα Έττορε Σκόλα
La città delle donne Η πόλη των γυναικών Φεντερίκο Φελίνι
1981 Fantasma d’ amore Ερωτική οπτασία Ντίνο Ρίζι
La pelle Το δέρμα Λιλιάνα Καβάνι
1982 La nuit de Varennes Η νύχτα της Βαρέν Έττορε Σκόλα
Oltre la porta Πίσω από την πόρτα Λιλιάνα Καβάνι
1983 Storia di Piera Η ιστορία της Πιέρα Μάρκο Φερέρι
Gabriela, Cravo e Canela Γκαμπριέλα Μπρούνο Μπαρρέτο
Il generale dell’ armata morta Λουτσιάνο Τόβολι
1984 Enrico IV Ερρίκος Δ΄ Μάρκο Μπελόκκιο
1985 Le due vite di Mattia Pascal Μια δεύτερη ευκαιρία Μάριο Μονιτσέλλι
Maccheroni Μακαρόνι Έττορε Σκόλα
·I soliti ignoti vent'anni dopo Ο κλέψας του κλέψαντος No 2: Το μεγάλο κόλπο Αμάντσιο Τοντίνι
1986 Ginger e Fred Τζίντζερ και Φρεντ Φεντερίκο Φελίνι
Ο μελισσοκόμος Θόδωρος Αγγελόπουλος
1987 Oci ciornie Τα μαύρα μάτια Νικήτα Μιχαλκόφ
Intervista Η συνέντευξη Φεντερίκο Φελίνι
Miss Arizona Παλ Σάντορ
1989 Splendor Έττορε Σκόλα
Chè ora è? Έττορε Σκόλα
1990 Stanno tutti bene Είναι όλοι τους καλά Τζιουζέππε Τορνατόρε
Verso sera Φραντσέσκα Αρκιμπούτζι
1991 Cin cin Ώριμες φράουλες Τζιν Σακς
Le voleur d’enfants Κριστιάν ντε Σαλόνζ
Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού Θόδωρος Αγγελόπουλος
1992 Used People Ξεχωριστοί άνθρωποι Μπιμπάν Κίντρον
1993 Un, deux, trois, soleil Μπερτράν Μπλιέ
De eso no se habla Μαρία Λουίζα Μπέμπεργκ
1994 Prêt-à-porter Πρετ-α-Πορτέ Ρόμπερτ Άλτμαν
La vera vita di Antonio H. Έντσο Μοντελεόνε
1995 Les cent et une nuits de Simon Cinéma Ανιές Βαρντά
Sostiene Pereira Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα Ρομπέρτο Φαέντσα
Al di là delle nuvole Πέρα από τα σύννεφα Μικελάντζελο Αντονιόνι, Βιμ Βέντερς
1996 Trois vies et une seule mort Τρεις ζωές και ένας μόνο θάνατος Ραούλ Ρουίζ
1997 Viagem ao Princípio do Mundo [Σημ 4] Ταξίδι στην αρχή του κόσμου Μανουέλ ντε Ολιβέιρα
Mi ricordo sì io mi ricordo[Σημ 5] Άννα Μαρία Τατό

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. που συμπρωταγωνίστησαν στην ταινία Οι ερασταί (1968)
  2. Στη σκιά μιας μεγάλης αγάπης (1971), La cagna (1972), Το πιο σημαντικό γεγονός μετά την κατάκτηση της σελήνης (1973), Κάτω τα χέρια απ’ τη λευκή γυναίκα(1974)
  3. BAFTA (British Academy of Film and Television Arts)
  4. προβλήθηκε μετά θάνατον
  5. προβλήθηκε μετά θάνατον

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12556886j. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: «Marcello Mastroianni». (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. 118731653. Ανακτήθηκε στις 17  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Marcello-Mastroianni. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. deces.matchid.io/id/ZQbT6gZdHUv7.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12556886j. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. p24946.htm#i249457. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  7. www.worldcat.org/title/beyond-the-latin-lover-marcello-mastroianni-masculinity-and-italian-cinema/oclc/52821193.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  9. www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-1988.85.0.html. Ανακτήθηκε στις 5  Δεκεμβρίου 2019.
  10. «Ο Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι μας ξεναγεί στη «Γλυκιά Ζωή» του Φεντερίκο Φελίνι». https://tvxs.gr/news/sinema/20-xronia-xoris-ton-mastrogianni-kai-taksideyoyme-sti-glykia-zoi. 
  11. «Η «γλυκιά ζωή» του Μαρτσέλο Μαστρογιάνι». Το Βήμα. 22-12-1996. http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=84713.