Πιέτρο Τζέρμι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Πιέτρο Τζέρμι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση14  Σεπτεμβρίου 1914[1][2]
Γένοβα[3]
Θάνατος5  Δεκεμβρίου 1974[1][4][5]
Ρώμη
Αιτία θανάτουηπατίτιδα
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία (1946–1974)
Βασίλειο της Ιταλίας (1914–1946)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[6][7]
ΣπουδέςΠειραματικό Κέντρο Κινηματογράφου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογράφου[8]
ηθοποιός
παραγωγός ταινιών
σεναριογράφος[8]
σκηνοθέτης[9][10]
Αξιοσημείωτο έργοΔιαζύγιο αλά Ιταλικά
Seduced and Abandoned
Alfredo, Alfredo
Κυρίες και Κύριοι
Περίοδος ακμής1939 - 1972
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΌσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου (1963)
Χρυσός Φοίνικας (1966)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πιέτρο Τζέρμι (ιταλικά: Pietro Germi), (14 Σεπτεμβρίου 1914 - 5 Δεκεμβρίου 1974), ήταν Ιταλός ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης.

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζέρμι γεννήθηκε στη Γένοβα της Λιγουρίας σε μια οικογένεια μεσαίας τάξης. Παρακολούθησε σύντομα το ναυτικό σχολείο πριν αποφασίσει να ακολουθήσει μια καριέρα στον κινηματογράφο.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σπούδασε υποκριτική και σκηνοθεσία στο Πειραματικό Κέντρο του Κινηματογράφου της Ρώμης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη σχολή, ο Τζέρμι εργαζόταν παραλλήλα ως ηθοποιός, βοηθός σκηνοθέτη και, σε ορισμένες περιπτώσεις ως συγγραφέας. Ο Τζέρμι έκανε το σκηνοθετικό ντεμπούτο του το 1945 με την ταινία Ο Μάρτυρας. Όλες οι πρώτες ταινίες του, ήταν σε νεορεαλιστικό ύφος. που ασχολούνταν με κοινωνικά δράματα και σύγχρονα ζητήματα που αφορούσαν τους παραδοσιακούς ανθρώπους της Σικελίας.

Με τα χρόνια, ο Τζέρμι απομακρύνθηκε από το κοινωνικό δράμα προς τις σατιρικές κωμωδίες, αλλά διατήρησε το αγαπημένο του στοιχείο του λαού της Σικελίας. Ο Τζέρμι έγραψε τα σενάρια για όλες τις ταινίες που σκηνοθέτησε και εμφανίστηκε ως ηθοποιός σε μερικές από αυτές.

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ενδεικτική φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Παρασκήνια (1939)
  • Οι Δέκα Εντολές (1945)
  • Η Μαρτυρία (1946)
  • Η χαμένη νεολαία (1947)
  • Στο όνομα του νόμου (1948)
  • Διαφυγή στη Γαλλία (1948)
  • Ο δρόμος της ελπίδας (1950)
  • Κατά του Νόμου (1950)
  • Ζήλια (1953)
  • Ο άνθρωπος του σιδηρόδρομου (1955)
  • Τα γεγονότα μιας δολοφονίας (1959)
  • Διαζύγιο αλά Ιταλικά (1961)
  • Συζευγμένοι και εγκαταλελειμμένοι (1963)
  • Κυρίες και Κύριοι (1965)
  • Σεραφίνο (1968)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0314584. Ανακτήθηκε στις 17  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 6805332. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14048601g. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. (Αγγλικά) SNAC. w69f1d64. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14048601g. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. CONOR.SI. 81184355.
  8. 8,0 8,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2015.
  9. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0174075. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2022.
  10. www.acmi.net.au/creators/28187.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]