Αλμπέρτο Σόρντι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλμπέρτο Σόρντι
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Alberto Sordi (Ιταλικά)
Γέννηση15  Ιουνίου 1920[1][2][3]
Ρώμη
Θάνατος24  Φεβρουαρίου 2003[1][3][4]
Ρώμη[5]
Αιτία θανάτουέμφραγμα του μυοκαρδίου
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΚάμπο Βεράνο[6]
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία (1946–2003)
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογράφου, ηθοποιός θεάτρου[7], σεναριογράφος, ηθοποιός ταινιών, τραγουδιστής[8], ηθοποιός μεταγλωτισμού[9], ηθοποιός τηλεόρασης, κωμικός, συνθέτης[10], ηθοποιός[10] και σκηνοθέτης[10][11]
ΒραβεύσειςΙππότης του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος της τιμής της Ιταλικής Δημοκρατίας (16  Μαρτίου 1994), Βραβείο Χρυσές Σφαίρες για τον Καλύτερο Άνδρα Ηθοποιό σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ, Αργυρή Άρκτος καλύτερου άνδρα ηθοποιού, Νταβίντ ντι Ντονατέλο Α' Ανδρικού Ρόλου, David di Donatello Award for Lifetime Achievement, Flaiano Prize, Giffoni Film Festival, Ιταλικές Χρυσές Σφαίρες, Nastro d'Argento for Best Actor, Nastro d'Argento for Best Supporting Actor, Nastro d'argento for career, Moscow International Film Festival awards, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας, Αργυρή Άρκτος και Χρυσό μετάλλιο του Τάγματος της Αξίας για τον πολιτισμό και την τέχνη
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Αλμπέρτο Σόρντι (ιταλ.:Alberto Sordi), (Ρώμη, 15 Ιουνίου 1920 - Ρώμη, 24 Φεβρουαρίου 2003) ήταν Ιταλός ηθοποιός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος, συνθέτης, τραγουδιστής και ηθοποιός φωνής. Από τους σημαντικότερους ηθοποιούς του ιταλικού κινηματογράφου, πρωταγωνίστησε σε 160 ταινίες και θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους ερμηνευτές της ιταλικής κωμωδίας μαζί με τους Νίνο Μανφρέντι, Βιτόριο Γκάσμαν και Ούγκο Τονιάτσι [12][13], ένα κουαρτέτο με το οποίο γενικά συγκρίνεται επίσης με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι [14][15] Επιπλέον, μαζί με τον Άλντο Φαμπρίτσι και την Άννα Μανιάνι, ήταν από τους μεγαλύτερους εκφραστές του ρωμαϊκού κινηματογράφου.[16]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναμνηστική πλακέτα του Αλμπέρτο Σόρντι στο Τραβεστέρε[17]

Ο Αλμπέρτο Σόρντι γεννήθηκε στη Ρώμη[18], στην περιοχή Τραβεστέρε, στις 15 Ιουνίου 1920 , τελευταίος γιος του Πιέτρο Σόρντι ντι Βαλμοντόνε (1879-1941) , ενός καθηγητή μουσικής και οργανοπαίχτη και της Μαρία Ρίτζεττι ντι Σγκουρτζόλα (1889-1952), δασκάλας δημοτικού σχολείου. Ο Σόρντι είχε επίσης τις αδερφές του Σαβίνα (1911-1972) και Ωρέλια (1917-2014), τον αδελφό του Τζουζέπε (1915-1990), ενώ ο άλλος αδελφός του, που ονομαζόταν επίσης Αλμπέρτο,[19] πέθανε στις 24 Μαΐου 1916 λίγες μέρες μετά την γέννηση του.[20] Ο παππούς και η γιαγιά του από την πλευρά του πατέρα του, Φρανσέσκο Σόρντι και Αδελάιδ Πιασεντίνι ήταν επίσης και οι δύο από το Βαλμοντόνε και ο Αλμπέρτο πέρασε μέρος της παιδικής του ηλικίας μαζί τους. [21][22] Στη Ρώμη, φοίτησε στο δημοτικό σχολείο "Αρμάντο Ντίας".[23]

Οι πρώτες εμπειρίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια του δημοτικού σχολείου άρχισε να αυτοσχεδιάζει μικρά έργα σε κουκλοθέατρο.[23] Τραγούδησε επίσης ως σοπράνο στην παιδική χορωδία της Καπέλα Σιξτίνα.[23] σε σκηνοθεσία του Ντον Λορέντζο Περόζι, μέχρι την πρώιμη μεταμόρφωση της φωνής της σε μπάσα, [24] που αργότερα έγινε ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Σπούδασε ερμηνευτής όπερας και εμφανίστηκε στη σκηνή της όπερας για μια ορισμένη περίοδο της νιότης του.

Το 1936 ηχογράφησε έναν δίσκο με παιδικά παραμύθια για τη δισκογραφική εταιρεία Fonit και με τα έσοδα έφυγε για το Μιλάνο, όπου γράφτηκε στην σχολή υποκριτικής Accademia dei filodrammatici. Για να μετακομίσει στο βορρά, εγκατέλειψε τις σπουδές του στο Εμπορικό Ινστιτούτο "Τζούλιο Ρομάνο" στο Τραστέβερε [23][24] (παρόλα αυτά απέκτησε το δίπλωμα λογιστικής του λίγα χρόνια αργότερα για να ευχαριστήσει τη μητέρα του).[25] Η εμπειρία αυτή ήταν ανεπιτυχής[26] και έληξε με την εκδίωξη του νεαρού Σόρντι λόγω της αισθητής κλίσης της ρωμαϊκής διαλέκτου.

Κομπάρσος και ηθοποιός φωνής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχοντας επιστρέψει στην πρωτεύουσα, το 1937 βρήκε δουλειά ως κομπάρσος στην Τσινετσιτά, εμφανιζόμενος στην ταινία υπερπαραγωγή Scipio Africanus στον ρόλο ενός Ρωμαίου στρατιώτη. [23] Την ίδια χρονιά κέρδισε έναν διαγωνισμό που πραγματοποιήθηκε από την Metro-Goldwyn-Mayer για να ντουμπλάρει τη φωνή του Όλιβερ Χάρντι,[24] μαζί με τον Μάουρο Ζαμπούτο, ο οποίος ντούμπλαρε τη φωνή του Σταν Λόρελ. Όπως είπε ο ίδιος ο Σόρντι στο τηλεοπτικό πρόγραμμα Laurel & Hardy - Two Heads Without Brains , εμφανίστηκε στις οντισιόν χωρίς συγκεκριμένη εμπειρία μεταγλώττισης και με ελάχιστες προσδοκίες επιτυχίας, λαμβάνοντας υπόψη τον ανταγωνισμό από καταξιωμένους επαγγελματίες του κλάδου. Ωστόσο ήταν ο διευθυντής μεταγλώττισης της MGM, Φράνκο Σκιράτο [20]που θεώρησε τη χαμηλή καταγραφή και τον «ζεστό και ήπιο» τόνο της φωνής του έναν ιδανικό συνδυασμό για το αξιοσημείωτο μέγεθος του χαρακτήρα. Ως εκ τούτου, επιλέχτηκε χωρίς δισταγμό, κάνοντας το ντεμπούτο του στην επαναμεταγραφή της κωμωδίας Sotto zero [27] το 1939, ακολουθούμενη από την ταινία μεγάλου μήκους The Flying Devils την ίδια χρονιά.[27]

Επιλεγμένη Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb13899925t. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 10302990. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0063674.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  6. ↑ 6,0 6,1 «Al Verano a spasso nella storia del cinema con la guida tra le tombe di attori e registi». (Ιταλικά) Ανακτήθηκε στις 11  Απριλίου 2014.
  7. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2015.
  8. ↑ Ανακτήθηκε στις 17  Ιουνίου 2019.
  9. ↑ Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2019.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/147005. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  11. ↑ www.acmi.net.au/creators/28411.
  12. ↑ «I COLONNELLI DEL CINEMA ITALIANO» (στα Ιταλικά). 10 Μαρτίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2020. 
  13. ↑ Il cinema italiano contemporaneo: Da "La dolce vita" a "Centochiodi" (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2016. , Laterza, Bari 2007 - ed. dig. 11-2015
  14. ↑ «Teche RAI» (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Σεπτεμβρίου 2016.  Consultato il 18 agosto 2016
  15. ↑ «Treccani - Enciclopedia del Cinema (2003)» (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2020. 
  16. ↑ «Aldo Fabrizi». MYmovies (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2014. 
  17. ↑ Nel 2012 è stata posta una targa ricordo a spese di un privato («articolo del messaggero di Roma» (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαΐου 2014. 
  18. ↑ L'edificio in cui visse fu demolito nel 1930 per fare spazio alla costruzione del Palazzo delle Sacre Congregazioni Romane. Nel sito originario fu apposta una targa commemorativa.
  19. ↑ Sordi si riferì a lui come "Albertino" in alcune interviste
  20. ↑ 20,0 20,1 Righetti, op.cit. 
  21. ↑ «Rassegna stampa Alberto Sordi» (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2009. 
  22. ↑ «Tutta la verità sulla vita di Sordi: dall'esordio fino alla lite per il testamento» (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-02-02. https://web.archive.org/web/20170202014043/http://www.liberoquotidiano.it/gallery/spettacoli/11937284/alberto-sordi-carlo-verdone-testamento-righetti-.html. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2017. 
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 23,4 Claudio G. Fava, op. cit., p. 17
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 «Biografia - Alberto Sordi» (στα Ιταλικά). Alberto Sordi. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2016. 
  25. ↑ Intervista al quotidiano l'Unità del 24/12/1985, p. 11
  26. ↑ Come Alberto Sordi stesso ebbe a raccontare in una puntata del Maurizio Costanzo Show, durante la frequenza dell'Accademia, l'insegnante di dizione lo chiamò in disparte e gli disse: «Lei dice guèra, ma si dice guèrra». Lui rispose: «Me se strigne 'a gola a dì guèrra». Venne espulso dopo poche settimane. Cfr. Fava, op.cit.
  27. ↑ 27,0 27,1 «IL MONDO DEI DOPPIATORI - In...soliti ignoti, il quiz sul doppiaggio - ARCHIVIO: domanda 51». antoniogenna.net (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Νταβίντ ντι Ντονατέλο Α' Ανδρικού Ρόλου
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αλμπέρτο_Σόρντι&oldid=10492843"