Λορίν Χάτον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λόρεν Χάτον
Η Χάτον το 1997
Γέννηση17  Νοεμβρίου 1943[1]
Τσάρλεστον
ΚατοικίαTaos
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Τουλέιν, Πανεπιστήμιο της Νότιας Φλόριντα, George D. Chamberlain High School[2], St. Joseph Central Catholic High School[3] και Tulane University School of Liberal Arts
Ιδιότηταμοντέλο[4], ηθοποιός τηλεόρασης, ηθοποιός ταινιών και παραγωγός ταινιών[5]
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Λορίν Χάτον (πραγματικό όνομα Μαίρη Λόρενς Χάτον, 17 Νοεμβρίου 1943 - ) είναι μοντέλο και ηθοποιός από τις ΗΠΑ. Γεννημένη και μεγαλωμένη στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες, η Χάτον μετακόμισε στη Νέα Υόρκη πολύ νέα, για να ξεκινήσει καριέρα μόντελινγκ. Αν και αρχικά απορρίφθηκε από τα πρακτορεία λόγω ενός κενού ανάμεσα στα δόντια της, υπέγραψε συμβόλαιο με την εταιρεία καλλυντικών Revlon το 1973, το οποίο τότε ήταν το μεγαλύτερο συμβόλαιο στην ιστορία της βιομηχανίας του μόντελινγκ.[6]

Κατά τη διάρκεια της καριέρας της, η Χάτον εργάστηκε τόσο ως μοντέλο όσο και ως ηθοποιός, κάνοντας το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο στο αθλητικό δράμα Paper Lion το 1968, δίπλα στον Άλαν Άλντα. Έπαιξε επίσης πρωταγωνιστικούς ρόλους στις ταινίες Ο τζογαδόρος (1974) και American Gigolo (1980) και αργότερα εμφανίστηκε στην τηλεόραση στις σειρές Paper Dolls και Nip/Tuck.

Η Χάτον συνέχισε να είναι μοντέλο μέχρι τα εβδομήντα της, εμφανιζόμενη σε πολυάριθμες διαφημιστικές καμπάνιες για τις εταιρείες H&M, Lord and Taylor και Alexander Wang και εμφανίστηκε στην πασαρέλα για την κολεξιόν του Τομ Φορντ την άνοιξη του 2012 και για την Bottega Veneta στην Εβδομάδα Μόδας Νέας Υόρκης το 2016.

Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πραγματικό όνομα της Χάτον είναι Μαίρη Λόρενς Χάτον. Γεννήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 1943, στο Τσάρλεστον της Νότιας Καρολίνας, από τους Λόρενς Μπράιαν Χάτον και Μίνι (Μπάρενς) Χάτον.[7] Ο πατέρας της ήταν γέννημα θρέμμα από το Μισισίπι, όπου μεγάλωσε δίπλα στον Γουίλιαμ Φόκνερ, και μετατέθηκε στην Αγγλία στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν γεννήθηκε η Λόρεν.[7]

Μετά τον πόλεμο, η μητέρα της Χάτον χώρισε από τον πατέρα της το 1945 και εκείνη μετακόμισε στο Μαϊάμι και αργότερα στην Τάμπα της Φλόριντας. Η Χάτον πέρασε τα υπόλοιπα παιδικά της χρόνια στην Τάμπα, μη γνωρίζοντας τον πατέρα της, ο οποίος πέθανε στις 24 Ιουνίου 1956 από καρδιακή προσβολή σε ηλικία 37 ετών. Εργαζόταν ως αγροτικός συντάκτης στο The Cotton Trade Journal, ζώντας στο Σέλμπι του Τενεσί με τη δεύτερη σύζυγό του. «Το ότι δεν γνώρισα ποτέ τον πατέρα μου ήταν το πιο οδυνηρό πράγμα στη ζωή μου», είπε η Χάτον το 1996.[7]

Μετά τον δεύτερο γάμο της μητέρας της, η Χάτον πήρε το επώνυμο Χολ, αν και ο πατριός της δεν την υιοθέτησε ποτέ επίσημα.[8] Αποφοίτησε από το λύκειο Chamberlain στην Τάμπα το 1961[9] και ήταν από τους πρώτους φοιτητές που φοίτησαν στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Φλόριντας το 1961.[10][11] Αργότερα, η Χάτον συγκατοίκησε με τον πρώην ντισκ τζόκεϊ της Τάμπα, Πατ Τσάμπουρς (βετεράνο πολέμου και 19 χρόνια μεγαλύτερό της, ο οποίος είχε χάσει ένα πόδι σε επίθεση καμικάζι) στη Νέα Υόρκη, όπου εργάστηκε ως σερβιτόρα "κουνελάκι" στο κλαμπ Playboy. Τότε έκανε την πρώτη της εμφάνιση στην τηλεόραση ως διαγωνιζόμενη στην εκπομπή To Tell The Truth το 1963.[12] Το ζευγάρι έζησε στην Ευρώπη, τις Μπαχάμες και αργότερα μετακόμισε στη Νέα Ορλεάνη, όπου η Χάτον φοίτησε στο Newcomb College, στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο Tulane[6][7] από όπου αποφοίτησε με πτυχίο Bachelor of Arts το 1964.[10]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1964–2007: Τα πρώτα βήματα και η Revlon[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Χάτον σε φωτογραφία του 1974 για την ταινία Ο τζογαδόρος

Η Χάτον επέστρεψε μόνη της στη Νέα Υόρκη στα μέσα της δεκαετίας του 1960, άλλαξε το όνομά της και το έκανε "Λορίν Χάτον" και ξεκίνησε καριέρα μοντέλου. Οι πράκτορες της συμβούλεψαν να κρύψει το κενό ανάμεσα στα δόντια της και προσπάθησε να χρησιμοποιήσει κερί για να το κάνει. Αργότερα χρησιμοποίησε μια θήκη, την οποία συχνά κατάπινε ή έβαζε λάθος.[13] Η Χάτον διατήρησε τελικά αυτή την «ατέλεια» και το All Movie Guide δήλωσε ότι της έδινε «μια ευαισθησία που τα άλλα, πιο αιθέρια μοντέλα στερούνταν».[10] Συνέχισε να δουλεύει στο μόντελινγκ και εμφανίστηκε σε μια διαφήμιση του οίκου Chanel το 1968, φωτογραφημένη από τον Ρίτσαρντ Άβεντον.[14]

Το 1973, η Χάτον υπέγραψε συμβόλαιο με τα καλλυντικά Revlon, με αμοιβή 250.000$ ετησίως για 20 ημέρες εργασίας. Αυτή η επαγγελματική σχέση κράτησε 10 χρόνια. Εκείνη την εποχή, ήταν το μεγαλύτερο συμβόλαιο στην ιστορία του μόντελινγκ.[6] Το αρχικό συμβόλαιο της Χάτον με τη Revlon αφορούσε την εκπροσώπηση της σειράς Ultima II. Είκοσι χρόνια αργότερα, υπέγραψε νέο συμβόλαιο με τη Revlon για να γίνει το πρόσωπο του Results, μιας συλλογής θεραπειών ενυδάτωσης.[7] Το συμβόλαιό της με τη Revlon έφερε στη Χάτον και άλλες δουλειές στο μόντελινγκ, η οποία εμφανίστηκε στο εξώφυλλο του περιοδικού Vogue 26 φορές, αριθμός ρεκόρ.[15]

Το 1982, η Χάτον εμφανίστηκε σε δύο διαφημίσεις της Pepsi Light, μία που βουτάει ολόσωμο μαγιό σε μια πισίνα[16] και μία όπου βρέχεται όταν το ντους ανοίγει μόνο του.[17]

Το 1988, εμφανίστηκε σε μια καμπάνια για την Barneys New York,[18] και το 1993, εμφανίστηκε στην πασαρέλα για τον σχεδιαστή Κάλβιν Κλάιν.[11] Το 1997, η Χάτον εμφανίστηκε σε πολλές διαφημιστικές καμπάνιες για το αυστραλιανό πολυκατάστημα David Jones. Το 2001, αντικαταστάθηκε από τη Μέγκαν Γκέιλ.[19]

Η Χάτον εμφανίστηκε στο εξώφυλλο του Νοεμβρίου 1999 του αμερικανικού περιοδικού Vogue ως μία από τις «Σύγχρονες Μούσες».[20] Μετά την ανάρρωσή της από ένα ατύχημα με μοτοσικλέτα το 2000, έγινε η εκπρόσωπος της δικής της μάρκας καλλυντικών "Lauren Hutton's Good Stuff", μιας σειράς προϊόντων για ώριμες γυναίκες.[21] Η μάρκα κυκλοφόρησε κυρίως στις ΗΠΑ, αλλά ήταν διαθέσιμη και στην Ευρώπη και τη Νότια Αμερική.

Τον Οκτώβριο του 2005, οη Χάτον έδωσε συνέντευξη στην εκπομπή Good Morning America του ABC σε σχέση με τη μελλοντική έκδοση του περιοδικού Big που ήταν εξ ολοκλήρου αφιερωμένη στην καριέρα της Χάτον και περιλάμβανε οκτώ σελίδες με γυμνές φωτογραφίες. Η Χάτον συμφώνησε να ποζάρει γυμνή όταν ήταν 61 ετών.

Η Χάτον, η οποία υποτίθεται ότι είναι μία από τις τέσσερις γυναίκες που τους προσφέρθηκαν 1 εκατομμύριο δολάρια από τον Λάρι Φλιντ για να ποζάρουν γυμνές, εξήγησε ότι πρώτα ζήτησε άδεια από τα 14 βαφτιστήρια της.[22]

2008–2021: Πασαρέλα και καμπάνιες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μαζί με μοντέλα όπως η Ιμάν και η Πολίνα Πορίσκοβα, η Χάτον ήταν ένα από τα μέλη της επιτροπής σε μια συζήτηση με τίτλο "Το μοντέλο ως μούσα" σε μια ετήσια εκδήλωση του Μητροπολιτικού Μουσείου.[11][23]

Το 2011, η Χάτον περπάτησε στην πασαρέλα για την ανοιξιάτικη κολεξιόν του 2012 του Τομ Φορντ.[24] Ο σχεδιαστής Αλέξις Μπιτάρ, αποδέκτης του βραβείου CFDA Accessory Designer of the Year, επέλεξε προσωπικά τη Χάτον ως μοντέλο του οίκου του, έχοντας επιλέξει την Τζόαν Κόλινς την προηγούμενη χρονιά. Η Χάτον δήλωσε ότι τα κοσμήματα του Μπιτάρ είναι «σαν τέχνη και δεν μοιάζουν με τίποτα άλλο που έχω δει ποτέ».[25] Στη συνέχεια, η Χάτον εμφανίστηκε δίπλα σε ανθρώπους όπως η ηθοποιός Σούγια Τσανγκ και η κόρη της Άνι Λένοξ Τάλι Λένοξ, στην ανοιξιάτιμη διαφημιστική καμπάνια του 2011 για την εταιρεία Club Monaco.[26]

Εμφανίστηκε στην καμπάνια "Do Something" του σχεδιαστή Αλεξάντερ Γουάνγκ, μαζί με τον Ροντ Στιούαρτ και την Κέιτ Μος το 2015.[27] Συμμετείχε επίσης στην καμπάνια της H&M το φθινόπωρο του 2016.[28]

Κινηματογραφική και τηλεοπτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πριν γίνει διάσημο μοντέλο, η Χάτον έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο στο Paper Lion (1968) και αργότερα έπαιξε στον Τζογαδόρο (1974) δίπλα στον Τζέιμς Κάαν.[29]

Πρωταγωνίστησε επίσης στην τηλεοπτική ταινία του Τζον Κάρπεντερ Someone's Watching Me! (1978) και έπαιξε τον γυναικείο πρωταγωνιστικό ρόλο στο American Gigolo (1980). Συνέχισε με εμφανίσεις στις ταινίες Ο ληστής των διαμαντιών (1984), Once Bitten (1985), μια μέτρια επιτυχία[30] και Guilty as Charged (1992). Έκανε επίσης μια κάμεο εμφάνιση ως καλεσμένη σε πάρτι στην ταινία Τέλεια κορμιά του 1985.

Το 1984, η Χάτον εντάχθηκε στο καστ της βραχύβιας σαπουνόπερας Paper Dolls, όπου συμπρωταγωνιστούσαν οι Λόιντ Μπρίτζες και Μόργκαν Φέρτσαϊλντ. Το 1986, συμπρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική μίνι σειρά Sins, στην οποία πρωταγωνιστούσε η Τζόαν Κόλινς και πρωταγωνίστησε δίπλα στον Στέισι Κιτς στην τηλεοπτική ταινία The Return of Mike Hammer. Την άνοιξη του 1987, η Χάτον έπαιξε έναν πρωταγωνιστικό ρόλο σε ταινία επιστημονικής φαντασίας με τίτλο Timestalkers και την ίδια χρονιά ήταν γκεστ σταρ στη σαπουνόπερα Φάλκον Κρεστ για αρκετά επεισόδια.

Το 1995, η Χάτον πήρε έναν ρόλο στη σαπουνόπερα του CBS Central Park West, υποδυόμενη την πλούσια Λίντα Φέρτσαϊλντ για έναν χρόνο, μέχρι το τέλος της σειράς.[10][11]

Η Χάτον εμφανίστηκε στην πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία μετά από δύο δεκαετίες με την κυκλοφορία το 2009 του Μια οικογένεια ψώνιο, στην οποία πρωταγωνιστούσε μαζί με τον βτέιβιντ Νταχόβνι και την Ντέμι Μουρ.

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Χάτον είχε σχέση 27 ετών με τον μάνατζέρ της Μπομπ Γουίλιαμσον, ο οποίος πέθανε το 1997.[31] Ο Γουίλιαμσον καταχράστηκε περίπου 13 εκατομμύρια δολάρια από τα χρήματά της.[8] Η Χάτον εξήγησε αργότερα ότι της είχε σώσει τη ζωή σε πέντε περιπτώσεις».

Η Χάτον γνώρισε τη Λούκα Μπαμπίνι σε ένα κινηματογραφικό πλατό το 1991 και είπε για την εξέλιξη της σχέσης το 1996: «Έβγαινα από ένα διαζύγιο και έγινε κάτι σαν αδερφή μου. Μετά την ερωτεύτηκα. Και μου άρεσαν τα πόδια της, που λένε πολλά για έναν άνθρωπο».[7]

Τον Οκτώβριο του 2000, η Χάτον εντάχθηκε σε μια ομάδα μοτοσικλετιστών, η οποία περιλάμβανε τους ηθοποιούς Ντένις Χόπερ, Λόρενς Φίσμπερν και Τζέρεμι Άιρονς, που θα έκαναν ένα ταξίδι για να γιορτάσουν την έκθεση «Η τέχνη της μοτοσικλέτας» στο μουσείο Ερμιτάζ-Γκουγκενχάιμ στο Λας Βέγκας της Νεβάδας. Καθοδόν, ενώ έτρεχε με πάνω από 160 χιλιόμετρα την ώρα, η Χάτον συνετρίβη κοντά στο Φράγμα Χούβερ, στα σύνορα μεταξύ των πολιτειών Αριζόνα και Νεβάδα των ΗΠΑ, και υπέστη πολλαπλά κατάγματα στο πόδι και στο χέρι, σπασμένα πλευρά και στέρνο και διάρρηξη του πνεύμονα.[11] Ο Χόπερ θυμήθηκε αργότερα πριν από την έναρξη της διαδρομής: «Φορούσε ένα μικρό κράνος, δεμένο κάτω από το πιγούνι της. Ήταν χαριτωμένο. Και ο Τζέρεμι [Άϊρονς] ήρθε κοντά της και της είπε «Κάνεις πλάκα». Της το έβγαλε και της έδωσε ένα κατάλληλο κράνος».[32]

Η Χάτον ήταν η πρώτη αντιπρόεδρος της Λέσχης Μοτοσικλέτας του Μουσείου Γκούγκενχαϊμ και, το 2003, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Μουσείου Γυναικών στις Τέχνες στην Ουάσιγκτον.[21]

Τον Ιούλιο του 2013, η Χάτον αποκάλυψε ότι έγραφε τα απομνημονεύματά της και εξήγησε την αξία του ταξιδιού και της εξερεύνησης στη ζωή της μέχρι τότε.[15] Η σειρά βιβλίων της Becoming Sar'h κυκλοφόρησε το 2017.

Έχει ζήσει στο Μανχάταν στη Νέα Υόρκη.[33] Από το 2004, η Χάτον διέμενε κυρίως στο Τάος του Νιου Μέξικο,[34] όπου έχει ένα προκατασκευασμένο σπίτι από χάλυβα.[35]

Καταδύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Χάτον εισήχθη στο Women Divers Hall of Fame το 2007 ως οικολόγος και υποστηρικτής των καταδύσεων. Ξεκίνησε τις καταδύσεις τη δεκαετία του 1960 και έχει καταδυθεί σε όλο τον κόσμο.[36]

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Πρωτότυπος τίτλος Τίτλος στα ελληνικά Ρόλος
1968 Paper Lion Κέιτ
1970 Pieces of Dreams Ένοχη αγάπη Πάμελα Γκίμπσον
Little Fauss and Big Halsy Αμέρικα 1971 Ρίτα Νεμπράσκα
1971 My Name Is Rocco Papaleo Τζένι
1974 The Gambler Ο τζογαδόρος Μπίλι
1976 Gator Τ' όνομά μου είναι Γκέιτορ Άγκι Μέιμπανκ
Welcome to L.A. Νόνα Μπρους
1977 Viva Knievel! Μοτοσικλέτες του θανάτου Κέιτ Μόργκαν
1978 A Wedding Παντρολογήματα Φλόρενς Φάρμερ
1980 American Gigolo Μισέλ
1981 Zorro, The Gay Blade Σάρλοτ Τέιλορ Γουίλσον
Paternity Τζένι Λόφτον
1982 All Fired Up Όλο φωτιά, όλο φλόγα Τζέιν
Hécate Εκάτη, η ερωμένη της νύχτας Κλοτίλντ ντε Βάτερβιλ
1983 Starflight One Starflight 1: Απειλή στον αέρα Έρικα
1984 Lassiter Ο ληστής των διαμαντιών Κάρι φον Φούρστεν
1985 Once Bitten κόμισσα
Perfect Τέλεια κορμιά Λορίν Χάτον
1986 Flagrant désir Μαρλένε Μπελ-Φέργκιουσον
1987 Timestalkers Τζόρτζια Κρόφορντ
Malone Ντετέκτιβ Μαλόουν Τζέιμι
1988 Run for Your Life Οι αντίπαλοι Σάρα Φορσάιθ
1989 Forbidden Sun κυρία Λέικ
1990 Fear Τζέσικα Μορό
1991 Missing Pieces Τζένιφερ
Miliardi Κριστίνα Φερέτι
Guilty as Charged Λιζ
1994 My Father the Hero Διακοπές με τον μπαμπά μου Μέγκαν
1997 Die Story von Monty Spinnerratz Έβελιν Τζελιμπέλι
1998 54 Λιζ Βανγκέλντερ
Just a Little Harmless Sex Ιλέιν
1999 Loser Love Ακραίος έρωτας Άνι Ντελακρουά
2009 The Joneses Μια οικογένεια ψώνιο Κέι Σι
2013 Walking Stories θεία Ρούθι
2018 I Feel Pretty Κορίτσι για φίλημα Λίλι Λεκλέρ

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6s615w4. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  3. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  4. ↑ (Αγγλικά) The Fashion Model Directory (FMD). lauren_hutton. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  5. ↑ Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2019.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Lyons, Jenna (28 August 2013). «The Iconoclast: Lauren Hutton». Interview. https://www.interviewmagazine.com/culture/lauren-hutton. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 Wolfson, Nancy (Μαρτίου 1996). «The Loves of Lauren Hutton». Cigar Aficionado. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2021. 
  8. ↑ 8,0 8,1 Simon, Alex. «Lauren Hutton: No Nip/Tuck Required». Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2012. 
  9. ↑ Totem Yearbook. Tampa, Florida. 1961. σελ. 26. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 Hal Erickson (2016). «Lauren Hutton». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις April 7, 2014. https://web.archive.org/web/20160305040251/http://www.nytimes.com/movies/person/34181/Lauren-Hutton/biography. Ανακτήθηκε στις March 24, 2014. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 «Lauren Hutton». Voguepedia: The World of Fashion in Vogue. Conde Naste. 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2014. 
  12. ↑ Meacham, Andrew (April 19, 2009). «Pat Chamburs: Tampa DJ who once lived with Lauren Hutton». Tampa Bay Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 14, 2013. https://web.archive.org/web/20130114022605/http://www.tampabay.com/news/obituaries/article993387.ece. Ανακτήθηκε στις September 7, 2012. 
  13. ↑ Blasberg, Derek. «Lauren Hutton: The Wild One». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2012. 
  14. ↑ «Lauren Hutton in Chanel No. 5 advert from 1968». We Women. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2017. 
  15. ↑ 15,0 15,1 Guy Trebay (Ιουνίου–Ιουλίου 2013). «Lauren Rides Again». Town & Country. Hearst Communications, Inc. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2014. 
  16. ↑ NY Retro Vault (29 Ιανουαρίου 2016). «Pepsi Light w/Lauren Hutton - 1982». YouTube. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2022. 
  17. ↑ robatsea2009 (19 Δεκεμβρίου 2011). «Lauren Hutton for Pepsi Light 1982 TV commercial». YouTube. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2022. 
  18. ↑ Hyland, Veronique (6 Φεβρουαρίου 2015). «Supermodels Court Younger Men in the New Barneys Campaign». New York Magazine. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2017. 
  19. ↑ «The Story of David Jones». David Jones. David Jones. 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2014. 
  20. ↑ Lee, Helen (11 Απριλίου 2007). «Vogue's 'World's Next Top Models' cover». SassyBella.com. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2011. 
  21. ↑ 21,0 21,1 «Perfect Illusions: Eating Disorders and the Family». PBS. 2003. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2014. 
  22. ↑ «Lauren Hutton Poses Nude at 61». ABC News. October 21, 2005. https://abcnews.go.com/GMA/BeautySecrets/Story?id=1236581&page=1. 
  23. ↑ Wilson, Eric (May 4, 2009). «A Museum Gala Where High Cheekbones and Higher Hemlines Rule». The New York Times. https://www.nytimes.com/2009/05/05/fashion/05gala.html?_r=0. Ανακτήθηκε στις March 24, 2014. 
  24. ↑ Okwodu, Janelle (24 Σεπτεμβρίου 2016). «From Lauren Hutton to Gigi Hadid: 6 Reasons Why Bottega Veneta's Cast Rocked». Vogue. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2017. 
  25. ↑ «Lauren Hutton for Alexis Bittar». Grazia Daily. Bauer Consumer Media. 2 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2014. 
  26. ↑ «Spring 2011 Ads: Ryan McGinley Snaps Club Monaco». Daily Front Row. Daily Front Row. 25 Ιανουαρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2014. 
  27. ↑ Sowray, Bibby (2 Σεπτεμβρίου 2015). «Alexander Wang and Rod Stewart want you to DoSomething». The Telegraph. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2017. 
  28. ↑ Rodulfo, Kristina (9 Σεπτεμβρίου 2016). «Watch H&M's Most Inclusive Campaign Yet». Elle. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2017. 
  29. ↑ 2013
  30. ↑ Barton, Steve (10 Ιουλίου 2014). «Don't Grow Up, Warns Upcoming French Thriller». Dread Central (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2023. 
  31. ↑ "Father figure cost supermodel dearly", Reuters via Deseret News (May 9, 2001).
  32. ↑ Mary-Jayne McKay (May 10, 2002). «Lauren Hutton Shows Beauty Is Ageless». CBS News. http://www.cbsnews.com/stories/2002/05/10/48hours/main508637.shtml. Ανακτήθηκε στις March 24, 2014. 
  33. ↑ Kenneth T. Jackson, Lisa Keller, Nancy Flood (2010).
  34. ↑ «Lauren Hutton hospitalized in New Mexico». East Valley Tribune. 13 Απριλίου 2004. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2017. 
  35. ↑ «Lauren Hutton». InStyle Magazine. 2 Απριλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Αυγούστου 2009. 
  36. ↑ «2007 Lauren Hutton». www.wdhof.org. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Λορίν_Χάτον&oldid=10357036"