Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γουόρεν Μπίτι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γουόρεν Μπίτι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Warren Beatty (Αγγλικά)
Γέννηση30 Μαρτίου 1937 (1937-03-30) (87 ετών)
Ρίτσμοντ
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΑμερικανικά αγγλικά
Αγγλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
ΣπουδέςNorthwestern University School of Communication
Stella Adler Studio of Acting
Πανεπιστήμιο Νορθουέστερν
Washington-Liberty High School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός
ηθοποιός ταινιών
σκηνοθέτης κινηματογράφου
σεναριογράφος
παραγωγός ταινιών
συγγραφέας
τηλεοπτικός παρουσιαστής
ηθοποιός θεάτρου
παραγωγός
σκηνοθέτης
Περίοδος ακμής1956
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΔημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑνέτ Μπένινγκ (από 1992)
ΣύντροφοςΛέσλι Καρόν
Μάγια Πλισέτσκαγια
Μαντόνα (1989–1990)
Ιζαμπέλ Ατζανί
Ντάιαν Κίτον
ΤέκναElla Beatty
Isabel Beatty
ΓονείςIra Owens Beaty και Kathlyn Corinne Maclean
ΑδέλφιαΣίρλεϊ Μακ Λέιν (μεγαλύτερη αδερφή)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒραβεία Writers Guild of America
βραβείο Ντονόστια (2001)
Βραβείο της Ένωσης Αμερικανών Σκηνοθετών
Όσκαρ Σκηνοθεσίας (1980)
Παγκόσμιο θεατρικό βραβείο (1960)
California Hall of Fame (2012)
Βραβείο Κένεντι
AFI Life Achievement Award (2008)
Βραβείο Εθνικού Συμβουλίου Κριτικής Καλύτερης Ταινίας
Τάγμα των Τεχνών και των Γραμμάτων
Χρυσές Σφαίρες (1962)
Βραβεία Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (1982)
Golden Lion for Lifetime Achievement (1998)
Bραβείο Έρβιν Θάλμπεργκ (2000)
Χρυσή Σφαίρα Σέσιλ Ντε Μιλ (2007)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Με τη Φέι Ντάναγουεϊ στην ταινία Μπόνι και Κλάιντ (1967)

Ο Γουόρεν Μπίτι (αγγλικά: Henry Warren Beatty), (30 Μαρτίου 1937) είναι Αμερικανός ηθοποιός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός ταινιών, βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθεσίας για την ταινία του 1981 Οι κόκκινοι (Reds, 1981). Στην πολύχρονη καριέρα του ο Μπίτι έλαβε συνολικά 14 υποψηφιότητες για βραβείο Όσκαρ, 4 εκ των οποίων ήταν για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου, ενώ οι υπόλοιπες ήταν για τη σκηνοθεσία, τη συγγραφή σεναρίων και την παραγωγή ταινιών. Έχει επίσης βραβευτεί με 4 Χρυσές Σφαίρες, έχει λάβει το Βραβείο Σεσίλ ντε Μιλ και βραβείο του Αμερικανικού Ινστιτούτο Κινηματογράφου για την προσφορά του στην έβδομη τέχνη.

Όταν ο Γουόρεν Μπίτι ξεκινούσε την καριέρα του κάνοντας την πρώτη εμφάνιση στην τηλεόραση το 1957 η αδελφή του Σίρλεϊ Μακ Λέιν είχε ήδη λάβει αναγνώριση στο χώρο του κινηματογράφου έχοντας συμμετάσχει στην ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ Ποιος σκότωσε τον Χάρι (The Trouble With Harry) το 1955 και στην ταινία που κέρδισε Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας το 1956 την κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Ιουλίου Βερν Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες. Ο Μπίτι συνέχισε παράλληλα να σπουδάζει δράμα στο Πανεπιστήμιο Νορθγουέστερν, αφήνοντας πίσω του το χώρο του αμερικανικού ποδοσφαίρου στο οποίο είχε διαπρέψει κατά την εφηβεία του. Μετά το πρώτο έτος στο πανεπιστήμιο αποφάσισε να μεταφερθεί στη Νέα Υόρκη για να συνεχίσει τις σπουδές του στη σχολή της Στέλλα Άντλερ. Εμφανίστηκε σε πολλές θεατρικές παραστάσεις και το 1960 έλαβε υποψηφιότητα για βραβείο Τόνυ για τη συμμετοχή του στο θεατρικό του Γουίλιαμ Ινγκ A Loss of Roses. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που εμφανίστηκε στο Μπρόντγουεϊ.

Ένα χρόνο αργότερα ο σκηνοθέτης Ελία Καζάν του προσέφερε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Πυρετός στο αίμα (Splendor in the Grass, 1961) πλάι στη Νάταλι Γουντ ταινία για την οποία έλαβε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα για καλύτερη ανδρική ερμηνεία σε δράμα. Ακολούθησε η ταινία Το τέλος μιας αγάπης (The Roman Spring of Mrs. Stone, 1961) βασισμένη σε θεατρικό του Τένεσι Γουίλιαμς. Αφού το 1965 αναγκάστηκε να αποχωρήσει από τα γυρίσματα της ταινίας Χαρέμι για δυο (What's New Pussycat) χάρη στους χειρισμούς του Γούντι Άλεν ο Μπίτι έλαβε παγκόσμια φήμη και διθυραμβικές κριτικές για το επόμενό του εγχείρημα το γκανγκστερικό δράμα Μπόνι και Κλάιντ (Bonnie and Clyde) 1967. Ο Μπίτι που συμπρωταγωνίστησε με τη Φέι Ντάναγουεϊ και τον Τζιν Χάκμαν ήταν επίσης παραγωγός της ταινίας και είχε τον πλήρη έλεγχο πάνω στην πορεία της. Η ταινία έλαβε δέκα υποψηφιότητες για Όσκαρ και έκανε τεράστια επιτυχία. Την ίδια χρονιά σύναψε ερωτική σχέση με την Αγγλίδα ηθοποιό Τζούλι Κρίστι μια σχέση που κράτησε 7 χρόνια.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '70, ο Μπίτι συνέχισε την ανοδική του πορεία πρωταγωνιστώντας στις ταινίες: Η έντιμος κυρία και ο χαρτοπαίκτης (McCabe And Mrs. Miller, 1971) του Ρόμπερτ Όλτμαν, Υπόθεση Πάραλλαξ (The Parallax View, 1974) του Άλαν Τζέι Πάκουλα και Σαμπού (Shampoo, 1975) όπου συμμετείχε στη συγγραφή του σεναρίου. Το 1978 ο Μπίτι πρωταγωνίστησε, έγραψε το σενάριο, σκηνοθέτησε και έκανε την παραγωγή της ταινίας Ας περιμένει ο Παράδεισος (Heaven Can Wait) η οποία έλαβε 9 υποψηφιότητες για όσκαρ κι ο Μπίτι βρέθηκε υποψήφιος σε τέσσερις κατηγορίες (κάτι που είχε να συμβεί από το 1941 όταν ο Όρσον Γουέλς βρέθηκε υποψήφιος για την παραγωγή, το σενάριο, τη σκηνοθεσία και τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Πολίτης Κέιν (Citizen Kane, 1941)).

To 1979 είχε ερωτική σχέση με την Ντάιαν Κίτον την οποία προσέλαβε για το επόμενό του εγχείρημα την ταινία Οι κόκκινοι (Reds, 1981) που πραγματευόταν τη ζωή του δημοσιογράφου Τζον Ριντ, ο οποίος έγραψε το μυθιστόρημα Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο. Τα γυρίσματα ήταν δύσκολα και η ταινία βγήκε στους κινηματογράφους 2 χρόνια αργότερα λαμβάνοντας ευνοϊκές κριτικές. Η ακαδημία του κινηματογράφου την αντάμειψε με δώδεκα υποψηφιότητες για βραβείο Όσκαρ, εκ των οποίων τέσσερις πήγαν πάλι στον Μπίτι. Από τις τέσσερις κατάφερε να κερδίσει μόνο Όσκαρ Σκηνοθεσίας. Μετά τη νίκη του για την ταινία Οι κόκκινοι έκανε εξαετές διάλειμμα και επέστρεψε στα κινηματογραφικά δρώμενα με την ταινία Ιστάρ (Ishtar, 1987) στην οποία συμπρωταγωνιστούσε με τον Ντάστιν Χόφμαν. Η ταινία ήταν μεγαλειώδης αποτυχία και ο Μπίτι πήρε άλλο ένα τριετές διάλειμμα για να επιστρέψει με την ταινία Ντικ Τρέισι (Dick Tracy, 1990) πλάι στη Μαντόνα με την οποία είχε ερωτική σχέση για σύντομο χρονικό διάστημα.

Το 1991 στα πλατό της ταινίας του Μπάρι Λέβινσον Μπάγκσι (Bugsy) γνωρίστηκε με την ηθοποιό Ανέτ Μπένινγκ την οποία παντρεύτηκε αμέσως μετά τα γυρίσματα. Η ταινία του χάρισε άλλη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου ενώ ο γάμος του με τη Μπένινγκ, με την οποία είναι παντρεμένος μέχρι και σήμερα του χάρισε 4 παιδιά[1]. Ο γάμος του με τη Μπένινγκ έβαλε τέλος φήμη του ασυγκράτητου γυναικά που τον συνόδευε για χρόνια εφόσον στο παρελθόν είχε ερωτικές σχέσεις με πολλές σταρ του Χόλιγουντ. Το ζευγάρι συμπρωταγωνίστησε επίσης στην ταινία Ένας μεγάλος έρωτας (Love Affair, 1994) έχοντας στο πλευρό του την Κάθριν Χέπμπορν, αλλά η ταινία δεν είχε επιτυχία.

Έτος Ταινία Ρόλος Σημειώσεις
1961 Πυρετός στο αίμα (Splendor in the Grass) Bud Stamper Νίκη - Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερος νέος ηθοποιός της χρονιάς
Υποψηφιότητα – Χρυσή Σφαίρα
Το τέλος μιας αγάπης (Η The Roman Spring of Mrs. Stone) Paolo di Leo
1962 Γύρω μου γκρεμίστηκαν όλα (All Fall Down) Berry-Berry Willart
1964 Παράξενο ρομάντζο (Lilith) Vincent Bruce
1965 Mickey One Mickey One
Όλα για σένα (Promise Her Anything) Harley Rummell
1966 Ο χαρτοπαίκτης και η μίνι φούστα (Kaleidoscope) Barney Lincoln
1967 Μπόνι και Κλάιντ (Bonnie and Clyde) Clyde Barrow Νίκη - Ντάβιντ Ντι Ντονατέλο (Καλύτερος Ηθοποιός)
Νίκη - Βραβείο Κριτικών του Κάνσας - Καλύτερη ταινία (ως παραγωγός)
Υποψηφιότητα – Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου
Υποψηφιότητα – Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας (ως παραγωγός)
Υποψηφιότητα – Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερης Δραματικής Ταινίας (ως παραγωγός)
Υποψηφιότητα – Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερη Ανδρική Ερμηνεία σε Δράμα
Υποψηφιότητα – Βραβεία BAFTA Καλύτερος Ηθοποιός
Υποψηφιότητα - Βραβείο Εθνικού Κύκλου Κριτικών Κινηματογράφου - Καλύτερης Ταινίας (ως παραγωγός)
1970 Το παιχνίδι του έρωτα και του πόθου (The Only Game in Town) Joe Grady
1971 Η έντιμος κυρία και ο χαρτοπαίκτης (McCabe & Mrs. Miller) John McCabe
Το κόλπο (Dollars) Joe Collins
1974 Υπόθεση Πάραλλαξ (The Parallax View) Τζο Φρέιντι
1975 Σαμπού (Shampoo) George Roundy Νίκη - Βραβείο Σωματείου Σεναριογράφων της Αμερικής
Υποψηφιότητα - Βραβείο Εθνικού Κύκλου Κριτικών Κινηματογράφου - Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου
Υποψηφιότητα – Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου
Υποψηφιότητα – Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερης Ταινίας Κωμωδίας ή Μιούζικαλ (ως παραγωγός)
Υποψηφιότητα – Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερη Ανδρική Ερμηνεία σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ
Οι προικοθήρες (The Fortune) Nicky Wilson
1978 Ας περιμένει ο παράδεισος (Heaven Can Wait) Joe Pendleton ΝίκηΧρυσή Σφαίρα - Καλύτερης Ταινίας Κωμωδίας ή Μιούζικαλ (ως παραγωγός)
ΝίκηΧρυσή Σφαίρα - Καλύτερη Ανδρική Ερμηνεία σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ
Νίκη - Βραβείο Σωματείου Σεναριογράφων της Αμερικής
Υποψηφιότητα – Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου
Υποψηφιότητα – Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας (ως παραγωγός)
Υποψηφιότητα - Όσκαρ Σκηνοθεσίας
Υποψηφιότητα – Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου
Υποψηφιότητα - Βραβείο Σωματείου Σκηνοθετών της Αμερικής
1981 Οι κόκκινοι (Reds) Τζον Ριντ Νίκη - Όσκαρ Σκηνοθεσίας
Νίκη - Βραβείο Σωματείου Σκηνοθετών της Αμερικής
ΝίκηΧρυσή Σφαίρα - Καλύτερης Σκηνοθεσίας
Νίκη - Βραβείο Σωματείου Σεναριογράφων της Αμερικής
Νίκη - Ντάβιντ Ντι Ντονατέλο - Καλύτερος Παραγωγός
Νίκη - Βραβείο Κριτικών του Λος Άντζελες - Καλύτερος Σκηνοθέτης
Νίκη - Βραβείο Κριτικών Νέας Υόρκης - Καλύτερης Ταινίας (ως παραγωγός)
Νίκη - Βραβείο National Board of Review - Καλύτερος Σκηνοθέτης
Νίκη - Βραβείο National Board of Review - 10 Καλύτερες ταινίες της χρονιάς
Νίκη - Αμερικανικά Βραβεία Κινηματογράφου - Καλύτερη Ταινία
Υποψηφιότητα – Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου
Υποψηφιότητα – Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας (ως παραγωγός)
Υποψηφιότητα – Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου
Υποψηφιότητα - Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερης Δραματικής Ταινίας (ως παραγωγός)
Υποψηφιότητα – Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερη Ανδρική Ερμηνεία σε Δράμα
Υποψηφιότητα – Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερου Σεναρίου
Υποψηφιότητα – Βραβεία BAFTA Καλύτερος Ηθοποιός
Υποψηφιότητα – Βραβείο Κριτικών του Λος Άντζελες - Καλύτερη ταινία (ως παραγωγός)
Υποψηφιότητα – Βραβείο Κριτικών του Λος Άντζελες - Καλύτερου Σεναρίου
1987 Ιστάρ (Ishtar) Lyle Rogers
1990 Ντικ Τρέισι (Dick Tracy) Dick Tracy Υποψηφιότητα – Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερης Ταινίας Κωμωδίας ή Μιούζικαλ (ως παραγωγός)
1991 Μπάγκσι (Bugsy) Μπάγκσι Σίγκελ Νίκη - Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερης Δραματικής Ταινίας (ως παραγωγός)
Νίκη - Βραβείο Κριτικών του Λος Άντζελες - Καλύτερη Ταινία (ως παραγωγός)
Νίκη - Βραβείο National Board of Review - Καλύτερος Ηθοποιός
Νίκη - Βραβείο National Board of Review - 10 Καλύτερες Ταινίες της χρονιάς (ως παραγωγός)
Υποψηφιότητα – Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου
Υποψηφιότητα – Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας (ως παραγωγός)
Υποψηφιότητα – Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερη Ανδρική Ερμηνεία σε Δράμα
Υποψηφιότητα - Βραβείο Κριτικών του Λος Άντζελες - Καλύτερος Ηθοποιός
Υποψηφιότητα - Βραβείο Κριτικών της Νέας Υόρκης - Καλύτερος Ηθοποιός (ως παραγωγός)
Υποψηφιότητα - Βραβείο Εθνικού Κύκλου Κριτικών Κινηματογράφου - Καλύτερη ανδρική ερμηνεία
1994 Ένας μεγάλος έρωτας (Love Affair) Mike Gambril
1998 Bulworth Sen. Jay Billington Bulworth Νίκη - Βραβείο Κριτικών του Λος Άντζελες - Πρωτότυπου Σεναρίου
Υποψηφιότητα – Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου
Υποψηφιότητα - Βραβείο Σωματείου Σεναριογράφων της Αμερικής
Υποψηφιότητα – Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου
Υποψηφιότητα – Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερης Ταινίας Κωμωδίας ή Μιούζικαλ (ως παραγωγός)
Υποψηφιότητα – Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ
Υποψηφιότητα – Φεστιβάλ της Βενετίας - Χρυσός Λέοντας
Υποψηφιότητα - Βραβείο Κριτικών του Σικάγου - Πρωτότυπου Σεναρίου
2001 Αιτία διαζυγίου (Town & Country) Porter Stoddard

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]