Μάκης Βορίδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Μάκης Βορίδης
Βορίδης ΝΕΡΙΤ (cropped).jpg
Υπουργός Υγείας Ελλάδας
Περίοδος
10 Ιουνίου 2014 – 27 Ιανουαρίου 2015
Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς
Προκάτοχος Άδωνις Γεωργιάδης
Διάδοχος Παναγιώτης Κουρουμπλής
Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας
Περίοδος
23 Ιουλίου 2012 – 9 Ιουνίου 2014
Μαζί με Σοφία Βούλτεψη
Πρόεδρος Αντώνης Σαμαράς
Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Ελλάδας
Περίοδος
11 Νοεμβρίου 2011 – 17 Μαΐου 2012
Πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος
Προκάτοχος Γιάννης Ραγκούσης
Διάδοχος Σίμος Σιμόπουλος
Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
2007
Πρόεδρος Ελληνικού Μετώπου
Περίοδος
1994 – 15 Μαρτίου 2005
Πρόεδρος νεολαίας ΕΠΕΝ
Περίοδος
1985 – 1990
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση 23 Αυγούστου 1964 (1964-08-23) (53 ετών)
Αθήνα, Ελλάδα
Πολιτικό κόμμα Νέα Δημοκρατία (2012–)
ΛΑΟΣ (2005–2012)
Ελληνικό Μέτωπο (1994–2005)
ΕΠΕΝ (1985–1990)[1]
Ιστοσελίδα voridis.gr
δεδομένα ( π • σ • ε )

Ο Μαυρουδής (Μάκης) Βορίδης (Αθήνα, 23 Αυγούστου 1964[2][3]) είναι δικηγόρος, πολιτικός και βουλευτής. Ως βουλευτής έχει εκλεγεί το 2007 πρώτα με το κόμμα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού και στη συνέχεια, το 2012, με αυτό της Νέας Δημοκρατίας.[4] Από το 2012 ως το 2015, κατείχε τη θέση του Υπουργού Υγείας στην κυβέρνηση Σαμαρά.[5]

Ξεκίνησε την πολιτική του διαδρομή στις αρχές της δεκαετίας του '80 ως γραμματέας της νεολαίας της Εθνικής Πολιτικής Ενώσεως.[6] Το 1994 ίδρυσε και έγινε πρόεδρος του εθνικιστικού κόμματος Ελληνικό Μέτωπο[7][6]. Την άνοιξη του 2005, ως πρόεδρος του Ελληνικού Μετώπου προσχώρησε μαζί με όλο το κόμμα με απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής στον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό (ΛΑ.Ο.Σ.) του Γιώργου Καρατζαφέρη. Ήταν μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου και της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑΟΣ. Με τον ΛΑΟΣ εξελέγη τον Οκτώβριο του 2006 νομαρχιακός σύμβουλος Ανατολικής Αττικής και το 2007 Βουλευτής Αττικής.[4] Με την επανεκλογή του τον Οκτώβριο του 2009, ορίστηκε από τον Καρατζαφέρη γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδος του κόμματος.[8] Το Νοέμβριο του 2011 διορίστηκε Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων στην κυβέρνηση Παπαδήμου.[9] Το Φεβρουάριο του 2012 υπερψήφισε το Μνημόνιο 2, διαγράφηκε από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΛΑΟΣ και εντάχθηκε στη Νέα Δημοκρατία, της οποίας έγινε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος. Τον Ιούνιο του 2014 διορίστηκε υπουργός Υγείας στην κυβέρνηση Σαμαρά, θέση στην οποία παρέμεινε ως τον Ιανουάριο του 2015.[5] Σήμερα έχει ορισθεί από τον πρόεδρο της ΝΔ ως Τομεάρχης Δημόσιας Διοίκησης.

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μάκης Βορίδης γεννήθηκε το 1964.[3] Στο γυμνάσιο εντάχθηκε στη Μαθητική Ανεξάρτητη Κίνηση, όπου σύμφωνα με συνέντευξή του του 2010 συνάντησε «ιδεολογικό αδιέξοδο» και στράφηκε στη γαλλική Νέα Δεξιά, ιδίως τον Αλέν ντε Μπενουά, όπου βρήκε «την ιδεολογική επάρκεια που έλειπε από την ελληνική Δεξιά». Ως μαθητής στο Κολλέγιο Αθηνών συμμετείχε στη μαθητική οργάνωση «Ελεύθεροι Μαθητές» και εκλέχτηκε πρόεδρος του δεκαπενταμελούς μαθητικού συμβουλίου,[10] έναντι του ανθυποψηφίου του, μετέπειτα βουλευτή Κερκύρας, Νικολάου Γεωργιάδη.[εκκρεμεί παραπομπή] Αποφοίτησε από το τετρατάξιο Λύκειο του Κολλεγίου Αθηνών το 1983[εκκρεμεί παραπομπή] και το 1985[εκκρεμεί παραπομπή] εισήλθε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.[3]

Πολιτική δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΕΠΕΝ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μάρτιο του 1985 ο Νίκος Μιχαλολιάκος (κατοπινός αρχηγός της Χρυσής Αυγής) αποχώρησε από τη θέση του Γενικού Γραμματέα της Νεολαίας της Εθνικής Πολιτικής Ενώσεως, κόμματος το οποίο είχε ιδρύσει μέσα από τη φυλακή ο έγκλειστος επικεφαλής της Χούντας των Συνταγματαρχών, Γεώργιος Παπαδόπουλος, και στη θέση του διορίστηκε από τον Παπαδόπουλο ο Βορίδης, που είχε γίνει γνωστός χάρη στη δράση του με τους Ελεύθερους Μαθητές.[11] Ερωτώμενος το 2011 γιατί εντάχθηκε στη νεολαία της ΕΠΕΝ απάντησε ότι «Η ΕΠΕΝ ήταν το κύριο όχημα για να εκφράσει τις απόψεις της η εθνική, λαϊκή και κοινωνική Δεξιά, και είχε εκλέξει ευρωβουλευτή. Ως ακτιβιστής στον εθνικό, πατριωτικό κύκλο που ήθελα να δραστηριοποιηθώ πολιτικά, ήταν η μόνη διέξοδος».[6] Την περίοδο των Ελεύθερων Μαθητών ο Βορίδης είχε ασκήσει κριτική στο μονοθεματικό χαρακτήρα της ΕΠΕΝ, που επικεντρωνόταν στην αποφυλάκιση των πρωταιτίων του πραξικοπήματος του 1967. Από τη θέση του ΓΓ της νεολαίας της ΕΠΕΝ προσπάθησε να δώσει ιδεολογικό χαρακτήρα στην οργάνωση έχοντας ως πρότυπο το ρατσιστικό και ξενοφοβικό Εθνικό Μέτωπο του Ζαν-Μαρί Λε Πεν.[12] Σε ομιλία του το 1986 στην πρώτη σύνοδο της ΚΕ της νεολαίας ΕΠΕΝ, τα μέλη της οποίας ως ΓΓ είχε τη δικαιοδοσία να διορίζει ο ίδιος, ο Βορίδης δεν έκανε καμία αναφορά στην αποφυλάκιση των πραξικοπηματιών, αλλά επιχείρησε να εισαγάγει τις ιδέες του αντιφιλελεύθερου εθνικισμού του Αλαίν ντε Μπενουά, υιοθετώντας σχήματα της «Τρίτης Θέσης» και καταδικάζοντας τη «Σκύλα του φιλελευθερισμού και τη Χάρυβδη του μαρξισμού», με αποτέλεσμα να προκληθεί δημόσια εσωκομματική αντιπαράθεση.[13]

Ως φοιτητής είχε προσχωρήσει αρχικά στη ΔΑΠ,[14] αλλά αργότερα ίδρυσε τη φοιτητική οργάνωση Φοιτητική Εναλλακτική.[εκκρεμεί παραπομπή] Το Μάρτιο του 1985 η γενική συνέλευση των φοιτητών της Νομικής αποφάσισε τη διαγραφή του από το σύλλογο φοιτητών της Νομικής ως φασίστα, απόφαση στην οποία πρωτοστάτησε η ΔΑΠ[14][15] και ο συνδικαλιστής της Κωστής Χατζηδάκης.[16] Στις 12 Μαΐου του 1985 ο Βορίδης ήταν επικεφαλής ομάδας περίπου είκοσι ΕΠΕΝιτών που φωνάζοντας συνθήματα όπως «Ο Μάλλιος ζει, αυτός μας οδηγεί» και «Πινοσέτ - Πινοσέτ» επιτέθηκαν στην πορεία αντιεξουσιαστών που διαδήλωναν ειρηνικά στο κέντρο της Αθήνας σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους πολιορκούμενους στο Χημείο ομοϊδεάτες τους. Σε μία φωτογραφία από το επεισόδιο που δημοσιεύθηκε το 2002 στη στήλη «Ιός» της εφημερίδας Ελευθεροτυπία» διακρίνεται ο Βορίδης κρατώντας ένα αυτοσχέδιο τσεκούρι μαζί με άλλους οπλισμένους χουντικούς ομοϊδεάτες του.[17] Τον Απρίλιο του 1986 ήταν επικεφαλής φασιστικής ομάδας που επιτέθηκε με λοστούς και στιλέτα σε φοιτητές στη Νομική, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό εννιά φοιτητών και την υποβολή μήνυσης εναντίον του από το κεντρικό συμβούλιο της ΕΦΕΕ.[14] Ο Βορίδης υπερασπίστηκε τη συμμετοχή ΕΠΕΝιτών σε βίαια επεισόδια ως αμυντική στάση και ως τη μόνη απάντηση στη διαγραφή τους από τους φοιτητικούς συλλόγους πέραν της παραίτησης από τη δραστηριοποίηση στα ΑΕΙ.[18]

Η προσπάθεια του Βορίδη να αποκτήσει ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα η ΕΠΕΝ απέτυχε και η ομιλία του το 1988 για τα τέσσερα έτη από την ίδρυσή της περιορίστηκε σε αναφορές στην αποφυλάκιση του Παπαδόπουλου.[19] Συνέχισε, ωστόσο, να εκφράζει τις απόψεις του στο εσωκομματικό κοινό του, εισηγούμενος την οργάνωση του φοιτητικού συνδικαλισμού με βάση το φασιστικό κορπορατισμό ή την απαγόρευσή του σύμφωνα με την πρακτική της δικτατορίας του 67-74 και διαμαρτυρόμενος για τη δημοσίευση δελτίου τύπου της αντιρατσιστικής οργάνωσης SOS-Ρατσισμός στην κομματική εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος», που κατά το Βορίδη εξέφραζε «την εθνική, λαϊκή και κοινωνική Δεξιά, [...] τον λαϊκό εθνικισμό».[20] Ο Βορίδης έγινε μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας της ΕΠΕΝ και της ολιγομελούς ηγετικής ομάδας του κόμματος, μαζί με το Σπύρο Ζουρνατζή, το Χρύσανθο Δημητριάδη και τον Αριστείδη Δημόπουλο.[21] Ενώ μετά την πτώση των ποσοστών της ΕΠΕΝ στις βουλευτικές και τις ευρωβουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 1989 τα υπόλοιπα μέλη της ηγετικής ομάδας επέμειναν στο αίτημα της αποφυλάκισης των έγκλειστων πραξικοπηματιών, ο Βορίδης επανέλαβε τη θέση του πως ο «ο εθνικισμός πρέπει να προσφέρει την εναλλακτική λύση στη μεταπολίτευση», την «πρόταση που πέρα από τον φιλελευθερισμό και τον σοσιαλισμό θα οικοδομήσει τη Νέα Πολιτεία».[22]

Όταν το Σεπτέμβριο του 1989 η Πανελλήνια Συνδιάσκεψη της ΕΠΕΝ έλαβε, μετά από υπόδειξη των πραξικοπηματιών, απόφαση για τη μετεξέλιξη σε νέο σχηματισμό με το όνομα «Εθνικό Κόμμα», με σκοπό τη διευκόλυνση της υπόθεσης της αποφυλάκισής τους, ο Βορίδης επανέφερε την πρόταση για δημιουργία ενός κόμματος στα πρότυπα εκείνων της ευρωπαϊκής άκρας δεξιάς, όπως το κόμμα του Λε Πεν και το ιταλικό νεοφασιστικό MSI, θεωρώντας ως «κυριότερο εχθρό το φιλελευθερισμό», και πρότεινε να υιοθετηθεί ως ιδεολογία ο «Ελληνικός Εθνικισμός», θέσεις που φάνηκε να γίνονται αποδεκτές από το κόμμα, η νεολαία του οποίου μετονομάστηκε σε «Μέτωπο Εθνικιστικής Νεολαίας» (ΜΕΝ).[23] Το 1990 κυκλοφόρησε μεταφρασμένο στο ελληνικά από το Βορίδη στο βιβλίο Φιλελευθερισμός: ο εχθρός των λαών ένα κείμενο του Γάλλου ακροδεξιού στοχαστή Αλαίν ντε Μπενουά.[24] Στις βουλευτικές εκλογές του 1990 το «Εθνικό Κόμμα» σημείωσε απογοητευτικές επιδόσεις και ένα μήνα αργότερα ο Βορίδης ανακοίνωσε ότι θα έφευγε από τη χώρα για να πραγματοποιήσει μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό. Παρά την απουσία του στο εξωτερικό εξελέγη δεύτερο σε ψήφους μέλος της ΚΕ του Εθνικού Κόμματος, με δύο ψήφους λιγότερες από το Ζουρνατζή. Επανεμφανίστηκε σε εκδήλωση του ΜΕΝ το Μάρτιο του 1991 υποστηρίζοντας τις θέσεις της «Νέας Δεξιάς» και εκφράζοντας την εκτίμηση ότι «η αναμέτρηση φιλευθερισμού και εθνικισμού θα φέρει νομοτελειακά νικητή τον εθνικισμό».[25]

Αποφοίτησε από τη Νομική το 1990[εκκρεμεί παραπομπή] και στη συνέχεια πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Εμπορικό και το Ναυτικό Δίκαιο στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο Λονδίνου, όπου έλαβε τον μεταπτυχιακό του τίτλο με διάκριση Merit.[3] Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία το 1992 - 1993 ως Δόκιμος Έφεδρος Αξιωματικός Πυροβολικού, αρχηγός της 92 Α΄ ΕΣΣΟ στη Σχολή Πυροβολικού και απολύθηκε με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού.[3]

Ελληνικό Μέτωπο και ΛΑΟΣ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επανεμφανίστηκε στην πολιτική τον Απρίλιο του 1994 όταν μαζί με άλλα 200[εκκρεμεί παραπομπή] στελέχη του ευρύτερου εθνικιστικού χώρου, προερχόμενα κυρίως από την ΕΠΕΝ και το διαλυθέν Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα, ίδρυσε το Ελληνικό Μέτωπο[16] και εξελέγη με ισχυρή πλειοψηφία Πρόεδρός του, θέση την οποία κράτησε μέχρι την άρση της πολιτικής δράσεως του Ελληνικού Μετώπου από την Κεντρική του Επιτροπή, τον Μάιο του 2005.[26]

Ως Πρόεδρος του Ελληνικού Μετώπου διοργάνωσε τον Οκτώβριο του 1997 μία «Ευρωπαϊκή Εθνικιστική Συνδιάσκεψη», στην οποία συμμετείχε το κόμμα του Λε Πεν[16] και συμμετείχε δύο φορές στις Δημοτικές Εκλογές στην Αθήνα, συγκεντρώνοντας το 1998 ποσοστό 0,60%[27] και το 2002 0,90%[28]. Ήταν υποψήφιος βουλευτής το 2000 στο κοινό ψηφοδέλτιο του Ελληνικού Μετώπου με την Πρώτη Γραμμή του Κώστα Πλεύρη, το 2004 με το Ελληνικό Μέτωπο και τον Σεπτέμβριο του 2007 με τον Λαϊκό Ορθόθοξο Συναγερμό, όταν και εξελέγη.[4]

Επίσης σε άρθρο του του 2007,[29] τάχθηκε υπέρ της θανατικής ποινής, αναφέροντας ότι «Δεν είμαι εναντίον της θανατικής ποινής. Πιστεύω ότι είναι δίκαιη ποινή για την τιμωρία αποτρόπαιων εγκλημάτων.» Την ίδια άποψη επανέλαβε και σε συνέντευξή του στον δημοσιογράφο της ΝΕΤ Μανώλη Κοττάκη σε συνέντευξή του στην εκπομπή Η Άλλη Όψη[30] στις 26 Ιανουαρίου του 2013.

H έντονη φημολογία, που είχε αναπτυχθεί τον τελευταίο χρόνο, περί αποχώρησής του από το ΛΑΟΣ λόγω υποτιθεμένων επαφών του με στελέχη της Νέας Δημοκρατίας αλλά και με την Ντόρα Μπακογιάννη είχε οδηγήσει συχνά σε έντονες αντιδράσεις από πλευράς του Γιώργου Καρατζαφέρη, με τις σχέσεις των δύο ανδρών ενίοτε να ψυχραίνονται και να αποκαθίστανται με κινήσεις και δηλώσεις εκατέρωθεν. Αφορμή για αυτήν την παρατεταμένη κατάσταση ήταν η απόφαση του Γιώργου Καρατζαφέρη να μην δώσει στον Μάκη Βορίδη το χρίσμα για την υποψηφιότητα του Περιφερειάρχη Αττικής και κυρίως οι λόγοι που ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ επικαλέστηκε για αυτήν του την απόφαση.[31] Η υποψηφιότητα του Άδωνι Γεωργιάδη δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα, πράγμα που οδήγησε σε περαιτέρω γκρίνιες, καθώς προ των εκλογών, ήταν αρκετά διαδεδομένη η άποψη ότι ο Βορίδης θα μπορούσε να περάσει ακόμη και στον δεύτερο γύρο.[32]

Πρόσφατα, ο Μάκης Βορίδης, στην προαναφερθείσα συνέντευξή του στην αγγλόφωνη αθηναϊκή εφημερίδα Athens News δήλωσε ότι «αν η επιθυμητή εθνική συναίνεση με το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να επιτευχθεί, μια Κυβέρνηση συνασπισμού μεταξύ ΝΔ και ΛΑΟΣ είναι πιθανή». Χαρακτηριστικό είναι ότι στην ίδια συνέντευξη, για πρώτη φορά μετά από καιρό, ο Μάκης Βορίδης δηλώνει ρητά ότι είναι εθνικιστής.[6] Από το 2007, όταν και εξελέγη Βουλευτής μέχρι και τη δήλωση αυτή, ο μόνος δημόσιος προσδιορισμός της ιδεολογικής του ταυτότητος ήταν «εθνικοφιλελεύθερος».[33] Έχει χαρακτηριστεί και έχει δηλώσει και ο ίδιος ότι είναι αντικομμουνιστής.[34][35]

Νέα Δημοκρατία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βορίδης στην ετήσια συνέλευση του ΟΑΣΕ (2016).

Τον Νοέμβριο του 2011, διορίστηκε Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων στην κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ υπό τον Λουκά Παπαδήμο.[5] Στη θέση αυτή παρέμεινε και μετά την αποχώρηση του ΛΑΟΣ από την Κυβέρνηση, καθώς διαχώρισε τη θέση του από αυτή του κόμματος του υπερψηφίζοντας τη νέα δανειακή σύμβαση για το PSI από κοινού με τον έτερο πρώην βουλευτή του ΛΑΟΣ Άδωνι Γεωργιάδη. Επακόλουθο της κίνησης του αυτής, ήταν η διαγραφή του από το ΛΑΟΣ, ενώ μερικές μέρες μετά ανακοινώθηκε η προσχώρηση του στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.[36] Ο ίδιος παραιτήθηκε από τη βουλευτική του έδρα, διατήρησε όμως τη θέση του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων μέχρι την παραίτηση της Κυβέρνησης Παπαδήμου στις 17 Μαΐου του 2012. Τον δρόμο των Βορίδη - Γεωργιάδη προς την Νέα Δημοκρατία ακολούθησε μετά την μη εκλογή του ΛΑΟΣ στις εκλογές του Μαΐου 2012 και ο τρίτος της τριανδρίας των «σκληρών» του ΛΑΟΣ Θάνος Πλεύρης. Ο Γιώργος Καρατζαφέρης μέχρι και σήμερα εμφανίζεται εξοργισμένος για την κίνηση αυτή των τριών συνεργατών του και όσων άλλων τους ακολούθησαν, και τους αποκαλεί προδότες[37], χαρακτηρισμό που ουκ ολίγες φορές, έχει χρησιμοποιήσει και για τον πρώην πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνη Σαμαρά. Σήμερα έχει ορισθεί από τον πρόεδρο της ΝΔ Κυριάκο Μητσοτάκη ως Τομεάρχης Δημόσιας Διοίκησης.

Fairytale waring.png Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Wikiquote logo
Στα Βικιφθέγματα υπάρχει υλικό σχετικό με το λήμμα:

Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Θεόδωρος Χατζηγώγος (17-06-2002). «Πρέπει να συνεργαστούμε όλοι όσοι αγαπάμε την Ελλάδα : Συνέντευξη του Μάκη Βορίδη στην εφημερίδα «Ελεύθερη Ώρα»». Ελεύθερη Ώρα. http://web.archive.org/web/20120515222830/http://www.e-grammes.gr/article.php?id=5114. Ανακτήθηκε στις 19-04-2015. 
  2. ↑ «Βιογραφικό – Μάκης Βορίδης». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2016. http://www.voridis.gr/%CE%B2%CE%B9%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CF%8C/. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2016. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Βιογραφικά Στοιχεία - Μαυρουδής (Μάκης) Χρήστου Βορίδης». www.hellenicparliament.gr. http://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Viografika-Stoicheia/?MPId=4e2650b8-8089-4dc4-972c-616e412cd9db. Ανακτήθηκε στις 2016-08-06. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 «Κοινοβουλευτική Θητεία Βουλευτών Από Τη Μεταπολίτευση Ως Σήμερα - Μαυρουδής (Μάκης) Χρήστου Βορίδης». www.hellenicparliament.gr. http://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/?MpId=4e2650b8-8089-4dc4-972c-616e412cd9db. Ανακτήθηκε στις 2016-08-06. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΣΑΜΑΡΑ Κ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ (2012)». www.ggk.gov.gr. http://www.ggk.gov.gr/?p=2880. Ανακτήθηκε στις 2016-08-06. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Gilson, George (11-07-2011). «The case for an ND-Laos coalition | Athens News». www.athensnews.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21-11-2011. https://web.archive.org/web/20111121132237/http://www.athensnews.gr/issue/13451/44549. Ανακτήθηκε στις 2016-08-06.  Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε μεταφρασμένη και στα ελληνικά σε ιστοσελίδα που ελέγχεται από το περιβάλλον του Μάκη Βορίδη: «Το επιχείρημα υπέρ μίας κυβέρνησης συνασπισμού ΝΔ-ΛΑ.Ο.Σ. Συνέντευξη του Μάκη Βορίδη στην εφημερίδα «Athens News»». www.e-grammes.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 08-10-2012. http://web.archive.org/web/20121008195857/http://www.e-grammes.gr/article.php?id=4888. Ανακτήθηκε στις 2016-08-06. 
  7. ↑ Το... αυγό της ελληνικής ακροδεξιάς, Σε ρατσιστικό αμόκ τα ανώνυμα ηγετικά στελέχη των οργανώσεων, εφημερίδα Τα Νέα, 11/05/2002
  8. ↑ «Συνεδρίασε η νέα Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΛΑΟΣ υπό τον Γ. Καρατζαφέρη». in.gr. 07-10-2009. http://news.in.gr/greece/article/?aid=1061285. Ανακτήθηκε στις 2016-08-06. 
  9. ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ ΛΟΥΚΑ Δ. (2011)». www.ggk.gov.gr. http://www.ggk.gov.gr/?p=2299. Ανακτήθηκε στις 2016-08-06. 
  10. ↑ Κασιμάτης, Στέφανος (07-11-2010). «Χρειαζόμαστε νέα Πολιτεία και νέο Σύνταγμα». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/410217/article/epikairothta/politikh/xreiazomaste-nea-politeia-kai-neo-syntagma. Ανακτήθηκε στις 27-07-2017. 
  11. ↑ Ψαρράς 2017, σελ. 95-97.
  12. ↑ Ψαρράς 2017, σελ. 97-8
  13. ↑ Ψαρράς 2017, σελ. 103-5
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 Ιός (09-06-2002). «Το λίφτινγκ της ελληνικής ακροδεξιάς». Ελευθεροτυπία. http://www.iospress.gr/ios2002/ios20020609a.htm. Ανακτήθηκε στις 01-10-2015. 
  15. ↑ Βλ. τη φωτογραφία στο Τάσος Κωστόπουλος (18-10-2015). «Πού ’σαι νιότη...». Η Εφημερίδα των Συντακτών. http://www.efsyn.gr/arthro/poy-sai-nioti. Ανακτήθηκε στις 28-07-2017. 
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 Τάσος Κωστόπουλος (20-01-2015). «Τσεκουράτες περγαμηνές». Η Εφημερίδα των Συντακτών. http://www.efsyn.gr/arthro/tsekoyrates-pergamines. Ανακτήθηκε στις 29-07-2017. 
  17. ↑ Τάσος Κωστόπουλος (21-11-2010). «Η ιστορία μιας φωτογραφίας». Ελευθεροτυπία. http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=226000. Ανακτήθηκε στις 2011-11-12. 
  18. ↑ Ψαρράς 2017, σελ. 105-7
  19. ↑ Ψαρράς 2017, σελ. 107-9
  20. ↑ Ψαρράς 2017, σελ. 111-3
  21. ↑ Ψαρράς 2017, σελ. 113, 119
  22. ↑ Ψαρράς 2017, σελ. 120
  23. ↑ Ψαρράς 2017, σελ. 123-6
  24. ↑ Ο ΙΟΣ (05-03-2000). «Το θινκ τανκ του σύγχρονου ρατσισμού». Ελευθεροτυπία. http://www.iospress.gr/ios2000/ios20000305b.htm. Ανακτήθηκε στις 28-03-2016. 
  25. ↑ Ψαρράς 2017, σελ. 127
  26. ↑ «Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ :.». www.e-grammes.gr. 15-05-2005. http://web.archive.org/web/20061001221511/http://www.e-grammes.gr/article.php?id=1797. Ανακτήθηκε στις 2016-08-06. 
  27. ↑ «ΥΠ. ΕΣ. Δ. Δ. Α. - ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 1998 - Δ. Αθηναιων». www.ypes.gr. http://www.ypes.gr/ekloges/content/gr/elec_data/ota_res.asp?title=%25C4.&nomoi=56&o=933. Ανακτήθηκε στις 2016-08-06. 
  28. ↑ «ΥΠ. ΕΣ. Δ. Δ. Α.- ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2002 - Δ. ΑΘΗΝΑΙΩΝ». www.ypes.gr. http://www.ypes.gr/ekloges/content/gr/elec_data/2002ota_res.asp?title=%25C4.&nomoi=56&o=914. Ανακτήθηκε στις 2016-08-06. 
  29. ↑ Βορίδης, Μάκης (13-01-2007). «Σκέψεις για έναν απαγχονισμό :.». www.e-grammes.gr. http://web.archive.org/web/20071011185309/http://www.e-grammes.gr/article.php?id=2408. Ανακτήθηκε στις 2016-08-06. 
  30. ↑ «Η Άλλη Όψη - Μάκης Βορίδης - 26/01/2013». ΕΡΤ. http://web.archive.org/web/20130304211707/http://www.ert.gr/webtv/net/item/10555-Makhs-Boridhs-26-01-2013. Ανακτήθηκε στις 2016-08-06. 
  31. ↑ «Σε τεντωμένο σχοινί ΛΑΟΣ - Βορίδης». ethnos.gr. 25-10-2010. http://www.ethnos.gr/politiki/arthro/se_tentomeno_sxoini_laos_boridis-40170948/. Ανακτήθηκε στις 2016-08-06. 
  32. ↑ Τσακίρογλου, Τάσος (12-09-2010). «Του έδωσε το φιλί του Ιούδα». Ελευθεροτυπία. http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=202079. Ανακτήθηκε στις 06-08-2016. 
  33. ↑ Ραβανός, Άρης (12-09-2010). «Μ. Βορίδης: Ακροδεξιός εγώ; Απλώς εθνικοφιλελεύθερος». TO BHMA. http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=353846. Ανακτήθηκε στις 2016-08-06. 
  34. ↑ Τερζής, Δημήτρης (06/04/14). «Παραλήρημα Βορίδη». Εφημερίδα των Συντακτών. http://www.efsyn.gr/?p=187592. 
  35. ↑ «Ωμός αντικομμουνισμός...». Ριζοσπάστης. 18/06/2013. http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7494080. 
  36. ↑ «Στη ΝΔ Μάκης Βορίδης και Αδωνις Γεωργιάδης». Ναυτεμπορική. 17-02-2012. http://www.naftemporiki.gr/story/393334. Ανακτήθηκε στις 2016-08-06. 
  37. ↑ «Άπαξ προδότης πάντα προδότης – Όλα για την καρέκλα». www.real.gr. 22-05-2012. http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=148159&catID=1. Ανακτήθηκε στις 2016-08-06. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ψαρράς, Δημήτρης (2017). Η κληρονομιά ενός δικτάτορα: Παπαδόπουλος, Μιχαλολιάκος, Βορίδης. 1967-2017: 50 χρόνια από τη Χούντα. Η Εφημερίδα των Συντακτών. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μάκης_Βορίδης&oldid=6579660"