Εκλογική περιφέρεια Α΄ Θεσσαλονίκης
| Α΄ Θεσσαλονίκης | |
|---|---|
| Εκλογική περιφέρεια για τη Βουλή των Ελλήνων | |
  | |
| Περιφέρεια | Κεντρικής Μακεδονίας |
| Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι | 541.181 (Μάιος 2019) [1] |
| Σημερινή εκλογική περιφέρεια | |
| Δημιουργήθηκε | 1958 |
| Αριθμός εδρών | 16 |
Σύμφωνα με το ελληνικό εκλογικό σύστημα, ο νομός Θεσσαλονίκης διαιρείται σε δύο εκλογικές περιφέρειες: Την Α' Θεσσαλονίκης και την Β' Θεσσαλονίκης.
Η εκλογική περιφέρεια Α' Θεσσαλονίκης αντιπροσωπεύει 531.638 δημότες και περιλαμβάνει τον Δήμο Θεσσαλονίκης και τους υπόλοιπους δήμους του πολεοδομικού συγκροτήματος: Αμπελοκήπων-Μενεμένης, Κορδελιού - Ευόσμου, Καλαμαριάς, Νεάπολης - Συκεών, Παύλου Μελά. Από τις εκλογές του 2004 αντιστοιχεί σε 16 έδρες στο Κοινοβούλιο, ενώ με βάση τους εγγεγραμμένους ψηφοφόρους όπως προέκυψε από την απογραφή του 2011, αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη εκλογική περιφέρεια της Ελλάδας.[2]
Πίνακας περιεχομένων
Δήμοι και Ψηφοφόροι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην Α' Θεσσαλονίκης υπάγονται έξι καλλικρατικοί δήμοι:
- Θεσσαλονίκης (246.961 εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι)
- Νεάπολης - Συκεών (68.534 εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι)
- Παύλου Μελά (60.576 εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι)
- Κορδελιού - Ευόσμου (60.285 εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι)
- Καλαμαριάς (55.359 εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι)
- Αμπελοκήπων - Μενεμένης (38.234 εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι) [3][4]
Αποτελέσματα εκλογών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βουλευτικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το χαρακτηριστικό της περιφέρειας αυτής είναι ότι διαχρονικά αποτελεί έναν αξιόπιστο «καθρέφτη» του πανελλήνιου πολιτικού σκηνικού: στις 27 εκλογικές αναμετρήσεις που είχαν διεξαχθεί από τη μεταπολίτευση έως σήμερα (18 βουλευτικές εκλογές και 9 ευρωεκλογές), το κόμμα που ερχόταν πρώτο στην Α' Θεσσαλονίκης, ήταν αυτό που τελικά κέρδιζε και τις εκλογές σε ολόκληρη την επικράτεια. Αυτό για πρώτη και μοναδική φορά ανατράπηκε στις εκλογές του Μαΐου 2012, οπότε και πρώτευσε στην Α' Θεσσαλονίκης ο ΣΥΡΙΖΑ που όμως στο σύνολο της χώρας ήταν δεύτερο κόμμα.
Στους δύο πίνακες περιλαμβάνονται τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών, αρχικά των δύο τελευταίων προδικτατορικών εκλογικών αναμετρήσεων όπου παρουσιάζονται ο αριθμός των ψήφων και το ποσοστό που συγκέντρωσαν τα κόμματα που κατήλθαν στις εκλογές, καθώς και ο αριθμός των εδρών που εξασφάλισαν σε παρένθεση. Στη συνέχεια τα αποτελέσματα από τη μεταπολίτευση και μετά στην Α' Θεσσαλονίκης, όπου παρουσιάζονται τα αντίστοιχα αποτελέσματα για τα πέντε πρώτα κόμματα στην περιφέρεια.
Βουλευτικές Εκλογές – Αποτελέσματα Α' Θεσσαλονίκης προδικτατορικά
|
Βουλευτικές Εκλογές – Αποτελέσματα Α' Θεσσαλονίκης μεταπολιτευτικά
|
Ευρωεκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στον πίνακα περιλαμβάνονται τα αποτελέσματα των εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από το 1981 και μετά στην Α' Θεσσαλονίκης. Συγκεκριμένα παρουσιάζονται ο αριθμός ψήφων και το ποσοστό που συγκέντρωσαν τα πέντε πρώτα κόμματα στην περιφέρεια.
Ευρωεκλογές – Αποτελέσματα Α' Θεσσαλονίκης
|
Σταυροί προτίμησης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στους πίνακες παρακάτω αναφέρονται οι πέντε πρώτοι σε κατάταξη βουλευτές των δύο πρώτων σε δύναμη κομμάτων στην Α' Θεσσαλονίκης, στις εκλογές από την μεταπολίτευση και μετά.
1 Δεν εξελέγησαν, καθώς το κόμμα τους κατέκτησε λιγότερες από πέντε έδρες στην συγκεκριμένη εκλογική αναμέτρηση.
2 Οι αρχηγοί των κομμάτων καθώς και οι διατελέσαντες πρωθυπουργοί, λαμβάνουν ως σταυρούς προτίμησης το σύνολο των ψηφοδελτίων που βρέθηκαν υπέρ του κόμματός τους στην περιφέρεια όπου υπέβαλαν υποψηφιότητα. Το 1985, τον Ιούνιο του 2012 και τον Σεπτέμβριο του 2015 δεν υπήρξε διαδικασία σταυροδοσίας, αλλά επιλογή των προσώπων από τα κόμματα σε λίστα.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βουλ. 1963: Εφημερίδα Μακεδονία, φύλλο 16ης Φεβρουαρίου 1964, σελ. 8, Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος
- Βουλ. 1964: Εφημερίδα Μακεδονία, φύλλο 18ης Φεβρουαρίου 1964, σελ. 7, Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος
- Βουλ. 1974: Κώστα Διγκαβέ, «Οι εκλογές στην Ελλάδα 1844-1985», Εκδόσεις Μαλλιάρης - Παιδεία, Θεσσαλονίκη 1986.
- Βουλ. 1977: Κώστα Διγκαβέ, «Εκλογές 1977», Εκδόσεις Μπαρμπουνάκης, Θεσσαλονίκη 1979.
- Βουλ. 1981, Ευρ. 1981 και Ευρ. 1984: Κώστα Διγκαβέ, «Αλμανάκ 1985», Εκδόσεις Μαλλιάρης - Παιδεία, Θεσσαλονίκη 1985.
- Βουλ. 1985: Κώστα Διγκαβέ, «Αλμανάκ 1986», Εκδόσεις Μαλλιάρης - Παιδεία, Θεσσαλονίκη 1986.
- Βουλ. Ι. 1989, Ευρ. 1989, Βουλ. Ν. 1989 και Βουλ. 1990: Γ. Αναστασάκος, Γ. Βούλγαρης, Η. Νικολακόπουλος, «Εκλογές 1989 - 1990», Εκδόσεις Τα Νέα, Αθήνα 1990.
- Βουλ. 1993: Συλλογικό, «Οι εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993», Εκδόσεις Το Ποντίκι, Αθήνα 1994.
- Ευρ. 1994: Εφημερίδα Το Ποντίκι, Τρίτη 14 Ιουνίου 1994.
- Από το 1996 και μετά: Ιστοσελίδα Υπουργείου Εσωτερικών.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- https://web.archive.org/web/20090221030720/http://www.in.gr/news/ekloges/ekloges2.htm
- https://web.archive.org/web/20120308033606/http://www.kalpes.gr/info/egk.asp
- http://www.ypes.gr/ekloges/content/gr/VouleutSyndiasmoi.htm
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
