Σίμον Βίζενταλ
.jpg)
Ο Σιμόν Βίζενταλ (γερμ.: Simon Wiesenthal, 31 Δεκεμβρίου 1908 - 20 Σεπτεμβρίου 2005) ήταν Αυστριακός συγγραφέας και κυνηγός Ναζί. Ήταν Εβραίος της Αυστρίας, που επέζησε του Ολοκαυτώματος και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο έγινε διάσημος για τη συμβολή του στον εντοπισμό Ναζί εγκληματιών πολέμου.
Βιογραφικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νεαρή ηλικία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βίζενταλ γεννήθηκε στη Γαλικία, τότε τμήμα της Αυστροουγγαρίας και σήμερα ουκρανικό έδαφος. Σπούδασε αρχιτεκτονική και ζούσε στο Λβιβ όταν ξέσπασε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Φυλακίστηκε και υποχρεώθηκε σε καταναγκαστική εργασία στα Ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης Γιάνοβσκα, Πλάζοβ και Μαουτχάουζεν.
Καταδίωξη των Ναζί
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά τον πόλεμο, αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη συλλογή πληροφοριών σχετικά με Ναζί εγκληματίες πολέμου που είχαν διαφύγει από τη Γερμανία, με σκοπό να εντοπιστούν και να δικαστούν για τα εγκλήματά τους. Το 1947 ίδρυσε το Εβραϊκό Κέντρο Ιστορικής Τεκμηρίωσης στο Λιντς της Αυστρίας, όπου ο ίδιος και άλλοι ερευνητές συνέλεγαν πληροφορίες για μελλοντικές δίκες εγκληματιών πολέμου και βοηθούσαν πρόσφυγες να αναζητήσουν χαμένους συγγενείς. Το 1961 ίδρυσε το Εβραϊκό Κέντρο Τεκμηρίωσης στη Βιέννη και συνέχισε να αναζητεί Ναζί εγκληματίες πολέμου. Έπαιξε δευτερεύοντα ρόλο στον εντοπισμό του Άντολφ Άιχμαν, που συνελήφθη στην Αργεντινή το 1960, και συνεργάστηκε στενά με το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Αυστρίας στην προετοιμασία του φακέλου στοιχείων για τον Φραντς Στανγκλ, διοικητή των στρατοπέδων εξόντωσης Σομπιμπόρ και Τρεμπλίνκα, που καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά το 1971.
Αυστριακοί πολιτικοί
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις δεκαετίες του 1970 και 1980 ο Βίζενταλ εμπλέχθηκε σε δύο περιστατικά που έλαβαν δημοσιότητα και αφορούσαν γνωστούς αυστριακούς πολιτικούς. Λίγο αφού ο Μπρούνο Κράισκι ορκίστηκε Καγκελάριος της Αυστρίας τον Απρίλιο του 1970, ο Βίζενταλ αποκάλυψε στον τύπο ότι τέσσερα από τα μέλη του υπουργικού του συμβουλίου υπήρξαν μέλη του ναζιστικού κόμματος. Ο Κράισκι, οργισμένος, αποκάλεσε τον Βίζενταλ «Εβραίο φασίστα», παρομοίωσε την οργάνωσή του με τη Μαφία και τον κατηγόρησε για συνεργασία με τους Ναζί. Ο Βίζενταλ τον μήνυσε για δυσφήμιση και κέρδισε τη δίκη, που κατέληξε σε εξωδικαστικό συμβιβασμό το 1989. Το 1986, ο Βίζενταλ εμπλέχθηκε στην υπόθεση του Κουρτ Βαλντχάιμ, του οποίου το ναζιστικό παρελθόν αποκαλύφθηκε λίγο μετά τις προεδρικές εκλογές του 1986 στην Αυστρία. Ο Βίζενταλ βρέθηκε σε δύσκολη θέση, καθώς είχε παλαιότερα απαλλάξει τον Βαλντχάιμ από κάθε κατηγορία σχέσεων με τον Ναζισμό, και δέχθηκε πολλή αρνητική δημοσιότητα ως αποτέλεσμα αυτού του λάθους. Ο Βίζενταλ φημιζόταν επίσης ως αφηγητής και έγραψε αυτοβιογραφίες, στις οποίες περιέχονται εξιστορήσεις που βασίζονται μόνο εν μέρει σε πραγματικά γεγονότα.[16][17] Ειδικότερα, υπερέβαλε όσον αφορά τον ρόλο του στη σύλληψη του Άιχμαν το 1960.[18][19]
Θάνατος και απόδοση τιμών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βίζενταλ πέθανε στον ύπνο του, σε ηλικία 96 ετών στη Βιέννη και τάφηκε στην πόλη Χερτζλίγια στο Ισραήλ. Τιμήθηκε, παρασημοφορήθηκε και βραβεύθηκε σε πολλές χώρες για το έργο του. Το Κέντρο Σίμον Βίζενταλ στο Λος Άντζελες έχει ονομαστεί προς τιμή του.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11929173x. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 3,2 «Simon Wiesenthal». (Ολλανδικά) RKDartists. 279406.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 118632655. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2024.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Evidence zájmových osob StB». Records of persons of interest.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11929173x. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ CONOR.SI. 26134883.
- ↑ 10,0 10,1 www
.penguinrandomhouse .de /Paperback /Simon-Wiesenthal /Tom-Segev /Pantheon /e359697 .rhd. - ↑ «Orden und Ehrenzeichen an ehemalige in- und ausländische Regierungsmitglieder und sonstige Persönlichkeiten (10542/AB)». 10542/AB XXIV. GP - Anfragebeantwortung. σελ. 1705.
- ↑ «President Clinton Awards 15 Presidential Medals of Freedom at White House Today». 9 Αυγούστου 2000.
- ↑ «Jews Honored in Kraków». 8 Μαρτίου 2012.
- ↑ «Verleihung der Otto‑Hahn-Friedensmedaille». United Nations Association of Germany. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2019.
- ↑ «Simon Wiesenthal, Ing. Dr. h.c.». 650 plus – History of the University of Vienna. Πανεπιστήμιο της Βιέννης.
- ↑ Segev 2010, σελ. 27.
- ↑ Walters 2009, σελίδες 77–78.
- ↑ Segev 2010, σελ. 278.
- ↑ Levy 2006, σελ. 158–160.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Evans, Richard J. (2008). The Third Reich at War. Νέα Υόρκη: Penguin Group. ISBN 978-0-14-311671-4.
- Levy, Alan (2006) [1993]. Nazi Hunter: The Wiesenthal File (Revised 2002 έκδοση). Λονδίνο: Constable & Robinson. ISBN 978-1-84119-607-7.
- Segev, Tom (2010). Simon Wiesenthal: The Life and Legends
. Νέα Υόρκη: Doubleday. ISBN 978-0-385-51946-5. - Walters, Guy (2009). Hunting Evil: The Nazi War Criminals Who Escaped and the Quest to Bring Them to Justice. Νέα Υόρκη: Broadway Books. ISBN 978-0-7679-2873-1.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
