Υβ Ζολί

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Υβ Ζολί
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Yves Joly (Γαλλικά)
Γέννηση11  Οκτωβρίου 1908[1][2]
Τροάρν[2]
Θάνατος24  Μαΐου 2013[1][2]
Figanières[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[3][4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαριονετίστας
σκηνογράφος
θεατρικός σκηνοθέτης
ηθοποιός
puppet designer[5]
σκηνοθέτης[5]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςβραβείο Erasmus (1978)

Ο Υβ Ζολί (γαλλικά: Yves Joly, Τροάρν 11 Οκτωβρίου 1908 – 24 Μαΐου 2013), ήταν Γάλλος μαριονετίστας, καθώς και σκηνογράφος, σκηνοθέτης και κωμικός.

Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ζολί γεννήθηκε στην κοινότητα Τροάρν της βορειοδυτικής Γαλλίας, εγκατέλειψε το σχολείο σε πολύ μικρή ηλικία, και κατόπιν ασχολήθηκε με διάφορες μικροδουλειές. Συναντώντας κάποια στιγμή τον ηθοποιό Ολιβιέ Υσνό, παραιτήθηκε από φωτογράφος όπως εργαζόταν κατά την περίοδο εκείνη και άρχισε να ασχολείται με το θέατρο, ώσπου το 1935 πήγε στον θίασο Comédiens routiers όπου και εκεί έμαθε τις τεχνικές της παντομίμας και αυτοσχεδιασμού.

Ωστόσο δεν ήταν ικανοποιημένος από την ενασχόληση του ως ηθοποιός, παρότι του άρεσε η συντροφιά με τους υπόλοιπους καλλιτέχνες και οι καλλιτεχνικές δημιουργίες στις οποίες επιδίδονταν, όπως κατασκευές μασκών και σκηνικών.[6]. Ήρθε σε επαφή με την τέχνη του κουκλοθέατρου στη διεθνή έκθεση του Παρισιού το 1937, και κατά το ίδιο έτος παντρεύτηκε. Με τη γενική επιστράτευση που κηρύχθηκε το 1939 κατατάχθηκε στο στρατό και στάλθηκε στο πολεμικό μέτωπο, όπου και αιχμαλωτίστηκε το 1940, ωστόσο αργότερα αφέθηκε ελεύθερος και μετακόμισε στην Τουλούζη.[6].

Στο τέλος του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου, ανέπτυξε τη δική του τεχνική[7][8] και ίδρυσε τον δικό του θίασο με την επωνυμία Les marionnettes Yves Joly, ο οποίος κατά τα επόμενα χρόνια έδωσε πολλές επιτυχημένες θεατρικές παραστάσεις καθώς και είχε και συμμετοχές στον κινηματογράφο.[9][10][11]

Φωτογραφία από την απονομή του βραβείου Εράσμους το 1978

Το 1958 ο Ζολί κέρδισε διεθνή αναγνώριση λαμβάνοντας το Μεγάλο Βραβείο Καινοτομίας και Φαντασίας μαζί με το χρυσό μετάλλιο στο Διεθνές Φεστιβάλ Μαριονετών του Βουκουρεστίου, το οποίο διοργάνωσε η Μαργκαρέτα Νικουλέσκου στο οποίο συμμετείχαν μαριονετίστες από 16 χώρες. Η επιτυχία αυτή, άνοιξε τον δρόμο στον θίασο του Ζολί ώστε να δώσει παραστάσεις και σε άλλες χώρες[11].

Ο Ζολί ασχολήθηκε επίσης και με την οργάνωση του επαγγέλματος με την ιδιότητα που απέκτησε ως πρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Επαγγελματιών Μαριονετιστών,[11] ενώ αργότερα ίδρυσε το Εθνικό Κέντρο Μαριονέτας[12] καθώς και συμμετείχε και σε κινηματογραφικές ταινίες. Το 1976 μετά το θάνατο της συζύγου του, εγκατέλειψε την ενεργό δράση σε ηλικία 68 ετών και ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, ενώ η τελευταία του διάκριση ήρθε το 1978 όταν και του απονεμήθηκε το βραβείο Εράσμους για τη συνολική προσφορά του στο κουκλοθέατρο.[13]

Πέθανε τον Μάιο του 2013 σε ηλικία των 104 ετών.

Θεατρικές παραγωγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1941: Le septième jour
  • 1944: L'Arche de Noé
  • 1946: Bristol
  • 1948-49: Les mains seules
  • 1950: Ivresse
  • 1952: ''Jeux de cartes
  • 1949: La rose rouge
  • 1954: Ombrelles et parapluies
  • 1956: Tragédie de papier

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14051898r. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «Fichier des personnes décédées». Fichier des personnes décédées. Ανακτήθηκε στις 20  Δεκεμβρίου 2021.
  3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14051898r. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0268834. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  5. 5,0 5,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0268834. Ανακτήθηκε στις 20  Δεκεμβρίου 2022.
  6. 6,0 6,1 Romain 2005, σελ. 393.
  7. «The Routledge Companion to Puppetry and Material Performance, page 19». 
  8. «The Complete Book of Puppetry, page 38». 
  9. Le Monde 1951.
  10. Rivoyre 1954.
  11. 11,0 11,1 11,2 [[#CITEREF|]]
  12. Le Monde 1970.
  13. «Former Laureates :: Praemium Erasmianum». www.erasmusprijs.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2015. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Poletti, Michel (2011) Marionnettes La Porte Du Sud " Marionette Al Portale Sud, ISBN 978-3842385085
  • Maryline Romain, , Éditions L'Âge d'Homme, , 429 p., « Yves Joly (1908- ) », p. 393.
  • Bresser, Jan Paul, H.R. Hoetink, R. de Jong-Belinfante & T. Kirchheiner-Galatius (1978) Poppen spreken: het poppentheater van: Fratelli Napoli, Tandarica, Yves Joly, Peter Schumann, Meulenhoff, Amsterdam, ISBN 90-290-0848-2
  • Rédaction Le Monde, «  », Le Monde,
  • Christine de Rivoyre, «  », Le Monde,
  • Rédaction Le Monde, «  », Le Monde,

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]