Νταβίντ Γκρόσμαν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νταβίντ Γκρόσμαν
David Grossman Bibliothèques idéales Strasbourg 4 septembre 2015.jpg
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
דויד גרוסמן (Εβραϊκά)
Γέννηση25  Ιανουαρίου 1954[1][2][3]
Ιερουσαλήμ[4][3]
Χώρα πολιτογράφησηςΙσραήλ[3][5]
Θρησκείααθεϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕβραϊκά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕβραϊκά[6]
ΣπουδέςΕβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ
Hebrew University Secondary School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταραδιοφωνικός παρουσιαστής
σεναριογράφος
δημοσιογράφος
συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας
μυθιστοριογράφος
συγγραφέας[7]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςGeschwister-Scholl-Preis (2008)
Βραβείο Μπιαλίκ (2004)
βραβείο ειρήνης των γερμανικών εκδοτικών οίκων (2010)[8]
βραβείο Μέντισις ξένης λογοτεχνίας (2011)
grand prix de l'héroïne Madame Figaro du roman étranger (2012)
Sapir Prize for Literature (2001)
βραβείο Νέλλυ Ζαχς (1991)
Bernstein Prize (1993)
Ze'ev Prize
ACUM award
διεθνές δημοσιογραφικό βραβείο της Ίσκια (2007)
Διεθνές βραβείο Μπούκερ (2017)[9]
βραβείο Ισραήλ (2018)[10]
βραβείο Μανές Σπέρμπερ (2002)
Ιππότης του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων[11]
The EMET Prize for Art, Science and Culture (2007)
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (2021)
Newman Prize (1979)
βραβείο Erasmus (2022)
Berman Literature Prize (2021)[12]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Νταβίντ Γκρόσμαν (Εβραϊκά:דויד גרוסמן) (γεν.1954) είναι πολυβραβευμένος Ισραηλινός συγγραφέας. Όπως και ο συμπατριώτης του Άμος Οζ, ο Γκρόσμαν έχει ταχθεί υπέρ ενός ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους που θα υφίσταται δίπλα στο κράτος του Ισραήλ.

Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γκρόσμαν γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ στις 25 Ιανουαρίου 1954. Ο πατέρας του όταν ήταν παιδί μετανάστευσε στην Παλαιστίνη από την Πολωνία ενώ η μητέρα του είχε γεννηθεί στην Παλαιστίνη που ήταν υπό Βρετανική εντολή. Από τον πατέρα του, που εργάστηκε και ως βιβλιοθηκάριος, ο Γκρόσμαν πήρε την αγάπη για την λογοτεχνία.

Πήρε μέρος στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ. Σπούδασε φιλοσοφία και θέατρο στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ. Αφού τελείωσε τις σπουδές του άρχισε να εργάζεται στο Kol Yisrael, το κρατικό ραδιόφωνο του Ισραήλ. Σήμερα ζει με την οικογένειά του σε ένα προάστιο της Ιερουσαλήμ.

Όταν ξέσπασε ο πόλεμος στον Λίβανο το 2006, ύστερα από την απαγωγή δύο Ισραηλινών στρατιωτών από την Χεζμπολάχ, ο Γκρόσμαν αρχικά υποστήριξε την εισβολή του Ισραηλινού στρατού στα εδάφη του Λιβάνου προβάλλοντας την ανάγκη του Ισραήλ να αμυνθεί. Κατά τη διάρκεια όμως του πολέμου άλλαξε γνώμη και στις 10 Αυγούστου του 2006 μαζί με τους συμπατριώτες του συγγραφείς Άμος Οζ και Αβραάμ Γεοσούα σε συνέντευξη τύπου που έδωσαν πρόετρεψαν την κυβέρνηση να προχωρήσει σε κατάπαυση του πυρός και να προβεί σε διαπραγματεύσεις που θα οδηγούσαν στο τέλος του πολέμου. Δύο μέρες μετά ο εικοσάχρονος γιος του Ούρι, που ήταν επιλοχίας στα τεθωρακισμένα και συμμετείχε στον πόλεμο, σκοτώθηκε από αντιαρματικό πύραυλο στη διάρκεια μιας επιχείρησης στον νότιο Λίβανο. Μετά το τέλος του πολέμου ο Γκρόσμαν συμμετείχε στη συγκέντρωση την ημέρα της επετείου της δολοφονίας του Γιτζάκ Ράμπιν και στην ομιλία του ενώπιον χιλιάδων Ισραηλινών κατήγγειλε την κυβέρνηση του Εχούντ Ολμέρτ και δήλωσε ότι μόνο η προσέγγιση με τους Παλαιστινίους μπορεί να φέρει πρόοδο στην περιοχή.

Το 2010 ενώ συμμετείχε σε διαδηλώσεις ενάντια στην επέκταση των ισραηλινών οικισμών στη Δυτική Όχθη μαζί με μέλη της οικογένειας του, χτυπήθηκε από την αστυνομία.

Για την επίθεση του ισραηλινού στρατού κατά του στόλου του κινήματος Free Gaza στις 31 Μαΐου του 2010, ο Νταβίντ Γκρόσμαν σε άρθρο του στην ιταλική εφημερίδα La Repubblica έγραψε μεταξύ άλλων:Καμιά εξήγηση δεν μπορεί να δικαιολογήσει ή να συγκαλύψει το έγκλημα που διέπραξε το Ισραήλ και τη βλακεία τόσο της κυβέρνησής του όσο και του στρατού του [...] Κι όμως, μια μικρή τουρκική οργάνωση, με ιδεολογία φανατική, θρησκευτική και εχθρική προς το Ισραήλ, στρατολόγησε μερικές εκατοντάδες ακτιβιστές και πέτυχε να παρασύρει το εβραϊκό κράτος σε μια παγίδα, ακριβώς επειδή γνώριζε ότι ήταν καταδικασμένο, σαν μαριονέτα, να αντιδράσει με τον τρόπο που αντέδρασε[...]Πόσο ανασφαλές και φοβισμένο πρέπει να αισθάνεται ένα έθνος για να συμπεριφερθεί όπως συμπεριφέρθηκε το Ισραήλ! Προσφεύγοντας σε υπερβολική χρήση βίας, σκότωσε και τραυμάτισε αμάχους έξω από τα χωρικά του ύδατα, συμπεριφερόμενο σαν συμμορία πειρατών. Είναι σαφές ότι ορισμένοι από τους ακτιβιστές δεν ήταν ειρηνιστές με ανθρωπιστικά κίνητρα. Όπως είναι επίσης σαφές ότι οι απόψεις μερικών από αυτούς σχετικά με την καταστροφή του κράτους του Ισραήλ είναι απαράδεκτες. Αυτή την ώρα, όμως, όλα αυτά είναι άσχετα. Οι απόψεις δεν τιμωρούνται με την ποινή του θανάτου. Η δράση που ανέλαβε το Ισραήλ εναντίον του στολίσκου δεν είναι παρά η συνέχεια του παρατεταμένου και άδικου αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας.(Ελευθεροτυπία-10 Ιουνίου του 2010)

Το έργο του και η βράβευσή του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα βιβλία του Γκρόσμαν έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Στα ελληνικά έχουν μεταφραστεί τα εξής βιβλία του: Στο τέλος της γης, Η μνήμη του δέρματος, Το παιδί ζιγκ-ζαγκ, Το Μέλι του Λιονταριού και η συλλογή δοκιμίων του Γράφοντας μες στο σκοτάδι.

Βραβεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1984: «Βραβείο του Πρωθυπουργού» του Ισραήλ για «δημιουργική εργασία»
  • 1985 και 1993: Βραβείο Bernstein (κατηγορία μυθιστορήματος στην εβραϊκή)
  • 2001: Βραβείο Sapir
  • 2004: Βραβείο JQ Wingate (κατηγ. μυθοπλασία)
  • 2004: Βραβείο Flaiano;[13] (ιταλικό)
  • 2004: Βραβείο Bialik (από κοινού με τους Χάγια Σενχάβ και Εφραίμ Σιδών)
  • 2007: Βραβείο Emet
  • 2007: Διεθνές Βραβείο Δημοσιογραφίας Ischia
  • 2008: Geschwister-Scholl-Preis
  • 2010: Albatros Literaturpreis
  • 2010: «Βραβείο Ειρήνης» από την Ένωση Εκδοτών της Γερμανίας για την υποστήριξη του κινήματος της ειρήνης στη χώρα του.
  • 2011: Βραβείο JQ Wingate
  • 2022: Βραβείο Erasmus

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0343624. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6h83d3p. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 jeugdliteratuur.org. web.archive.org/web/20170324042510/http://jeugdliteratuur.org/auteurs/david-grossman.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. LIBRIS. 18  Σεπτεμβρίου 2012. libris.kb.se/katalogisering/42gjdrhn09hljq4. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12081713m. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/111230. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  8. «David Grossman». βραβείο ειρήνης των γερμανικών εκδοτικών οίκων.
  9. thebookerprizes.com/the-booker-library/books/a-horse-walks-into-a-bar.
  10. «Israel Prize in literature to be awarded to David Grossman». 12  Φεβρουαρίου 2018.
  11. Ανακτήθηκε στις 1  Φεβρουαρίου 2019.
  12. «PRISTAGARE». Berman Literature Prize.
  13. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα David Grossman της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).